212 ซีเลียเปียกปอน
–มุมมองเอเกอร์–
「ปัญหาบนพรมแดนเหรอ? และมันเกือบแน่นอนว่าชาติศักดิ์สิทธิ์อัลแตร์คือผู้เข้ามา」
「หนูไม่คิดว่ามีความเป็นไปได้อื่น แต่หนูไม่คิดว่าหนูจะทำบางอย่างเกี่ยวกับมัน」
มันเหมือนที่ซีเลียพูดทุกอย่าง บวกกับมันไม่ได้ดูเหมือนดั่งสงครามเกิดขึ้น
「มันเป็นสามวันตั้งแต่นั้นมาและพลเมืองไม่ตื่นตกใจเลยสักนิด มันอาจเป็นแค่การทะเลาะเบาะแว้งเล็กๆ」
「ท่านน่าจะพูดถูก ……อืม หนูขออภัยสำหรับการแทรกแซงกลางการคุยของเรา แต่-」
ซีเลียมองหน้าผมอย่างไม่มีความสุข
「หนูไม่ชอบที่เราคุยเกี่ยวกับนี่ระหว่างที่ท่านโอบกอดหนู…… หนูอยากให้ท่านแสดงความรักให้หนูมากกว่านี้」
「ได้เลย ขอโทษ」
ผมอยู่กลางเวลาสนุกกับซีเลีย
เจี๊ยวใหญ่ของผมแทงเข้าไปในรูรอยพับเธอแล้ว
ผมเคลื่อนไหวช้าๆระหว่างคุยสบายๆกับเธอและผมว่าเธอไม่ได้พบว่านั่นเป็นความสุข
「มันกระตุกเป็นบ้าแล้ว หนูกำลังจะแตกเร็วๆนี้เหรอ?」
「ใช่ นั่นทำไมอย่างน้อยหนูอยากให้ท่านมีสมาธิกับหนูช่วงสุดท้าย…… อ๊าา!!」
ผมกอดซีเลียแน่นและดันไม้เนื้อเข้าไปยิ่งลึกขึ้น
เธอร้องอย่างมีความสุขและยิ้มระหว่างแขนขาเธอรัดรอบหลังของผม
ในทางกลับกัน ช่องคลอดเธอกำลังแหกและแทบไม่สามารถรับผมได้
「พี่จะคิดว่าหนูชินกับมันแล้ว…… บางทีรูหนูแคบลงเหรอ?」
「ไม่ใช่อย่างนั้น เอ็นเอเกอร์ซามะนั่นแหละที่ใหญ่ขึ้น!」
ซีเลียยิ้มหลังจากการคุยนิดหน่อยของเราและจากนั้นปิดตาของเธอขณะเธอผ่อนคลายทั้งร่างกายของเธอ
มันเป็นสัญญาณให้ผมส่งมอบดอกสุดท้าย
「เอาล่ะนะ ซีเลีย รับพี่ไปให้หมด」
「หนูไม่ถือถ้าท่านทำหนูเจ็บ กระแทกหนูแรงๆ!」
ผมยกร่างเธอขึ้นขณะเธอกอดผมและแทงสะโพกของผมดั่งผมกระแทกเธอใส่เตียง
ทั้งสองเรารู้ว่าอะไรทำให้อีกคนพอใจอยู่แล้ว
「โอ้ว! โฮ้วววว! มันรู้สึกดีมาก ตัวหนูชาไปหมด!」
จากซีเลีย ถ้าผมขูดจุดอ่อนเธอด้วยไม้เนื้อที่ยิ่งใหญ่ขึ้นระหว่างจูบคอเธอ ผมทำให้เธอครางดังขึ้นได้
ดีมาก ทำเสียงมากเท่าที่อยากทำ
「อ-เอเกอร์ซามะ…… มันเป็นอะไรมั้ย? หนูกำลังจะแตก มันเป็นอะไรมั้ย!?」
「มันไม่เป็นอะไร ไม่มีใครอยู่ที่นี่ตอนนี้」
เสียงของเธออาจถูกได้ยินจากข้างนอกห้องแต่ไม่บอกซีเลียนั้นก็เพื่อตัวเธอเอง
「ถ้าอย่างนั้น…… อะแฮ่ม ป่าป๊า! โอ้ มันรู้สึกดีมาก ป่าป๊า~ มอบความรักให้ซีเลียมากกว่านี้!」
「ฟุฟุฟุ ช่างเป็นลูกสาวที่น่ารัก เอาเลยแล้วแตกจากเจี๊ยวของพ่อ」
ผมขโมยริมฝีปากซีเลียขณะเธอเรียกซ้ำๆว่า ‘ป่าป๊า’ ลูบหน้าเธอระหว่างผมเร่งความเร็วการแทง เปลี่ยนการตะโกนของเธอสู่การร้องไร้ความหมายแล้วในท้ายที่สุดเป็นการครางอย่างเดียว
「และสำหรับตอนนี้ปิดฉาก」
สำหรับช่วงเวลาสุดท้าย ผมดึงเจี๊ยวของผมเกือบหนีการรัดแน่นๆของเธอและจากนั้นดันเข้าไปข้างในด้วยการเคลื่อนไหวที่เร็วกระนั้นลื่นไหล
ระหว่างนั้นทั้งหมด เจี๊ยวของผมบดกับจุดเสียวของเธอใกล้ทางเข้าช่องคลอดของเธอ
การกระตุ้นผสมผสานทำให้ซีเลียตกห้วงความเสียวอย่างสิ้นเชิง
「จ-จะแตกแล้ว! หนูบินไปไหนไม่รู้แล้วววว!! ป่าป๊าาาาาาา!」
ซีเลียถึงจุดสุดยอดและกรีดร้องพร้อมแลบลิ้นออกมาจากปากของเธอ
ณ เวลาเดียวกัน น้ำหวานฉีดพ่นออกมาจากช่องคลอดและข้างในเธอขมิบลงใส่ผมดั่งจะฉีกเจี๊ยวผมให้ขาด
「โออ้ มันขมิบแน่นมาก! อุโออ้!」
ผมไม่มีเหตุผลที่ต้องทนดังนั้นผมก็ไปถึงยอดความเสียวโดยไม่ลังเล ครวญและเกร็งสะโพกค้างไว้กับร่างกายซีเลีย
「อ๊าาาา…… ฮ่าาาาาา…… ห-หือ มันไม่ออกมา」
ซีเลียรับรู้ว่าผมไม่น้ำแตก
「มันต้องเป็นการน้ำแตกที่เหลือเชื่อ…… พี่น่าจะไม่รู้เลยด้วยซ้ำ……」
ผมไม่คิดว่านี่เพราะเธอไม่ได้ทำให้ผมไม่พอใจ
ผมรู้สึกการสั่นเรื่อยๆของเอ็นของผมเมื่อผมปล่อยออกมาอย่างชัดเจน ดังนั้นผมแน่ใจว่าผมถึงจุดสุดยอด
ผมได้มีประสบการณ์ที่น้ำเชื้อของผมข้นเกินไปและไม่ออกมาเมื่อผมเงี่ยนสุดๆ
แม้แต่ตอนนี้ อสุจิเกือบแข็งถูกส่งขึ้นจากไข่ของผมและขึ้นไปอย่างช้าๆระหว่างขยายท่อปัสสาวะของผม
ซีเลียก็ควรรู้ถึงการปูดขึ้นมาอย่างช้าๆจากโคนขอเอ็นของผมและเข้าไปสู่รูกระตุกๆของเธอ
「อ๊าา ลำแท่งมันขยาย…… น้ำเชื้อขึ้นมาครึ่งทางแล้ว…… มันจะพ่นออกมา…… น้ำเชื้อที่ข้นเกินไปของพ่อ……」
ซีเลียและผมกดริมฝีปากใส่กันเบาๆ
เมื่อผมทำอย่างนั้น ก้อนน้ำเชื้อเดินทางสู่มดลูกของซีเลีย
ผมรู้สึกเจ็บนิดๆขณะมวลใหญ่ผ่านท่อปัสสาวะของผมและมันดั่งว่าทั้งน้ำกำลังถูกดึงออก
「โอออ้……」
「ร้อนมาก! ไม่ต้องพูดถึง มากมายเหลือเกิน…… มันพอที่จะทำให้ท้องหนูรู้สึกหนัก ช่างข้นเหลือเกิน……」
ระหว่างผมทำมัน ผมดันปลายของเจี๊ยวของผมสู่หลังสุดและสู่ทางเข้าของมดลูกของเธอ ยิงน้ำเชื้อทั้งหมดเข้าไปข้างใน
ไม่นานนัก ท้องกล้ามของซีเลียเริ่มบวม
ซีเลียน่าจะท้องถ้าเธอไม่ได้ใช้ยาคุม แต่แม้ว่าเธอทำ มีโอกาสที่เธอท้องได้อยู่ดี
กระนั้น นี่เป็นจำนวนที่เยอะจนไร้สาระทำให้ผมกังวลเกี่ยวกับร่างกายซีเลียเล็กน้อย
「บอกพี่ถ้ามันเจ็บ พี่มีเวลามหัศจรรย์กับหนูดังนั้นนั่นทำไมมันออกมามากขนาดนี้ ถ้าเราไม่ปล่อยน้ำเชื้อออกมาบ้าง ท้องหนูอาจระเบิด」
「ไม่…… หนูยังไม่เป็นอะไรอยู่ ดังนั้นอย่าดึงออก…… หนูอยากมีความสุขกับความรู้สึกแสนสุขนี้มากเท่าที่เป็นไปได้……」
ผมกอดซีเลียหลังจากเธอพูดอะไรน่ารักปานนั้นและปั๊มท้องของเธอด้วยน้ำเชื้อของผม
ช่วงเวลาที่สงบดูเหมือนอยู่ไปตลอดการ
หลังจากหมดภาระ เอ็นอ่อนๆของผมถูกดดันออกจากรูแน่นๆของซีเลีย
อย่างไรก็ตาม อสุจิซึ่งควรไหลออกจากช่องเปิดไม่มีอะไรปิดกันไม่ออกมาจากท้องดูตั้งท้องของซีเลีย
「มันข้นเกินไป เหมือนโยเกิร์ตและไม่ออกมา ท้องของหนูรู้สึกร้อน」
「ฮ่าฮ่าฮ่า มันเพราะหนูน่ารักมากพี่เลยแตกมากมาย」
ซีเลียลูบท้องใหญ่ของเธอระหว่างเปลี่ยนตำแหน่งเพื่อที่เธอกลืนเอ็นของผมได้
ณ ยอดความเสียวเจี๊ยวของผมให้เวลาลำบากกับผู้หญิงเมื่อพวกเธอพยายามเอาเข้าปากพวกเธอ
พวกเธอจะพยายามบริการผมอย่างถูกต้องแต่เจี๊ยวของผมสุดท้ายไปถึงท้องเธอ ซึ่งทำให้พวกเธอทรุดล้มในความเหนื่อย
นั่ทำไมผู้หญิงมากมายเลือกที่จะรขอจนกว่าหลังผมน้ำแตก ที่องคชาติของผมเล็กกว่าเล็กน้อย เพื่อออกศึกหลังเซ็กส์กับเจี๊ยวของผม
「ฟุฟุ หนูได้ทั้งหมดเป็นของตัวหนูเองวันนี้」
ซีเลียดูดเอ็นผมอย่างมีความสุข ทำให้แก้มเธอบวมออกระหว่างเธอดูดน้ำหวานที่เหลือในท่อปัสสาวะ
「กุ…… มันดีกว่าปรกติ」
บางที่มันเพราะอสุจิเป็นก้อน นั่นทำไมผมรู้สึกเสียวแรงกว่าทุกครั้งที่เธอดูดอออกไป
「หนึ่บบึ่…… หนึกโก่ะ!」
มันดูเหมือนปากซีเลียเติมเต็มด้วยน้ำหวานของผม
เธอใช้เวลาอย่างช้าๆเพื่อกลืนน้ำ
「ทั้งหมดสะอาดแล้วตอนนี้」
ซีเลียที่ยิ้มน่ารักมากๆ ผมจะกอดเธอและกลิ้งไปทั่วบนเตียงสักพัก
「โอ้ว หยุด ท้องหนูเจ็บ~」
「หนูอยากให้พี่หยุดจริงๆเหรอ?」
ซีเลียฝังหัวเธอสู่หน้าอกของผมและซ่อนหน้าเธอก่อนพูด
「หนูอยากให้ท่านทำอีก กอดหนูแน่นๆ」
ขณะผมกอดซีเลียและจีบกับเธอ มีการเคาะประตูกระทันหัน ผมได้ยินเสียงครอลไม่นานหลังจากนั้น
รอยขมวดปรากฏระหว่างคิ้วของซีเลีย
「อืม นนน่าซังและคนอื่นๆกำลังเรียกท่าน พวกเธอถามท่านว่าท่านเตรียมพร้อมเสร็จหรือยัง」
「จึ」
นั่นทำให้ผมนึกได้ ผมสัญญาว่าจะออกไปข้างนอกกับนนน่าและคนอื่นๆ
ผมใคร่ซีเลียหลังจากเธอช่วยผมแต่งตัวและสุดท้ายซั่มเธอตรงนั้นเลย
และอย่าจึปาก
「โอ้ ฉันทำให้ทุกคนรอ ฉันจะไปแล้วตอนนี้」
ผมรีบใส่เสื้อผ้าและเปิดประตู
「ด-ได้โปรดเดี๋ยว หนูไปด่ะ- อู้วว!」
ขณะซีเลียลุกขึ้นและพยายามตามผมมา ท้องที่ตั้งท้องเลี่ยงเธอจากการเคลื่อนที่เหมือนที่เธออยยากทำ
ครอลจะเห็นหนูเปลือยถ้าแบบนี้…… ทำไมเขาทำหน้าเหมือนเขาตรัสรู้?
「แค่นอนนั่นแหละถ้าลำบาก」
「แค่รอนาทีเดียว! หนูจะไปเดี๋ยวนี้」
ผมได้ยินเสียงเหนียวๆหลังประตูปิด
เมื่อซีเลียออกมา ท้องของเธอแบนราบและเธอถือถังในมือ
ข้างในถัง…… แน่นอนคือน้ำเชื้อของผมที่เธอรีดออกโดยการเบ่งท้อง
「พวกเธอสาวๆ จัดการกับนี่ มันไม่มีอะไรอันตราย」
เธอดันถังให้หนึ่งพนักงานหญิง
「แน่นอน…… นี่โยเกิร์ตเหรอ?」
「ไม่ใช่มันดูแข็งเกินไปที่จะไปโยเกิร์ตเหรอ? ดูสิ เธอจับมันได้…… และมันรู้สึกค่อนข้างอุ่น」
「มันมีกลิ่นคาวๆ สงสัยจังว่ามันเป็นอะไรได้」
พนักงานหยิบอสุจิและดมมัน
โออ้ พวกเธอหนึ่งคนเลียมัน
「ท่านเพิ่งแตกเป็นถัง แม้อย่างนั้นมันบวมอีกแล้ว! มามุ่งหน้าออกไปเร็วๆเถอะ」
หลังจากนั้น เรามีความสุขกับการซื้อของและเข้าดูหนังในโรงหนัง
เรามีเวลาที่ดีสุดๆ แม้ว่าสิ่งหนึ่งมันทำให้ผมกังวล
มันเกี่ยวกับครอล
「คิ่ย้า! หน้าอกของหนู!」
แม้ว่าเมื่อหน้าอกของนนน่าเด้งออกมาจากชุดของเธอกระทันหัน
「นี่ครับ ใช้นี่เพื่อซ่อนพวกมัน」
「ข-ขอบคุณ」
ครอลยื่นผ้าให้เธออย่างใจเย็น
「เฮ้ เฮ้ หนูอยากได้นั่น」
แม้ว่าเมื่อคาร์ล่าไต่โต๊ะกั้นร้าน
「คาร์ล่าซัง กางเกงในท่านออกมา」
「อะร้า ขอบคุณ」
ครอลยืนหลังคาร์ล่าและปิดเธอขณะเขาหันหน้าไปทางอื่น ปกป้องจุดมีค่าของเธอจากสายตาลูกค้าคนอื่น
「ทำไมเธอไม่ใส่กางเกง!?」
「หนูลืม」
แม้ว่าเมื่อปีปี้ลืมใส่กางเกงและกระโดดขึ้นลง
「ผมซื้อมาที่ร้านตรงนั้น ใช้นี่สำหรับตอนนี้」
ครอลรับมือกับมันโดยไม่ลนลาน
「เกิดอะไรขึ้นกับเขา?」
มันจะไม่แปลกสำหรับครอลที่ผมรู้จักที่จะลดสายตามองอย่างตั้งใจขณะเขาทิ้งตัวลงพื้นและเริ่มช่วยตัวเองถ้าเขาเห็นหน้าออกนนน่าเด้งออกมา
แม้แต่ตอนนี้ เขาไม่มีปฏิกิริยาอะไรเมื่อเขาเป็นซีเลียที่ไม่ทำตัวไม่เป็นสตรี
「หืมม หนูไม่รู้เลย」
ผมลองถามมาเรีย ผู้ค่อนข้างสนิทกับเขา แต่เธอไม่รู้เหตุผล
เมื่อผมมองมิตี้ เธอดูเหมือนค่อนข้างไม่สบายใจ
「มิตี้ เธอรู้อะไรสักอย่างมั้ย?」
「เอ่อ…… หืมม หนูไม่แน่ใจ?」
「เฮ้เอาน่า หนูเป็นภรรยาของพี่นะ บอกสามีที่รักของหนู」
หน้ามิตี้เปลี่ยนเป็นแดงเล็กน้อย
「ได้โปรดอย่าบอกคนมากเกินไปเกี่ยวกับนี่นะ ได้มั้ย? ……จริงๆแล้ว……」
มิตี้กระซิบอย่างอ่อนโยนเพื่อที่คนอื่นไม่ได้ยินและอธิบายความลับของครอล
มันค่อนข้างเป็นความลับที่น่าตกใจ
「อะไรนะ!? ครอลเสื่อมสมรรถภาพ!!?」
「อ-อย่าตะโกนดังมากสิ! พี่อยู่กลางถนน!」
「มันจะไม่แม้แต่กระตุกหรือแข็งเลย!? เขายังแค่ 16 เขาจะใช้ชีวิตต่อจากนี้ยังไง!?」
「พี่ใจร้าย! ได้โปรดหยุดนี่!」
ผมมองดูครอลระหว่างมิตี้ปิดปากของผม
สีหน้าตรัสรู้ของเขาคล้ายกับหน้าตาของเซบาสเตียน
ไม่ดีเลย เขามีออราของผู้ชายแก่ตอนนี้ที่เขาไม่สามารถใช้ของของเขาได้
「ไม่มีปัญหา ปล่อยมันให้กับพี่ พี่จะทำบางอย่างเกี่ยวกับมัน……」
「ฮาร์ดเลตต์โดโนะ ไม่ธรรมดาที่เจอที่นี่ ขอโทษสำหรับการทักทายที่ล่าช้า」
ผมกำลังคิดเกี่ยวกับการจัดเทศกาลซั่มหมู่กับบครอลและโสเภณี 10 คน แต่บุคคลไม่คาดคิดเข้ามาขวางทาง
มันคือจูโน่ คนที่เยือนบ้านผมและทิ้งเลขาหญิงอร่อยๆคนนั้นไว้ให้ผม
「รองรัฐมนตรีจูโน่…… แหม แหม……」
「ผมดีใจที่ได้เห็นท่านมีความสุขกับอะไรที่ทอร์โทนท์เสนอให้ท่านได้」
แต่บางคนพยายามล้วงกระเป๋าของเรา
「ไม่ยังไงซะ ผมกังวลเมื่อผมได้ยินเกี่ยวกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในเมืองตามทางมา ผมแค่โล่งใจที่ท่านไม่เป็นอะไร ……พลเมืองเริ่มเข้าไปทำกิจกรรมทางเพศอย่างไม่เลือกหน้ากระทันหัน มันต้องเป็นยาไม่ดีหรือเวทมนตร์ที่ใช้โดยชาติศักดิ์สิทธิ์อัลแตร์」
ผมจะเก็บเงียบเกี่ยวกับนั่น
「ไม่อย่างอย่างไร ว่างอยู่ไหมครับตอนนี้?」
ผมยุ่งกับการพยายามทำให้เจี๊ยวของครอลโด่ได้อีกครั้ง
แต่ผมบอกนั่นเขาไม่ได้
「มาฟังว่านายมีอะไรพูด」
สาวๆกำลังดูร้านค้ารอบๆ
พวกเธอน่าจะซื้อของโดยไม่ยั้งมือถ้าผมไม่คอยดูพวกเธอ
「ถ้าอย่างนั้นการประชุมกับบุคลากรทหารถูกเลื่อนออกไป…… ผมขอโทษอย่างมาก มันรู้สึกเหมือนท่านคนเดียวเท่านั้นที่ฝั่งน่าอายของชาติเราถูกเปิดเผย」
「มันช่วยไม่ได้ถ้ามันเป็นการรุกรานจากต่างประเทศ」
ผมไม่ได้รอคอยการได้ประชุมกับพวกเขาอยู่ดี
ผมสามารถทำเป้าหมายของการให้ความบันเทิงสาวๆสำเร็จดังนั้นผมไม่มีปัญหากับการไปประชุม
「กระนั้น ฮาร์ดเลตต์โดโนะจะมีความสัมพันธ์ที่ให้ความร่วมมือกันกับประเทศของเราจากตอนนี้ไป ผมคิดว่ามันจำเป็นที่จะเห็นดาบของชาติ…… กองทัพแห่งชาติ」
ผมว่าผมจะไปถ้าคนหนึ่งอยากให้ผมเห็นจริงๆ
「แล้วก็ มาดูสภาพจริงในชาติศักดิ์สิทธิ์อัลแตร์ ศัตรูร่วมกันของเรา?」
เมื่อไรกันที่ชาติศักดิ์สิทธิ์อัลแตร์เป็นศัตรูของผม?
ในสายตาของผม คนเผยแพร่ศาสนาเหล่านั้นมันแค่กลุ่มคนที่เข้าใจไม่ได้
「ดีไหมครับ? ท่านเป็นเจ้าหน้าที่เฝ้าสังเกตุได้ นั่นทำไมท่านดูการต่อสู้ที่พรมแดนได้」
「แน่นอน……」
เจ้าหน้าที่เฝ้าสังเกตุคือ, เหมือนที่ชื่อบอก, ทหารจากประเทศที่สามผู้ไม่ได้เข้าร่วมและแค่มองดูอย่างเดียวเท่านั้น
เห็นได้ชัดว่า เจ้าหน้าที่เฝ้าดูสนามรบและทำอะไรเหมือนการตรวจสอบว่าทั้งสองฝ่ายสู้อย่างไรหรือเรียนรู้สภาพของการต่อสู้
「ไม่ แต่-……」
ถ้าลีโอโพลต์อยู่ที่นี่ ผมจะส่งเขาไปอย่างมีความสุข ไปเองมันธุระมากไป
อย่างไรก็ตาม ถ้าผมปฏิเสธที่นี่ ผมแน่ใจว่าลีโอโพลต์จะดุผม และถามว่าทำไมผมมาที่นี่ตั้งแต่แรก
ถ้าผมไป นนน่าและคนอื่นๆจะหน้าบูด
เมื่อคิดเกี่ยวกับมันแบบนั้น มันดีกว่าถ้าผมปฏิเสธ
「ฉันขอบคุณกับข้อเสนอ…… แต่ฉัน-」
「อย่างเป็นธรรมชาติ หน่วยจะอยู่ข้างหลังเพื่อเลี่ยงท่านจจากการถูกเปิดเผยสู่อันตราย บางคนก็จะถูกแต่งตั้งให้นำทางท่านด้วยโซลาน่า」
「ค่ะท่าน!」
คนที่ปรากฏหลังจากถูกเรียกเป็นทหารสาวแต่งตัวในเครื่องแบบทหาร…… ผู้หญิงผู้ดูเหมือนประมาณอายุ 20 ปี
「เป็นคนนำทางของเขาและดูแลเขา」
「ค่ะท่าน! รับทราบ!」
ขนาดของหน้าอกของเธอดูเหมือนธรรมดาแม้ว่าเธอมีหน้าสวย
ผิวเข้มเล็กน้อยของเธอดูสุขภาพแข็งแรงและน่าหลงใหล
เมื่อผมเสนอมือของผมเพื่อจับมือ เธอลังเลสักครู่
เธอต้องกลัวการจับผู้ชายอย่างไม่ได้ตั้งใจ ถ้าอย่างนั้นบางทีเธอซิง
ผมจะให้สตรีอายนี้จับเอ็นของผม ฉีกซิงของเธอและทำให้เธอร้อง
ระหว่างลูบหน้ากำลังร้องไห้ของเธอ ผมจะเคลื่อนไหวสะโพกผมอย่างมีทักษะและในท้ายที่สุดการร้องเจ็บปวดของเธอจะกลายเป็นการครางของความเสียว
「ได้เลยถ้าอย่างนั้น ได้โปรดไปกับโซลาน่าพรุ่งนี้」
「ฉันจะอยู่ในความดูแลของเธอ」
ผมทำอะไรลงไป ผมยอมรับข้อเสนอก่อนผมรู้ตัว
เหมือนที่ผมคิด ผมไม่เหมาะกับการเมือง
ผมทำอะไรสักอย่างไม่ได้เลยต่อหน้าทักษะกิจการต่างประเทศของจูโน่
อาาา มันน่าเสียดายที่ผมระงับการยิ้มมุมปากบนใบหน้าไม่ได้
ตัวเอก: เอเกอร์ ฮาร์ดเลตต์ 23 ปี ฤดูใบไม้ร่วง
สถานะ: มาร์เกรฟอาณาจักรโกลโดเนีย ลอร์ดศักดินาผู้ยิ่งใหญ่ของบริเวณตะวันออก ราชาแห่งภูเขา เพื่อนของดวอร์ฟ เพื่อนของราชาแห่งอเลส
พลเมือง: 162,000 เมืองหลัก – ราเฟน: 24,000 ลินต์บลูม: 4000
มาชาติประชาธิปไตยลิบาติสด้วย: นนน่า (ควรสวย), ซีเลีย (ผู้ช่วย), คาร์ล่า (ภรรยาน้อย), มิตี้ (ภรรยาน้อย), มาเรีย (ภรรยาน้อย), แคทเธอรีน (ภรรยาน้อย), คุ (คนรัก), รุ (คนรัก), มิเรล (คนรัก), ลีอาห์ (คนรัก), เคซี่ (พระเจ้า), โยกุริ (นักแต่งบทละคร), ปีปี้ (คนรัก), อลิส (สาวเวทมนตร์), แอนโตนิโอ (ลูกชาย), โรส (ลูกสาวบุญธรรม)
กิโด้ (ผู้ติดตามคุ้มกัน), ครอล (ปัญหาหลายอย่าง), ชวาร์ซ (ม้าลามก), แม็ก (ผู้ติดตามคุ้มกัน), คริสตอฟ (ผู้ติดตามคุ้มกัน?)
แลมมี่ (กำลังเดินทาง)
สินทรัพย์ 10 620 ทอง (ทุกคนซื้อของสำหรับอยู่ -50)
คู่นอน: 226, ลูกเกิดแล้ว: 48
แปลโดย: wayuwayu
tipme : tipme.in.th/wayuwayutl
ได้โปรดโดเนทเพื่อสนับสนุนผู้แปล ติดตามข้อมูลข่าวสาร, ติดต่อ: http://linktr.ee/wayuwayu
