ตอนที่ 322 ดาบผิงล่วน (1)
วันที่ 19 ตุลาคม
จางอวี่เฉียงมาส่งดาบของจางติ้งหนานถึงมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ด้วยตัวเอง
—
ไม่ได้เหมือนดาบง้าวที่ฟางผิงใช้อยู่ประจำ แต่นี่เป็นดาบพิชิตอาชา
ดาบพิชิตอาชาไม่ได้ยาวและกว้างเหมือนดาบง้าว รูปร่างคล้ายกับดาบของซามูไร แน่นอนว่าประวัติของดาบพิชิตอาชามีมายาวนานยิ่งกว่า กำเนิดมาตั้งแต่ราชวงศ์ฮั่น
ดาบเล่มนี้ของจางติ้งหนาน ด้ามจับยาวสี่สิบเซนติเมตร ใบมีดยาวประมาณแปดสิบเซนติเมตร
ความยาวทั้งหมดหนึ่งเมตรยี่สิบเซนต์ ในหมู่ดาบพิชิตอาชาถือว่าไม่ยาวมาก แต่ก็ไม่นับว่าสั้นเหมือนกัน ทั้งยังเป็นดาบที่จางติ้งหนานตั้งใจทำขึ้นมาเป็นพิเศษ
ฟางผิงเคยเห็นอาวุธมามากมาย ดาบหอกกระบี่ง้าวแต่ละระดับนับไม่ถ้วน
แต่ตอนที่เห็นดาบพิชิตอาชาเล่มนี้ เป็นครั้งแรกที่ฟางผิงรับรู้ได้อย่างชัดเจนว่านี่เป็นอาวุธวิเศษ!
ไม่เหมือนกับกระบี่อมตะของตาเฒ่าหลี่ที่คล้ายคมในฝัก ดาบของจางติ้งหนานเผยกลิ่นอายอย่างโดดเด่น!
อยู่ห่างออกไปช่วงหนึ่ง ฟางผิงยังรับรู้ได้ถึงความเยียบเย็น!
ดาบยังไม่ได้ออกจากฝัก!
ดาบเล่มนี้มีฝักมาด้วย จากที่จางอวี่เฉียงพูด ฝักดาบไม่ได้ทำจากโลหะผสม แต่เป็นหนังของสัตว์ประหลาดระดับสูง
หนังของสัตว์ประหลาดระดับสูง อันที่จริงมีคุณสมบัติในการเก็บงำไอดาบ
เหมือนกับเจี่ยวตัวนั้นที่ปิดบังลมหายใจจนฟางผิงแทบสัมผัสไม่ได้
แม้ว่าจะตายแล้ว ประสิทธิภาพก็ยังคงมีไม่น้อย
แต่ถูกกั้นด้วยฝัก ฟางผิงยังคงรับรู้ได้อย่างชัดเจน รับรู้ได้ถึงไอดาบที่พลุกพล่าน รับรู้ได้ถึงปราณที่พุ่งสูงเสียดฟ้า!
“ดาบดี!”
ฟางผิงยังไม่ทันรับมาก็อดเอ่ยปากชมไม่ได้
ถ้าบอกว่าดาบก่อนหน้านี้ที่เขาเคยใช้เป็นของไร้ชีวิตจากสายพานการผลิต ดาบของจางติ้งหนานยังไม่ทันรับมาถึงมือกลับสัมผัสได้ราวกับมอบจิตวิญญาณมาด้วย
การพัฒนาของเทคโนโลยีสมัยนี้ทำให้การผลิตอาวุธง่ายดายยิ่งขึ้น แต่ก็ทำให้อาวุธขาดจิตวิญญาณไป
แต่ดาบของจางติ้งหนานกลับมีจิตวิญญาณเต็มเปี่ยม ทั้งไม่ใช่เพราะสร้างจากกำลังคนอย่างเดียว เหนือไปกว่านั้นยังอยู่ที่จางติ้งหนานใช้จิงชี่เฉินบ่มเพาะดาบมาหลายปี
จางอวี่เฉียงเห็นฟางผิงชอบใจก็ยิ้มว่า “เป็นดาบดี ดาบเล่มนี้เคยสังหารระดับสูงมาก่อน!”
ฟางผิงม่านตาหดเกร็งเล็กน้อย
“ผู้ว่าเข้าสู่ขั้นห้าแทบจะสิ้นเนื้อประดาตัว ยังไปยืมเงินมาอีกไม่น้อย นี่ถึงเชิญคนมาสร้างดาบตั้งโค่ว (ปราบอธรรม) เล่มนี้ขึ้นมาได้ หลังจากนั้นก็ตระเวนไปทั่ว ไล่ล่าสังหารนับไม่ถ้วน วันที่ก้าวสู่ขั้นปรมาจารย์เคยเป็นดาบที่สังเวยเลือดระดับสูงมาก่อน ทั้งถือว่าเป็นดาบอาญาสิทธิ์เช่นกัน”
“อาวุธไม่มีประโยชน์กับปรมาจารย์งั้นเหรอครับ?”
“ไม่หรอก” จางติ้งหนานส่ายหน้า “ยอดฝีมือขั้นปรมาจารย์สามารถบ่มเพาะอาวุธต่อได้ ขอแค่ต้องหลอมดาบนี้ใหม่ ผู้ว่าทำใจไม่ได้ ทั้งไม่ยินยอมด้วย ยอดฝีมือขั้นปรมาจารย์จิงชี่รวมเป็นหนึ่ง อาวุธโลหะผสมทั่วไปไม่เหมาะจะใช้งานอีกแล้ว”
ฟางผิงพยักหน้าเบาๆ จางอวี่เฉียงยื่นให้ด้วยสองมือ เอ่ยด้วยสีหน้าหนักแน่น “ฟางผิง หวังว่าเธอจะไม่ทำให้ดาบตั้งโค่วเปื้อนมลทิน การเดินทางไปหนานเจียงที่ผ่านมานั้น ไม่ว่าเธอจะคิดยังไงก็ล้วนผ่านมาแล้ว ตอนนี้ดาบเป็นของเธอแล้ว!”
ฟางผิงเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “แน่นอนครับ ดาบล้ำค่าคู่กับวีรบุรุษ ดาบตั้งโค่วมาอยู่ในมือผมแล้ว จะไม่ทำให้เสียหน้าอย่างแน่นอน”
ระหว่างที่พูด ฟางผิงก็รับดาบตั้งโค่วมา ในมือนั้นหนักอึ้งอยู่บ้าง
ดาบไม่นับว่าหนักมาก สี่สิบจินเท่านั้น แต่ตอนนี้ถือไว้ในมือกลับรู้สึกถึงความหนักอึ้ง
ฟางผิงใช้มือขวาจับด้ามดาบชักออกไปข้างนอก!
ดาบนั้นไร้สุ้มเสียง!
อุณหภูมิในห้องกลับคล้ายลดลงไปหลายส่วน รับรู้ถึงความหนาวเหน็บ
ใบมีดไม่ได้ประกายสว่างเหมือนหิมะ กลับมืดดำอยู่บ้าง คล้ายกับคริสตัลสีดำ ระยิบระยับเพียงเล็กน้อย
“ดาบตั้งโค่ว…”
ฟางผิงพึมพำ ก่อนจะยิ้มขึ้นมา “ไม่สิ หลังจากนี้มันต้องชื่อดาบผิงล่วน (สยบความวุ่นวาย) ดาบผิงล่วนของฟางผิง!”
จางอวี่เฉียงหัวเราะ กลับไม่พูดอะไร
ดาบอยู่ในมือฟางผิง นั่นก็เป็นของฟางผิงแล้ว เขาอยากจะเรียกอะไรก็เรียกไป เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องใส่ใจ
ฟางผิงไม่พูดอีก ชั่วพริบตานั้นแขนก็ขยายขึ้นเล็กน้อย ก่อนตัวดาบจะประกายความเยียบเย็น ฟางผิงฟันดาบออกไป!
“เปรี้ยง!”
เกิดเสียงดังสนั่นก่อนกำแพงห้องสำนักงานแผนกต้อนรับจะถูกฟันทะลวงในชั่วพริบตา!
ไอดาบ!
ไม่ได้มีแค่พลังปราณ แต่เป็นพลังปราณที่เปลี่ยนเป็นไอดาบซึ่งพลังทำลายล้างมากกว่า
เสียงวิ่งของคนกลุ่มหนึ่งดังขึ้น ไม่นานทีมลาดตระเวนของสมาคมผู้ฝึกยุทธ์ก็มาถึง
ทีมลาดตระเวนมองเห็นฟางผิงผ่านรูกำแพง จนใจอย่างเห็นได้ชัด เอ่ยว่า “ประธาน ทำลายกำแพงปรับหนึ่งล้าน!”
ตอนนี้ฟางผิงกลับไม่ใส่ใจ เอ่ยออกไปทันที “รู้แล้ว พวกนายส่งคนมาซ่อมแซมด้วย!”
หนึ่งล้านจะสักเท่าไหร่กัน!
ตอนนี้ฟางผิงอารมณ์ดีอย่างยิ่ง!
ดาบที่จางติ้งหนานสร้างขึ้นมาเป็นพิเศษไม่เหมือนคนอื่นจริงๆ ด้วย เหมาะที่แสดงประสิทธิภาพวิชาดาบของจางติ้งหนานมากกว่า
ดาบเล่มนี้จางติ้งหนานใช้ในขั้นห้า ทั้งเคล็ดวิชาบางส่วนของเขา อันที่จริงก็สร้างขึ้นในขั้นห้าเช่นกัน
แทนที่จะบอกว่าดาบนี้เหมาะกับเขายังไม่สู้พูดว่าจางติ้งหนานปรับเปลี่ยนเคล็ดวิชาของตัวเองตามดาบเล่มนี้
วิชาดาบพิชิตสวรรค์ของฟางผิงยังฝึกไม่ถึงขั้นลึกล้ำ แค่เรียนรู้ผิวเผินเท่านั้น แต่ดาบที่ฟันออกไปเมื่อกี้ ไอดาบกลับกระจายไปไกลกว่าเมตร!
ฟางผิงชื่นชมอีกครั้ง นี่ไม่อาจใช้มูลค่าของดาบโลหะผสมระดับ A สี่สิบจินมาเทียบได้แล้ว
กระทั่งระบบยังยอมรับมูลค่าของดาบเล่มนี้ เป็นมูลค่าที่ล้ำหน้าวัตถุ
สองร้อยล้าน!
นี่เป็นมูลค่าที่ระบบเพิ่มค่าทรัพย์สินให้ตอนที่ถือดาบเล่มนี้
น้อยครั้งที่ระบบจะประเมินมูลค่าเกินวัตถุเช่นนี้ แต่ดาบเล่มนี้กลับทำได้
จางติ้งหนานใช้พลังปราณบ่มเพาะมาหลายปี กระทั่งพลังจิตใจด้วยเช่นกัน วัสดุของดาบจึงมีการเปลี่ยนแปลงอยู่บ้าง
“ดูท่าฉันคงต้องทิ้งดาบใหญ่แล้ว”
ครั้งนั้นฟางผิงเลือกดาบเฟิ่งจุ่ยและดาบใหญ่ๆ อย่างดาบกวนอู จุดประสงค์หลักอยู่ที่อาวุธมีขนาดใหญ่ หนักและยาว
แต่เมื่อถึงระดับกลางไม่จำเป็นต้องใส่ใจเงื่อนไขพวกนี้อีก
ในหมู่ดาบต่างๆ ดาบพิชิตอาชาไม่ถือว่ายาวที่สุด กว้างที่สุดและหนักที่สุด แต่เหมาะใช้งานก็เพียงพอแล้ว
ดาบใหญ่อย่างดาบกวนอูไม่เหมาะจะพกพาเท่าไหร่
ดาบพิชิตอาชาที่ยาวทั้งหมดหนึ่งเมตรยี่สิบเซ็นต์เหมาะที่จะพกกว่าอยู่บ้าง
“พี่จาง ฝากขอบคุณผู้ว่าแทนผมด้วย!”
ใบหน้าฟางผิงเผยรอยยิ้มออกมา จางอวี่เฉียงเห็นเขาพอใจก็หัวเราะ ก่อนจะพูดคุยตามมารยาท
ทั้งสองคนคุยกันอยู่พักหนึ่ง จางอวี่เฉียงก็ไม่รั้งตัวอยู่นาน จากไปอย่างรวดเร็ว
ฟางผิงกวาดตามองตัวเลขแวบหนึ่ง แววตาเผยความดีใจ ค่าทรัพย์สินเกือบจะถึงหนึ่งพันล้านแล้ว!
ค่าทรัพย์สิน : 890,000,000
ปราณ : 2000 แคล (2250 แคล+)
จิตใจ : 680 เฮิรตซ์ (699 เฮิรตซ์)
หลอมกระดูก : 177 (100%) , 29 ชิ้น (30%+)
“ยังขาดอีกกว่าร้อยล้าน!”
นึกถึงตรงนี้ ฟางผิงก็หมุนดาบสอดเข้าไปในฝัก สาวเท้าไปทางฝ่ายบริการ
—
ฝ่ายบริการ
ฟางผิงเข้าประตูมาก็เอ่ยทันที “อาจารย์ รองเท้าสองคู่นั้นขายให้ฝ่ายบริการได้เท่าไหร่?”
นั่นทำมาจากหนังของสัตว์ประหลาดระดับสูงเชียว!
ตาเฒ่าหลี่เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “สองพันคะแนนเป็นยังไง?”
“น้อยขนาดนี้?”
ฟางผิงหมดคำจะพูด สรุปแล้วหนึ่งคู่ต่อหนึ่งพันคะแนน?
“เหลวไหล ของอย่างรองเท้าที่ต้องอาศัยความพอดี โดยทั่วไปจะต้องสั่งทำเอง ทั้งยังเคยผ่านเท้าคนมาแล้ว คนอื่นไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ รองเท้าที่ทำจากหนังสัตว์ประหลาดระดับสูง อันที่จริงไม่ได้เปรียบอะไรมากมาย แน่นอนว่ายังคงมีความคงทนอยู่บ้าง ทั้งมีตัวนำปราณอยู่เล็กน้อย สรุปแล้วประโยชน์ยังพอมี เธอไม่คิดจะเหลือไว้สักคู่หนึ่ง?”
“ผมไม่สวมรองเท้าที่คนอื่นใช้แล้ว น่าขนลุก” ฟางผิงส่ายหัว เอ่ยต่อว่า “อาจารย์ครับ หนึ่งพันคะแนนน้อยเกินไปหรือเปล่า ยังไงก็เป็นสัตว์ประหลาดระดับสูง…”
“อันที่จริงมหาวิทยาลัยรับซื้อไว้ไม่มีประโยชน์เท่าไหร่ สิ่งที่ควรมี ทุกคนก็มีแล้ว สิ่งที่ไม่มีก็แลกเปลี่ยนไม่ไหว”
พูดจบตาเฒ่าหลี่ก็เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ยังไงก็ได้มาฟรีๆ ได้เท่าไหร่ก็เท่านั้นแหละ ไอ้หนูจะร้องขอมากไปแล้ว”
“ก็ถูก”
ฟางผิงครุ่นคิด กัดฟันว่า “งั้นก็ได้ แต่ผมไม่เอาคะแนน เป็นเงินได้หรือเปล่าครับ?”
“ได้สิ เป็นเงินยี่สิบล้าน หนึ่งคะแนนต่อหนึ่งหมื่น…”
ฟางผิงหมดคำจะพูด “ช่างเถอะ ให้คะแนนผมละกัน”
กลับไปค่อยเอาคะแนนไปขายก็ไม่ต่างกัน
ตาเฒ่าหลี่ไม่พูดมาก ไม่นานก็โอนให้ฟางผิงสองพันคะแนน เวลานี้ค่าทรัพย์สินของฟางผิงจึงแตะถึงเก้าร้อยสามสิบล้าน
“เดี๋ยวไปแลกเปลี่ยนคะแนนเป็นเงินที่สมาคมก็จะแตะถึงเก้าร้อยห้าสิบล้าน”
“ยังขาดอีกห้าสิบล้าน ขายแก่นหัวใจคงจะเพียงพอแล้ว แต่ของนี้…ผู้เฒ่าเฉินอาจมาทวงหนี้ได้ทุกเมื่อ”
ฟางผิงปวดหัวอยู่บ้าง แต่ตระหนักว่าระบบอาจจะมีการอัปเกรด
เวลานี้จึงไม่อาจสนใจเรื่องที่ผู้เฒ่าเฉินจะมาหาเรื่องตัวเองแล้ว
“อาจารย์ คุณว่าแก่นหัวใจมูลค่าห้าสิบล้าน…”
“มหาวิทยาลัยไม่รับซื้อ” ตาเฒ่าหลี่ส่ายหัว “ปรมาจารย์ของมหาวิทยาลัย อธิการผ่านขั้นตอนนี้ไปแล้ว ตาเฒ่าหวงก็ไม่ใช้ของพวกนี้ ส่วนผู้เฒ่าหลิวถ้าต้องการ ครั้งก่อนคงมาเอาแล้ว ดังนั้นหากเธอคิดจะขายจริงๆ ไปเร่ขายกับปรมาจารย์คนอื่น”
ระหว่างที่พูด ตาเฒ่าหลี่ก็สัพยอกว่า “เธอไม่กลัวว่าขายไปแล้ว ผู้เฒ่าเฉินจะมาคิดบัญชีกับเธอหรือไง?”
———————–
