———
ยังขาดสิ่งของอีกมาก
ถึงจะรู้อยู่แล้ว แต่ก็มานึกขึ้นมาได้อีกครั้ง
ที่อยากได้จริง ๆ ตอนนี้คือ เกลือ
แม้รสชาติของผลผลิตจะอร่อยอยู่แล้ว แต่ก็อยากได้รสเค็ม
แล้วอีกอย่าง ทั้งอาหารและการเก็บรักษาก็ต้องใช้เกลือด้วย
แต่แถว ๆ นี้ไม่มีทะเล
ผมพรวนดินรอบ ๆ ที่พัก แต่ทิวทัศน์ที่ห่างออกไปในทุกทิศก็มีแค่ภูเขา
ดูเหมือนสถานที่ที่ผมอยู่ตอนนี้จะเป็นแอ่งกระทะ
ดังนั้น คงจะหมดหวังเรื่องทะเลล่ะนะ
พอเป็นแบบนั้น ความหวังที่ยังเหลือก็คือ หินเกลือ
แต่จะหาได้ง่าย ๆ หรือเปล่า
….
ไม่ลองหาดูก็คงไม่รู้สินะ
ก่อนหน้านั้น ก็ต้องพรวนดินของแปลงที่เก็บเกี่ยวไปแล้วใหม่
ผมสามารถปลูกพืชที่ต้องการได้ โดยคิดถึงพืชที่ต้องการปลูกตอนขุดแปลงโดยใช้ [อุปกรณ์เกษตรสารพัดประโยชน์]
เนื่องด้วยพื้นที่จัดเก็บผลผลิตมีจำกัด คราวนี้ผมจะไม่ปลูกในปริมาณมาก
ผมอยากจะลองผิดลองถูก
จึงแบ่งพื้นที่ส่วนหนึ่งของไร่ไว้สำหรับปลูกผลไม้
ผลไม้เก็บเกี่ยวได้ง่าย และไม่จำเป็นต้องรีบเก็บเกี่ยว
สำหรับตอนนี้ก็ แอปเปิล แพร์ ส้มเขียวหวาน ส้ม พลับจีน พีช
พอเป็นผลไม้ก็ไม่จำเป็นต้องมีแปลง เลยลองคิดถึงต้นอ่อนแทน
ตอนแรกตั้งใจจะปลูกอย่างละต้น แต่เพราะกังวลเรื่องผลผลิต เลยตัดสินใจปลูกอย่าง 4 ต้นแทน
ใช้พื้นที่ของไร่ไป 2 ส่วน
ถ้าเป็นไปได้ด้วยดีล่ะก็ ผมจะปลูกเพิ่ม
ต่อไปก็ มะเขือเทศอันเป็นที่นิยมของพวกคุโระ ทั้งหมด 2 แปลง
แล้วก็ลองปลูกข้าวไว้ส่วนหนึ่งอีกด้วย
ดูเหมือนต้นอ่อนของข้าวจะมาจากการเพาะเมล็ด แล้วค่อยนำไปปักในท้องนาอีกที….ผมไม่รู้รายละเอียดมากกว่านี้แล้ว
ผมคงต้องทดลองทำอะไรหลาย ๆ อย่าง
ผมกังวลอยู่ว่าจะสามารถทำนาข้าวด้วย [อุปกรณ์เกษตรสารพัดประโยชน์] ได้หรือเปล่า
ด้วยกำลังกายของผมในตอนนี้ จะใช้นำ้จากบ่อคงเกินกำลังไปหน่อย
แต่ก็อยากทานข้าวสวย
ฉะนั้นการเพาะเมล็ดนับว่าเป็นแค่ก้าวแรกเท่านั้น
เรื่องนาข้าว ผมจะค่อย ๆ ลองผิดลองถูกดู
เพราะอยากได้น้ำมัน เลยปลูกผักกาดก้านขาว
ถ้าเป็นไปได้สวย ก็ต้องคิดหาทางสกัดน้ำมันด้วย
เปลี่ยน [อุปกรณ์เกษตรสารพัดประโยชน์] เป็นเครื่องมือสกัดได้ไหมนะ
ของแบบนั้นมีอยู่จริง ๆ หรือเปล่านะ
เอาเถอะ เอาไว้ทีหลังแล้วกัน
ต่อไปก็ อ้อย
นอกเหนือไปจากเกลือแล้ว ถ้าไปได้สวยผมก็จะสามารถผลิตน้ำตาลได้ด้วย
ผมยังลองปลูกถั่วเหลืองและข้าวสาลีดูอีกด้วย
ถึงแม้จะยังมีแปลงว่างอยู่ แต่ผมอยากจะลองปลูกในนาดู
จนกว่าจะเสร็จใช้เวลาไป 2 วัน
รู้สึกเหมือนได้เกิดใหม่
ผมเข้าไปในป่าเพื่อค้นหาอะไรใหม่ ๆ
เหมือนทุกครั้ง ตอนเข้าไปจะมีหนึ่งในพวกคุโระตามมาด้วยเสมอ
บางครั้งก็มากกว่านั้น
ผมดีใจนะ แต่อยากให้ช่วยปกป้องไร่มากกว่า
ในช่วง 10 วันนี้ ผมพยายามบุกเบิกป่าในหลาย ๆ ทิศ แต่ก็ไม่พบอะไรเป็นพิเศษ
ไม่ว่าจะไปทางไหนก็มีแต่ป่า
สิ่งที่พวกเราเจอก็มี กระต่ายที่มีเขี้ยว หนูยักษ์ แล้วก็หมูป่า
อัตราส่วนการพบเจอคือ 30:8:1
ดูเหมือนในป่าแห่งนี้จะมีกระต่ายอยู่เป็นจำนวนมาก
ผมได้เจอสัตว์ที่คล้ายพังพอน ตัวสูง แต่มันก็หนีไปทันทีที่เห็นพวกเรา เลยไม่รู้ว่าหน้าตาเป็นอย่างไรกันแน่
พอมาลองคิดดูแล้ว สัตว์ที่ไม่ยอมเข้ามาใกล้นั้นค่อนข้างแปลกใหม่ เพราะสัตว์อื่นนอกจากพวกคุโระจะค่อนข้างดุร้าย
แต่ช่างน่าเสียดายที่ไม่ได้พบอะไรใหม่ ๆ
บางอื่นการสำรวจแค่ในระยะที่สามารถกลับมายังที่พักก่อนค่ำได้ คงไม่ได้ความสินะ
ถึงอย่างนั้น ทางที่ผมขุดไปก็อาจมองได้ว่าคล้ายกลับการเขียนแผนที่ไปในตัว ผมคิดดินลงไม่เรียบลงเร็ว ๆ นี้….
แต่ถ้าทำแบบนี้ต่อไป จะไม่เหลือป่ารอบ ๆ ที่พักและทำให้การรวบรวมไม้เป็นไปได้ยากขึ้น
ถ้าวันนั้นมาถึงผมคงต้องไปรวบรวมไม้ที่อื่น
ผมคิดขึ้นมาได้ระหว่างท่าผักโขม แรดิช และแคร์รอตต้ม
อยากได้เกลือ ไม่ก็เครื่องปรุงอย่างอื่น
ผมใช้เวลาไปอีก 10 วัน แต่ก็ไม่พบอะไรเลยตั้งใจรวบรวมไม้แทน
ระหว่างนั้น ทั้งข้าวและข้าวสาลีก็งอกเงย รวมไปถึงต้นอ่อนของเหล่าผลไม้ด้วย
หวังว่าจะสามารถเก็บเกี่ยวผลไม้ได้อย่างไร้ปัญหา
ระหว่างที่ขุดไปพลางออกสำรวจ
ผมก็นึกขึ้นมาได้
ถ้าผมไม่ขุด ก็ไม่จำเป็นต้องคำนึงถึงเรื่องรวบรวมไม้
มาลองเปลี่ยน [อุปกรณ์เกษตรสารพัดประโยชน์] เป็นเครื่องมืออย่างอื่นดีกว่า
เครื่องมือที่จะช่วยในการเคลื่อนที่ดีกว่าจอบ….รถเข็นเหรอ?
เป็นไปได้ไหมนะ
ได้แฮะ
ตราบที่มีช่องให้ผ่านไปได้ ก็ไม่มีปัญหา
แถมเพราะแค่ต้องเข็นอย่างเดียว เลยเคลื่อนที่ได้เร็วขึ้นด้วย
แต่..รู้สึกตัวขึ้นมา
ที่ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมไม่หลงป่าก็เพราะขุดอยู่ตลอด
ถ้าไม่ขุดล่ะก็ ผมก็จะหลงทางน่ะสิ
….
เลิกใช้รถเข็นดีไหมนะ
ระหว่างที่กำลังใช้ความคิดอยู่นั้น คุโระยงที่ตามมาด้วยก็กระโดขึ้นมาบนรถเข็น
เบาหวิว
สมเป็น [อุปกรณ์เกษตรสารพัดประโยชน์] จริง ๆ
คุโระยงกระดิกหางไปมา ท่าทางดีใจเหมือนได้ของเล่นใหม่
….
จริงด้วย ถ้ามีพวกคุโระอยู่ด้วยล่ะก็ ผมก็จะไม่หลงทาง
นั่นก็เพราะ พวกมันมักจะออกไปล่าตัวเดียวแล้วกลับมาพร้อมกับกระต่ายอยู่เสมอ ๆ
โอ้
เป็นไอเดียที่ดีทีเดียว
เอาแบบนั้นแล้วกัน
เนื่องจากสามารถเปลี่ยนเป็นรถเข็นได้ ผมเลยลองเปลี่ยนเป็นจักรยานเสือภูเขาดู แต่ก็เปล่าประโยชน์
———
