บทที่ 833 เลือดต้องล้างด้วยเลือด ปล่อยเลือดเจ้าอ้วนนี่ให้หมดตัว!
หัวใจสีขาวหิมะดวงหนึ่งที่ดูมิออกว่าเป็นของเผ่าพันธุ์ใด ระหว่างที่เต้นตึกตักก็มีอักขระพิเศษบางอย่างเผยออกมาที่ผิวนอกไม่หยุด อีกทั้งยังมีเงามายาล่องลอยออกมาด้วย
และสถานการณ์เช่นนี้มิได้เกิดขึ้นเพียงที่นี่เท่านั้น
อวกาศนอกอาณาจักร มีอาณาจักรอีกหนึ่งแห่งเกิดเหตุการณ์ประหลาดเช่นกัน วังวนอุบัติ หลอมรวมสสารระดับสูงในปฐพีไว้จำนวนมาก
ยอดฝีมือจากจักรวาลโกลาหลอื่น ๆ ผู้อยู่ใกล้เคียงเมื่อจับสัมผัสสถานการณ์ที่นั่นได้ ก็รีบรุดหน้าเข้าไปตรวจสอบ
สุดท้าย ไม่ทันได้เข้าใกล้ก็ถูกบั่นจนละเอียด เลือดสาดกระเซ็น สิ่งมีชีวิตขอบเขตลอยชายตนหนึ่งสิ้นชีพลงอย่างสมบูรณ์!
เพียงแต่ยากจะยืนยันได้ว่าสิ่งที่อยู่ที่นั่นก็เป็นหัวใจเช่นกัน ที่นั่นมีม่านหมอกบางอย่างรายล้อมไว้ จนมิอาจมองเห็นถึงภายในว่ามีสิ่งใดอยู่!
ยังมีอีกหลายอาณาจักรที่พบเจอกับสถานการณ์เดียวกันนี้ ปรากฏการณ์ประหลาดอุบัติ เผยให้เห็นวังวนซึ่งหลอมรวมสสารระดับสูงในปฐพีเป็นจำนวนมาก
…
ณ ภพเซียน
สสารระดับสูงพวยพุ่ง ภพเซียนก็เช่นกัน วิวัฒนาการกันทั้งปวงอย่างบ้าคลั่ง น่าทึ่งยิ่งกว่ายุคทองแห่งการฝึกฝนเสียอีก
พลังอำนาจของแต่ละตระกูล แต่ละเผ่าล้วนทวีคูณ จักรพรรดิเซียนอาวุโสจำนวนหนึ่งทลายขั้นจักรพรรดิเซียนที่พวกเขาติดอยู่นาน ก้าวสู่ขอบเขตโกลาหล ซ้ำยังกระโดดข้ามไปอีกหลายขั้น
ก่อนหน้านี้พวกเขาสั่งสมพลังมานานเกินไป เมื่อมีสสารระดับสูงปะทุเช่นนี้ พวกเขาจึงเลื่อนขั้นกันติด ๆ มิได้น่าแปลกใจสักนิด นับว่าปกติมาก
และพลังที่ห้อมล้อมอยู่นอกภพเซียนก็ไม่อาจกีดขวางพวกเขาอีกต่อไป สำหรับพวกเขา พลังนั่นเสมือนของตั้งวาง พวกเขาก้าวออกจากภพเซียนได้ง่ายดาย
“ยุคสมัยยอดเยี่ยมเช่นนี้ น่าเสียดายแทนตระกูลเซียว…”
“ใช่แล้ว หากตระกูลเซียวมิได้ถูกล้างบาง บัดนี้คงทรงพลังยิ่งขึ้น ยังเป็นมหาตระกูลอยู่ตามเดิม!”
สิ่งมีชีวิตไม่น้อยส่งเสียงสะท้อนใจด้วยความเสียดาย
ตระกูลเซียวเป็นถึงมหาตระกูลซึ่งดำรงอยู่มานาน สุดท้ายกลับถูกล้างบางเพราะซีคนเดียว คิดดูแล้วราวกับฝันไป
เมื่อนึกถึงซี พวกเขาก็ผวาขึ้นมาอย่างอดมิได้ พลังรบที่ซีเคยสำแดงให้เห็นน่าทึ่งยิ่งนัก ครานั้นจักรพรรดิเซียนแทบทุกตนในภพเซียนออกโรงกันหมด สุดท้ายก็ยังมิใช่คู่มือของซี ถูกอัดอย่างอเนจอนาถ ซีช่างไร้เทียมทานจริง ๆ!
“นั่นคืออดีต! บัดนี้หากนางปรากฏตัวออกมาอีกครั้ง พวกท่านคิดหรือว่านางยังสู้ไหว อย่าพูดให้ขำหน่อยเลย วันนี้ไม่เหมือนในอดีตอีกแล้ว!”
“ถูกต้อง! จักรพรรดิเซียนอาวุโสทั้งหลายบรรลุแล้ว วันนี้ไม่เหมือนในอดีต นางกลายเป็นอดีตไปแล้ว!”
สิ่งมีชีวิตมากมายแค่นเสียงเย็น ดูแคลนซีเป็นอย่างมาก ยามนี้ ภพเซียนยกระดับพลังขึ้นมหาศาล ซีสู้ไม่ไหวแล้ว!
“การเปลี่ยนแปลงเช่นนี้เป็นเพราะสาเหตุใดกัน”
“สสารระดับสูงเช่นนี้มาจากที่ใด!?”
สิ่งมีชีวิตจำนวนไม่น้อยพากันถกถึงสสารระดับสูงที่โผล่ออกมากะทันหัน มหัศจรรย์เหลือเกิน พวกเขารู้สึกว่าสสารนี้วิเศษกว่าสสารโกลาหลเสียอีก
“ไม่รู้!”
“อาณาจักรอื่นก็เป็นเช่นนี้เหมือนกันหรือไม่”
พวกเขาไม่เคยไปจากภพเซียน จึงไม่รู้ว่าสถานการณ์ข้างนอกเป็นอย่างไร
สสารระดับสูงพวยพุ่งอยู่ในภพเซียน ผู้ใดอยากไปจากภพเซียนกันเล่า มิมีผู้ใดเลย ทั้งหมดต่างฝึกฝนกันอย่างบ้าคลั่ง กลัวเหลือเกินว่าสสารระดับสูงเช่นนี้จะหายไป
ถึงอย่างไร สสารระดับสูงนี้ก็ไม่รู้ที่มา จู่ ๆ ก็ปรากฏออกมาและมีโอกาสสูงว่าอาจหายไปกะทันหัน
“เหอะ ถึงคราวซวยของเจ้าอ้วนนั่นแล้ว!”
“ครานั้นเขาโลดแล่นถึงปานนั้น ริอ่านสะสมเลือดของจักรพรรดิเซียนเพื่อเพาะเลี้ยง…ผักอะไรนั่น! มิหนำซ้ำสุดท้ายยังอยู่ฝ่ายเดียวกับซี นางยังสั่งให้เหล่าจักรพรรดิเซียนปล่อยเลือดช่วยเขาอีกด้วย!”
“ใช่แล้ว หลังจากนั้น เขาขอให้จักรพรรดิเซียนปล่อยเลือดให้บ่อย ๆ เหล่าจักรพรรดิเซียนแค้นเคืองตัวเขามานานแล้ว!”
สิ่งมีชีวิตจำนวนหนึ่งส่งเสียงวิจารณ์
เจ้าอ้วนคือเซียนอ้วน ผักและเมล็ดพันธุ์ที่สือเฟิงและประมุขแดนศักดิ์สิทธิ์ได้ไปในครานั้นก็เป็นของเจ้าอ้วนที่ทำหล่นไว้ในอาณาจักร
ตอนนั้น ซีต่อสู้ห้ำหั่นกับบรรดาจักรพรรดิเซียน อัดบรรดาจักรพรรดิเซียนจนโลหิตหลั่งรินไม่หยุด เจ้าอ้วนยอมเสี่ยงตามเก็บสะสมเลือดจักรพรรดิเซียนไปทั่วทุกที่ ต่อมาถูกซีสังเกตเห็นเข้า
นางรู้สึกว่าเขาน่าสนใจ และเพื่อลงโทษเหล่าจักรพรรดิเซียนที่ลงมือกับนาง จึงสั่งให้เหล่าจักรพรรดิเซียนปล่อยเลือดเพื่อช่วยเจ้าอ้วนเพาะเลี้ยงพันธุ์ผัก
ก่อนนี้ด้วยความกลัวที่มีต่อซี เหล่าจักรพรรดิเซียนมิกล้าขัดคำสั่ง จึงคอยช่วยเจ้าอ้วนมาตลอด มิเคยมีผู้ใดปฏิเสธคำขอของเจ้าอ้วน หากเขาขอให้ปล่อยเลือดก็จะปล่อยเลือดให้
ทว่าบัดนี้ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว
บัดนี้ จักรพรรดิเซียนทั้งหลายยกระดับกันถ้วนหน้า ไม่เหลือความเกรงกลัวต่อซีอีก พวกเขาเตรียมลงมือกับเจ้าอ้วนแล้ว!
“ก่อนนี้ตระกูลต่าง ๆ ยุ่งอยู่กับการฝึกฝน จึงมิได้เคลื่อนไหวอันใด บัดนี้เคลื่อนไหวไม่หยุด ดูท่าคงคิดจะลงมือแล้ว!”
“ใช่แล้ว ข้าเห็นมียอดฝีมือจำนวนมากรุดหน้าไปหาเจ้าอ้วน คราวนี้เจ้าอ้วนหนีไม่พ้นแน่!”
พวกเขากล่าว
จริงดังที่ว่า ตระกูลต่าง ๆ เคลื่อนไหวกันหมด จักรพรรดิเซียนอาวุโสก็พากันก้าวออกมา เตรียมสังหารเจ้าอ้วนเพื่อล้างความอัปยศก่อนหน้านี้!
ขณะเดียวกัน ภายในไร่ผักแห่งหนึ่ง เจ้าอ้วนร้อนใจจนเหงื่อไหลโซมกาย
“ทำอย่างไรดี?!”
เขาเดินวนไปมา ไขมันบนตัวกระเพื่อมขึ้นลง เขารู้อยู่แล้วว่าไร่ของเขาถูกล้อม ต่อให้อยากหนีก็หนีไม่ได้
เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในภพเซียน นี่เป็นเรื่องที่เขาไม่คาดฝัน และเป็นเรื่องที่ทำให้เขาต้องเคราะห์ร้าย บารมีของซีไม่เหลืออีกแล้ว จักรพรรดิเซียนอาวุโสเหล่านั้นไม่มีทางปล่อยเขาไปแน่
“น่าเสียดายเหลือเกิน!”
หน้าตาเขาเต็มไปด้วยความเจ็บใจ ผักที่เพาะเลี้ยงด้วยเลือดของจักรพรรดิเซียนล้วนอัศจรรย์กันทั้งนั้น โดยเฉพาะในสถานการณ์ที่สสารระดับสูงพวยพุ่งเช่นนี้ ผักเหล่านี้มีแต่จะยิ่งทวีความอัศจรรย์!
นี่คือความฝันชั่วชีวิตของเขา เห็นอยู่ว่าใกล้จะสำเร็จเต็มที กลับต้องจบสิ้นง่าย ๆ เช่นนี้ มิให้เขาเจ็บใจได้อย่างไร?!
เขาเริ่มบำเพ็ญจากร่างปุถุชน เมื่อคราวเขาเป็นเพียงปุถุชน ได้เกิดมาในครอบครัวชาวนาอันแร้นแค้น ดำรงชีวิตด้วยการปลูกผัก ความฝันของเขาในเวลานั้นคือสามารถปลูกผักชั้นดีออกมามากมาย แล้วขายได้ราคาดี ๆ
และหลังจากก้าวสู่เส้นทางฝึกตนแล้วก็ใช้ชีวิตมาด้วยความลำเค็ญ เมื่อไร้ซึ่งภูมิหลังรากฐาน ย่อมขาดแคลนทรัพยากรฝึกฝน ยาวิเศษเหล่านั้น เขาทำได้แค่มอง เพราะไม่มีทางได้มา
ต่อมา เขาเริ่มปลูกผัก หวังว่าจะปลูกผักวิเศษออกมาแทนที่ยาวิเศษเหล่านั้น
เขาทำสำเร็จ แม้ว่ากระบวนการนั้นจะไม่ง่าย แต่เขาก็ทำสำเร็จ ปลูกผักวิเศษออกมาได้จริง แล้วยังแทนที่ยาวิเศษเหล่านั้นได้ด้วย
จากนั้น เขาก็ก้าวเดินบนเส้นทางปลูกผักไปไกลขึ้นเรื่อย ๆ เพราะชื่นชอบการปลูกผัก ความฝันของเขาก็คือได้ปลูกผัก!
ความภาคภูมิใจจากการปลูกผักชั้นดีออกมาได้ ชวนให้ปลื้มปีติยิ่งกว่าการบรรลุขอบเขตเสียอีก
ทว่าบัดนี้ ความพยายามทั้งหมดของเขากำลังจะเสียเปล่าหรือ
“ท่านซี ท่านยังจะกลับมาอีกหรือไม่”
เขาเริ่มฝากความหวังไว้กับซี ยามนี้ น่ากลัวว่านอกจากซี คงมิมีผู้ใดช่วยเขาได้อีก
“ช่างเถิด หากกลับมาเจอเรื่องเช่นนี้ ท่านซีไม่ต้องกลับมาดีกว่า!”
เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่
สสารระดับสูงพวยพุ่งอยู่ในภพเซียน ซีไปจากภพเซียนนานแล้ว มิเคยได้รับสสารระดับสูงนี้ ถึงกลับมาก็เกรงว่าจะมิใช่คู่มือของเจ้าพวกนั้นในภพเซียน
นอกเสียจากว่านอกภพเซียนก็มีสสารระดับสูงเช่นนี้พวยพุ่งด้วย และซีก็ได้รับสสารระดับสูงเหล่านี้ ทว่าคิดแล้วความเป็นไปได้มีน้อยมาก ถึงอย่างไร จะไปมีสสารระดับสูงอยู่ทุกที่ได้อย่างไรเล่า!
“ตายก็ตาย ได้ตายในไร่ผักแสนรักของข้า ข้าไม่มีเรื่องใดให้เสียใจอีกแล้ว!”
ดวงตาของเขาวาวโรจน์ ไม่เหลือเค้าทอดถอนใจอย่างก่อน ในเมื่อไม่อาจหนีจากเรื่องนี้ไปได้ ก็เผชิญหน้าด้วยความกล้าหาญแล้วกัน!
ถึงอย่างไรเขาก็หนีไม่พ้นอยู่ดี!
ผ่านไปไม่นาน สิ่งมีชีวิตจำนวนมากปรากฏกายที่นี่ บรรดาจักรพรรดิเซียนในภพเซียนมาเกือบหมด!
ภาพการณ์เช่นนี้หาดูได้ยากยิ่ง คราวก่อนที่เป็นเช่นนี้ก็เพื่อร่วมต่อกรกับซี
“เลือดต้องล้างด้วยเลือด!”
“ปล่อยเลือดจากตัวเขาให้หมดทุกหยด!”
จักรพรรดิเซียนทั้งหลายจิตสังหารพลุ่งพล่าน หมายใจจะแก้แค้นแล้ว!
![รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137498.webp "รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]")