เซียนคีย์บอร์ด [陆地键仙] – บทที่ 822 เริ่มการทดสอบสุดท้าย

บทที่ 822 เริ่มการทดสอบสุดท้าย

บทที่ 822 เริ่มการทดสอบสุดท้าย

จู่ ๆ ข่าวร้ายนี้ฟาดเข้าใส่ทั้งสองคนราวกับสายฟ้าฟาดลงมาจากท้องฟ้าที่กำลังแจ่มใส พวกเขาไม่กล้าเชื่อว่ามันจะเป็นเรื่องจริง!

พวกเขายังจำได้ดีว่าเพ่ยเหมียนหมานก็เสียชีวิตจากภาวะคลอดบุตรยากในการทดสอบครั้งก่อน ซูอันกังวลมากจนได้ค้นคว้าเรื่องนี้อย่างรอบคอบและส่งต่อความรู้ของเขาไปยังซานไฉ่ นางจะตายแบบเดียวกันได้อย่างไร?

เขารีบส่งคนไปสืบสวน และไม่นานพวกเขาก็ได้รับข้อมูลเพิ่มเติม

จีชางรับหญิงสาวสูงศักดิ์จากเผ่าเซินเป็นนางสนม เมื่อซานไฉ่สิ้นชีวิตไป เขาก็ยกนางขึ้นเป็นพระชายาของตัวเองทันที

ไม่เพียงเท่านั้น ยังมีเพลงใหม่ ๆ แพร่กระจายไปทั่วอาณาเขตของเผ่าโจว โดยยกย่องว่าเป็นการแต่งงานที่โชคชะตากำหนดไว้ล่วงหน้า แม้แต่เพลง ‘คู่สร้างจากสวรรค์’ ก็เริ่มได้รับความนิยมอีกครั้ง

น้องสาวของเขาควรจะเป็นนางเอกของเพลงนี้ แต่บทบาทของนางกลับถูกคนอื่นขโมยไป!

หลังจากนี้อีกหลายศตวรรษผ่านไป ใครจะจดจำซานไฉ่ได้บ้าง? ทุกคนจะรู้จักแต่นางสนมอีกคนในฐานะนางเอกของเพลง ‘คู่สร้างจากสวรรค์’!

ซูอันโกรธมาก เขาปฏิเสธที่จะฟังการทัดทานของเหล่าขุนนางและตัดสินใจประกาศสงครามกับเผ่าโจว ประการแรก เพราะเขาต้องการยุติการทดสอบที่ดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด และประการที่สองเพื่อล้างแค้นให้กับน้องสาวที่รักของเขา!

เพ่ยเหมียนหมานไม่ได้หยุดเขา นางเองก็โกรธเช่นกัน เพราะซานไฉ่คือน้องสาวที่โตมาพร้อมกับนาง

ทั้งสองกำลังจะออกทำสงคราม จากนั้นดูเหมือนโลกทั้งใบจะบิดเบี้ยว

…

เมื่อการมองเห็นชัดเจนขึ้นอีกครั้งกลับพบว่าพวกเขาไม่ได้อยู่ในวังที่คุ้นเคย แต่อยู่ในที่แปลกตา

เห็นได้ชัดว่ามันยังคงเป็นวัง แต่ก็ด้อยกว่าพระราชวังอันยิ่งใหญ่ในเมืองอิน

เพ่ยเหมียนหมานกำลังพิงไหล่ของเขา ทั้งสองนั่งอยู่บนบัลลังก์อันกว้างใหญ่และสง่างาม มองดูกลุ่มนางระบำในชุดนุ่งน้อยห่มน้อยเต้นรำอยู่ด้านล่าง

แม้ว่าซูอันจะเคยชินกับฉากดังกล่าวนี้ แต่ใบหน้าของเขาก็ยังแดง ชุดที่นางกำนัลเหล่านี้ใส่ดูเปิดเผยเกินไป! แถมการเต้นของพวกนางก็เย้ายวนและมีเสน่ห์มากเช่นกัน

เปิดเผยจนเกือบจะเข้าขั้นลามกอนาจาร!

ซูอันและเพ่ยเหมียนหมานแลกเปลี่ยนสายตากัน

เนื่องจากพวกเขาเคยชินกับการผ่านโลกแห่งการทดสอบมาก่อนหน้านี้แล้ว พวกเขาทั้งสองจึงสามารถสงบสติอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว จากนั้นจึงสั่งให้นางระบำถอนตัวแล้วเรียกนางกำนัลเข้ามาหาเพื่อถามไถ่สถานการณ์ในการทดสอบใหม่นี้

ครั้งนี้พวกเขาตั้งคำถามได้ชาญฉลาดกว่ามากเมื่อเทียบกับการทดสอบครั้งแรกตอนที่ซูอันคือพระเจ้าอู่ติง อย่างน้อยที่สุดไม่มีใครสงสัยว่าพวกเขาสูญเสียความทรงจำ

ทั้งสองสามารถระบุสถานการณ์ปัจจุบันและรู้ตัวตนของพวกเขาเองโดยไม่ลำบากมากนักในคราวนี้

ซูอันมีสีหน้าที่ค่อนข้างแปลก เขาจ้องไปที่เพ่ยเหมียนหมานด้วยความงุนงง หลังจากผ่านไปหลายทศวรรษ ดูเหมือนว่ากรรมวิธีการปั่นและการทอผ้าจะก้าวหน้าอย่างมาก

นางแต่งกายด้วยชุดหรูหราซึ่งน่าจะสวมใส่สบายราวกับชุดนอน เขาสงสัยว่าใครเป็นคนจัดการผสมผสานสไตล์ที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงทั้งสองนี้เข้าด้วยกันได้อย่างลงตัว

นางเอนกายพิงบัลลังก์อย่างเป็นธรรมชาติ วัสดุบาง ๆ ของชุดที่นางสวมใส่เน้นส่วนโค้งเว้าของนางได้อย่างสมบูรณ์แบบ

เมื่อทาด้วยริมฝีปากสีแดง นางยิ่งดูมีเสน่ห์เย้ายวนมากกว่าปกติ ใครก็ตามที่เห็นนางจะต้องฝันถึงนางอย่างแน่นอน

“ทำไมมองข้าแบบนั้น?” เพ่ยเหมียนหมานเอ่ยถาม ใบหน้าของนางแดง แม้ว่าพวกเขาจะได้ใช้เวลาร่วมกันมามากแล้ว แต่ดูเหมือนว่านางจะยังคงเป็นหญิงสาวที่เขินอายคนเดิม

ซูอันถอนหายใจและกล่าวว่า “ข้าไม่คิดเลยว่าตอนนี้เราสองคนจะได้ใช้ตัวตนของคนสองคนนี้ที่เรากำลังสวมบทบาท ไม่แน่ว่านี่อาจเป็นช่วงสุดท้ายของการทดสอบ จะผ่านหรือไม่ผ่านคงขึ้นอยู่กับการทดสอบนี้แล้ว”

“ทำไมเจ้าถึงมั่นใจนักว่านี่เป็นช่วงสุดท้ายของการทดสอบ” เพ่ยเหมียนหมานค่อนข้างงุนงง “มีอะไรผิดปกติกับตัวตนของเราอย่างนั้นเหรอ?”

“มีบางอย่างผิดปกติมาก” ซูอันถอนหายใจ “ในโลกแห่งความฝันของข้า พวกเขาเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงที่สุดในราชวงศ์ซาง”

“จริงเหรอ?” เพ่ยเหมียนหมานถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อได้ยินว่าพวกเขายังเป็นส่วนหนึ่งของราชวงศ์ซาง พวกเขาทำหน้าที่เป็นจักรพรรดิและจักรพรรดินีของราชวงศ์ซางมานานแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงคุ้นเคยกับกองทัพและระบบการปกครองทั้งหมดอยู่แล้ว เรื่องนี้เสริมความมั่นใจของนางในความสามารถของพวกเขาในการจัดการกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น

“แน่นอน เป็นเพราะเจ้าคือต๋าจี่และข้าคือตี้ซิน!” ซูอันเต็มไปด้วยอารมณ์ที่ขัดแย้งกัน จากตัวตนทั้งหมดที่พวกเขาสามารถสันนิษฐานได้ สองคนนี้เป็นตัวตนสุดท้ายที่เขาคาดหวังจะได้เป็น

เป็นไปได้ไหมว่าสิ่งที่เขาเคยทำในอดีตไม่สามารถเปลี่ยนการหมุนของวงล้อแห่งกาลเวลาและช่วยให้เขาหลีกเลี่ยงชะตากรรมอันน่าเศร้าที่อาณาจักรนี้ต้องเผชิญ?

ดูเหมือนว่าพวกเขาจะถึงวาระที่จะล้มเหลวในการทดสอบครั้งนี้…

ชายหนุ่มรู้สึกหดหู่จนไม่แม้แต่จะล้อเลียนตัวเองที่กลายเป็นลูกชายของตัวเอง

พ่อของตี้ซินคือชายที่เขาเคยเป็นในการทดสอบก่อนหน้า

“เกิดอะไรขึ้น?” เพ่ยเหมียนหมานถามอย่างเร่งรีบ

ซูอันถอนหายใจและเล่าเรื่องของตี้ซินและต๋าจี่ให้นางฟัง

ขณะที่ฟัง สีหน้าของเพ่ยเหมียนหมานแปรเปลี่ยนเช่นกัน นางไม่คิดว่าพวกเขาจะต้องเผชิญกับสถานการณ์แบบนี้

นางสัมผัสได้ถึงอารมณ์บูดบึ้งของซูอันอย่างรวดเร็วและกล่าวว่า “อาซู แม้ว่าเราจะไม่รู้ว่าโลกในฝันของเจ้ามีจริงไหม แต่เรามีประสบการณ์มากมายด้วยกัน เราจะรีบด่วนสรุปและยอมรับชะตากรรมของเราง่าย ๆ ไม่ได้! พวกเรารู้กันอยู่แล้วว่าควรหลีกเลี่ยงสิ่งใด แม้ว่าบทสรุปที่เจ้าพูดถึงจะดูหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ข้ามั่นใจว่ามีโอกาสที่เราจะสามารถหลีกเลี่ยงได้ ทั้งหมดจะขึ้นอยู่กับว่าเราจะคว้าโอกาสได้หรือไม่!”

ซูอันรู้สึกสั่นสะท้านไปทั่วร่างกายของเขา “เจ้าพูดถูก เราจะไม่ยอมแพ้จนกว่าจะสิ้นลมหายใจ!”

คำพูดของนางปลุกเร้าความรู้สึกขึ้นใหม่ในใจเขา จิตใจของเขาเบิกบานและปลอดโปร่งขึ้น

ซูอันอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเมื่อมองดูผู้หญิงที่สวยงามล่มเมืองในอ้อมแขน “นางจิ้งจอก”

“เจ้าเองก็เป็นจักรพรรดิโรคจิตและไร้ความสามารถ!” เพ่ยเหมียนหมานหยอกล้อ หลังจากได้ยินเรื่องราวที่ซูอันเพิ่งเล่า นางรู้ว่าต๋าจี่เป็นปีศาจจิ้งจอกที่โด่งดังที่สุดในประวัติศาสตร์ แน่นอนว่าตี้ซินก็มีชื่อเสียงว่าเป็นจักรพรรดิที่เหลวไหลไร้ความสามารถ

“โรคจิต? ข้าเนี่ยนะ? หึหึหึ ได้! เดี๋ยวข้าจะแสดงให้เจ้าเห็นว่าข้าเป็นคนโรคจิตแค่ไหน!” ซูอันรู้สึกถูกกระตุ้นอย่างประหลาดเมื่อเขานึกถึงตัวตนปัจจุบันของนาง เขากระโจนเข้าหานางทันที

เพ่ยเหมียนหมานจ้องมองเขาด้วยดวงตาที่มีเสน่ห์ และนางก็โอบแขนรอบตัวผู้ชายที่อยู่ด้านบนของนาง

ทั้งสองคนติดอยู่ในการทดสอบที่แปลกประหลาดนี้เป็นเวลานานเกินไป ทำให้เกิดอารมณ์เชิงลบหลายอย่างสะสมอยู่ภายในใจ ถ้าพวกเขาไม่ฉวยโอกาสที่จะระบายมันออกไปบ้างพวกเขาคงจะเสียสติกันไปนานแล้ว

หลังจากการแลกเปลี่ยนความหลงใหล ทั้งสองเริ่มพิจารณาอย่างจริงจังว่าพวกเขาจะทำอะไร ทันใดนั้น นางกำนัลเข้ามาพร้อมกับรายงาน “ปั๋วอี้เข่าลูกชายคนโตของผู้นำโจวตะวันตกมาขอเข้าเฝ้าฝ่าบาท!”