บทที่ 879 หวงหลง ‘มีอนาคต เตรียมปลุกปั่นให้ย้ายข้าง!’
ตู้ม! ตู้ม!
แมงมุมปริภูมิเวลาปะทะกับอี้เหยา คลื่นพลังสยดสยองปะทุออกมาไม่หยุด ทั้งยังมีแสงสว่างเจิดจ้าพวยพุ่ง ปกคลุมร่างของพวกนางไว้
ไม่อาจมองเห็นเหตุการณ์ข้างใน อย่างน้อย ๆ จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงและตงฟางเวิ่นก็มองไม่เห็น ขอบเขตพวกเขาต่ำเกินไป กฎระเบียบแสนทรงพลังที่นั่นกระทบกระทั่งไม่หยุด พวกเขาไม่อาจมองทะลุผ่านกฎระเบียบเหล่านี้เข้าไปจนเห็นสถานการณ์การต่อสู้
‘ดี ควรต้องเด็ดขาดเช่นนี้แหละ อัดตัวจริงให้เผ่นไปเลย!’
ตงฟางเวิ่นเอ่ยยิ้ม ๆ ในใจ
หากกแมงมุมปริภูมิเวลาไม่อัดตัวจริงให้เผ่น ละครหลังจากนี้จะดำเนินต่อได้อย่างไร พวกเขาจะพาแมงมุมปริภูมิเวลาไปต่อกรกับยอดฝีมือหลังฉากตนอื่น ๆ และปรโลกได้อย่างไร!
ทว่าเวลานั้นเอง ลำแสงมากมายพลันพวยพุ่งออกจากการต่อสู้ระหว่างแมงมุมปริภูมิเวลากับอี้เหยาโดยเล็งมาที่ตงฟางเวิ่น ถล่มรุนแรง!
“เกิดอะไรขึ้น? แม่นางระวังหน่อย!”
สีหน้าตงฟางเวิ่นเปลี่ยนไปอย่างมาก รีบเรียกจี้หยก คัมภีร์หมากล้อม และสิ่งอื่นออกมาปัดป้อง
จี้หยก คัมภีร์หมากล้อมและสิ่งอื่น ๆ เปล่งแสง จังหวะแห่งเต๋าสูงส่งไหลเวียน หยุดยั้งลำแสงเจิดจ้าเหล่านี้ไว้ได้
“ระวังอะไร ข้าตั้งใจสังหารเจ้า!”
แมงมุมปริภูมิเวลาก้าวออกจากสนามรบด้วยสีหน้าเย็นชา มองตงฟางเวิ่นด้วยสายตาเยียบเย็นพลางกล่าว
อี้เหยาก็ก้าวออกมาด้วย ขณะนี้ยืนอยู่ข้างกายนาง
ระหว่างการต่อสู้ แมงมุมปริภูมิเวลาได้อธิบายต้นสายปลายเหตุให้อี้เหยาฟัง หวังให้อี้เหยาเล่นตามน้ำนางไป
ทว่ายามได้อธิบาย นางชักทะแม่ง
เหตุใดถึงบังเอิญได้เช่นนี้?!
ระหว่างทางตามหาสิ่งมีชีวิตพ่นใยพบเจอแต่สิ่งมีชีวิตจากโลกหลังฉาก!
นี่ใช่การออกตามหาสิ่งมีชีวิตพ่นใยที่ไหน นี่เป็นการพุ่งเป้าไปที่สิ่งมีชีวิตหลังฉากชัด ๆ!
นางตระหนักได้ว่าคงถูกตงฟางเวิ่นหลอกมาเป็นตัวตั้งตัวตีเสียแล้ว!
“แม่นางหมายความว่าอย่างไร” สีหน้าตงฟางเวิ่นเปลี่ยนไปเล็กน้อย
แมงมุมปริภูมิเวลายิ้มเย็นพลางกล่าว “เจ้ายังมีหน้ามาถามข้าอีกหรือว่าหมายความว่าอย่างไร! เจ้าหลอกข้าแต่แรก ใช้ประโยชน์จากข้าเป็นตัวตั้งตัวตี คอยจัดการสิ่งมีชีวิตหลังฉากตนอื่น!”
แม้นางจะไม่รู้ว่าผิดพลาดที่ขั้นตอนไหน แต่นางรู้ดีว่าตงฟางเวิ่นไม่เคยเชื่อใจนางเลยตั้งแต่แรก ตั้งใจหลอกใช้นางแต่แรก
ไม่มีทางบังเอิญได้เพียงนั้น ตลอดทั้งทางมีแต่สิ่งมีชีวิตหลังฉาก นี่ต้องเป็นแผนของตงฟางเวิ่นผู้รู้ตำแหน่งสิ่งมีชีวิตหลังฉากเหล่านั้นอยู่แล้ว!
“เดี๋ยวก่อน…”
เวลานั้นสีหน้านางเปลี่ยนไป หันมองจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงอย่างเชื่อไม่ลง “เจ้า…เป็นพวกเดียวกับเขาหรือ?!”
เมื่อไล่ย้อนไปถึงจุดเริ่มต้น ทั้งหมดล้วนเกิดขึ้นในตอนที่นางช่วยตงฟางเวิ่นไว้
นางพลันตระหนักได้ว่า เป็นไปได้สูงที่นี่จะเป็นกลลวงของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงและตงฟางเวิ่น รอให้นางมาติดกับ!
ตงฟางเวิ่นรู้ตำแหน่งของสิ่งมีชีวิตหลังฉากทั้งหมด แล้วไยจะไม่รู้ตำแหน่งของคุนเขมือบห้วงเหว
ความเป็นไปได้นั้นน้อยมาก
ตงฟางเวิ่นรู้ตำแหน่งของคุนเขมือบห้วงเหวอยู่แล้ว ยังเดินทางไปให้คุนเขมือบห้วงเหวเล่นงานเสียอ่วม ให้มองอย่างไรก็เหมือนเป็นเรื่องที่วางแผนไว้ก่อนเพื่อรอนางติดเบ็ด!
แล้วตงฟางเวิ่นรู้ได้อย่างไรว่านางจะไปที่นั่น?!
คำตอบนั้นชัดแจ้ง เป็นไปได้ว่าจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงรวมหัวกับตงฟางเวิ่นแต่แรก นี่คืออุบายที่จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงวางร่วมกับตงฟางเวิ่น!
นางไม่อาจเชื่อได้ลง ตรวจสอบความทรงจำของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงแล้วแท้ ๆ แน่ใจว่าเขาไม่มีปัญหาถึงได้เลือกเชื่อใจ
นอกจากนี้ นางยังวางผนึกในตัวจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง ชีวิตของเขาอยู่ในกำมือ เหตุใดจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงถึงยังกล้ารวมหัวกับตงฟางเวิ่นเพื่อหลอกนาง?!
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงอยากตายหรือไร
“เจ้าคือผู้ติดตามของหลี่จิ่วเต้า!”
นัยน์ตาแมงมุมปริภูมิเวลาไหวระริก เห็นได้ชัดว่าจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงมีความเกี่ยวข้องกับหลี่จิ่วเต้า ถึงได้รวมหัวกับตงฟางเวิ่นมาหลอกนางโดยไม่คิดชีวิตเพื่อหลี่จิ่วเต้า!
หากลองทบทวนอย่างละเอียดดูแล้ว ความจริงดูจะเป็นเช่นนั้นจริง ๆ
ครานั้น นางได้พบจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง คงมีบางอย่างทำให้จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงตระหนักได้ว่าผู้ที่นางต้องการจัดการก็คือหลี่จิ่วเต้า
เพราะอย่างนั้น จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงถึงได้วางแผนซ้อนแผน แสร้งทำทีว่าอยู่ใต้อาณัตินาง ได้รับความเชื่อใจจากนาง แล้วจึงรวมหัวกับตงฟางเวิ่นมาหลอกนาง!
เท่านี้ก็ได้คำอธิบายสมเหตุสมผลแล้ว
คิดแล้ว แผนช่วยเหลือผู้ติดตามหลี่จิ่วเต้าเพื่อให้ผู้ติดตามหลี่จิ่วเต้านึกขอบคุณนาง ก็เป็นคำแนะนำของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง!
บัดนี้ข้อเดียวที่ยังคิดไม่ตกคือ ทั้ง ๆ ที่นางตรวจสอบความทรงจำของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงแล้ว กลับไม่พบความผิดปกติอันใด
“ยอดศาสตรา! ต้องเกี่ยวข้องกับรากฐานพิเศษในโลกหน้าฉากแน่!”
นางเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน โทสะลุกโชนอยู่ในแววตา
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเป็นคนข้างกายหลี่จิ่วเต้า คงมีของวิเศษจากรากฐานพิเศษในโลกหน้าฉากที่หลี่จิ่วเต้าประทานให้
และของวิเศษชิ้นนี้แหละ ที่ช่วยให้จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงตบตานางได้!
“บัดซบ!”
คิดมาถึงจุดนี้ก็พลันสั่นเทิ้มไปทั้งตัว ความเดือดดาลเปี่ยมล้นอยู่ทั่วร่าง
นางมาที่นี่เพื่อจัดการหลี่จิ่วเต้า สุดท้ายไม่ทันได้พบหน้าก็ถูกคนข้างกายอีกฝ่ายปั่นหัวจนอ่วม!
จะไม่ให้นางโกรธได้อย่างไร?!
นางหาได้แค่โกรธเท่านั้น ทว่าโมโหจนแทบคลุ้มคลั่งแล้ว!
ขายหน้า ขายหน้าเหลือเกิน นางถูกหักหน้าจนไม่เหลือ โดนล่อหลอกประหนึ่งวานร ถูกใช้ประโยชน์เป็นตัวตั้งตัวตี นิยามด้วยคำว่าน่าเศร้ายังไม่พอ?!
“เฮ้อ มาถึงขั้นนี้แล้ว ข้าจะเลิกปิดบังแล้วกัน ใช่แล้ว ข้าก็เป็นผู้ติดตามคุณชายเช่นกัน”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงยอมรับอย่างเปิดเผย
แมงมุมปริภูมิเวลาหาได้โง่งม ในเมื่อตระหนักถึงเรื่องเหล่านี้แล้ว หลังจากนี้ย่อมไม่มีความจำเป็นต้องดำเนินแผนต่ออีก
ถึงอย่างไรต่อให้เขาแก้ตัวได้ ทว่าต่อแต่นี้ไป แมงมุมปริภูมิเวลาก็ไม่มีทางลงมือกับยอดฝีมือหลังฉากตนอื่นอีกแล้ว
ได้เวลาเปิดเผยความจริง
“น่าเสียดายอยู่นิดหน่อย เดิมยังคิดจะพาเจ้าไปที่ปรโลก สู้กับพวกปรโลกสักตั้ง บัดนี้ดูแล้วคงหมดหวัง”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงส่ายหน้า “ทว่าไม่เป็นไร เรื่องนี้อยู่ในการคาดการณ์ของข้า ถึงอย่างไรเจ้าก็ลงมือจัดการสิ่งมีชีวิตหลังฉากไปแล้วคณานับ เดาความจริงได้นับว่าปกติ”
จัดการสิ่งมีชีวิตหลังฉากตนสองตนยังดี แต่ต้องจัดการสิ่งมีชีวิตหลังฉากไม่หยุด แมงมุมปริภูมิเวลาต้องกังขาขึ้นมาอยู่แล้ว
เขาคิดเผื่อสถานการณ์นี้ไว้แล้วแต่แรก
ปัญหามิได้ใหญ่โตเท่าใด เขาเตรียมปลุกปั่นแมงมุมปริภูมิเวลาให้ย้ายข้าง
แมงมุมปริภูมิเวลานั้นดูมีอนาคต เขาจึงตั้งใจปลุกปั่นแมงมุมปริภูมิเวลาให้รับใช้คุณชาย กบดานอยู่ด้านปริภูมิเวลาเพื่อเป็นประโยชน์ได้มากกว่านี้
“เจ้ารนหาที่ตายแท้ ๆ!”
หลังแมงมุมปริภูมิเวลาได้ยินคำตอบของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง ก็แน่ใจแล้วว่าถูกปั่นหัว นางแทบกระอักเลือดออกมาด้วยความทนมิได้
นางผู้มีความมั่นใจเต็มเปี่ยมก่อนมา รับประกันกับเบื้องบนว่าสามารถบรรลุภารกิจได้แน่ สุดท้ายเสียท่าตั้งแต่เริ่ม ทันทีที่มาถึงอาณาจักรนี้ก็ติดกับ ถูกปั่นหัวประหนึ่งลิงจ๋อ นางโมโหจนอกแทบระเบิด!
“แมงมุมปริภูมิเวลารึ ลิงจ๋อปริภูมิเวลามากกว่า!”
อีกด้าน อี้เหยาหัวเราะออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ ล้อเลียนแมงมุมปริภูมิเวลาด้วยคำว่า ‘ลิงจ๋อปริภูมิเวลา’
นางเองก็เข้าใจหมดแล้ว ที่แท้แมงมุมปริภูมิเวลาเป็นเพียงเหยื่อหน้าโง่ โดนจับไปขายยังไม่รู้ตัว ยังมัวรับใช้ผู้อื่นอยู่อีก
“อ๊ากกก!”
คราวนี้ แมงมุมปริภูมิเวลาใกล้คลุ้มคลั่งแล้วจริง ๆ สติแตกอย่างสิ้นเชิง
“เจ้าจงไปตายซะ!”
เปลวเพลิงแห่งโทสะลุกโชติช่วงอยู่ในดวงตาของนาง ไม่อาจทนได้ไหวอีกต่อไป คิดเอาชีวิตจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงแล้วจริง ๆ
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงมีชีวิตต่อไปมิได้เด็ดขาด!
นางกระตุ้นผนึกในตัวจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง หมายจะสังหารเขา
ทว่าลมหายใจต่อมา สีหน้าของนางเปลี่ยนไปอีกครั้ง อึมครึมเหลือแสน
ล้มเหลว!
ผนึกในตัวจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงหายไปแล้ว!
“รากฐานพิเศษในโลกหน้าฉาก!!!”
นางกัดฟันดังกรอดจนกรามแทบหัก
สถานการณ์เช่นนี้ นางไฉนเลยจะยังไม่เข้าใจอีก ผนึกในกายจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงถูกลบล้างไปอย่างสิ้นเชิง!
นางคิดว่านี่คงเป็นฝีมือยอดศาสตราบางอย่างบนตัวจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง!
อันที่จริง คราวนี้นางคิดผิด
ผนึกบนตัวจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงถูกลบล้างไปมิได้เกี่ยวข้องกับตัวเขาเองมากนัก หากแต่เป็นลั่วสุ่ยที่ลงมือ
ลั่วสุ่ยมีจี้รูปหัวใจ มีพลังบันดาลทุกสิ่งให้สมปรารถนา การลบล้างผนึกมิใช่เรื่องเหนือบ่ากว่าแรง
ยามนางรู้ว่าในตัวจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงมีผนึกอยู่ ก็ลบล้างให้ในทันที
“เอาสิ ถูกหลอกง่ายจริง ๆ!”
อี้เหยาเอ่ยยิ้ม ๆ “เหตุใดเบื้องบนพวกท่านถึงส่งท่านออกมารับหน้าที่นี้เล่า! ท่านฝึกฝนอยู่ตลอด หัวอ่อนไร้ประสบการณ์ ส่งท่านออกมารับหน้าที่นี่นับเป็นการตัดสินใจที่ไม่ชาญฉลาดเสียเลย”
แมงมุมปริภูมิเวลาสีหน้ามืดครึ้ม
เป็นดั่งที่ว่าน้อยนักที่นางจะถูกเบื้องบนส่งออกไปปฏิบัติภารกิจ นางใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการฝึกฝนมากกว่า
ครานั้น เมื่อครั้งนางได้รับเลือกจากเบื้องบนยังรู้สึกประหลาดใจนิดหน่อย และได้ถามถึงเหตุผล
เหตุผลนั้นง่ายนิดเดียว เป็นเพราะร่างเดิมของนางคือแมงมุมปริภูมิเวลา เหมาะแก่การเข้าร่วมงานชุมนุมพ่นใย
สิ่งมีชีวิตผู้มีกำลังรบเหมาะสมตนอื่นมิมีผู้ใดพ่นใยได้
หากแสร้งทำเป็นพ่นใย เบื้องบนเกรงว่าอาจมีพิรุธ จึงส่งนางไป
“ลบล้างผนึกได้แล้วอย่างไร เจ้าพวกเดนตายทั้งสอง ข้าฆ่าพวกเจ้าได้อยู่ดี!”
แมงมุมปริภูมิเวลาเอ่ยด้วยจิตสังหารพลุ่งพล่าน “บังอาจปั่นหัวข้า หลอกใช้ข้าเช่นนี้ พวกเจ้าสองคนมิอาจตายดี! ข้าจะเปลี่ยนพวกเจ้าทั้งสองเป็นลิงจ๋อ หลอกให้เล่นละครลิงทุกวี่วัน!”
อีกด้านจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงและตงฟางเวิ่นไม่นึกกังวลแต่อย่างใด
จริงดั่งที่ว่าด้วยพลังของพวกเขาในยามนี้ มิใช่คู่มือของแมงมุมปริภูมิเวลาเลย ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงอี้เหยา พี่น้องคนสนิทของแมงมุมปริภูมิเวลาซึ่งยังอยู่ที่นี่
ทว่าพวกเขาอยู่กันเพียงสองคนที่ไหน
ลั่วสุ่ยจับตาดูพวกเขาอยู่ตลอด มาที่นี่ได้ทุกเมื่อ
เทียบกับผู้อื่น ลั่วสุ่ยคือผู้ที่ได้รับประโยชน์มากที่สุดอย่างแน่แท้ นางพำนักร่วมกับคุณชายทุกวันไม่พอ คุณชายยังเอ็นดูนางเป็นที่สุด ถ่ายทอดวิถีต่าง ๆ แก่นาง ไม่ว่ามีของดีอันใดล้วนต้องแบ่งไว้ให้ลั่วสุ่ย
แมงมุมปริภูมิเวลาและอี้เหยาไม่มีทางเป็นภัยต่อลั่วสุ่ย
“อย่าทำเช่นนี้เลย ข้าเห็นอนาคตในตัวเจ้า รู้สึกว่าเจ้ามีศักยภาพการเป็นไส้ศึก เอาอย่างไร สนใจร่วมมือกันต่อหรือไม่ เจ้าเป็นไส้ศึกอยู่ที่ปริภูมิเวลา คอยรับใช้คุณชาย!”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงมองแมงมุมปริภูมิเวลาพลางกล่าว “เช่นนี้แล้วเจ้ามีอนาคตสดใสกว่าอยู่ที่ปริภูมิเวลามาก!”
อะไรกัน?!
เวลานี้แล้วจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงยังคิดปลุกปั่นขอให้นางเปลี่ยนฝักเปลี่ยนฝ่ายอีกหรือ
“เจ้าพูดเหลวไหลอะไร! ความแข็งแกร่งของปริภูมิเวลาเกินกว่าที่เจ้าสามารถจินตนาการ! อนาคตต้องเกิดความโกลาหลขึ้นครั้งใหญ่ ถ้าหากมีสิ่งมีชีวิตตนใด หรือกองกำลังใดสามารถผ่านพ้นไปได้ ในนั้นย่อมต้องมีชื่อปริภูมิเวลา!”
แมงมุมปริภูมิเวลาตวาด
“เจ้าโง่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ริอ่านปลุกปั่นข้า! พวกเจ้าคิดว่าหลี่จิ่วเต้าได้รับรากฐานพิเศษจากโลกหน้าฉากไปจำนวนหนึ่งแล้วจะไร้เทียมทานในใต้หล้านี้หรือ คิดกระไรอยู่! ปริภูมิเวลาวางหมากไว้นานแล้ว และได้สัมผัสกับรากฐานพิเศษในโลกหน้าฉากนานแล้วด้วย!”
แมงมุมปริภูมิเวลาเอ่ยต่อด้วยรอยยิ้มเย็น
“ข้ายืนยันได้ว่าสิ่งที่นางกล่าวมาคือเรื่องจริง”
อีกด้าน อี้เหยาเอ่ยขึ้น “ความลึกล้ำของปริภูมิเวลาเกินจินตนาการอย่างแท้จริง ความน่ากลัวของรากฐานนั้นแม้แต่ยอดฝีมือหลังฉากยังยำเกรงเหลือคณา”
“พวกเจ้าต่างหากที่คิดผิด”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงส่ายหน้า “คุณชายต่างหากคือตัวตนเกินจินตนาการ”
“กบก้นบ่อเท่านั้น ไม่เคยเห็นท้องฟ้ากว้างไกล ผืนนภาที่เคยเห็นมานั้นมีจำกัด พวกเจ้าถึงได้มีความคิดเช่นนี้!”
แมงมุมปริภูมิเวลาต่อว่า
นางเยื้องย่างออกไปก้าวหนึ่ง หมายจะกำราบจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงและตงฟางเวิ่น
![รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137498.webp "รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]")