บทที่ 838 สู้มิได้ ซ่างกวนอิ๋งถูกจับมัดและเฆี่ยนตี!
จิตใจของซ่างกวนอิ๋งหนักอึ้ง คิดไม่ถึงว่าสิ่งที่ผู้อาวุโสตระกูลเฟ่ยกล่าวมาคือความจริง!
มียอดฝีมือซึ่งมีขอบเขตสูงส่งจากภายนอกจริง ๆ!
เมื่อมีพลังปฐพีผนึกในร่าง นางแข็งแกร่งขึ้นเหลือแสน สามารถสังหารสิ่งมีชีวิตขอบเขตโกลาหลขั้นหกขั้นเจ็ดได้สบาย
ทว่าเมื่อเผชิญกับจ้าวเฉิน นางกลับไม่มีความมั่นใจเลยแม้แต่น้อย!
จ้าวเฉินมิได้ปลดปล่อยพลังปราณออกมาแต่อย่างใด ลำพังลมปราณที่แผ่ซ่านออกมาตามธรรมชาติก็สร้างความตะลึงให้กับซ่างกวนอิ๋งอย่างมาก เป็นลมปราณที่เหนือขอบเขตโกลาหลขึ้นไป!
จ้าวเฉินเหนือชั้นขอบเขตโกลาหลขึ้นไปแล้วจริง ๆ!
และยังมียอดฝีมืออีกนับคณาที่อยู่ในระดับเดียวกับจ้าวเฉินด้วยหรือ?
ซ่างกวนอิ๋งยิ่งรู้สึกกลัดกลุ้ม ภพเซียนกลับตาลปัตรไปแล้วจริง ๆ ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเปลี่ยนไปแล้วอย่างมหันต์!
มาเพราะสสารระดับสูงหรือ
ยากเหลือเกิน ก่อนนี้นางสัมผัสมิได้เลยสักนิด ยอดฝีมือระดับจ้าวเฉินอำพรางได้แนบเนียนยิ่งนัก!
‘เฮ้อ…’
นางถอนหายใจเฮือกใหญ่ในใจ
เดิมทีสถานการณ์ของนางนั้นเป็นต่อ เป็นที่แน่ชัดว่าไร้เทียมทาน สามารถกวาดล้างภพเซียนได้โดยมิมีผู้ใดขัดขวาง ทว่าบัดนี้มิใช่เลย สถานการณ์เปลี่ยนไปมาก
จ้าวเฉินผู้อยู่เหนือขอบเขตโกลาหลมิใช่ผู้ที่นางต่อกรด้วยได้
“ทว่านี่ก็คุ้มแล้ว ตระกูลเฟ่ยได้ชดใช้ให้ความผิดแล้ว กองกำลังชั้นเยี่ยมอื่น ๆ ก็จ่ายราคามาแล้วเช่นกัน ต่อให้ข้าต้องตาย ก็ไม่นึกเสียใจแล้ว!”
ซ่างกวนอิ๋งตาเป็นประกาย ความปรารถนาที่จะแก้แค้นของนางสมดั่งใจแล้ว ต่อให้ต้องตายไปในตอนนี้ก็ไม่เป็นไร
เรื่องเดียวที่นางรู้สึกเสียใจคือ นางมิมีโอกาสตอบแทนบุญคุณของคุณชายแล้ว
หากมิมีคุณชาย นางไฉนเลยจะมีวันนี้ อย่าว่าแต่บุกเข้าไปในดินแดนตระกูลเฟ่ยเลย นางคงถูกยอดฝีมือตระกูลเฟ่ยสังหารไปนานแล้ว
“เจ้ายังต้องใคร่ครวญอะไรอีก มีอันใดให้ต้องคิดด้วยหรือ! เจ้าน่าจะรู้ดีว่าข้าทรงพลังเพียงใด!”
จ้าวเฉินเห็นซ่างกวนอิ๋งไม่พูดจาจึงกล่าวต่อ “ข้ารับรู้สถานการณ์ของพวกเจ้าแล้ว ขอบเขตโกลาหลคือขีดจำกัดสูงสุด ขอบเขตที่เหนือขึ้นไปกว่านั้น พวกเจ้าไม่มีเบาะแส ได้แค่คลำทางด้วยตนเองไปทีละนิด”
เขาเอ่ย “ได้เป็นทาสของข้า มีข้าเป็นเจ้านาย ข้าสามารถชี้แนะและช่วยให้เจ้าก้าวสู่ขอบเขตที่สูงกว่านี้ได้ นี่คือวาสนาสูงสุดของเจ้า พลาดไปก็ย่อมไม่มีอีกแล้ว”
ซ่างกวนอิ๋งมิได้สนใจในคำกล่าวของอีกฝ่าย นางไม่มีทางยอมยกจ้าวเฉินเป็นนาย และกลายเป็นทาสของเขา
นางปริปาก “หนี้แค้นใหญ่หลวงนี้ไม่อาจอยู่ใต้ฟ้าเดียวกันได้อีก ข้าในยามนี้ เพียงอยากฆ่าพวกเขาให้ได้ก่อนเท่านั้น!”
นางไม่มีทางยอมจำนน อย่างไรก็ต้องต่อสู้ดุเดือดกับจ้าวเฉิน และผลสุดท้าย นางอาจต้องตายในมือเขา
เพราะอย่างนั้น นางจึงอยากฆ่าเหล่าบรรพจารย์ตระกูลเฟ่ยให้ได้ก่อน!
เช่นนี้นางจะได้ตายไปอย่างสบายใจ
“อย่านะ!”
“ท่านจ้าวเฉินอย่ารับปากนางนะ ท่านให้พวกเราทำอะไรก็ได้! พวกเรายินดีรับใช้ท่านไปตลอดชีวิต!”
หลังเหล่าบรรพจารย์ตระกูลเฟ่ยได้ยินวาจาของซ่างกวนอิ๋งก็ผวากันหมด พากันอ้อนวอนจ้าวเฉิน
“ได้ เจ้าฆ่าพวกเขาเลย”
จ้าวเฉินตอบซ่างกวนอิ๋ง มิได้เก็บเหล่าบรรพจารย์ตระกูลเฟ่ยมาใส่ใจเลยสักนิด
บรรพจารย์ตระกูลเฟ่ยเหล่านี้ไร้ซึ่งศักยภาพ ไม่อาจเทียบกับซ่างกวนอิ๋งได้เลย ซ่างกวนอิ๋งบรรลุขอบเขตระดับนี้ได้ในวัยเท่านี้ มีพลังแฝงมหาศาลยิ่งนัก
ต่อให้เป็นจักรวาลโกลาหลที่เขาอยู่ ซ่างกวนอิ๋งก็อยู่ในระดับต้น ๆ มีความสามารถเหนือกว่าบุตรแห่งสวรรค์ในระดับเดียวกัน
ส่วนจะใช้บรรพจารย์เหล่านี้ไปขู่ซ่างกวนอิ๋งนั้น เขาไม่แม้แต่จะคิด
เพราะไม่มีความจำเป็นเลย
เขามีความสามารถอันทรงพลัง จัดการซ่างกวนอิ๋งได้ตามใจชอบ ไม่จำเป็นต้องใช้เหล่าบรรพจารย์ในการข่มขู่ซ่างกวนอิ๋ง
ซ่างกวนอิ๋งชูดาบ ออกลวดลายอย่างคล่องแคล่วเฉียบขาด เมื่อมีพลังปฐพีผนึกในตัว นางมีพลังพอจะสังหารบรรพจารย์ตระกูลเฟ่ยทั้งหลายในพริบตา
พรวด! พรวด! พรวด!
เพียงครู่เดียว นางก็สังหารบรรพจารย์ตระกูลเฟ่ยในที่แห่งนี้ได้หมด!
รอยยิ้มสดใสประดับอยู่บนใบหน้าของจ้าวเฉิน เขายืนอยู่ด้านข้างโดยมิมีท่าทีจะลงมือแต่อย่างใด คิดไปว่า หลังจากนี้ ซ่างกวนอิ๋งน่าจะจำยอมเทิดทูนเขาเป็นเจ้านายแล้วกระมัง
ทว่าเรื่องที่คิดไม่ถึงก็คือ ซ่างกวนอิ๋งกลับตวัดดาบมาหาเขา!
ดาบใหญ่สีเลือดเปล่งประกายสีชาด ซ่างกวนอิ๋งรีดเร้นพลังทั้งหมดไว้บนดาบนี้ ห้วงมิติระเบิดไม่หยุดหย่อน พลังอันไร้ขอบเขตซัดสาด ดาบนี้สามารถปลิดชีพสิ่งมีชีวิตขอบเขตโกลาหลขั้นแปดได้ในเสี้ยวลมหายใจแน่นอน
สีหน้าจ้าวเฉินเยียบเย็นลงในบัดดล เขายื่นมือข้างหนึ่งหยุดยั้งดาบที่ฟาดฟันลงมา!
เสียงดังตึง ดาบใหญ่สีเลือดแหลกลาญตามเสียง ซ่างกวนอิ๋งกระเด็นออกไปด้วยแรงสะเทือน ปากกระอักเลือดไม่หยุด จนอาภรณ์ถูกย้อมเป็นสีแดง
หน้าตาของนางซีดเผือดขณะกระแทกกับยอดเขาลูกหนึ่ง จนยอดเขาลูกนั้นถล่ม หินยักษ์กลิ้งไปทั่ว
นางจมลงไปในกองหิน ตะเกียกตะกายอยู่นานกว่าจะคลานออกมาได้ โลหิตชุ่มไปทั้งตัวดูน่าสะท้านใจยิ่งนัก!
จ้าวเฉินแข็งแกร่งมากจริง ๆ ต่อให้นางโจมตีสุดกำลังก็มิใช่คู่มือของจ้าวเฉิน ห่างชั้นกันเกินไป
“รนหาที่ตาย!”
สายตาจ้าวเฉินหนาวเสียดไปถึงกระดูก “ก่อนนี้ข้าดูเป็นคนเจรจาง่ายไปหรือไร”
เขายกมือขึ้นข้างหนึ่ง ทันใดนั้น พลังซึ่งมองไม่เห็นก็โถมทับใส่ซ่างกวนอิ๋ง จับซ่างกวนอิ๋งห้อยกลางอากาศ
“ข้าพูดกับเจ้าดี ๆ เจ้าไม่ฟัง แล้วอย่ามาหาว่าข้าไร้ความปรานีแล้วกัน!”
สีหน้าของเขาเย็นชา ฉับพลันนั้นแส้เส้นหนึ่งก็ปรากฏในมือ หวดใส่ซ่างกวนอิ๋งจากระยะไกล
เพียะ! เพียะ! เพียะ!
หมอกเลือดลอยขึ้น ทันทีที่แส้ฟาดโดนตัวซ่างกวนอิ๋งก็ทิ้งร่องรอยไว้ เลือดเนื้อปลิ้นออกมา เผยให้เห็นกระดูกสีขาวด้านใน
ซ่างกวนอิ๋งเจ็บปวดเหลือแสน แส้นี้ไม่เพียงแต่หวดลงบนร่างนาง ทว่ายังหวดลงบนวิญญาณของนางอีกด้วย นางเจ็บจนใบหน้าบิดเบี้ยว ไม่เหลือเค้าโครงหน้าเดิม
“เจ้า…ฆ่าข้าเสีย! ตัวข้า…ไม่มีทางยอมจำนนต่อเจ้า!”
นางตะโกนออกมาด้วยเสียงทั้งหมดที่เหลืออยู่เพื่อแสดงเจตจำนงของนาง และร้องขอความตายจากจ้าวเฉิน
“คนชั้นต่ำก็คือคนชั้นต่ำ ไม่สั่งสอนให้ดีไม่ได้!”
จ้าวเฉินแค่นเสียงเย็น ไม่มีทางยอมให้ซ่างกวนอิ๋งจบชีวิตลง
เขามีลูกไม้จัดการซ่างกวนอิ๋งอยู่อีกมาก หมายมาดสอนสั่งให้ซ่างกวนอิ๋งเป็นทาสผู้ซื่อสัตย์ที่สุด
จ้าวเฉินสะบัดมือใหญ่ มดลอยออกมามหาศาล พุ่งไปเกาะตามตัวซ่างกวนอิ๋งและกัดกินร่างของนาง
“เดิมข้าเปลี่ยนเจ้าเป็นทาสของข้าได้เลยเพื่อจบทุกสิ่ง ทว่าเจ้าทำให้ข้าไม่สบอารมณ์อย่างมาก ฉะนั้นข้าจึงตัดสินใจจะให้บทเรียนกับเจ้าก่อน!”
จ้าวเฉินเอ่ยเสียงเย็นชา “จงเพลิดเพลินไปกับมันเสียเถิด นี่เพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น!”
“อ๊ากก! เจ้ายังมีความเป็นมนุษย์อยู่หรือไม่ ถึงได้ทรมานเด็กสาวนางหนึ่งเช่นนี้!”
“เจ้าไม่ตายดีแน่!”
สิ่งมีชีวิตภพเซียนโกรธแค้นเหลือแสน ดวงตาแต่ละคนราวกับมีเปลวเพลิงพ่นออกมา
จ้าวเฉินระยำยิ่งนัก พวกเขาบุกเข้าไปสังหารจ้าวเฉินทันที!
“มดปลวกไฉนเลยจะแผ้วพานนภาได้”
จ้าวเฉินมีสีหน้าดูแคลน ไม่เห็นสิ่งมีชีวิตภพเซียนเหล่านี้อยู่ในสายตาสักนิด
เขากล่าวต่อ “ในสายตาของข้า พวกเจ้าเป็นเพียงแมลงอ่อนแอชั้นต่ำ มิได้เป็นอะไรมากไปกว่านั้น!”
เขาสะบัดมือเบา ๆ ทันใดนั้น สิ่งมีชีวิตภพเซียนมากมายระเบิดแหลกลาญ กลายเป็นหมอกเลือดและตายลงอย่างสิ้นเชิง
ทว่าแม้จะเป็นเช่นนั้น สิ่งมีชีวิตภพเซียนที่เหลือก็มิได้เกรงกลัว พวกเขายังคงถาโถมเข้าไปหาจ้าวเฉิน
“ในเมื่อพวกเจ้าอยากตายนัก ข้าจะช่วยสงเคราะห์ให้ ที่นี่ไม่มีแมลงอย่างพวกเจ้าก็คงเยี่ยมยอด”
สีหน้าจ้าวเฉินราบเรียบ หมายจะฆ่าล้างยกใหญ่ สังหารสิ่งมีชีวิตทุกตนในภพเซียนลง
![รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137498.webp "รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]")
