ชื่อเรื่องคือ “เพราะมีลูกคุณหนูที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กขัดขวางอยู่ เลิฟคอมธรรมดาๆคงเป็นไปไม่ได้”
เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับนักเรียนม.ปลาย ชิเกโมโตะ ยูอิจิ ที่ได้ตกหลุมรักกับเด็กสาวที่เขาได้รู้จักตอนม.ปลาย ฟุจิเสะ ชิโฮะ
เเละเมื่อเขาพยายามจะสารภาพรัก ลูกคุณหนูที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กของเขา โทโจวอิน คาโอริ ก็เข้ามาขัดขวาง
เธอใช้ทั้งเงินเเละอํานาจของเธอเพื่อทําให้มั่นใจว่าตัวเอกจะไม่ได้อยู่ด้วยกันตามลําพังกับ ฟุจิเสะ ชิโฮะ เเละท้ายที่สุดเธอก็ทําให้ตัวเอกกลายเป็นคู่หมั้นของเธอ
ตอนเเรกตัวเอกรู้สึกว่าเพื่อนสมัยเด็กของเขาน่ารําคาญ เเต่พอเขารู้ตัวว่าคาโอริชอบเขาจริงๆ เขาก็เริ่มสังเกตเเละใส่ใจเธอ เพราะรู้ว่าทุกสิ่งที่เธอทําเพื่อรบกวนเขาคือวิธีการเเสดงความรักของเธอ
เเต่ ฟุจิเสะ ชิโฮะ ที่ตัวเอกตกหลุมรักก็ชอบตัวเอกเหมือนกัน
ฟุจิเสะ ชิโฮะ คือคนที่ชอบตัวเอกด้วยความตั้งใจที่บริสุทธิ์ ในขณะที่ โทโจวอิน คาโอริ คือลูกคุณหนูที่บิดเบี้ยวเเละต้องการที่จะผูกขาดตัวเอกไว้เพียงผู้เดียว
รักสามเส้าระหว่างพวกเขาสามคนที่ทั้งยุ่งเหยิงเเละน่าสนใจ
มังงะเลิฟคอมเรื่องนี้โด่งดังอย่างมากเเละเห็นว่าฉบับอนิเมะกําลังได้รับการผลิต
ชั้นไม่ค่อยอ่านมังงะเลิฟคอมเท่าไหร่ เเต่มีเพียงมังงะเรื่องนี้ที่รู้สึกสนุกก็เลยอ่านมัน
เเละเมื่ออ่านมังงะเเนวๆนี้บ่อยๆ กะเเล้วว่าต้องมีตัวละครโอชิผุดมา
มีหลายคนในโรงเรียนของชั้นที่อ่านมังงะเรื่องนี้เหมือนกัน เเละพวกเขาก็คุยกันว่าพวกเขาชอบใครมากกว่าระหว่าง ฟุจิเสะ ชิโฮะ หรือ โทโจวอิน คาโอริ
ปกติจะเป็นตัวเลือก 50/50 เเต่ตัวเลือกของชั้นต่างออกไป
ไม่ใช่ โทโจวอิน คาโอริ เเละ ฟุจิเสะ ชิโฮะ
ตัวละครโอชิของชั้นคือผู้หญิงที่เป็นเพื่อนสนิทของ ฟุจิเสะ ชิโฮะ
ชิมาดะ เซย์
หรือที่เขาเรียกว่านางรองที่จะไม่มีวันสมหวังกับตัวเอกยังไงล่ะ
มังงะนี้รู้จักกันทั่วไปในชื่อย่อ “โอโจ้วจามะ” เเละนางเอกหลักคือ โทโจวอิน คาโอริ หรือ ฟุจิเสะ ชิโฮะ ทั้งสองคนนี้ล่ะ
เป็นเรื่องราวที่ให้ตัวเอกเลือกระหว่างสองคนนี้ เเต่ก็ยังมีนางรองคนอื่นๆเพื่อเพิ่มสีสันให้กับเนื้อเรื่อง
หนึ่งในนั้นคือโอชิของชั้น ชิมาดะ เซย์
เธอเป็นผู้หญิงผมสั้นสีเงินเเละมีเเววตาที่ให้ความรู้สึกเท่เล็กน้อย
เเละด้วยรูปลักษณ์เเละความงามของเธอทําให้เธอถูกจัดเป็นตัวละครหญิงที่ถูกชื่นชอบโดยสาวๆในเรื่อง
ชั้นชอบเธอคนนั้นมากๆ
มันอาจจะดูน่าขยะเเขยงไปหน่อยสําหรับตัวละครในมังงะ เเต่มันคือความรักจริงๆ
ถึงจะยังอยู่ม.ปลายก็ทํางานพาร์ทไทม์ เเละเอาเงินเกือบทั้งหมดไปลงกับของสะสมของเซย์จัง
ชั้นชอบเธอจริงๆ จนไม่เชื่อตัวเองว่าชั้นจะหลงเธอขนาดนี้
วันนี้ระหว่างทางกลับบ้าน ขณะที่มุ่งไปร้านค้าเพื่อจะซื้อของสะสมของเซย์จัง
ช่วงนี้ถูกตัดสินว่าจะทําอนิเมะเเล้วด้วยล่ะน้า เพราะฉะนั้นตัวเลขของสะสมก็ค่อยๆเพิ่มขึ้น เงินก็เริ่มลดลงเรื่อยๆ จนจะหมดอยู่เเล้ว
ต้องพยายามทํางานพาร์ทไทม์มากกว่านี้เเล้วสินะ
ขณะที่กําลังเดินบนทางเท้าเเละคิดเกี่ยวกับเรื่องอย่างนั้น ชั้นก็ได้ยินเสียงตะโกนมาจากด้านหลัง
เมื่อชั้นหันกลับไปมองตามเสียงนั้น รถบรรทุกก็เข้ามาใกล้อยู่ตรงหน้าชั้น
รถบรรทุกขนาดใหญ่ต่อให้บินเป็นเเนวนอนจากตรงนี้ก็หลบไม่ทันเเน่ๆ
เริ่มเเรกเลยนี่ทางเท้านะทําไมถึงมีรถบรรทุกพุ่งเข้ามาล่ะ อ๋อ คนขับกําลังหลับอยู่ อย่ามาตลกนะ
ชั้นคิดเรื่องอะไรเเบบนั้นในเวลาเสี้ยววินาที
การมีเวลาคิดเรื่องเเบบนั้นก่อนโดนรถบรรทุกชน คงหมายถึงนั่นสินะที่เวลาใกล้ตายจะรู้สึกเหมือนเวลามันเดินช้าลงน่ะ
จะตายที่นี่งั้นเหรอ?
ชั้นไม่อยากตายเพราะยังเป็นเเค่นักเรียนม.ปลาย อีกอย่างชั้นยังไม่ได้อ่านตอนต่อของ “โอโจ้วจามะ” เลย
เนื้อหามันยังไม่จบเลย ชั้นอยากจะอ่านจนกว่ามันจะจบ
ชั้นรู้ว่าเซย์จังจะไม่มีวันสมหวัง เเต่ชั้นยังอยากรู้ว่ามันจะมีจุดจบเเบบไหน
วันนี้มีของสะสมของเซย์จังขายเพียบเลย เพราะฉะนั้นชั้นต้องไปซื้อมันให้ได้
ชั้นไม่อยากจะมาตายในที่เเบบ—
ในขั่วขณะนั้น ชั้นได้พบกับเเรงกระเเทกที่ไม่เคยพบเจอมาก่อนเลยในชีวิต เเละชั้นก็หมดสติไป
◇ ◇ ◇
ที่นี่ที่ไหนน่ะ?
ยังไงดี รู้สึกเหมือนสติมันมึนๆ
ชั้นลืมตาขึ้นเเละตรวจสอบสภาพรอบๆตัวดู
มองไปรอบๆ รู้สึกเหมือนอยู่ภายในโรงเรียนสักเเห่ง
ชั่วขณะนึงชั้นคิดว่าเป็นโรงเรียนที่ชั้นเข้าเรียนอยู่เเต่พอมองดีๆก็รู้ว่าไม่ใช่
โครงสร้างของอาคารเเละทางเดินเเตกต่างจากโรงเรียนของชั้น เเละเหนือสิ่งอื่นใดไม่รู้ทําไมชั้นถึงใส่เครื่องเเบบอยู่ เครื่องเเบบนี้ไม่ว่าจะมองยังไงก็ไม่ใช่ของโรงเรียนชั้น
ทําไมล่ะ ทําไมชั้นถึงใส่เครื่องเเบบนักเรียนของโรงเรียนไหนก็ไม่รู้ล่ะ
พอลองคิดดู ไม่ใช่ว่าชั้นถูกรถบรรทุกชนเหรอ
งั้นบางที นี่อาจจะเป็นในความฝัน?
หลังจากถูกรถบรรทุกชนเเละหมดสติ จะมาอยู่ในความฝันเหรอ?
นั่นน่าจะเป็นไปได้มากที่สุด หรือไม่ชั้นก็อาจจะตายไปเเล้วก็ได้
หืม? อย่างใดเหมือนว่าร่างกายของชั้นมันจะขยับไปเองโดยไม่เกี่ยวกับความตั้งใจของชั้น
ชั้นเดินไปตามโถงทางเดินของโรงเรียนไปที่ไหนสักเเห่ง
เมื่อมองออกไปนอกหน้าต่างเห็นชมรมฟุตบอลกําลังทํากิจกรรมอยู่ ดูเหมือนจะเป็นช่วงหลังเลิกเรียน
ถึงอย่างนั้นเหมือนชั้นจะไม่ได้มุ่งหน้าไปทางประตูโรงเรียนเเต่เป็นห้องเรียนที่ไหนสักที่
ว่าไงดีล่ะ การที่ขยับร่างกายตัวเองไม่ได้ทั้งๆที่เป็นร่างกายของตัวเอง เป็นความรู้สึกที่เเปลกประหลาดชะมัด
คงเพราะเป็นฝันด้วยเเหละ มันเป็นเเบบนี้เองเหรอ
เมื่อคิดได้เช่นนั้น ชั้นจึงปล่อยตัวเองไปกับร่างกายที่ขยับไปเอง เเละมาถึงหน้าห้องเรียน
เมื่อมาถึงบานประตูเลื่อนที่ปิดอยู่เเละพยายามจะเข้าไป ร่างกายของชั้นก็หยุดนิ่ง
ชั้นได้ยินเสียงจากด้านใน ดูเหมือนว่าชั้นกําลังฟังมันอยู่
“ทําไงดี เซย์จัง, ฉันควรจะสารภาพดีไหมนะ”
“กําลังกังวลเรื่องอะไรอยู่ล่ะ ชิโฮะ”
หืมมม!??
เสียงนี้เเละชื่อเมื่อกี้นี้หรือว่าจะเป็น ฟุจิเสะ ชิโฮะ กับ ชิมาดะ เซย์
ไม่สิ ชั้นที่ซื้อดราม่าซีดีเเละฟังซํ้าหลายๆรอบ ไม่มีทางจําผิดหรอก
เสียงนี้จะต้องเป็นของ ฟุจิเสะ ชิโฮะ เเละ ชิมาดะ เซย์ อย่างเเน่นอน
“ก็เเบบ ยูอิจิคุง มี โทโจวอินซัง อยู่เเล้ว ฉันคิดว่าฉันมีเเต่จะไปขวางทางพวกเขาสองคนเท่านั้น”
ฉากนี้ อย่าบอกนะฉากนั้นหรอ?
ฉากที่ชั้นชอบเเละชอบที่สุด ฉากที่ทําให้ชั้นตกหลุมรัก ชิมาดะ เซย์ ฉากนั้นเหรอ?
ฉากนี้ไม่ใช่ดราม่าซีดีนิ ได้ยินตรงนี้หมายความว่า..!
นี่เป็นฉากที่นางเอก ฟุจิเสะ ชิโฮะ กังวลใจว่าจะสารภาพรักกับ ชิเกโมโตะ ยูอิจิ ดีไหม
เธอถูกยูอิจิชวนไปเดทเลยกังวลใจว่าจะสารภาพรักที่นั่นดีไหม เเต่ไม่มีความกล้ามากพอที่จะทํา
ยูอิจิมีเพื่อนสมัยเด็กสุดน่ารักอย่าง โทโจวอิน คาโอริ อยู่เเล้ว ฟูจิเสะคิดถึงขนาดว่าควรจะปฏิเสธเรื่องเดทดีไหม
เเละคนที่สนับสนุนเธอคือเซย์จังล่ะ
“ไม่เกี่ยวกับโทโจวอินหรอก สิ่งที่สําคัญน่ะคือความรู้สึกของชิโฮะต่างหากล่ะ”
ในห้องเรียนหลังเลิกเรียนที่เหลือเพียงสองคนในห้อง เสียงของทั้งสองสามารถได้ยินมาถึงชั้นซึ่งอยู่นอกห้องเรียนได้
“ความรู้สึกของฉัน”
“ชิโฮะชอบชิเกโมโตะไหม? อยากจะคบกับเขาใช่ไหม?”
“อืม”
“งั้นก็มีเเต่ต้องพยายามเเล้วล่ะ ไม่ต้องห่วง ถ้าเป็นชิโฮะล่ะก็ทําได้เเน่ อีกอย่างอีกฝ่ายเป็นคนชวนใช่ไหมล่ะ ต้องมีใจเต้นบ้างเเหละ”
“อืม จริงด้วยสินะ ขอบคุณมากนะ เซย์จัง”
สุดท้าย ฟุจิเสะก็พูดขอบคุณอย่างเขินอาย
“งั้นฉันไปกิจกรรมชมรมก่อนนะ!”
“อา พยายามเข้านะ”
“อืม! เซย์จังขอบคุณจริงๆนะ!”
ฟุจิเสะอยู่ในชมรมเทนนิสจึงรีบไปทํากิจกรรมชมรม
ชั้นอยู่ตรงประตูด้านข้างของโพเดียม ในขณะที่ฟุจิเสะอยู่ฝั่งตรงข้าม เธอเปิดประตูด้านหลังของห้องเรียน ออกจากห้องเรียนเเละวิ่งไปตามโถงทางเดิน
ฟุจิเสะไปทํากิจกรรมชมรมโดยไม่สังเกตชั้น
เเละ… เซย์จังที่เหลือเพียงตัวคนเดียวในห้องเรียน
“พยายามเข้านะชิโฮะ… สําหรับส่วนของฉันด้วยนะ”
ตรงนี้เเหละ
ชั่วขณะที่ทําให้ชั้นหลงรักเซย์จัง
เซย์จังเองก็ชอบตัวเอกชิเกโมโตะ ยูอิจิ
เเต่เซย์จังก็รู้ว่าฟุจิเสะชอบยูอิจิมาตั้งเเต่ก่อนเเล้ว
ในตอนเเรกเซย์จังไม่ยอมรับชิเกโมโตะ เเต่พอได้มารู้จักเเละได้รู้ถึงตัวตนที่เเท้จริงของเขา เซย์จังก็ตกหลุมรักเขา
เเต่ถึงอย่างนั้นเพื่อเพื่อนสนิทของเซย์จัง ฟุจิเสะ เธอปิดกั้นความรู้สึกของเธอเเละร่วมมือเพื่อให้ทั้งสองได้คบกัน
เซย์จังนั้นจริงใจกับเพื่อนเเละเพื่อนสนิททั้งสองคนเป็นอย่างมาก
ชั้นตกหลุมรักเซย์จังที่เป็นเเบบนั้น
พอคิดได้เช่นนั้น ร่างกายที่ขยับไปเองของฉันก็เปิดประตูโดยพลัน เเน่นอนเซย์จังที่อยู่ข้างในสังเกตชั้นเเละหันมา
“ฮิซามูระ ได้ยินงั้นเหรอ”
“ไม่ได้ตั้งใจน่ะ โทษทีนะ”
ปากของชั้นเปิดไปเองเเละตอบคําพูดของเซย์จัง
ยิ่งกว่านั้น ฮิซามูระ?
เซย์จังเรียกชื่อชั้นงั้นเหรอ?
เเต่ว่ามันไม่ใช่นิ ฉากนี้ไม่เห็นจะจําได้เลย
หรือว่าบางทีชั้นจะกลายเป็น ฮิซามูระ สึคาสะ
ฮิซามูระ สึคาสะ หมอนี่เป็นหนึ่งในตัวละครของ “โอโจ้วจามะ” เป็นเพื่อนสนิทของ ชิเกโมโตะ ยูอิจิ
หน้าที่ของเขาคือการฟังปัญหาของชิเกโมโตะเกี่ยวกับความรักเเละให้คําเเนะนํา
ชั้นชอบหมอนี่เหมือนกัน
ทําไมงั้นเหรอ? เพราะชั้นชื่อเหมือนกับหมอนี่น่ะสิ
ชั้นมีความสุขมากเพราะมันเหมือนกับปาฏิหาริย์ที่มีตัวละครจากมังงะที่ชั้นชอบมีชื่อเดียวกับชั้น
ยิ่งกว่านั้นคําพูดเเละการกระทําของหมอนี่คล้ายกับชั้นมาก ไม่ ชั้นสัญญานะว่าชั้นไม่ได้เลียนเเบบเขา
ชั้นตื่นเต้นทุกครั้งทุกครั้งที่มีตัวละครสักตัวเรียกเขาด้วยชื่อเพราะชั้นรู้สึกเหมือนถูกเรียกด้วยเหมือนกัน
เเละตอนนี้เซย์จังก็เรียกชื่อของชั้นด้วย
เป็นไปได้ว่าตอนนี้เธอเรียกฮิซามูระ สึคาสะ ตัวละครในมังงะไม่ใช่ชั้นในโลกเเห่งความจริง
เเต่ว่าพวกตัวละครเเนวเพื่อนสนิทเเบบนี้ไม่ค่อยเกี่ยวข้องในเรื่องรักๆสักเท่าไหร่
ชอบล้อเล่นกับเรื่องรักสามเส้าที่ชิเกโมโตะกังวลใจ บางครั้งก็ให้คําเเนะนําอย่างจริงจัง นั่นเเหละคือตัวละคร ฮิซามูระ สึคาสะ ล่ะ
เห็นได้ชัดว่าในความฝันนี้ชั้นคือ ฮิซามูระ สึคาสะ
“เรื่องเมื่อตะกี้นี้ จะดีหรอ? ชิมาดะก็ด้วย เรื่องของยูอิจิ”
อีกครั้งที่ปากของชั้น หรือ ปากของฮิซามูระ สึคาสะเปิดออกเเละขยับไปเองพูดคุยกับเซย์จัง
พอมานั่งคิดดู เนื้อเรื่องก็ดําเนินอย่างนี้ใน “โอโจ้วจามะ” เหมือนกัน
บางทีชั้นอาจจะอยู่ในตําเเหน่งของฮิซามูระ สึคาสะก็จริงเเต่เป็นฮิซามูระ สึคาสะที่ทําตามเนื้อเรื่อง
มันควรจะเป็นเพียงเเค่ฝัน ทําไมมันถึงกลายเป็นเเบบนี้กันนะ เเต่ก็ถ้าชั้นสามารถดูเเละสัมผัสฉากที่ชั้นชื่นชอบผ่านที่นั่งสุดวิเศษนี้ได้ก็สุดยอดเเล้วล่ะนะ
เซย์จังที่อยู่ต่อหน้าชั้นก็ทั้งน่ารักเเละสวยมากๆ
“ดีเเล้วล่ะ ฉันเเค่ตรวจสอบว่าชิเกโมโตะเหมาะสมกับชิโฮะไหมเฉยๆ ไม่มีที่ว่างสําหรับฉันหรอก ฉันคิดว่าทั้งคู่เหมาะสมกันดี”
พูดอย่างนั้นเเล้วเซย์จังก็หัวเราะออกมา
อา พอได้มองรอยยิ้มนั่นชั้นก็ตกหลุมรักสินะ
รอยยิ้มสุดวิเศษที่คิดถึงเพื่อน เเต่ถึงอย่างนั้นก็ปิดกั้นความรู้สึกของตัวเอง รอยยิ้มที่โดดเดี่ยว
เมื่อชั้นเห็นรอยยิ้มที่รวมความรู้สึกทั้งสองของเธอ ชั้นก็กลายเป็นโอชิของเธอ
เเต่ต่อให้มันเป็นรอยยิ้มที่ทําให้ชั้นตกหลุมรักชั้นก็ไม่อยากเห็นมัน
ชั้นไม่อยากเห็นเธอยิ้มเศร้าๆเเบบนั้น
ความสุขของโอชิก็คือความสุขของโอตาคุ
เรื่องราวที่ทําให้เธอไม่มีความสุข ชั้นอยากจะเปลี่ยนเเปลงมัน
“ชอบนะ”
“ฮะ?”
***推し (โอชิ)*** เเปลว่า ผลักดัน ในที่นี้หมายความว่าสนับสนุนหรืออวย
ติดตามเพจผู้เเปลได้ที่ Ao2Sides
