แม่ปากร้ายยุค​ 80 [八零辣妈飒爆了] – ตอนที่ 841 กลัวน้ำหนักขึ้น

ตอนที่ 841 กลัวน้ำหนักขึ้น

ตอนที่​ 841 กลัว​น้ำหนัก​ขึ้น​

หลิน​ม่าย​นอน​พัก​ที่​บ้าน​อีก​สอง​วัน​ และ​วันที่​ 30 สิงหาคม​ก็​เป็น​วัน​ลงทะเบียน​เปิดภาคเรียน​ของ​โต้​ว​โต้​ว​ด้วย​

หลิน​ม่าย​ไม่อยาก​ใส่ชุดคลุมท้อง​ไป​โรงเรียน​ เพราะ​เธอ​ไม่ต้องการ​เป็น​จุดสนใจ​ของ​ทุกคน​ เธอ​เขินอาย​เกิน​กว่า​จะเป็น​เป้าหมาย​ของ​สายตา​ใคร​

หลัง​ตื่นนอน​เธอ​ก็​สวมใส่​ชุดกีฬา​

ชุดกีฬา​หลวม​และ​สวมใส่​สบาย​ ทั้ง​ยัง​สามารถ​ปิดหน้า​ท้องที่​นูน​ขึ้น​เล็กน้อย​ได้​ ทำให้​หลิน​ม่าย​พอใจ​มาก​

การ​ลงทะเบียน​ใน​มหาวิทยาลัย​ไม่ใช่เรื่อง​ยุ่งยาก​ เพราะ​เธอ​สามารถ​ลงทะเบียน​ได้​ตลอด​ทั้งวัน​

โรงเรียน​ของ​โต้​ว​โต้​วอ​ยู่​ไม่ไกล​จาก​บ้าน​ของ​หลิน​ม่าย​ ห่าง​ออก​ไป​เพียง​หนึ่ง​หรือ​สอง​กิโลเมตร​

หลัง​อาหารเช้า​ ทั้ง​ครอบครัว​ก็​พา​โต้​ว​โต้​ว​ไป​โรงเรียน​

โต้​ว​โต้​ว​ถือ​กระเป๋านักเรียน​ใบ​เล็ก​ มือซ้าย​จับมือ​หลิน​ม่าย​และ​มือขวา​จับ​ฟางจั๋ว​หรา​น​ ชูมือขึ้น​ฟ้าอย่าง​มีความสุข​

คุณปู่​ฟางและ​คุณย่า​ฟางเดิน​ตามหลัง​ทั้ง​สามคน​

เมื่อ​เห็น​สิ่งนี้​ เพื่อนบ้าน​ก็​จงใจแหย่​โต้​ว​โต้​ว​ “โต้​ว​โต้​ว​ จะพา​ทั้ง​ครอบครัว​ใหญ่​ไป​ที่​ไหนล่ะ​?”

โต้​ว​โต้​ว​พูด​อย่าง​ภาคภูมิใจ​ “ส่งหนู​ไป​โรงเรียน​ค่ะ​”

เพื่อนบ้าน​ชมเชย​ “โต้​ว​โต้​วสุ​ด​ยอด​มาก​ อีกไม่นาน​หนู​จะกลายเป็น​นักเรียนประถม​แล้ว​สิเนี่ย​”

โต้​ว​โต้​ว​ภูมิใจมากขึ้น​

ครอบครัว​ห้า​คน​ค่อย ๆ​ เดิน​ออก​ไป​ และ​เพื่อนบ้าน​ก็​ซุบซิบ​กัน​

ว่า​กัน​ว่า​โต้​ว​โต้​ว​โชคดี​ที่​หลิน​ม่าย​รับ​ไป​เลี้ยง​และ​มีชีวิต​เหมือน​เจ้าหญิง​ตัว​น้อย​

ลูก​แท้ๆ​ หลาย​คน​ที่อยู่​กับ​พ่อแม่​ผู้ให้กำเนิด​ยัง​ไม่มีชีวิต​ที่​ดี​อย่างนี้​เลย​

เมื่อ​หลิน​ม่าย​ปรากฏตัว​ใน​โรงเรียน​ของ​โต้​ว​โต้​ว​ เธอ​ก็​เป็น​จุด​ดึงดูด​ความสนใจ​จาก​ผู้ปกครอง​และ​ครู​หลาย​คน​ในทันที​

ผู้ปกครอง​บางคน​จำเธอ​ได้​ แต่​ไม่อยาก​จะเชื่อ​

ครอบครัว​ของ​หลิน​ม่าย​ทั้ง​ห้า​คน​ที่มา​ที่​ชั้นเรียน​ของ​โต้​ว​โต้​ว​ตาม​รายชื่อ​ชั้นเรียน​ของ​นักเรียน​ใหม่​ที่​ติด​ไว้​ที่​ประตู​โรงเรียน​

ครูประจำชั้น​ของ​โต้​ว​โต้​ว​ถามหลิน​ม่าย​ว่า​เธอ​คือ​หลิน​ม่าย​ที่​ร้องเพลง​ ‘ชีวิต​ที่​เบ่งบาน​’ ใช่หรือไม่​ และ​เมื่อ​เธอ​ตอบ​ว่า​ใช่ ผู้ปกครอง​จึงรู้​ว่า​พวกเขา​ไม่ได้​จำคน​ผิด​

ทันใดนั้น​ทั้ง​ชั้นเรียน​ก็​พลัน​โกลาหล​ ทุกคน​ต่าง​ต้องการ​ที่จะ​พูดคุย​กับ​หลิน​ม่าย​และ​พา​กัน​เบียดเสียด​ไป​อยู่​ข้าง​หลิน​ม่าย​

คุณปู่​ฟาง คุณย่า​ฟาง และ​ทุก​คนใน​ครอบครัว​ตื่นตระหนก​จน​ต้อง​ล้อม​หลิน​ม่าย​ไว้​เป็น​วงกลม​

โต้​ว​โต้​ว​ผลัก​ฝูงชน​ด้วยมือ​เล็ก​ ๆ ของหล่อน​ ตะโกน​สุดเสียง​พลาง​กล่าว​ “แม่ของ​หนู​มีน้อง​อยู่​ใน​ท้อง​ ได้​โปรด​อย่า​เบียด​แม่หนู​”

คุณปู่​ฟาง คุณย่า​ฟาง และ​คนอื่น​ ๆ ก็​เตือน​ทุกคน​เช่นกัน​

บางคน​หยุด​อยู่กับที่​ ในขณะที่​บางคน​ยังคง​เบียด​เข้าหา​หลิน​ม่าย​

คุณปู่​ฟางโกรธ​มาก​และ​ขอให้​ฟางจั๋ว​หรา​น​พา​หลิน​ม่าย​ออก​ไป​ พวกเขา​มอง​ไป​ที่​โต้​ว​โต้​ว​

ฟางจั๋ว​หรา​น​อุ้ม​หลิน​ม่าย​ไว้​ใน​อ้อมแขน​ของ​เขา​ วิ่ง​ไป​ทางซ้าย​พร้อม​ใช้ร่าง​สูงโปร่ง​ของ​เขา​พา​หลิน​ม่าย​ออกจาก​ห้องเรียน​และ​โรงเรียน​ไป​

เพียง​เดิน​ไป​ให้​ไกล​ก็​ไม่มีผู้ใด​กวนใจ​แล้ว​

หลิน​ม่าย​ถอนหายใจ​ยาว​

นั่น​เป็น​เหตุผล​ที่​เธอ​ไม่ต้องการ​มีชื่อเสียง​ แฟน​ ๆ ใน​จีน​แผ่นดินใหญ่​คลั่งไคล้​เธอ​มากเกินไป​!

ฟางจั๋ว​หรา​น​เรียก​แท็กซี่​ให้​หลิน​ม่าย​

ก่อนที่​หลิน​ม่าย​จะขึ้นรถ​ สามีก็​บอก​ให้​หลิน​ม่าย​ระวัง​เรื่อง​ความปลอดภัย​และ​อย่า​ให้​คนอื่น​ชน​เธอ​

อย่า​กลับ​มายัง​โรงเรียน​และ​กลับ​ไป​ยัง​มหาวิทยาลัย​โดยเร็ว​

คนขับ​แท็กซี่​ขับรถ​ออก​ไป​และ​จ้องมอง​เธอ​ผ่าน​กระจกหลัง​อยู่​บ่อยครั้ง​

เมื่อ​ถึงประตู​มหาวิทยาลัย​ หลิน​ม่าย​จ่าย​ค่าโดยสาร​ ลง​จาก​รถแท็กซี่​ และ​มาที่​หอพัก​โดย​สะพาย​กระเป๋านักเรียน​ไว้​

ทันทีที่​เพื่อนร่วมห้อง​เห็น​เธอ​ พวก​หล่อน​ก็​โบกมือ​ให้​ “มาเร็ว​ มาชิมอาหาร​ที่​เรา​นำ​มาจาก​บ้านเกิด​ของ​เรา​กัน​”

เมื่อ​หลิน​ม่าย​ได้ยิน​ว่า​มีของกิน​ เธอ​ก็​เดิน​เข้ามา​พร้อม​รอยยิ้ม​บน​ใบหน้า​

เธอ​ไม่โลภ​เหมือน​เมื่อก่อน​ แต่​ก็​ยัง​น้ำลายไหล​เมื่อ​ได้ยิน​ของ​อร่อย​

รูม​เมท​ของ​เธอ​มาจาก​ทั่ว​ทุก​มุมของ​ประเทศ​และ​นำ​อาหาร​พิเศษ​มากมาย​จาก​บ้านเกิด​ของ​พวก​หล่อน​

มีแตง​ดอง​หวาน​ซาน​หลิน​ ถั่ว​ปรุงรส​พะโล้​เฉิงหวง​เมี่ยว​ แห้ว​ เกาลัด​ ผัก​ดอง​เสฉวน​ เค้ก​ข้าว​ ไข่เยี่ยวม้า​…

หลายอย่าง​ถือว่า​เป็น​อาหาร​โปรด​ของ​หลิน​ม่าย​ ซึ่งอาหาร​โปรด​ของ​เธอ​ก็​คือ​ถั่ว​ปรุงรส​พะโล้​เฉิงหวง​เมี่ย​วจา​ก​เซี่ยงไฮ้​ ผัก​ดอง​เสฉวน​ และ​ไข่เยี่ยวม้า​จาก​หูหนาน​

เธอ​หยิบ​ถั่ว​ปรุงรส​หนึ่ง​กำมือ​แล้ว​กิน​ ชี้ไป​ที่​ผัก​ดอง​เสฉวน​ขวด​เล็ก​และ​ไข่เยี่ยวม้า​หนึ่ง​โหล​ พลาง​กล่าว​ “เก็บ​บางส่วน​ไว้​ให้​ฉัน​ด้วย​”

รูม​เมท​พูด​พร้อมกัน​ “เธอ​ท้อง​แล้วก็​อายุ​เยอะ​สุด​ เรา​ไม่กิน​สอง​อย่างนี้​หรอก​ เก็บ​ไว้​ให้​เธอ​หมด​เลย​”

หลิน​ม่าย​หันไป​มอง​เสิ่นอวิ้น​ทันที​ “เธอ​บอก​พวก​หล่อน​ว่า​ฉัน​ท้อง​เหรอ​?”

เสิ่นอวิ้น​ไม่รู้สึก​ผิด​เลย​ “เธอ​ปิดข่าว​เรื่อง​ท้อง​ไม่ได้​หรอก​ เพียง​มอง​ด้วย​ตาเปล่า​ก็​รู้​ ใน​เมื่อ​ไม่สามารถ​ปกปิด​ได้​ แล้ว​ทำไม​ฉัน​ถึงพูด​ไม่ได้​?”

หลิน​ม่าย​พูดไม่ออก​

ไม่ใช่ว่า​ไม่อาจ​บอก​เรื่อง​ที่​เธอ​ตั้งครรภ์​ได้​ เพียงแต่​มัน​เป็นเรื่อง​น่าอาย​สำหรับ​เธอ​

เสิ่นอวิ้น​บอก​เพื่อนร่วมห้อง​เกี่ยวกับ​การ​ตั้งครรภ์​ของ​หลิน​ม่าย​ ซึ่งไม่ถือเป็น​เรื่องใหญ่​อะไร​

หล่อน​หวัง​ว่า​เพื่อนร่วมห้อง​จะเอาใจใส่​มากขึ้น​ ไม่ชน​เธอ​ ดูแล​เธอ​มากขึ้น​ ซึ่งหล่อน​บอกกล่าว​โดย​ไม่มีเจตนาร้าย​

กั๋วเซี่ยงหง​คิด​ใส่อาหาร​สอง​อย่าง​ไว้​ใน​ตู้​ของ​หลิน​ม่าย​ และ​ปล่อย​ให้​เธอ​กิน​

หลิน​ม่าย​รีบ​ห้าม​ไว้​ “อย่า​วาง​ไว้​ใน​ตู้​ของ​ฉัน​ สามีของ​ฉัน​ไม่ให้​ฉัน​กิน​ผัก​ดอง​กับ​ไข่เยี่ยวม้า​”

เพื่อนร่วมห้อง​ล้วน​เป็น​คน​มีการศึกษา​ และ​ก็​รู้​ว่า​ของ​หมักดอง​แสลง​ต่อ​สตรี​มีครรภ์​

กั๋วเซี่ยงหง​จึงไม่ได้​ใส่สอง​สิ่งนี้​ไว้​ใน​ตู้​ของ​หลิน​ม่าย​

เถียน​เฟิน​เห็น​หลิน​ม่าย​กำลังกิน​ถั่ว​ปรุงรส​อย่าง​เอร็ดอร่อย​ จึงเอ่ย​ขึ้น​ “ตอนที่​พี่สาว​ของ​ฉัน​ท้อง​ ฉัน​ได้ยิน​แม่ของ​ฉัน​บอก​พี่สาว​ว่า​ อย่า​กิน​อาหาร​ที่​แข็ง​เกินไป​ขณะ​ตั้งครรภ์​ ไม่อย่างนั้น​จะปวดฟัน​ได้​”

เมื่อ​หลิน​ม่าย​ได้ยิน​ดังนั้น​ เธอ​ก็​รีบ​วาง​ถั่ว​ปรุงรส​ใน​มือ​ลง​

ความยากลำบาก​ของ​คน​ท้อง​คือ​ ไม้อาจ​กินใน​สิ่งที่​ตนเอง​ต้องการ​ได้​

หลังจาก​กินข้าว​สักพัก​ ทุกคน​ก็​ออกจาก​หอพัก​ไป​พร้อมกัน​เพื่อ​ลงทะเบียนเรียน​

ทันทีที่​หลิน​ม่าย​เข้า​ห้องเรียน​ นักศึกษา​หญิง​หลาย​คน​ก็​มารวมตัวกัน​และ​มอง​เธอ​อย่าง​ระมัดระวัง​ โดย​บอ​กว่า​เธอ​อ้วน​ขึ้น​และ​ใบหน้า​ของ​เธอ​ก็​กลม​ขึ้น​

คน​หนึ่ง​บอ​กว่า​หลิน​ม่าย​ยัง​ไม่อ้วน​นัก​ แต่​บางคน​กลับ​มอง​เรื่อง​นี้​เป็น​ปมด้อย​และ​ล้อเลียน​เธอ​

ใน​ชาติก่อน​ของ​เธอ​ ทุกคน​กลัว​ที่จะ​อ้วน​ แม้ว่า​หลิน​ม่าย​จะเกิด​ใหม่​ เธอ​ก็​ยัง​รู้สึก​ประหม่า​เมื่อ​ได้ยิน​คำ​ว่า​อ้วน​

เธอ​แอบ​จับ​ไขมัน​รอบเอว​ของ​ตัวเอง​

ตอนนี้​เธอ​ท้อง​ได้​เพียง​ห้า​เดือน​

ตาม​การคำนวณ​การ​ตั้งครรภ์​ใน​เดือน​ตุลาคม​ เธอ​จะอ้วน​ขึ้น​อีก​ และ​จะอ้วน​ขึ้น​เรื่อย ๆ​ เท่านั้น​ ฮือ​ๆๆ

หลังจาก​ลงทะเบียน​ หลิน​ม่าย​วิ่ง​ไป​ถามเพื่อนร่วมห้อง​ของ​เธอ​ว่า​เธอ​น้ำหนัก​ขึ้น​เยอะ​จน​ขี้เหร่​หรือไม่​?

เพื่อนร่วมห้อง​ทุกคน​บอ​กว่า​เธอ​อ้วน​ขึ้น​เล็กน้อย​ แต่​ก็​ยัง​สวย​มาก​

หลิน​ม่าย​รู้สึก​เสมอ​ว่า​เพื่อนร่วมห้อง​ของ​เธอ​กำลัง​ปลอบโยน​เธอ​ เธอ​จึงนั่ง​แท็กซี่​กลับบ้าน​ด้วย​อาการ​ซึมเศร้า​เล็กน้อย​

หลิน​ม่าย​กลับบ้าน​มาก่อน​ ส่วน​โต้​ว​โต้​ว​และ​คุณปู่​ฟางก็​ตามมา​หลังจากนั้น​ไม่นาน​

เมื่อ​เห็น​ว่า​ทุกคน​กลับมา​แล้ว​ ป้า​ถูจึงนำ​ซุป​เห็ด​หูหนู​ขาว​ใส่เม็ด​บัว​และ​ไป๋​เห​อ​ที่​ต้ม​ไว้​เมื่อเช้า​มาให้​

หลิน​ม่าย​โบกมือ​ทำท่า​ไม่อยาก​ดื่ม​

น้า​ถูไม่คิด​ว่า​เธอ​จะมีปฏิกิริยา​เช่นนี้​ จึงเอ่ย​ถาม “คุณหมอ​ฟางบอ​กว่า​ทุกคน​ต้อง​ดื่ม​ซุป​เห็ด​หูหนู​ขาว​นี้​ มัน​บรรเทา​อาการ​ผิว​แห้ง​ใน​ฤดูใบไม้ร่วง​ได้​”

แต่​หลิน​ม่าย​ยัง​ไม่ยอม​ดื่ม​และ​ไม่ฟังใคร​แนะนำ​ เธอ​เดิน​กลับ​ห้อง​ไป​ทันที​

คุณย่า​ฟางคิด​ว่า​เธอ​ไม่ค่อย​สบาย​จึงตาม​เข้าไป​ใน​ห้อง​ แล้ว​ถามว่า​เป็น​อะไร​

หลิน​ม่าย​บอ​กว่า​เธอ​เหนื่อย​นิดหน่อย​ จึงเข้ามา​พักผ่อน​

ใน​ตอนบ่าย​ ฟางจั๋ว​หรา​น​ซื้อ​องุ่น​ของโปรด​หลิน​ม่าย​กลับมา​ คุณปู่​ฟางและ​คุณย่า​ฟางบอก​เขา​ว่า​วันนี้​มีบางอย่าง​ผิดปกติ​กับ​หลิน​ม่าย​

ฟางจั๋ว​หรา​นข​มวด​คิ้ว​ถาม “เกิด​อะไร​ขึ้นกับ​ม่าย​จื่อ​ครับ​? หล่อน​รู้สึก​ไม่สบาย​หรือเปล่า​?”

คุณย่า​ฟางส่าย​ศีรษะ​พลาง​กล่าว​ “ย่า​ถามหล่อน​ว่า​ไม่สบาย​หรือเปล่า​ หล่อน​ตอบ​ว่า​เปล่า​ หลาน​ไป​ถามเอง​แล้วกัน​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น​”

คุณปู่​ฟางกังวล​ “ไม่รู้​ว่า​ม่าย​จื่อ​กำลัง​ท้อง​และ​เหนื่อย​ง่าย​ หรือ​เพราะ​ทะเลาะ​กับ​เพื่อนร่วมชั้น​ที่​โรงเรียน​มา สีหน้าท่าทาง​ถึงดู​ไม่ค่อย​ดี​นัก​”

ฟางจั๋ว​หรา​น​รู้สึก​ว่า​มีความเป็นไปได้​ทั้งสอง​อย่าง​

หลิน​ม่าย​เคย​บอ​กว่า​หลังจากที่​เธอ​ท้อง​ เธอ​ก็​ดูเหมือน​จะควบคุม​อารมณ์​ไม่ได้​

บางที​เมื่อ​เธอ​ควบคุม​อารมณ์​ไม่ได้​ เธอ​อาจ​ทะเลาะ​กับ​เพื่อนร่วมชั้น​

เขา​หันกลับ​และ​ไป​ที่​ห้องนอน​ของ​ทั้งสอง​คน​

และ​เห็น​ว่า​หลิน​ม่าย​กำลัง​นอน​อยู่​บน​เตียง​และ​ไม่ได้​ผล็อย​หลับ​ไป​ ดวงตา​ของ​เธอ​จ้องมอง​ไป​ที่​เพดาน​ด้วย​สายตา​ขุ่นเคือง​

ฟางจั๋ว​หรา​น​เดิน​ไป​นั่งลง​ข้าง​เตียง​และ​กอด​เธอ​ไว้​ใน​อ้อมแขน​ของ​เขา​

จากนั้น​จึงเอ่ย​ถามอย่าง​แผ่วเบา​ “เป็น​เพราะ​คุณ​ไม่สบาย​หรือ​มีเรื่อง​ขัดแย้ง​กับ​คนอื่น​หรือเปล่า​? ผม​ได้ยิน​มาจาก​ปู่​กับ​ย่า​ว่า​วันนี้​คุณ​อารมณ์ไม่ดี​และ​ไม่อยาก​อาหาร​”

หลิน​ม่าย​ซบ​ศีรษะ​ลง​ใน​อ้อมแขน​ของ​เขา​ “ฉัน​ไม่ได้​ไม่สบาย​และ​ไม่ได้​ทะเลาะ​กับ​ใคร​ แต่​เป็น​เพราะ​ฉัน​อ้วน​ เสื้อผ้า​หลาย​ชิ้น​ไม่พอดี​ตัว​ และ​ฉัน​ก็​ไม่มีความสุข​เลย​สักนิด​”

ก้อนหิน​ก้อน​ใหญ่​ใน​หัวใจ​ของ​ฟางจั๋ว​หรา​น​หาย​ไป​ในทันที​ “เสื้อผ้า​ไม่พอดี​ งั้น​เรา​ไป​ซื้อ​ตัว​ที่​เหมาะ​สมกัน​เถอะ​ นี่​มัน​เรื่องใหญ่​นะ​!”

หลิน​ม่าย​ไม่ต้องการ​ที่จะ​ไป​ แต่​ฟางจั๋ว​หรา​นบ​อก​ว่า​น้ำหนัก​จะหาย​ไป​เมื่อ​คลอดลูก​

หลิน​ม่าย​ตาม​เขา​ออก​ไป​ซื้อ​เสื้อผ้า​ใหม่​

คุณย่า​ฟางขอให้​ฟางจั๋ว​หรา​น​พา​หลิน​ม่าย​ไป​รับประทาน​อาหาร​มื้อ​ใหญ่​

มีร้านอาหาร​อยู่​ใกล้​ ๆ ซึ่งเป็น​ร้าน​ที่​คัดสรร​วัตถุดิบ​อย่าง​เคร่งครัด​ ปรุง​อย่าง​ประณีต​ มีรสเค็ม​และ​หวาน​ปานกลาง​ เน้น​รสชาติ​ดั้งเดิม​ น้ำ​ซุป​ส่วนใหญ่​เป็นน้ำ​ซุป​ที่​ทั้ง​เข้มข้น​และ​กลมกล่อม​ เหมาะสำหรับ​สตรี​มีครรภ์​

ฟางจั๋ว​หรา​น​พา​หลิน​ม่าย​ไป​ทานอาหาร​หวย​หยาง​

เขา​สั่งอาหาร​เพียง​สามอย่าง​สำหรับ​หลิน​ม่าย​ ได้แก่​ ผัด​หมี่​เต้าหู้​ ปลา​เก๋า​ทอด​ และ​ปลาไหล​กรอบ​เหลียง​ซี

อาหาร​สามจาน​นี้​ไม่มัน​เลี่ยน​ และ​ไม่ทำให้​อ้วน​ หลิน​ม่าย​สามารถ​กิน​ได้​หมด​โดย​ไม่ละอายใจ​

ฟางจั๋ว​หรา​น​เห็น​เธอ​กิน​อย่าง​มีความสุข​ เขา​ก็​มีความสุข​เช่นกัน​ จน​ลืม​กิน​กับข้าว​และ​กิน​แต่​ข้าว​ขาว​

หลิน​ม่าย​รับประทาน​อาหาร​ไป​ได้​ครึ่งทาง​ แต่​พบ​ว่า​ฟางจั๋ว​หรา​น​ยัง​ไม่ได้​กิน​ เธอ​จึงรีบ​เลื่อน​จาน​อาหาร​มาให้​เขา​และ​พูด​ด้วย​ความโกรธ​ “ทำไม​คุณ​ไม่กิน​กับข้าว​ล่ะ​?”

ฟางจั๋ว​หรา​น​ยิ้ม​อย่าง​อ่อนโยน​ “คุณ​สวย​มาก​ การ​ดู​คุณ​กิน​ทำให้​ผม​มีความสุข​มาก​”

หลิน​ม่าย​หน้าแดง​จาก​การ​ชมของ​เขา​ “บ้าบอ​”

ฟางจั๋ว​หรา​น​พูด​อย่าง​จริงจัง​ “คุณ​ไม่เคย​ได้ยิน​คำ​ว่า​เอร็ดอร่อย​และ​สวยงาม​เหรอ​?”

หลิน​ม่าย​รู้สึก​เบิกบานใจ​กับ​คำชม​ของ​เขา​ และ​ความหดหู่​ใน​ใจของ​เธอ​ก็​หาย​ไป​

หลัง​อาหารเย็น​ ทั้งสอง​ไป​ซื้อ​เสื้อผ้า​ด้วยกัน​

พวกเขา​ไป​ห้างสรรพสินค้า​สอง​แห่ง​ติดต่อกัน​ แต่​ก็​ไม่พบ​เสื้อผ้า​สวยงาม​ที่​เหมาะสำหรับ​สตรี​มีครรภ์​เลย​

ทุกวันนี้​ชีวิต​ผู้คน​เริ่ม​ดีขึ้น​ และ​เสื้อผ้า​คน​ท้อง​ก็​ใส่ได้​ไม่นาน​ ผู้หญิง​ท้องที่​ไม่ยอม​ควัก​เงิน​ซื้อ​ชุดคลุมท้อง​ก็​แค่​หา​เสื้อผ้า​หลวม​ ๆ มาสวมใส่​

มีหญิง​ตั้งครรภ์​บางคน​ที่​สวม​เสื้อผ้า​ของ​ผู้ชาย​ใน​ระหว่าง​ตั้งครรภ์​

หาก​ไม่มีความต้องการ​ใน​ตลาด​ ผู้ผลิต​ก็​ไม่ผลิต​เป็นธรรมดา​ หลิน​ม่าย​จึงไม่สามารถ​ซื้อ​ได้​

ทั้งสอง​ต้อง​กลับมา​อย่าง​คว้าน้ำเหลว​

ฟางจั๋ว​หรา​น​ปลอบใจ​หลิน​ม่าย​ว่า​หาก​ไม่สามารถ​ซื้อ​ชุดคลุมท้อง​ได้​ อีก​สอง​วัน​ก็​จะถึงวันอาทิตย์​ เขา​จะพา​เธอ​ไป​ที่​ร้านตัดเสื้อ​เพื่อ​สั่งตัด​

หลิน​ม่าย​ทำ​หน้ามุ่ย​พลาง​กล่าว​ “ฉัน​ไม่อยาก​ไป​สั่งตัด​ที่​ร้าน​หรอก​ ดู​ชุดคลุมท้อง​ที่​คุณย่า​สั่งตัด​ให้​ฉัน​สิ ไม่มีชุด​ไหน​ดูดี​เลย​”

“คุณ​ออกแบบ​เอง​ได้​นี่​ และ​ให้​ช่างตัด​ให้​”

หลิน​ม่าย​ยังคง​ปฏิเสธ​

ถ้าเธอ​ต้อง​ออกแบบ​ชุดคลุมท้อง​ เธอ​ต้อง​ลอกแบบ​มาจาก​ชาติที่แล้ว​และ​ขอให้​ช่างตัดเสื้อ​ออกแบบ​ให้​

ทั้งสอง​เดินทาง​กลับบ้าน​ และ​เมื่อ​หลิน​ม่าย​หลับ​ไป​ คุณย่า​ฟางก็​แอบ​มาถามฟางจั๋ว​หรา​น​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้นกับ​หลิน​ม่าย​ เธอ​ไม่สบาย​หรือ​ทะเลาะ​กับ​ใคร​ที่​โรงเรียน​กัน​แน่​

ฟางจั๋ว​หรา​นบ​อก​ว่า​ไม่ใช่ทั้งสอง​ แต่​เป็น​เพราะ​หลิน​ม่าย​คิด​ว่า​เธอ​อ้วน​เกินไป​

คุณย่า​ฟางพูด​อย่าง​จริงจัง​ “ม่าย​จื่อ​ไม่อ้วน​ ไม่อ้วน​เลย​ คน​ท้อง​หลาย​คน​อ้วน​กว่า​หล่อน​เยอะ​”

คุณปู่​ฟางพยักหน้า​อย่าง​รวดเร็ว​ “ถูกต้อง​ ม่าย​จื่อ​เป็น​หญิง​ท้องที่​ผอม​ที่สุด​แล้ว​!”

………………………………………………………………………………………………………………………..

สาร​จาก​ผู้แปล​

อยู่​กับ​คน​ท้อง​ต้อง​เข้าใจ​นะคะ​ อารมณ์​มัน​จะสวิง​ขึ้นๆ ลงๆ​ แบบ​นี้แหละ​

ไหหม่า​(海馬)

แม่ปากร้ายยุค​ 80 [八零辣妈飒爆了]

แม่ปากร้ายยุค​ 80 [八零辣妈飒爆了]

Status: Ongoing

หลินม่ายได้กลับมาเกิดใหม่ในวันแต่งงานของตัวเอง​ และพบว่าทุกคนรอบตัวไม่ว่าจะเป็นครอบครัวตัวเองหรือครอบครัวสามีต่างก็ยังเป็นเศษสวะกันเหมือนเดิม​ แต่ขอโทษเถอะ…หลินม่ายคนนี้ไม่ใช่หลินม่ายคนเดิมแล้ว​ ใครหน้าไหนมารังแกฉัน​ คราวนี้แม่จะซัดให้หงาย​​ จะงัดมารยาสาไถทุกกระบวนมาใช้แก้เผ็ดมันให้หมด! จากนั้นก็จะหย่ากับสามีกะหลั่วแยกตัวออกมาสร้างฐานะแบบสวยๆ​ ไม่ต้องสนใจใครอีกแล้ว!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท