<TN: แจ้งเปลี่ยนคำศัพท์ จาก ‘มาตรการป้องกันความหนาว’ เป็น ‘มาตรการรับมือฤดูหนาว’>
———
ดูเหมือนในต่างโลกเอง แมงมุมก็ไม่ส่งเสียง
แต่ดูเหมือนแมงมุมในต่างโลก จะส่งเสียงเวลาใช้เครื่องมือนะ
ก๊อง ก๊อง
พอได้ยินเสียงต้นไม้กระทบกับต้นไม้อีกต้นหนึ่ง ผมกันหน้าไปทางแหล่งกำเนิดเสียง
แล้ว จังหวะก็ถี่ขึ้น แล้วส่งเสียง 3 ครั้ง
ทางใต้สินะ
ซาบุตงอาศัยอยู่บนต้นไม้ที่ผมเคยใช้เป็นที่พัก
เป็นสถานที่ที่สูงที่สุดภายในบริเวณที่ผมพรวนดินไปแล้ว
สูงกว่าต้นผลไม้เป็นเท่าตัว
จากที่นั้นคงสามารถมองเห็นพื้นที่รอบ ๆ ได้ชัดเจน
หากมีเรื่องผิดปกติเกิดขึ้น ก็จะเคาะต้นไม้ส่งสัญญาณให้ผมทราบ
แถมยัง บอกทิศทางมาพร้อมกันด้วย
หนึ่งครั้งคือ ทิศเหนือ
สองครั้งคือ ตะวันออก
สามครั้งคือ ตะวันตก
สี่ครั้งคือ ใต้
ยอดเยี่ยมทีเดียว
อีกอย่างหนึ่ง ถ้าเป็นทิศตะวันตกเฉียงใต้ จะเคาะต้นไม้ 3 ครั้งก่อน แล้วเคาะต่ออีก 4 ครั้ง
ระหว่างที่ผมมุ่งหน้าไปในทิศที่ซาบุตงบอก คุโระนิก็กำลังต้อนสัตว์ร้ายมาทางนี้
เป็นพวกตัวใหญ่ที่เพิ่งเคยเจอ
…..อะไรล่ะนั้น
พังพอนยักษ์?
ไม่เหมือนกับที่เคยเห็นเมื่อครั้งก่อนแฮะ
ทานุกิ?
ทานุกิเนี่ยเป็นสัตว์ที่มีกรงเล็บที่น่าพรั่นพรึงแบบนั้นเหรอ
ยังไงก็เถอะ เพราะถูกต้อนมาโดยคุโระนิ เลยมีท่าทีเป็นศัตรูชัดเจน
มันตวัดกรงเล็บมาทางผม
เพราะจะถูกเล่นงานคงไม่ได้ เลยรีบเปลี่ยน [อุปกรณ์เกษตรสารพัดประโยชน์] เป็นจอบ
ตอนที่ถือ [อุปกรณ์เกษตรสารพัดประโยชน์] อยู่ ผมจะใจเย็นลงอย่างมาก
รู้สึกเหมือนพลังกายจะเพิ่มขึ้นด้วย
ผมหลบกรงเล็บอย่างสบาย ๆ
แล้วฟาดจอบลงไปทิ้งลำคอของมัน
หลังจากที่คุโระนิเห่าชื่นชมให้ ก็เข้ามาหาด้วยท่าทีอยากให้ชม ผมเลยลูบหัวมัน
อาจจะไม่เท่าเนื้อหมูป่า แต่ก็ได้เนื้อที่ดีพอสมควรมา
ผมลากร่างมันกลับมายังที่พักด้วย [อุปกรณ์เกษตรสารพัดประโยชน์] แล้วซาบุตงก็ลงมาช่วยชำแหละ
เพราะได้ใยของซาบุตงช่วย ทั้งการถ่ายเลือด เอาเครื่องในออก และถลกหนัง งานเลยง่ายพอสมควร
วิธีที่ซาบุตงใช้ถลกหนังนั้นดีกว่าผมมาก หลังจากนั้นก็กลับขึ้นต้นไม้ไปพร้อมกับหนังพวกนั้น
ตอนนี้ ข้างบนต้นไม้คงจะมีหนังเก็บอยู่เป็นจำนวนมากทีเดียว
ทว่า อากาศเริ่มหนาวขึ้นมาก
ถ้าไม่ได้เสื้อผ้าใหม่มาจากซาบุตง คงจะอันตรายพอสมควรแน่
หลังจากนั้นก็ขอให้ซาบุตงช่วยทำถุงใหญ่ ๆ ให้
ผมยัดหญ้าใส่ แล้วใช้เป็นที่นอน
ผมเตรียมมาอีกอัน แล้วใช้เป็นผ้าห่ม คืนนี้คงจะหลับได้อย่างสบายและอบอุ่น
ขณะที่ผมกำลังจะเก็บเกี่ยวผลผลิตที่เติบโตที่เต็มที่แล้วอย่างมันฝรั่ง มันหวาน ผักกาดหัว และแคร์รอต หิมะก็ตกลงมา
ดูท่าที่นี่จะเย็นกว่าที่คาดไว้
ผมเร่งเก็บเกี่ยวให้เสร็จ
หลังจากนำผลผลิตที่เก็บเกี่ยวไปจัดเก็บไว้ในห้องใต้ดิน ก็คิดขึ้นมาได้ มาตรการรับมือฤดูหนาวจำเป็นสำหรับพวกต้นผลไม้หรือเปล่า…..แต่ก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง
ครั้งนี้ปล่อยไปก่อนแล้วกัน
โทษทีนะ
พวกคุโระเองก็ดูเหมือนจะเข้าใจว่าฤดูหนาวมาถึงแล้ว เลยไม่เข้าไปในป่าบ่อยนัก สุดท้ายก็เอาแต่เก็บตัวอยู่ในบ้านของพวกมันที่เคยห้องเก็บของ
อีกอย่าง ผมได้ติดตั้งมาตรการรับมือฤดูหนาวหลาย ๆ อย่างให้กับบ้านสุนัขด้วย
คงจะใช้ไฟไม่ได้ แต่ก็เอาผ้าที่ซาบุตงทำให้มาใช้กันลม
ภาพที่พวกคุโระนอนขดรวมกันเพื่อความอบอุ่นนั่นค่อนข้างดูน่าเอ็นดู ทำเอาหัวใจพองโต
เหมือนจะเตรียมรับมือฤดูหนาวได้ดีทีเดียว
ก่อนอื่น ผมคิดว่าระหว่างที่หมกตัวอยู่ในที่พักจะแกะสลักหินกับไม้เป็นเครื่องใช้
ดูเหมือนตอนนี้ ยังสร้างถ้วยมาสุ**ที่น้ำไม่รั่วไม่ได้
<TN: ถ้วยทรงสี่เหลี่ยมทำจากไม้>
ไม่ใช่ว่าเจ้านี่ใช้แค่ไม้ทำหรอกเหรอ
หรือว่าจำเป็นต้องมีของคล้าย ๆ กาวด้วย?
ลองคิดดูอีกหน่อยดีกว่า
อีกอย่าง ผมตั้งใจทำครกกับหินโม่มาใช้ แล้วนำข้าวสาลี และข้าวโพดที่เก็บเกี่ยวมาทำแป้ง
เอาเถอะ ยังมีของที่อยากได้อยู่อีก ช่วงฤดูหนาวคงจะไม่ว่างล่ะนะ
———
สวัสดีท้ายตอนครับ
วันนี้มาไว เพราะไม่ยาว และว่าง(?) ช่วงเช้าพอดี
( ´ ▽ ` )
