ตอนนี้ชั้นให้เจ้ายูอิจิเข้ามาในบ้านและพวกเราก็ย้ายกันขึ้นมาที่ชั้นสองของบ้าน
ก่อนที่ชั้นจะเข้าไปในห้องของตัวเอง ประตูของห้องข้างๆก็เปิดออกมาพร้อมกับริเอะที่เดินออกมาจากห้อง
“อ้า ริเอะ”
“พี่… ผู้ชายคนนั้นใช่ไหม… ที่จะมานอนกับเราคืนนี้”
ริเอะถามหลังจากที่เธอเห็นยูอิจิยืนอยู่ด้านหลังชั้น
“อ่อ ยูอิจินี่คือ ริเอะ น้องสาวสุดน่ารักของชั้น”
“นี่พี่.. อย่าพูดแบบนั้นสิ หนูอายนะ”
“ฮ่าๆ เราเป็นเพื่อนสนิทกันหน่ะไม่ต้องเป็นห่วง ชั้นชื่อ ชิเกโมโตะ ยูอิจิ เป็นเพื่อนของสึคาสะน่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก”
“…สวัสดีค่ะ หนูชื่อ ริเอะ”
ริเอะพูดด้วยน้ำเสียงที่เขินอายและหลบสายตาของยูอิจิเล็กน้อย
…เดี๋ยวก่อนนะ
ในเนื้อเรื่องหลัก จริงๆแล้วยูอิจิกับริเอะต้องเจอกันทีหลังไม่ใช่หรอ?
จริงด้วย! ยูอิจิกับริเอะจริงๆแล้วไม่ควรจะเจอกันเร็วขนาดนี้…!
พวกเค้าทั้งสองต้องเจอกันอีกแบบนึง!
ชั้นเรียกเจ้ายูอิจิมาที่บ้านแล้วก็เปลี่ยนเนื้อเรื่องอีกแล้ว…!
“เดี๋ยวๆ ยูอิจิ ริเอะ ช่วยทำเป็นว่าพวกเธอทั้งสองคนไม่ได้เจอกันที่นี่วันนี้ได้ไหม?”
“ห้ะ? ไม่เข้าใจอะ”
“พี่พูดอะไรของพี่เนี่ย?”
“ก็..นะ”
ก็อย่างว่านะ มันเป็นไปไม่ได้หรอกที่ชั้นจะสามารถทำให้พวกเธอทั้งสองคนลืมเรื่องเมื่อกี้ได้
เห้อ~ ทำยังไงดีนะ..
แต่จริงๆแล้วตอนที่ชั้นเข้ามาในโลกนี้ตอนแรก เนื้อเรื่องก็เปลี่ยนไปเยอะมากแล้วนะ
โดยเฉพาะเรื่องที่ ฮิซามูระ สึคาสะ สารภาพรักกับ เซย์จัง เรื่องนั้นหน่ะไม่ควรจะมีอยู่ในเนื้อเรื่องหลักด้วยซ้ำ แถมทั้งคู่ก็คงไม่ได้พัฒนาความสัมพันธ์ของกันและกันเลยด้วย
ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกันว่าต้องรับมือกับการเปลี่ยนแปลงของเนื้อเรื่องยังไงดี
ชั้นมั่นใจเลยแหละ ว่าหลายๆอย่างและหลายๆเรื่องได้เปลี่ยนไปเยอะมากหลังจากที่ชั้นตื่นขึ้นมาในโลกนี้
“งั้นก็พยายามทำความรู้จักกันให้มากที่สุดนะ!”
“ทำไมนายชอบทำตัวแปลกๆตลอดเลยล่ะ? คือ…มันยากนะกับการเป็นเพื่อนของนายตอนเป็นแบบนั้น”
“พี่เนี่ย… บ้าจริงๆเลย”
“เพื่อนสนิทกับน้องสาวของชั้นโหดร้ายจังเลยนะ ชั้นไม่แคร์ว่าน้องสาวจะพูดยังไงหรอก แต่พรุ่งนี้ชั้นไม่ไปช่วยเดทของนายแน่”
“ขอโทษทีนะ อยากให้นวดไหล่ให้ไหม?”
“สัก 2 ชั่วโมงก็คงดีนะ”
“นานไปแล้วเฟ้ย สัก 30 นาทีก็พอ”
“…หนูไปห้องนั่งเล่นได้ยัง?”
ระหว่างที่ชั้นกับเจ้ายูอิจิกำลังคุยเล่นกัน ริเอะก็มองมาที่พวกเราด้วยสายตาที่เย็นชาเป็นอย่างมาก
“ชะ.. เชิญเลย”
“ขอโทษที่มารบกวนนะ”
“…ไม่เป็นไรค่ะ”
หลังจากที่ริเอะพูดเสร็จ เธอก็เดินลงไปข้างล่าง
พวกเราเลยเข้าไปในห้องของชั้นแล้วก็ผ่อนคลายสักหน่อย
“น้องสาวนายน่ารักดีนะ แต่เหมือนว่าจะขี้อายไปหน่อย”
“กล้าดียังไงมาล้อเล่นกับน้องสาวของชั้น?”
“น-นี่นายกำลังทำให้ชั้นกลัวนะ… นายเป็นอะไรเนี่ย? ซิสค่อนหรอ?”
“ไม่อะ แต่ก็ไม่ยอมยกให้นายหรอก”
“ซิสค่อนชัดๆ”
เหมือนที่เซย์จังเคยบอกไว้ ชั้นไม่ใช่ซิสค่อนสักหน่อย
แต่ก็นะ ถ้าเจ้ายูอิจิกับริเอะมาเจอกันที่นี่ในอนาคตมันจะเป็นยังไงนะ?
ริเอะจะตกหลุมรักกับยูอิจิแล้วก็กลายเป็นนางรองอย่างงั้นหรอ?
เธอน่าจะไม่ตกหลุมรักกับยูอิจิแล้วนะ เพราะฉะนั้นเธอจึงไม่ต้องกลายเป็นนางรองอีกต่อไป
ถ้าเป็นแบบนั้นก็โอเคเลยนะ ตอนที่ชั้นอ่านมังงะเรื่องนี้ชั้นก็เอาแต่เชียร์เซย์จังแล้วก็หวังให้เธอมีความสุข แต่ริเอะตอนนี้ก็เป็นน้องสาวของชั้นเเล้ว เธอเป็นสมาชิกของครอบครัวนี้
มันจะเป็นเรื่องที่แย่มากๆถ้าน้องสาวสุดที่รักของชั้นต้องไปตกหลุมรักกับคนที่ยังไงก็รู้ว่าไม่มีทางจะคบกับเธอได้
“เอาหล่ะ เรื่องของวันพรุ่งนี้.. ไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเลยนะว่าโทโจวอินซังจะ-“
“ขอโทษนะ ชั้นก็ไม่เคยคิดเคยฝันเลยว่าจะมีรถลีมูซีนมาจอดอยู่ด้านหน้าบ้านของชั้นเหมือนกัน”
มันไม่ใช่เรื่องปกติหรอกที่จะมีรถลีมูซีนจอดอยู่ด้านหน้าบ้านของตัวเอง
แต่นั่นเเหละคือ โทโจวอิน คาโอริ
“แผนเดิมของเราคือ นาย [ยูอิจิ] จะต้องเดินทางไปเดทจากบ้านของชั้น เพื่อที่จะไม่ให้โทโจวอินซังรู้เรื่องและมาขัดขวางได้ แต่เธอดันรู้เรื่องนี่ซะก่อนแล้ว โอกาสที่เธอจะเเอบตามนายไปด้วยมีมากเลยแหละตอนนี้”
“เธอเฝ้ามองพวกเราอยู่ตลอดเวลาเลยเหรอ? ถ้าเธอจะตามล่าชั้นจริงๆ แบบนั้นมันสตอล์กเกอร์แล้วนะ”
“นาย…จำเรื่องเมื่อตะกี้ได้มั้ย? นายคิดว่าอยู่ดีๆโทโจวอินซังก็ ‘โผล่’ มาหน้าบ้านของนายด้วยรถลีมูซีนตอนที่นายกําลังจะออกจากบ้านเหรอ?”
“…เธอคือสตอล์กเกอร์สินะ”
เธอสามารถทำเรื่องแบบนั้นได้ไม่ใช่เพียงเพราะว่า… เธอ.. เป็นนางเอกของมังงะอย่างเดียว แต่เพราะเธอยังเป็นถึงลูกสาวของประธานบริษัท โทโจวอินกรุ๊ป อีกด้วย
ถึงแม้ว่าเจ้ายูอิจิจะรู้สึกรำคาญ แต่ในใจลึกๆแล้วเค้าก็ไม่ได้ไม่ชอบ
เค้าไม่มีความตั้งใจที่จะแจ้งความด้วยซ้ำ
“งั้น ชั้นขอฟันธงเลยว่าพรุ่งนี้นายจะโดนติดตามตอนกำลังเดินทางไปเดทแน่นอน”
“เอาจริงดิ… เเบบนั้นคงเเย่เเฮะ ถ้าเธอเข้ามาขัดขวางเดทครั้งนี้ชั้นจะสารภาพรักกับฟุจิเสะไม่ได้หล่ะสิ”
ใช่แล้ว เจ้าหมอนี่ตั้งใจจะสารภาพรักกับฟุจิเสะในเดทของวันพรุ่งนี้
ในขณะเดียวกัน ฟุจิเสะก็เตรียมที่จะสารภาพรักกับยูอิจิในเดทของวันพรุ่งนี้เหมือนกัน
พวกเค้าทั้งคู่ต่างก็ตกหลุมรักกันเเละกัน
เห้อ.. สองคนนี้จะไปไหนก็ไปเถอะ
ชั้นก็อยากจะทําตัวหวานๆกับเซย์จังให้เร็วที่สุดเหมือนกันเเท้ๆ เเต่ไม่รู้เหมือนกันว่าชั้นจะทำแบบนั้นได้รึเปล่า…
“งั้นชั้นจะโทรหาเซย์จั- ชิมาดะ..”
“โทรหา? ทำไมหรอ?”
“ก็ให้เธอรู้ไงว่านายพลาดทำแผนแตกแล้ว และโทโจวอินซังก็อาจจะตามพวกเรามาที่สถานที่เดทด้วยก็ได้”
“…ขอโทษนะ”
เอาจริงๆแล้วทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพราะความไม่เอาใจใส่ของหมอนี่นั่นแหละ
หมอนี่ไม่มีทางที่จะหลบลีมูซีนที่มาจอดหน้าบ้านของตัวเองได้หรอก แต่มันก็เป็นความผิดของหมอนี่อยู่ดีที่ทำแผนแตก เเละทำให้โทโจวอินซังรู้เรื่องนี้
…ก็นะ ไม่ว่าเธอจะรู้เรื่องนี้หรือไม่ ยังไงเธอก็จะหาทางมาขัดขวางพวกเค้าอยู่ดี
งั้นเรามารีบทำลายความเป็นไปได้นั้นกันเถอะ
“แล้วก็.. ส่ง”
ชั้นบอกเซย์จังว่าเจ้ายูอิจิพลาดและโทโจวอินซังก็รู้แผนแล้ว
มันขึ้นว่าอ่านทันทีและไม่กี่วินาทีต่อมาชั้นได้รับข้อความตอบกลับ
[ทำอะไรกันเนี่ย… เจ้าพวกโง่]
“เธอบอกมาแบบนี้”
“เอาจริงดิ…”
ยูอิจิยืนขึ้นแล้วก็ก้มหัวลง [ทำนองว่าพยายามจะขอโทษ]
ต่อให้นายทำแบบนี้กับชั้น เซย์จังเขาก็ไม่รู้ว่านายรู้สึกผิดหรอก
งั้นก็พิมพ์ตอบกลับไปด้วยละกันว่าเจ้ายูอิจิกำลังรู้สึกขอโทษอยู่
“ชั้นไม่แคร์กับการขอโทษของนายหรอกเฟ้ย”
“นายไม่ให้เกียรติชั้นเลยหรือไง?”
“ชั้นไม่สนหรอกไอศักดิ์ศรีอะไรนั่นของนายหน่ะ สิ่งที่เราต้องกังวลตอนนี้คือเรื่องของเดทของนายในวันพรุ่งนี้นะ”
“ใช่ นั่นสินะ เรื่องศักดิ์ศรีของชั้นเอาไว้ก่อนละกัน…”
เราควรทำยังไงดีหล่ะทีนี้
สำหรับชั้นแล้ว ชั้นคิดว่าถ้าไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเจ้ายูอิจิอีกเลยก็คงดีนะ
เพราะว่ายังไงเค้าก็โดนขัดขวางอยู่ดีในเนื้อเรื่องเดิม มันเลยยากมากๆที่จะคิดหาแผนใหม่ๆ
ถ้าทั้งคู่เดทกันได้โดยไม่โดนขัดขวางเลยแล้วใครสักคนสารภาพรัก ทั้งคู่จะได้คบกัน
ถ้าเป็นแบบนั้น… เนื้อเรื่องของ โอโจ้วจามะ ก็จะจบลงสิ
ชั้นรู้สึกผิดกับยูอิจิและฟุจิเสะนะ แต่ในความคิดของชั้นแล้ว ชั้นก็อยากให้โทโจวอินซังมีความสุขเหมือนกัน
ถ้าทั้งคู่ ยูอิจิเเละฟุจิเสะ คบหากัน โทโจวอินซังจะไม่มีบทเลย เนื้อเรื่องก็จะเป็นอันจบ
หลังจากเดทนี้มันจะเป็นเรื่องราวของการช่วยเหลือเด็กสาวคนนึง
ถ้ายูอิจิกับฟุจิเสะคบกันขึ้นมาจริงๆ จะไม่มีคนเข้าไปช่วยเหลือโทโจวอินซัง
ที่จริงแล้ว ชั้นไม่สนใจหรอกว่าเจ้ายูอิจิจะได้คบกับใคร จะฟุจิเสะหรือจะโทโจวอินซัง
มันไม่สำคัญหรอกว่าเป็นใคร ขอแค่ให้เค้ามีความสุขกับคนที่เลือกก็พอ
ชั้นรู้ดีว่าฟุจิเสะเป็นผู้หญิงที่น่ารักและนิสัยดี แต่ชั้นก็รู้ดีเหมือนกันว่าโทโจวอินซังเป็นหญิงสาวที่รักยูอิจิมากเหมือนกัน
นั้นแหละ ทำไมชั้นถึงไม่อยากจะเข้าข้างใครระหว่างทั้งคู่
ชั้นอยากให้เจ้ายูอิจิทำความรู้จักกับทั้งสองคนให้มากขึ้นด้วยตัวเอง แล้วก็ค่อยตัดสินใจว่าจะคบกับใคร
แต่พอเนื้อเรื่องมันปูมาแบบนี้ โทโจวอินซังจะถูกทำให้เหมือนว่าเป็นตัวร้ายที่กำลังจะเข้าไปขัดขวางการเดทของทั้งคู่
ไม่สิ เธอเองก็มีความรู้สึกเหมือนกัน เพราะฉะนั้นสำหรับเธอแล้ว ฟุจิเสะเองก็เป็นคนที่กำลังขัดขวางเธออยู่
มันก็เพราะโทโจวอินซังชอบยูอิจิยังไงหล่ะ
เจ้ายูอิจิยังไม่รู้เรื่องนี้หรอก
เค้าแค่คิดว่าเพื่อนสมัยเด็กกำลังเข้ามาขัดขวางชีวิตรักของเค้าอยู่
ถ้ามันยังเป็นแบบนี้ต่อไปละก็ ยูอิจิจะไม่รู้ถึงความรู้สึกที่แท้จริงที่โทโจวอินซังมีให้เค้าเเล้ว
ในฐานะนักอ่านและแฟนคลับ ชั้นไม่ต้องการให้ [ยูอิจิคบกับฟุจิเสะ] ตอนนี้
แต่ในขณะเดียวกัน เจ้ายูอิจิก็เหมือนจะจริงจังกับฟุจิเสะมากๆ ถ้าเค้าจะเลือกฟุจิเสะ ชั้นก็พร้อมที่จะสนับสนุนทางเลือกที่เค้าเลือกเช่นกัน
นี่ไม่ใช่ความรู้สึกของนักอ่านหรือแฟนคลับ แต่เป็นความรู้สึกในฐานะเพื่อนซี้ของยูอิจิ
“งั้นชั้นก็จะพยายามหยุดไม่ให้โทโจวอินซังเข้ามาขัดขวางพวกนายละกัน… เท่าที่ชั้นทำได้อะนะ”
“ขอบคุณมากเลยนะ แค่นั้นก็พอแล้วล่ะ”
พวกเราจะพยายามคิดแผนป้องกันให้มากที่สุด แต่มันก็อาจจะไร้ประโยชน์เพราะว่าคนที่เรากำลังจะเผชิญอยู่นั้นคือ โทโจวอิน คาโอริ แต่ชั้นก็จะพยายามอย่างสุดความสามารถไม่ให้เธอเข้ามาขัดขวางได้
“ชั้นจะลองปรึกษากับชิมาดะดูนะ ว่าจะทำยังไงดี”
“ดีเลย จะว่าไปชั้นมีไอเดียมาเสนอ”
“ห้ะ มันค่อนข้างยากเลยนะที่ยูอิจิจะมีไอเดียดีๆมาเสนอ”
“ฮ่าๆ ถ้านายประเมินชั้นต่ำไปละก็ นายโดนเผาแน่”
“อะไร? อุณหภูมิร่างกายของนายเกิน 100 องศาเลยหรอ?”
“นี่ ฟังกันก่อนสิ”
“งั้นเล่ามา”
“คืองี้นะ พรุ่งนี้เดทของชั้นกับฟุจิเสะ นั่นแหละนายจะมาช่วยชั้นตรงนี้แหละ”
“จะให้ชั้นไปคนเดียวหรือไง? จะไปสวนสนุกคนเดียวมันก็แปลกๆนะ”
พรุ่งนี้ยูอิจิกับฟุจิเสะจะไปสวนสนุกด้วยกัน แล้วชั้นจะทำอะไรทั้งวันหล่ะ?
“นั้นแหละเห็นปัญหาไหม? ทำไมเราไม่ชวนชิมาดะมาร่วมด้วยหล่ะ นายจะได้-“
“ได้เลย”
“ตัดสินใจไวจังฟะ!”
ชั้นตอบไวไปหน่อยเพราะคิดว่ามันคือการที่ชั้นจะได้ไปสวนสนุกกับเซย์จังด้วยกันสองคน
“นี่นาย… เอาจริงดิ”
“…”
อย่างที่คิดเอาไว้ ขนาดเจ้ายูอิจิที่ทึ่มสุดๆยังรู้เลยว่าการแสดงออกของชั้นเมื่อกี้มันแปลว่าอะไร
ช่วยไม่ได้สินะ ก็เป็นเพื่อนซี้กันนี่นา
“นายอยากไปสวนสนุกขนาดนั้นเลยหรอ? ก็คิดไว้อยู่แล้วนะ เพราะชั้นก็อยากไปเหมือนกัน”
“ชั้นดีใจนะที่นายทึ่มได้ขนาดนี้”
“ชั้นไม่ได้ทึ่มสักหน่อย นักเรียน ม.ปลาย ก็ไปสวนสนุกได้นะ”
เจ้ายูอิจินี่คงจะทึ่มจริงๆนั่นแหละ
“แต่ทำไมนายถึงอยากให้ชั้นกับชิมาดะไปด้วยล่ะ?”
“ให้พวกนายสองคนตามไปดูชั้นกับฟุจิเสะ เวลาคาโอริเข้ามาขัดขวาง พวกนายจะได้หยุดเธอได้ทันทีเลยไง!”
“มันจะไม่สร้างปัญหาให้กับชั้นและชิมาดะเกินไปหน่อยหรอ?”
“ชั้นขอโทษนะ… แต่ไม่มีวิธีอื่นแล้ว…”
“…นั่นสินะ”
ถ้าโทโจวอินซังรู้ถึงสถานที่เดท ยังไงแผนทั้งหมดที่พวกเราคิดขึ้นมาก็จะไร้ประโยชน์อยู่ดี
ถ้าเป็นแบบนั้น มันคงจะดีกว่าถ้าชั้นและเซย์จังไปที่นั่นเลยและคอยจับตามองรอบๆ
มันเป็นแผนที่ไร้สาระมาก แถมยังสร้างปัญหาให้กับชั้นเเละเซย์จังอีกด้วย
“นายนี่ให้ชิมาดะทำอะไรที่มันยุ่งยากจริงๆนะ?”
“ชะ.. ชั้นไม่ได้ตั้งใจเเบบนั้นนะ? ชิมาดะเป็นคนดีจะตายไป ชั้นเลยคิดว่าเธอน่าจะยอมช่วยน่ะ”
“… ถ้านายหมายความแบบนั้นละก็…”
สิ่งที่ยูอิจิขอมา มันลําบากเกินไปสําหรับชั้น อย่าว่าเเต่เซย์จังเลย
แต่มันก็ไม่มีแผนไหนอีกแล้วที่เราจะสามารถใช้ได้
“หืม..? ชั้นได้รับข้อความใหม่ใน RINE น่ะ เหมือนจะมาจากชิมาดะ เธอนี่มัน…”
“เธอว่าไงหรอ?”
“กะแล้วชิมาดะเป็นคนดีจริงๆเลยนะ”
ชั้นยื่นโทรศัพท์ให้กับยูอิจิแล้วก็เปิดข้อความจากเซย์จังให้ดู
[ฉันคิดวิธีต่อกรกับโทโจวอินได้แล้ว แต่พวกเราจะต้องไปที่ที่ชิโฮะกับชิเกโมโตะจะไปในวันพรุ่งนี้ เราจะมีโอกาศที่จะหยุดโทโจวอินได้มากขึ้น ถ้าเราไปด้วย… ชิเกโมโตะจะโอเคมั้ยนะ? นายน่าจะลองถามหมอนั่นดูนะ]
“คุ… ชิมาดะจะเป็นคนดีเกินไปแล้ว”
ยูอิจิยืนขึ้นพร้อมถือโทรศัพท์ของชั้นและทำท่าทางดีใจเป็นอย่างมาก
ชั้นไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเลยว่าเซย์จังจะเสนอไอเดียที่เจ้ายูอิจิพึ่งได้เสนอมาหมาดๆ
อย่างที่คิดเซย์จังเป็นคนที่น่ารักมากเลยนะ แถมยังใจดีอีก-
“ฮ่าๆ จริงๆเลยนะ ชิมาดะเป็นคนดีสุดๆไปเลย! อ้ะ.. ห้ะ!? หืม?!”
“มีอะไรหรอ? เอาโทรศัพท์ของชั้นคืนมาได้แล้ว”
“โทษทีนะ คือมันแบบว่า.. นิ้วเผลอไปปัดหน้าจอแล้วมันเลื่อนขึ้นน่ะ.. แล้วชั้นก็.. แบบว่าเห็นประวัติการแชทของนายกับชิมาดะเข้า…”
“อ๊ะ!!!”
ติดตามเพจผู้เเปลได้ที่ Ao2Sides
