บทที่ 251 น่าเกลียดก็ยังรัก
บทที่ 251 น่าเกลียดก็ยังรัก
ใบหน้าของเซี่ยจื่ออี้พลันซีดลง
เธอมองไปที่เซี่ยชิงหยวน
แล้วเห็นเซี่ยชิงหยวนมองตัวเธอด้วยรอยยิ้ม ราวกับว่าเพิ่งพูดออกมาจากใจจริง
เซี่ยจื่ออี้รู้สึกว่าเธอเห็นคำใบ้ของการเสียดสีจากใบหน้ากระดำกระด่างของเซี่ยชิงหยวน
เมื่อเธอมองอย่างตั้งใจอีกครั้ง เซี่ยชิงหยวนก็เบนสายตาไปทางอื่นแล้ว
ทุกอย่างคือภาพลวงตาเหรอ?
เซี่ยจื่ออี้ยังยิ้มไปตามน้ำ “งั้นในอนาคตฉันก็ขอเรียกคุณว่าชิงหยวนก็แล้วกัน จากนี้ครอบครัวของเราทั้งสองคงจะได้ติดต่อกันบ่อย ๆ ฉันพอจะคุ้นเคยกับเลขาธิการเสิ่นพอสมควรแล้ว ดังนั้นฉันจะสร้างสัมพันธ์ที่ดีกับคุณด้วยแน่นอนค่ะ”
ขั้นแรกคือการลดสถานะตัวเองแล้วจากนั้นพูดคำที่ถูกใจ คนส่วนใหญ่จะรู้สึกมีความสุขเมื่อได้ยิน
เช่นเดียวกับเซี่ยเจิ้งและหยวนหงหลี่ พวกเขาต่างมองเซี่ยจื่ออี้ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเอ็นดู
เซี่ยชิงหยวนไม่สนใจ ยังไงซะพวกเขาก็ไม่ใช่พ่อหรือคนใกล้ชิดของเธอ
หญิงสาวพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “คุณเซี่ยสุภาพเกินไปแล้วค่ะ”
วินาทีที่แล้วเธอยังขอให้เซี่ยจื่ออี้เรียกชื่อตัวเอง แต่ในขณะนี้เธอเรียก เซี่ยจื่ออี้ว่า ‘คุณเซี่ย’ ซึ่งเซี่ยชิงหยวนแสดงอย่างชัดเจนว่าเธอไม่ต้องการเชื่อมสัมพันธ์กับอีกฝ่าย
เสิ่นอี้โจวยังพูดเสริมในเวลาที่เหมาะสม “คุณบอกว่าต้องการซื้อของกลับบ้านด้วยไม่ใช่เหรอ? เสี่ยวหลิวมาถึงแล้ว คุณกับแม่ขอให้เขาพาพวกคุณไปเดินเล่นได้นะ”
หลังจากที่เสิ่นอี้โจวเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล เสี่ยวหลิวก็อยู่เฝ้าได้แค่สองสามวัน เพราะต้องทำงานและกลับไปที่เตียนเฉิง
แต่ตอนนี้เสิ่นอี้โจวออกจากโรงพยาบาลแล้ว เสี่ยวหลิวจึงมารับพวกเขาอีกครั้งตามปกติ
แน่นอนว่าเซี่ยชิงหยวนไม่ได้อยากจะซื้ออะไรจริง ๆ
หลังจากออกโรงพยาบาล เธอก็แค่อยากกลับไปนอนพักผ่อนให้สบายเท่านั้น
เธอรู้ว่าเสิ่นอี้โจวกำลังแก้ตัวให้เธอปลีกตัวออกไปได้ หญิงสาวจึงพยักหน้าและพูดว่า “ผู้อำนวยการเซี่ย เลขาธิการหยวน ฉันมีบางอย่างต้องทำ ฉันขอตัวก่อนนะคะ”
ขณะที่เธอพูด ดวงตาของเธอส่งสัญญาณให้หลินตงซิ่วออกไปด้วยกัน
หลินตงซิ่วเองก็ไม่มีทางเลือกอื่นตั้งแต่แรกแล้ว นอกจากต้องยืนอยู่ที่นี่กับเธอด้วย
หลังจากได้รับการส่งสัญญาณจากเซี่ยชิงหยวน หลินตงซิ่วก็รีบตามไปเช่นกัน
หยวนหงหลี่มองไปที่เซี่ยชิงหยวน ซึ่งกำลังก้าวเดินออกไป และชมเชย “ภรรยาของเลขาธิการเสิ่นนี่ดูไม่เหมือนคนที่มาจากชนบทเลยนะ”
มุมปากของเสิ่นอี้โจวโค้งขึ้นเล็กน้อย เขาดูภาคภูมิใจมาก “เธอคุ้นเคยกับการถูกผมเอาอกเอาใจแล้ว ดังนั้นได้โปรดอย่าถือสาเลยนะครับ”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เซี่ยเจิ้งก็หัวเราะออกมาดัง ๆ
ในปีนี้เขาอายุ 50 ปี มีผิวขาวและสง่างามแบบชายวัยกลางคน เมื่อดูจากลักษณะใบหน้าของเซี่ยจื่ออี้แล้วก็ดูคล้ายกับเขามาก
เขาพูดว่า “ฉันได้ยินมาว่านายรักภรรยามากมาโดยตลอด ดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องจริงสินะ!”
อันที่จริงเขาเคยได้ยินว่าเสิ่นอี้โจวและเซี่ยชิงหยวนมีความสัมพันธ์ที่แย่มากและมีทัศนคติไม่ตรงกัน แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันจะไม่ใช่เลย
แม้ว่าลูกสาวของเขาจะได้เปรียบในเรื่องรูปลักษณ์ แต่เมื่อได้เห็นการเคลื่อนไหวของนัยน์ตาของเสิ่นอี้โจวกับเซี่ยชิงหยวนแล้ว ใครจะสามารถไปแทรกแซงได้อีก?
เสิ่นอี้โจวตอบอย่างใจเย็น “เธอสมควรได้รับความรักจากผมอย่างเต็มเปี่ยมเลยครับ”บราวนี่ออนไลน์
เซี่ยเจิ้งและหยวนหงหลี่เพียงชมเซี่ยชิงหยวนอย่างเป็นมารยาทเท่านั้น แต่เสิ่นอี้โจวกลับป้อนอาหารสุนัขให้พวกเขากินเต็มคำ…
เซี่ยจื่ออี้หัวเราะอยู่ข้าง ๆ แล้วพูดว่า “แน่นอนว่าทุกคนชอบภรรยาของเลขาธิการเสิ่นค่ะ และฉันก็เห็นว่าเธอกับซิงอวี่ดูเหมือนจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกันด้วยนะคะ”
“โอ้ จริงเหรอ?” เซี่ยเจิ้งหัวเราะ “แต่ซิงอวี่ เด็กคนนั้นชอบดูแลคนอื่นตั้งแต่เด็กอยู่แล้วนี่”
เซี่ยเจิ้งไม่ได้คิดอะไรมากเกินไป
ในฐานะเลขานุการของเสิ่นอี้โจวเป็นเรื่องปกติที่ฉู่ซิงอวี่จะติดต่อกับเซี่ยชิงหยวน
ดวงตาของเสิ่นอี้โจวแข็งค้างชั่วขณะ เขาเลิกคิ้วและมองไปที่เซี่ยจื่ออี้ ซึ่งเธอกำลังยิ้มและไม่พูดอะไร
หลังจากที่เซี่ยเจิ้งและหยวนหงหลี่ส่งมอบงานให้เสิ่นอี้โจวแล้ว พวกเขาก็จากไป
เซี่ยจื่ออี้ยังกล่าวอีกว่า “เราจะรอการมาถึงของเลขาธิการเสิ่นในอวิ๋นเฉิงนะคะ”
เธอส่งดวงตาที่ยิ้มแย้มให้กับเสิ่นอี้โจวอีกครั้งแล้วก็หันกลับไป
เมื่อประตูรถปิดลง รอยยิ้มบนใบหน้าของเสิ่นอี้โจวก็หุบทันทีและปากของเขาก็เม้มแน่น
บนรถกลับไปที่เมืองเตียนเฉิง หลังจากฟังคำพูดของเสี่ยวหลิวแล้ว เซี่ยชิงหยวนก็รู้ว่าการกระทำของเสิ่นอี้โจวในฝูเถียนได้แพร่กระจายไปทั่วเมืองเตียนเฉิง แม้แต่ผู้นำของเมืองหลวงก็ยกย่องเขาเป็นพิเศษ
ในขณะที่ให้ความสนใจกับสภาพถนน เสี่ยวหลิวกล่าวว่า “ผู้คนจำนวนมากในฝูเถียนมาที่หน่วยเพื่อส่งป้ายผ้าไหมขอบคุณเลขาธิการเสิ่นด้วยครับ นอกจากนี้ผมยังได้ยินคนพูดว่าสถานีโทรทัศน์กำลังจะมาสัมภาษณ์เลขาธิการเสิ่นจากการกระทำของเขาในครั้งนี้ด้วย”
ดังนั้นประการแรก การเลื่อนขั้นของเสิ่นอี้โจวอยู่ใกล้แค่เอื้อมแล้ว
หลินตงซิ่วกำลังฟังและมีความสุขมาก
เซี่ยชิงหยวนไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าการสร้างฝนเทียมให้ตกลงมาเพื่อดับไฟครั้งนี้จะดึงดูดความสนใจของผู้คนมากมาย
เมื่อเทียบกับเสี่ยวหลิวและหลินตงซิ่วแล้ว เสิ่นอี้โจวสงบกว่ามาก
เขาเอนหลังพิงเบาะนั่ง หลับตาและไม่พูดอะไร
แต่เหมือนรู้สึกว่าเซี่ยชิงหยวนกำลังมองมาที่เขา เสิ่นอี้โจวจึงลืมตาขึ้น
นัยน์ตาฟีนิกซ์เย็นชาของเขาสบตากับเธอทันทีที่ลืมขึ้นมา
เซี่ยชิงหยวนถามเขาว่า “คุณไม่มีความสุขเหรอ?”
เสิ่นอี้โจวไม่ตอบ แต่ถามกลับแทน “คุณมีความสุขไหม?”
เซี่ยชิงหยวนตกใจอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบว่า “แน่นอนฉันมีสิ”
เสิ่นอี้โจวกุมมือเธอไว้ “ถ้าคุณมีความสุข ผมก็มีความสุขเช่นกัน”
เซี่ยชิงหยวนไม่ได้พูดอะไร “…”
มีแบบนี้ด้วยเหรอ?
นี่มันเรื่องของเขาไม่ใช่เหรอ?
แต่ยังไงก็ตาม ในไม่ช้าเซี่ยชิงหยวนก็เริ่มไม่มีความสุข
ทันทีที่รถขับเข้าสู่อาณาเขตของเตียนเฉิงก็มีผู้คนมาเฝ้าดูอยู่เรื่อย ๆ
พวกเขาตะโกนว่า ‘เลขาธิการเสิ่น’ ที่นอกหน้าต่างรถ
เมื่อเข้าใกล้ใจกลางเมืองเตียนเฉิง ผู้คนจำนวนมากก็ขึ้นล้อมรอบถนน
พวกเขายังชูป้ายที่มีข้อความว่า ‘ยินดีต้อนรับเลขาธิการเสิ่นที่ฟื้นตัวและกลับสู่บ้านเกิดของเขา’
‘เลขาธิการเสิ่นเป็นเจ้าหน้าที่ของประชาชน’
เสิ่นอี้โจวไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเปิดหน้าต่างรถ และโบกมือให้ทุกคนด้วยความกระตือรือร้น
โดยไม่คาดคิดว่า เมื่อเห็นเสิ่นอี้โจวเปิดหน้าต่าง ผู้คนบนถนนก็ยิ่งคลั่งไคล้และเร่งเสียงตะโกนขึ้นทีละคน
ในมือของหลายคนมีผัก ไก่ ปลา หรือแม้แต่ผ้าพับ พวกเขาอยากจะยัดมันเข้าไปในกระจกรถเหลือเกิน
พอมีคนล้อมมากขึ้น รถข้างหลังก็ขยับไม่ได้
ในเวลานี้ตำรวจจราจรและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสาธารณะออกมาเพื่อรักษาความสงบเรียบร้อย และคนของศาลากลางก็มาด้วย
เซี่ยชิงหยวนเห็นหลิงเยี่ยอยู่ในฝูงชน เขาเดินไปด้านหน้าของกลุ่มเจ้าหน้าที่แล้วออกคำสั่ง หลังจากที่เห็นรถของเสิ่นอี้โจว เขาก็ก้าวมาข้างหน้าและยืนอยู่หน้ากระจกรถ ผงกหัวและพูดเสียงดัง “เลขาธิการเสิ่น”
เขาเห็นเซี่ยชิงหยวนนั่งอยู่ข้าง ๆ เสิ่นอี้โจวเช่นกัน
มีความประหลาดใจอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาหันกลับไปและสั่งการต่อไป
เนื่องจากรถขับช้า คนจำนวนมากจึงเห็นเหตุการณ์ภายในรถ ใบหน้ากระดำกระด่างของเซี่ยชิงหยวนก็ดึงดูดสายตาของผู้คนเช่นกัน
สายตาของทุกคนกวาดไปมาอย่างรวดเร็วระหว่างใบหน้าของเซี่ยชิงหยวนและเสิ่นอี้โจว จากนั้นจึงพยักหน้าเป็นเอกฉันท์
อืม เลขาธิการเสิ่นไม่รังเกียจที่ภรรยาหน้าตาไม่ดี เขาเป็นสามีที่ดีและเป็นผู้นำที่ดีจริง ๆ!
ข่าวลือที่ว่าเลขาธิการเสิ่นแห่งศาลากลางแต่งงานกับภรรยาที่น่าเกลียดแพร่กระจายไปทั่วถนนและตรอกซอกซอยในทันที
เซี่ยชิงหยวนถามเสิ่นอี้โจวด้วยเสียงเบา “คุณเห็นที่ทุกคนมองมาที่ฉันไหม?”
เสิ่นอี้โจวยังคงยิ้มและไม่หันกลับ “ผมเข้าใจ”
เซี่ยชิงหยวนเริ่มร้องไห้ “พวกเขาต้องคิดว่าฉันน่าเกลียดมากแน่ ๆ”
เสิ่นอี้โจวตอบกลับ “ไม่เห็นเป็นอะไรเลย ต่อให้คุณน่าเกลียดผมก็ยังรัก”
เซี่ยชิงหยวน “…”
