สลับชะตา ชายามือสังหาร – ตอนที่ 291 สุดยอดมารร้าย

สลับชะตา ชายามือสังหาร

อะไร​นะ​!

มาร​เฒ่าและ​อู​ห​ลิ​งอ​วี่​ต่าง​มอง​เธอ​อย่าง​ตกใจ​ เธอ​ถึงขนาด​มีวิญญาณ​อีก​ครึ่งหนึ่ง​อยู่​จริงๆ​ นี่​มัน​เรื่อง​อัน​ใด​กัน​แน่​

ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​มอง​มาร​เฒ่าแล้ว​เอ่ย​ว่า​ “ท่าน​อาจารย์​ ท่าน​สร้าง​ข่าย​มนตร์​ที่​ทำให้​มองไม่เห็น​พวกเรา​ก่อน​ดีกว่า​”

มาร​เฒ่าคาดเดา​ได้​ว่า​เธอ​จะทำ​อะไร​ จึงโบกมือ​ครา​หนึ่ง​ ทัศนียภาพ​ตรงหน้า​ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​ก็​แปร​เปลี่ยนไป​ในทันที​ คล้าย​กับ​ว่า​ตน​อยู่​ใน​ห้วง​มิติ​สีขาว​ราว​น้ำนม​แห่ง​หนึ่ง​ แม้กระทั่ง​ผู้คน​และ​ทิวทัศน์​ภายนอก​ก็​มิอาจ​มอง​เห็นได้ชัด​เจน​แล้ว​

“เอาล่ะ​ ตอนนี้​ข้างนอก​มอง​พวกเรา​ไม่เห็น​แล้ว​” มาร​เฒ่าพูด​ “เจ้าให้​เขา​ออกมา​ได้​แล้ว​ล่ะ​”

ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​พยักหน้า​แล้ว​ลูบ​สร้อยข้อมือ​ม่าน​ถัว​พลาง​เอ่ย​ว่า​ “ท่าน​ยัง​ไม่ออกมา​อีก​หรือ​”

มาร​เฒ่าเห็น​เธอ​พูด​กับ​สร้อยข้อมือ​ หัวใจ​ก็​เกร็ง​กระตุก​ เขา​ลอบ​พึมพำ​ว่า​คง​มิได้​เป็น​เช่น​ที่​ตน​คิด​หรอก​กระมัง​!

หมอก​ดำ​พรั่งพรู​ออก​มาจาก​สร้อยข้อมือ​ ทำให้​หัวใจ​ของ​มาร​เฒ่าและ​อู​ห​ลิ​งอ​วี่​สั่นสะท้าน​ ก่อน​จะเอ่ย​ว่า​ “หมอก​ดำ​,เผ่าพันธุ์​ทมิฬ​!”

ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​เห็น​ปฏิกิริยา​ของ​ทั้งคู่​ก็​รู้​ว่า​พวกเขา​ตกใจ​กัน​เสียแล้ว​

เงาร่าง​ของ​ห​มัว​ซาก่อตัว​ขึ้น​อย่าง​ช้าๆ จน​เห็น​เป็น​อาภรณ์​สีแดง​เพลิง​ เส้น​ผม​สีแดง​เพลิง​ นัยน์ตา​สีแดง​มอง​อู​ห​ลิ​งอ​วี่​

เมื่อ​อู​ห​ลิ​งอ​วี่​เห็น​ห​มัว​ซา ความรู้สึก​ที่​มาจาก​วิญญาณ​ทำให้​ร่างกาย​เขา​สั่นสะท้าน​ เขา​จ้องมอง​ห​มัว​ซาตรงๆ​

มาร​เฒ่าเห็น​ปฏิกิริยา​ของ​เขา​ก็​รู้​ว่า​ต้อง​ไม่ผิด​แน่นอน​ จึงเอ่ย​พึมพำ​ว่า​ “เป็น​เผ่าพันธุ์​ทมิฬ​จริงๆ​ เสีย​ด้วย​”

ขณะนี้​กลับ​กลายเป็น​ว่า​ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​ถูก​พวกเขา​สามคน​ละเลย​ไป​เสียแล้ว​ แต่​ก็​ไม่อยาก​เข้าไปมีส่วนร่วม​กับ​พวกเขา​ในเวลานี้​

“พวกเรา​เป็น​คน​คน​เดียวกัน​จริงๆ​ หรือ​” อู​ห​ลิ​งอ​วี่​มอง​ห​มัว​ซา เขา​รู้สึก​ว่า​ความรู้สึก​เช่นนี้​ออกจะ​แปลกประหลาด​อยู่​สักหน่อย​

แต่​ไม่ว่า​ใคร​ที่​ได้​เห็น​วิญญาณ​อีก​ครึ่งหนึ่ง​ของ​ตัวเอง​ ก็​ต้อง​รู้สึก​ไม่เป็นธรรมชาติ​อยู่แล้ว​สิ

“ข้า​คิด​มาโดยตลอด​ว่า​อีก​ครึ่งหนึ่ง​ของ​เจ้าน่าจะเป็น​สิ่งมีชีวิต​ คิดไม่ถึง​ว่า​จะเป็น​เพียงแค่​วิญญาณ​ดวง​หนึ่ง​เท่านั้น​” มาร​เฒ่าพูด​พลาง​หันไป​มอง​ห​มัว​ซาแล้ว​เอ่ย​อย่าง​ตกตะลึง​ว่า​ “ดวงวิญญาณ​ที่​ถึงขนาด​ดำรงอยู่​ตามลำพัง​ได้​ วิญญาณ​ก่อน​ตาย​ของ​เจ้าคง​ต้อง​กล้าแกร่ง​เป็น​อย่างยิ่ง​เลย​สินะ​!”

“เขา​เป็นตัว​ประหลาด​” ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​ที่อยู่​ข้างๆ​ พูด​ “ถ้ามิใช่หลาย​หมื่น​ปี​ ก็​ต้อง​เป็น​หลาย​แสน​ปี​แล้ว​ละ​”

มาร​เฒ่ามอง​ห​มัว​ซาแล้ว​รู้สึก​ว่า​ยิ่ง​มอง​ก็​ยิ่ง​คุ้นเคย​ จึงเอ่ย​ว่า​ “เหตุใด​ข้า​จึงรู้สึก​ว่า​รูปลักษณ์​นี้​ของ​เจ้าช่างคุ้นตา​เสีย​เหลือเกิน​ เจ้าชื่อ​อะไร​หรือ​”

“ห​มัว​ซา”

“ห​มัว​ซา… เป็น​ชื่อ​ที่​ดี​ทีเดียว​!” มาร​เฒ่าพยักหน้า​พูด​ ทันใดนั้น​ก็​เบิก​ตาโพลง​มอง​ห​มัว​ซาแล้ว​พูด​อย่าง​ตื่นเต้น​ว่า​ “เจ้าบอ​กว่า​เจ้าชื่อ​ห​มัว​ซาอย่างนั้น​หรือ​!”

ห​มัว​ซาพยักหน้า​ เหตุใด​เขา​จึงมีปฏิกิริยา​เช่นนี้​เล่า​

“วะ​ฮะฮ่าๆ คง​มิใช่กระมัง​!” มาร​เฒ่าหัวเราะ​เสียง​ดังลั่น​ขึ้น​มาใน​ทันใด​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ “เจ้าคือ​สุดยอด​มาร​ร้าย​ใน​ตอนนั้น​หรอก​หรือ​! คิดไม่ถึง​เลย​จริงๆ​ ว่า​ข้า​จะได้​เห็น​เจ้ากับ​ตา​ตัวเอง​!”

ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​ตะลึง​ไป​ ห​มัว​ซาก็​คือ​สุดยอด​มาร​ร้าย​ที่​มาร​เฒ่าพูดถึง​อย่างนั้น​หรือ​ ที่แท้​แล้ว​เจ้าคน​ผู้​นี้​มีความเป็นมา​อย่างไร​กัน​แน่​

“ท่าน​อาจารย์​ ที่แท้​สุดยอด​มาร​ร้าย​เป็น​ใคร​กัน​หรือ​”เธอ​ถาม

“เจ้าไม่รู้​จริงๆ​ หรือ​” มาร​เฒ่ามอง​ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​ เธอ​มิได้​อยู่​กับ​เขา​หรือ​ไร​

“เขา​มิได้​บอก​ข้า​นี่​” ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​พูด​

“ฮ่าๆ เรื่อง​นี้​ข้า​ค่อย​บอก​เจ้าทีหลัง​แล้วกัน​” มาร​เฒ่าพูด​ หลังจากนั้น​จึงมอง​คน​ทั้งสอง​ที่​ยังคง​ประสาน​สายตา​กัน​อยู่แล้ว​เอ่ย​ว่า​ “ใน​เมื่อ​หา​ดวงวิญญาณ​พบ​แล้ว​ เช่นนั้น​ก็​ไม่ต้อง​ใช้ยาวิเศษ​ตรี​ปราณ​แล้ว​ก็ได้​”

“ไม่ได้​หรอก​” ห​มัว​ซาพูด​

“ทำไม​เล่า​” มาร​เฒ่าและ​อู​ห​ลิ​งอ​วี่​ไม่เข้าใจ​ เขา​ไม่อยาก​รวม​เป็นหนึ่ง​เดียวกัน​กับ​ตน​อย่างนั้น​หรือ​

“เจ้าบอก​พวกเขา​สิ” ห​มัว​ซาพูด​จบ​ก็​กลับ​เข้าไป​ใน​สร้อยข้อมือ​ม่าน​ถัว​

“ตอนนี้​วิญญาณ​ของ​ท่าน​อ่อนแอ​เกินไป​ มิอาจ​ทำ​การผสาน​รวม​ได้​” ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​รู้​ว่า​อุปนิสัย​ของ​ห​มัว​ซาไม่ชอบ​การอธิบาย​ จึงพูดว่า​ “นอกจากนี้​เขา​ยัง​มิอาจ​ไป​จาก​ข้า​ได้​ใน​ตอนนี้​ด้วย​”

“ไป​จาก​เจ้าไม่ได้​อย่างนั้น​หรือ​” อู​ห​ลิ​งอ​วี่​หรี่ตา​ วาจา​ประโยค​นี้​ทำให้​เขา​ไม่เป็นสุข​เอา​เสีย​เลย​!

ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​พยักหน้า​แล้ว​พูดว่า​ “ห​มัว​ซากับ​ข้า​ได้​ทำ​พันธสัญญา​ระหว่าง​กัน​เอาไว้​ บอ​กว่า​ตอนนี้​ข้า​มีพลัง​ยุทธ์​ไม่เพียงพอ​ ถ้าหาก​ฝืน​ถอน​ออก​ไป​ หาก​ข้า​ไม่ตาย​ก็​ต้อง​พิการ​ ส่วน​เขา​ก็​จะมิอาจ​มีชีวิต​อยู่​ต่อไป​ได้​ นอกจากนี้​ท่าน​เอง​ก็​ยัง​ต้องการ​เวลา​ใน​การฟื้นฟู​พลัง​วิญญาณ​ของ​ท่าน​ด้วย​”

“เจ้าทำ​พันธสัญญา​กับ​เขา​เอาไว้​อย่างนั้น​หรือ​” มาร​เฒ่ามอง​ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​อย่าง​ประหลาดใจ​ นั่น​คือ​พญา​มาร​เมื่อ​หลาย​หมื่น​ปีก่อน​เชียว​นะ​ แต่กลับ​ทำ​พันธสัญญา​กับ​เด็กน้อย​อย่าง​เธอ​นี่​น่ะ​หรือ​

ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​ลูบ​จมูก​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ “ทำ​ไป​โดย​ไม่ได้​ไตร่ตรอง​ให้​ดี​น่ะ​สิ”

หลังจากนั้น​เธอ​จึงเล่า​ให้​ฟังว่า​ทำ​พันธสัญญา​กับ​ห​มัว​ซาได้​อย่างไร​ มาร​เฒ่าได้​ฟังแล้วจึง​ทอดถอนใจ​

“มิน่าเล่า​ตอนนั้น​ข้า​ไป​ยัง​เทือกเขา​ผู่​สั่ว​ แต่กลับ​หา​เขา​ไม่พบ​” อู​ห​ลิ​งอ​วี่​พูด​ “คลาด​กับ​เขา​มาตั้ง​หลาย​ปี​ แต่​ก็ได้​รู้จัก​กับ​เจ้าใน​ตอนนั้น​ด้วย​”

“เฮอะ​ ข้า​ไม่ได้​พบ​เจอ​กับ​ท่าน​ยัง​ดี​เสีย​กว่า​!” ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​แค่น​เสียง​เฮอะ​อย่าง​เย็นชา​

“ฮ่าๆๆ!” อู​ห​ลิ​งอ​วี่​เห็น​ท่าที​เช่นนี้​ของ​เธอ​แล้ว​อารมณ์ดี​เป็น​อย่างยิ่ง​

“ที่แท้​พวก​เจ้าก็​รู้จัก​กัน​เช่นนี้​นี่เอง​” มาร​เฒ่าพูด​ “ไม่ใช่สิ คราวก่อน​ตอน​เจ้ากลับมา​ มิได้​บอ​กว่า​ถูก​เด็กสาว​คน​หนึ่ง​ช่วย​เอาไว้​หรอก​หรือ​”

“ตา​เฒ่า เหตุใด​ท่าน​จึงกลายเป็น​คน​โง่งมไป​เสียแล้ว​เล่า​ ท่าน​ไม่เห็น​หรือว่า​นาง​สวม​แหวน​มนตร์​ของ​อาจารย์​อา​เล็ก​เอาไว้​บน​นิ้ว​น่ะ​” อู​ห​ลิ​งอ​วี่​ดูแคลน​ เขา​ยัง​คิด​ว่า​มาร​เฒ่าค้นพบ​สิ่งนี้​ตั้ง​นาน​แล้ว​เสีย​อีก​

มาร​เฒ่าดึง​มือ​ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​มาดู​ ก็​เห็น​แหวน​มนตร์​วง​หนึ่ง​จริงๆ​

“น้อง​เล็ก​เป็น​ผู้​หลอม​สิ่งนี้​หรือ​ เขา​ยังมี​อารมณ์​หลอม​แหวน​มนตร์​นี่​ด้วย​หรือ​” เขา​เอ่ย​พึมพำ​

“หลอม​ขึ้น​มาตอน​แพ้​พนัน​ท่าน​ใน​ตอนนั้น​น่ะ​สิ” อู​ห​ลิ​งอ​วี่​พูด​ “เขา​มอบให้​ท่าน​ ท่าน​มอง​แค่​ปราด​เดียว​ก็​โยน​ให้​ข้า​เสีย​อย่างนั้น​”

“ข้า​ก็​ว่า​อยู่​ว่า​เหตุใด​จึงไม่มีความทรงจำ​เกี่ยวกับ​มัน​เลย​” มาร​เฒ่าพูด​ “โย​วเย่ว์​ หาก​พูด​เช่นนี้​ก็​หมายความว่า​เจ้าเป็น​เด็กผู้หญิง​น่ะ​สิ!”

ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​พยักหน้า​ เมื่อ​เห็น​ท่าที​เช่นนั้น​ของ​เขา​ คง​มิใช่ว่า​ไม่อยาก​รับ​ตน​เป็น​ศิษย์​แล้ว​เพียง​เพราะ​ตน​เป็น​หญิง​หรอก​กระมัง​

“ท่าน​อาจารย์​ ท่าน​คง​มิได้​นึก​เสียใจ​หรอก​กระมัง​” เธอ​ถามอย่าง​ระมัดระวัง​

“นึก​เสียใจ​อะไร​กัน​” มาร​เฒ่าพูด​ “ถึงแม้ว่า​เรื่อง​นี้​จะอยู่​นอกเหนือ​ความคาดหมาย​ของ​ข้า​อยู่​บ้าง​ แต่​รับ​เจ้ามาแล้วก็​รับ​เลย​สิ ไม่ว่า​อย่างไร​ต่อ​จากนี้ไป​เจ้าก็​คือ​ผู้สืบทอด​ของ​ข้า​อยู่ดี​! ยาย​เฒ่าผู้​นั้น​รับ​เด็กหญิง​ผู้​มีพรสวรรค์​มาแล้วก็​เอาแต่​โอ้อวด​ต่อหน้า​ข้า​ทั้งวัน​ พอ​เจ้าขึ้นไป​ข้างบน​แล้​วจะ​ต้อง​เบิก​เนตร​ยาย​เฒ่าผู้​นั้น​อย่าง​แน่นอน​ เข้าใจ​หรือไม่​”

ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​ยิ้ม​ยิงฟัน​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ “เข้าใจ​แล้ว​ ท่าน​อาจารย์​!”

“ว่า​ไป​แล้ว​ เขา​บอ​กว่า​จะหล่อเลี้ยง​วิญญาณ​ของ​เจ้าเด็ก​บ้า​ แต่​ข้า​พยายาม​คิด​หา​ทุก​วิถีทาง​มาตลอด​หลาย​ปี​นี้​ วิญญาณ​ของ​เขา​ก็​ยังคง​อ่อนแอ​ลง​ไป​เรื่อยๆ​ ดูท่าทาง​คง​ต้อง​คิด​หา​วิธี​อื่น​จึงจะใช้ได้​” มาร​เฒ่าพูด​อย่าง​กังวลใจ​อยู่​บ้าง​

เมื่อ​นึก​มาถึงตรงนี้​ หัวใจ​ของ​เขา​ก็​รู้สึก​จมดิ่ง​

“ท่าน​อาจารย์​ ท่าน​อย่า​กังวลใจ​ไป​เลย​นะ​ ตอน​ข้า​รู้จัก​ห​มัว​ซา เขา​อ่อนแอ​กว่า​นี้​มากมาย​นัก​! แต่​ก็​ถูก​ข้า​เลี้ยงดู​เสีย​จน​ขาว​อวบ​เลย​ทีเดียว​! ยก​เรื่อง​การ​หล่อเลี้ยง​วิญญาณ​ของ​ศิษย์​พี่​ให้​ข้า​จัดการ​เถิด​” ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​พูด​พลาง​ตบ​หน้าอก​

“เจ้ามีวิธี​หรือ​”

“แน่นอน​อยู่แล้ว​” ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​พูด​

“วิธี​อะไร​หรือ​”

“ข้า​ย่อม​มีวิธีการ​ของ​ข้า​เอง​อยู่แล้ว​!” ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​พูด​อย่าง​หวง​วิชา​

มาร​เฒ่าตบ​ศีรษะ​เธอ​ พลาง​เอ่ย​ว่า​ “อยู่​ต่อหน้า​พวกเรา​ยัง​ต้อง​มาหวง​อะไร​กัน​ อยาก​ให้​อาจารย์​สนใจ​เจ้าอย่างนั้น​หรือ​!”

ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​ลูบ​ศีรษะ​ที่​ถูก​ตี​จน​เจ็บ​พลาง​เบ้​ปาก​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ “เจ็บ​จะตาย​อยู่แล้ว​”

อู​ห​ลิ​งอ​วี่​ยิ้ม​พลาง​เอ่ย​ว่า​ “ตา​เฒ่าอุปนิสัย​ใจร้อน​ ต่อจากนี้​เจ้าคง​รู้​แล้ว​ละ​นะ​”

“เฮอะ​!” ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​ถลึงตา​ใส่เขา​ เหตุใด​รอยยิ้ม​ของ​เขา​จึงดูเหมือน​คน​ที่​มีความสุข​บน​ความทุกข์​ของ​ผู้อื่น​เลย​เล่า​

“รีบ​บอก​มาเร็ว​เข้า​สิ วิธี​อะไร​!” มาร​เฒ่าเงื้อมือ​อีกครั้ง​

ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​กุม​ศีรษะ​พลาง​กระโดด​ถอยหลัง​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ “อย่า​ตี​นะ​ ข้า​บอก​ก็ได้​”

เธอ​หยิบ​ขวด​หยก​ใบ​หนึ่ง​ออกมา​ส่งมอบให้​มาร​เฒ่าแล้ว​เอ่ย​ว่า​ “ให้​เขา​ใช้สิ่งนี้​ก็​พอแล้ว​”

“นี่​คือ​สิ่งใด​หรือ​” มาร​เฒ่าเปิด​ขวด​หยก​ออก​ดม​ก็​รู้สึก​ว่า​วิญญาณ​ของ​ตน​สั่น​ไหว​อยู่​บ้าง​

อู​ห​ลิ​งอ​วี่​ก็​ลอง​ดม​ดู​ด้วย​ วิญญาณ​อัน​อ่อนแอ​ดูเหมือน​จะฟื้นฟู​ขึ้น​มาไม่น้อย​ในทันที​

สลับชะตา ชายามือสังหาร

สลับชะตา ชายามือสังหาร

Status: Ongoing
เมื่อ ซือหม่าโยวเย่ว์ นักฆ่าสาวจากยุคปัจจุบันตายลง วิญญาณกลับมาเข้าร่างคุณชายห้าแห่งจวนแม่ทัพใหญ่ที่ถูกตราหน้าว่าเป็น ‘คนไร้ค่า’ ผู้ชมชอบไม้ป่าเดียวกัน! เพื่อบรรลุเป้าหมายที่เจ้าของร่างเดิมไหว้วานไว้นางจึงต้องกลายเป็นผู้แข็งแกร่งของโลกใบนี้ โลกที่ตัดสินกันด้วยพลังบำเพ็ญ! ถอนพิษในร่าง ฝึกวิชา แก้แค้นและตามหาบิดามารดาของร่างนี้ ในขณะที่นางมาถึงโลกนี้บางสิ่งที่หลับใหลในร่างของนางกลับ ‘ตื่นขึ้น’ พร้อมความฝันประหลาดที่เอ่ยถึงชื่อ ซีเหมินโยวเย่ว์ ความรู้สึกนั้นช่างสมจริงจนยากจะเชื่อว่าเป็นเพียงความฝันจนนางเริ่มไม่แน่ใจเสียแล้วว่า สิ่งที่ตนเห็นนั้นเป็นเพียงอดีตหรือความทรงจำที่ถูกปิดผนึกเอาไว้กันแน่…

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท