แม่ปากร้ายยุค​ 80 [八零辣妈飒爆了] – ตอนที่ 812 โดนจับกลางดึก (1)

ตอนที่ 812 โดนจับกลางดึก (1)

ตอนที่​ 812 โดน​จับ​กลางดึก​ (1)

ใน​เวลา​ตีสอง​ราว​ตีสาม​ ขณะที่​เก๋​อ​เก๋​อฝู​แห่ง​ราชวงศ์​ชิงที่อยู่​เคียงข้าง​เขา​กรน​ดัง​ดั่ง​ฟ้าร้อง​ อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​ก็​ลุกขึ้น​จาก​เตียง​อย่าง​เงียบงัน​

เขา​ใส่เสื้อผ้า​แล้ว​เดิน​ออก​ไป​ที่​ประตู​อย่าง​แผ่วเบา​ ก่อน​ขโมย​สีและ​แปรง​ที่​ใช้ทาสี​จาก​ชั้นหนึ่ง​ไป​โดย​ไม่มีใคร​มองเห็น​

จากนั้น​เขา​ก็​เล็ดลอด​ออกจาก​ชุมชน​และ​วิ่ง​ไป​จนถึง​บ้าน​ของ​หลิน​ม่าย​ ใช้สีแดง​ใน​ถังนั้น​เขียน​เป็น​อักษร​ขนาดใหญ่​บน​ผนัง​บ้าน​ของ​เธอ​ว่า​ ‘ไป​ตาย​ซะ!’

เมื่อ​อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​คิด​ว่า​เพื่อนบ้าน​ของ​หลิน​ม่าย​เห็น​เส้น​ตัวอักษร​สีแดงสด​บน​ผนัง​บ้าน​ของ​เธอ​และ​พูดถึง​มัน​ใน​วันรุ่งขึ้น​ เขา​ก็​ยิ้ม​ด้วย​ความ​โล่งใจ​

เขา​สาปแช่ง​ใน​ใจที่​หญิง​สารเลว​คน​นี้​ทำให้​เขา​ขายหน้า​! เขา​ปรารถนา​จะสังหาร​เธอ​ให้​ตาย​!

ขณะที่​เขา​กำลังจะ​จากไป​ ทันใดนั้น​ก็​พลัน​ได้ยิน​เสียง​คน​ตะโกน​ “มีคน​จุดไฟ​! มีคน​จุดไฟ​! มาช่วยกัน​ดับไฟ​เร็ว​เข้า​!”

ทันใดนั้น​เสียง​เห่า​ขรม​ของ​อา​หวง​ที่อยู่​ใน​ลานบ้าน​ก็​ดัง​ขึ้น​จน​ลั่น​ไป​ทั่ว​ทั้ง​ซอย​

เมื่อ​อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​มอง​ไป​รอบ​ ๆ ด้วย​ความ​งุนงง​เพื่อ​ดู​ว่า​มีไฟอยู่​ที่ใด​ เขา​พลัน​เห็น​คบไฟ​จาก​ที่ไหน​ไม่รู้​ถูก​โยน​เข้าไป​ใน​เรือน​สี่ประสาน​สามวง​อัน​สงบเงียบ​และ​งดงาม​ของ​หลิน​ม่าย​

อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​รู้สึก​ว่า​มีบางอย่าง​ผิดปกติ​และ​เตรียม​จะวิ่งหนี​

ทันใดนั้น​ประตู​ลานบ้าน​ของ​หลิน​ม่าย​ก็​เปิด​ออก​ สุนัข​ตัว​ใหญ่​วิ่ง​ออกมา​เห่า​ และ​พุ่งตรง​มาหา​เขา​ราวกับ​มีเป้าหมาย​ที่​ชัดเจน​

ป้า​แม่บ้าน​ที่​ตามมา​รีบ​ตะโกน​ “อา​หวง​ อย่า​กัด​เขา​!”

อา​หวง​เชื่อฟัง​มาก​ มัน​ไม่กัด​อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​ แต่​งับ​เข็มขัด​ที่​คาด​ไว้​นอก​เสื้อ​ของ​เขา​

มัน​วิ่ง​เขา​มาคาบ​เข็มขัด​ของ​เขา​ไว้​เพื่อ​ไม่ให้​เขา​หลบหนี​ไป​ แน่นอน​ว่า​หาก​ถูก​กัด​ไว้​แบบนี้​เขา​จะหนี​ไป​ไหน​ไม่ได้​

ในเวลานี้​ผู้​คนใน​ซอย​ทั้งหมด​ก็​ตื่นขึ้น​ ทั้งหมด​ต่าง​วิ่ง​ออก​ไป​ขณะ​กำลัง​สวม​ชุดนอน​

เมื่อ​เห็น​อา​หวง​กัด​เข็มขัด​ของ​อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​ไม่ยอม​ปล่อย​ ทุกคน​ก็​รุมล้อม​เขา​

ชาวบ้าน​ถามป้า​พี่เลี้ยง​ของ​ครอบครัว​หลิน​ม่าย​และ​ฟางจั๋ว​หรา​น​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น​

ป้า​แม่บ้าน​ตอบ​ด้วย​ความตกใจ​ “ฉัน​กำลัง​หลับ​และ​ได้ยิน​เสียง​คน​ตะโกน​ว่า​มีคน​จุดไฟ​ จากนั้น​ฉัน​ก็​ได้ยิน​อา​หวง​เห่า​อย่าง​ดุร้าย​และ​เห็น​เปลวไฟ​ที่​สนาม​ ฉัน​ที่​รีบ​ออกจาก​ห้อง​และ​เห็น​ว่า​คุณหมอ​ฟางดับไฟ​ด้วย​ถังดับ​เพลิง​แล้ว​ เลย​รีบ​เปิด​ประตู​ลานบ้าน​เพื่อ​ดู​ว่า​ใคร​เป็น​คน​จุดไฟ​ หลัง​เปิด​ประตู​ อา​หวง​ก็​พุ่ง​ออก​ไป​กัด​ผู้ชาย​คน​นี้​ เขา​น่าจะเป็น​คน​วางเพลิง​แหละ​ค่ะ​!”

ใบหน้า​ของ​อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​บิดเบี้ยว​ด้วย​ความหวาดกลัว​และ​ปกป้อง​ตัวเอง​ด้วย​ความ​ตื่นตระหนก​ “ผม​ไม่ใช่คน​วางเพลิง​ มีคนอื่น​ขว้าง​คบเพลิง​เข้ามา​!”

“คุณ​ไม่ใช่คน​วางเพลิง​? แล้ว​ทำไม​คุณ​ถึงมาโผล่​ใน​ละแวกบ้าน​ของ​เรา​กลางดึก​?”

เพื่อนบ้าน​หลาย​คน​มอง​ไป​ยัง​อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​และ​ตั้งคำถาม​

เพื่อนบ้าน​หลาย​คน​เห็น​พู่กัน​สีแดง​เปื้อน​สีใน​มือ​และ​ถังสีที่​เท้า​ จึงถามอย่าง​เย็นชา​ “นี่​เที่ยงคืน​แล้ว​ คุณ​เอา​สีมาทำไม​?”

“ไม่…ไม่ใช่ของ​ผม​นะ​ครับ​” อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​รีบ​โยน​แปรง​ทิ้ง​

เพื่อนบ้าน​ใน​ละแวก​นั้น​เห็น​ตัวอักษร​สีแดง​เลือด​สอง​สามตัว​บน​ผนัง​ลานบ้าน​ของ​หลิน​ม่าย​ก็​ตะโกน​ขึ้น​มา “ดู​สิ บน​กำแพง​นี้​เขียน​ว่า​อะไร​?”

ทุกคน​มองผ่าน​โคมไฟถนน​สลัว ๆ​ จากนั้น​ก็​ระเบิดอารมณ์​ทันที​

“เห็น​อยู่​ทนโท่​ว่า​ชาย​คน​นี้​เพิ่ง​ใช้แปรง​ใน​มือ​เขียน​คำ​พวก​นี้​ แต่​เขา​กลับ​บอ​กว่า​ตัวเอง​ไม่ใช่คน​วางเพลิง​เนี่ย​นะ​!”

อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​แย้ง​ “ผม​เขียน​คำ​พวก​นี้​ก็​จริง​ แต่​ผม​ไม่ได้​วางเพลิง​จริง ๆ​ นะ​”

เพื่อนบ้าน​คน​หนึ่ง​พูด​อย่าง​เหยียดหยาม​ “แต่​เมื่อ​ครู่​คุณ​บอ​กว่า​สีและ​แปรง​ไม่ใช่ของ​คุณ​ แต่​พอ​เรา​จับได้​คุณ​ก็​สารภาพ​ว่า​เป็น​คนเขียน​คำ​พวก​นั้น​ เป็น​เพราะ​เรา​ไม่ได้​จับได้​ว่า​คุณ​วางเพลิง​ คุณ​ก็​เลย​ไม่ยอม​รับสารภาพ​ใช่ไหม​?”

อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​ไม่สามารถ​โต้แย้ง​ได้​ “ไม่… ไม่ใช่แบบ​นั้น​!”

ทันใดนั้น​ฟางจั๋ว​หรา​น​ก็​กด​ใบหน้า​ของ​อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​ลง​บน​สีที่​ยัง​ไม่แห้ง​และ​พูด​อย่าง​ดุเดือด​ “เลีย​คำ​พวก​นี้​ออก​ให้​สะอาด​!”

สีน้ำมัน​นี้​มีพิษ​ หาก​เขา​ต้อง​เลีย​มัน​จน​สะอาด​ เขา​อาจ​โดน​พิษ​จนตาย​ได้​

คุณปู่​ฟางหยุด​เขา​ไว้​ พลาง​กล่าว​ขึ้น​ “ฉัน​ไม่อนุญาต​ให้​มีการ​รุม​ประชาทัณฑ์​ ส่งเขา​ไป​ที่​สถานีตำรวจ​ ปล่อย​ให้​ตำรวจ​เป็น​คน​จัดการ​”

ฟางจั๋ว​หรา​น​ระงับ​โทสะ​และ​พยักหน้า​ “ ผม​จะส่งคน​วางเพลิง​คน​นี้​ไป​ที่​สถานีตำรวจ​หลังจากที่​เขา​ลบ​คำ​พวก​นี้​ออก​แล้ว​”

เพื่อนบ้าน​พา​กัน​ถามว่า​มีอะไร​ที่​พวกเขา​สามารถ​ช่วย​ได้​หรือไม่​

ฟางจั๋ว​หรา​น​ปฏิเสธ​พลาง​กล่าว​ “ไม่ครับ​ ทุกคน​กลับบ้าน​ไป​เถอะ​ เพราะ​นี่​เป็นเรื่อง​ของ​ครอบครัว​เรา​ ผม​ไม่อยาก​รบกวน​เวลานอน​ของ​พวกคุณ​”

เพื่อนบ้าน​บอกกล่าว​ต่อ​เขา​ว่า​ หาก​ต้องการ​พยาน​ก็​มาหา​พวกเขา​ได้​ทุกเมื่อ​ จากนั้น​จึงจากไป​

การเขียน​ตัวอักษร​ด้วย​สีนั้น​ทำ​ง่าย​และ​ลบ​ได้​ยาก​

เป็นไปไม่ได้​ที่​ฟางจั๋ว​หรา​น​ คุณปู่​ฟาง และ​คุณย่า​ฟางจะอดทน​เฝ้าอู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​ทำความสะอาด​ เว้นแต่​พวกเขา​จะไม่นอน​

พวกเขา​มอบ​งาน​อัน​รุ่งโรจน์​นี้​ให้​อา​หวง​ จากนั้น​คุณปู่​ฟาง คุณย่า​ฟาง และ​ป้า​แม่บ้าน​ก็​เข้าไป​นอน​

ฟางจั๋ว​หรา​น​นั่ง​อ่านหนังสือ​อยู่​ใน​ห้องนั่งเล่น​ รอ​ให้​อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​ขัดสี​เหล่านั้น​ออก​ให้​สะอาด​

อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​อยาก​จะร้องไห้​แต่​ไม่มีน้ำตา​ หาก​เขา​รู้​ว่า​ต้อง​ทำความสะอาด​ด้วยตัวเอง​ แน่นอน​ว่า​เขา​จะไม่เขียน​มัน​

เขา​สงสัย​ว่า​ทุกอย่าง​เป็น​แผนการ​ของ​หลิน​ม่าย​ ไม่เช่นนั้น​จะมีคน​มาลอบ​วางเพลิง​ใน​ช่วงเวลา​เดียวกัน​กับ​เขา​ได้​อย่างไร​?

อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​เกลียด​หลิน​ม่าย​อย่าง​มาก​

ผู้หญิง​เลว​คน​นี้​มีพิษสง​มากเกินไป​ ถูกต้อง​แล้ว​หาก​เขา​จะเกลียดชัง​เธอ​

เพ่​ย​เพ่​ย​ยอดรัก​ต่างหาก​ที่​เป็น​คนดี​ หล่อน​จะไม่ทำ​แบบนี้​อย่าง​แน่นอน​

การ​สาปแช่ง​หลิน​ม่าย​ใน​ใจไม่ได้​ทำให้​อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​รู้สึก​ดีขึ้น​เลย​สักนิด​

หาก​ไม่สามารถ​พิสูจน์​ความบริสุทธิ์​ของ​ตัวเอง​ได้​ เขา​ก็​จะต้อง​จำคุก​

เขา​เช็ด​ตัวอักษร​สีแดง​ขนาดใหญ่​ทั้งหมด​บน​ผนัง​อย่าง​กระวนกระวาย​ จน​เวลา​ผ่าน​ไป​กว่า​หนึ่ง​ชั่วโมง​

ทันใดนั้น​เขา​ก็​มีแผนการ​หลบหนี​ที่​ยอดเยี่ยม​

นั่น​คือ​เมื่อ​สุนัข​ตัว​ใหญ่​ที่​เฝ้าเขา​เข้าไป​แจ้งฟางจั๋ว​หรา​น​ว่า​เขา​ได้​เช็ด​ตัวอักษร​ขนาดใหญ่​ที่​เขียน​ด้วย​สีแดง​จน​หมดจด​ เขา​ก็​จะเปิด​ประตู​ลานบ้าน​และ​วิ่งหนี​ไป​

ในเวลานั้น​ แม้ว่า​สุนัข​ตัว​ใหญ่​จะได้ยิน​เสียง​วิ่งหนี​ แต่​มัน​ก็​ไม่สามารถ​เปิด​ประตู​ลาน​ขนาดใหญ่​ได้​ด้วยตัวเอง​ ดังนั้น​มัน​จึงทำได้​เพียง​เห่า​และ​แจ้งให้​ฟางจั๋ว​หรา​นท​ราบ​

มีเวลา​หลาย​นาที​ที่​เขา​สามารถ​หลบหนี​ได้​

ตราบใดที่​เขา​หนี​ออกจาก​ตรอก​นี้​ได้​ ก็​จะถือว่า​เขา​สามารถ​หลบหนี​ได้​อย่าง​สมบูรณ์​

แม้ว่า​ฟางจั๋ว​หรา​น​จะไป​พบ​ตำรวจ​ ตำรวจ​ก็​จะไม่จับ​เขา​ใน​ฐานะ​ผู้ต้องสงสัย​เพราะ​คดี​ลอบ​วางเพลิง​ และ​เขา​จะปลอดภัย​

อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​ตื่นเต้น​จน​หัว​ใจเต้น​แรง​ และ​ชื่นชม​ใน​ความเฉลียวฉลาด​ของ​ตัวเอง​ที่​สามารถ​คิด​หา​วิธี​ที่​ดี​ใน​สถานการณ์​ที่​สิ้นหวัง​ได้​

เขา​ก้มหัว​ให้​อา​หวง​พลาง​กล่าว​ “รีบ​ไป​แจ้งนาย​ของ​แก​สิ ฉัน​ลบ​ตัวอักษร​ทั้งหมด​เรียบร้อย​แล้ว​”

จากนั้น​เขา​ก็​รอ​อย่าง​เงียบงัน​เพื่อให้​อา​หวง​เข้าไป​ใน​บ้าน​ เพื่อ​ที่​เขา​จะได้​รีบ​หนี​ไป​

แต่​อา​หวง​นั่งลง​กับ​พื้น​ ไม่แม้แต่​จะขยับตัว​ เอาแต่​เห่า​อยู่​หลายครั้ง​

อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​ตกตะลึง​ เขา​ไม่เคย​คาดคิด​มาก่อน​ว่า​สุนัข​ตัว​นี้​จะใช้การ​เห่า​เพื่อ​บอก​เจ้าของ​ของ​มัน​แทน​

แล้ว​เค้า​จะวิ่งหนี​ได้​อย่างไร​?!

เขา​ทำได้​เพียง​ยืน​นิ่ง​

จากนั้น​ไม่นาน​ ฟางจั๋ว​หรา​น​ก็​ออกมา​โดย​ไม่เร่งรีบ​และ​แตะ​หัว​ของ​อา​หวง​ “พรุ่งน​ี้เที่ยง​ฉัน​จะให้​กระดูก​ชิ้น​ใหญ่​เป็น​รางวัล​กับ​แกนะ​ แถมเป็น​แบบ​ที่​มีเนื้อ​ติด​ด้วย​”

อา​หวง​ดีใจ​จน​สะบัด​หาง​และ​ร้อง​หอน​ด้วย​ความตื่นเต้น​

กระดูก​ชิ้น​โต​ติด​เนื้อ​เป็น​ของโปรด​ของ​มัน​

ฟางจั๋ว​หรา​น​เงยหน้า​ขึ้น​และ​ส่อง​ไฟฉาย​ไป​ยัง​ผนัง​ ขณะที่​อู๋​เสี่ยว​เจี๋ยน​แอบมอง​ไป​ยัง​ฟางจั๋ว​หรา​น​ผู้​กำลัง​ส่อง​ไฟฉาย​

…………………………………………………………………………………………………………………………

สาร​จาก​ผู้แปล​

ก๊าก​กก​ หมา​บ้าน​นี้​ฉลาด​เถอะ​ คิด​ว่า​แผน​ตื้นๆ​ ของ​แก​จะทำ​อะไร​บ้าน​หลิน​ม่าย​ได้​งั้น​เหรอ​

ไหหม่า​(海馬)

แม่ปากร้ายยุค​ 80 [八零辣妈飒爆了]

แม่ปากร้ายยุค​ 80 [八零辣妈飒爆了]

Status: Ongoing

หลินม่ายได้กลับมาเกิดใหม่ในวันแต่งงานของตัวเอง​ และพบว่าทุกคนรอบตัวไม่ว่าจะเป็นครอบครัวตัวเองหรือครอบครัวสามีต่างก็ยังเป็นเศษสวะกันเหมือนเดิม​ แต่ขอโทษเถอะ…หลินม่ายคนนี้ไม่ใช่หลินม่ายคนเดิมแล้ว​ ใครหน้าไหนมารังแกฉัน​ คราวนี้แม่จะซัดให้หงาย​​ จะงัดมารยาสาไถทุกกระบวนมาใช้แก้เผ็ดมันให้หมด! จากนั้นก็จะหย่ากับสามีกะหลั่วแยกตัวออกมาสร้างฐานะแบบสวยๆ​ ไม่ต้องสนใจใครอีกแล้ว!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท