กำลังขุดหลุมอยู่ดี ๆ ดันถูกส่งมาต่างโลกพร้อมระบบเสริมแกร่งเฉยเลย – ตอนที่ 2 ของรางวัลที่มาต่อเนื่องไม่มีหยุด

ตอนที่ 02 ของรางวัลที่มาต่อเนื่องไม่มีหยุด

เหมือนว่ารางวัลยังไม่มีหมดเพียงเท่านี้

…‘ยังมีอีกเหรอ?’

“…”

หลังจากกดรับรางวัลพิเศษแบบทางเลือกเสร็จสิ้นไปแล้ว

หน้าต่างบานใหม่ก็ปรากฏขึ้นมาทดแทน โดยเนื้อหาหลักใหญ่ใจความสำคัญที่ปรากฎกับไม่ได้แตกต่างไปจากหน้าต่างก่อนหน้า เพียงแค่เปลี่ยนตัวอักษระเล็กน้อยพอเป็นพิธี

[ รางวัล : สำหรับเปิดประตูสู่ห้องสีขาวครั้งแรก ]

[ รายละเอียด : สุ่มสกิลเพิ่มเติม 1 ครั้ง + เลือกสกิลความถนัดทางด้านอาวุธ 1 สกิล + เงิน 2,000 ผลึกวิญญาณ + ขวดเลือดศักดิ์สิทธิ์ 3 ขวด + ขวดมานาศักดิ์สิทธิ์ 3 ขวด ]

“…”

…‘มีของใหม่เยอะแยะเต็มไปหมด’

เวียร์กะพริบตามองแล้วหันไปเปิดดูในคู่มือเอาตัวรอด

[ แหวนมิติเก็บของ : อุปกรณ์ที่มีความเกี่ยวข้องกับมิติจัดเป็นของหายากขั้นสุด ภายในตัวแหวนมีมิติแตกแยกเป็นเอกเทศซึ่งใช้สำหรับเก็บสิ่งของโดยเฉพาะ ]

[ สุ่มสกิล : ระบบสุ่มสกิลจะสุ่มสกิลออกมาให้ผู้ใช้งาน 1 ครั้ง โดยสกิลที่ถูกสุ่มออกมาจะไม่จำกัดระดับใด ๆ ทั้งนั้น หรือก็คือทุกสิ่งอย่างล้วนขึ้นอยู่กับดวงและโชคชะตากรรมของผู้เล่น อีกทั้งสกิลที่ถูกสุ่มออกมายังไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้อีก หรือก็คือเมื่อสุ่มไปแล้วก็ต้องยอมรับผลลัพธ์เท่านั้น โดยการสุ่มสกิลอีกครั้งจะทำได้ก็ต่อเมื่อเลเวลขึ้นไปสู่จุดหนึ่ง ]

[ สกิลความถนัดทางด้านอาวุธ : เป็นสกิลติดตัวแบบพิเศษที่จะมอบความถนัดทางด้านอาวุธให้กับผู้ใช้งาน อธิบายอย่างง่ายขอเพียงมีสกิลความถนัดทางด้านอาวุธสายใดสายหนึ่ง คนผู้นั้นก็จะสามารถใช้งานอาวุธได้อย่างดีเยี่ยม แม้จะไม่เคยเรียนรู้หรือใช้งานมาก่อนก็ตาม ยิ่งเลเวลขึ้นสูงมากเท่าไหร่ ความชำนาญในการออกอาวุธก็จะยิ่งเพิ่มเติมมากขึ้นเท่านั้น ]

[ เงิน : ตรงตามความหมายที่รับรู้โดยทั่วกัน เงินสื่อกลางการแลกเปลี่ยน ในสถานที่แห่งนี้ก็คือ ‘ผลึกวิญญาณ’ โดยผลึกวิญญาณที่ได้รับจากรางวัลจากภารกิจต่าง ๆ จะถูกนำมาใช้จ่ายในร้านค้าแลกเปลี่ยนที่จะเพิ่มเติมเข้ามาภายหลังหากเลเวลก้าวไปถึงจุดหนึ่ง แน่นอนว่าประโยชน์ของมันยังไม่หมดเพียงเท่านั้น ประโยชน์ของมันยังมีเพิ่มเติมอีก ]

[ ขวดเลือดศักดิ์สิทธิ์ : ขวดเลือดที่บรรจุของเหลวฟื้นฟูยอดเยี่ยม ขอเพียงดื่มของเหลวยอดเยี่ยมเข้าไปก็จะสามารถฟื้นฟูสภาพร่างกายให้หวนคืนกลับมาเป็นปรกติได้อีกครั้ง โดยของเหลวด้านในจะถูกฟื้นฟูกลับมาได้ผ่านการก้าวเท้าเข้าสู่ห้องสีขาว ]

[ ขวดมานาศักดิ์สิทธิ์ : ขวดที่บรรจุของเหลวฟื้นฟูมานายอดเยี่ยม ขอเพียงดื่มของเหลวเปี่ยมล้นไปด้วยมานาเข้าไปก็จะสามารถฟื้นฟูมานาได้เป็นจำนวนมาก โดยของเหลวด้านในจะถูกฟื้นฟูกลับมาได้ผ่านการก้าวเท้าเข้าสู่ห้องสีขาว ]

[ มานา : พลังงานรูปแบบหนึ่งที่ดินแดนโกลาหลปลดปล่อยออกมา ขอเพียงผสานรูปแบบเข้าสู่ร่างกาย ร่างกายเนื้อหนังปรกติธรรมดาก็จะยกระดับไปอีกขั้นหนึ่ง ยิ่งมีระดับพลังมานาในร่างกายมากเท่าไหร่ ผลประโยชน์ที่ได้รับก็จะยิ่งเพิ่มเติมหลากหลายมากขึ้น ]

เสียงใสกังวาลบางสิ่งอย่างดังขึ้นท่ามกลางความว่างเปล่า

“…”

“หืม?”

[ ค้นพบการคงอยู่ของมานา ]

[ รางวัลพิเศษ : ค้นพบการคงอยู่ของมานาเป็นคนแรก ]

[ รายละเอียด : สกิล [ กายมานา LV 1 ] + เงินรางวัล 1,000 ผลึกวิญญาณ ]

…‘มีประโยชน์กว่าที่คิด’

“…”

เวียร์ยิ้มขณะเปิดดูคู่มือเอาตัวรอดต่อ

[ กายมานา : กายเนื้อแบบพิเศษที่จะอนุญาตให้ผู้ใช้ได้เสริมเพิ่มเติมกักเก็บมานาเอาไว้ทุกสัดส่วนในร่างกาย กักเก็บมานาโดยไม่มีข้อจำกัดเฉพาะตำแหน่ง ไม่จำกัดอวัยวะบางตำแหน่งบนร่างกาย อีกทั้งกายมานายังสามารถใช้ประโยชน์อย่างอื่นเพิ่มเติมได้อีกด้วย ]

เหตุการณ์เดิมเกิดขึ้นอีกครั้งเสียงใสกังวาลดังไปทั่วบริเวณ

[ ค้นพบการคงอยู่ของกายมานา ]

[ รางวัลพิเศษ : ค้นพบการคงอยู่ของกายมานาเป็นคนแรก ]

[ รายละเอียด : สกิล [ แรงดันวิญญาณ ] + เงินรางวัล 1000 ผลึกวิญญาณ ]

…‘แรงดันวิญญาณ?’

“…”

[ แรงดันวิญญาณ : เป็นวิธีการรูปแบบหนึ่งของการใช้มานา โดยจะใช้มานาเป็นสื่อกลางผ่านวิธีการพิเศษในการสะกดข่มคู่ต่อสู้ ทำให้คู่ต่อสู้รู้สึกอึดอัดหรือกระทั่งสามารถสร้างความเสียหายผ่านทางกายเนื้อและสภาพจิตใจได้เลย ยิ่งพลังมานาที่ใช้มากเท่าไหร่ แรงดันวิญญาณก็จะยิ่งสะกดข่มคู่ต่อสู้ได้มากขึ้นเท่านั้น ]

…‘สองสกิลเป็นของคู่กันสินะ’

“…”

“กายมานากับแรงดันวิญญาณ”

ห้วงอารมณ์เสียดายในตอนแรกเริ่มจางหายไม่มีหลงเหลือ

แม้ว่าข้อเสนอเริ่มแรกสุดอย่างแต้มสกิลกับสุ่มสกิลเพิ่มเติม จะเป็นอะไรที่ยอดเยี่ยมจนยากจะปล่อยผ่าน แต่การตัดสินใจของเขาที่หันมาเลือกข้อเสนอข้อสองหันมาเลือกคู่มือแทน

ก็ไม่ใช่การตัดสินใจที่เลวร้ายอะไรนัก อย่างน้อยก็ทำให้เขาได้ของดีกลับไปล่ะนะ

…‘ไม่ถือว่าขาดทุน’

“…”

เวียร์ยิ้มเล็กน้อย

ก่อนจะเหลือบหันมองบนอากาศ

ยังมีของอีกสองสิ่งอย่างต้องจัดการ

[ รางวัล : สำหรับเปิดประตูสู่ห้องสีขาวครั้งแรก ( สุ่มสกิล 1 ครั้ง ) ]

[ รางวัล : สำหรับเปิดประตูสู่ห้องสีขาวครั้งแรก ( เลือกสกิลความถนัด ) ]

“…”

…‘งั้นมาเริ่มสุ่มสกิลก่อน’

ปลายนิ้วแตะสัมผัสหัวข้อสุ่มสกิล

[ ท่านต้องการสุ่มสกิล ( ใช่ / ไม่ ) ]

“…”

กด [ ใช่ ] โดยไม่มีห้วงลังเลให้เห็นแม้แต่น้อย

ท่ามกลางความว่างเปล่าก็ปรากฏกล่องของขวัญสีแดงออกมา ตัวกล่องลอยมาหยุดอยู่ตรงหน้าเขาคล้ายต้องการให้ชายหนุ่มเปิดกล่องของขวัญเปิดดูของที่บรรจุภายใน

เวียร์กลืนน้ำลายลงคอ พยายามสงบสติอารมณ์ มือทั้งสองเคลื่อนขยับเข้าไปใกล้ และเริ่มใช้ปลายนิ้วทั้งสิบแกะของขวัญอย่างระมัดระวังขั้นสุด ราวกับกลัวของด้านในจะเสียหาย

พอเปิดกล่องเข้าไปด้านในด้วยความลุ้นระทึก

“…”

“!!!”

“…”

ตัวกล่องก็ระเบิดแปรเปลี่ยนกลายเป็นละอองแสง

หลอมรวมกลายเป็นการ์ดหนึ่งใบ บนตัวการ์ดมีรูปหัวใจสีน้ำเงินพร้อมกับน้ำแข็งเกาะทั่วบริเวณ ขอบการ์ดเป็นสีน้ำตาลคล้ำคล้ายการ์ดมีอายุปรกติธรรมดาทั่วไป

ด้านล่างรูปหัวใจสีน้ำเงินปรากฎถ้อยคำ

[ หัวใจเยือกเย็น ]

“…”

แน่นอนว่ามีคำอธิบายเกี่ยวกับสกิลบอกด้วย

โดยคำอธิบายโดยรวมที่แสดงออกมาให้เห็น ค่อนข้างเป็นอะไรที่ยอดเยี่ยมมากสำหรับเวียร์ ขอเพียงมีสกิล [ หัวใจเยือกเย็น ] ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์แบบไหน

เขาก็ยังคงเยือกเย็นได้ตลอดเวลา ต่อให้เป็นสถานการณ์อันตรายร้ายแรงยังไง ก็ไม่อาจทำให้จิตใจของเขาหวั่นไหวไปได้ ในสถานการณ์แบบนี้สกิล [ หัวใจเยือกเย็น ] นับเป็นของดี

ทั้งยังเป็นของดีมากอีกด้วย

…‘ของดี’

“…”

[ นำนิ้วของท่านสัมผัสไปที่การ์ด ]

ปลายนิ้วกดแตะไปที่การ์ดตามคำแนะนำ

ตัวการ์ดแตกสลายกลายเป็นละอองแสงนับล้าน ก่อนจะไหลผ่านเข้าไปในร่างกายของเขาหลอมผสานหลอมกลายเป็นหนึ่ง ทันทีที่สกิลยึดติดฝังเข้าไปในร่างกายเรียบร้อย

ความรู้สึกสายหนึ่งก็เข้าแทรกแซงจิตใจของเขาทันที มันเป็นความรู้สึกที่ผิดแปลกอยู่เหมือนกัน เหมือนกับจิตใจของเขาถูกลิมิตมีขีดจำกัดที่ไม่อาจก้าวข้ามนอกเหนือไปได้

เป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาดไม่น้อย

“…”

หลังจากสุ่มเลือกสกิลเสร็จสิ้น

ก็มาถึงขั้นตอนต่อไปเป็นเลือกสกิลความถนัด มีให้เลือกตั้งแต่ ดาบ มีดสั้น ธนู จนไปถึงค้อนใหญ่ แน่นอนว่าเขาเลือก [ ดาบ ] แม้ว่าเขาจะมีธนูติดตัวสิบลูก กับกระสุนปืนอีกเพียบ

แต่ของพวกนั้นเป็นของใช้แล้วหมดไป การตัดสินใจใช้ของสิ้นเปลืองแบบนั้นในสถานการณ์สุ่มเสี่ยง อีกทั้งยังไม่มีหลักประกันเตรียมพร้อมเอาไว้

ดูจะเป็นการตัดสินใจที่ค่อนข้างประมาทเกินไปสักหน่อย เขาจึงเลือกดาบ ไม่ใช่เพราะเท่ แต่เป็นเพราะเขาเคยฝึกใช้ดาบในวิชาทางเลือกตอนมัธยมต้น ทั้งยังเป็นตัวนักกีฬาอีกด้วย

น่าเสียดายที่ช่วงเวลานั้นเกิดปัญหาขึ้นทำให้เขาได้เป็นเพียงตัวสำรองล่ะนะ

[ ท่านต้องการเลือก สกิลความถนัดทางด้านอาวุธ [ ดาบ ] ( ใช่ / ไม่ ) ]

“…”

…‘แน่นอน’

เบื้องหน้าปรากฏละอองแสงมากมาย

แปรเปลี่ยนกลายเป็นดาบยาวเล่มหนึ่ง เพียงแค่จับสัมผัสด้ามดาบความรู้สึกอุ่นสายหนึ่งก็ไหลผ่านฝ่ามือตรงเข้าสู่หัวสมอง พร้อมมอบองค์ความรู้การใช้ดาบขั้นพื้นฐานให้

ไม่ใช่เพียงแค่มอบองค์ความรู้ให้อย่างเดียว แต่ยังมอบความรู้สึกการใช้ดาบ พ่วงติดมาด้วย หากเขาสามารถหลอมรวมทำตัวให้ชิน การใช้ดาบก็คงง่ายดายกว่านี้หลายเท่าตัว

เวียร์เหวี่ยงดาบไปมาในท่วงท่าต่าง ๆ

…‘เป็นความรู้สึก’

“…”

“ที่แปลกมาก” เวียร์ขมวดคิ้ว “เท่าที่จำได้เราจับดาบครั้งสุดท้ายก็เมื่อหลายปีก่อน แต่ความรู้สึกตอนนี้มันเหมือนกับ เหมือนกับว่าเราฝึกใช้ดาบติดต่อกันเป็นประจำตลอดเวลา”

ยิ่งมายิ่งรู้สึกแปลกประหลาด

“แปลกมาก”

“…”

[ นับถอยหลัง : 30 นาที ]

เวียร์ก้มมองหนังสือคู่มือเอาตัวรอดต่อ

[ เวลานับถอยหลังภายในห้องสีขาว : มิติห้องสีขาวเป็นมิติที่แยกออกจากความเป็นจริงอย่างสิ้นเชิง ทำให้ช่วงเวลาระหว่างทั้งสองเขตแดนจึงแตกต่างกันอย่างสุดขั้ว โดยระยะเวลา 30 นาทีของห้องสีขาวจะเทียบเท่าระยะเวลาเพียง 1 วินาทีเท่านั้นสำหรับดินแดนโกลาหล ]

หากหมดระยะเวลาตรงส่วนนี้

ตามการคาดเดาของเขาก็คงไม่พ้นต้องถูกส่งกลับไปยังโลกเดิม ส่งกลับไปยังดินแดนโกลาหล ฉะนั้นช่วงระยะเวลาที่หลงเหลืออยู่ก็จำต้องใช้งานใช้การอย่างคุ้มค่า

ใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด

…‘น่าจะทันนะ’

“…”

นิ้วมือสวมแหวนมิติเข้าที่นิ้วของตัวเอง

แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาเปล่าประโยชน์ เขาเลยไม่ครุ่นคิดเก็บมาใส่หัวสมอง และเริ่มปฏิบัติตามแบบแผนที่วางไว้ทันที

…‘ความรู้สึกแบบนี้แหละ’

“…”

ฝ่ามือจับดาบแน่น

เพื่อรื้อฟื้นฝีมือทักษะเมื่อหลายปีก่อน ชายหนุ่มเวียร์พยายามออกท่วงท่าพยายามใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดในการกวัดแกว่งดาบไปมา พร้อมท่องจดจำสิ่งของที่เขามีอยู่ในตอนนี้

โดยเฉพาะกับลูกธนูและลูกปืนที่บรรจุอยู่ในแมกกาซีน เกิดจดจำผิดพลาดในช่วงจังหวะเวลาสำคัญ ชีวิตของเขาอาจจะถูกสะบั่นตัดขาดหายไปพร้อมกับความประมาท

เพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนั้นเขาเลยต้องจำให้แม่นยำ

“…”