สลับชะตา ชายามือสังหาร – ตอนที่ 293 กลิ่นอายอันตราย

สลับชะตา ชายามือสังหาร

“ท่าน​อาจารย์​ ศิษย์​พี่​ เหตุใด​พวก​ท่าน​จึงมอง​ข้า​เช่นนี้​เล่า​” เธอ​มอง​พวกเขา​ทั้งสอง​พลาง​ลูบ​หว่าง​คิ้ว​ ยัง​รู้สึก​วิงเวียน​ศีรษะ​อยู่​บ้าง​

“เมื่อ​ครู่​เจ้าเห็น​อะไร​หรือ​” มาร​เฒ่าถามอย่าง​ใคร่รู้​

“เห็น​หัวกะโหลก​อัน​หนึ่ง​กับ​หญิง​งามผู้​หนึ่ง​” ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​พูด​ “ใช่แล้ว​ เมื่อ​ครู่​คล้าย​กับ​ว่า​ข้า​ได้​ไป​ยัง​สถานที่​อัน​แปลกประหลาด​แห่ง​หนึ่ง​ พวก​ท่าน​ได้​เห็น​หรือไม่​”

“เจ้าเห็น​หญิง​งามผู้​หนึ่ง​กับ​หัวกะโหลก​อัน​หนึ่ง​อย่างนั้น​หรือ​” ทั้งสอง​เผย​สีหน้า​ตกใจ​ พรั่นพรึง​กับ​คำพูด​ของ​เธอ​ไม่น้อย​

“ใช่แล้ว​ อ้อ​ ก็​คือ​หัวกะโหลก​กับ​หญิง​งามบน​นี้​นี่แหละ​” เธอ​ชี้ไป​ที่​ปลอกนิ้ว​ แต่กลับ​พบ​ว่า​มัน​ได้​เปลี่ยนไป​มีขนาด​ใกล้เคียง​กับ​นิ้วหัวแม่มือ​ของ​ตน​เสียแล้ว​ “เอ๊ะ​ ของ​ชิ้น​นี้​มัน​เล็ก​ลง​นี่​นา​!”

“นั่น​เป็น​เพราะ​มัน​ยอมรับ​เจ้าแล้ว​อย่างไรเล่า​” มาร​เฒ่าพูด​อธิบาย​

“คือ​สิ่งที่​ข้า​เผชิญ​เมื่อครู่นี้​น่ะ​หรือ​” ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​เข้าใจ​ความหมาย​ของ​เขา​อย่าง​รวดเร็ว​ เธอ​มองดู​แหวน​บน​นิ้ว​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ “เหตุใด​จึงรู้สึก​อยู่​ตลอด​ว่า​ปลอกนิ้ว​นี้​ไม่ธรรมดา​เลย​”

“แน่นอน​ว่า​ต้อง​ไม่ธรรมดา​อยู่แล้ว​ล่ะ​ นี่​คือ​ปลอกนิ้ว​ของ​ผู้สืบทอด​หุบเขา​มาร​เทพ​เชียว​นะ​” อู​ห​ลิ​งอ​วี่​พูด​

เดิมที​ปลอกนิ้ว​นี้​ยอมรับ​เขา​แล้ว​ แต่กลับ​ถูก​เขา​หยิบ​เอา​ลงมา​ให้​มาร​เฒ่าขจัด​การ​ยอมรับ​ที่​มีต่อ​เขา​ไป​เสีย​

ทว่า​ต่อให้​เขา​ได้รับ​การ​ยอมรับ​ใน​ตอนนั้น​ไป​แล้ว​ แต่​ก็​มิได้​เกิด​ปรากฏการณ์​ใหญ่โต​เหมือนกับ​ตอนที่​ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​ได้รับ​การ​ยอมรับ​

เมื่อ​ครู่​ท้องฟ้า​ที่นี่​เต็มไปด้วย​สีโลหิต​ ถ้าหาก​มิใช่เพราะ​ข่าย​มนตร์​ของ​มาร​เฒ่าสกัดกั้น​เอาไว้​ เกรง​ว่า​คงจะ​แผ่​ไป​ทั่ว​ทั้ง​เทือกเขา​หมื่น​อสูร​อย่าง​แน่นอน​

“ปลอกนิ้ว​ของ​ผู้สืบทอด​…” ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​มอง​มาร​เฒ่าอย่าง​จน​คำพูด​ “ท่าน​อาจารย์​ ท่าน​คง​มิได้​หยิบ​ปลอกนิ้ว​มาผิด​กระมัง​”

“เจ้าหาว่า​อาจารย์​อย่าง​ข้า​แก่​จน​เลอะเลือน​หรือ​” มาร​เฒ่าถลึงตา​ใส่ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​

“ท่าน​จะให้​ข้า​เป็น​ผู้สืบทอด​ของ​หุบเขา​มาร​เทพ​อย่างนั้น​หรือ​” ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​มอง​มาร​เฒ่าอย่าง​ประหลาดใจ​

“แน่นอน​อยู่แล้ว​” มาร​เฒ่าพูด​ “ของ​สิ่งนี้​ชดเชย​มิได้​หรือ​อย่างไร​”

“ไม่เท่าไหร่​หรอก​” ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​พูด​อย่าง​ไม่พอใจ​ “ข้า​คืน​ของ​สิ่งนี้​ให้​ท่าน​ได้​หรือไม่​”

“เจ้าไม่อยาก​เป็น​ผู้สืบทอด​ของ​หุบเขา​มาร​เทพ​อย่างนั้น​หรือ​”

“ไม่อยาก​” ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​ปฏิเสธ​อย่าง​ชัดเจน​ยิ่ง​

“เพราะเหตุใด​เล่า​” มาร​เฒ่าสีหน้า​ดำทะมึน​ ศิษย์​คน​แรก​ไม่เต็มใจ​ก็​ช่างเถิด​ ตอนนี้​อีก​คน​ก็​ไม่พอใจ​อีก​ หาก​พูด​ออก​ไป​เขา​คง​ถูก​คน​หัวเราะเยาะ​ตาย​แน่​

“ข้า​ไม่ชอบ​น่ะ​” ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​พูด​

“ฮ่าๆๆ!” อู​ห​ลิ​งอ​วี่​หัวเราะ​เสียง​ดังลั่น​ เหตุผล​ของ​เธอ​เหมือนกับ​ของ​เขา​เลย​ทีเดียว​ สมกับ​ที่​เป็น​หญิง​ที่​ตน​ชอบพอ​จริงๆ​

ใช่แล้ว​ ตลอด​หลาย​ปี​ที่​แยก​จากกัน​มานี้​เขา​ก็​รู้​แน่ชัด​ถึงความจริง​ข้อ​นี้​แล้ว​ เขา​ชอบ​เด็กสาว​ผู้​นี้​ ใน​เมื่อ​เข้าใจ​ความรู้สึก​ของ​ตัวเอง​แล้ว​ เขา​จึงมิอาจ​หลบเลี่ยง​ได้​อีก​ หาก​แต่​จะพยายาม​ทำให้​เธอ​กลายเป็น​ผู้หญิง​ของ​ตน​ให้จงได้​

“ไม่ชอบ​ก็​ช่วยไม่ได้​!” มาร​เฒ่าพูด​ “ตอนนี้​ปลอกนิ้ว​โลหิต​ยอมรับ​เจ้าแล้ว​ นอกจากนี้​ยัง​เป็นการ​ยอมรับ​ระดับสูง​อีกด้วย​ ต่อ​จากนี้ไป​เจ้าก็​คือ​ผู้สืบทอด​ของ​หุบเขา​มาร​เทพ​แล้ว​! หาก​เจ้ากล้า​ริอ่าน​ทำ​อย่าง​ศิษย์​พี่​เจ้า ข้า​จะตี​ขา​เจ้าให้​หัก​เสีย​!”

“ศิษย์​พี่​ก็​เคย​ได้รับ​การ​ยอมรับ​จาก​ปลอกนิ้ว​โลหิต​มิใช่หรือ​ แล้ว​เหตุใด​เขา​ยัง​ย้อน​คืน​ได้​เลย​ แล้ว​เหตุใด​ข้า​จึงทำ​ไม่ได้​เล่า​” ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​พูด​อย่าง​ไม่พอใจ​

“ก็​เพราะ​เขา​เคย​ย้อน​คืน​ไป​แล้ว​อย่างไรเล่า​ เจ้าจึงทำ​ไม่ได้​!” มาร​เฒ่าพูด​ “หาก​ถูก​ดูหมิ่น​ซ้ำแล้วซ้ำเล่า​ ปลอกนิ้ว​โลหิต​ก็​จะโกรธ​ขึ้น​มา เคย​เกิด​เหตุการณ์​เช่นนี้​ขึ้น​แล้ว​ ขจัด​การ​ยอมรับ​สอง​ครั้ง​ติดต่อกัน​ ผล​ปรากฏ​ว่า​คน​ที่สอง​หลั่ง​โลหิต​จาก​ทวาร​ทั้ง​เจ็ด​จนตาย​”

“มีเรื่อง​เช่นนี้​ด้วย​หรือ​” ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​เบิก​ตาโพลง​

“ข้า​ก็​เคย​เห็น​ใน​ตำรา​เช่นกัน​” อู​ห​ลิ​งอ​วี่​พูด​

ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​นึกถึง​หัวกะโหลก​และ​หญิง​งามที่​ตน​ได้​เห็น​ เธอ​รู้สึก​อยู่​ตลอด​ว่า​ทั้งสอง​ครอบครอง​พลัง​อัน​ไร้​ที่​สิ้นสุด​

“ก็ได้​” เธอ​ไม่อยาก​มีจุดจบ​เช่นนี้​จึงฝืน​รับปาก​ไป​

“ผู้คน​มากมาย​อยาก​เข้าไป​ใน​หุบเขา​มาร​เทพ​ก็​ยัง​ทำ​ไม่ได้​ แต่​เจ้ากลับ​รังเกียจ​ตำแหน่ง​เจ้าหุบเขา​น้อย​ ทำเอา​ข้า​โมโห​แทบตาย​เลย​จริงๆ​!” มาร​เฒ่าเป่า​หนวด​พลาง​ถลึงตา​ใส่

ตอนนี้​ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​รู้สึก​หดหู่​เป็น​อย่างยิ่ง​ จึงไม่นำพา​คำพูด​ของ​มาร​เฒ่าแล้ว​ถามว่า​ “ท่าน​อาจารย์​ ใน​เมื่อ​หุบเขา​มาร​เทพ​มีเจ้าหุบเขา​สอง​คน​ เช่นนั้น​ก็​ต้อง​มีเจ้าหุบเขา​น้อย​อีก​คน​หนึ่ง​มิใช่หรือ​”

“ถูกต้อง​ นั่น​ก็​เป็น​ปีศาจร้าย​ตน​หนึ่ง​เลย​ทีเดียว​” มาร​เฒ่าพูด​ “ในวันหน้า​เมื่อ​เจ้าได้​พบ​เขา​ก็​จะรู้จัก​กันเอง​นั่นแหละ​”

ดูท่าทาง​มาร​เฒ่าจะไม่อยาก​พูดถึง​คน​ผู้​นั้น​มาก​นัก​ จึงได้​แต่​ยับยั้ง​ความ​อยากรู้อยากเห็น​ของ​ตน​เอาไว้​

เธอ​หยิบ​ขวด​หยก​ออกมา​หลาย​ใบ​ ก่อน​จะส่งให้​มาร​เฒ่าขวด​หนึ่ง​ แล้ว​ยก​ที่​เหลือ​ให้​กับ​อู​ห​ลิ​งอ​วี่​พลาง​เอ่ย​ว่า​ “ตอนนี้​ข้า​ใช้เพียงแค่​ครั้ง​ละ​หยด​สอง​หยด​เท่านั้น​ ท่าน​ไป​แบ่ง​ใช้เอา​เอง​แล้วกัน​นะ​”

“มีมากมาย​ถึงเพียงนี้​เชียว​หรือ​!” เมื่อ​เห็น​สิ่งล้ำค่า​ ความ​เคร่งขรึม​ของ​มาร​เฒ่าเมื่อ​ครู่​ก็​ไม่หลง​เหลืออยู่​อีก​ เขา​เปิด​ฝาขวด​ออก​ดม​ “ที่แท้​แล้ว​นี่​คือ​สิ่งใด​กัน​แน่​”

“ท่าน​คิด​เสีย​ว่า​มัน​คือ​ไขกระดูก​มังกร​ดิน​ที่​ยกระดับ​ก็แล้วกัน​” ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​พูด​

เธอ​พูด​อย่าง​ง่ายๆ​ แต่​ก็​ยังคง​ทำให้​ทั้งสอง​คน​พรั่นพรึง​ เพราะ​ได้​รู้​ประโยชน์​ของ​สิ่งนี้​อย่าง​คร่าวๆ​ แล้ว​

“ไม่เบิกบานใจ​เอา​เสีย​เลย​ ข้า​จะกลับ​ละ​ เห็น​หน้า​พวก​ท่าน​สอง​คน​แล้ว​อารมณ์เสีย​ยิ่งนัก​ เฮ้อ​”

พอ​พูด​จบ​เธอ​ก็​เรียก​เจ้าวิหค​น้อย​ออกมา​แล้วไป​จาก​ยอดเขา​

ไม่ได้รับ​การ​ชดเชย​ แต่กลับ​ได้​เป็น​ผู้สืบทอด​ของ​หุบเขา​มาร​เทพ​ นี่​ทำให้​เธอ​อารมณ์ไม่ดี​เอา​เสีย​เลย​

เธอ​ไม่ใช่คน​โง่งม สถานะ​เจ้าหุบเขา​น้อย​แห่ง​หุบเขา​มาร​เทพ​ย่อม​ทำให้​คน​ของ​โลก​เบื้องบน​ตา​ร้อนผ่าว​ มีการ​คุ้มครอง​ใน​ระดับ​นี้​ ใน​ภายหน้า​เมื่อ​เธอ​ขึ้นไป​ข้างบน​ก็​คง​ดี​ไม่น้อย​เลย​ทีเดียว​

แต่​เธอ​นั้น​เข้า​ใจดี​ว่า​ยิ่ง​มีอำนาจ​มาก​ ก็​ย่อม​ต้อง​มีความรับผิดชอบ​มาก​เช่นเดียวกัน​ ใน​ภายหน้า​จะต้อง​มีธุระ​มากมาย​ให้​จัดการ​แน่นอน​ แต่​ตัว​เธอ​เอง​นั้น​มีนิสัย​เกียจคร้าน​จน​เข้า​กระดูก​ เมื่อ​นึก​ถึงว่า​ภายภาคหน้า​ต้อง​แบกภาระ​เอาไว้​มากมาย​ เธอ​ก็​เริ่ม​เป็นทุกข์​เสียแล้ว​

“นาง​ไม่ชอบใจ​จริงๆ​ นะ​” อู​ห​ลิ​งอ​วี่​มอง​เงาหลัง​ที่​จากไป​ของ​ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​แล้ว​เอ่ย​ขึ้น​

“นาง​เป็น​คน​อ่อนไหว​ แต่​ข้า​เชื่อ​ว่า​ผ่าน​ไป​อีก​ไม่กี่​วัน​ก็​ไม่เป็นไร​แล้ว​ล่ะ​” มาร​เฒ่ายังคง​ทุ่มเท​ความสนใจ​ไป​ที่​น้ำทิพย์​วิญญาณ​ จึงมิได้​กังวล​ถึงความโกรธเคือง​ของ​ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​เลย​

อู​ห​ลิ​งอ​วี่​ก็​มองดู​ขวด​หยก​ใน​มือ​พลาง​เอ่ย​ว่า​ “ข้า​เคย​เห็น​น้ำทิพย์​ชนิด​หนึ่ง​ใน​ตำรา​ที่​ตำหนัก​ผู้วิเศษ​ มัน​เหมือนกับ​สิ่งนี้​ยิ่งนัก​ บางที​นี่​อาจจะ​เป็น​ของ​สิ่งนั้น​ก็ได้​นะ​”

“น้ำทิพย์​อะไร​หรือ​”

“สมบัติ​แห่ง​ฟ้าดิน​ น้ำทิพย์​วิญญาณ​” อู​ห​ลิ​งอ​วี่​พูด​

มาร​เฒ่าสะดุ้ง​ จากนั้น​จึงมองดู​สิ่งของ​ใน​มือ​อย่าง​พรั่นพรึง​ เขา​เอง​ก็​เคย​ได้ยิน​เรื่อง​น้ำทิพย์​วิญญาณ​มาก่อน​ ยิ่ง​ดู​ก็​ยิ่ง​เหมือน​ ทันใดนั้น​เขา​ก็​หัวเราะ​เสียง​ดังลั่น​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ “นาง​ช่างเป็น​คน​ที่​โชคดี​เสีย​จริง​!”

หลังจาก​ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​กลับ​มาถึงริม​ทะเลสาบ​เล็ก​แล้วก็​ไม่สบายใจ​เป็น​อย่างยิ่ง​ จึงขว้าง​ก้อนหิน​อยู่​ที่​ริม​ทะเลสาบ​เพื่อ​ระบาย​อารมณ์​

“เป็น​อะไร​ไป​หรือ​” ทุกคน​รู้สึก​ได้​ว่า​เธอ​ผิดปกติ​ไป​จึงเข้ามา​ถาม

“ไม่มีอะไร​หรอก​” ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​รู้สึก​ว่า​ตน​กำลัง​โกรธ​ตัวเอง​ พูด​ออกมา​ก็​ไม่มีประโยชน์​ เมื่อ​เห็น​ว่า​ไกล​ออก​ไป​ยังมี​ก้อนหิน​ขนาด​ค่อนข้าง​ใหญ่​หน่อย​อยู่​ จึงเดิน​เข้าไป​ยก​มา ก่อน​จะใส่พลัง​วิญญาณ​เข้าไป​แล้ว​ขว้าง​มัน​ลง​ไป​ยัง​ทะเลสาบ​เล็ก​อย่าง​แรง​

“บุ๋ง”​

ก้อนหิน​กระแทก​ผิวน้ำ​จน​แหวก​เปิด​ออก​ เกิด​เป็น​ระลอกคลื่น​ชั้น​แล้ว​ชั้น​เล่า​

ทันใดนั้น​ไอ​เย็น​ขุม​หนึ่ง​ก็​พุ่ง​ขึ้น​มาจาก​ก้น​ทะเลสาบ​ ทำให้​ทุกคน​หนาวเหน็บ​ไป​ทั่ว​ทั้ง​แผ่น​หลัง​

“อันตราย​ รีบ​ถอย​ไป​อยู่​ภายใน​ค่าย​กล​เร็ว​เข้า​!” ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​ตะโกน​เสียงดัง​ใน​ทันใด​แล้ว​หมุน​กาย​วิ่ง​ไป​ด้านหลัง​

คนอื่นๆ​ ถอยหลัง​ไป​ก่อน​แล้ว​โดย​ไม่ต้อง​รอ​ให้​ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​พูด​ พวกเขา​กลับ​ไป​อยู่​ภายใน​ค่าย​กล​กัน​หมด​แล้ว​

ใน​ขณะนี้​เอง​ ผิวน้ำ​ใน​ทะเลสาบ​ก็​มีฟอง​ผุด​ขึ้น​มาไม่หยุดหย่อน​ราวกับ​น้ำ​เดือด​ จากนั้น​ไอ​พลัง​ขุม​หนึ่ง​ก็​พุ่ง​ขึ้น​สู่ท้องฟ้า​ แต่กลับ​ดูเหมือน​ถูก​บางสิ่งบางอย่าง​สกัด​เอาไว้​แล้ว​ถูก​กด​ให้​กลับ​ลง​ไป​อยู่​ภายใน​ทะเลสาบ​

ตั้งแต่​กลิ่นอาย​ขุม​นั้น​ขึ้น​มาจนถึง​ตอนที่​กลับ​ลง​ไป​ใช้เวลา​ไม่เกิน​สอง​วินาที​ แต่​พวก​ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​กลับ​รู้สึก​ว่า​เนิ่นนาน​ราวกับ​ทั้ง​ศตวรรษ​ พอ​กลิ่นอาย​ขุม​นั้น​กลับ​ลง​ไป​แล้ว​ ทุกคน​ต่าง​ก็​หมอบ​นิ่ง​อยู่​บน​พื้น​

ผ่าน​ไป​ครู่ใหญ่​ ซือ​หม่า​โย​วเย่ว์​จึงค่อย​ได้​พละกำลัง​กลับคืน​มา เธอ​ตะเกียกตะกาย​ลุกขึ้น​มาอย่าง​ทุลักทุเล​อยู่​บ้าง​แล้ว​มอง​ผิว​ทะเลสาบ​อย่าง​ตกตะลึง​

สลับชะตา ชายามือสังหาร

สลับชะตา ชายามือสังหาร

Status: Ongoing
เมื่อ ซือหม่าโยวเย่ว์ นักฆ่าสาวจากยุคปัจจุบันตายลง วิญญาณกลับมาเข้าร่างคุณชายห้าแห่งจวนแม่ทัพใหญ่ที่ถูกตราหน้าว่าเป็น ‘คนไร้ค่า’ ผู้ชมชอบไม้ป่าเดียวกัน! เพื่อบรรลุเป้าหมายที่เจ้าของร่างเดิมไหว้วานไว้นางจึงต้องกลายเป็นผู้แข็งแกร่งของโลกใบนี้ โลกที่ตัดสินกันด้วยพลังบำเพ็ญ! ถอนพิษในร่าง ฝึกวิชา แก้แค้นและตามหาบิดามารดาของร่างนี้ ในขณะที่นางมาถึงโลกนี้บางสิ่งที่หลับใหลในร่างของนางกลับ ‘ตื่นขึ้น’ พร้อมความฝันประหลาดที่เอ่ยถึงชื่อ ซีเหมินโยวเย่ว์ ความรู้สึกนั้นช่างสมจริงจนยากจะเชื่อว่าเป็นเพียงความฝันจนนางเริ่มไม่แน่ใจเสียแล้วว่า สิ่งที่ตนเห็นนั้นเป็นเพียงอดีตหรือความทรงจำที่ถูกปิดผนึกเอาไว้กันแน่…

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท