<มุมมองของชิมาดะ เซย์>
ในคืนนั้น ชิมาดะ เซย์ นอนกลิ้งไปมาอยู่บนเตียง
“อ..อะไรของหมอนั่นกันนะ!”
อย่างที่คิดสิ่งเดียวที่อยู่ในหัวฉันตอนนี้คือเรื่องหลังเลิกเรียนของวันนี้
วันนี้ชั่วโมงเรียนเเละโรงเรียนก็ปกติตามเดิม จนกระทั่งตอนที่ถูกชิโฮะเรียกให้ไปพบหลังเลิกเรียน
ชิโฮะขอให้ฉันอยู่ต่อเพราะบอกว่ามีเรื่องจะปรึกษา เเละพวกเราทั้งสองคนก็คุยกันตามลําพังในห้องเรียน
จากที่เธอเล่าดูเหมือนว่าชิเกโมโตะ ยูอิจิคนที่ชิโฮะชอบจะชวนเธอไปเดท
ถึงอย่างนั้นก็มีข่าวลือว่าชิเกโมโตะคบกับลูกคุณหนูนั่นโทโจวอิน คาโอริ มีเเม้เเต่ที่บอกว่าทั้งสองคนเป็นคู่หมั้นกัน
มันเป็นการปรึกษาเกี่ยวกับว่าควรจะไปเดทกับคนเเบบนั้นดีไหมเเถมยังคิดจะสารภาพรักอีก
ฉันให้คําเเนะนํากับเธอไปอย่างจริงใจ
ตอนที่ฉันรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับชิเกโมโตะเพื่อช่วยเหลือชิโฮะฉันได้ยินว่าทั้งสองเป็นเพื่อนสมัยเด็กกัน ข่าวลือทั้งเรื่องที่สองคนนั้นคบเเละเป็นคู่หมั้นกันนั้นเป็นเรื่องโกหกอย่างเเน่นอน
อย่างไรก็ตามดูเหมือนเรื่องที่ โทโจวอิน คาโอริ ชอบ ชิเกโมโตะจะเป็นเรื่องจริง ข่าวลือพวกนั้นทั้งหมดดูเหมือนจะเป็นข่าวลือที่เธอปล่อยออกมาเพื่อล้อมรอบไม่ให้ชิเกโมโตะหนีไปไหนได้
พอฉันบอกชิโฮะเรื่องนั้น เธอก็ดูโล่งใจอย่างเห็นได้ชัด
เธอตอบรับเรื่องเดทกับชิเกโมโตะ เพราะคิดว่าเขาไม่ใช่คนที่จะชวนผู้หญิงคนอื่นในขณะที่ตัวเองมีเเฟนหรือคู่หมั้นอยู่เเล้ว เเต่เหมือนเธอจะยังคงกังวลอยู่นิดหน่อย
เเละยิ่งพอรู้ว่าโทโจวอินเองก็ชอบชิเกโมโตะ ชิโฮะก็เเสดงความลังเลออกมา
ว่าตัวเองควรจะสารภาพรักดีไหม?
เพราะอย่างนั้นฉันถึงบอกออกไปเเบบนั้น “ไม่เกี่ยวกับโทโจวอินหรอก สิ่งที่สําคัญน่ะคือความรู้สึกของชิโฮะต่างหากล่ะ”
หลังจากได้ฟังชิโฮะก็จัดการกับความรู้สึกของตัวเองได้ เเละตัดสินใจว่าจะสารภาพรักในเดทที่จะมาถึง
ฉันคิดว่าความกังวลของชิโฮะก็หายไปเเล้ว การปรึกษาก็จบลงเเล้ว มันควรจะเป็นอย่างนั้น
“ตรงนั้นที่หมอนั่นเข้ามา!”
ใช่ หมอนั่น ฮิซามูระ สึคาสะ เข้ามา
ช่วงนี้ฉันคุยกับฮิซามูระบ่อยๆเพื่อรวบรวมข้อมูลของชิเกโมโตะมาช่วยเหลือชิโฮะ
ฮิซามูระตอนเเรกก็เเสดงความระเเวงอยู่ เเต่พอรู้ว่าฉันเเค่พยายามรวบรวมข้อมูลของชิเกโมโตะเพื่อชิโฮะ หมอนั่นก็พูดกับฉันอย่างปกติ
ข้อเท็จจริงที่ว่าหมอนั่นระเเวงฉันที่พยายามจะรวบรวมข้อมูลของชิเกโมโตะเพื่อนสนิทของหมอนั่นคงเเสดงให้เห็นว่าหมอนั่นใส่ใจชิเกโมโตะในฐานะเพื่อนสนิทมากเเค่ไหน
ตรงจุดนั้นฉันที่มีชิโฮะเป็นเพื่อนสนิทเหมือนกันสามารถเชื่อมโยงได้ ความประทับใจเเรกที่ฉันได้จากหมอนั่นคือ “พวกที่นึกถึงเพื่อน”
พอฉันบอกว่าอยากจะสืบเรื่องของชิเกโมโตะมากกว่านี้ ฮิซามูระก็ช่วยฉันสานสัมพันธ์กับชิเกโมโตะ
ฉันรู้สึกขอบคุณหมอนั่นเรื่องนั้นมากๆ เเถมยังทําให้ได้รู้ด้วยว่าชิเกโมโตะเป็นชายที่เหมาะสมกับชิโฮะรึเปล่า
…. เเต่เพราะเเบบนั้นทําให้ฉันเองก็คิดว่าชิเกโมโตะเท่เเละตกหลุมรักเขา
เเต่ต่อให้บอกว่าตกหลุมรักก็จริง มันก็หยุดอยู่เเค่ผู้ชายที่รู้สึกสนใจเฉยๆ
เเละเพราะมีชิโฮะอยู่ด้วย ฉันต้องพยายามไม่ให้ตัวเองเเสดงความรู้สึกออกมามากเกินไป
อย่างไรก็ตามเรื่องที่ฉันชอบชิเกโมโตะ ฮิซามูระสามารถมองออกได้ทันที
เพราะฉะนั้นวันนี้ฉันไม่อยากจะเจอกับฮิซามูระที่นั่นเลย
เพราะจะถูกมองออกน่ะสิว่าฉันปกปิดความรู้สึกของตัวเองเพื่อชิโฮะ
เเละตามที่ฉันคาดไว้ ฉันถูกฮิซามูระมองออกทันที
ถึงจุดๆนั้นยังเป็นตามที่คาด เเต่…
เเต่เรื่องต่อจากนั้นเป็นสาเหตุที่ทําให้ฉันมานอนกลิ้งอยู่บนเตียงเเบบนี้
[เพราะฉะนั้นเซย์จัง ชั้นจะเป็นคนทําให้เธอมีความสุขเอง]
“อืออ..!”
[เซย์จัง ชั้นชอบเธอ ชั้นจะทําให้เธอมีความสุขอย่างเเน่นอน อยากจะให้ช่วยคบกับชั้นหน่อย]
“ว้าาา! อย่านึกถึงมันนะ ตัวฉัน!”
ฉันนําหมอนมาครอบหัวไว้ เเละพยายามจะลืมฉากที่ผุดขึ้นมาเมื่อกี้
เเต่เเน่นอนนั่นไม่ช่วยอะไรเลย เเถมเพราะฉันมองรอบๆไม่เห็นนั่นทําให้ไม่ใช่เเค่เสียงเพียงอย่างเดียว เเต่ฉันยังจําทิวทัศน์ในช่วงเวลานั้นได้อย่างชัดเจน
สายตาที่จริงจังเเละคําพูดที่ไม่คิดว่าจะเป็นคําโกหก ถึงจะรู้สึกขัดหู เเต่ฉันรู้ว่าเขาพูดจริง
ฮิซามูระเข้าประคองฉันตอนที่กําลังสะดุดล้ม
เมื่อถูกดึงด้วยพละกําลังนั้นร่างกายของพวกเราก็เเนบชิดกันจนฉันสามารถรู้สึกถึงอุณหภูมิของร่างกายที่ส่งผ่านมาได้
หน้าของพวกเราใกล้กันมากขนาดที่ถ้าใครซักคนต้องการริมฝีปากของเราสามารถประกบกันตอนไหนก็ได้
“อืออ..!”
เพราะเอาหน้าซุกกับหมอนไว้ เสียงตะโกนจึงก้องอยู่เเต่ในห้องของฉัน
เเละสุดท้ายฉันยังถูกดันไปติดกับกระดานดําเเละโดนคาเบะด้งโดยหมอนั่นอีก
[เพราะว่าเซย์จังไม่ให้คําตอบนั่นเเหละ อีกอย่างหน้าเวลาอายของเซย์จังน่ารักเกินไป จนอยากเข้าไปใกล้ๆอีก]
“คุ…!”
[ชั้นรักเซย์จัง ชั้นจะทําให้เธอมีความสุขอย่างเเน่นอน ช่วยคบกับชั้นด้วย]
“ว้าา! ทําไมฉันถึงจําได้คําต่อคําเลยล่ะ!”
ฉันเคืองกับความจําของตัวเอง ด้วยความที่อดทนต่อไปไม่ไหวจึงหลุดตะโกนออกมา
อันที่จริงฉันค่อนข้างหัวดี ถึงขนาดที่อันดับในการสอบของชั้นปีฉันอยู่ในเลขหนึ่งหลักมาโดยตลอด
ถึงอย่างนั้นการเอาความฉลาดเเละความจําที่ดีมาใช้ในจุดๆนั้นไม่คิดว่ามันสูญเปล่าหรอ
เเต่ถ้าคําสารภาพรักครั้งเเรกที่ฉันได้รับร้อนเเรงถึงขนาดนั้น ก็คงเป็นเรื่องช่วยไม่ได้ล่ะนะที่จะจดจํามันได้อย่างชัดเจน
ดูเหมือนคําสารภาพรักสุดร้อนเเรงของฮิซามูระจะทําให้ความรู้สึกที่ฉันมีต่อชิเกโมโตะปลิวไปหมดเลย
“ถะ..ถึงจะบอกว่าจะคิดเรื่องคําตอบ เเต่จะทํายังไงดีล่ะ?”
ไม่รู้ทําไมฮิซามูระถึงหมกมุ่นที่จะเอาคําตอบเดี๋ยวนั้นให้ได้ เเต่สําหรับฉันมันกะทันหันเกินไปที่จะให้คําตอบทันที
ถ้าฉันต้องให้คําตอบในชั่วขณะนั้น ฉันคงไม่มีเวลาได้คิดอย่างใจเย็นเเละมีความเป็นไปได้สูงที่ฉันจะตอบตกลงออกไป
(ไม่สิ ต่อให้ฉันคิดอย่างใจเย็นก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะปฏิเสธออกไป ถ้าจะมีอะไรอย่างนั้นโอกาสที่ฉันจะตอบตกลงยังมีมากกว่าอีก!)
“ฉันคิดอะไรอยู่เนี่ย!”
ฉันต่อยตุ๊กตาสัตว์น่ารักๆที่วางไว้ข้างหมอนซํ้าไปซํ้ามา เหมือนกับว่าฉันเปลี่ยนมาลงที่ตุ๊กตาเเทน
อย่างไรก็ตามฉันบอกตัวเองว่าฉันสามารถคิดอย่างใจเย็นเเละออกจากสถานการณ์นั้นมาได้เเล้ว
เเต่ถ้าฉันตอบตกลงตามบรรยากาศนั้นไปล่ะก็…
[ขะ.. เข้าใจเเล้วล่ะ ถ้าเป็นฉันได้ล่ะก็ คือว่า.. จะคบด้วยก็ได้]
[อย่าพูดเเบบนั้นสิ ชั้นชอบเซย์จังนะ ถ้าไม่ใช่เซย์จังไม่ได้หรอก]
[งะ..งั้นต่อจากนี้ ฝากตัวด้วยนะ]
[ชั้นก็เหมือนกัน ดีใจสุดๆเลย เซย์จัง]
ตําเเหน่งของเราสองคนยังเหมือนเดิมโดยที่ฮิซามูระปิดล้อมฉันในท่าที่ใช้มือขวาดันกับกําเเพง
พวกเราสองคนอยู่ใกล้กันเพียงพอที่จะสามารถได้ยินเสียงถอนหายใจของกันเเละกัน ชายหญิงทั้งสองคนที่พึ่งจะเริ่มคบกันอยู่ในระยะเพียงเเค่นั้น
[เซย์จัง ชั้นทนไม่ไหวเเล้ว ได้ไหม?]
[เอ๊ะ..!]
พอฉันสงสัยเเละเงยหน้าขึ้น หน้าของฮิซามูระก็เข้ามาใกล้ยิ่งกว่าเดิม
เมื่อรู้ว่าฮิซามูระพยายามจะทําอะไร หน้าของฉันเเดงขึ้นจนรู้สึกเหมือนจะเดือดได้
[ระ..รอก่อน กะทันหันเกินไปเเล้ว ทะ..ทันทีหลังจากที่เราพึ่งคบกัน]
[ถ้าไม่ชอบล่ะก็ ผลักชั้นออกสิ]
ฮิซามูระวางมือซ้ายไว้ใต้คางของฉัน ยกคางของฉันขึ้นเพื่อที่จะทําให้ง่ายขึ้นต่อการจูบ
อีกไม่กี่เซ็นก่อนที่ริมฝีปากของเราจะประกบกัน
[อ๊ะ..]
ชั่วขณะนึงฉันคิดพยายามจะผลักเขาออก เเต่มือของฉันหยุดบนอกของเขา
เเละริมฝีปากของทั้งคู่ก็—
ติดตามเพจผู้เเปลได้ที่ Ao2Sides
