——
ตั้งแต่เข้าฤดูใบไม้ผลิมา มีแขกมาเยือนหมู่บ้านไม่ขาดสาย ลูก ๆ ของซาบุตงเองก็ออกเดินทางไปเหมือนทุก ๆ ที
ปีนี้พวกลูก ๆ ของคุโระเองก็ไม่ได้ออกเดินทางไปหาคู่เหมือนเคย
จะว่าดันจบลงที่พวกเดียวกัน หรือว่าจำนวนสมาชิกถึงจุดอิ่มตัวแล้วดีล่ะ
ก็คิดนะว่าจะมีสมาชิกเพิ่มทั้งอย่างนั้น แต่สมาชิกส่วนหนึ่งกลับไม่ได้ตั้งท้องในปีนี้
รู้จักการคุมกำเนิดกันด้วย สมแล้วจริง ๆ
ทว่าก็มีลูก ๆ ของคุโระกลุ่มหนึ่งเดินทางออกไป
น่าจะราว ๆ สามสิบตัว
ไม่รู้หรอกว่าตั้งใจจะทำอะไรกัน แต่ดูจากท่าทางแล้วคงไม่กลับมาสักพักใหญ่ล่ะนะ
ถ้าไม่บาดเจ็บกันก็คงจะดีสิ…
ผ่านไปชั่วอึดใจเดียว ฤดูร้อนก็ผ่านพ้น เข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ แล้วก็ถึงกำหนดการณ์เข้าร่วมตลาดแลกเปลี่ยนกับหมู่บ้านฮาวลิ่งแล้ว
แน่นอนว่าผมตั้งใจจะเข้าร่วมการแลกเปลี่ยนครั้งนี้ด้วย ด้วยแต่ก็ถูกคนอื่นห้ามเอาไว้
เหตุผลคือ หากจู่ ๆ ส่งบุคลากรระดับสูงไป อาจจะถูกดูแคลนเอาได้
เป็นอย่างนั้นหรอกเหรอเนี่ย?
ทุกคนพยายามเกลี่ยกล่อมผมว่า บุคลากรระดับสูง ๆ จะไม่เคลื่อนไหวอะไรง่าย ๆ
หลังจากนั้น การแข่งขันเป่ายิงชุบอันดุเดือนก็เริ่มขึ้น ในท้ายที่สุดคนที่ได้เป็นตัวแทนของผมก็คือ เทียร์
(ผมไม่ได้เป็นคนนำวัฒนธรรมการเป่ายิงชุบเข้ามา สิ่งนี้มีอยู่ก่อนแล้ว แต่ด้วยทั้งวิธีการออกท่า รูปร่างของมือและการส่งเสียงตอนออกท่าก็แตกต่างกันไปตามแต่ละเผ่า จนกลายเป็นปัญหา ผมเลยนำเอาการเป่ายิงชุบที่ผมรู้จักมาให้ทุกคนใช้ร่วมกัน )
สมาชิกคนอื่นที่จะร่วมเดินทางไปด้วยมีทากะกับลิซาร์ดแมนอีกสี่คน
ตอนแรกพวกเขาตั้งใจจะเดินทางไปด้วยกันทั้งหมด แต่จะไม่เหลือใครไว้คอยดูแลไข่เลยก็คงจะไม่ได้
เหมือนว่าใกล้จะฟักตัวแล้วด้วย
ไฮเอลฟ์อีกสิบคนจะมาเข้าร่วมแทน โดยตัดสินผ่านการจับไม้
สมาชิกทั้งสิบหกคนจัดการขนสัมภาระแล้วออกเดินทาง
กำหนดการณ์การเดินทางคือ เดินทางไปสิบวัน ถึงก่อนกำหนดการณ์จัดตลาดแลกเปลี่ยนหนึ่งวัน พักอยู่ที่โน้นสองวัน แล้วใช้เวลาเดินทางกลับมาอีกสิบวัน
แต่แล้วก็มีการเปลี่ยนแปลงกระทันหัน
โดไรม์เดินทางมาเที่ยวได้ถูกจังหวะดีพอดี และเขาตกลงที่จะขนสัมภาระไปส่งให้โดยแลกกับไวน์หนึ่งถัง
เทียบกับวันแรกแล้ว โดไรม์คนนี้มาที่หมู่บ้านเพื่อทานอาหาร ดื่มเหล้า และบ่นสัปปะเรเหระบ่อย ๆ
โดยคนรับใช้จะต้องเดินทางมารับในเช้าวันถัดไปอยู่เสมอ ๆ
ไม่ใช่ว่าเขากำลังเข้าใจผิดว่าหมู่บ้านนี้เป็นร้านเหล้าหรอกนะ
จะว่าเป็นการรบกวนอยู่บ้างก็คงไม่ผิดนัก แต่จะปฏิเสธก็ลำบากเพราะเขานำของฝากติดมือมาเป็นอย่างดีทุกครั้ง
ก็นะ ถ้าพูดในแง่ผลประโยชน์แล้ว ได้ยินมาว่าได้รับมาก็ไม่น้อยทีเดียว
ผมไม่ได้เชี่ยวชาญอะไรกับของอย่างอัญมณีหรือประเภทของเกราะ แต่การที่ลูกับเทียร์ไม่ได้เอ่ยปากบ่นอะไรนั้นก็จัดเป็นหลักฐานได้อย่างหนึ่ง
ก็นะ ทุกครั้งที่โดไรม์เดินทางมา หมู่บ้านจะจัดงานเลี้ยง เลยอาจจะแค่ใช้เรื่องนี้เป็นข้ออ้างเพื่อมาดื่มกันอยู่ก็เป็นได้
แต่ยังไงก็เป็นข้อเสนอจากโดไรม์คนนั้น ผมเลยตอบตกลงไปแต่โดยดี
ไม่ใช่แค่นำสินค้าไปส่งให้เพียงอย่างเดียว แต่เหมือนว่าจะไปพักอยู่ทางโน้นด้วยกันด้วย
เหตุผลที่อยากได้ไวน์จนต้องทำถึงขนาดนี้ก็คือ ตอนที่นำไวน์ของที่นี่ไปอวดให้มังกรตนอื่นฟัง ก็ถูกขู่มาว่าหากไม่นำไปให้จะเปิดโปงประวัติศาสตร์อันดำมืดของเขา
มังกรเนี่ยมีหลายแบบสินะ
เอาเป็นว่า พอได้ความช่วยเหลือจากโดไรม์แล้ว ก็แทบไม่ต้องคำนึงถึงเวลาการเดินทางเลย
ถ้าอิงจากคำพูดของโดไรม์แล้ว ต่อให้ต้องขนสินค้าไปด้วย ก็ไปถึงได้ในเวลาถึงชั่วโมงด้วยซ้ำ
สิ่งที่จะกินเวลาจะเป็นการขนสินค้าขึ้นไปไว้บนหลังเสียมากกว่า
อย่างนี้นี่เอง
ผมใช้เวลาสิบวันทุ่มเทให้การจัดสินค้า
จัดการเตรียมกล่องไม้ที่มีขนาดใกล้เคียงกันที่สุดเท่าที่ทำได้ แล้วนำสินค้าที่จะใช้ในการแลกเปลี่ยนใส่ลงไป
รู้สึกดีใจจริง ๆ ที่ได้โดไรม์มาช่วยขนสินค้าให้ ทำให้ขนได้ปริมาณมาก
อย่างไรก็ดี ไม่ได้มีการเปลี่ยนสมาชิกที่จะเดินทางไป
พวกเราจัดการประชุมล่วงหน้าหลายต่อหลายครั้ง เพื่อพิจารณาสิ่งที่หมู่บ้านของเราต้องการกับมูลค่าของสินค้า
ไม่ใช่ว่าผมจะคัดค้านอะไรเรื่องการแลกเปลี่ยน แต่จะให้ถูกดูแคลนอย่างไม่มีเหตุผลก็คงไม่ได้
ยังไงก็ตาม มีหลายเรื่องที่หากยังไม่ได้ไปยังหน้างานก็คงไม่รู้ ท้ายที่สุดจึงปล่อยให้การตัดสินใจสุดท้ายเป็นของเทียร์ไป
หมดปัญหา
แต่ว่านะ ยังไงก็อยากให้หลีกเลี่ยงความเบาะแว้งน่ะนะ
ของที่ผมอยากได้ ก็กระชับไปเป็นอย่างดีแล้ว
ผลไม้ที่นำไปแลกเปลี่ยนเป็นผลไม้อย่างแอปเปิ้ล สาลี่ พลับ และส้มแมนดาริน
แล้วก็ธัญพืชอย่างข้าวสาลี ข้าวบาร์เล่ต์ ถั่วเหลือง ข้าว และข้าวโพด
นอกจากนั้นก็เป็นผลผลิตที่ทนต่อการขนส่งอย่างแครอท และหัวไชท้าว
ของอย่างมะเขือเทศหรือสตรอเบอร์รี่คงจะยากไปสักหน่อย
เพราะเข้าร่วมเป็นหนแรก ผมจึงอยากให้สินค้ามีหลายหลายที่สุดเท่าที่ทำได้
นอกเหนือไปจากผลผลิตก็มีไวน์อีกสิบถัง และเครื่องเทศอีกนิดหน่อย
ขนไวน์ไปสิบถังอาจจะมากไปหน่อย แต่ถ้าเหลือก็เอ่ยปากบอกให้ดื่มกันได้ โดไรม์เองก็คงจะตั้งใจดื่มให้เต็มที่
คงจะไม่ดื่มเยอะจนคว่ำข้างทางใช่ไหมนะ
หมู่บ้านฮาวลิ่ง
“…คนจากหมู่บ้านไทจูจะมาจริง ๆ เหรอ”
“คงไม่มีปัญหาหรอกมั้ง วันจัดงานก็แจ้งไปเรียบร้อยแล้ว”
“แต่ดูเหมือนจะไม่ได้เข้าเขตภูเขามาเลยนะ…เอ๊ะ?”
“อะไรเหรอ?”
“นั่นมันอะไรน่ะ”
“เอ๊ะ?”
“นั่นไง ตรงนั้นน่ะ”
“ไหน?”
“ไอที่บินอยู่บนฟ้านั่นไง”
“…….มังกร? เอ๊ะ? กำลังบินมาทางนี้เหรอ…”
หลังจากยืนส่งกลุ่มของเทียร์ ผมก็กลับมาใช้ชีวิตตามปกติ
จัดการดูแลไร่ เป็นเพื่อนเล่นให้พวกคุโระ
แล้วก็ รับฟังคำปรึกษาของสมาชิกในหมู่บ้าน
ถึงจะบอกว่าเป็นการรับฟังคำปรึกษาก็ตาม จริง ๆ ก็แค่ควาต้องการด้านสิ่งปลูกสร้างต่าง ๆ ภายในหมู่บ้าน
อยากได้สิ่งก่อสร้างแบบนี้
อยากได้ทางน้ำตรงนั้น
อยากให้เพิ่มจำนวนของผลผลิตชนิดนั้น
ขอดื่มไวน์ได้ไหม
ผมใช้ชีวิตในทุก ๆ วัน พลางรับฟังคำขอจำพวกนี้
แน่นนอนว่าไม่ได้ละเลยลูที่ท้องโตขึ้นทุกวันทุกวัน
และดูเหมือนว่าไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงเรื่องคลอด
ไฮเอลฟ์และยักษ์หลายคนก็ล้วนผ่านการทำคลอดมาแล้ว หรือจะพูดว่ามีประสบการณ์ก็คงได้
ทุกคนต่างบอกกัเป็นเสียงเสียงกันว่า ผมไม่จำเป็นต้องกังวลในจุดแปลก ๆ
แทนที่จะมากังวล สู้เมินเสียงที่อยากให้กังวลมากกว่านี้ดีกว่า
เทียร์กลับมาตามกำหนดการณ์
แม้จะเห็นสินค้าอยู่เต็มหลังโดไรม์เหมือนกับตอนที่เดินทางไป ก็เผลอแอบคิดไปว่าทำการแลกเปล่ยนไม่สำเสร็จ แต่ดูจะไม่ใช่แบบนั้น
“แลกเปลี่ยนสินค้าทั้งหมด เรียบร้อยแล้วค่ะ”
โดไรมืคอยช่วยทากะขนสินค้าลงจากหลัง ส่วนเทียร์ก็เดินมารายงานผลลัพธ์ให้ผมฟัง
“ผลผลิตไม่ว่าจะชิ้นไหนก็ล้วนได้รับความนิยมเป็นอย่างดีเลยค่ะ แรก ๆ เพราะเกรงฉัน “ไฮเอลฟ์ และกลุ่มลิซาร์ดแมน เลยไม่ค่อยกล้าเข้ามาใกล้เลยก็จริง แต่พอได้แจกตัวทดลองชิมให้ตามที่คุณสามีบอก ผู้คนก็เริ่มมารวมตัวกัน การแลกเปลี่ยนทุกอย่างเสร็จสิ้น ณ ใจกลางหมู่บ้านค่ะ”
ผมเสนอเรื่องตัวทดลองชิมให้เทียร์ฟังก่อนที่จะเดินทางไป
ด้วยไม่อยากให้ดูเหมือนมาหลอกขาย เลยอยากให้ลองชิมรสชาติของผลผลิตของพวกเราก่อนค่อยตกลงแลกเปลี่ยนกัน
ผลไม้ส่วนใหญ่ที่นำมาใช้เป็นสินค้าทดลองชิมก็คงเป็นผลไม้ที่สามารถทานได้ทันทีนั่นแหละนะ
ได้เสียงตอบรับดีก็ดีแล้ว
“ไวน์ไม่มีเหลือเลยค่ะ”
เบื้องหลังความนิยมที่ว่า ก็มีโดไรม์ที่ซึมเพราะไวน์นั้นถูกแลกไป
ตอนนี้เหมือนจะแอบงอนอยู่ด้วย
“เทียร์ อาหารเย็นคืนนี้จัดควบคู่ไปกับการรายงานเลยนะ
โดไรม์ เดี๋ยวจะจัดไวน์มาเสิร์ฟให้”
“สมแล้วที่เป็นหัวหน้าหมู่บ้าน ทราบวิถีการเอาใจเป็นอย่างดีเชียว”
ก็ดันไปสร้างความคาดหวังให้แล้วนี่นะ
ไวน์สิบถังที่คิดไว้ว่าน่าจะมากเกินพอ ดันโดนแลกไปซะหมดซะได้….
——
มาช้า แต่มาแล้วครับ อะฮะฮะ…..
