จักรพรรดิมังกร – ตอนที่ 244

ตอนที่ 244

บทที่ 244 คุณเป็นใครกันแน่?

แขกที่มาร่วมงานต่างก็เงียบไปชั่วขณะ สายตาของพวกเขาทุกคนต่างก็มองไปที่ความโง่เขลาของหวางจงเหิง

เรื่องมันชัดเจนขนาดนี้แล้ว ทำไมหวางจงเหิงยังกล้าหาเรื่องหลี่โม่อีก นี่มันหาเหาใส่หัวชัดๆ!

ในใจของหวางจงเหิงมีแต่ความเกลียดชังเท่านั้น เป็นความเกลียดชังต่อหลี่โม่ที่ไม่มีวันสิ้นสุด

ถ้าหากไม่ฉีกหน้าหลี่โม่ในตอนนี้ หวางจงเหิงรู้ดีกว่าเขาจะไม่มีจุดยืนในที่นี้อีก

ทุกอย่างมันเป็นของปลอม!

หลี่โม่เป็นคนขอให้ฉู่จงเทียนกับพวกเขามาสร้างภาพเท่านั้น!

สัตว์ประหลาดตัวน้อยในใจของฉู่จงเทียนเริ่มทำงาน

ในขณะนี้ฉู่จงเทียนคิดว่าตัวเองเป็นนักสู้ผู้กล้าหาญ นักสู้ที่จะฉีกหน้าปีศาจร้ายให้ทุกคนได้เห็นท่าแท้ของมันและจะเป็นฮีโร่ที่น่าชื่นชมของทุกคน

แต่ในวินาทีต่อมา ลูกน้องของฉู่จงเทียนก็ตบไปที่กลางหน้าของหวางจงเหิงอย่างจัง

“ผั๊วะ!”

เสียงตบที่ชัดเจนดังสนั่นอย่างไม่หยุด จากหน้ามือเป็นหลังมือ และจากนั้นไม่นานแก้มทั้งสองข้างของหวางจงเหิงก็บวมขึ้น

“นายคิดว่านายเป็นใคร ถึงกล้าตะโกนใส่หน้าคุณหลี่!”

ลูกน้องคนนั้นตะโกนพูดอย่างดุเดือด

เสียงน้ำแข็งแตกดังขึ้นในใจของหวางจงเหิง และความกล้าหาญในใจก็หายไปในพริบตา

เสียงตบที่แหลมคมทำให้หวางจงเหิงตื่นจากความฝันและสร่างเมาในทันที

หวางจงเหิงสองมือกุมหน้าแล้วค่อยๆ ถอยห่างออกไป เขาไม่กล้าแม้แต่จะมีความโกรธในใจอีก แต่มันกลับแทนที่ด้วยความกลัวที่ไม่มีวันสิ้นสุด

เมื่อมองไปที่รูปร่างที่เหมือนภูเขาของหลี่โม่ หวางจงเหิงก็รู้สึกหนาวสั่นในใจ เขารู้สึกว่าอุณหภูมิของเลือดในร่างกายเริ่มเย็นลงอย่างช้าๆ

ของจริง ทุกอย่างเป็นเรื่องจริง!

ฉู่จงเทียน เฉียวเจิ้งหลงและอู๋เต้าเหวินต่างก็ให้ความเคารพต่อหลี่โม่จริงๆ!

หวางจงเหิงรับความจริงไม่ได้ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้ ก็หลี่โม่มันเป็นแค่คนไร้ค่าไม่ใช่หรือ!

เมื่อเห็นหวางจงเหิงกลัวจนหดตัว หวางจงเสวียนกับหวางจงเฉิงไม่เพียงแต่ไม่มีความย่ามใจ แต่กลับรู้สึกว่าความซวยกำลังจะเข้ามาหาพวกเขาแล้ว

หวางจงเหิงเหมือนเรื่องเล่าที่ตลกที่สุด ทุกคนต่างก็ได้เยาะเย้ยหลี่โม่ไปแล้ว แต่ถ้าหลี่โม่คิดจะเอาคืน คาดว่าคนในตระกูลหวังคงต้องจบไม่สวยอย่างแน่นอน

หวังเหมยสีหน้าซีดเซียวแล้วมองไปที่หลี่โม่ด้วยความกลัว เธอเกลียดตัวเองจนแทบจะเอามือตบปากตัวเองที่เคยพูดไม่ดีกับหลี่โม่ ถ้าหากหลี่โม่จะคิดเอาคืน เธอคงต้องอับอายอย่างไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหนอย่างแน่นอน

ส่วนโจวชุ่ยหัวกัดริมฝีปากล่างของเธอจนมีเลือดไหลออกมาโดยที่เธอยังไม่รู้ตัว

ตอนนี้เธอไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดใดๆ แต่ความเจ็บปวดทั้งหมดนั้นได้รวมอยู่ในหัวใจของเธอ

ก่อนหน้านี้เธอยังดูถูกกู้หยุนหลันว่าแต่งงานกับคนไม่เอาไหน แต่คนไม่เอาไหนคนนั้นได้กลายเป็นคนที่น่าเกรงขามไปแล้วในขณะนี้

“ผ้าขี้ริ้วห่อทอง”

คุณปู่หวางบ่นพึมพำในปาก แต่เสียงนั้นดังเข้าหูของทุกคนในตระกูลหวังอย่างชัดเจน

หวางจินซานกับหวางจินไห่และคนอื่นๆ ต่างก็รู้สึกว่าตัวเองเล็กน้อยลงทันที

ถ้าหากหลี่โม่เป็นแค่นักเลงหัวไม้ คนตระกูลหวังจะไม่ให้เขาอยู่ในสายตาอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้หลี่โม่กลับเป็นเหมือนมังกรยักษ์ที่ทำให้คนตระกูลหวังได้แต่มอง

เมื่อนึกถึงสิ่งที่ทำกับหลี่โม่ก่อนหน้านี้ ทุกคนในตระกูลหวังต่างก็รู้สึกเสียใจ

คุณปู่หวางค่อยๆ เดินเข้าไปหาหลี่โม่ด้วยมือไม้ที่สั่นเทาพร้อมกับหวางจินซานและคนอื่นๆ ก็เดินตามไปด้วย

“ในเมื่อท่านเทียน ท่านหลงกับท่านเหวินนั่งโต๊ะเดียวกัน ผมก็ขออนุญาตนั่งด้วยคนนะครับ”

คุณปู่หวางรู้อยู่แก่ใจ ในเมื่อฉู่จงเทียนกับคนอื่นๆ มาที่นี่เพราะหลี่โม่และคิดว่าโต๊ะที่หลี่โม่นั่งคือโต๊ะหลักของงาน เขาจึงขอนั่งร่วมโต๊ะด้วยคนแต่ไม่ใช่ที่นั่งหลักของโต๊ะนี้

ถ้าหากคุณปู่หวางพบเห็นฉู่จงเทียนและคนอื่นๆ ในงานอื่นเขาคงไม่มีโอกาสได้นั่งด้วยอย่างแน่นอน

ฉะนั้นคุณปู่หวางจึงดึงเก้าอี้ออกมาแล้วนั่งลงอย่างเกรงอกเกรงใจ จากนั้นมองไปที่ฉู่จงเทียนและอีกสองคนด้วยรอยยิ้มที่อ่อนน้อม แต่เขาไม่สามารถแสดงสีหน้าอ่อนน้อมให้กับหลี่โม่ได้

ซึ่งฉู่จงเทียนและอีกสองคนไม่ได้สนใจในคุณปู่หวางเลย และความสนใจของพวกเขาอยู่ที่หลี่โม่คนเดียว

หลี่โม่เริ่มรู้สึกอึดอัดที่ถูกฉู่จงเทียนและอีกสองคนจับจ้องรวมไปถึงคนตระกูลหวังที่ยืนอยู่ด้านหลังคุณปู่หวางเฝ้ามองเขา

“ผมเริ่มเหนื่อยแล้ว ผมกับหยุนหลันขอตัวกลับก่อนนะครับ”

หลี่โม่พูดแล้วยืนขึ้นพร้อมกับจับมือของกู้หยุนหลัน จากนั้นมองไปที่ฉู่จงเทียนและอีกสองคนแล้วเดินออกไปพร้อมกับกู้หยุนหลัน

เมื่อเห็นหลี่โม่เดินออกไปจากงาน คนตระกูลหวังต่างก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ในขณะนี้หลี่โม่ไม่ได้เอาเรื่องพวกเขาก็ถือว่าโชคดีที่สุดแล้ว

ฉู่จงเทียนทั้งสามต่างมองหน้ากัน คนระดับพวกเขาแค่มองหน้าก็รู้ใจและรู้ว่าสายตาของหลี่โม่เมื่อครู่นี้หมายถึงอะไร

“คุณปู่หวางเป็นคนที่ดูแลครอบครัวได้ดีจริงๆ นะครับ ผมได้ยินมาว่าตระกูลของคุณเป็นทายาทแห่งกวีนิพนธ์ สมคำร่ำลือจริงๆ ครับ”

“ตระกูลหวังถือว่ามีชื่อเสียงในเมืองฮ่านแล้วนะครับ ผมว่าควรรักษามันไว้ให้ดี อย่าทำให้เสียชื่อเสียงของพวกคุณเลยนะครับ”

“ลูกๆ หลานๆ ต้องสั่งสอนให้ดีนะครับ ถ้าลูกไม้หล่นไกลต้นเกินไปจะเป็นผลเสียต่อทั้งตระกูลเลยนะครับ”

ฉู่จงเทียนทั้งสามพูดคนละคำ และทุกคำพูดก็ล้วนมีความหมายบางอย่างที่แฝงอยู่

คุณปู่หวางกำลังจะอธิบายอย่างตื่นตระหนก แต่รู้ตัวอีกทีทั้งสามก็ลุกเดินจากไปแล้ว

“ในเมื่อคุณหลี่ก็ไปแล้ว พวกผมก็ขอตัวก่อนนะครับ พวกคุณตามสบายเลยครับ”

ฉู่จงเทียนทิ้งประโยคสุดท้ายและเดินจากไปพร้อมกับเฉียวเจิ้งหลงและอู๋เต้าเหวิน

คุณปู่หวางทำได้เพียงนั่งทื่ออยู่บนเก้าอี้และมีเม็ดเหงื่อไหลผ่านหน้าผากของเขา

หวางจินซานก็รู้สึกอึ้งและยืนอยู่กับที่ คำพูดของพวกเขาทั้งสามยังคงสะท้อนอยู่ในหูของหวางจินซาน

แขกทุกคนก็ต้องตกใจอีกครั้งและเริ่มสนทนาอย่างเสียงดังราวกับจะทำให้หลังคาบ้านถล่มลงมา

“คุณหลี่ที่ให้ของขวัญสุดพิเศษก่อนหน้านี้ต้องเป็นหลี่โม่อย่างแน่นอน ไม่ใช่ใครที่หรอก ยิ่งดูจากท่าทีของท่านเทียนและคนอื่นๆ ก็รู้ว่าหลี่โม่ต้องเป็นเศรษฐีจากที่ไหนสักที่อย่างแน่นอน”

“หลี่โม่คงอยากเล่นบทคนจนบ้างล่ะมั้ง คงจะเบื่อชีวิตที่หรูหราก็เลยปลอมตัวมาใช้ชีวิตธรรมดา แต่น่าเสียดายแทนคนตระกูลหวังจริงๆ เลยนะที่ไม่ได้รักษาโอกาสดีๆ ไว้”

“แต่ฉันไม่เคยได้ยินว่ามีตระกูลหลี่ในบรรดาตระกูลชนชั้นสูงเลยนะ หรือว่าหลี่โม่จะเป็นทายาทที่ไม่ได้ถูกเปิดเผย? แต่ดูจากบุคลิกของเขาแล้วมีแววที่จะเป็นคนใหญ่คนโตได้นะ”

แขกหลายๆ คนต่างก็คาดเดาเกี่ยวกับตัวตนของหลี่โม่อย่างเมามัน ถ้าหลี่โม่ยังอยู่พวกเขาต้องเข้าไปตีสนิทเขาอย่างแน่นอน

แต่น่าเสียดายที่หลี่โม่กลับไปก่อนแล้ว แถมยังเป็นเหตุทำให้ฉู่จงเทียนทั้งสามกลับไปอีกด้วย

ดังนั้นพวกเขาทำได้เพียงเฝ้ามองฉู่จงเทียนทั้งสามเดินจากไป ทุกคนต่างก็รู้ดีว่าคนดังทั้งสามมาที่นี่ก็เพราะหลี่โม่และกลับจากที่นี่ก็เพราะหลี่โม่เช่นเดียวกัน ซึ่งไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลหวังเลยแม้แต่นิด

ถ้าหากจะบอกว่ามีความเกี่ยวข้องก็เป็นเพราะความเกี่ยวข้องจากหลี่โม่เท่านั้น

ในขณะที่คนตระกูลหวังยังไม่เลิกสงสัย หลี่โม่กับกู้หยุนหลันก็ได้เดินออกจากสวนหน้าบ้านตระกูลหวัง

เมื่อเดินออกไปได้ไม่ไกล กู้หยุนหลันก็เก็บความสงสัยในใจไม่ได้อีกต่อไป เธอจึงหยุดเดินแล้วมองไปที่หลี่โม่และถามเขาอย่างจริงจังว่า “หลี่โม่ คุณบอกฉันมาตรงๆ นะว่าสรุปแล้วคุณเป็นใครกันแน่ แล้วเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้มันหมายถึงอะไร”

จักรพรรดิมังกร

จักรพรรดิมังกร

Status: Ongoing

เดิมทีเขาเป็นนายน้อยของสำนักหลงเหมิน มีทรัพย์สินหลายล้านล้าน แต่งเข้าบ้านภรรยาสี่ปี ปิดบังตัวตน ถูกดูถูกและเหยียบย้ำ ใครก็สามารถรังแกเขาได้ เพื่อลูกสาว เพื่อภรรยาของเขา เขาต้องกลับไปที่หลงเหมิน รับมรดกและหน้าที่ทุกอย่าง! สิ่งที่ดีและสวยงามที่เคยสัญญาไว้กับเธอ ตอนนี้เขาสามารถมอบโลกทั้งใบให้กับเธอ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท