“แกจะไปรู้อะไร ฉันจะให้เขาพ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์ ในสามรอบนี้ ทำให้เขาขายขี้หน้า”
บนใบหน้าของราชันต์รถแห่งหนานยู่ปรากฏรอยยิ้มที่ทำให้คนยากที่สังเกตเห็นเล็กน้อย
เมื่ออู่จื้อหย่งได้ยินแบบนี้ อดไม่ได้ที่จะยกนิ้วให้อาจารย์ นี่เป็นกลอุบายที่ดีมาก ถึงเวลานั้นเมื่อความแตกต่างปรากฏออกมาก เขาก็สามารถที่จะจินตนาการท่าทางของคางเหวินซิงออกมาได้
“เป็นยังไง นายกล้ารับคำท้ามั้ย?”ราชันต์รถแห่งหนานยู่เงยหน้าขึ้นอย่างภาคภูมิใจ ตอนที่อีกฝ่ายวิ่งหนึ่งรอบ เขาสามารถที่จะวิ่งจนจบสามรอบ
ถึงเวลานั้น คางเหวินซิงยังไม่ไหว้เขาเป็นอาจารย์ ยังจะส่งมอบโฆษณาให้กับเขา
ในใจของคางเหวินซิงสับสนเป็นอย่างมาก บอกตามตรง เขาไม่อยากให้อาจารย์ลงมือ แต่ก็คาดหวังมากว่าอาจารย์จะออกโรง เขายังไม่รู้ว่าอาจารย์และราชันต์รถแห่งหนานยู่สุดยอดตรงไหนกันแน่
“ได้”หลี่โม่ไม่ได้ปฏิเสธ แต่ตกลงอย่างเด็ดขาด
ราชันต์รถแห่งหนานยู่กระตุกมุมปากขึ้น แข่งขันรถกับเขา นี่ก็อับอายไม่ใช่เหรอ
อู่จื้อหย่งมองดูคางเหวินซิงอย่างหยอกล้อ: “เดี๋ยวอาจารย์ของนายก็จะถูกอาจารย์ของฉันทำร้ายอย่างโหดร้าย ไม่แน่อาจารย์ของฉันวิ่งจบสามรอบ อาจารย์ของนายยังวิ่งไม่จบสองรอบ”
“นั่นไม่ยังไม่แน่นอน”คางเหวินซิงมีความมั่นใจต่อหลี่โม่เป็นอย่างมาก เขาเชื่อว่าอาจารย์จะต้องชนะอย่างแน่นอน
“นี่มันสถานการณ์อะไร หมอนั่นเป็นใคร?”
“หมอนั่นออกมาจากไหน”
“อย่างเขานะเหรอยังจะแข่งขันกับราชันต์รถแห่งหนานยู่ เขามีสิทธิ์นั้นมั้ย?”
“……”
ตอนที่ทุกคนรู้ว่าหลี่โม่จะแข่งรถกับราชันต์รถแห่งหนานยู่ ต่างก็เริ่มแสดงความสงสัย พวกเขาคิดว่าหลี่โม่ไม่มีสิทธิ์แข่งรถกับรถกับราชันต์รถแห่งหนานยู่
รถแข่งของราชันต์รถแห่งหนานยู่เป็นรถแข่งที่ปรับแต่งเป็นสีน้ำเงินคันหนึ่ง เขาในเวลานี้ สวมหมวกกันน็อก แต่เขาไม่ได้ใส่ชุดแข่งรถมืออาชีพ
เมื่ออู่จื้อหย่งเห็นแบบนี้ ก็เยาะเย้ยคางเหวินซิงว่า: “อาจารย์ของนายอ่อนหัดเกินไป อาจารย์ของฉันไม่สนใส่ชุดแข่งรถที่เป็นทางการ”
ตอนที่หลี่โม่ออกโรง ทุกคนก็นิ่งอึ้ง หลี่โม่สวมชุดสบายเป็นอย่างมาก แทบจะไม่ได้เปลี่ยนอะไร แม้แต่หมวกกันน็อกก็ไม่สวม
“ดูเหมือนว่าอาจารย์ของฉันจะดูถูกอาจารย์นายมากกว่า” คางเหวินซิงฉวยโอกาสเยาะเย้ยกลับ
สีหน้าของอู่จื้อหย่งรู้สึกอึดอัดใจอย่างไม่มีอะไรเทียบได้ แทบจะพูดไม่ออก ขนาดหมวกกันน็อกก็ไม่ใส่ ถึงเวลานั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้น โดยพื้นฐานแล้วก็ตายทางเดียว
เมื่อทุกคนเห็นหลี่โม่เลือกรถแข่งเป็นรถBMW พวกเขาก็ขยี้ตาอย่างไม่รู้ตัว สะเพร่าเกินไปแล้ว ทำไมเลือกรถแบบนี้มาแข่งขัน?
ราชันต์รถแห่งหนานยู่ที่เย็นชามาโดยตลอดก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา: “คนไร้ฝีมือจริงๆ เลือกรถก็เลือกได้ห่วยขนาดนี้”
“ฮึ อาจารย์ของนายแพ้แน่ๆ ไม่ว่ารถBMWคันนี้จะสตาร์ตหรือว่าวิ่ง ทุกด้านก็ไม่ดีเท่ารถแข่งที่อาจารย์ของฉันเลือก”อู่จื้อหย่งก็หัวเราะเสียงดังขึ้นมา: “เลือกรถแบบนี้มาแข่งขัน ขำแทบตาย”
คางเหวินซิงไม่ได้ตกใจจนหน้าซีด แต่กลับยิ้มเล็กน้อย เขาคำนวณได้ว่ารอบนี้มั่นคงแน่ๆ เขาก็พ่ายแพ้ให้กับอาจารย์ที่เลือกรถBMW
ถ้าหลี่โม่เลือกรถแข่งที่ดีมาก นั่นเป็นสิ่งที่เขากังวลมากที่สุด เพราะว่าอาจารย์ทำให้สุดความสามารถได้
หลี่โม่สังเกตเส้นทางสักพัก สนามแข่งวิ่งนี้แทบจะมีขนาดใหญ่กว่าสนามกีฬาเกือบสามเท่า ยิ่งไปกว่านั้นทุกช่วงก็มีเครื่องกีดขวาง ตัวอย่างเช่นทางแยกที่เลี้ยวต่อเนื่อง
ทางแยกแบบนี้ ต่อให้เป็นคนขับรถเก่าที่เก่งมากแค่ไหน ก็ต้องระมัดระวัง
ก่อนหน้าที่จะเริ่มการแข่งขัน หลี่โม่และราชันต์รถแห่งหนานยู่ก็กลับไปที่รถของตัวเอง ราชันต์รถแห่งหนานยู่พูดด้วยความพอใจว่า: “ฉันจะทำให้แกเห็นชัดเจนว่าช่องว่างของแกกับฉันใหญ่มากแค่ไหน”
หลี่โม่ไม่ตอบ เพียงแต่ชูนิ้วกลาง
ราชันต์รถแห่งหนานยู่แทบจะอกแตกตายอยู่แล้ว นี่เป็นการท้าทายอย่างชัดเจน เขาโกรธขึ้นมาในทันที สาบานว่าจะแสดงความสามารถทั้งหมดออกมาอย่างเต็มที่ ใช้ความสำเร็จอย่างรุนแรงมาทำให้ฝ่ายตรงข้ามอับอาย
หลังจากที่เริ่มแข่งขัน ราชันต์รถแห่งหนานยู่และหลี่โม่ออกตัวพร้อมกัน ทั้งๆที่เป็นรถ BMWธรรมดา อยู่ในการออกตัว กลับเร็วกว่าราชันต์รถแห่งหนานยู่เล็กน้อย
ทุกคนต่างก็ตกตะลึง ต่อให้รถBMWจะปรับแต่งได้สุดยอดแค่ไหน ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะวิ่งได้ดีตอนที่ออกตัว
พวกเขาต่างก็เฝ้าดูจนมึนงง ก็ไม่รู้ว่าหลี่โม่ทำได้ยังไง คางเหวินซิงรู้เหตุผลในนั้น นี่ยังถือว่าช้าไป ถ้าอาจารย์เคลื่อนไหวจริงๆ อย่างน้อยก็จะเร็วมากกว่าในครั้งนี้
ราชันต์รถแห่งหนานยู่และหลี่โม่ก็ต่างก็ไม่ยอมกันและกัน รถแดงและรถขาวต่างก็ไม่หลีกทางให้กัน ในขณะนี้เอง รถBMWที่หลี่โม่ขับก็สตาร์ตไม่ติดอย่างกะทันหัน
“ฮ่าๆ เครื่องดับแล้ว ขายขี้หน้าจริงๆ”
สถานการณ์แบบนี้อยู่ในการแข่งขันแข่งรถแทบจะเรียกได้ว่าพบเห็นได้ยากมาก เนื่องจากว่าการแข่งขันที่จริงจังขนาดนี้ ไม่มีทางเกิดข้อผิดพลาดเล็กๆแบนนี้ได้ บรรยากาศของทั้งสนามก็เงียบไปชั่วครู่ จากนั้นเสียงหัวเราะของข้างบนข้างล่างก็ดังขึ้นอย่างไม่ขาดสาย
อู่จื้อหย่งพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่หัวเราะ และตบไหล่ของคางเหวินซิงอย่างเห็นอกเห็นใจ: “นายไหว้คนพิสดารคนนี้เป็นอาจารย์ ลำบากนายแล้วจริงๆ”
ไม่เพียงแต่ทุกคนที่มึนงง แม้แต่คางเหวินซิงก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น หรือว่าเป็นปัญหาของรถ เขาไม่เชื่อว่าอาจารย์จะทำผิดพลาดในระดับต่ำขนาดนี้
ตอนนี้สนามแข่งรถก็ถูกปิดกั้นแล้ว เขาไม่สามารถที่จะวิ่งเข้าไปได้ ทำได้หยิบโทรศัพท์ออกมาถามสถานการณ์
“อาจารย์ รถมีปัญหาหรือเปล่าครับ?”
“ไม่มี”
“ไม่ใช่ว่าโชว์ความโง่จริงๆ”
“นายไม่เชื่อใจอาจารย์ของนายขนาดนี้เลยเหรอ? ฉันต่อให้เขาหนึ่งรอบ”
“ค่อยชั่ว ผมตกใจแทบตาย หื้อ? ต่อให้เขาหนึ่งรอบเหรอ?”
คางเหวินซิงเพิ่งเริ่มตบหน้าอก จากนั้นก็ไม่สงบ ทั้งหมดก็สามรอบ ต่อให้หนึ่งรอบยังสามารถชนะได้เหรอ?
แม้ว่าหลี่โม่อยู่ในใจของเขาจะดูเหมือนเทพเจ้า แต่ก็ไม่ได้สุดยอดขนาดนั้น
ราชันต์รถแห่งหนานยู่จบหนึ่งรอบแล้ว เขาหัวเราะอย่างอวดดี และคิดว่าชัยชนะอยู่แค่เอื้อม
อู่จื้อหย่งแสยะยิ้ม“อาจารย์ของนายไม่มีทางชนะได้แล้ว”
“ถ้าหากชนะได้ล่ะ?”หลังจากที่คางเหวินซิงรู้ความหมายของอาจารย์ ก็กลับมานับถือหลี่โม่อีกครั้ง
“นั่นเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ ถ้าหากเขาสามารถชนะได้จริงๆ งั้นฉันก็จะเห่าเป็นสุนัขหนึ่งรอบ”อู่จื้อหย่งเหมือนราวกับเห็นผลแล้ว เขาไม่เชื่อสักนิดว่าหลี่โม่สามารถที่จะแซงได้ภายใต้สถานการณ์ที่อยู่หลังหนึ่งรอบ
ทันใดนั้นรถของหลี่โม่ก็สตาร์ตอีกครั้ง เหมือนราวกับสายฟ้า ผ่านไปอย่างรวดเร็ว
เดิมทีราชันต์รถแห่งหนานยู่เพิ่งจะวิ่งจบหนึ่งรอบเตรียมที่จะแซงหลี่โม่ไปก็เห็นหลี่โม่เพิ่มความเร็วอย่างกะทันหัน อดไม่ได้ที่จะสุดลมหายใจเข้าลึกๆ เกิดอะไรขึ้น?
ตอนที่หลี่โม่ขับรถBMWผ่านเครื่องกีดขวาง เกือบจะแบนราบกับพื้น ความเร็วก็ไม่ลดลงแม้แต่น้อย ทางแยกที่โค้งต่อเนื่องที่ยากที่สุด เร็วที่สุดก็ใช้เวลาสิบกว่าวินาทีถึงจะผ่านไปได้ แต่หลี่โม่ใช้เวลาเพียงสามถึงสี่วินาทีเท่านั้น!
ทุกคนตกตะลึง และเสียงหัวเราะหยุดก็หยุดลงอย่างกะทันหัน
ราชันต์รถแห่งหนานยู่ไล่ตามไปด้วย รู้สึกเหลือเชื่อไปด้วย ด้วยทักษะการขับรถของอีกฝ่าย สามารถที่จะแซงเขาได้ภายในหนึ่งรอบ สมองของเขาปรากฏความคิดอย่างหนึ่งขึ้นมา หรือว่าเมื่อกี้นี้ที่หลี่โม่ดับเครื่อง คือต่อให้เขารอบหนึ่งเหรอ?
