รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 795 สสารระดับสูงทะลัก ฟ้าดินเปลี่ยนอย่างมหันต์!

บทที่ 795 สสารระดับสูงทะลัก ฟ้าดินเปลี่ยนอย่างมหันต์!

บท​ที่​ 795 สสาร​ระดับสูง​ทะลัก​ ฟ้าดิน​เปลี่ยน​อย่าง​มหันต์​!

ฟึ่บ​ ฟึ่บ​ ฟึ่บ​

นอกเมือง​ชิงซาน​ มีม่าน​แสงเจิดจ้า​ทอ​ประกาย​อยู่​ทุกที่​ใน​อาณาจักร​ จรัส​แยงตา​ กฎระเบียบ​ประหลาด​บางอย่าง​ไหลเวียน​ ขุนเขา​ลำน้ำ​และ​ผืน​พสุธา​ต่าง​เกิด​การเปลี่ยนแปลง​!

เริ่มแรก​ สสาร​ระดับสูง​ปรากฏ​ออกมา​ใน​ฟ้าดิน​ แต่เดิมนั้น​มีเพียง​หยิบมือ​ กระจัดกระจาย​ออกจาก​จุด​ที่​มีม่าน​แสง

แต่เพียง​พริบตาเดียว​ สสาร​ระดับสูง​เหล่านั้น​ก็​หลั่งไหล​ออกมา​อย่าง​บ้าคลั่ง​ประดุจ​น้ำป่า​ แทบ​ไม่ถึงเสี้ยว​ลมหายใจ​ อาณาจักร​ทั้ง​ผืน​นี้​ก็​ถูก​ปกคลุม​ไป​ด้วย​สสาร​ระดับสูง​นี้​!

อาณาจักร​นี้​กำลัง​เปลี่ยนแปลง​ไป​อย่าง​มหันต์​ สสาร​ระดับสูง​เหล่านั้น​มหัศจรรย์​เกินไป​ แม้กระทั่ง​ต้น​หญ้า​เล็ก​ ๆ ธรรมดา​ยัง​วิวัฒนาการ​เป็นต้น​หญ้า​ศักดิ์สิทธิ์​อย่าง​รวดเร็ว​ ทั้ง​ยัง​ค่อย ๆ​ ยกระดับ​ให้​สูงขึ้น​กว่า​เดิม​ด้วย​!

“สวรรค์​ สสาร​อะไร​กัน​นี่​?!”

“น่ากลัว​เกินไป​แล้ว​! วิเศษ​กว่า​สสาร​โกลาหล​อีก​!”

สิ่งมีชีวิต​จาก​แดน​บรรพ​โกลาหล​ที่​ยังอยู่​ใน​อาณาจักร​นี้​สะท้อนใจ​ใน​บัดดล​ พวกเขา​เกิด​ใน​แดน​บรรพ​โกลาหล​ รู้จัก​สสาร​โกลาหล​เป็น​อย่าง​ดี​

และ​บัดนี้​ สสาร​ระดับสูง​ที่​ปรากฏ​ใน​อาณาจักร​แห่ง​นี้​เหนือชั้นกว่า​สสาร​โกลาหล​ใน​แดน​บรรพ​โกลาหล​อย่าง​ไม่ต้องสงสัย​ ซ้ำยัง​เหนือกว่า​หลาย​เท่าตัว​!

เอ่ย​โดย​ไม่เกิน​จริง​ แทบ​ไม่อาจ​เทียบ​กัน​ได้​เลย​!

ว่า​กัน​ง่าย ๆ​ สถานการณ์​ของ​อาณาจักร​นี้​และ​แดน​บรรพ​โกลาหล​พลิกกลับ​!

ห่าง​ชั้น​กัน​เกินไป​!

ฟึ่บ​ ฟึ่บ​ ฟึ่บ!​

แต่ละ​สถานที่​ยังคง​ส่องแสง​ต่อเนื่อง​ สสาร​ระดับสูง​ไหล​ทะลัก​ กา​รวิ​วัฒนา​ดำเนิน​อย่าง​ต่อเนื่อง​ เมื่อ​ได้รับ​ผลกระทบ​จาก​สสาร​ระดับสูง​เช่นนี้​ กฎ​แห่ง​สวรรค์​และ​โลก​ใน​อาณาจักร​นี้​ก็​ยกระดับ​ขึ้น​อย่าง​รวดเร็ว​!

แต่เดิม​กฎ​แห่ง​สวรรค์​และ​โลก​ใน​อาณาจักร​นี้​จำกัด​เซียน​ไม่ได้​ด้วยซ้ำ​ หลัง​เซียน​มาถึงสถานที่​แห่ง​นี้​ สามารถ​เพิกเฉย​ต่อ​กฎ​แห่ง​สวรรค์​และ​โลก​ทั้งปวง​ใน​อาณาจักร​นี้​

ทว่า​ บัดนี้​กฎ​แห่ง​สวรรค์​และ​โลก​เปลี่ยนไป​อย่าง​สิ้นเชิง​!

อย่า​ว่าแต่​เซียน​เลย​ แม้แต่​จักรพรรดิ​เซียน​ก็​มิอาจ​ก่อกรรมทำเข็ญ​อัน​ใด​ได้​หลังจากนี้​ จัก​ต้อง​ถูก​กฎ​ของ​สถานที่​นี้​จำกัด​!

มิหนำซ้ำ​ นี่​เป็น​เพียง​ชั่วครั้งชั่วคราว​เท่านั้น​ กฎระเบียบ​ใน​ปฐพี​ผืน​นี้​ยังคง​ยกระดับ​อย่าง​บ้าคลั่ง​ อีกไม่นาน​ แม้แต่​สิ่งมีชีวิต​ผู้ฝึก​ตน​ขอบเขต​โกลาหล​ก็​ต้อง​ถูก​กฎระเบียบ​นี้​จำกัด​เช่นกัน​!

“เกิด​อัน​ใด​ขึ้น​กัน​แน่​?!”

“ยุคทอง​แห่ง​การฝึกฝน​อัน​เรืองรอง​ที่สุด​ใน​ประวัติศาสตร์​อุบัติ​ขึ้น​แล้ว​!”

สิ่งมีชีวิต​ใน​อาณาจักร​นี้​มึนงง​กัน​หมด​ ไม่รู้​ว่า​เกิดเรื่อง​ใด​ขึ้น​

แต่​ไม่ว่า​เรื่อง​ใด​ ก็​มีสิ่งหนึ่ง​ที่​แน่ใจ​ได้​ นั่น​คือ​ทุกอย่าง​พัฒนา​ไป​ใน​ทาง​ที่​ดี​ ซ้ำยัง​ดีมาก​อีกด้วย​!

ยุคทอง​แห่ง​การฝึกฝน​อัน​เรืองนาม​มาถึงแล้ว​จริง ๆ​!

ไม่ต้องสงสัย​เลย​ว่า​ ภายใต้​การ​ปกคลุม​ของ​สสาร​ระดับสูง​เช่นนี้​ อารยธรรม​ฝึกฝน​ทั่ว​ทั้ง​อาณาจักร​จะยกระดับ​ขึ้น​มหาศาล​ เหนือกว่า​ทุก​ยุคสมัย​ เป็น​ระดับ​ที่​ไม่อาจ​จินตนาการ​ได้​!

การ​บรรลุ​เซียน​ไม่ใช่การ​เพ้อเจ้อ​อีกต่อไป​ นิรันดร์​กาล​ก็​ไม่ใช่ภาพ​ฝัน​ ทุกอย่าง​ล้วน​อยู่​ใน​กำมือ​!

ฟ้าดิน​ยังคง​เปลี่ยนแปลง​ต่อไป​อย่าง​มหันต์​ อาณาจักร​นี้​ขยาย​ใหญ่​อย่าง​รวดเร็ว​ เพียง​พริบตาเดียว​ก็​ใหญ่​ขึ้น​จาก​เดิม​หลายเท่า​!

สิ่งมีชีวิต​จาก​อาณาจักร​อื่น​ ๆ ทั้งปวง​พา​กัน​หลั่งไหล​เข้า​มายัง​อาณาจักร​นี้​ไม่หยุดหย่อน​ จน​เริ่ม​แน่นขนัด​

แต่​ตอนนี้​ ต่อให้​มาเพิ่ม​จาก​เดิม​อีก​เท่าตัว​ก็​ไม่มีทาง​ทำให้​อาณาจักร​นี้​เบียดเสียด​อีกแล้ว​ ทั้ง​เหลือ​พื้น​ที่ว่าง​มาก​อีกด้วย​!

นอกจากนี้​ การ​ขยาย​พื้นที่​ของ​อาณาจักร​นี้​ดำเนิน​อย่าง​ต่อเนื่อง​ ปฐพี​กว้างไกล​เกิน​หยั่ง​ อาณาจักร​ใกล้​ ๆ ถูก​กลืน​กิน​ทั้งหมด​ ผสาน​เป็นหนึ่ง​กับ​อาณาจักร​นี้​

แต่เดิม​อาณาจักร​เหล่านั้น​ก็​กว้างใหญ่​ไพศาล​ ทว่า​ หลัง​หลอม​รวม​เป็นหนึ่ง​กลับ​หมดสิ้น​ความยิ่งใหญ่​ และ​ยัง​ถูก​สสาร​ระดับสูง​ปกคลุม​ไป​ด้วย​ จน​เกิด​การเปลี่ยนแปลง​อย่าง​กลับตาลปัตร​!

“วาสนา​จุติ​จาก​สวรรค์​! ฮ่า ๆ น่ายินดี​เกินไป​แล้ว​!”

“พวกเรา​ช่างโชคดี​สะท้าน​โลกันตร์​จริง ๆ​!”

สิ่งมีชีวิต​ใน​อาณาจักร​เหล่านี้​โห่ร้อง​ยินดี​ ปีติ​ตื้นตัน​อย่างยิ่งยวด​ สภาพแวดล้อม​ในเวลานี้​ทรงพลัง​ขึ้น​กว่า​เก่า​หลาย​ร้อย​เท่า​ จะไม่ให้​พวกเขา​ตื้นตัน​ได้​อย่างไร​?!

ความยินดี​ล้น​อก​จน​แทบ​คุม​ตัวเอง​ไม่อยู่​!

…..

เมือง​ชิงซาน​ ภายใน​ลาน​เล็ก​ของ​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​

“นี่แหละ​คือ​ฝีมือ​ของ​คุณชาย​!”

ลั่วสุ่ย​สะท้อนใจ​ นับถือ​คุณชาย​เป็น​หนักหนา​!

นาง​รู้ดี​ว่าที่​อาณาจักร​ผืน​นี้​เปลี่ยนแปลง​ไป​ล้วน​เป็น​เพราะ​คุณชาย​!

หลัง​คุณชาย​วาดภาพ​เสร็จสิ้น​ นาง​เห็นได้ชัด​เจน​ว่า​มีพลัง​บางอย่าง​หลั่งไหล​ออกจาก​ภาพวาด​เหล่านั้น​ ตอบสนอง​กับ​สถาน​ที่จริง​ใน​ภาพ​ จากนั้น​ สสาร​ระดับสูง​ก็​ทะลัก​ออกจาก​สถานที่​ใน​ภาพวาด​ เปลี่ยนแปลง​สิ่งแวดล้อม​ใน​อาณาจักร​นี้​!

สวรรค์​ เขา​ทำได้​อย่างไร​กัน​!

ระดับ​พลัง​ของ​นางใน​ยาม​นี้​สูงส่ง อยู่​ใน​ขอบเขต​ลอยชาย​แล้ว​ กระนั้น​ยัง​ไม่อาจ​ทำความเข้าใจ​ได้​ว่า​คุณชาย​ทำได้​อย่างไร​!

สสาร​ระดับสูง​เหล่านั้น​มาจาก​ที่ใด​ ปรากฏ​ออกมา​ดื้อ​ ๆ เลย​หรือ​?!

น่าทึ่ง​เกินไป​แล้ว​!

คุณชาย​เพียง​วาด​ทิวทัศน์​ของ​แต่ละ​สถานที่​เท่านั้น​ ก็​ส่งผล​ให้​สถานที่​เหล่านั้น​มีสสาร​ระดับสูง​เช่นนั้น​ทะลักทลาย​ นาง​สะท้าน​ใจเหลือแสน​ คุณชาย​อยู่​ใน​ระดับ​ใด​กัน​แน่​?!

“เข้าใจ​แล้ว​ เหตุผล​ที่​คุณชาย​วาดภาพ​ทิวทัศน์​ของ​สถานที่​ต่าง ๆ​ เป็น​เช่นนี้​นี่เอง​!”

นาง​เข้าใจ​ใน​บัดดล​

ก่อน​นี้​ที่​นาง​ช่วย​คุณชาย​ฝน​หมึก​ยัง​นึก​แปลกใจ​ เหตุใด​คุณชาย​ต้อง​วาดภาพ​ทิวทัศน์​ของ​สถานที่​ต่าง ๆ​ ด้วย​

เพียง​เพื่อ​ใช้ระลึกถึง​เท่านั้น​หรือ​?

ครานั้น​ นาง​ก็​รู้สึก​ได้​ว่า​ความหมาย​ไม่ได้​มีแค่นั้น​ อย่าง​ที่​คิด​ เรื่อง​นี้​ไม่ธรรมดา​จริง ๆ​ คุณชาย​ต้อง​การเปลี่ยนแปลง​สิ่งแวดล้อม​ทั้งหมด​ใน​อาณาจักร​นี้​!

“แล้ว​เพราะเหตุใด​กัน​?”

นาง​คิดในใจ​อีกครั้ง​ พอ​ระลึก​ได้​บ้าง​ว่าที่​คุณชาย​ลงมือ​เปลี่ยนแปลง​สิ่งแวดล้อม​ใน​อาณาจักร​นี้​ย่อม​ต้อง​มีเหตุผล​ลึกซึ้ง​กว่า​นั้น​!

“มีภัย​ร้าย​รุนแรง​กำลังจะ​มาเยือน​หรือ​?”

ลั่วสุ่ย​คิด​ “เพราะ​ภัย​ร้าย​กำลัง​มาเยือน​ คุณชาย​ถึงลงมือ​เปลี่ยนแปลง​สิ่งแวดล้อม​ใน​อาณาจักร​นี้​ ช่วย​ให้​สิ่งมีชีวิต​ใน​อาณาจักร​แข็งแกร่ง​ขึ้น​ จน​มีกำลัง​พอ​ต้านทาน​ภัย​ร้าย​หรือ​?”

หาก​เป็น​ดั่ง​ที่​คิด​จริง​ เช่นนั้น​ ภัย​ร้าย​รุนแรง​ที่จะ​มาใน​ภายหน้า​คง​สยดสยอง​น่า​พรั่นพรึง​อย่างยิ่งยวด​ ไม่เช่นนั้น​ เหตุใด​คุณชาย​ต้อง​ทำ​ถึงขนาด​นี้​ด้วย​!

เป็น​ภัย​ร้าย​รุนแรง​ที่​ต้อง​รับศึก​กัน​ทั้ง​อาณาจักร​หรือ​

ยิ่ง​คิด​ก็​ยิ่ง​ว้าวุ่น​ใจ เรื่อง​ดี​และ​เรื่อง​ร้าย​มัก​มาคู่​กัน​ สรรพสิ่ง​ใน​โลก​นี้​ล้วน​ไม่ธรรมดา​ ความดี​ความ​ชั่ว​คงอยู่​ข้างเคียง​ พวกเขา​ไม่สามารถ​มองเห็น​แต่เพียง​ด้าน​ดี​ได้​

…..

หลัง​ผ่าน​ไป​ระยะ​หนึ่ง​ การ​แผ่ขยาย​ของ​อาณาจักร​นี้​ชะลอตัว​ แต่​ไม่ได้​หยุดยั้ง​ ยังคง​ดำเนิน​ต่อเนื่อง​ เพียงแต่​ไม่ได้​รวดเร็ว​อย่าง​ก่อน​

สสาร​ระดับสูง​ที่​ทะลัก​ออก​มาจาก​สถานที่​ต่าง ๆ​ ใน​อาณาจักร​นี้​ก็​ค่อย ๆ​ เชื่องช้า​ลง​ นี่​เพราะ​ต้อง​ใช้เวลา​ปรับตัว​หรือ​?

น่าจะเป็น​เช่นนั้น​ ก่อน​นี้​ทุกอย่าง​เป็นไป​ด้วย​ความ​รวดเร็ว​ จน​อาณาจักร​นี้​ชัก​ ‘ตาม​ไม่ทัน​’ ยาม​นี้​เริ่ม​ก้าวหน้า​ได้​อย่าง​มั่นคง​แล้ว​

ไม่ว่า​เรื่อง​ใด​ล้วน​ต้อง​มีช่วง​ปรับตัว​ ไม่อาจ​สำเร็จ​รวดเดียว​ ผืน​ฟ้าแผ่นดิน​ ภูผา​นที​ ต้นไม้ใบหญ้า​ใน​อาณาจักร​นี้​ล้วน​ยกระดับ​เร็ว​เกินไป​ ต้อง​ใช้เวลา​ช่วง​หนึ่ง​เพื่อ​รับ​การผลัดเปลี่ยน​

ฟึ่บ​ ฟึ่บ​ ฟึ่บ​

สิ่งมีชีวิต​ใน​อาณาจักร​นี้​บรรลุ​ไป​แล้ว​นับ​คณา​ ซ้ำยัง​บรรลุ​ขอบเขต​แบบ​ก้าว​กระโดด​ ก่อน​นี้​พวกเขา​สั่งสมพลัง​มาพอแล้ว​ เพียงแต่​ขาด​การ​เจือจุน​จาก​สสาร​ระดับสูง​ จึงไม่อาจ​ก้าว​สู่ขอบเขต​ที่สูง​ขึ้น​ได้​

อย่างเช่น​สิ่งมีชีวิต​ใน​แดน​เซียน​

แต่เดิม​ใน​ตัว​พวกเขา​มีพลัง​เพียงพอ​ ทว่า​ก่อน​นี้​ไม่มีสสาร​ระดับสูง​คอย​เจือจุน​ จึงไม่มีวิธี​บรรลุ​เซียน​ หรือ​ขอบเขต​ที่สูง​กว่า​นั้น​

พวกเขา​ถึงถูก​เรียก​ว่า​เซียน​เทียม​

บัดนี้​ หลัง​สสาร​ระดับสูง​ปกคลุม​ไป​ทั่ว​อาณาจักร​นี้​ พวกเขา​จึงบรรลุ​ในทันที​ กลายเป็น​เซียน​อย่าง​แท้จริง​ ทั้ง​ยัง​บรรลุ​สูงขั้น​กว่า​นี้​ได้​ด้วย​!

รวมถึง​บรรดา​เทียน​ตี้​อาวุโส​ทั้งหลาย​

พวกเขา​ติด​อยู่​ใน​ขั้น​เทียน​ตี้​มานาน​เกินไป​แล้ว​ แต่ละ​ด้าน​ล้วน​บำเพ็ญ​จน​อยู่​ใน​จุดสูงสุด​ เพียงแต่​ยัง​ไม่เคย​ได้​สัมผัส​กับ​สสาร​ระดับสูง​ จึงไม่มีโอกาส​บรรลุ​เซียน​เสียที​

หลัง​สสาร​ระดับสูง​ปะทุ​ พวกเขา​ก็​บรรลุ​ในทันที​เช่นกัน​ ก้าว​สู่ขอบเขต​เซียน​อย่าง​แท้จริง​!

พวกเขา​รับรู้​ถึงความ​เป็น​นิรันดร์​ กาลเวลา​ยาก​จะทิ้งร่องรอย​บน​ตัว​ พวกเขา​ก้าว​พ้น​แล้ว​จริง ๆ​ ไม่ต้อง​กังวล​ว่า​จะสิ้นอายุขัย​อีกแล้ว​

…..

แดน​บรรพ​โกลาหล​

“ด้านนอก​นั่น​เกิด​อัน​ใด​ขึ้น​?!”

“สสาร​อัน​ใด​นี่​!”

ที่นี่​ก็​เดือด​พล่าน​โดยฉับพลัน​

ช่วงนี้​ ผนึก​ของ​พวกเขา​หย่อน​ลง​เรื่อย ๆ​ จน​แทบ​มลาย​แล้ว​ แดน​บรรพ​โกลาหล​อยู่​ใน​อาณาจักร​นี้​ จึงมีสสาร​ระดับสูง​หลั่งไหล​เข้าไป​อย่าง​บ้าคลั่ง​เช่นกัน​

พวกเขา​ต่าง​ตื่นตกใจ​กัน​ถ้วนหน้า​ สสาร​ที่​หลั่งไหล​เข้ามา​ใน​แดน​บรรพ​โกลาหล​เหนือ​จินตนาการ​ไป​มาก​ สูงส่งอัศจรรย์​ยิ่งกว่า​สสาร​โกลาหล​ใน​ดินแดน​ของ​พวกเขา​เสีย​อีก​!

ฟึ่บ​ ฟึ่บ​ ฟึ่บ​

ที่นี่​ก็​มีสิ่งมีชีวิต​ล้วน​ยกระดับ​กัน​มหาศาล​ บรรพ​จารย์​แห่ง​ดินแดน​ต่าง ๆ​ และ​บรรดา​สิ่งมีชีวิต​ใน​ขอบเขต​โกลาหล​ขั้น​เก้า​ล้วน​ทลาย​ขีดจำกัด​ระดับ​ของ​ตน​ ก้าว​สู่ขอบเขต​ที่สูง​กว่า​ นั่น​คือ​ขอบเขต​ลอยชาย​!

พลัง​ที่​พวกเขา​สั่งสมมาก็​เพียงพอ​มานาน​แล้ว​เช่นกัน​ บัดนี้​ ด้วย​ความ​เจือจุน​จาก​สสาร​ระดับสูง​ พวกเขา​จึงบรรลุ​ขอบเขต​ได้​แล้ว​!

“คิดไม่ถึง​จริง ๆ​ ว่า​พวกเรา​จะบรรลุ​ได้​ด้วย​วิธี​นี้​!”

“ผู้ใด​ว่า​ไม่ใช่เล่า​!”

บรรพ​จารย์​แห่ง​ดินแดน​ต่าง ๆ​ อุทาน​ออกมา​อย่า​งอด​ไม่ได้​

ไม่คิดไม่ฝัน​เลย​ว่า​ วันหนึ่ง​ การ​บรรลุ​ของ​พวกเขา​จะเกิดขึ้น​เพราะ​อาณาจักร​ด้านนอก​แดน​บรรพ​โกลาหล​!

ไหน​เลย​จะนึกถึง​!

แดน​บรรพ​โกลาหล​คือ​แกนกลาง​ คือ​รากฐาน​ อาณาจักร​ด้านนอก​ล้วน​เกิดขึ้น​โดย​แยกตัว​ไป​จาก​แดน​บรรพ​โกลาหล​ อาณาจักร​ด้านนอก​ควร​เป็น​ฝ่าย​ต้อง​หวัง​พึ่ง​บารมี​ของ​พวกเขา​แดน​บรรพ​โกลาหล​ถึงจะถูก​

ผลสุดท้าย​ กลับเป็น​พวกเขา​ที่​ได้​พึ่ง​บารมี​ของ​อาณาจักร​ภายนอก​!

“ด้านนอก​นั่น​เกิด​อัน​ใด​ขึ้น​กัน​แน่​?!”

“สสาร​ระดับสูง​เหล่านี้​มีแหล่งกำเนิด​จาก​ที่ใด​?!”

พวกเขา​คิด​ไม่ตก​เลย​สัก​คน​ สถานการณ์​เช่นนี้​เกิน​กว่า​ขอบเขต​ความเข้าใจ​ของ​พวกเขา​!

“รีบ​ทำเวลา​ฝึกฝน​เข้า​เถิด​ ช่วง​เวลานี้​เป็นช่วง​ที่​เหมาะ​ที่สุด​!”

“ใช่แล้ว​!”

พวกเขา​ไม่ลังเล​ พา​กัน​ฝึกฝน​เพื่อ​บรรลุ​ขอบเขต​ที่สูง​ยิ่งขึ้น​

ตอนนี้​ยัง​ไม่ใช่เวลา​มาคิด​เรื่อง​นั้น​ รีบ​ทำเวลา​เปลี่ยน​ตนเอง​ให้​แข็งแกร่ง​ขึ้น​ถึงเป็น​เรื่องสำคัญ​ที่สุด​!

นอกเมือง​เก่าแก่​นั้น​ ช่วงนี้​ความ​พิศวง​ลางร้าย​เคลื่อนไหว​ถี่ ได้​ประมือ​บ่อยครั้ง​ ที่​ผนึก​ใน​แดน​บรรพ​โกลาหล​หย่อน​ลง​ก็​เกี่ยวข้อง​กับ​ศึกสงคราม​ที่​ปะทุ​เช่นกัน​

พวกเขา​เหนื่อย​จาก​การ​ประมือ​กับ​ฝ่าย​พิศวง​ลางร้าย​ ไม่เหลือ​เรี่ยวแรง​จะเสริม​ความทนทาน​ให้​กับ​ผนึก​ใน​แดน​บรรพ​โกลาหล​ จึงส่งผล​ให้​ผนึก​ของ​แดน​บรรพ​โกลาหล​หย่อน​คลาย​ยิ่งขึ้น​

…..

อีก​ด้าน​ ใน​ฐานทัพ​ฝ่าย​พิศวง​ลางร้าย​

พวก​มัน​ถูก​จำกัด​ไว้​ด้านนอก​ สสาร​ระดับสูง​มาไม่ถึงพวก​มัน​ กำแพงเมือง​เก่าแก่​สูงตระหง่าน​ขวางกั้น​ พวก​มัน​ไม่รู้​ว่า​เกิด​อัน​ใด​ขึ้น​ใน​แดน​บรรพ​โกลาหล​

ร่าง​มากมาย​จุติ​มายัง​ที่นี่​ พลัง​ปราณ​สยดสยอง​น่ากลัว​เหลือแสน​ พวก​มัน​ผ่าน​พิธี​บรรพชา​จนได้​ยกระดับ​ พลัง​ที่​มีใน​ยาม​นี้​เหนือกว่า​ขอบเขต​ลอยชาย​!

“เริ่ม​ลงมือ​ได้​!”

บรรพ​จารย์​พิศวง​ลางร้าย​ตน​หนึ่ง​คลี่​ยิ้ม​สดใส​ “‘สหาย​เก่าแก่​’ พวก​นั้น​คิดไม่ถึง​แน่​ว่า​พวกเรา​ทรงพลัง​ขึ้น​ปานนี้​ ฮ่า ๆ ให้​พวกเขา​ได้​ตกใจ​กัน​หน่อย​!”

‘สหาย​เก่าแก่​’ ที่​มัน​ว่า​คือ​บรรพ​จารย์​แห่ง​ดินแดน​ต่าง ๆ​ ใน​แดน​บรรพ​โกลาหล​

“ใช่แล้ว​! ฝ่าย​เรา​เดินทาง​ไป​ยัง​แดน​กำเนิด​ถึงหก​ตน​ ผ่าน​พิธี​บรรพชา​และ​ยกระดับ​ขึ้น​จน​บรรลุ​ขอบเขต​โกลาหล​ คราวนี้​ เรา​กวาดล้าง​แดน​บรรพ​โกลาหล​ได้​แน่​!”

“กำลัง​รบ​ระดับ​ลอยชาย​หก​ตน​ พวกเขา​ได้​ผวา​แน่​!”

บรรพ​จารย์​พิศวง​ลางร้าย​คนอื่น​พา​กัน​หัวเราะ​ร่วน​

พวก​มัน​ดีใจ​อย่างยิ่ง​ คู่ปรับ​ใน​อดีต​จัก​ถูก​พวก​มัน​กำจัด​หมดสิ้น​ใน​ครา​นี้​!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

Status: Ongoing

‘หลี่จิ่วเต้า’ ชายหนุ่มผู้ถูกส่งตรงจากดาวเคราะห์สีฟ้ามายังโลกแห่งการฝึกตน ทว่ากลับไร้ซึ่งคุณสมบัติใด ๆ ในการเข้าสู่วิถีผู้ฝึกตน เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหันมาตกปลา วาดภาพและเขียนกลอนขาย

อันที่จริงหลี่จิ่วเต้ารู้เพียงเล็กน้อยว่า เจ้าแมวน้อยที่มาหาตนเป็นครั้งเป็นคราวเพื่อขอปลากินนั้น แท้จริงแล้วคือพยัคฆ์ขาว ส่วนชายผมขาวที่แข่งเขียนพู่กันกับเขาเป็นตัวตนระดับบรรพกาล และที่จะลืมไปไม่ได้ สตรีผู้งดงามที่มาร้องขอให้เขาช่วยวาดรูปอยู่ทุกวัน นางถึงกับเป็นเซียนในตำนาน!

ชายหนุ่มนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง “เอาล่ะ…เช่นนั้น ข้าเป็นใครกัน?”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท