เซียนคีย์บอร์ด [陆地键仙]

Posted by admin, ? Views, Released on มีนาคม 18, 2024

ปรับฟอนต์

บทที่ 815 เกิดใหม่อีกครั้ง

เพ่ยเหมียนหมานมีภาวะคลอดบุตรยาก!

พยาบาลผดุงครรภ์ในสมัยนี้ไม่มีทางอื่นใดที่จะทำให้การคลอดง่ายขึ้น นอกจากการส่งเสียงกระตุ้นให้หญิงมีครรภ์ออกแรงมากขึ้น ส่วนตัวหมอก็คล้ายคลึงกับหมอผีมากกว่าและไม่ต่างอะไรกับพวกคลั่งศาสนา

แม้ว่าซูอันจะเสนอคำแนะนำและวิธีการทุกประเภท แต่เขาไม่ใช่สูติแพทย์และไม่มีประสบการณ์จริงในการคลอดบุตร ในท้ายที่สุดเขาจึงทำได้แค่เฝ้าดูนางตายเท่านั้น!

ในช่วงเวลาสุดท้ายก่อนที่เพ่ยเหมียนหมานจะสิ้นลมหายใจซูอันรู้สึกราวกับถูกฟ้าผ่า เขาไม่กล้าเชื่อว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นจริง…

อย่างไรก็ตามทุกคนดูคุ้นเคยกับสถานการณ์เช่นนี้และพยายามปลอบโยนเขาอย่างเต็มที่

เนื่องจากการพัฒนาด้านวิทยาศาสตร์และการแพทย์ในยุคนี้ต่ำมาก มนุษย์จึงมีอายุขัยสั้น และเป็นความรู้ทั่วไปว่าสตรีมีครรภ์ส่วนใหญ่มักจะเสียชีวิตในระหว่างการคลอดบุตร

แม้ว่าจักรพรรดินีจะเป็นตำแหน่งที่ยิ่งใหญ่แค่ไหน แต่นางก็ไม่ต่างจากผู้หญิงธรรมดาคนอื่น ๆ ที่อาจเผชิญภาวะคลอดบุตรยากได้

นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะยอมรับ และเป็นเวลานานกว่าที่สภาพของซูอันจะดีขึ้น ตลอดเวลาเสี่ยวถู่วอยู่เคียงข้างเขาและคอยปลอบอย่างอ่อนโยน

แม้จักรพรรดิจะกำลังเศร้าหมอง แต่ราชสำนักยังคงดำเนินไปตามปกติโดยมีฟู่ซัวและเสนาบดีคนสำคัญคนอื่น ๆ คอยจัดการงานศพของจักรพรรดินี

เนื่องจากความสำคัญอย่างยิ่งที่พระนางมีต่อจักรพรรดิ เช่นเดียวกับพระราชกรณียกิจอันอัศจรรย์ของจักรพรรดินีที่มีต่ออาณาจักรตลอดหลายปีที่ผ่านมา พวกเขาจึงจัดพิธีศพที่ยิ่งใหญ่ที่สุด และสร้างสุสานที่สง่างามที่สุดเพื่อเป็นที่ประทับสุดท้ายของพระนาง

ไม่มีทางที่ซูอันสามารถชะลอการฝังศพของจักรพรรดินีได้อย่างไม่มีกำหนด เขาทำได้เพียงดูแลพิธีฝังศพและส่งนางเป็นครั้งสุดท้าย

หลังจากเพ่ยเหมียนหมานเสียชีวิต ซูอันก็มีชีวิตอย่างไร้จุดหมาย ร่างกายเป็นเหมือนเปลือกที่ว่างเปล่าไร้วิญญาณ บางครั้งที่ได้สติขึ้นมาบ้างเขามักจะพบว่าตัวเองกำลังดื่มอยู่ที่มุมใดมุมหนึ่งของพระราชวังหรือเล่นกับเสี่ยวถู่วและนางสนม นี่ดูเหมือนจะเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้เขาลืมความทรงจำอันเจ็บปวดกับการเสียเพ่ยเหมียนหมานไป

ต้องขอบคุณความพยายามที่เขาและเพ่ยเหมียนหมานได้ทุ่มเทให้กับการพัฒนาอาณาจักร แคว้นอื่นที่อยู่รอบ ๆ จึงหมดพิษสงลงไปมาก อาณาจักรของเขายังคงเติบโตอย่างต่อเนื่อง การจัดระเบียบของราชสำนักและขุนนางก็เติบโตเต็มที่เช่นกัน แม้ว่าเขาจะขาดงานราชการ แต่ราชสำนักก็สามารถดำเนินไปได้เองไม่มากก็น้อย

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในชั่วพริบตาหลายทศวรรษผ่านไป ตอนนี้ซูอันกลายเป็นชายชรา มันเป็นปาฏิหาริย์ที่คนอายุเท่าเขายังมีชีวิตอยู่

ซูอันร่างชรากำลังเฝ้าดูขณะที่ฟู่ซัวและเสนาบดีคนสำคัญคนอื่น ๆ ล่วงลับไปทีละคน

แม้แต่เสี่ยวถู่วก็เสียชีวิตเมื่อไม่กี่ปีก่อน มีนางสนมมากหน้าหลายตาเวียนกันเข้ามารับใช้แม้ว่าเขาจะจำหน้าค่าตาพวกนางไม่ได้ก็ตาม

หลายวันหลังจากที่ทำให้ตัวเองตกอยู่ในความเพลิดเพลิน ซูอันชรามักพบว่าตัวเองอยู่ตามลำพังในวังกลางดึกและจะรู้สึกราวกับว่าเขาลืมอะไรบางอย่างไปแต่กลับจำไม่ได้ว่ามันคืออะไร

เรื่องนี้ทำให้เขากังวลในตอนแรก แต่เมื่อเวลาผ่านไป เขาก็ค่อย ๆ ลืมอารมณ์ที่ขัดแย้งกันเหล่านี้

อย่างไรก็ตาม ไม่กี่วันที่ผ่านมานี้เขาก็สัมผัสได้ถึงเงาแห่งความตายที่รุกล้ำเข้ามา และรู้ว่าเหลือเวลาอีกไม่มากที่จะมีชีวิตอยู่

อย่างไรก็ตาม ซูอันชราก็รู้สึกสงบ เขาได้ทำหน้าที่เป็นจักรพรรดิของอาณาจักรนี้มานานกว่าครึ่งศตวรรษแล้ว และมีความสุขกับทุกสิ่งที่มีให้เพลิดเพลิน มีอะไรอีกบ้างที่ยังคงติดค้างอยู่?

อยู่มาวันหนึ่งเขาก็นอนไม่หลับจึงเดินไปรอบ ๆ วัง และพบว่าตัวเองอยู่หน้าตำหนักที่เก่าคร่ำคร่าโดยไม่รู้ตัว ร่างกายของเขาแข็งทื่อ

เขาจำได้เลือนรางว่าเคยอาศัยอยู่ที่แห่งนี้ในสมัยก่อน แต่จำไม่ได้ว่าทำไมตัวเองถึงยืนกรานที่จะรักษามันไว้

เขาผลักประตูและเข้าไปข้างในตำหนักที่เต็มไปด้วยฝุ่น

ก่อนหน้านี้นางกำนัลในวังรู้ว่าพระจักรพรรดิทรงห่วงใยสถานที่นี้มากเพียงใด และคอยรักษาความสะอาดอย่างพิถีพิถัน เนื่องจากพระองค์จะเสด็จมาเป็นครั้งคราว

อย่างไรก็ตาม เมื่อเวลาผ่านไป จักรพรรดิก็ไม่ค่อยเสด็จมาที่นี่และเหล่าข้ารับใช้ทั้งหมดก็ค่อย ๆ หยุดทำความสะอาดสถานที่นี้

ซูอันนั่งลงข้างเตียงในห้องอย่างเงียบงัน ขณะที่เขาลุกขึ้นจะจากไป หางตาของเขาสะดุดกับแสงแวบวาบ

มีบางอย่างสะท้อนแสงจันทร์ที่ส่องเข้ามาทางหน้าต่าง

เขาเหลือบไปมองและสังเกตเห็นบางสิ่งที่ตกอยู่ในซอกระหว่างเตียงกับโครงเตียง มันอยู่ในจุดที่ลับสายตา ดังนั้นแม้แต่สาวใช้ที่ทำความสะอาดสถานที่นี้มาก่อนก็ไม่เคยสังเกตเห็น

มันเป็นจี้รูปเปลวไฟสีดำ

ในฐานะจักรพรรดิ เขาคุ้นเคยกับสมบัติทุกประเภท มองดูภายนอกจี้นี้แทบจะไม่มีอะไรเป็นพิเศษ

อย่างไรก็ตาม ร่างกายของเขาก็สั่นสะท้านทันทีที่มองดูจี้นี้

ในที่สุดซูอันก็จำสิ่งที่ลืมไปตลอดหลายปีที่ผ่านมาได้ เขาจำได้ถึงเหตุผลที่เข้ามาในมิติลับนี้!

นี่คือจี้ป้องกันเปลวไฟสีดำที่เพ่ยเหมียนหมานเคยมอบให้เขา!

บางทีพวกเขาอาจจะเคยสนุกด้วยกันมากเกินไปในห้องนี้มาก่อน และจี้นี้บังเอิญตกลงไปในซอกเล็ก ๆ นี้โดยไม่ได้ตั้งใจ

และด้วยความที่ทั้งสองยุ่งอยู่กับการจัดการกิจการของอาณาจักรพวกเขาจึงลืมไปเสียสนิท

“เหมียนหมาน…” ทันใดนั้นน้ำตาก็ไหลอาบลงมาตามใบหน้าที่แห้งเหี่ยวของซูอันที่ซึ่งแก่ชรามากแล้ว

ทันใดนั้น การมองเห็นของเขาก็พร่ามัว และโลกรอบตัวทั้งหมดเริ่มบิดเบี้ยว เมื่อซูอันตื่นขึ้นมาอีกครั้งเขาพบว่าตัวเองอยู่ในอีกโลกหนึ่ง!

“พี่ใหญ่ พี่ใหญ่!” เสียงที่สดใสและชัดเจนเรียกเขา

ซูอันยังคงงุนงง เขายังไม่ได้ตอบสนองต่อโลกที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันรอบตัว เด็กหญิงตัวน้อยน่ารักอยู่ข้างหน้าเขา กางแขนออก “พี่ใหญ่อุ้มข้า!”

ซูอันรู้สึกงุนงง เกิดอะไรขึ้น?

เขาไม่สามารถเพิกเฉยต่อเด็กหญิงตัวน้อยน่ารักที่อยู่ข้างหน้าเขาได้ ผมของนางถักเป็นเปียสวยทำให้นางดูราวกับตุ๊กตา

เขาอ้าแขนตามสัญชาตญาณให้เด็กน้อยผู้น่ารักคนนี้

“พี่ใหญ่ใจดีที่สุด!” เด็กหญิงตัวเล็กเขย่งปลายเท้าแล้วยื่นริมฝีปากแนบแก้มของเขา เมื่อเห็นรอยน้ำลายที่ทิ้งไว้บนใบหน้าของเขา นางก็หัวเราะชอบใจ

ซูอันพูดไม่ออก

เขาอายุไม่มากไปกว่าเด็กหญิงคนนี้ซึ่งดูเหมือนอายุประมาณสิบปี อันที่จริง แขนและขาของเขาเล็กพอ ๆ กับนาง ตัวเขาเองก็เป็นวัยรุ่นที่ผอมแห้งคนหนึ่ง!

ข้ากลายเป็นเด็กอีกครั้งอย่างนั้นเหรอ?!

ซูอันตกตะลึง เขาจำได้ว่าตัวเองคือพระเจ้าอู่ติงเมื่อครู่ที่แล้ว ชายชราที่ใกล้จะตายอยู่รอมร่อ

แต่แล้วจู่ ๆ เขากลับกลายเป็นเด็กได้อย่างไร?

นอกจากนี้…ที่นี่ที่ไหน?

เขามองไปรอบ ๆ ตัว สภาพแวดล้อมดูทั้งคุ้นเคยและไม่คุ้นเคยในเวลาเดียวกัน

แม้ว่าสภาพแวดล้อมจะดูคล้ายกับพระราชวังเก่าของเขา แต่บ้านและห้องต่าง ๆ ก็ดูแตกต่างออกไป

เขานั่งบนบัลลังก์มานานกว่าห้าสิบปีแล้ว ไม่มีทางที่เขาจะจำวังของตัวเองไม่ได้ ห้องเหล่านี้แตกต่างไปจากสมัยของเขาอย่างชัดเจน!

———————–

ตอนก่อน ตอนต่อไป

เซียนคีย์บอร์ด [陆地键仙]

Status: Ongoing

ซูอัน หนุ่มสายเกรียนเซียนปั่นประสาทที่ทะลุมิติมาพร้อมระบบคีย์บอร์ดสุดยียวนคู่ใจ ความโกลาหลครั้งมโหฬารยิ่งกว่าเดิมจึงอุบัติขึ้นจนทุกคนในโลกแห่งการบ่มเพาะไม่ว่าจะเป็นจักรพรรดิผู้แข็งแกร่งที่สุดในใต้หล้าซูอัน ชายหนุ่มที่วันๆใช้ชีวิตคลุกตัวอยู่แต่ในโลกออนไลน์ เที่ยวยั่วยุ ปั่นประสาทผู้คนในโลกออนไลน์ให้ไม่เป็นสุขอยู่ทุกวี่วัน เป็นนักเลงคีย์บอร์ดที่ใครๆต่างก็ต้องเข็ดขยาด แต่แล้ววันหนึ่ง ไม่รู้ว่าฟ้าลงทัณฑ์หรือสวรรค์บัญชา ให้เขาคนนี้ต้องพบจุดจบชีวิตที่น่าอนาถโดนฟ้าผ่าตายในขณะที่กำลังเปิดศึกคีย์บอร์ดกับคนบนโลกออนไลน์อยู่ในห้องของตัวเอง หากแต่นี่ไม่ใช่จุดจบ!ชายหนุ่มรู้สึกตัวฟื้นขึ้นมาในร่างใหม่ที่มีตำแหน่งเป็นถึงเขยใหญ่ตระกูลอ๋องฉู่ที่แสนมั่งคั่งแถมยังมีภรรยาที่สวยหยาดเยิ้มเป็นอันดับหนึ่งของมณฑลที่ใครๆต่างก็หมายปองดูเหมือนว่าเส้นทางชีวิตใหม่ของเขาจะโรยด้วยกลีบกุหลาบสินะ?ไม่เลย!บนโลกใบใหม่ที่เขาฟื้นขึ้นมานั้นเต็มไปด้วยผู้บ่มเพาะพลังเหนือมนุษย์มากมายแถมตำแหน่งลูกเขยอ๋องฉู่กลับทำให้เขาต้องคอยเผชิญจากการถูกลอบสังหารซ้ำแล้วซ้ำเล่าโดยที่เขาก็ไม่เข้าใจว่าไอ้เจ้าของร่างคนก่อนไปสร้างศัตรูเอาไว้มากมายขนาดนี้ได้ยังไง? ซ้ำร้ายร่างที่เขามาสิงสู่กลับเป็นแค่ร่างที่ไม่ได้ดีเด่ไม่มีพรสวรรค์เป็นเลิศเหมือนใครเขา ทุกคนในโลกนี้จึงต่างมองเขาเป็นแค่ไอ้คนไร้ค่าที่โชคดีถูกคุณหนูใหญ่ลูกสาวคนโตของอ๋องฉู่เลือกให้เป็นสามี อย่างเดียวที่พอจะภูมิใจได้ก็มีแต่หน้าตาที่หล่อเหลาและไอเทมสุดล้ำที่ติดตัวเขามาด้วย ซึ่งมันคือ “คีย์บอร์ดเซียน!!” ระบบสุดโกงตัวช่วยที่จะทำให้เขาใช้ชีวิตยียวนผู้คนในโลกใบใหม่แห่งนี้ได้โดยที่ไม่ตายก่อนวัยอันควร!ขอเชิญติดตามเรื่องราวการผจญภัยสุดป่วนในโลกที่ไม่ค่อยจะสงบสุขเท่าไหร่อยู่แล้ว โดยเฉพาะเมื่อ ซูอัน หนุ่มสายเกรียนเซียนปั่นประสาทที่ทะลุมิติมาพร้อมระบบคีย์บอร์ดสุดยียวนคู่ใจ ความโกลาหลครั้งมโหฬารยิ่งกว่าเดิมจึงอุบัติขึ้นจนทุกคนในโลกแห่งการบ่มเพาะไม่ว่าจะเป็นจักรพรรดิผู้แข็งแกร่งที่สุดในใต้หล้าหรือแม้แต่ขอทานยังต้องอุทานเป็นเสียงเดียวกัน“ซูอัน! แกมันไอ้ตัวบัดซบ!!”**เนื้อหาบางส่วนของนิยายแปลเรื่องนี้ อาจมีเนื้อหาเกี่ยวกับเพศ และความรุนแรง**(ผู้อ่านที่มีอายุน้อยกว่า 18 ปี ควรได้รับคำแนะนำ)