ตอนที่ 600 ปูเสื่อรอ เรื่องด่วนมาก!
เมิ่งซีได้ลิ้มรสความหอมหวานแล้วจริงๆ! คำแนะนำ (สั่งสอน) ของเฉินชางมีประโยชน์มาก! เธอพบว่าเฉินชางเข้าใจแก่นสำคัญของการรักษาหลอดเลือดเป็นอย่างดี เมิ่งซีได้ผลเก็บเกี่ยวมากมายจากคำแนะนำของเฉินชาง! ความจริงแล้วเธอก็มีศักยภาพที่ค่อนข้างแข็งแกร่ง รวมกับการถ่ายทอดความรู้ของเฉินชาง จึงย่อมพัฒนาได้อย่างรวดเร็ว
ที่เธอได้คะแนนสูงขนาดนี้ในการแข่งขันในวันนี้ ย่อมหนีไม่พ้นเพราะได้เฉินชางแนะนำอย่างเต็มใจ แต่การแข่งขันพรุ่งนี้เป็นถึงจะไคลแม็กซ์ในไคลแม็กซ์ เทียบกันแล้วยากกว่าวันนี้มาก
พรุ่งนี้เป็นการแข่งขันสุดหิน ผู้ที่เข้ารอบห้าคนสุดท้ายของกลุ่มไม่มีใครต่อกรง่ายเลยสักคน ถ้าไม่มีศักยภาพและความสามารถจริงๆ ยากมากที่จะได้รับชัยชนะในการแข่งขัน กัวอวิ๋นเฟยไม่กังวลสักนิด แต่ในใจหนูน้อยเมิ่งยังหวาดหวั่นกระวนกระวาย เธอรู้ว่าตนไม่ได้เก่งจริง! เหตุที่มีวันนี้ได้เพราะได้ประโยชน์จากการแนะนำของเฉินชาง คิดถึงการแข่งขันพรุ่งนี้ เธอจึงตัดสินใจให้เฉินชางทำงานล่วงเวลาช่วยสางรายละเอียดในคลิปให้
เฉินชางมองดูเมิ่งซีนั่งอยู่ข้างๆ มือซ้ายเท้าคาง เริ่มมุ่ยปาก กะพริบดวงตาทั้งสอง ที่สำคัญชุดที่ใส่อยู่ยังคล้ายชุดเครื่องแบบนิดหน่อย…
เหมือนภาพในการ์ตูนเป็นอย่างยิ่ง: นายท่าน คืนนี้ขอให้เชิญมาชี้แนะ (สั่งสอน) ฉันด้วยนะคะ!
เฉินชางรีบส่ายหัวแรงๆ! เขาลุกขึ้นยืน มองดูเมิ่งซีด้วยสายตาเข้มงวด ส่ายหัวแล้วพูดอย่างหนักแน่นว่า “โอเค!”
เจอไม้เด็ดแบบนี้เข้าไปทำเอาเมิ่งซีเห็นแล้วยังอึ้งเอง หรี่ตาเอ่ยว่า “ร่างกายไม่ซื่อสัตย์เลยเนอะ…”
เฉินชางกลอกตา “อาจารย์เมิ่ง คุณดูกาลเทศะด้วย! ที่นี่ไม่ใช่ห้องผ่าตัด…”
เมิ่งซีตัดบท “เจ๊ไม่ชอบเด็กผู้ชายอย่างเธอหรอกจ้ะ”
ในที่สุดเฉินชางจึงถอนใจโล่งอก “งั้นก็ดี…”
“แต่…อาจารย์เมิ่ง ผมเป็นนักเรียนของคุณ ผมอยากรู้เรื่องสำคัญในชีวิตของคุณมาก! คุณมีแฟนไหม” เฉินชางถามอย่างสงสัย ถึงยังไงผู้หญิงที่เพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้าตา การศึกษา ความสามารถและชาติตระกูลย่างเมิ่งซีคงไม่ได้ไม่มีแฟนหรอกมั้ง
แต่เฉินชางไม่เคยเห็นเมิ่งซีพูดคุยกับผู้ชาย ทั้งยังน้อยมากที่เมิ่งซีจะพูดถึงผู้ชายคนอื่นให้เขาฟัง! ที่สนิทที่สุดเหมือนจะเป็นตัวเขาเองแล้ว เธอเป็นอย่างนี้ เป็นลูกศิษย์ก็ไม่ค่อยสบายใจ!
เมิ่งซีได้ยินคำพูดของเฉินชางก็ยิ้มจนตาหยีขึ้นมา กระพือขนตาไปมา “คุณอยากรู้มากเหรอ”
เฉินชางพยักหน้ายืนยัน “ใช่สิ คุณไม่แต่งงาน ผมเป็นนักเรียนของคุณรู้สึกไม่ปลอดภัยมากๆ”
เมิ่งซีสำลักน้ำลายทันที…ไอเสียยกใหญ่โตจนก้อนเนื้อบางก้อนกระเพื่อมแรงผิดปกติ หมอศัลยกรรมหัวใจที่อยู่รอบๆ เหล่านั้นอยากย้ายไปแผนกทรวงอกและต่อมไทรอยด์ทันที! พวกเขามองดูเมิ่งซีอย่างไม่สบายใจ จับจ้องตาโต ท่าทางคล้ายเป็นกังวล แต่ดวงตาซื่อตรงนัก…ลำคอที่สั่นกระเพื่อมไม่หยุดยังทรยศพวกเขาเสียแล้ว
เฉินชางเห็นสภาพก็เหงื่อตก! มีอาจารย์แบบนี้ คนเป็นลูกศิษย์ใจตุ๊มๆ ต่อมๆ!
เขาจ้องเมิ่งซีทันที “อาจารย์เมิ่ง นี่มันที่สาธารณะ ระวังผลกระทบด้วยครับ!”
เมิ่งซีไอแค่กๆ แล้วถอนหายใจโล่งอกในที่สุด “ความจริงแล้ว…ฉันมีแฟนนะ!”
เฉินชางผงะไป “หา? ถ้าไม่มีรูปก็ถือว่าไม่จริงครับ!”
เมิงซีได้ยินเข้าจึงล้วงมือถือมาจากกระเป๋า เปิดรูปรูปหนึ่งให้ดูทันที แล้วเอ่ยว่า “ดู แฟนฉันเอง!”
เฉินชางมองเมิ่งซีด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ “นะ…นี่…จะเหมาะเหรอครับ”
เมิ่งซียักไหล่ “มีอะไรไม่เหมาะ”
เฉินชาง “เอาจริงเหรอครับ”
เมิ่งซีตบหน้าอก “แน่นอน!”
พอเธอตบอกแบบนี้ ทำให้ผู้คนที่กำลังเตรียมจะออกไปรอบๆ ตัดสินใจนั่งต่ออีกสองสามนาที ถึงยังไง…กลับไปก็ไม่มีอะไรทำ
เฉินชางถอนใจ “เฮ้อ คิดไม่ถึงว่าที่แท้อาจารย์เมิ่งกับผมจะเป็นเพื่อนร่วมรบ เสียมารยาทซะแล้ว!”
เมิ่งซีก็ถอนใจ หลังพิงเก้าอี้ พูดอย่างห่อเหี่ยวใจว่า “น่าเสียดาย แฟนฉันถูกไอ้โจรซือคงแย่งไปแล้ว!”
เฉินชางกลอกตา ในที่สุดก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นแล้ว แต่…ยังยอมรับได้ยากอยู่ดี! เขาหันกลับไปมองเมิ่งซี พูดช้าๆ ว่า “อาจารย์เมิ่ง คุณ…”
เมิ่งซีอึ้งไป พอเห็นเฉินชางพูดไม่จบก็งงทันที “ฉันทำไม คุณก็พูดมาสิ”
เฉินชางถอนใจอย่างเวทนา “คุณหน้าตาดีขนาดนี้ เสียดายของจริงๆ!”
เขาไม่ได้พูดอีกครึ่งประโยคออกมา ถ้าคุณยก ‘ข้อดี’ ของคุณให้ยัยฉินขี้ประจบผู้น่ารักของผมจะดีขนาดไหนนะ
พอเมิ่งซีได้ยินก็หัวเราะคิกคัก “คุณรู้ได้ไงว่าผู้หญิงไม่ชอบผู้หญิงสวย”
เฉินชางตะลึงไป พลันไม่รู้จะโต้อย่างไรดี!
ไม่นานนักทุกคนก็พากันถกเถียงกัน จึงได้รู้ว่าที่แท้…เมิ่งซีดันเป็นอาจารย์ของเฉินชาง! คราวนี้ทุกคนงงไปหมดแล้ว
สองศิษย์อาจารย์นี่จะเก่งเกินไปแล้วมั้ง
พวกเขาจ้องเมิ่งซีตาเขม็ง รู้สึกว่าตนประเมินผู้หญิงคนนี้ต่ำไป นักเรียนเธอยังเก่งขนาดนี้ แล้วเธอจะต้องเก่งขนาดไหน
คิดถึงตรงนี้ ทุกคนพากันทอดถอนใจ จู่ๆ ชายคนหนึ่งก็เอ่ยขึ้นว่า “ถ้าผมมีอาจารย์แบบนี้ ผมก็ต้องเก่งเหมือนกันแน่!”
พอพูดเช่นนี้ออกมาก็ทำให้ผู้คนรอบๆ เห็นด้วยทันที!
“ก็จริง ถ้าอาจารย์ผมหน้าตาแบบนี้ ความสามารถของผมต้องไม่ได้เป็นอย่างตอนนี้ จะต้องเก่งกว่านี้แน่นอน!”
“นั่นสิ ถ้ามีอาจารย์แบบนี้ผมจะเลิกงานทำไม อยากผ่าตัดกับอาจารย์ทุกวันเลย!”
“เฮ้อ…ความสำเร็จไม่ใช่เรื่องบังเอิญจริงด้วย! ความสำเร็จของผู้ชายยิ่งแล้วใหญ่…”
……
เมื่อได้ยินผู้คนรอบๆ พูดคุยกัน ชุยหยวนอู่ก็ถอนใจ “ถ้าผมมีอาจารย์แบบนี้ ผมจะต้องเข้าแข่งระดับประเทศได้แน่!”
หยางเจี้ยนซู่ได้ยินเข้า เส้นเลือดบนหัวล้านใสก็ปูดขึ้นสองสามเส้น เขาสาบานได้ว่าเขาไม่โกรธ แค่เลือดพุ่งปรี๊ดไปหัวเอง อยากต่อยคนก็เท่านั้น
หนิงเฮ่าเซินไม่พูด แต่พ่นลมหายใจช้าๆ มีอาจารย์อยู่ประเภทหนึ่งคืออาจารย์ของคนอื่นเขา!
คราวนี้ทุกคนต่างมองดูเฉินชางอย่างอิจฉา เฮ้อ…สมแล้วละที่เขาจะยอดเยี่ยม! มีติวเตอร์แบบนี้ เอ้ย! มีอาจารย์แบบนี้จะไม่ยอดเยี่ยมได้ไง
ตอนนี้เองทุกคนต่างอยากเข้ามาถามเสียหน่อย ไม่ทราบว่าหัวหน้าเมิ่งมักจะ…หรืออาจจะเป็นติวเตอร์มั้ย
เฮ้อ…
เฉินชางดูท่าทางของคนรอบๆ นี้ แล้วถอนหายใจออกมาอย่างอดไม่ได้
เฮ้อ…
พวกคุณก็ใช่ว่าไม่มีโอกาส แค่คิวจีบอาจารย์เมิ่งยาวเท่าไฟลท์ไปเมืองไทย!
เมิ่งซีมองเฉินชาง ยิ้มเอ่ยว่า “คุณคงไม่เอาไปพูดส่งเดชใช่ไหม”
เฉินชางผายมือออกอย่างจนใจ “ไม่พูดอยู่แล้วครับ”
เดิมทีถ้าอิงตามท่วงท่ากับบทที่นิยายกำลังภายในชอบใช้กัน เฉินชางควรไปช่วยทำให้อาจารย์ของเขาสมปรารถนาอย่างห้าวหาญ เอาชนะเจ้าโจรซือคง แล้วกระซิบข้างหูเขาว่าอาจารย์ข้าคือเมิ่งซี!
แต่ขณะนี้ เขาเสียใจนิดหน่อย! ถึงยังไง…ใครเป็นชู้ก็ยังไม่แน่ใจ ใครแย่งแฟนใครก็ยังบอกไม่ได้นี่!
เฉินชางในตอนนี้รู้สึกกดดันมาก เฮ้อ…อาจารย์เมิ่งชอบแฟนของหมอซือคง ฉันจะช่วยใครดี ปูเสื่อรอ เรื่องด่วนมาก…
