สุดยอดรัชทายาท – ตอนที่ 18-2 อาจารย์เล้งหยูเฟิง

สุดยอดรัชทายาท

สุดยอดรัชทายาท ตอนที่18-2 อาจารย์เล้งหยูเฟิง

 

ตอนที่ 18-2 อาจารย์เล้งหยูเฟิง

 

อู๋เหว่ยและอู๋จูโกรธเคืองมากเมื่อได้ยินหญิงสาวบางคนกล่าวว่า องค์รัชทายาทน่าเกลียดน่ากลัวมาก แต่ท้ายที่สุดแล้ว พวกนางก็มิสามารถทําอันใดได้

 

พวกนางมีความคิดอยู่ภายในใจว่าหากผู้คนเหล่านั้นได้ เห็นใบหน้าขององค์ชายแล้วก็จะมิมีผู้ใดสามารถกล่าวเช่นนั้นได้

 

แม้ว่าพวกเขาจะค้นหาไปจนทั่วทั้งผืนแผ่นดิน ก็อาจพบเพียงมิกคนบนโลกใบนี้ ที่จะมีรูปร่างหน้าตาสามารถเปรียบเทียบกับชายหนุ่มรูปงามผู้นี้ได้

 

เมื่อได้ยินเสียงสนทนาเหล่านั้นบริเวณภายนอก ดูราวกับว่า ชางอู๋ซินมิได้ให้ความสนใจกับมันเลยแม้แต่น้อย

 

อาจกล่าวได้ว่า สามัญชนคนธรรมดาทั่วไปนั้นอาจจะมีความคิดเห็นที่แตกต่างกันออกไป

 

บางคนกล่าวว่าองค์ชายผู้นี้ใจคอเหี้ยมโหดเป็นที่สุด แต่สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงเสียงร่ําลือเท่านั้น

 

“องค์รัชทายาทเสด็จ!”

 

เสียงของอู๋เหว่ยถ่ายทอดออกมาอย่างคมชัด

 

ชางอู๋ซินมิจําเป็นต้องออกมาจากรถม้าซึ่งเจ้าหน้าที่และหญิงสาวคนอื่น ๆ ทํา

 

เนื่องจากนางมีสิทธิพิเศษที่องค์รัชทายาทจึงมี จึงอนุญาตให้ขับเคลื่อนรถม้าของนางเข้าไปในบริเวณพระราชวังได้โดยมิต้องตรวจค้น นั่นเป็นสิทธิขององค์รัชทายาท

 

เมื่อนางได้ยินเช่นนั้น ชางอู๋ซินก็เปิดม่านของยานพาหนะขึ้นเล็กน้อย เพื่อให้องครักษ์ของจักรวรรดิที่ตรวจสอบอยู่ข้างทางเข้าเห็นใบหน้าของนางอย่างชัดเจน

 

เนื่องจากเป็นการตรวจสอบที่จําเป็น โดยธรรมชาติแล้วนางจึงมิต่อต้านมัน แต่นางจะมิยอมให้ผู้อื่นตรวจสอบนานเกินไป

 

ในขณะนั้นชางอู่ซินตรวจพบผู้ใดบางคนผ่านสายตาของนาง

 

แม้ว่ามันจะมิได้แสดงถึงความอาฆาตพยาบาท แต่ความรู้สึกของการมองหัวจรดเท้าก็แข็งกร้าวมากเกินไป

 

นางจึงขมวดคิ้วเล็กน้อย ขณะที่จ้องมองไปยังเจ้าของสายตาที่จับจ้องมายังนาง

 

คนผู้นั้นแต่งกายด้วยชุดสีดํา และนั่งหลังตรงบนหลังม้า ขณะที่ใบหน้านั้นราวกับถูกแกะสลัก ซึ่งดูเหมือนจะถูกปั้นโดย เทพแห่งสวรรค์

 

แม้ว่าเขาจะนั่งอยู่บนหลังม้าโดยมิได้กล่าวอันใดออกมา แต่เสน่ห์และความสง่างามที่เหนือกว่าผู้คนทั่วไปของเขาทําให้สามารถสังเกตเห็นได้อย่างเด่นชัด

 

รูปลักษณ์ของบุรุษผู้นี้ช่างมีความสง่างามเหลือเกิน เขาทําให้ผู้คนที่ได้พบเห็นรู้สึกว่าตนเองนั้นด้อยค่าลงไปในทันที

 

ชายผู้นี้มีผิวสีขาวเหลืองและเรียบเนียนอีกครั้งยังมีประกายบางอย่าง โอบรอบตัวเขาทําให้มีความโดดเด่นมากยิ่งขึ้น

 

ดวงตาที่เหมือนดวงดาวประดับใบหน้า ที่เป็นประกายสดใสคู่นั้นสามารถเห็นได้ชัดเป็นพิเศษ และเรียกร้องความสนใจของผู้คนจนยากที่จะมองข้ามไป

 

“ผู้นั้นคือใครกัน?”

 

ความสนใจกระพริบผ่านสายตาของชางอู๋ซินในทันที

 

อู๋เหว่ยเดินตามแนวสายตาขององค์รัชทายาท จากนั้นก้มศีรษะลงเพื่อกล่าวว่า

 

“บุคคลนั้นคือ ท่านแม่ทัพเล้งหยูเฟิง ผู้มีชื่อเสียงของเมืองหลวง และเขายังเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของพระองค์ด้วย

 

ในอีกสองวันข้างหน้า เขาจะไปรายงานตัวที่ตําหนักขององค์รัชทายาท เพื่อให้คําแนะนํากับพระองค์ด้านการทหาร”

 

เป็นเพราะสาวใช้ผู้นี้รู้ว่าเขาจะมาเป็นอาจารย์สอนพิเศษให้กับองค์รัชทายาท จึงได้ตรวจสอบประวัติความเป็นมาของเขา อย่างละเอียดเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

 

และแม่ทัพท่านนี้เป็นบุรุษที่ทําให้ผู้คนทั้งหลายต่างก็รู้สึกชื่นชมเขาเป็นอย่างมาก

 

“อืม”

 

จากนั้นชางอู๋ซินได้ปิดม่านลงขณะที่รถม้าแล่นเข้าไปในบริเวณพระราชวังอย่างช้าๆ …

 

เล้งหยูเฟิงจ้องมองไปยังรถม้าที่กําลังออกเดินทางด้วยความคิดฟุ้งซ่านเล็กน้อย

 

นั่นคือองค์รัชทายาทหรือ?

 

ช่างมีความโดดเด่นอย่างแท้จริง ในตอนที่เขากลับมาที่ เมืองหลวงเมื่อหลายวันก่อน เขาได้รับราชโองการจากจักรพรรดิแต่งตั้งให้เขาเป็นอาจารย์สอนพิเศษสําหรับองค์รัชทายาท

 

เขาพบว่ามันช่างน่าประหลาดใจ ท้ายที่สุดฝ่าบาททรงกําลังทําให้แม่ทัพใหญ่กลายเป็นอาจารย์สอนพิเศษ

 

ดูเหมือนความตั้งใจของพระองค์จะมีความชัดเจนมากแต่ หากจักรพรรดิมีเจตนาเหล่านั้นอย่างแท้จริงแล้ว เหตุใดพระองค์จึงแสร้งทําเป็นมิสนใจใยดีต่อองค์รัชทายาทมาเป็นเวลาหลายปีแล้ว

 

แม้ว่าเล้งหยูเฟิงจะมิต้องการเข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้องกับแผนการภายในของทางราชสํานักและเหล่าเชื้อพระวงศ์

 

แต่เขาก็คงหนีมิพ้นชะตากรรมของตนเองได้ ตั้งแต่วันที่เขาได้รับการแต่งตั้งให้เป็นท่านแม่ทัพแล้ว

 

แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็มิมีทางเลือกอื่น นอกจากยกย่องคุณลักษณะที่ดีขององค์รัชทายาท รวมถึงกิริยาที่สง่างามของเขา

 

และเมื่อได้เห็นรถม้าขององค์รัชทายาทเมื่อครู่ เขาก็เกิดความสนใจขึ้นมาในทันที แม้ว่าจะได้เห็นเพียงแค่แวบเดียว

 

อย่างไรก็ตามสิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่มิเกี่ยวข้องกับเขา

 

เมื่อถึงเวลาเขาจะออกเดินทางไปยังพื้นที่ชายแดนทันทีและ ทิ้งเมืองหลวงที่ซับซ้อนนี้ไว้เบื้องหลัง เป็นเพราะภายในหัวใจของเขานั้นเต็มไปด้วยสมรภูมิเลือดที่ร้อนแรง ซึ่งเขามีความชื่นชอบมากที่สุด

 

ฮวนมอเฉอในชุดสีฟ้าที่สง่างามกําลังเฝ้าดูเพื่อนรักของตนเอง ซึ่งกําลังนั่งอยู่บนหลังม้าและดูเหมือนบุรุษผู้นี้กําลังจมดิ่งอยู่ในห้วงความคิดของตนเอง

 

“หยูเฟิง เหตุใดท่านจึงมิเข้าไปด้านใน?”

 

สายตาคู่นั้นสามารถกระตุ้นให้หญิงสาวหันมามองเขาอย่างหลงใหล

 

เล้งหยูเฟิงรวบรวมสติทันที เมื่อเห็นเพื่อนของเขา

 

จากนั้นฮวนม่อเฉอรีบร้อน

 

กระโดดลงจากหลังม้าด้วยความดีใจขณะที่กล่าวว่า

 

“ท่านมาที่นี่ได้อย่างไร?”

สุดยอดรัชทายาท

สุดยอดรัชทายาท

Status: Ongoing

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท