ตอนที่ 917 การต่อสู้กลางสายฝน
เหน็ดเหนื่อยเหลือเกิน!
หูของฟางจั๋วหรานก้องกังวานไปด้วยเสียงฝนโปรยปราย
เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อจะลืมตาขึ้น ราวกับว่าได้เห็นเม็ดฝนจากทั่วโลกพุ่งเข้าหาเขาโดยตรง ซึ่งทำให้เขาเจ็บปวดมาก
เมื่อเขาได้สติขึ้นมา มันก็มีแต่ความงุนงง ทั้งจิตใจยังว่างเปล่า
เขาถามตัวเองอยู่สามครั้ง ฉันเป็นใคร? ฉันอยู่ที่ไหน? และฉันกำลังทำอะไรอยู่?
สายฝนที่ตกหนักทำให้เขาฟื้นคืนสติอย่างรวดเร็ว ตระหนักได้ว่าเขาประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์
อุบัติเหตุทางรถยนต์ที่มีคนบงการให้เกิดขึ้น
เขาปัดน้ำฝนออกจากใบหน้าพลางมองไปรอบ ๆ
รถจี๊ปของเขาพลิกคว่ำและหน้าต่างแตกเป็นเสี่ยง ๆ ทำให้ฝนห่าใหญ่เทลงมาที่ตัวเขาราวกับฝูงม้านับพันตัว
เพียงแค่หันศีรษะเล็กน้อย ฟางจั๋วหรานก็รู้สึกเจ็บแปลบที่หน้าอก
จากประสบการณ์ทางการแพทย์ของตนเอง เขารู้แล้วว่ากระดูกซี่โครงคงหักเก้าถึงสิบซี่ แต่ไม่รู้ว่าซี่โครงเหล่านั้นเสียบเข้าไปในปอดหรือไม่ หากเสียบเข้าไปในปอด มันจะเป็นอันตรายอย่างมาก
รอยเลือดไหลออกมาจากมุมปากและหยดลงบนเสื้อผ้าของเขา
เจ็บปวด เหนื่อยล้า รู้สึกอยากนอนมากเหลือเกิน…
แต่เขาตระหนักได้ว่าไม่ควรหลับ ม่ายจื่อยังคงเฝ้ารอให้เขาช่วยเหลือ
เขาอดกลั้นความเจ็บปวดอย่างรุนแรงที่หน้าอก ยกมือขึ้นเช็ดเลือกจากมุมปากและปลดเข็มขัดนิรภัย
การเคลื่อนไหวที่เรียบง่ายซึ่งมักจะง่ายดายกลับกลายเป็นเรื่องยากอย่างไม่น่าเชื่อในช่วงเวลานี้ และรู้สึกว่าต้องใช้ความพยายามอย่างมากราวกับขึ้นสวรรค์
แต่เขาไม่กล้ารีรออีกต่อไป เพราะเกรงว่าหากล่าช้าไปแม้แต่วินาทีเดียว ม่ายจื่ออาจตกอยู่ในอันตราย
เขากัดฟันแน่นและหันไปด้านข้าง ดึงที่จับประตู แล้วผลักมันออกอย่างแรง
ประตูรถที่บิดเบี้ยวเล็กน้อยส่งเสียงเสียดสีของโลหะ และเปิดออกตามแรงผลัก
ฟางจั๋วหรานแอบยินดีอยู่ในใจ โดยคิดว่าสถานการณ์ไม่เลวร้ายนัก เนื่องจากประตูรถยังสามารถเปิดได้ มิฉะนั้นเขาจะถูกขังอยู่ในรถจนตาย
เขาจับประตูรถและเดินโซเซออกมา พยายามก้าวให้มั่นคง แล้วตรงไปทางรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ของหลินม่ายทีละก้าว
ถ้าผู้หญิงลึกลับคนนั้นยังมีชีวิตอยู่ เขาจะไม่ปล่อยให้หล่อนเห็นว่าเขาได้รับบาดเจ็บ
เขาต้องการให้หล่อนกลัวเขาจากก้นบึ้งของหัวใจ เพื่อที่หล่อนจะได้เสียเปรียบ
เขาแอบภาวนาในใจว่าผู้หญิงคนนั้นจะยังไม่ตาย ถ้าหล่อนตาย เขาจะไม่มีทางรู้ว่าหลินม่ายอยู่ที่ไหน
ตามข้อมูลที่หน่วยรักษาความปลอดภัยในขณะนี้ ผู้หญิงลึกลับคนนี้ดูเหมือนจะไม่มีผู้สมรู้ร่วมคิดคนอื่น
ด้านหน้าของรถเมอร์เซเดส-เบนซ์เสียรูปทรงจากการชนอย่างรุนแรง
คนขับมีแนวโน้มที่จะได้รับบาดเจ็บมากกว่าโชคดี
เมื่อฟางจั๋วหรานเดินมาถึงรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ของหลินม่าย เขามองเข้าไปข้างใน แต่ก็ต้องประหลาดใจที่ไม่เห็นใครอยู่ในรถ
ทันใดนั้นเสียงเย็นเยือกดังขึ้นจากด้านหลังของเขา “คุณกำลังมองหาฉันอยู่หรือเปล่า?”
ฟางจั๋วหรานอดกลั้นต่อความเจ็บปวดอย่างรุนแรงที่หน้าอก กัดฟันแน่นและหันกลับไปพลางแสร้งทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ผู้หญิงที่เคยด่าทอเขาว่าเป็นคนใจร้ายกำลังยืนตระหง่านท่ามกลางสายฝนที่โปรยปรายในยามเช้าตรู่ สายตาคู่นั้นมองดูเขาด้วยความเย้ยหยัน
ฟางจั๋วหรานสังเกตเห็นประกายโลหะแวววาวที่แขนเสื้อของผู้หญิงคนนั้น
เขาค่อย ๆ เดินไปทางท้ายรถเบนซ์
เนื่องจากหลินม่ายเคยถูกลักพาตัวในฮ่องกง เธอไม่เพียงซ่อนมีดไว้บนร่างกายเท่านั้น แต่ยังซ่อนท่อนเหล็กไว้ที่ท้ายรถเผื่อนำออกมาใช้ในกรณีฉุกเฉิน
ไม่รู้เลยว่ามันกลับมีประโยชน์ในตอนนี้
เขาถามอย่างเย็นชา “คุณเป็นใคร? แล้วลักพาตัวภรรยาของผมไปทำไม?”
“ภรรยาของคุณ?” เสียงของหญิงสาวสั่นเครือ ดวงตาแดงก่ำ “หล่อนเป็นภรรยาของคุณงั้นหรือ? แล้วฉันล่ะ? ฉันเป็นใครสำหรับคุณ?”
ฟางจั๋วหรานแข็งทื่อด้วยความประหลาดใจ
เขาแน่ใจ 100% ว่าเขาไม่รู้จักผู้หญิงที่กำลังยืนตีโพยตีพายต่อหน้าเขาคนนี้เลย
เขาถามด้วยความสับสน “คุณรู้จักผมหรือ? แล้วคุณรู้จักผมได้ยังไง?”
ดวงตาของหญิงสาวแปลกหน้าลุกโชนด้วยความเกลียดชัง พูดตัดพ้อครั้งแล้วครั้งเล่า “ก็ใช่น่ะสิ คุณเอาแต่สนใจของเล่นใหม่ และไม่สนใจแม้แต่เสียงร่ำไห้จากของเล่นเก่า ตอนนี้คุณมีภรรยาที่อายุน้อยและมีเสน่ห์ คุณจึงลืมฉันซึ่งเคยร่วมทุกข์ร่วมสุขกับคุณไปง่ายดาย คุณกล้าถามฉันจริง ๆ เหรอว่าฉันรู้จักคุณได้ยังไง นี่คุณไร้ยางอายขนาดนี้เลยเหรอ?”
ฟางจั๋วหรานคิดถึงความเป็นไปได้ “ผมไม่เคยรู้จักคุณเลย คุณจำคนผิดหรือเปล่า?”
“ฉันน่ะเหรอจำคนผิด?” ผู้หญิงคนนั้นหัวเราะพร้อมน้ำตา “คุณนี่เก่งเรื่องการปัดความรับผิดชอบจริง ๆ ประโยคเดียวลบทุกอย่างที่เกี่ยวกับเรา คุณใจร้ายมาก! ”
ทันใดนั้นผู้หญิงแปลกหน้าก็ยกมีดในมือขึ้นและแทงไปทางฟางจั๋วหราน “ในเมื่อแกไม่หลงเหลือฉันในใจแล้ว ก็จงตายไปซะ!”
สิ่งที่ทำให้ฟางจั๋วหรานประหลาดใจก็คือ อาวุธที่ผู้หญิงคนนี้ถือไม่ใช่มีดปอกผลไม้หรือมีดพกธรรมดา แต่เป็นมีดปลายปืนของทหารมืออาชีพที่ส่องแสงประกายเย็นเยือก
แทบจะในทันที เขารีบยกฝากระโปรงท้ายของรถเบนซ์และดึงท่อนเหล็กออกมา เพื่อเผชิญหน้ากับดาบปลายปืนของทหาร
เมื่อท่อนเหล็กกำลังจะปะทะกับดาบปลายปืน ดาบปลายปืนก็ถูกเบี่ยงเบนไปในทิศทางเดียวกับท่อนเหล็ก
ผู้หญิงคนนั้นหลบหลีกอย่างรวดเร็ว
ด้วยทักษะที่น่าประหลาดใจ ดาบปลายปืนในมือของหล่อนจึงดูค่อนข้างน่าเกรงขามอย่างยิ่ง
ฟางจั๋วหรานแน่ใจแล้วว่าหล่อนมีภูมิหลังเป็นนักสู้มืออาชีพหรือเคยเป็นทหารมาก่อน
หากเป็นเช่นนั้นจริง หลินม่ายจะต้องตกอยู่ในอันตราย
ทักษะการต่อสู้ของฟางจั๋วหรานไม่เลวร้ายนัก เขาเคยฝึกศิลปะการต่อสู้กับเจ้าหน้าที่ตำรวจใต้อาณัติคุณปู่ฟางบ่อยครั้งตอนที่ยังเป็นเด็ก
ในฐานะเจ้าหน้าที่ตำรวจภายใต้คำสั่งของคุณปู่ฟาง พวกเขาไม่สามารถขาดทักษะที่แท้จริงได้ และความสามารถของพวกเขาค่อนข้างน่าประทับใจ
ขณะที่ผู้หญิงคนนั้นกำลังหลบ ท่อนเหล็กในมือฟางจั๋วหรานก็กดเข้ากับหลอดเลือดแดงของหล่อนอย่างแรง
เขาพูดอย่างเย็นชา “ผมเป็นศัลยแพทย์ ย่อมเชี่ยวชาญการใช้มีดเปิดหลอดเลือดแดง ผมสามารถเปิดหลอดเลือดแดงของคุณจนเลือดพุ่งกระฉูดไม่ต่างจากน้ำพุด้วยการออกแรงเพิ่มอีกนิด คุณอยากลองดูไหม?”
เขาไม่ได้พูดเกินจริง
ศัลยแพทย์รู้เรื่องโครงสร้างของร่างกายมนุษย์มากกว่าแพทย์ทั่วไป
แทบไมต้องพูดถึงคนมีฝีมือระดับฟางจั๋วหราน
เขารู้วิธีใช้วัตถุแข็งเจาะหลอดเลือดแดงของคน และเขาแค่ต้องการเพิ่มแรงในมือเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
แต่ในสถานการณ์ปัจจุบัน การยึดท่อนเหล็กกับหลอดเลือดแดงของหญิงลึกลับนั้นลำบากมากอยู่แล้ว และมันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะมีกำลังมากพอที่จะเจาะหลอดเลือดแดงของหล่อน
เขาแค่พยายามขู่เพื่อทำให้หล่อนกลัว
แต่หญิงคนนั้นกลับเอาจริงเอาจังและตะโกนอย่างบ้าคลั่งว่า “ทำเลยสิ แทงฉันเลย! ถ้าคุณแทงฉันจนตาย คุณจะไม่มีทางรู้ว่าภรรยาแสนรักของคุณอยู่ที่ไหน จากนั้นหล่อนก็จะอดตายและไม่มีใครหาเจออีก ฮ่าๆๆๆ”
หลังจากได้ยินถ้อยคำดังกล่าว ฟางจั๋วหรานก็ไม่กล้าผลีผลามทำสิ่งใด “คุณทำอะไรกับภรรยาของผม? คุณมันเสียสติไปแล้ว!”
เขาแน่ใจว่าผู้หญิงตรงหน้าจะต้องเป็นผู้ป่วยทางจิต
มีความเป็นไปได้ว่าแฟนเก่าของหล่อนมีหน้าตาคล้ายกับเขามาก ซึ่งหล่อนยอมทำทุกอย่าง แต่สุดท้ายก็โดนทิ้งไป
ยังไม่เป็นที่แน่ชัดว่ามีใครอยู่เบื้องหลังและคอยชักนำผู้หญิงที่แปลกประหลาดคนนี้ให้มาเผชิญหน้ากับเขา และทำให้หล่อนเชื่อว่าเขาคือแฟนเก่าใจร้ายผู้ทอดทิ้งหล่อนไปมีภรรยาใหม่
เมื่อเห็นว่า “แฟนเก่า” แต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น หญิงแปลกหน้าก็เสียสติด้วยความโกรธและเกิดคลุ้มคลั่งจนจับหลินม่ายเป็นตัวประกัน
หญิงแปลกหน้าโกรธจัดจนน้ำตาไหลอาบหน้า “ฉันทำให้คุณพ่อโกรธมากที่มาหาคุณ ขณะที่คุณกลับเอาแต่คิดถึงนังจิ้งจอกคนนั้น!”
หล่อนปาดน้ำตาและเผยยิ้มชั่วร้าย “คุณอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับภรรยาของคุณใช่ไหม หล่อน… ถูกฉันทำให้เสียโฉมและไม่สามารถมาหลอกลวงคุณได้อีกต่อไป!”
ฟางจั๋วหรานคิดถึงความเจ็บปวดที่หลินม่ายต้องทนเมื่อเธอเสียโฉม และความยับยั้งชั่งใจของเขาก็เกือบถึงจุดแตกหัก
เขาสูดหายใจเข้าลึกและพยายามพูดกับตัวเองว่า มันไม่สำคัญว่าเธอจะเสียโฉมหรือไม่ ตราบใดที่อีกฝ่ายยังมีชีวิตอยู่ เขาจะหาทางช่วยเหลือม่ายจื่อจากคนวิกลจริตนี้ให้จนได้
เขากดน้ำหนักของท่อนเหล็กลงบนหลอดเลือดแดงใหญ่ตรงลำคอของหญิงสาวเสียสติ “บอกมา คุณต้องการอะไรถึงจะยอมปล่อยม่ายจื่อ?”
หญิงสาวเสียสติเดือดดาลหนักจนแทบมีควันพุ่งออกจากศีรษะ “จนถึงตอนนี้คุณก็ยังคิดถึงแต่หล่อน! คุณรู้ไหม ฉันไม่เพียงอยากทำลายหล่อน แต่ยังอยากฆ่าคุณให้ตกตายไปตามกันอีกด้วย!”
ฟางจั๋วหรานพยักหน้าอย่างใจเย็น “แน่นอนว่าผมรู้ นั่นคือเหตุผลที่คุณขับรถพุ่งชนรถของผม”
หญิงสาวเสียสติใช้ดาบปลายปืนแตะฝ่ามืออีกข้างแล้วพูดว่า “คุณรู้ก็ดี ดังนั้นอย่าคิดเสียเวลาเจรจาข้อตกลงกับฉันอีก คุณแค่ต้องตอบมาว่า คุณเต็มใจแต่งงานกับฉันและใช้ชีวิตด้วยกันอย่างสงบสุขต่อจากนี้ไปหรือไม่ ถ้าคุณเต็มใจ ฉันจะยอมไว้ชีวิตให้”
ฟางจั๋วหรานพูดอย่างหนักแน่น “ถ้าคุณเต็มใจปล่อยภรรยาของผมไป ผมสัญญากับคุณทุกอย่าง ไม่อย่างนั้นเราก็ตกตายไปด้วยกัน!”
“แก!” ดวงตาของหญิงวิกลจริตแดงก่ำด้วยความโกรธ
ทันใดนั้นหล่อนกล่าวคำเย้ยหยัน “ยิ่งคุณหวงแหนภรรยาของคุณมากเท่าไหร่ ฉันจะทำให้หล่อนเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น ฉันจะทรมานหล่อนด้วยมีดนับพันจนตาย” สิ้นเสียง หล่อนก็หันหลังกลับเพื่อจะจากไป
ฟางจั๋วหรานทราบดีว่าสภาพปัจจุบันของเขาไม่สามารถใช้กำลังได้เลย มิฉะนั้นซี่โครงที่หักอาจทิ่มทะลุปอด ซึ่งอาจนำไปสู่ผลร้ายแรงในทันทีหากไม่ได้รับการรักษาอย่างทันท่วงที
แต่เขากลัวอย่างสุดซึ้งว่าหญิงเสียสติคนนี้จะลงมือฆ่าหลินม่ายจริง ๆ
เขาเหวี่ยงท่อนเหล็กในมือโดยไม่คำนึงถึงผลที่ตามมา โดยเล็งไปที่หญิงสาวเสียสติที่อยู่ตรงหน้า
ทว่าหญิงเสียสติหลบหลีกมันได้อย่างง่ายดาย
ทั้งสองผลัดรับผลัดสู้กันมากกว่าสิบหน แต่เนื่องจากฟางจั๋วหรานได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาจึงค่อย ๆ เริ่มเสียเปรียบ และในที่สุดท่อนเหล็กในมือก็ถูกหญิงวิกลจริตเตะออกไป
หญิงวิกลจริตกวัดแกว่งดาบปลายปืนและเงื้อจะแทงที่แขนของฟางจั๋วหราน “ตอนนี้คุณเป็นศัลยแพทย์แล้วใช่ไหม ถ้าอย่างนั้นฉันจะตัดเส้นเอ็นของคุณ เพื่อที่คุณไม่สามารถทำการผ่าตัดได้อีกต่อไป!”
“บังอาจมารังแกผู้ชายของฉัน ข้ามศพฉันไปก่อนเถอะ!”
เสียงผู้หญิงที่ทรงพลังดังขึ้น ฟางจั๋วหรานพลันรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง เพราะนั่นคือเสียงของม่ายจื่อ เธอยังมีชีวิตอยู่!
………………………………………………………………………………………………………………………….
สารจากผู้แปล
รับมือกับคนเป็นบ้านี่ทั้งที่บาดเจ็บนี่ไม่ง่ายเลยนะคะ พี่หมอถ่วงเวลาไว้ให้นานๆ รอคนมาช่วยเถอะ
ม่ายจื่อปลอดภัยดีนะ ดีจังเลยที่ไม่เป็นอะไร
ไหหม่า(海馬)