บทที่ 874 หวงหลง ‘แผนซ้อนแผน รับบทไส้ศึกสองหน้า!’
“เรื่องไส้ศึก ผู้ใดเล่าจะทัดเทียมข้า จากนายตำหนักย่อยแห่งแดนสังสารวัฏจนกลายมาเป็นนายตำหนักหลัก! น่าเสียดายยิ่งนัก ชีวิตไส้ศึกเช่นนี้ไม่มีอีกแล้ว…”
คนผู้นั้นนอนอยู่บนหินยักษ์ หน้าตาเสียดายระคนสะท้อนใจเหลือแสน รำลึกถึงช่วงชีวิตการเป็นไส้ศึก อาลัยอาวรณ์เหลือคณา
เขาคิดไม่ถึงเลยว่าตัวเองจะชื่นชอบการเป็นไส้ศึก หลังได้เป็นตนเองอย่างเปิดเผย กลับไม่รู้สึกเปรมปรีดิ์เฉกเช่นเมื่อคราวอยู่ในฐานะไส้ศึก
ใช่แล้ว เขาก็คือจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง เคยเป็นคนในแดนสังสารวัฏ ต่อมาแปรพักตร์มาอยู่ใต้บัญชาคุณชาย รับใช้คุณชาย เป็นไส้ศึกในแดนสังสารวัฏ
“ไม่มีชีวิตไส้ศึกอีกแล้วหรือ?”
แมงมุมปริภูมิเวลามาถึง อาภรณ์สีขาวบนตัวผุดผ่องดั่งหิมะ กระทั่งรองเท้าถุงเท้ายังเป็นสีขาว บุคลิกสูงส่งไร้มลทิน นางเป็นแมงมุมขาว สามารถพ่นใยแมงมุมสีขาวออกมาได้
“เจ้าเป็นใคร?!”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงสะดุ้งได้สติในบัดดล ก่อนจะกระโจนตัวลงจากหินยักษ์ เว้นระยะห่างออกจากแมงมุมปริภูมิเวลา
แม้ว่าเขากำลังดื่มสุราอยู่ แต่ก็ไม่ได้เมา ครั้นสตรีอาภรณ์ขาวผู้นี้เข้าใกล้เขาแล้วแต่เขากลับไม่รู้ตัว ไม่ต้องสงสัยเลยว่า สตรีอาภรณ์ขาวผู้นี้มิใช่พวกดาษดื่น!
“ไม่ต้องตกใจ ข้าไม่มีเจตนาร้าย เพียงแต่อยากขอคำชี้แนะบางอย่างจากเจ้า…”
สตรีอาภรณ์ขาวคลี่ยิ้มก่อนจะถามออกไป “ข้าได้ยินเจ้าเอ่ยถึงการเป็นไส้ศึกด้วยความสะท้อนใจ ราวกับมีประสบการณ์การเป็นไส้ศึกมามาก ข้าจึงอยากขอคำชี้แนะจากเจ้าว่าทำอย่างไรจึงจะเป็นไส้ศึกที่ได้มาตรฐาน”
“อะไรนะ?”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงมีสีหน้าแปลกไป มีคนต้องการคำชี้แนะการเป็นไส้ศึกด้วยหรือ?
“ข้านึกเฝ้าฝันถึงชีวิตการเป็นไส้ศึกเช่นกัน อยากเป็นไส้ศึกมือดีอย่างยิ่ง เจ้าพอจะสอนข้าได้หรือไม่”
สตรีอาภรณ์ขาวเอ่ยด้วยสีหน้าจริงใจ
“เรื่องนี้ใช้ว่าจะสอนกันได้ในสองสามประโยค สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับไส้ศึกคือไหวพริบในการแก้สถานการณ์เฉพาะหน้า เรื่องอื่นนั้นล้วนเป็นรอง”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงกล่าว
หรือว่าสตรีอาภรณ์ขาวผู้นี้เป็นผู้นิยมชมชอบการเป็นไส้ศึก?
“แต่ข้าสามารถถ่ายทอดประสบการณ์จำนวนหนึ่งให้เจ้า!”
เขากล่าวต่อ อยากแบ่งปันประสบการณ์การเป็นไส้ศึกของตนมาก
ถึงอย่างไร นานครั้ง ๆ เขาจะได้พบผู้มีความชื่นชอบในการเป็นไส้ศึกเช่นนี้
“ดีเลย!”
สตรีอาภรณ์ขาวตาเป็นประกาย ก่อนจะเงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจ
“เริ่มแรก ไส้ศึกต้องรู้จักสะกดจิตตนเอง ลืมเลือนฐานะแท้จริงของตน ประสานชีวิตจิตใจเข้ากับตัวตนไส้ศึกอย่างสมบูรณ์!”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเอ่ย “ก่อนลงมือทำอันใด จำต้องไตร่ตรองในฐานะไส้ศึกก่อน แล้วค่อยพิจารณาเรื่องอื่น”
เขาอธิบายอย่างละเอียด ถ่ายทอดประสบการณ์การเป็นไส้ศึกของเขาให้สตรีอาภรณ์ขาวผู้นี้จริง ๆ
สตรีอาภรณ์ขาวเองก็ฟังด้วยความตั้งใจ นางมิเคยข้องแวะกับไส้ศึกมาก่อน ประสบการณ์ไส้ศึกที่จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงกล่าวมาสร้างแรงบันดาลใจให้นางได้อย่างมาก เป็นประโยชน์กับนางมากจริง ๆ
ทว่าเป็นเช่นที่จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงว่า ประสบการณ์ไส้ศึกมากมายปานใดก็มิใช่เรื่องหลัก สิ่งสำคัญคือไหวพริบในการแก้สถานการณ์เฉพาะหน้า
“ขอบคุณ!”
นางกล่าวคำขอบคุณต่อจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง ก่อนจะยกมือหมายจะลบความทรงจำช่วงนี้ของเขา
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงกล่าวไว้ว่า ไส้ศึกนั้นไม่ควรเผยตัวตนออกไปแม้เพียงน้อย แม้นนางมิเคยบอกจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงว่านางต้องการเป็นไส้ศึกให้ผู้ใด กระนั้นก็ยอมให้จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเก็บความทรงจำช่วงนี้ไว้มิได้เด็ดขาด
เช่นนั้นอาจเป็นภัยในภายหลัง นำไปสู่การเปิดโปงตนเอง
ทว่าขณะที่นางกำลังจะยกมือลบล้างความทรงจำของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง นางพลันฉุกใจนึกได้ สู้ตามลำพังมิสู้สู้กันเป็นคู่ มิหนำซ้ำยังได้เคียงบ่าเคียงไหล่กับผู้มีประสบการณ์เหลือล้นเช่นนี้
ใช่แล้ว
นางต้องการดึงจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเข้าเป็นพวก ตามนางไปเป็นไส้ศึกด้วยกัน
“ข้ามีภารกิจไส้ศึกอยู่พอดี เจ้าอยากตามข้าไปด้วยหรือไม่”
นางเชื้อเชิญจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงด้วยใบหน้าแย้มยิ้ม
“ภารกิจไส้ศึกหรือ”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงตาเป็นประกาย เขาเฝ้ารำลึกชีวิตการเป็นไส้ศึกด้วยความอาลัยอาวรณ์นักหนา ย่อมยินดีเป็นไส้ศึกอย่างมาก
“ได้สิ ไม่มีปัญหา!”
เขาตอบตกลงทันที ก่อนจะถามสตรีอาภรณ์ขาว “เป็นไส้ศึกที่ใดหรือ”
สตรีอาภรณ์ขาวรู้ว่าจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงชื่นชอบการเป็นไส้ศึก ย่อมต้องตอบตกลง
นางเอ่ยขึ้นยิ้ม ๆ “เป็นไส้ศึกกับข้า กบดานอยู่ข้างกายคนผู้หนึ่ง ได้รับความเชื่อใจจากคนผู้นั้น แล้วสืบเสาะเบื้องลึกเบื้องหลังของคนผู้นั้นมาให้หมด”
“เรื่องนั้นไม่มีปัญหา!”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงตบหน้าอกรับประกัน เอ่ยว่าง่ายมาก ชีวิตไส้ศึกในอดีตของเขาลำบากและอันตรายกว่านี้มาก
“แต่ข้าต้องแน่ใจให้ได้ก่อนว่าเชื่อใจเจ้าได้หรือไม่…”
สตรีอาภรณ์ขาวบอก
นางไม่มีทางเชื่อใจจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงง่าย ๆ ถ้าหากจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงผู้นี้เป็นคนข้างกายหลี่จิ่วเต้าคงแย่แน่
เพราะอย่างนั้นเมื่อครู่ นางจึงมิได้บอกออกไปตรง ๆ ว่าคนผู้นั้นคือหลี่จิ่วเต้า
“เรื่องนั้นแน่นอน”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงแสดงทีท่าว่าเข้าใจ ถึงอย่างไรก่อนหน้านี้เขาได้บอกสตรีอาภรณ์ขาวแล้วว่า หากต้องการเป็นไส้ศึก ห้ามมิให้เชื่อใจผู้ใดง่าย ๆ
สตรีอาภรณ์ขาวต้องการยืนยันให้ได้ก่อนว่าเชื่อใจเขาได้หรือไม่นั้นนับว่าปกติ เข้าใจได้
“ข้าต้องการค้นความทรงจำในวิญญาณของเจ้า และต้องการลงผนึกในตัวเจ้า”
สตรีอาภรณ์ขาวกล่าว
หากทำสองอย่างนี้ได้ นางก็สามารถเชื่อใจจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงได้เต็มร้อย
“ถ้าเช่นนั้นช่างเถิด”
ลงท้ายจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงก็ส่ายหัว เลือกปฏิเสธ
เขาอยากเป็นไส้ศึกมากก็จริง กระนั้นก็ต้องดูเงื่อนไขด้วย
ต้องค้นความทรงจำในวิญญาณของเขา แล้วยังต้องทิ้งผนึกบนตัวเขาด้วย เป็นไปได้อย่างไรกัน ไม่ว่าข้อไหนเขาก็ไม่มีทางตอบตกลง
“ข้าให้ค่าตอบแทนเจ้าได้!”
สตรีอาภรณ์ขาวเอ่ย รู้ว่าเงื่อนไขสองข้อของนางออกจะน่าลำบากใจไปหน่อย นางตัดสินใจมอบค่าตอบแทนให้จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงจำนวนหนึ่ง แล้วค่อยให้จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงคอยรับใช้นาง
จากนั้น นางหยิบสมุนไพรต้นหนึ่งออกมาพลางเอ่ย “นี่คือสมุนไพรระดับนิรันดร์ ข้าให้เป็นมัดจำไปก่อน หลังจบเรื่อง ข้าจะจ่ายด้วยค่าตอบแทนที่ดียิ่งกว่านี้!”
สมุนไพรระดับนิรันดร์!
ม่านตาจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงหรี่ลง สีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย
ครานั้น เขาเคยไปยังเทวโลกเพื่อเตรียมของขวัญแต่งงานให้สือเฟิง ทั้งยังได้สัมผัสกับสมุนไพรระดับนิรันดร์ เขาแน่ใจในทันทีว่าสตรีอาภรณ์ขาวผู้นี้มิได้โป้ปด สมุนไพรต้นนี้คือสมุนไพรระดับนิรันดร์จริง ๆ
นอกจากนี้ นี่มิใช่สมุนไพรระดับนิรันดร์ธรรมดา หากแต่เป็นสมุนไพรนิรันดร์ชั้นยอด ล้ำเลิศกว่าสมุนไพรระดับนิรันดร์ที่เขาเคยเห็นเสียอีก
สิ่งมีชีวิตหลังฉาก!
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงยืนยันฐานะสตรีอาภรณ์ขาวได้ในบัดดล
สมุนไพรระดับนิรันดร์ แม้แต่ในเบื้องบนเทวโลกยังล้ำค่าอย่างยิ่งยวด มิมีสิ่งมีชีวิตเท่าใดสามารถยกให้กันได้ง่าย ๆ แต่ละตนล้วนให้ความสำคัญเป็นหนักหนา ไม่มีทางยอมหยิบยื่นสมุนไพรระดับนิรันดร์ให้อย่างง่ายดาย
มิหนำซ้ำยังเป็นสมุนไพรระดับนิรันดร์ชั้นยอด
ที่สำคัญคือ สตรีอาภรณ์ขาวยังกล่าวไว้ด้วยว่า นี่เป็นเพียงค่ามัดจำเท่านั้น หลังจบเรื่องยังมีรางวัลตอบแทนดียิ่งกว่านี้
นอกจากสิ่งมีชีวิตหลังฉาก มีสิ่งมีชีวิตที่ใดมือเติบได้เท่านี้อีก?
ไม่มี!
‘นางมาเพราะคุณชายนี่…’
เขาคิดในใจ
อาณาจักรนี้มีผู้ใดควรค่าให้สิ่งมีชีวิตหลังฉากยอมเป็นไส้ศึกบ้าง
ไม่ต้องคิดเลย นอกจากคุณชายแล้วมิมีผู้ใดอีก!
‘ตึงมืออยู่นิดหน่อย!’
เขารู้สึกปวดหัว เขาเคยได้พบสิ่งมีชีวิตหลังฉากมาแล้ว แต่ละตนล้วนสยดสยองน่าครั่นคร้าม มิใช่ผู้ที่เขาต่อกรด้วยได้ หากต้องหักหน้าสตรีอาภรณ์ขาวผู้นี้จริง ๆ เขาต้องมีจุดจบน่าอนาถแน่
‘แผนซ้อนแผน ไส้ศึกสองหน้า?’
เขาคิดในใจ รู้สึกว่าควรตามน้ำเป็นไส้ศึกอยู่ข้างกายสตรีอาภรณ์ขาวดีหรือไม่?
‘ไส้ศึกสองหน้าใช่เรื่องง่ายที่ไหน…’
เรื่องผนึกนั้นเขาไม่กลัวเท่าใด กล้าให้สตรีอาภรณ์ขาวลงผนึกในกายตนเอง
ถึงอย่างไรยังมีคุณชายอยู่ ไม่มีผนึกใดที่ปลดมิได้
ความยุ่งยากเพียงอย่างเดียวคือสตรีอาภรณ์ขาวต้องการค้นความทรงจำวิญญาณของเขา…
ถ้าหากสตรีอาภรณ์ขาวได้ตรวจสอบความทรงจำวิญญาณของเขา เขาต้องถูกจับได้ในทันที
“เจ้ากังวลว่าหลังข้าลงผนึกในตัวเจ้าแล้วจะไม่ทำตามสัญญา หลังจบเรื่องไม่ตกรางวัลแก่เจ้า แล้วยังริบสมุนไพรที่เคยให้เจ้าคืน เป็นผลให้เจ้ารับใช้ข้าโดยมิมีสิ่งใดตอบแทนใช่หรือไม่”
อีกด้าน สตรีอาภรณ์ขาวเห็นจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงไม่ยอมเอ่ยวาจา ก็กล่าวต่อจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงยิ้ม ๆ
“ข้ามีความกังวลเช่นนี้จริง ถึงอย่างไรหลังลงผนึกข้าต้องอยู่ในการควบคุมของเจ้า ถึงเวลานั้น ไม่ว่าเจ้าต้องการสิ่งใดข้าก็มิอาจขัดขืน ไม่อยากทำก็ต้องทำ”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงกล่าวเพื่อประวิงเวลา เขามีความกังวลเช่นนั้นที่ไหน เพียงแต่คิดอยู่ว่าต้องทำหน้าที่ไส้ศึกสองหน้าอย่างไร!
“เจ้ามีความกังวลเช่นนี้นับว่าปกติทว่าสิ่งที่ข้าต้องการบอกคือ เจ้าไม่จำเป็นต้องกังวลในเรื่องนี้”
สตรีอาภรณ์ขาวเอ่ย จงใจปลดปล่อยพลังปราณออกมาเสี้ยวหนึ่ง
นี่คือพลังปราณที่อยู่เหนือความเป็นนิรันดร์ นางทำเช่นนี้เพื่อบ่งบอกถึงความแข็งแกร่งของตน ให้จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงสบายใจ
ใช่สิ่งมีชีวิตหลังฉากจริงด้วย!
คราวนี้ จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงไม่เหลือข้อกังขาใดอีก พลังปราณเหนือความเป็นนิรันดร์ มีแต่ต้องมาจากโลกหลังฉากเท่านั้น!
“ด้วยพลังขอบเขตของข้า คิดจะใช้กำลังบังคับเจ้านั้นทำได้ง่ายดาย เรื่องนี้เจ้าคงสัมผัสได้ใช่หรือไม่”
สตรีอาภรณ์ขาวกล่าว
“อืม”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงพยักหน้า ครุ่นคิดอยู่ว่าทำอย่างไรจึงจะกลายเป็นไส้ศึกสองหน้า
“ทว่าข้ามิได้ใช้กำลังบังคับเจ้า เพียงพอให้เห็นถึงความจริงใจของข้าแล้ว ข้าไม่จำเป็นต้องเล่นลูกไม้กลับคำสักนิด”
สตรีอาภรณ์ขาวกล่าวต่อ
จริงดั่งที่ว่า นางมิได้คิดหลอกลวงจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง
หากจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงช่วยให้นางบรรลุเป้าหมาย นางไม่เพียงแต่จะมอบรางวัลตอบแทนที่ดียิ่งขึ้นให้เขา หากแต่จะพาจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเข้าร่วมฝ่ายปริภูมิเวลาของพวกเขาด้วย
‘ช่างเถิด สู้ดูสักตั้ง!’
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงคิดในใจ ตัดสินใจลองดูสักตั้ง
คุณชายเคยประทานกระดานหมากล้อมให้เขาชุดหนึ่ง เขาตัดสินใจใช้พลังกระดานหมากล้อมสะกดความทรงจำที่เกี่ยวกับคุณชาย เพื่อตบตาสตรีอาภรณ์ขาว
‘ด้วยความสำเร็จวิถีหมากล้อมของข้าในยามนี้ พลังที่กระดานหมากล้อมสำแดงออกมาได้มีจำกัดทว่าคุณชายเป็นบุคคลระดับใด สูงส่งเหนือทุกสิ่ง ทุกเรื่องราวซึ่งเกี่ยวข้องกับคุณชายย่อมไม่มีทางถูกค้นพบได้ง่าย ๆ!’ เขาคิดในใจ
หากหวังพึ่งเพียงกระดานหมากล้อม เขาคิดว่าคงยากจะตบตาสตรีอาภรณ์ขาวไปได้
ทว่าคุณชายนั้นสูงส่งไร้ใดเปรียบ พลังของคุณชายแฝงอยู่ในความเป็นไปทั้งปวง เขารู้สึกว่า ต่อให้เห็นสตรีอาภรณ์ขาวผู้นี้ก็มิอาจสืบพบทุกเรื่องราวของคุณชาย เป็นไปได้สูงว่าจะตบตาสตรีอาภรณ์ขาวได้
“ล้มเหลวก็ไม่เป็นไร ถึงอย่างไร นอกจากวิธีนี้ข้าก็จนปัญญาแล้ว…”
ในที่สุด จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงก็ตัดสินใจได้
ถึงอย่างไร สตรีอาภรณ์ขาวก็พูดถึง ขั้นนี้แล้ว หากเขายังไม่ยินยอม สตรีอาภรณ์ขาวย่อมระแคะระคายแน่
ถึงครานั้น เขาจำต้องห้ำหั่นกับสตรีอาภรณ์ขาว ไม่มีหนทางอื่นอีก
หากเป็นเช่นนี้ มิสู้ลองดูสักตั้ง!
ถ้าสำเร็จขึ้นมา เขาจักสามารถเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ได้เลย!
“ได้ ในเมื่อแม่นางชี้ให้เห็นข้อเท็จจริงอย่างกระจ่างแล้ว ข้าก็ไม่ต้องกังวลอันใดอีก มาสิ ข้ายินดีเปิดเผยวิญญาณของข้าให้แม่นางตรวจสอบ รวมถึงยอมให้ทิ้งผนึกในกายข้าด้วย”
เขาเอ่ยด้วยใบหน้าแย้มยิ้ม สะกดความทรงจำเกี่ยวกับคุณชายทั้งหมดด้วยตารางหมากล้อม
จากนั้น เขายอมให้สตรีอาภรณ์ขาวสืบค้นด้วยความเต็มใจ
‘ไส้ศึกสองหน้า หวังว่าจะสำเร็จ!’ เขาคิดในใจ
![รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137498.webp "รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]")