รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 891 ดินแดนว่างเปล่า เข้าไปล้วนกลับคืนสู่ความว่างเปล่า!

บทที่ 891 ดินแดนว่างเปล่า เข้าไปล้วนกลับคืนสู่ความว่างเปล่า!

บท​ที่​ 891 ดินแดน​ว่างเปล่า​ เข้าไป​ล้วน​กลับคืน​สู่ความว่างเปล่า​!

หนึ่ง​คน​หนึ่ง​เต่า​เคลื่อน​ตัวอย่าง​รวดเร็ว​ ผ่าน​จักรวาล​หนาวเหน็บ​อัน​เต็มไปด้วย​ดวง​ดารา​

ดวงดาว​ผ่าน​ไป​ด้านหลัง​ของ​พวกเขา​อย่าง​ต่อเนื่อง​ เพียง​ไม่นาน​ก็​เข้าใกล้​สถานที่​พิเศษ​แห่ง​หนึ่ง​

เต่า​ชรา​หยุดนิ่ง​ ไม่กล้า​ก้าว​ต่อไป​เบื้องหน้า​

“อ้อม​ไป​ได้​หรือไม่​?”

เต่า​ชรา​ถามซี

ที่​แห่ง​นี้​ว่างเปล่า​ ด้านใน​ไม่มีสิ่งใด​ดำรงอยู่​ กระทั่ง​ยัง​ไม่อาจ​สัมผัส​ได้​ถึงการ​ไหล​ของ​เวลา​ เต่า​ชรา​เกิด​ความ​หวั่นเกรง​ขึ้น​มา หาก​เข้าไป​ด้านใน​แล้ว​ มัน​จะกลับคืน​สู่ความว่างเปล่า​ด้วย​ใช่หรือไม่​?!

“อ้อม​ไม่ได้​…”

ซีขมวดคิ้ว​ นาง​เอง​ก็​ต้องการ​อ้อม​ไป​เช่นเดียวกัน​ แต่​น่าเสียดาย​ ที่​เส้นทาง​ชี้ไป​ยัง​ส่วนลึก​ของ​ดินแดน​ว่างเปล่า​ จุดหมาย​จะต้อง​อยู่​ภายใน​ดินแดน​ว่างเปล่า​แน่นอน​

“ไม่ใช่จุดหมาย​ ที่​ข้า​เห็น​จุดหมาย​ไม่ใช่ฉาก​ของ​ดินแดน​ว่างเปล่า​”

ซีส่าย​หัว​แล้ว​เอ่ย​ออกมา​ด้วย​ความมั่นใจ​

คราว​นั้น​ก่อนที่​เส้นทาง​จะชี้นำ​ สถานที่​ที่​กล่อง​สี่เหลี่ยม​ตก​ลงมา​ถูก​แสดงออก​ให้​เห็น​ แม้ว่า​สถานที่​แห่ง​นั้น​จะน่ากลัว​เหมือนกัน​ แต่​ก็​แตกต่าง​อย่าง​ชัดเจน​จาก​สถานที่​แห่ง​นี้​

นาง​เดา​ว่า​ใน​ดินแดน​ว่างเปล่า​แห่ง​นี้​ อาจ​มีเส้นทาง​บางอย่าง​ที่​สามารถ​นำพา​ไป​ยัง​จุด​ที่​กล่อง​สี่เหลี่ยม​ตกลง​ไป​

เต่า​ชรา​ลอง​ส่งพลัง​ของ​ตนเอง​เข้าไป​ยัง​ความว่างเปล่า​เบื้องหน้า​

พริบตา​นั้น​เอง​ สีหน้า​ของ​มัน​ก็​แปร​เปลี่ยนไป​อย่าง​มาก​ รีบ​ตัด​การ​เชื่อมต่อ​กับ​พลัง​ที่​ส่งเข้าไป​ทันที​

“น่ากลัว​ยิ่งนัก​!”

มัน​กล่าว​ออกมา​อย่าง​หวาดผวา​ แววตา​เต็มไปด้วย​ความหวาดหวั่น​

นี่​คือ​ดินแดน​ว่างเปล่า​อย่าง​แท้จริง​ พลัง​ของ​มัน​ที่​ส่งเข้าไป​ด้านใน​หวน​กลับคืน​สู่ความว่างเปล่า​ภายใน​พริบตา​ สลาย​หาย​ไป​อย่าง​สมบูรณ์​

นอกจากนี้​ยัง​มีพลัง​ว่างเปล่า​แผ่​ไล่​มาตาม​พลัง​สาย​นั้น​ ยัง​ดี​ที่​มัน​ตัด​การ​เชื่อมต่อ​ได้​ทันเวลา​ ไม่เช่นนั้น​ตัว​มัน​คงจะ​ต้อง​ถูก​พลัง​ว่างเปล่า​แทรกซึม​เข้า​ร่าง​ หวน​กลับคืน​สู่ความว่างเปล่า​

สิ่งนี้​ทำให้​มัน​ผวา​จน​ไม่กล้า​ลอง​อีกครั้ง​ ทั้ง​ยัง​เต็มไปด้วย​ความ​กริ่งเกรง​ต่อ​ดินแดน​ว่างเปล่า​ ไม่กล้า​ก้าว​ออก​ไป​เบื้องหน้า​

“เป็นเรื่อง​ยุ่งยาก​อยู่​บ้าง​จริง ๆ​…”

คิ้ว​เรียว​ของ​ซีขมวด​เข้า​ด้วย​ความ​กริ่งเกรง​ต่อ​ดินแดน​ว่างเปล่า​เช่นกัน​

ไม่ต้องสงสัย​เลย​ พวกเขา​กำลัง​เข้าใกล้​กับ​กล่อง​สี่เหลี่ยม​มากขึ้น​เรื่อย ๆ​ แต่​พลัง​ที่​ต้อง​เผชิญ​ก็​ยิ่ง​น่าสะพรึงกลัว​ขึ้น​เช่นเดียวกัน​

‘หาก​เป็น​คน​ผู้​นั้น​จะทำได้​หรือไม่​?’

นาง​คิด​ขึ้น​มาด้วย​ความ​ไม่มั่นใจ​เท่าใด​นัก​

แม้คน​ผู้​นั้น​จะเป็น​ตัวตน​เหนือ​ชั้น​ไร้​ที่​เปรียบ​ แต่​ดินแดน​ว่างเปล่า​เบื้องหน้า​ก็​น่าหวาดกลัว​อย่าง​แท้จริง​

หาก​พวกเขา​เข้าไป​อย่าง​หุนหันพลันแล่น​ แล้ว​พลัง​ของ​คน​ผู้​นั้น​ไม่อาจ​ปกป้อง​พวกเขา​เอาไว้​ได้​ ทุกอย่าง​จะเปลี่ยนเป็น​เลวร้าย​อย่าง​ถึงที่สุด​ พวกเขา​จะตกลง​ไป​ใน​จุด​ที่​ไม่อาจ​หวน​กลับมา​ได้​

“ไป​เถิด​ พวกเรา​ไป​ที่อื่น​ดู​”

ท้ายที่สุด​ซีก็​ตัดสินใจ​ไม่เข้าไป​ใน​ดินแดน​ว่างเปล่า​ นาง​ต้อง​เพิ่ม​ความ​แข็งแกร่ง​ของ​ตนเอง​เสีย​ก่อน​ หลังจากนั้น​ค่อย​เข้าไป​ใน​ดินแดน​ว่างเปล่า​

ระหว่างทาง​มา พวกเขา​พบ​กับ​ดินแดน​แห่ง​หนึ่ง​ สถานที่​แห่ง​นั้น​เหนือกว่า​เทวโลก​อย่าง​เห็นได้ชัด​ ด้านใน​มีกฎเกณฑ์​สูงสุด​เกิน​จินตนาการ​ไหลเวียน​อยู่​

ซีต้องการ​ไป​ยัง​สถานที่​แห่ง​นั้น​เพื่อ​ฝึกฝน​ก่อน​

นาง​กับ​เต่า​ชรา​จึงจากไป​ยัง​สถานที่​แห่ง​นั้น​ก่อน​

“เข้า​ไม่ได้​…”

เต่า​ชรา​ขมวดคิ้ว​

หลังจาก​ติดตาม​ซีเดินทาง​ มัน​ก็​ตระหนัก​ได้​ว่า​ก่อนหน้านี้​ตนเอง​มีความรู้​ตื้นเขิน​เพียงใด​

สถานที่​แห่ง​นี้​ปกคลุม​ด้วย​ข้อห้าม​บางอย่าง​ที่​น่าสะพรึงกลัว​ยิ่ง​ ตอนนี้​เต่า​ชรา​บรรลุ​ถึงขั้น​ที่สาม​ขอบเขต​ผู้บงการ​แล้ว​ ทว่า​มัน​ยัง​รู้สึก​ได้​ว่า​ตนเอง​ไม่อาจ​ผ่าน​ข้อห้าม​นี้​ได้​!

มัน​ไม่สงสัย​เลย​ หาก​ตัว​มัน​แตะต้อง​ข้อห้าม​เหล่านี้​ จะต้อง​สูญสลาย​หาย​ไป​อย่าง​สิ้นเชิง​แน่นอน​ ตาย​ลง​โดย​เปล่า​ ไม่อาจ​ทำได้​กระทั่ง​ต่อต้าน​!

“ดินแดน​ว่างเปล่า​นั้น​ช่างมัน​เสียเถิด​ กระทั่ง​สถานที่​แห่ง​นี้​ยัง​น่ากลัว​นัก​! อ่า​ เหตุใด​จึงยากเย็น​เพียงนี้​!”

เต่า​ชรา​ถอนหายใจ​อย่าง​หนักหน่วง​

ขอบเขต​ผู้บงการ​ ก่อนหน้านี้​ใน​สายตา​มัน​คือ​ขอบเขต​สูงล้ำ​ แม้จะไม่ได้​ไร้​เทียมทาน​ใน​โลก​หล้า​ แต่​ก็​ควร​สามารถ​เข้าออก​ทุกที่​ได้​ตาม​ต้องการ​

ทว่า​ความจริง​กลับ​บอก​มัน​ว่า​ไม่เป็น​เช่นนั้น​!

ขอบเขต​ผู้บงการ​ไม่อาจ​นับ​เป็น​สิ่งใด​ได้​ อย่าง​น้อย​ก็​ต่อหน้า​ดินแดน​ว่างเปล่า​และ​สถานที่​แห่ง​นี้​ก็​ไม่อาจ​นับ​ได้​ว่า​สูงส่งแต่อย่างใด​ ไม่มีคุณสมบัติ​แม้แต่​จะข้องเกี่ยว​เสีย​ด้วยซ้ำ​

“เป็นเรื่อง​ยาก​อย่าง​แท้จริง​ ด้วย​พลัง​ของ​ข้า​และ​เจ้าใน​ตอนนี้​ย่อม​ไม่อาจ​ทน​ต่อ​ข้อห้าม​นี้​ได้​”

ซีที่อยู่​ด้าน​ข้าง​เอ่ย​ขึ้น​

ไม่ใช่เพียงแค่​เต่า​ชรา​ที่​มีความสามารถ​ไม่มาก​พอ​ผ่าน​ข้อห้าม​นี้​ นาง​เอง​ก็​ด้วย​ พลัง​ขอบเขต​นิรันดร์​ไม่อาจ​ผ่าน​ได้​ จะต้อง​ถูก​ลบล้าง​หาย​ไป​สิ้น​ทันที​

“เช่นนั้น​ควร​ทำ​อย่างไร​?” เต่า​ชรา​ถาม

ซีแย้มยิ้ม​งดงาม​เสีย​ยิ่งกว่า​บุปผา​สะพรั่ง​

นาง​ตอบกลับ​ “พวกเรา​ไม่อาจ​ต้านทาน​พลัง​ของ​ข้อห้าม​นี้​ได้​ แต่​…หาก​พวกเรา​ไม่จำเป็นต้อง​ต่อต้าน​เล่า​?”

“หืม?”​

ดวงตา​ราว​เมล็ด​ถั่ว​ของ​เต่า​ชรา​เปล่งประกาย​

ฟังจาก​คำพูด​ เห็นได้ชัด​ว่า​ซีมีวิธี​แก้​อยู่แล้ว​

“หาก​ไม่แตะต้อง​ข้อห้าม​ก็ได้​แล้ว​”

ซีกล่าว​ด้วย​รอยยิ้ม​ “ข้า​จะหา​หนทาง​เข้าไป​ข้างใน​โดย​ไม่ต้อง​แตะต้อง​ข้อห้าม​”

นาง​กล่าว​ต่อ​ “อย่า​ลืม​ความสามารถ​ใน​การตระหนัก​รู้​ของ​ข้า​ วิชา​และ​ความสามารถ​ใด​เมื่อ​อยู่​ต่อหน้า​ข้า​แล้ว​ ข้า​มอง​ครั้ง​เดียว​ก็​ตระหนัก​รู้​ได้​ นอกจากนั้น​ยัง​มองออก​ถึงจุดบกพร่อง​ ข้อห้าม​นี้​เอง​ก็​ไม่ใช่ข้อยกเว้น​ เพียงแค่​ให้​เวลา​กับ​ข้า​ ย่อม​ต้อง​สามารถ​วิเคราะห์​ข้อห้าม​นี้​ได้​อย่าง​สมบูรณ์​!”

หลังจากนั้น​หญิงสาว​ก็​เริ่ม​ลงมือ​

ดวงตา​ของ​นาง​เปล่งประกาย​ระหว่าง​สำรวจ​ดู​ข้อห้าม​ของ​สถานที่​แห่ง​นี้​ เป็น​ดังที่​นาง​คาด​เอาไว้​ ความสามารถ​ตระหนัก​รู้​ระดับ​สะท้าน​ฟ้าของ​นาง​สามารถ​ใช้ได้ผล​

ข้อห้าม​อัน​สลับซับซ้อน​ของ​สถานที่​แห่ง​นี้​ค่อย ๆ​ คลี่​ตัว​ออก​ใน​สายตา​ของ​นาง​ ทำให้​เข้าถึง​แก่นแท้​ได้​อย่าง​รวดเร็ว​ ถูก​นาง​เข้า​ควบคุม​ได้​อย่าง​ง่ายดาย​

“ได้​แล้ว​ พวกเรา​เข้าไป​กัน​เถิด​”

ซีกล่าว​ด้วย​รอยยิ้ม​ นาง​เข้าใจ​ข้อห้าม​อย่าง​ถ่องแท้​แล้ว​ สามารถ​ทำให้​พวก​ตน​เข้าไป​ด้านใน​ได้​โดย​ไม่แตะต้อง​ข้อห้าม​เหล่านี้​

“อัน​ใด​? แค่นี้​ก็ได้​แล้ว​หรือ​? ข้า​เพียง​กะพริบตา​ไป​สอง​ครั้ง​!”

ดวงตา​ของ​เต่า​ชรา​เบิก​กว้าง​ด้วย​ความ​เหลือเชื่อ​

ข้อห้าม​นี้​น่ากลัว​เป็น​อย่างยิ่ง​ ทว่า​มัน​เพียงแค่​กะพริบตา​สอง​ครั้ง​ซีก็​สามารถ​ทำความเข้าใจ​ได้​อย่าง​ถ่องแท้​แล้ว​?!

แม้มัน​จะติดตาม​อีก​ฝ่าย​มายาวนาน​ ได้​เห็น​เรื่อง​น่าอัศจรรย์​จำนวนมาก​มาแล้ว​ แต่​ภายใต้​สถานการณ์​ตอนนี้​มัน​ก็​ยังคง​ยาก​จะเชื่อได้​

“ย่อม​เป็น​เช่นนั้น​”

ซีโบก​ฝ่ามือ​เนียน​ราวกับ​หยก​ของ​นาง​ เต่า​ชรา​พลัน​เห็น​ว่า​ข้อห้าม​อัน​น่ากลัว​เหล่านั้น​หยุด​ไหลเวียน​แล้ว​!

“ข้า​มอง​พริบตาเดียว​ก็​สามารถ​เข้าใจ​ข้อห้าม​ได้​อย่าง​ถ่องแท้​ ส่วน​อีก​พริบตา​ใช้เพื่อ​เชี่ยวชาญ​วิธี​การควบคุม​ค่าย​กล​” หญิงสาว​กล่าว​

ข้อ​ห้า​ม… หาก​กล่าว​ตามตรง​แล้วก็​คือ​ค่าย​กล​ประเภท​หนึ่ง​ ตราบใดที่​สามารถ​เข้าใจ​แก่นแท้​ ย่อม​ควบคุม​ได้​อย่าง​ไม่ยาก​

“!!!”

เต่า​ชรา​ไม่รู้​ว่า​ควรจะ​พูด​สิ่งใด​ออกมา​ ความเคารพ​เลื่อมใส​ที่​มีต่อ​ซีเพิ่มขึ้น​อีก​ขั้น​!

มัน​ช่างโชคดี​เสีย​จริง​ที่​ตัดสินใจ​ติดตาม​ซีเดินทาง​ นี่​เป็น​การตัดสินใจ​ที่​ชาญฉลาด​ที่สุด​ใน​ชีวิต​ของ​มัน​!

“ไป​”

ซีเดิน​ไป​ด้านหน้า​พร้อม​เต่า​ชรา​

ข้อห้าม​ทาง​ฝั่งพวกเขา​หยุดนิ่ง​ไป​อย่าง​สมบูรณ์​ ทั้งสอง​สามารถ​เข้าไป​ยัง​สถานที่​แห่ง​นั้น​สำเร็จ​โดย​ไม่ต้อง​เผชิญ​กับ​พลัง​ใด​ ๆ

หลังจาก​เข้าไป​แล้ว​ ซีก็​โบกมือ​อีกครั้ง​เพื่อ​ทำให้​ข้อห้าม​ฟื้น​กลับมา​ดังเดิม​

สถานที่​แห่ง​นี้​พิเศษ​อย่าง​แท้จริง​ ทันทีที่​ซีก้าว​เข้ามา​ก็​สัมผัส​ได้​ถึงสสาร​ระดับสูง​จน​น่าอัศจรรย์​แล่น​ผ่าน​ ร่างกาย​พลัน​แปร​เปลี่ยนเป็น​กระ​ปี้​กระ​เป​ร่า​ สสาร​ระดับสูง​ใน​ฟ้าดิน​หลั่งไหล​เข้าสู่​ร่าง​ของ​นาง​อย่าง​บ้าคลั่ง​

เพียงแค่​ไม่กี่​อึดใจ​ นาง​ก็​พัฒนา​ขึ้นไป​อีก​ขั้น​ จาก​ขั้น​แปด​ขอบเขต​นิรันดร์​ขึ้นไป​ยัง​ขั้น​ที่​เก้า​

เต่า​ชรา​ตกตะลึง​อีกครั้ง​

การ​รีบร้อน​ย่อม​ไม่มั่นคง​ นี่​เป็น​สิ่งที่​ผู้ฝึก​ตน​จำนวนมาก​เชื่อ​กัน​ หาก​พัฒนา​เร็ว​เกินไป​รากฐาน​ย่อม​ไม่มั่นคง​ กลาย​เป็นปัญหา​ใหญ่​สืบ​ต่อไป​ใน​ภายภาคหน้า​

แต่​สิ่งเหล่านี้​ล้วน​ไม่ใช่กับ​ซี

พัฒนา​เร็ว​เกินไป​ รากฐาน​ไม่มั่นคง​ นั่น​เป็น​เพราะ​ตระหนัก​รู้​เกี่ยวกับ​ขอบเขต​ยัง​ไม่เพียงพอ​ ดังนั้น​เมื่อ​ผู้ฝึก​ตน​ส่วนใหญ่​พัฒนา​รวดเร็ว​เกินไป​ จึงเลือก​จะกด​ข่ม​ตัวเอง​เอาไว้​ รอ​ให้​ความตระหนัก​รู้​ต่อ​ขอบเขต​เพียงพอ​ค่อย​พัฒนา​ขึ้น​อีกครั้ง​

นี่​ย่อม​เป็น​หนทาง​การฝึกฝน​ที่​ถูกต้อง​

หาก​ขอบเขต​ยัง​ไม่มั่นคง​ ความตระหนัก​รู้​ไม่เพียงพอ​ การ​เลื่อน​ไป​ยัง​ขั้น​ถัดไป​จะต้อง​ทิ้ง​ปัญหา​เอาไว้​อย่าง​แน่นอน​

ยิ่ง​เมื่อ​ขอบเขต​สูงขึ้น​มาก​เท่าใด​ ปัญหา​นี้​ย่อม​ใหญ่​ขึ้น​เท่านั้น​

ปัญหา​เหล่านี้​แทบ​ไม่อาจ​แก้ไข​ได้​ใน​ภายหลัง​ อาจ​ถึงขั้น​ทำลาย​หนทาง​การฝึกฝน​เสีย​ด้วยซ้ำ​

ทว่า​ซีนั้น​แตกต่าง​ออก​ไป​

เมื่อ​พัฒนา​ขึ้น​ ความตระหนัก​รู้​ใน​ขอบเขต​ก็​เพิ่มขึ้น​ทุกครั้ง​เช่นเดียวกัน​ นาง​บรรลุ​เพิ่ม​หนึ่ง​ขั้น​หรือ​หนึ่ง​ขอบเขต​ ความตระหนัก​รู้​ของ​ขอบเขต​นั้น​ ๆ ก็​จะสมบูรณ์​อย่าง​รวดเร็ว​เช่นเดียวกัน​

ดังนั้น​ซีจึงไม่มีปัญหา​อัน​ใด​ตามมา​ภาย​หลังกับ​ร่างกาย​ของ​นาง​

“ไป​ต่อ​ไม่ได้​”

ซีไม่ได้​ฝึกฝน​ตน​ นาง​หยุด​ลง​เมื่อ​ไม่สามารถ​ดูดซับ​สสาร​ฟ้าดิน​ระดับสูง​มาฝึกฝน​ได้​อีกแล้ว​

นาง​ย่อม​ไม่กังวล​ปัญหา​เรื่อง​การพัฒนา​เร็ว​เกินไป​แต่อย่างใด​ เพราะ​รู้​สถานการณ์​ของ​ตนเอง​เป็น​อย่าง​ดี​ รู้​ว่า​ตน​จะไม่มีปัญหา​อัน​ใด​กับ​การพัฒนา​อย่าง​รวดเร็ว​

สิ่งที่​ทำให้​นาง​หยุด​ เป็น​เพราะ​นาง​ดูดซับ​สสาร​ฟ้าดิน​ระดับสูง​เข้ามา​เร็ว​เกินไป​!

ใช่แล้ว​ เร็ว​เกินไป​ หลังจาก​ดูดซับ​เข้า​ร่างกาย​ก็​ประหนึ่ง​เกิด​กระแส​น้ำวน​ขึ้น​ สสาร​ฟ้าดิน​ระดับสูง​หลั่งไหล​เข้าสู่​ร่างกาย​ของ​นาง​อย่าง​บ้าคลั่ง​

สถานที่​แห่ง​นี้​ไม่ธรรมดา​อย่างยิ่ง​ จะต้อง​มียอด​ฝีจำนวนมาก​ดำรงอยู่​

ความเร็ว​ใน​การ​ดูดซับ​ของ​นาง​ย่อม​ต้อง​ดึงดูด​ความสนใจ​ของ​ยอด​ฝีมือ​เหล่านั้น​ นำพา​เรื่อง​ยุ่งยาก​มากมาย​มาให้​ตัวนาง​ได้​

ดังนั้น​นาง​จึงหยุด​

นาง​ต้องการ​จะทราบ​ข้อมูล​สถานที่​แห่ง​นี้​ก่อน​ หลังจากนั้น​จึงค่อย​คิด​วิธี​ดูดซับ​สสาร​ฟ้าดิน​ระดับสูง​อย่าง​รวดเร็ว​โดย​ไม่ดึงดูด​ความสนใจ​ของ​เหล่า​ยอด​ฝีมือ​

ทว่า​ใน​ตอนนั้น​เอง​ มีร่าง​หนึ่ง​ปรากฏ​ออกจาก​ความว่างเปล่า​ร่อน​ลงมา​ต่อหน้า​ซีและ​เต่า​ชรา​

ซีถอนหายใจ​ภายในใจ​

นาง​หยุด​แล้ว​ แต่​ดูเหมือนว่า​ยัง​จะดึงดูด​ปัญหา​มาอยู่​

คาด​ว่า​เพราะ​นาง​เพิ่ง​เข้ามา​ อีก​ทั้ง​สสาร​ฟ้าดิน​ระดับสูง​ยัง​หลั่งไหล​เข้า​ร่างกาย​อย่าง​บ้าคลั่ง​ ดึด​ดูด​ความสนใจ​ให้​ร่าง​นี้​ปรากฏตัว​ออกมา​

นี่​เป็น​ชาย​วัยกลางคน​ สวมใส่​เสื้อ​นักพรต​ ร่างกาย​สูงกำยำ​ แววตา​นั้น​พิเศษ​ยิ่ง​

“เมื่อ​ครู่​เกิด​อัน​ใด​ขึ้น​ที่นี่​หรือ​?”

ชาย​วัยกลางคน​มอง​ไป​ทาง​ซีและ​เต่า​ชรา​ เป็นไป​ตามที่​นาง​คาด​เอาไว้​ การ​ดูดซับ​สสาร​ฟ้าดิน​ระดับสูง​อย่าง​รวดเร็ว​เกินไป​ดึงดูด​ความสนใจ​ของ​ชาย​วัยกลางคน​

‘มียอด​ฝีมือ​อยู่​มาก​จริง​ ญาณสัมผัส​เฉียบคม​นัก​ ก่อนหน้านี้​ข้า​หยุด​ลง​อย่าง​รวดเร็ว​ ทว่า​ก็​ยังคง​ถูก​สัมผัส​ได้​’

ซีเอ่ย​ใน​ใจ

นาง​ปวดหัว​เล็กน้อย​ นาง​ไม่เข้าใจ​ภาษาของ​ดินแดน​นี้​

แต่​แน่นอน​ว่า​เมื่อ​ความ​แข็งแกร่ง​มาถึงระดับ​นาง​แล้ว​ ภาษาอัน​ใด​ก็​ไม่ใช่อุปสรรค​ นาง​สามารถ​เข้าใจ​ความหมาย​ที่​ชาย​วัยกลางคน​สื่อ​ออกมา​ได้​

เพียงแต่​นาง​ไม่สามารถ​ตอบกลับ​ไป​ได้​ เพราะ​หาก​พูด​ออก​ไป​ ชาย​วัยกลางคน​จะต้อง​รู้​อย่าง​แน่นอน​ว่า​พวก​นาง​ไม่ใช่คน​ของ​ที่นี่​

และ​สิ่งนี้​ก็​จะนำพา​ความยุ่งยาก​มามากยิ่งขึ้น​

“ไม่มี พวกเรา​ไม่เห็น​เรื่อง​อัน​ใด​เกิดขึ้น​”

นาง​ไม่ได้​พูด​ แต่​สื่อ​จิตวิญญาณ​ออกมา​เพื่อ​ตอบกลับ​ชาย​วัยกลางคน​

“พวกเรา​ยังมี​สิ่งที่​ต้อง​ทำ​ ไม่อาจ​อยู่​สนทนา​ต่อ​ได้​ ขอตัว​”

นาง​สื่อ​จิต​ออก​ไป​อีกครั้ง​ จากนั้น​ก็​ตั้ง​ท่าจะ​ออก​ไป​พร้อมกับ​เต่า​ชรา​

“เหตุใด​แม่นาง​ถึงสื่อสาร​ทางจิต​กัน​?”

เห็นได้ชัด​ว่า​ชาย​วัยกลางคน​ไม่ได้​ถูก​หลอก​ง่าย ๆ​

“ข้า​ว่า​พวกเรา​มาสนทนา​กัน​ก่อน​จะดีกว่า​”

ชาย​วัยกลางคน​ก้าว​ออก​ไป​เบื้องหน้า​ ขวาง​ซีและ​เต่า​ชรา​เอาไว้​

“ไม่มีเรื่อง​อัน​ใด​เกิดขึ้น​? จะเป็นไปได้​อย่างไร​! ข้า​สัมผัส​ได้​ถึงการ​ไหลเวียน​ของ​สสาร​ฝึกฝน​อย่าง​รุนแรง​ชัดเจน​”

เขา​จับจ้อง​ไป​ทาง​ซีด้วย​สายตา​ประหนึ่ง​เหยี่ยว​ “เกรง​ว่า​จะมีสมบัติ​ล้ำค่า​บางอย่าง​ปรากฏ​ออกมา​ อีก​ทั้งพวก​เจ้าทั้งสอง​ยัง​ได้รับ​มัน​…”

สสาร​ฝึกฝน​หลั่งไหล​อย่าง​รุนแรง​ เขา​รู้สึก​ว่า​ต้อง​มีสมบัติ​ล้ำค่า​ถือกำเนิด​ขึ้น​

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

Status: Ongoing

‘หลี่จิ่วเต้า’ ชายหนุ่มผู้ถูกส่งตรงจากดาวเคราะห์สีฟ้ามายังโลกแห่งการฝึกตน ทว่ากลับไร้ซึ่งคุณสมบัติใด ๆ ในการเข้าสู่วิถีผู้ฝึกตน เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหันมาตกปลา วาดภาพและเขียนกลอนขาย

อันที่จริงหลี่จิ่วเต้ารู้เพียงเล็กน้อยว่า เจ้าแมวน้อยที่มาหาตนเป็นครั้งเป็นคราวเพื่อขอปลากินนั้น แท้จริงแล้วคือพยัคฆ์ขาว ส่วนชายผมขาวที่แข่งเขียนพู่กันกับเขาเป็นตัวตนระดับบรรพกาล และที่จะลืมไปไม่ได้ สตรีผู้งดงามที่มาร้องขอให้เขาช่วยวาดรูปอยู่ทุกวัน นางถึงกับเป็นเซียนในตำนาน!

ชายหนุ่มนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง “เอาล่ะ…เช่นนั้น ข้าเป็นใครกัน?”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท