บทที่ 255 ตะวันจันทราประชันแสง
สวี่ชิงจ้องเซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่อง
เขายอมรับว่าอีกฝ่ายแข็งแกร่งมาก เป็นศัตรูที่แข็งแกร่งที่สุดที่เคยเจอมานับตั้งแต่ก้าวมาอยู่บนเส้นทางฝึกบำเพ็ญ
นี่ยังเป็นเพราะใช้เจ้าเงาไปปิดช่องเวทของอีกฝ่าย ทำให้กำลังรบของเขาไฟชีวิตลดไปหนึ่งดวงด้วย
ไม่เช่นนั้นแล้วสวี่ชิงรู้ว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้เลย
และต่อให้ไฟชีวิตลดไปหนึ่งดวง วิชาของอีกฝ่ายยังแสดงออกมาถี่ๆ เคล็ดวิชาระดับจักรพรรดิน่าตื่นตะลึง พลังวิเศษทั้งตัวนับไม่ถ้วน โดยเฉพาะการป้องกันจากตะเกียงแห่งชีวิต ทำให้พิษของเขาไร้ผล
“หากข้าได้ตะเกียงแห่งชีวิตของเขา เช่นนั้นด้านการป้องกันก็ทำได้ถึงขั้นนี้เหมือนกัน กายวิญญาณได้รับการป้องกันจากตะเกียงจะยิ่งสมบูรณ์ขึ้น!”
สวี่ชิงหรี่ตา จ้องคอของเซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่องและฉัตรเจ็ดสีเหนือศีรษะของเขา จิตสังหารรุนแรงกว่าเดิม
ในตอนที่สวี่ชิงมองเซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่อง เซิ่งอวิ๋นจื่อก็จ้องสวี่ชิงเช่นกัน ในใจของเขาสวี่ชิงนับว่าอยู่ในสามอันดับแรกของผู้บำเพ็ญระดับเดียวกันที่เขาได้สู้ด้วยในมณฑลรับเสด็จราชันช่วงหลายปีมานี้ได้แล้ว
ได้เจอกับบุคคลระดับในนี้สถานที่เล็กๆ อย่างทวีปปักษาสวรรค์ทักษิณเป็นเรื่องที่เซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่องคิดไม่ถึง
‘เห็นทีท่านบรรพจารย์จะพูดถูก มหายุคมาถึงแล้ว อัจฉริยะเกิดขึ้นถี่ๆ บุคคลเก่งกาจเยี่ยมยุทธ์ปรากฏขึ้นมากมาย และในมหายุคก็แฝงไว้ซึ่งมหาวาสนา อย่างสวี่ชิงคนนี้…ตะเกียงแห่งชีวิตของเขาหากหลอมรวมไปในร่างกาย ในขอบเขตนี้ข้าไม่ใช่แค่จะมีกำลังรบไฟชีวิตเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งดวงทันทีเท่านั้น สิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือวังสวรรค์
‘คุณค่าของตะเกียงแห่งชีวิตไม่ได้อยู่ที่ระดับสร้างฐานเท่านั้น ที่ยิ่งไปกว่านั้นคือระดับแก่นลมปราณวังสวรรค์! หากข้าหลอมรวมกับตะเกียงแห่งชีวิตของเขา ภายใต้พลังจากตะเกียงแห่งชีวิตสองดวง ในชั่วเสี้ยวพริบตาที่ทะลวงระดับแก่นลมปราณวังสวรรค์ ตะเกียงแห่งชีวิตยกระดับวังสวรรค์ ข้าก็จะสะท้อนวังสวรรค์ในหมอกแห่งชะตาได้สองวัง
‘หนึ่งวังมีไฟชีวิตหกดวง ข้าเพิ่งก้าวสู่ระดับหลอมตันเถียนก็จะมีพลังไฟชีวิตอย่างน้อยสิบสองดวง หล่อเลี้ยงช่วงหนึ่ง หลังจากที่เปิดวังสวรรค์ที่หนึ่งของจริงได้แล้ว ข้าก็จะมีพลังไฟชีวิตสิบแปดดวง!
‘แล้วยังมีเคล็ดวิชาระดับจักรพรรดิของเขา สังหารเขาในการต่อสู้วันนี้ กลืนกินวิหคทองหลอมหมื่นวิญญาณของเขา ความสำเร็จที่เมี่ยเหมิงของข้าก้าวสู่ขั้นที่สองก็จะเพิ่มมากขึ้น!”
‘นับแต่โบราณกาลมา ต่อให้เป็นลูกหลานของเจ้าเหนือหัวจักรพรรดิโบราณในตอนนั้นพวกนั้นก็ไม่สามารถยกระดับเคล็ดวิชาระดับจักรพรรดิของตัวเองไปถึงขั้นที่สองได้ในช่วงที่เป็นระดับสร้างฐาน กระทั่งว่าถึงระดับแก่นลมปราณวังสวรรค์แล้วก็ยังยากที่จะทำให้เคล็ดวิชายกระดับได้ เห็นได้ว่าการยกระดับของเคล็ดวิชาระดับจักรพรรดินั้นยากมาก และเมื่อสำเร็จ การเพิ่มพลังจากเคล็ดวิชาระดับจักรพรรดิจะไม่ใช่แค่ไฟชีวิตหนึ่งดวงเท่านั้น แต่จะเหมือนกับวังสวรรค์ ล้วนเป็นไฟชีวิตหกดวง!”
‘หากข้าทำสำเร็จ ในเสี้ยวพริบตาก้าวสู่ระดับแก่นลมปราณ ก็จะมีกำลังรบสิบแปดดวง อีกทั้งไม่นานก็จะถึงระดับไฟชีวิตยี่สิบสี่ดวง กำลังรบเช่นนี้ ข้าก็จะเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งของมณฑลรับเสด็จราชันได้อย่างสมบูรณ์แบบ และด้วยฐานะนี้รวมกับผู้ครองกระบี่ นับจากนี้เส้นทางของข้าก็จะรุ่งโรจน์ มุ่งตรงสู่เขตปกครองผนึกสมุทร!”
บนท้องฟ้า เซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่องและสวี่ชิงยึดพื้นที่สองฟากฟ้า แต่ละคนต่างรัศมีอำนาจท่วมท้น ทางเซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่องแสงเจ็ดสีเปล่งประกายเจิดจ้า ทำให้พื้นดินกลายเป็นแสงสีรุ้ง
สวี่ชิงทางนั้นฟากฟ้ามืดมิด เปลวไฟสีดำเผาไหม้ผืนนภา ส่งเสียงดังเลื่อนลั่นสนั่นหวั่น แววตาของทั้งสองคนจ้องเพ่งข้ามอากาศ ต่างมองเห็นจิตสังหารที่ลุกโชนของอีกฝ่าย
เสี้ยวขณะต่อมาพวกเขาก็เคลื่อนไหวพร้อมกัน
มองไกลๆ ภาพฉากนี้พรั่นพรึงนัก นั่นเป็นผืนฟ้าที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ปะทะเข้าหากันอย่างรวดเร็ว
นั่นคือเมี่ยเหมิงและวิหคทอง วิหคเทพในตำนานสองตนกำลังกู่ร้องคำรามกลืนกินซึ่งกันและกัน
นั่นคือฉัตรสองคันที่ต่างกำลังปะทุแสงเทพของตัวเองออกมา
นั่นเป็นศึกตัดสินเป็นตายระหว่างเจ้าเหนือหัวอายุเยาว์และจักรพรรดิบรรพกาลอายุเยาว์
เสียงสะเทือนเลื่อนลั่นดังไปทั่วทุกทิศ ลมเมฆเปลี่ยนสี พลังท่วมท้นฟ้าดิน!
ต่างผลัดกันรุกผลัดกันรับ ในขณะที่สู้กันดุเดือดยิ่งขึ้น จากท้องฟ้าที่เหมือนจะระเบิด สวี่ชิงและเซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่องต่างโจมตีออกไปสุดกำลัง ต่างร่างสะท้านบ้าคลั่ง ต่างจำต้องถอยไป
‘บัดซบ หากข้ายังมีกำลังรบไฟชีวิตหกดวงแล้วล่ะก็!’ เซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่องสีหน้าเคร่งเครียด เปลวไฟในร่างลุกไหม้ พยายามขับไล่กำจัดเงาดำบนช่องเวทที่หนึ่งร้อยยี่สิบสุดกำลัง
แต่ไม่ว่าเปลวไฟของเขาจะลุกไหม้รุนแรงเพียงใด เจ้าเงาก็ยืนหยัดอย่างมั่นคง ทุ่มสุดกำลังอุดช่องเวทที่เหมือนภูเขาไฟลูกนั้น ทำให้ช่องเวทในกายของเขาไม่สามารถแผ่ออกมาได้แม้แต่น้อย ทำให้เซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่องก่อไฟชีวิตดวงที่สี่ขึ้นไม่ได้
นี่ทำให้จิตสังหารในดวงตาของเซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่องยิ่งวาวโรจน์ ระหว่างที่ถอยเขาเห็นสวี่ชิงที่อยู่ไกลๆ ร่างเพียงไหววูบก็พุ่งตรงประชิดเข้ามาใกล้ตนทางนี้พร้อมด้วยจิตสังหารอันโหดเหี้ยม
ในตาของเขาฉายแววเด็ดเดี่ยว กัดปลายลิ้นพ่นเลือดออกมา
“อาภรณ์ผี ผนึกวิญญาณ!”
เลือดของเขาคำนั้นขยายใหญ่ขึ้นทันทีตามคำพูด เวลาเพียงพริบตาก็ขยายใหญ่ถึงร้อยจั้ง แล้วพลันก่อเป็นเสื้อสีเลือดตัวหนึ่ง หอบม้วนไปหาสวี่ชิงทางนั้น
สวี่ชิงดวงตาจ้องเพ่ง วิหคทองที่อยู่ข้างหลังคำรามแผ่ไฟดำมา กำลังจะเผา แต่เสี้ยวขณะต่อมา อาภรณ์เลือดตัวนี้ก็ไม่สนใจว่าตัวเองจะเสียหาย ไม่สนใจค่าตอบแทนใดๆ ฝืนพุ่งมาพันรัดสวี่ชิง
พลังผนึกกลุ่มหนึ่งปะทุมาทันที ทำให้ร่างของสวี่ชิงชะงักกลางอากาศอย่างควบคุมไม่ได้
ประกายเย็นเยือกฉายวาบในดวงตาสวี่ชิง วิหคทองข้างหลังคำราม ตะเกียงแห่งชีวิตเหนือศีรษะลุกไหม้ กำลังจะกำจัดพลังผนึกนี้
แต่ในตอนนี้เอง ดวงตาของเซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่องฉายเววดุดัน มือขวาเงื้อขึ้น
“กระบี่สวรรค์โลหิตพิฆาต!”
คำพูดของเขาเมื่อดังขึ้น มือขวาก็ประสานไปตามวาจา เพียงพริบตามือขวาก็กลายเป็นสีชาด เลือดลมทั้งร่างเดือดพล่าน เหนือศีรษะยิ่งมีแสงเลือดปะทุออกมาพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า
มองให้ละเอียด ในแสงเลือดมีกระบี่บินอยู่เล่มหนึ่ง
ท้องฟ้าสั่นไหวคล้ายมีมังกรอสรพิษโบยบิน ในขณะที่เสียงดังเลื่อนลั่นสนั่นหวั่นไหวก็เหมือนถูกม่านสีเลือดปิดคลุมทำให้ท้องฟ้าทั้งผืนกลายเป็นสีเลือด
ในท้องฟ้าสีเลือดผืนนี้มีปลายกระบี่มหึมาปรากฏออกมา ปลายกระบี่มีความกว้างถึงร้อยจั้ง ตอนนี้หลังจากที่มันปรากฏขึ้นก็พุ่งลงมาทันที เผยให้เห็นตัวกระบี่ที่มีขนาดมหึมายิ่งกว่า
ตัวกระบี่มีตราประทับมากมาย ยิ่งมาพร้อมด้วยเศษแขนขาอวัยวะนับไม่ถ้วน
กระบี่นี้เพียงปรากฏขึ้น ท้องฟ้าก็เกิดเมฆโหมทะลัก ในขณะที่เสียงดังกึกก้อง แสงเลือดรอบๆ กระบี่เล่มนี้ก็ก่อเป็นทะเลเลือด หมุนวนครืนครันแปรเปลี่ยนเป็นคลื่นวนลูกมหึมา
พลังน่าหวาดกลัวกลุ่มหนึ่งปะทุมาจากข้างในหลอมรวมมาที่ปลายกระบี่ กระบี่สีเลือดเล่มนี้ก็ปักลงมาท่ามกลางความสยดสยอง พุ่งไปหาสวี่ชิงอย่างรวดเร็ว!
รวดเร็วเป็นอย่างยิ่ง มาถึงในเสี้ยวพริบตา สวี่ชิงคิดอยากถอยหลัง แต่อาภรณ์สีเลือดนอกกายทุ่มสุดกำลัง แม้จะถูกเผาอยู่ทุกชั่วขณะ แต่ก็ยังคงยืนหยัด!
ความรู้สึกอันตรายผุดขึ้นในจิตใจของสวี่ชิง เขาเงยหน้ามองไปทางกระบี่ยักษ์ เพิ่มความแข็งแกร่งให้กับเกราะป้องกันที่นายท่านหกมอบให้อย่างไม่ลังเล
เพียงพริบตา กระบี่ยักษ์พุ่งลงมา แทงเข้าที่ศีรษะของสวี่ชิง แทงไปบนเกราะป้องกันที่นายท่านหกมอบให้
เสียงดังเลื่อนลั่น ประดุจสายอัสนีฟาดผ่า ดังไปทั่วผืนนภา
สวี่ชิงร่างสะท้านรุนแรง ในขณะที่พลังการคุ้มครองลดลงอย่างรวดเร็ว ร่างของเขาก็ถูกพลังน่าครั่นคร้ามจากกระบี่เล่มนี้ผลักให้ร่วงลงไปเรื่อยๆ ใกล้จะร่วงกระแทกพื้นแล้วเต็มที
ในตอนนี้เอง ประกายเย็นเยือกฉายวาบขึ้นในดวงตาเซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่อง มือขวาที่เงื้อขึ้นฟันลงมา สะบัดแนวขวางไปหาสวี่ชิงทางนั้น
“กระบี่สะท้านวิญญาณสยบมาร!”
แสงเลือดทางที่สองพลันปะทุออกมาจากเหนือศีรษะเขา เป็นกระบี่บินเล่มหนึ่งเช่นกัน ขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว หลอมเป็นกระบี่ยักษ์สีเลือดเล่มที่สองข้างหน้าเขา!
กระบี่เล่มนี้ยาวเท่ากับกระบี่ที่ปักลงมาจากฟ้า รูปทรงลักษณะเดียวกับ ตราประทับบนนั้นก็เหมือนกัน ทว่ามันไม่ได้พุ่งลงมาจากฟ้า แต่กลับหลอมขึ้นข้างหน้าเซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่อง พุ่งไปหาสวี่ชิงทางนั้นในแนวขวาง ประดุจสายลมยามฤดูใบไม้ร่วงพัดกวาดใบไม้ ฟันไปทันที!
ภาพนี้รัศมีอำนาจน่าครั่นคร้ามนัก กระบี่เล่มที่สองพัดกวาดกองทัพเกรียงไกรประดุจม้วนเสื่อ ทุกที่ที่ผ่าน สิ่งก่อสร้างทุกอย่างล้วนพังถล่มทันที พื้นยิ่งเป็นหลุมลึกลงไปราวถูกกดทับ
พลังมหาศาลปานถล่มภูเขาทลายสมุทรปะทุมาในเสี้ยวขณะนี้ สวี่ชิงสีหน้าเคร่งเครียด กระบี่ที่สองพุ่งมาแล้ว ฟันมายังเกราะป้องกันของเขาในทันที
เขาในชั่วขณะนี้ศีรษะมีกระบี่ยักษ์กดลงมาอย่างรุนแรง ข้างหน้ามีกระบี่ยักษ์พุ่งฟันมา กระบี่ทั้งสองเล่มล้วนปะทุพลังน่าครั่นคร้ามออกมา ทำให้สวี่ชิงแม้จะมีเกราะป้องกันแต่ก็ยังคงกระอักเลือดออกมา
กระบวนท่าสังหารจากเซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่องยังไม่หมด แทบจะในขณะเดียวกับที่เขาสำแดงกระบี่สวรรค์โลหิตพิฆาตและกระบี่สะท้านวิญญาณสยบมารสองมือของเขาก็ยกขึ้นและพลันประนมมือ สีหน้าเหี้ยมเกรียมแฝงด้วยจิตสังหาร ชี้ไปทางสวี่ชิงอย่างดุดัน
“กระบี่ผีอุดรถามฟ้า!”
เสียงเพียงดังขึ้น ทันใดนั้นในคลื่นวนสีเหลือดบนท้องฟ้าเหนือศีรษะสวี่ชิงก็มีเงาผีมากมายปรากฏขึ้นทันที เงาผีพวกนี้แปลกประหลาดมาก พวกมันไม่มีใบหน้า ทุกตนล้วนแบกกระบี่ไว้ที่หลัง
รัศมีอำนาจแผ่ความเย็นยะเยือก ยิ่งแผ่ปราณกระบี่เฉียบคมออกมา ตอนนี้หลังจากที่ปรากฏตัวขึ้นก็พลันแผ่พลังลงมาจากในคลื่นวน มาอยู่รอบสวี่ชิงทั้งแปดทิศ
เงาผีทั้งหมดแปดเงา ทั้งหมดล้วนหันหลังให้สวี่ชิง จากเสียงคำรามต่ำทุ้มขึ้นของเซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่อง ผีกระบี่ทั้งแปดก็เคลื่อนไหวพร้อมกัน ต่างยกมือจับกระบี่ที่แบกเอาไว้ แล้วหมุนตัวทันที ก่อนจะฟันไปยังสวี่ชิงที่ถูกพวกมันล้อมเอาไว้!
ปราณกระบี่หอบม้วนราวมหาสมุทร ระลอกคลื่นซัดกว้างทรงพลัง ความเร็วยิ่งปานสายอสนีบาต แปดกระบี่ฟันลงมาพร้อมกันไปหาสวี่ชิง!
กระบี่ทั้งแปดรวดเร็วนัก ประดุจพายุกรรโชก ทั้งยังเปลี่ยนแปลงได้อย่างยอดเยี่ยมและรวดเร็วปานสายอสนีบาต ฟันลงมายังเกราะป้องกันของสวี่ชิงทันใด
จวบจนถึงตอนนี้ กระบี่ทั้งหมดสิบเล่มฟันลงมา เกราะป้องกันของนายท่านหกผ่านการใช้พลังจากเกาะดาราสมุทร และหลังจากที่ยืนหยัดมาได้นานขนาดนี้ ในที่สุดก็ไม่เหลือพลังอีกต่อไป ระเบิดแตกสลายไป
กระบี่ทั้งสิบสลายไปกว่าครึ่ง แต่ก็ยังมีปราณกระบี่จำนวนหนึ่งที่พุ่งเข้าไปในร่างของสวี่ชิงจากการแตกสลาย พุ่งตรงไปยังไฟชีวิตของเขา
สวี่ชิงสีหน้าเคร่งเครียด อาศัยพลังจากการแตกสลายนี้ ในที่สุดเขาก็เผาอาภรณ์เลือดนอกกายได้สำเร็จ ทำให้มันกลายเป็นเศษเถ้าธุลี แต่การระเบิดของปราณกระบี่ภายนอกแผ่ความเจ็บปวดมหาศาลมา เขากระอักเลือดสดๆ ออกมา
เห็นเซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่องจากที่ไกลๆ ก้าวมาในพริบตา พลังในร่างสวี่ชิงไม่เสถียร เขาไม่ลังเลใดๆ ทั้งสิ้น ถอยไปอย่างรวดเร็ว ไฟชีวิตในร่างกะพริบวูบวาบ สะกดปราณกระบี่สุดกำลัง
ทุกอย่างนี้เล่าแล้วยาว แต่ความจริงแล้วล้วนเกิดขึ้นเพียงชั่วเสี้ยวพริบตา จากการถอยหลังไปของสวี่ชิง เซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่องก็ไล่ตามมาอยู่ข้างหลังสวี่ชิงรวดเร็วปานพายุ มือขวาเงื้อขึ้นกำลังจะฟาดฟันลงมา
แต่สวี่ชิงตอนนี้ในที่สุดก็ควบคุมปราณกระบี่ในร่างเอาไว้ได้ เขาพลันหมุนตัว ดวงตาฉายความเหี้ยมโหดออกมา
มือขวายกขึ้นซัดไปยังเซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่องที่ประชิดเข้ามาอย่างรุนแรง ทันใดนั้นข้างหลังของเขามีเสียงคำรามดังขึ้น อสูรสมุทรบรรพกาลปรากฏออกมา ร่างมหึมาของมันสะเทือนฟ้าเขย่าดิน ในเสี้ยวพริบตาที่ปราฏขึ้นก็พุ่งทะลุร่างสวี่ชิงไปยังเซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่องที่มาจากข้างหลัง แล้วกลืนกินลงไปทันที
เซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่องสีหน้าคร่ำเคร่ง มือทั้งสองประสานปางมือกดไปข้างหน้า ทันใดนั้น เมี่ยเหมิงที่อยู่ข้างหลังก็พุ่งไปกลืนกินเช่นกัน การป้องกันจากตะเกียงแห่งชีวิตกางออก ต้านทานสุดกำลัง
ท่ามกลางเสียงสะเทือนเลื่อนลั่น อสูรสมุทรบรรพกาลแตกสลาย แต่ก็ทำให้เซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่องถอยไปหลายก้าว การป้องกันจากตะเกียงแห่งชีวิตสร้างระลอกคลื่นราวระลอกคลื่นน้ำขึ้น แต่การโจมตีกลับจากสวี่ชิงยังไม่จบแค่นั้น แทบจะในพริบตาเดียวกับที่อสูรสมุทรบรรพกาลแตกสลาย
เรือใหญ่เวทปรากฏขึ้น
ไม่ได้ใช้การโจมตีคุณสมบัติเทพ เช่นนั้นพลานุภาพกระจาย ไม่เหมาะกับตอนนี้
ตอนนี้เมื่อเรือใหญ่เวทปรากฏขึ้น มันก็ถูกสวี่ชิงควบคุมให้พุ่งตรงไปยังเซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่องทางนั้น แล้วกระแทกไปเต็มเปา ยิ่งมีพลังระเบิดปะทุจากข้างใน
เซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่องเพิ่งทำลายอสูรสมุทรบรรพกาลไป ก็มีเรือใหญ่เวทมากอีก เขาหลบหลีกไม่ทัน เรือใหญ่เวทของสวี่ชิงก็ระเบิดตัวเองทันที เสียงระเบิดดังเลื่อนลั่นกึกก้อง ในขณะที่ดังสะท้อนไปทั่วสารทิศ คุณสมบัติเทพที่แฝงอยู่ในนั้นและพลังของมัน แปรเปลี่ยนเป็นระลอกคลื่นน่าหวาดกลัวแผ่มา
เซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่องทั่วทั้งร่างสั่นสะท้าน สีหน้าเหี้ยมเกรียม แต่ก็จำต้องถอยไปอีกครั้ง การป้องกันจากตะเกียงแห่งชีวิตแผ่ระลอกรุนแรง
เสี้ยวพริบตาต่อมาในขณะที่เขาถอยหลัง สองมือสวี่ชิงก็ประสานปางมือ ท้องฟ้าเหนือศีรษะของเขาพลันมีดาบสวรรค์สีม่วงก่อตัวขึ้น แล้วพลันฟันลงมา
เท่านั้นยังไม่พอ พิษที่สวี่ชิงวางไว้รอบๆ ตอนนี้ในที่สุดก็ถูกกระตุ้นขึ้นจากการโปรยพิษไปทั่วของเขา ก็ปกคลุมไปทั่วทุกสารทิศทันที พุ่งเป้าไปที่การป้องกันจากตะเกียงแห่งชีวิตของเซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่อง ก่อเป็นพลังกัดกร่อน ทำให้มันอ่อนกำลังลงอย่างรวดเร็ว!
เหตุที่เมื่อครู่ผลาญเกราะป้องกันของนายท่านหก เหตุที่รอจนถึงตอนนี้ค่อยกระตุ้น ล้วนเพื่อถ่วงเวลาทั้งสิ้น เขาคิดจะหาวิธีทำลายเกราะป้องกันจากตะเกียงแห่งชีวิตของเซิ่งอวิ๋นผู้ปราดเปรื่องให้แตก!
ไม่เช่นนั้นหากการป้องกันจากตะเกียงแห่งชีวิตคงอยู่ตลอด ศึกนี้สู้ได้ยากเข็ญนัก
ดังนั้นเขาต้องการเวลาเพื่อเพิ่มพิษให้มากขึ้น ปรับฤทธิ์ของมัน ทำให้พิษที่ตลบอวลอยู่ที่นี่ มีผลทางด้านการกัดกร่อนที่ดียิ่งขึ้น เช่นนี้แล้วถึงจะดึงศักยภาพของมันได้ในพริบตาที่กระตุ้น!
ตอนนี้จากการฟันลงมาของดาบสวรรค์ พิษปะทุขึ้นทันที
