——
หลังจากสร้างบ้านหลังใหม่เสร็จสิ้นแล้ว การก่อสร้างก็ยังดำเนินต่อไป
เวิร์กชอป ห้องอบแห้ง แล้วก็ห้องรมควันอาหาร
อิงจากความรู้ของเรียและเอลฟ์ตนอื่น ๆ ที่ว่าสถานที่แปรรูปอาหารเป็นสิ่งจำเป็น แล้วสร้างขึ้นมา
โดยเฉพาะอย่างยิ่งห้องรมควันอาหารซึ่งถูกเน้นย้ำมาเป็นอย่างดี
เราจะอาหารสามารถเก็บรักษาไว้ได้นานด้วยกระบวนการรมควัน เรื่องนี้ผมเองก็เห็นด้วย
–
เกี่ยวกับการเก็บเกี่ยว
นอกเหนือไปจากพืชที่ปลูกอยู่เป็นประจำอย่างมะเขือเทศ หรือมันฝรั่ง ผมได้ลองปลูกเครื่องเทศดูด้วย
ได้พริกไทยมาแล้ว
ปัจจุบันอยู่ระหว่างการอบแห้ง
ต้นเลม่อนยังไม่ออกผล
เนื่องจากวาซาบิใช้นาข้าว จึงยังไม่ได้ลงมือปลูก
การเก็บเกี่ยวงา
การเก็บเกี่ยวพริกหยวก
การเก็บเกี่ยวขิง
ต้นมะกอกออลิฟยังไม่ออกผล
ปีหน้าผมจะลงมือปลูกอย่างชินนามอน กานพลู จันทน์เทศ กระวาน ยี่หร่า ใบเบย์ แล้วลองปรุงแกงกะหรี่ขึ้นมาดู
ก่อนอื่นเลย เนื่องจากการปลูกเครื่องเทศในปริมาณน้อยสำเร็จด้วยดี ดังนั้นมาพยายามเพื่อเพิ่มชนิดของเครื่องเทศที่ปลูกได้ดีกว่า
เพื่ออาหารแสนอร่อย
พืชพรรณที่ปลูกอยู่เป็นประจำก็เก็บเกี่ยวอุดมสมบูรณ์ดี
ทั้งการแปรรูปและการตากแห้งข้าวสาลี และข้าว ตลอดไปจนถึงสิ่งจำเป็นอื่น ๆ ก็คืบหน้าไปตามลำดับด้วยฝีมือของเรียและเอลฟ์ตนอื่น ๆ
ช่วยได้มากทีเดียว
–
หลังจากสร้างทางน้ำ และห้องอาบน้ำเสร็จ ผมคิดอยู่ว่าจะใช้ไผ่มาทำเป็นรั้วอย่างง่าย ๆ ทว่า….
ผมปลูกต้นไผ่ไว้ ณ มุมหนึ่งในป่า โดยแยกออกไปจากตัวไร่เล็กน้อย เนื่องจากการเจริญเติบโตของไผ่นั้นอาศัยโครงสร้างของรากใต้ดิน ดังนั้นถ้าปลูกผิดที่ผิดทางอาจจะส่งผลกระทบต่อไร่เอาได้
เป็นแปลงขนาดราว 10 ตารางเมตร
ก่อนอื่นก็ทดลองปลูกดูก่อน
ซึ่งเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนที่ราฟาและคนอื่น ๆ จะมาถึงที่นี่เล็กน้อย
ผมออกไปดูสภาพการณ์ในช่วงก่อนเข้าฤดูหนาว ปรากฏว่าเติบโตกันเป็นอย่างดี
พวกมันเติบโตแค่ภายในขอบเขตแปลง 10 ตารางเมตรที่ผมขุดเอาไว้เท่านั้น
ไม่ได้เติบโตในพื้นที่นอกจากที่ขุดไว้
ว่าแล้วเชียว แค่ที่ขุดไว้เท่านั้นสินะ
ก็นะ ถ้านอกบริเวณที่ขุดแล้วโตไวขนาดนี้ล่ะก็ จะยุ่งเอา
คงเป็นเรื่องดีล่ะนะ
อย่างไรก็ ตัดเก็บมาก่อน แล้วนำมาใช้เป็นวัตถุดิบ
–
ฤดูหนาวมาถึงแล้ว
ความรู้ของการอยู่อาศัยในบ้านหลังใหม่นั้นไม่เลวเลย
บางครั้งบางคราว ที่พวกคุโระมาเล่นด้านใน คงจะเพราะมีที่ว่างอยู่ล่ะมั้งนะ
พวกมันกำลังสนุกสนานกับหมากรุก ณ ใจกลางห้องโถงซึ่งมีเตาผิงฮิบาจิ(1)อยู่ใกล้ ๆ
สบายอกสบายใจกว่าผมซะอีก
ดูเหมือนในช่วงฤดูหนาวนี้ เรียและเอลฟ์ตนอื่น ๆ จะยุ่งอยู่กับการทำอุปกรณ์จากเหล็ก
พวกเธอติดแจอยู่กับเตาหลอมซึ่งไม่ได้ใช้งานอย่างเต็มประสิทธิภาพเลยตั้งแต่ทำขึ้นมา เพื่อหลอมและแปรรูปเหล็ก
ช่างน่าปวดใจที่ไม่สามารถยืนมือเข้าไปช่วยอะไรได้เลย
เพราะฉะนั้น ผมจึงตั้งใจทำอาหารอย่างเต็มที่
พลังของเครื่องปรุงรสนั้นช่างยิ่งใหญ่
ไม่ว่าจะยุ่งแค่ไหน เอลฟ์ตนอื่น ๆ นอกเหนือไปจากคนที่รับหน้าที่ดูเตาหลอม ก็จะมารวมตัวกันในเวลาทานอาหารอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา
พอเป็นแบบนี้ ก็รู้สึกอยากได้นัตโตะกับโชยุขึ้นมาเลย
แล้วก็ผลิตภัณฑ์แปรรูปจากนมกับไข่ด้วย
ต้องคิดหาวิธีอะไรสักอย่างแล้วสิ…..ถึงจะพูดแบบนั้น มันก็มีอยู่แค่วิธีเดียวล่ะนะ
ซื้อมาจากที่ไหนสักที่
ตลอดมาจนถึงตอนนี้ ผมไม่ค่อยมีความสนใจเรื่องการออกไปด้านนอกป่าส่วนนี้เลย แต่ก็รู้อยู่แก่ใจแล้วว่าทั้งลู เทียร์ รวมถึงเรียและเอลฟ์ตนอื่น ๆ ก็ล้วมมาจากด้านนอก
มีคนอื่นอยู่ด้วย
เมืองกับหมู่บ้านเองก็คงจะมีเช่นกัน
และก็มีความเป็นได้สูงที่จะมีวัวและไก่ด้วย
จะนำเข้ามา หรือว่าซื้อแล้วนำมาเลี้ยงก็เป็นความคิดที่ไม่เลว
เอาเถอะ เป็นเรื่องในอนาคตอันใกล้นี่นะ
….
จะว่าไปแล้ว ผมมาสร้างไร่ที่นี่โดยพละการ….เป็นที่ดินของใครหรือเปล่านะ
จะโดนโกรธเอาไหมเนี่ย?
….
[ลู]
[อะไรเหรอ?]
[ที่นี่เป็นที่ดินของใครหรือเปล่า?]
[ที่นี่เนี่ย….หมายถึงที่นี่น่ะเหรอ?]
[อือ]
[ฉันไม่คิดว่าเป็นที่ดินของใครหรอกนะ….แต่ถ้าเป็นเขตอำนาจล่ะก็ คงจะเป็นจอมมารล่ะนะ]
[จอมมาร?]
[อื้อ]
[จอมมารเนี่ย คือแบบจอมมารน่ะเหรอ?]
[ตามนั้นแหละ….มีปัญหาอะไรเหรอ?]
[เอ่อคือ….จอมมารที่ว่านั้นน่ะ จะมีปัญหากับเรื่องที่ผมมาสร้างไร่เอาโดยพละการที่นี่ไหม?]
[กังวลเรื่องนั้นหรอกเหรอ
ไม่ต้องกังวลไปหรอกนะ
ถึงจะอยู่ในเขตอำนาจ แต่ก็ไม่ใช่ที่ดินในครอบครองจึงไม่โดนเก็บภาษีหรอก
แล้วอีกอย่างนะ ตอนที่คุณสามีสร้างที่นี่ขึ้นมาน่ะ ได้ยืมมือใครมาช่วยหรือเปล่า?]
[ไม่นะ…ไม่เลย]
[นั่นยิ่งแล้วใหญ่เลย
เพราะคุณสามีคือคนสร้างที่นี่ ที่แห่งนี้ก็คือที่ดินของคุณสามีนั่นแหละ]
[…..เป็นแบบนั้นเหรอ]
[เป็นแบบนั้นแหละ]
อย่างนั้นเองเหรอ
ทว่า จอมมารเหรอ
….ใช่ตัวตนอันน่าสะพรึงกลัวหรือเปล่านะ
แม้จะโล่งใจขึ้นมาได้นิดหน่อยแล้ว….แต่ก็ลืมไปเสียสนิทระหว่างการปรุงอาหาร
จะหวาดกลัวจอมมารที่ไม่เคยได้พบไปก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรนี่นะ
–
มาจัดการกับปัญหาตรงหน้าดีกว่า
มีผู้หญิงเพิ่มมาอีก 5 คน
…..
สภาพเดียวกับเรีย ราฟาและเอลฟ์ตนอื่น ๆ วัยนักศึกษา หรือจะว่ามัธยมปลายก็คงได้
ทุกคน สวยสะพรั่ง
อาจจะเป็นเรื่องที่ผิดที่ออกปากอะไรออกไปก็ได้
ต่อสู้กับ ‘ศีลธรรมอันดี’ ในจิตใจของผม
สิ่งสำคัญก็คือ…..ความแข็งแกร่งของจิตใจ(2)
ความแข็งแกร่งของจิตใจที่จะไม่สั่นคลอนไม่ว่าสิ่งใดจะเกิดขึ้น
พยายามเข้านะ ตัวผม
——
เพิ่มเติม
(1)เตาผิงฮิบาจิ คือ เตาผิงซึ่งใช้ถ่าน (火鉢)
(2) 心の棚 อันนี้ผมตีความตามที่ค้นหาข้อมูลเจอ และความเข้าใจส่วนตัว ผลลัพธ์เป็นอย่างที่เห็นด้านบน ถ้าใครมีความเข้าใจในจุดนี้มากกว่าผม ก็มาแนะนำได้ครับ
——
