บทที่ 868 ชุมนุมพ่นใย รวบรวมสิ่งมีชีวิตที่สามารถพ่นใยได้!
งานชุมนุมพ่นใย ให้เหล่าอสูรแมงมุมและหนอนไหมมารวมตัวกัน ทว่าตัวเขาเองก็ไม่มีกำลังปลุกระดมแต่อย่างใด หลี่จิ่วเต้าจึงคิดถึงเซี่ยเหยียนขึ้นมาเป็นคนแรกทันที
เรื่องนี้สามารถให้เซี่ยเหยียนเป็นธุระให้ได้
“ลั่วสุ่ย เจ้าช่วยบอกเซี่ยเหยียนให้มาร่วมทานอาหารวันนี้หน่อยเถิด”
หลี่จิ่วเต้าเอ่ยกับลั่วสุ่ยด้วยรอยยิ้ม เขาตัดสินใจว่าจะคุยกับเซี่ยเหยียนเรื่องรายละเอียดของการชุมนุมพ่นใยในครั้งนี้
“ตกลงคุณชาย!”
ลั่วสุ่ยตอบ ก่อนออกจากสถานที่แห่งนี้ไปแจ้งกับเซี่ยเหยียน
ตกเย็น
หลี่จิ่วเต้าตระเตรียมวัตถุดิบ อสูรปริภูมิเวลาถูกเฉือนไปหลายครั้ง เพราะเขาอยากกินหม้อไฟเป็นมื้อเย็น
“สุนัขดำ เจ้าเองก็มาด้วยเถิด”
เขาเอ่ยกับสุนัขสีดำด้วยรอยยิ้ม
“โฮ่ง ขอบคุณคุณชาย!”
สุนัขดำแย้มยิ้ม แปลงร่างกลายเป็นมนุษย์ที่มีรูปร่างกำยำผิวดำ
มันอยากกินบนโต๊ะอาหาร ย่อมไม่อาจอยู่ในร่างสุนัข เพราะเช่นนั้นจะไม่เหมาะสม
‘ช่วงเวลาที่ยากเข็ญที่สุดกำลังมาแล้ว…’
อสูรปริภูมิเวลากู่ร้องภายในใจ
ยามหลี่จิ่วเต้ากินเนื้อของมัน กลิ่นหอมเสียจนมันไม่อาจทนมองได้ ไม่ต้องกล่าวเลยว่าชวนทรมานมากเพียงใด
หลายครั้งมันถึงกับต้องการจะตุ๋นเนื้อตนเองกินเสียด้วยซ้ำ!
เซี่ยเหยียนมาถึงก่อนเวลา ทุกคนต่างล้อมวงกันกินหม้อไฟบนโต๊ะ
มัจฉาสัตมายาอดตื่นเต้นไม่ได้ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้กินข้าวบนโต๊ะอาหาร ถึงกับเฝ้าใฝ่ฝันมานานแล้ว ในที่สุดวันนี้ก็เป็นจริง
กลิ่นหอมของหม้อไฟอบอวล บนโต๊ะเต็มไปด้วยผักและเนื้ออันหลากหลาย แน่นอนว่าย่อมต้องมีผลไม้ด้วย
ทว่าสุรานั้นไม่มี หลี่จิ่วเต้าเกรงว่าจะเกิดเรื่องซ้ำรอยกับก่อนหน้านี้ กลัวว่าจิ้งจอกน้อยและจิ้งจอกขาวจะแอบย่องเข้าไปในห้องของเขา
แม้ว่าเรื่องเหล่านั้นจะยอดเยี่ยมเป็นอย่างมาก
ทว่าเขา หลี่จิ่วเต้าไม่ใช่คนเช่นนั้น!
ทุกคนต่างเพลิดเพลิดกับอาหารมื้อนี้เป็นอย่างยิ่ง มัจฉาสัตมายากินด้วยความตะกละ เขาเฝ้าฝันถึงอาหารอันโอชะของคุณชายมานานแล้ว ในที่สุดครั้งนี้เขาก็ได้โอกาสนั้นมา จึงต้องกินเข้าไปอย่างเต็มคราบ
ระหว่างนั้นเอง หลี่จิ่วเต้าและเซี่ยเหยียนก็พูดคุยสนทนากันเรื่องชุมนุมพ่นใย
“ชุมนุมพ่นใย เป็นการรวมตัวของอสูรพ่นใยได้ทั่วหล้า ข้าต้องการเส้นไหมอันดีที่สุด”
หลี่จิ่วเต้าเอ่ยกับเซี่ยเหยียน ทั้งยังบอกเหตุผลให้ฟังพร้อมเอาแบบร่างเสื้อผ้าของจิ้งจอกทั้งสองที่เขาวาดออกมาด้วย
“ชอบหรือไม่?”
เขาถามเซี่ยเหยียน หากเซี่ยเหยียนเอ่ยว่าชอบ เขาก็สามารถทำให้เซี่ยเหยียนได้
“ชอบ ชอบยิ่งนัก!”
เซี่ยเหยียนถูกดึงดูดทันทีที่ได้เห็น
นางไม่เคยเห็นเสื้อผ้าเช่นนี้มาก่อน แต่มันก็สวยเป็นอย่างยิ่ง นางชื่นชอบชุดทั้งสองแบบ ไม่ว่าจะเป็นถุงน่องสีดำหรือถุงน่องสีขาว
จากนั้นนางก็เอ่ยออกมา “งานชุมนุมพ่นใยหรือ? ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของข้าเถิด!”
“ตกลง”
หลี่จิ่วเต้าพูดคุยรายละเอียดส่วนอื่น ๆ กับเซี่ยเหยียน มีทั้งสถานที่จัดงาน ไหนจะเวลาและของรางวัล
หากไม่มีผลประโยชน์ผู้ใดจะลงแรง เมื่อปราศจากของรางวัลแล้ว เกรงว่าเหล่าอสูรคงไม่สนใจที่จะเข้าร่วม
“ใช้ผลไม้ที่ข้าปลูกขึ้นจากดินโกลาหลเป็นรางวัลเถิด”
หลังจากตกลงเวลาและสถานที่เรียบร้อย หลี่จิ่วเต้าก็กล่าวออกมา
นั่นคือดินโกลาหลที่แลกเปลี่ยนมาจากบรรพจารย์ฝู ทั้งพิเศษและเหนือชั้นเป็นอย่างยิ่ง ใช้ผลไม้ที่ปลูกขึ้นจากดินโกลาหลเป็นรางวัล น่าจะสามารถสร้างแรงดึงดูดได้เป็นอย่างมาก
ส่วนเวลาถูกกำหนดเอาไว้ครึ่งเดือนหน้า สถานที่จัดงานคือเขาไท่หัวของสำนักไท่หัว
หลังจากทานอาหารเสร็จ เซี่ยเหยียนก็บอกลาคุณชายแล้วกลับไปยังสำนักไท่หัว
นางนำเรื่องงานชุมนุมพ่นไหมไปพูดคุยกับเวิงอู๋โยว หัวข้อหลักคือจะกระจายข่าวออกไปเช่นไร ส่วนเรื่องอื่นไม่จำเป็นต้องหารือแต่อย่างใด
“หาใช่เพียงแค่อสูรในอาณาจักรแห่งนี้เท่านั้น ยังมีจากจักรวาลโกลาหลทั้งหมดกับเทวโลก!”
เซี่ยเหยียนเอ่ย “กระทั่งหลังฉากด้วย!”
คุณชายบอกว่าต้องการไหมที่ดีที่สุด เช่นนั้นย่อมไม่อาจจำกัดอยู่เพียงแค่อาณาจักรแห่งนี้
เวิงอู๋โยวพยักหน้า “เรื่องภายในอาณาจักรแห่งนี้ให้ข้าเป็นผู้จัดการ ส่วนนอกเหนือจากนั้นจำต้องพึ่งเจ้าแล้ว”
พลังของเขามีอยู่อย่างจำกัด ไม่ต้องพูดถึงจักรวาลโกลาหลอื่นเลย กระทั่งภายในจักรวาลโกลาหลแห่งนี้ยังนับเป็นเรื่องยุ่งยากสำหรับเขา
“ตกลง”
เซี่ยเหยียนกล่าว แล้วกลับไปพักผ่อน
วันรุ่งขึ้น เวิงอู๋โยวและเซี่ยเหยียนต่างแยกย้ายกันดำเนินการ
เวิงอู๋โย่วสั่งให้ศิษย์ในสำนักกระจายข่าวออกไป บอกว่าสำนักไท่หัวกำลังจะจัดงานชุมนุมพ่นใย สิ่งมีชีวิตใดก็ตามที่สามารถพ่นใยได้ ล้วนสามารถเข้าร่วมได้
ขณะเดียวกันยังกล่าวด้วยว่ามีรางวัลล้ำค่าอย่างถึงที่สุดในตอนท้าย!
“คุณชายหลี่จะปรากฏตัวขึ้นมาในการชุมนุมด้วย ของรางวัลจะเป็นสิ่งที่คุณชายหลี่มอบให้ด้วยตัวเอง!”
ภายในข่าวที่กระจายออกไป ยังมีข้อความดังกล่าวด้วย
เมื่อข่าวนี้แพร่กระจายออกไป ก็เป็นที่รับรู้ทั่วอาณาจักรอย่างรวดเร็ว สิ่งมีชีวิตทั้งหมดต่างทราบเกี่ยวกับงานชุมนุมพ่นใย
ทั่วทั้งอาณาจักรเดือดพล่านทันที สิ่งมีชีวิตจำนวนนับไม่ถ้วนกำลังพูดคุยกันอย่างออกรส!
คุณชายหลี่คือตัวตนเช่นใดกัน?!
ครั้งหนึ่งในงานแต่งของสือเฟิงที่นิกายอวี้ซวี หลี่จิ่วเต้าเคยลงมือบังคับให้ปรโลกและปริภูมิเวลาล่าถอย เป็นผู้ยิ่งใหญ่เหนือชั้นอย่างถึงที่สุด!
“รางวัลที่คุณชายหลี่มอบให้ด้วยตนเอง!!!”
“ช่างเป็นรางวัลที่สะท้านฟ้าอะไรเช่นนี้!”
สิ่งมีชีวิตนับไม่ถ้วนประหนึ่งบ้าคลั่งขึ้นมา ไม่ต้องสงสัยแม้แต่น้อย ว่าหากพวกเขาได้รับของรางวัลดังกล่าว ก็นับเป็นการที่พวกเขาได้รับวาสนาการเปลี่ยนแปลงขั้นสูงสุด!
ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ พวกเขาจะสงบใจได้อย่างไร!
“อ่า น่าเสียดายยิ่งนัก เหตุใดข้าจึงไม่อาจพ่นใยได้?!”
ทุกหนแห่งปรากฏเสียงคร่ำครวญออกมา
งานชุมนุมนี้เชิญเชื้อเหล่าสิ่งมีชีวิตที่สามารถพ่นใยได้ รางวัลย่อมต้องตกเป็นของสิ่งมีชีวิตที่พ่นใยได้ ทว่าพวกเขาไม่สามารถพ่นใยได้ รางวัลจึงถูกกำหนดให้ไม่มีทางเป็นของพวกเขา
“ข้าต้องการจะเข้าร่วม!”
“เพ้ย ข้าคือหนอนไหมทองสวรรค์ ผู้ใดจะสามารถพ่นใยออกมาเทียบกับข้าได้?!”
เหล่าสิ่งมีชีวิตที่สามารถพ่นใยได้ต่างตื่นเต้นยินดีเป็นอย่างมาก
“เช่นนั้นแล้ว แมงมุมเหมันต์อย่างท่านสามารถสอนข้าพ่นใยบ้างได้หรือไม่?”
มียอดฝีมือเผ่ามนุษย์ไม่เต็มใจยอมรับ ต้องการจะยกแมงมุมและหนอนไหมเหล่านั้นเป็นอาจารย์ เปี่ยมด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ หมายจะเรียนรู้การทอใยเพื่อไปเข้าร่วมชุมนุม
“คิดอันใดอยู่! หากสอนเจ้าไปแล้ว รางวัลของข้าถูกเจ้าแย่งไปจะทำเช่นไร? อีกทั้งเจ้าไม่มีความสามารถทางสายเลือด เรียนรู้ไปก็เปล่าประโยชน์ ไม่อาจพ่นใยบริสุทธิ์ชั้นยอดออกมาได้!”
เหล่าแมงมุมและหนอนไหมย่อมไม่เห็นด้วย
น่าขัน หากสอนเหล่ายอดฝีมือเผ่ามนุษย์เหล่านี้ ไม่ใช่ว่าเป็นการสร้างคู่ต่อสู้อย่างนั้นหรือ?
พวกมันจะไม่ทำสิ่งโง่งมเช่นนั้น!
อีกทางหนึ่ง เซี่ยเหยียนก็ดำเนินการอย่างรวดเร็ว
นางไปพบเหล่าสิ่งมีชีวิตจากจักรวาลโกลาหลต่าง ๆ เพื่อขอความช่วยเหลือจากสิ่งมีชีวิตเหล่านั้น ให้พวกเขากลับไปกระจายข่าวยังจักรวาลโกลาหลที่จากมา
“ไม่มีปัญหา! แม่นางเซี่ยเหยียนไม่ต้องกังวลแต่อย่างใด!”
“ข้าสาบานว่าจะทำหน้าที่นี้ให้สำเร็จ!”
สิ่งมีชีวิตจากจักรวาลโกลาหลต่าง ๆ ตอบรับในทันที
พวกเขาต้องการจะสร้างความสัมพันธ์กับเซี่ยเหยียน เช่นนั้นแล้วจะปฏิเสธได้อย่างไร ย่อมไม่มีทางเป็นไปได้
“เหลือเทวโลกและหลังฉาก”
เซี่ยเหยียนเอ่ย
ไม่มีสิ่งมีชีวิตจากเทวโลกและหลังฉากในอาณาจักรแห่งนี้ ดังนั้นนางจึงต้องไปที่นั่นด้วยตัวเอง
ทว่าหากนางไปทั้งสองที่ เกรงว่าจะมีเวลาไม่เพียงพอ
“ต้องไปขอความช่วยเหลือจากจักรพรรดินีและหยวนอี”
นางคิดถึงจักรพรรดินีและหยวนอีขึ้นมา ต้องการให้ทั้งสองคนช่วยไปยังเทวโลกสักเที่ยว ส่วนตนเองนั้นไปที่หลังฉาก
นางตรงไปพบหยวนอีกและจักรพรรดินีอย่างรวดเร็ว
“ตกลง ไม่มีปัญหา!”
หยวนอีกับจักรพรรดินีตอบรับด้วยความเบิกบาน นี่นับเป็นการทำเพื่อคุณชาย พวกนางเต็มใจเป็นอย่างยิ่ง เพื่อตอบแทนความกรุณาครั้งใหญ่จากคุณชาย
“เคลื่อนไหวใหญ่โตเช่นนี้ เพียงเพื่อเส้นไหมอย่างนั้นหรือ?”
จักรพรรดินีประหลาดใจอย่างถึงที่สุด ร่างสูงเพรียวของนางแสดงท่าทางขบคิดอย่างล้ำลึก รู้สึกว่าเรื่องราวอาจไม่ได้เรียบง่ายอย่างที่คิด
เบื้องหลังการเคลื่อนไหวครั้งนี้ของคุณชายอาจมีความหมายอันลึกซึ้งแฝงอยู่
“คิดดูแล้วก็จริง คุณชายทำสิ่งใดล้วนไม่ธรรมดา!”
เซี่ยเหยียนพยักหน้า นางเองก็คิดเช่นนี้ตั้งแต่แรก อย่างไรเสียนางก็ติดตามคุณชายมานาน รู้แจ้งดีว่าทุกการกระทำของคุณชายล้วนไม่ธรรมดา แฝงด้วยความหมายลึกซึ้ง
สุดท้ายนางก็กล่าวลาหยวนอีและจักรพรรดินี เรียกแท็บแล็ตออกมาช่วยส่งหยวนอีกับจักรพรรดินีขึ้นเทวโลก
ก่อนจะมาพบหยวนอีกับจักรพรรดินี นางได้เอ่ยกับลั่วสุ่ยให้ช่วยถามแท็บแล็ตว่าสามารถช่วยเหลือได้หรือไม่
แท็บแล็ตตอบตกลงในทันที มันเองก็รู้ดีว่านี่เป็นการทำเพื่อคุณชาย
หลังจากนั้นเซี่ยเหยียนก็ตรงไปยังเผ่าจิ้งจอกสวรรค์
นางรู้จากลั่วสุ่ยว่าปีศาจจิ้งจอกเก้าหางที่ถูกผนึกพลังทิ้งเอาไว้ในเผ่าจิ้งจอกสวรรค์เป็นคนที่มาจากหลังฉาก
ในตอนแรกปีศาจจิ้งจอกเก้าหางเย่อหยิงจองหองยิ่งนัก ถึงกับกล้าเรียกคุณชายว่าเป็นของเล่น เป็นทาสใต้กระโปรง ทำให้ลั่วสุ่ยโกรธเป็นอย่างมาก
ลั่วสุ่ยได้ผนึกพลังภายในร่างของปีศาจจิ้งจอกเก้าหาง จากนั้นก็ทิ้งเอาไว้ในเผ่าจิ้งจอกสวรรค์เพื่อเป็นการลงโทษที่กล้าพูดจาดูหมิ่นคุณชาย
“ไป ตามข้าไปหลังฉากด้วยกันเสีย”
นางมาหาปีศาจจิ้งจอกเก้าหาง สั่งให้ปีศาจจิ้งจอกเก้าหางพานางไปยังหลังฉาก
ปีศาจจิ้งจอกเก้าหางมาจากหลังฉาก ดังนั้นย่อมรู้เรื่องหลังฉากเป็นอย่างดี การพาปีศาจจิ้งจอกเก้าหางไปด้วยย่อมทำให้สะดวกขึ้นมาก
“ตกลง ตกลง!”
ปีศาจจิ้งจอกเก้าหางตอบตกลงทันทีโดยไม่ถามเหตุผล
นางอยู่ในเผ่าจิ้งจอกสวรรค์จนแทบจะเป็นบ้าแล้ว ทุกวันต้องฟังจิ้งจอกเหล่านี้สั่งสอน ที่สำคัญคือนางไม่มีแรงขัดขืนต่อต้านเลย น่ารำคาญใจอย่างถึงที่สุด!
“ปลดผนึงพลังในร่างของข้าได้หรือไม่? เช่นนั้นแล้วข้าจะได้พาเจ้าไปหลังฉากได้อย่างรวดเร็ว”
ปีศาจจิ้งจอกเก้าหางเอ่ยกับเซี่ยเหยียน
“ไม่จำเป็น”
เซี่ยเหยียนเรียกแท็บแล็ตให้ช่วยส่งพวกนางไปหลังฉาก
ปีศาจจิ้งจอกเก้าหางมองดูแท็บแล็ต ภายในใจก็คิดว่าการเข้าไปยังหลังฉากง่ายดายปานนั้นเสียที่ไหนกัน
หลังฉากถูกซ่อนเอาไว้ด้วยกฎเกณฑ์พิเศษหลากชนิด หากไม่ได้รับการนำทางจากสิ่งมีชีวิตหลังฉาก เกรงว่าแม้จะทรงพลังเพียงใดก็ไม่อาจสัมผัสได้ถึงการคงอยู่ของหลังฉาก
นางไม่เอ่ยอันใดมากมาย เพียงแค่รออยู่ด้านข้างให้แท็บแล็ตล้มเหลวอย่างเงียบงัน
ไม่ว่าจะเอ่ยมากเพียงใด ก็ไม่สู้ให้เซี่ยเหยียนได้สัมผัสได้ด้วยตัวเอง!
‘พอไปไม่ได้ นางก็ต้องปลดผนึกพลังของข้า หลังจากพลังฟื้นกลับมาแล้ว ข้าค่อยคิดหาวิธีหลบหนี!’
ปีศาจจิ้งจอกเก้าหางคิดในใจ
นางจะเต็มใจยอมรับการถูกทิ้งเอาไว้ในเผ่าจิ้งจอกสวรรค์ได้อย่างไร? ในใจของนางคิดต้องการหนีอยู่เสมอ
เห็นได้ชัดว่าครั้งนี้เป็นโอกาสอันดีงาม
อย่างไรก็ตาม ความคิดของนางกลับต้องพังทลายลง
แท็บแล็ตไม่ได้ล้มเหลว ซ้ำยังชวนสะท้านฟ้า หลังจากที่แสงสาดใส่นางและเซี่ยเหยียน ฉากรอบตัวของพวกนางก็พลันเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน มาถึงหลังฉากอย่างรวดเร็ว!
“เป็นไปได้อย่างไร?!”
นางไม่อยากจะเชื่อ ว่าแท็บแล็ตจะสามารถส่งพวกนางมาถึงหลังฉากได้ในพริบตา สิ่งนี้ทำให้นางตื่นตกใจจริง ๆ
‘นี่จะต้องเป็นสมบัติอันเหนือชั้นจากหน้าฉากอย่างแน่นอน!’
นางกัดฟันเอ่ยออกมาในใจ
…
จักรวาลอันเต็มไปด้วยดวงดารา ภายในจักรวาลโกลาหลขนาดใหญ่
บนยอดเขาอันมีทิวทัศน์งดงามแห่งนี้เปี่ยมไปด้วยสลารระดับสูงไหลหลากออกอย่างต่อเนื่อง ทำให้ทุกหนแห่งเปล่งประกายไม่ธรรมดาเป็นอย่างมาก
“ชุมนุมพ่นใย? น่าสนใจอยู่บ้าง ข้าอยากรู้ว่าเจ้าเป็นผู้ใดกันแน่ มีความไม่ธรรมดาเพียงใด…”
ร่างงามอย่างถึงที่สุดในชุดสีขาวผู้หนึ่งหัวเราะออกมาเสียงเบา ก่อนจะยุติการฝึกฝนลง
นางคือยอดฝีมือสะท้านโลกันตร์จากหลังฉาก ก่อนหน้านี้เคยได้ยินเรื่องราวของหลี่จิ่วเต้ามาแล้ว
หลี่จิ่วเต้าเคยต่อสู้กับปรโลกและปริภูมิเวลา อีกทั้งยังได้รับกระบี่ฉุนจวิน สิ่งทั้งหมดเหล่านี้พิสูจน์ให้เห็นว่าเขาสัมผัสได้ถึงความลับของหน้าฉากแล้ว สิ่งนี้ดึงดูดความสนใจของสิ่งมีชีวิตหลังฉากเป็นอย่างมาก
นางเองก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น
เพียงแต่ก่อนหน้านี้นางอยู่ในการฝึกฝนมาโดยตลอด เพิ่งจะเสร็จสิ้นการฝึกฝนในตอนนี้
“ไปลองเดินเล่นดูที่นั้นสักครา”
ร่างของนางกลายเป็นเส้นแสง พุ่งออกจากจักรวาลโกลาหลแห่งนี้ตรงไปยังอาณาจักรที่หลี่จิ่วเต้าอาศัยอยู่
![รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137498.webp "รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]")
