รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 910 จากไปอย่างมั่นใจ หลี่จิ่วเต้าไม่มีทางรอดชีวิต!

บทที่ 910 จากไปอย่างมั่นใจ หลี่จิ่วเต้าไม่มีทางรอดชีวิต!

บท​ที่​ 910 จากไป​อย่าง​มั่นใจ​ ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ไม่มีทาง​รอดชีวิต​!

ปราณ​ศพ​คิด​ว่า​มัน​หนี​ได้​แล้ว​ หารู้ไม่​ว่า​นั่น​เป็น​เพียงแค่​ความคิด​ของ​มัน​!

พริบตา​ต่อมา​ พลัน​ปรากฏ​พลัง​ที่​ไม่อาจ​อธิบาย​ได้​เคลื่อน​เข้ามา​ ปราณ​ศพ​ตื่น​ตกใจกลัว​ ร่าง​แยก​นับ​ร้อย​ล้าน​สาย​ถูก​ดึง​กลับมา​ด้วย​พลัง​อัน​ไม่อาจ​อธิบาย​ได้​!

“เกิด​อัน​ใด​ขึ้น​?!”

ปราณ​ศพ​รู้สึก​หนาวเหน็บ​ไป​ถึงกระดูก​ เกิด​อัน​ใด​ขึ้น​กัน​? มัน​รับรู้​ได้​ว่า​ร่าง​แยก​นับ​ร้อย​ล้าน​ที่​กระจัดกระจาย​ไป​ถูก​พลัง​อัน​ไม่อาจ​อธิบาย​ได้​ดึง​ไป​ที่ไหน​สัก​แห่ง​!

“ไม่ใช่แล้ว​!”

มัน​ไม่อยาก​จะเชื่อ​ นี่​มัน​พลัง​อัน​ใด​กัน​?

ร่าง​แยก​นับ​ร้อย​ล้าน​กระจัดกระจาย​ไป​ทั่ว​ทุก​สถานที่​แตก​ต่างกัน​ ไม่ซ้ำกัน​สัก​ที่​ แต่​กระทั่ง​ร่าง​ที่​ไป​อยู่​หลังฉาก​ยัง​ถูก​พลัง​ดึงดูด​ให้​มาด้วย​!

น่าหวาดกลัว​เกินไป​แล้ว​!

มัน​ระเบิด​พลัง​ออกมา​สุด​แรง​ ร่าง​แยก​ทั้ง​ร้อย​ล้าน​เคลื่อนไหว​พร้อมกัน​เพื่อ​พยายาม​ทำลาย​พลัง​ที่​ดึง​มัน​ไป​

ทว่า​ทุกสิ่ง​อย่าง​ล้วน​ไร้ผล​ ไม่เกิด​สิ่งใด​ขึ้น​แม้แต่น้อย​!

ชั่ว​อึด​ใจเดียว​ ร่าง​แยก​ทั้ง​ร้อย​ล้าน​ของ​มัน​ก็​รวมตัว​กลับ​ไป​ยัง​สถานที่​แห่ง​นี้​ กลับมา​อยู่​ยัง​เบื้องหน้า​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​

“เป็นไปได้​อย่างไร​?!”

ปราณ​ศพ​ตื่น​ตะลึง​ขวัญหนีดีฝ่อ​

แม้มัน​จะเป็น​เพียงแค่​ปราณ​ แต่​ก็​น่ากลัว​ทรงพลัง​อย่าง​ถึงที่สุด​ กระทั่ง​เหล่า​ยอด​ฝีมือ​เช่น​พวก​ประมุข​แห่ง​สรวงสวรรค์​ของ​หลังฉาก​ ต่อหน้า​มัน​เป็นได้​เพียง​แสงเทียน​ริบหรี่​ แค่​หนึ่ง​ลมหายใจ​ก็​จัดการ​ได้​สิ้น​

ทว่า​ต่อหน้า​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ มัน​กลับเป็น​เพียงแค่​แสงเทียน​ริบหรี่​เสีย​เอง​ ความต่าง​ชั้น​มาก​เกิน​กว่า​จะบรรยาย​ออกมา​ได้​!

ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ผู้​นี้​คือ​ใคร​กัน​แน่​?!

คน​ติดตาม​ข้าง​กาย​ผู้​เบิกทาง​อย่างนั้น​หรือ​?!

มัน​รู้สึก​ว่า​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​แข็งแกร่ง​เทียบ​เท่ากับ​ฉิน​อี้​และ​ผู้ติดตาม​คนอื่น​ ๆ!

“ไร้​มารยาท​เสีย​จริง​ จากไป​ไม่เอ่ย​แม้แต่​คำอำลา​”

ชายหนุ่ม​แย้มยิ้ม​ ไม่มีความตั้งใจ​จะปล่อย​ปราณ​ศพ​ไป​แต่แรก​

สำหรับ​เรื่อง​เตรียม​การป้องกัน​ความล้มเหลว​ ปล่อย​ให้​ปราณ​ศพ​หลบหนี​ไป​ได้​ เขา​ไม่มีความจำเป็น​ต้อง​ทำ​เช่นนั้น​เลย​

เพียงแค่​หนึ่ง​ความคิด​ ปราณ​ศพ​ที่​หลบหนี​ไป​ก็​กลับมา​อีกครั้ง​

“ให้โอกาส​ข้า​ได้​หรือไม่​! ท่าน​อยาก​ให้​ทำ​สิ่งใด​ข้า​ก็​จะทำ​!” ปราณ​ศพ​วิงวอน​

มัน​ไม่อยาก​ดับ​สลาย​ลง​ไป​เช่นนี้​ ขอ​เพียงแค่​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ปล่อยไป​ มัน​ก็​พร้อม​ยอม​ทำ​ทุกอย่าง​ด้วย​ความเต็มใจ​จริง ๆ​

คิดดู​แล้ว​ตัว​มัน​ใน​ก่อนหน้านี้​ก็ช่าง​ไม่ประมาณตน​เหลือเกิน​ คิด​ว่า​ตนเอง​หนี​ได้​แล้ว​ จึงย่ามใจ​เป็น​อย่างยิ่ง​ ทั้ง​ยัง​กล่าว​อี​กว่า​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ผยอง​เกินไป​

สุดท้าย​แล้ว​ทุกสิ่ง​ล้วน​เป็น​เพียง​มัน​ที่​ไม่รู้​สิ่งใด​เลย​!

มัน​ไม่ใช่คู่​ต่อกร​ของ​อีก​ฝ่าย​แม้แต่น้อย​ ความต่าง​ชั้น​มีมากเกินไป​

ตู้​ม!

ขณะนั้น​เอง​ พลัน​ปรากฏ​เมฆสีแดงฉาน​ลอย​อยู่​เหนือ​จักรวาล​หมื่น​ดารา​

หมู่​เมฆแดงฉาน​ที่​ก่อนหน้านี้​อยู่​ไกลลิบ​จน​ไม่รู้​ว่า​ไกล​เพียงใด​ ทว่า​เพียง​พริบตาเดียว​กลับมา​โผล่​มาอยู่​ที่นี่​เสียแล้ว​!

ปรากฏ​ว่า​นี่​ไม่ใช่เมฆสีแดงฉาน​ แต่​เป็น​ดินแดน​สีเลือด​ เมื่อ​เข้าใกล้​ก็​สามารถ​เห็น​ได้​อย่าง​ชัดเจน​ว่า​ทั่ว​ทั้ง​ผืน​แผ่นดิน​เต็มไปด้วย​สีแดง​ชาด​ ทำให้​ทั้ว​ทั้ง​จักรวาล​หมื่น​ดารา​ถูก​สะท้อน​ด้วย​สีเลือด​ ดู​แล้ว​น่า​หวาดเกรง​เป็น​อย่างยิ่ง​

“ดู​สภาพ​เจ้าใน​ตอนนี้​เสีย​ ช่างน่า​อับอายขายหน้า​ยิ่ง​!”

ภายใน​ดินแดน​สีชาด​มีเสียง​ตวาด​ดัง​ขึ้น​มา ก่อนที่​ร่าง​สูงใหญ่​จะปรากฏ​ออกมา​

เขา​เป็น​ชาย​วัยกลางคน​ผู้​หนึ่ง​ ลมหายใจ​ที่​แผ่​ออกมา​น่าสะพรึงกลัว​เป็น​อย่างยิ่ง​ ดวงตา​ทั้งสอง​ประหนึ่ง​ทะเลสาบ​โลหิต​ บน​ร่าง​ดู​ไร้​ซึ่งความมีชีวิต​แม้แต่น้อย​ สิ่งที่​แผ่​ออกมา​มีเพียงแค่​ลมหายใจ​แห่ง​ความตาย​ ประหนึ่ง​เป็น​ศพ​ที่​ตาย​ไป​นาน​แล้ว​ นาน​เกิน​กว่า​ที่​ใคร​จะล่วงรู้​!

“มู่ชิง!”

เมื่อ​ปราณ​ศพ​เห็น​ชาย​วัยกลางคน​ผู้​นี้​ก็​พลัน​รู้สึก​เหลือเชื่อ​ เหตุใด​จึงเป็น​มู่ชิง?!

มู่ชิงนั้น​เหมือนกับ​ฉิน​อี้​ เป็น​ผู้ติดตาม​ข้าง​กาย​ผู้​เบิกทาง​ ความ​แข็งแกร่ง​อยู่​ใน​ขอบเขต​ลึกล้ำ​จน​ไม่อาจ​จินตนาการ​ถึง

‘จะเป็นไปไม่ได้​ได้​อย่างไร​? มีบางอย่าง​เกิด​ขึ้นกับ​ฉิน​อี้​แล้ว​ เกิดเรื่อง​บางอย่าง​กับ​มู่ชิงด้วย​ก็​ไม่แปลก​เกินไป​นัก​’

มัน​กล่าว​ขึ้น​มาใน​ใจ ตระหนัก​อย่าง​ชัดเจน​ว่า​ชาย​วัยกลางคน​ไม่ใช่มู่ชิงจริง ๆ​ แต่​เป็น​ปราณ​ศพ​ของ​มู่ชิง

ก่อนหน้านี้​สิ่งที่​ทำให้​มัน​รู้สึก​เหนือ​ความคาดหมาย​ก็​คือ​มู่ชิงตาย​แล้ว​!

แต่​เมื่อ​ทบทวน​ดู​อีกที​ เรื่อง​นี้​มีอัน​ใด​น่าประหลาด​?

อย่างไร​เสีย​ก็​มีเรื่อง​เกิด​ขึ้นกับ​ฉิน​อี้​ด้วย​…

มัน​รู้สึก​อับอาย​เป็น​อย่างยิ่ง​ เห็นได้ชัด​ว่า​ปราณ​ศพ​มู่ชิงตำหนิ​มัน​ที่​ตก​อยู่​ใน​สภาพ​เลวร้าย​เพียงนี้​

มีความแตกต่าง​ขนาดใหญ่​ระหว่าง​มัน​และ​ปราณ​ศพ​มู่ชิง มัน​สัมผัส​ได้​ถึงสิ่งนี้​ตั้งแต่​แรกเห็น​

ปราณ​ศพ​มู่ชิงได้​เสร็จสิ้น​การเปลี่ยนแปลง​ร่าง​ทำให้​ถึงระดับ​ที่​ยก​สูงขึ้น​ นั่น​คือ​การเปลี่ยนแปลง​ร่าง​และ​ยกระดับ​ที่​มัน​ต้องการ​มาโดยตลอด​

น่าเสียดาย​ มัน​ช่างอนาถ​เกินไป​แล้ว​ เมื่อ​ออกมา​ได้​เพียง​ไม่นาน​ก็​ถูก​สยบ​อย่าง​รุนแรง​ ปราณ​ศพ​และ​ร่าง​ศพ​ถูก​แยก​จากกัน​ ไม่รู้​ว่า​ตอนนี้​มัน​อยู่​ห่างไกล​เกิน​การเปลี่ยนแปลง​ร่าง​และ​ยกระดับ​ขึ้น​มาก​เพียงใด​

“เจ้าช่างไม่รู้​ฟ้าสูงแผ่นดิน​ต่ำ​ คิด​ว่า​ตน​สามารถ​กวาดล้าง​ทุกสิ่ง​ได้​ ไม่รู้​ว่า​ตนเอง​ต้อยต่ำ​เพียงใด​ ผลลัพธ์​ก็​ออกมา​ให้​เห็นชัด​แล้ว​!”

ปราณ​ศพ​มู่ชิงยังคง​ตำหนิ​ “คิดดู​เสีย​ เหตุใด​เจ้าถึงคิด​ว่า​ตน​สามารถ​กวาดล้าง​ทุก​สรรพสิ่ง​ หาก​เป็น​เช่นนั้น​จริง​ ทั้ง​เจ้าและ​ข้า​คง​ไม่อาจ​มีตัวตน​ขึ้น​มาเช่นนี้​”

ปราณ​ศพ​ฉิน​อี้​ที่​ถูก​ปราณ​ศพ​มู่ชิงตำหนิ​อัดอั้นตันใจ​ยิ่งนัก​

ร่าง​ศพ​พวก​มัน​แข็งแกร่ง​อยู่​ใน​ระดับ​เดียวกัน​ แต่​ปราณ​ศพ​มู่ชิงกลับ​ตำหนิ​มัน​เหมือน​ผู้ใหญ่​ดุ​เด็กน้อย​ เช่นนี้​จะไม่รู้สึก​อัดอั้นตันใจ​ได้​อย่างไร​

ทว่า​มัน​ก็​ไม่อาจ​เอ่ย​โต้แย้ง​ได้​

มัน​เข้าใจ​ใน​สิ่งที่​ศพ​มู่ชิงเอ่ย​

หาก​พวก​มัน​ไร้​เทียมทาน​ใน​โลก​หล้า​จริง ๆ​ ฉิน​อี้​และ​มู่ชิงก็​คง​ไม่ตาย​ ปราณ​ศพ​อย่าง​พวก​มัน​คง​ไม่มีตัวตน​ขึ้น​มา

ยาม​นั้น​มัน​หยิ่งผยอง​เกินไป​จริง ๆ​ คิด​ว่า​ตน​สามารถ​กวาดล้าง​สรรพสิ่ง​ อาละวาด​อยู่​หลังฉาก​ได้​ตามอำเภอใจ​ ผลลัพธ์​กลับ​ถูก​ปราบปราม​อย่าง​ดุร้าย​

เห็นได้ชัด​ว่า​ปราณ​ศพ​มู่ชิงตระหนัก​ได้​ถึงจุด​นี้​ จึงทำตัว​เรียบง่าย​มาก​ใน​ช่วงแรก​ ไม่ก่อปัญหา​ที่​ดึงดูด​ความสนใจ​ใด​ ๆ จน​ตอนนี้​ได้​ผ่าน​การเปลี่ยนแปลง​ร่าง​และ​ยกระดับ​เป็นที่​เรียบร้อย​

มัน​เกลียดชัง​ยิ่ง​ที่​ตนเอง​ใน​ยาม​นั้น​ไม่อาจ​ตระหนัก​ได้​และ​ทำตัว​เรียบง่าย​ใน​ช่วงแรก​ ไม่เช่นนั้น​ยาม​นี้​มัน​คงจะ​อยู่​ใน​ระดับ​เดียว​กับ​ปราณ​ศพ​มู่ชิงแล้ว​

สุดท้าย​… สุดท้าย​มัน​ก็​ไม่จำเป็นต้อง​เผชิญหน้า​กับ​ห​ลี่​จิว​เต้า​ และ​ไม่ต้อง​กังวล​ว่า​ตนเอง​จะถูก​ทำลาย​

“มากับ​ข้า​ ครั้งนี้​ข้า​มาหา​เจ้าโดยเฉพาะ​”

ปราณ​ศพ​มู่ชิงไม่แม้แต่​จะมอง​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ยาม​เอ่ย​ออกมา​

เมื่อ​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ได้​เห็น​ฉาก​ดังกล่าว​ ภายในใจ​พลัน​คิด​ว่า​เหตุใด​จึงยัง​ตำหนิ​ผู้อื่น​กัน​? ว่าแต่​คนอื่น​ไม่รู้​ฟ้าสูงแผ่นดิน​ต่ำ​ แล้ว​ตนเอง​รู้​หรือ​ไร​?

“นี่​…อย่า​ได้​ประมาท​เชียว​! เขา​ไม่อาจ​รับมือ​ได้​โดยง่าย​!”

ปราณ​ศพ​ฉิน​อี้​มอง​ไป​ทาง​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ จากนั้น​ก็​เอ่ย​เตือน​ปราณ​ศพ​มู่ชิง

แม้ปราณ​ศพ​มู่ชิงจะเปลี่ยน​แปลงร่าง​และ​ยกระดับ​ขึ้น​ พลัง​แข็งแกร่ง​น่าสะพรึงกลัว​อย่าง​ถึงที่สุด​ แต่​มัน​ก็​ยัง​ไม่มั่นใจ​เท่าใด​นัก​ ฝีมือ​ที่​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​สำแดง​ออกมา​ก่อนหน้านี้​น่าหวาดกลัว​เกินไป​

“เจ้าพูด​อัน​ใด​กัน​!”

เห็นได้ชัด​ว่า​ปราณ​ศพ​มู่ชิงไม่ได้​ใส่ใจคำเตือน​ของ​ปราณ​ศพ​ฉิน​อี้​ “ข้า​บอ​กว่า​จะพา​เจ้าไป​ เช่นนั้น​ก็​ไม่มีผู้ใด​หยุดยั้ง​ได้​”

ตอนนี้​มัน​เปลี่ยนแปลง​ร่างกาย​และ​ยกระดับ​ขึ้น​แล้ว​ ความ​แข็งแกร่ง​ของ​มัน​เข้าใกล้​ขอบเขต​ไร้​ขีด​กำจัด​ของ​เจ้าของ​ร่าง​อย่าง​มู่ชิงมาก​

ภายใต้​สถานการณ์​เช่นนี้​ แม้ยัง​ไม่อาจ​กล่าว​ได้​ว่า​ไร้​พ่าย​ทั่วโลก​หล้า​ แต่​ก็​ไม่มีปัญหา​อัน​ใด​ใน​การ​ช่วยเหลือ​ปราณ​ศพ​ฉิน​อี้​

นอกจากนี้​ มัน​ไม่ได้​มีเพียง​ตัว​คนเดียว​ ยังมี​ร่าง​ศพ​ของ​ยอด​ฝีมือ​ระดับ​เดียวกัน​อยู่​ แต่ละ​ร่าง​ก็​สามารถ​เปลี่ยนแปลง​ร่างกาย​และ​ยกระดับ​ขึ้น​ สามารถ​ออกมา​ช่วยเหลือ​มัน​ได้​ตลอดเวลา​ ไม่ว่า​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​จะแข็งแกร่ง​เพียงใด​ก็​ย่อม​ไร้ค่า​

“อย่า​…พวกเรา​ควร​รอบคอบ​มากกว่า​นี้​!”

มัน​เตือน​ปราณ​ศพ​มู่ชิงอีกครั้ง​ “เขา​รับมือ​ได้​ยาก​จริง ๆ​!”

มัน​ไม่รู้​จะเอ่ย​คำ​ใด​จริง ๆ​ ปราณ​ศพ​มู่ชิงเพิ่งจะ​สั่งสอน​มัน​ไป​ เหตุใด​เมื่อ​ถึงคราว​ตนเอง​ถึงไม่แม้แต่​จะรอบคอบ​สักนิด​ ช่างมั่นใจ​ใน​ตัวเอง​เกินไป​แล้ว​!

ความ​หยิ่งผยอง​เช่นนี้​ทำให้​มัน​ทนทุกข์​ และ​เพราะ​ความหวัง​ทั้งหมด​ของ​มัน​ฝาก​ไว้​กับ​ปราณ​ศพ​มู่ชิงแล้ว​ ดังนั้น​จึงไม่ต้องการ​ให้​ปราณ​ศพ​มู่ชิงทุกข์ทรมาน​ใน​เงื้อมมือ​ของ​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​จริง ๆ​

“เจ้าคิด​มากเกินไป​แล้ว​ หาก​ไม่มีความมั่นใจ​ เหตุใด​ข้า​จึงจะมาช่วย​เจ้า?”

ปราณ​ศพ​ชิงอี้​กล่าว​

หลังจากนั้น​มัน​ก็​มอง​ไป​ทาง​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ด้วย​สีหน้า​เต็มไปด้วย​ความ​หยิ่งผยอง​ “ข้า​ต้อง​การพา​มัน​ไป​ หวัง​ว่า​เจ้าจะรู้จัก​แยกแยะ​ ไม่รนหาที่​ตาย​!”

มัน​หยิ่งยโส​อย่าง​แท้จริง​ ไม่เห็น​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​อยู่​ใน​สายตา​ มั่นใจ​ใน​ตนเอง​เป็นอย่างมาก​

“ข้า​เอง​ก็​จะกล่าวว่า​ข้า​ต้องการ​ให้​เจ้าอยู่​ต่อ​ด้วย​ หวัง​ว่า​เจ้าจะรู้จัก​แยกแยะ​ อยู่​ต่อ​แต่​โดยดี​!” ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​เอ่ย​

ตู้​ม!

ขณะนั้น​เอง​ ด้านหลัง​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​พลัน​มีเสียง​ระเบิด​ดัง​ขึ้น​ ลำแสง​อัน​น่าสะพรึงกลัว​พุ่ง​ออก​มาจาก​ความว่างเปล่า​ตรง​เข้าใส่​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​

ทั้งหมด​เกิดขึ้น​อย่าง​รวดเร็ว​จน​ไม่อาจ​ทัน​ตั้งตัว​ กระทั่ง​ปราณ​ศพ​ฉิน​อี้​เอง​ก็​ตื่น​ตะลึง​ด้วย​ความ​คาดไม่ถึง​

ที่แท้​ปราณ​ศพ​มู่ชิงก็​ไม่ได้​หยิ่งผยอง​หลงระเริง​ใน​ตนเอง​ แต่​ตั้งใจ​ทำ​ท่าที​เช่นนั้น​เพื่อ​เตรียมตัว​สำหรับ​การ​ลอบ​โจมตี​

ต้อง​กล่าวว่า​ปราณ​ศพ​มู่ชิงเต็มไปด้วย​ความระมัดระวัง​ตัว​ แม้พลัง​จะสูงเพียงพอ​ แต่​ก็​ยังคง​ไม่ประมาทเลินเล่อ​ ให้ความสำคัญ​อย่างยิ่ง​กับ​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ แสร้ง​แสดงท่าทาง​ผยอง​ก็​เพื่อ​เบี่ยงเบน​ความสนใจ​ของ​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ ให้​ลอบ​โจมตี​เขา​ได้​

ด้าน​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​เอง​ก็​คาดไม่ถึง​ ทันทีที่​ได้ยิน​เสียง​ระเบิด​ ลำแสง​อัน​น่าสะพรึงกลัว​ก็​ปะทะ​เข้ากับ​ด้านหลัง​ของ​เขา​ ทำให้​เขา​ได้รับ​แรง​กระทบกระเทือน​ครั้ง​ใหญ่​!

หาก​เป็น​สิ่งมีชีวิต​อื่น​ ๆ ย่อม​ไม่มีทาง​หลีกเลี่ยง​ อีก​ทั้ง​พลัง​ใน​ลำแสง​สาย​นี้​ยัง​น่าสะพรึงกลัว​เป็น​อย่างยิ่ง​ หลัง​โดน​โจมตี​เข้าไป​ แม้จะไม่ตาย​ก็​ต้อง​บาดเจ็บสาหัส​

ทว่า​น่าเสียดาย​ เป้าหมาย​ของ​ลำแสง​คือ​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ ย่อม​ถูก​กำหนด​แล้ว​ว่า​ไม่ประสบความสำเร็จ​

เพียงแค่​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​คิด​ ลำแสง​ด้านหลัง​ของ​เขา​ก็​เลือนหาย​ไป​ทันที​ พลัง​อัน​น่าสะพรึงกลัว​สลาย​สิ้น​ลง​ไป​อย่าง​สมบูรณ์​ภายใน​พริบตาเดียว​ ราวกับว่า​ไม่เคย​ปรากฏ​ขึ้น​มาก่อน​

รูม่านตา​ของ​ร่าง​ศพ​มู่ชิงหด​แคบ​ลง​เล็กน้อย​ คาดไม่ถึง​อยู่​บ้าง​ มัน​ประเมิน​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​เอาไว้​สูงตั้งแต่แรก​ ทว่า​ดู​จาก​ตอนนี้​แล้ว​ เหมือนว่า​มัน​จะยัง​ประเมิน​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ต่ำ​เกินไป​

เสียง​ระเบิด​ดัง​ขึ้น​อีกครั้ง​ ทั้ง​ดินแดน​สีเลือด​ระเบิด​ออก​ ทะเล​โลหิต​พุ่ง​ออกมา​ ไหลหลาก​ราว​กระแสน้ำ​จาก​ฟากฟ้า​โหม​ซัด​ลง​ชายฝั่ง​ กระทั่ง​ปริภูมิ​เวลา​ยัง​ถูก​รบกวน​!

“บังอาจ​! กล้า​ดี​เช่นไร​มารบกวน​ปริภูมิ​เวลา​!”

มีเสียง​ตะโกน​ดัง​ขึ้น​ ผู้​ลาดตระเวน​ปริภูมิ​เวลา​ปรากฏ​ออกมา​ กฎ​ปริภูมิ​เวลา​ที่​เขา​ทิ้ง​เอาไว้​ที่นี่​ถูก​รบกวน​ ทำให้​พวกเขา​สังเกตเห็น​

ทะเล​โลหิต​ที่​ไหลหลาก​จาก​ฟ้าแยก​ฝั่งห​ลี่​จิ่ว​เต้า​และ​ร่าง​ศพ​มู่ชิงออก​จากกัน​ สมาชิก​ผู้​ลาดตระเวน​ปริภูมิ​เวลา​ไม่เห็น​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ พลัง​ใน​ทะเล​โลหิต​น่าหวาดกลัว​เกินไป​ ไม่อาจ​มองผ่าน​ได้​ พวกเขา​จึงเห็น​เพียงแค่​ร่าง​ศพ​มู่ชิงเท่านั้น​

“หลีก​ไป​!”

ร่าง​ศพ​มู่ชิงหัน​กลับมา​ ดวงตา​ทั้งสอง​น่าหวาดกลัว​ราว​พระจันทร์​สีเลือด​ พลัง​อัน​ดุดัน​ไร้​ขอบเขต​แผ่​ปกคลุม​สมาชิก​ผู้​ลาดตระเวน​ปริภูมิ​เวลา​ในทันที​ ทำให้​พวกเขา​อด​รู้สึก​หนาวเหน็บ​ถึงหัวใจ​ไม่ได้​

“ตกลง​ พวกเรา​ไป​!”

“ไป​!”

สมาชิก​ผู้​ลาดตระเวน​ปริภูมิ​เวลา​ต่าง​หวาดกลัว​เมื่อ​เห็น​ร่าง​ศพ​มู่ชิง จึงรีบ​ออกจาก​ที่​สถาน​แห่ง​นี้​ในทันที​แบบ​ไม่หยุด​คิด​

หลัง​ของ​พวกเขา​เปียกโชก​ไป​ด้วย​เหงื่อ​ ร่าง​ศพ​มู่ชิงน่ากลัว​เกินไป​แล้ว​!

“กลับเป็น​ร่าง​ศพ​ของ​มู่ชิง! ช่างมัน​เถิด​ รบกวน​ก็​รบกวน​! ขอ​เพียงแค่​ไม่มากเกินไป​”

พวกเขา​เอง​ก็​รับรู้​ถึงที่มา​ของ​ร่าง​ศพ​มู่ชิง จึงกล่าว​ขึ้น​ทันทีที่​ออกมา​ไกล​แล้ว​ ไม่กล้า​จะทำ​สิ่งใด​กับ​ร่าง​ศพ​มู่ชิง

ทะเล​โลหิต​โถมเข้าใส่​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ใน​พริบตา​ สีหน้า​ของ​ศพ​มู่ชิงพลัน​คลาย​ลงมา​เล็กน้อย​

แม้ห​ลี่​จิว​เต้า​จะแข็งแกร่ง​หรือ​เก่งกล้า​เพียงใด​ หาก​จมลง​ไป​ใน​ทะเล​โลหิต​ก็​ไม่อาจ​รอดชีวิต​ได้​อีกต่อไป​

เลือด​ทุก​หยด​ใน​ทะเล​โลหิต​น่าสะพรึงกลัว​อย่างยิ่ง​ สามารถ​กำจัด​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ได้​อย่าง​สิ้นซาก​!

“ไป​เถิด​”

มัน​โบกมือ​แล้ว​พา​ปราณ​ศพ​ออก​ไป​อย่าง​มั่นใจ​ อีก​ฝ่าย​ไม่มีทาง​รอดชีวิต​อย่าง​แน่นอน​

พริบตา​ต่อมา​พวก​มัน​ก็​จาก​ออกมา​ไกล​

“เอาล่ะ​ ตอนนี้​เจ้าสามารถ​วางใจ​ได้​แล้ว​”

ร่าง​ศพ​มู่ชิงยิ้ม​แล้ว​กล่าว​กับ​ปราณ​ศพ​ฉิน​อี้​

“ข้า​ไม่วางใจ​!”

ปราณ​ศพ​ฉิน​อี้​เอ่ย​โดยพลัน​ “ฉาก​นี้​มัน​ช่างคุ้นเคย​…”

ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ถูก​สังหาร​แล้ว​จริง​หรือ​?

พวก​มัน​สามารถ​หนี​ออกมา​ได้​จริง​หรือ​?

มัน​ไม่คิด​เช่นนั้น​!

“นี่​ยัง​ไม่สามารถ​ทำให้​เจ้าวางใจ​ได้​อีก​หรือ​?”

ร่าง​ศพ​มู่ชิงพูดไม่ออก​ ปราณ​ศพ​ฉิน​อี้​ผ่าน​ประสบการณ์​อัน​ใด​มากัน​ ถึงขั้น​นี้​แล้ว​ยัง​ไม่สบายใจ​

“ข้า​วางใจ​ไม่ลง​จริง ๆ​! สถานการณ์​ที่​ข้า​ได้​พบ​เจอ​ก่อนหน้า​เหมือนกับ​ตอนนี้​ทุก​ประการ​!”

ปราณ​ศพ​ฉิน​อี้​เอ่ย​ด้วย​ความไม่สบายใจ​จริง ๆ​

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

Status: Ongoing

‘หลี่จิ่วเต้า’ ชายหนุ่มผู้ถูกส่งตรงจากดาวเคราะห์สีฟ้ามายังโลกแห่งการฝึกตน ทว่ากลับไร้ซึ่งคุณสมบัติใด ๆ ในการเข้าสู่วิถีผู้ฝึกตน เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหันมาตกปลา วาดภาพและเขียนกลอนขาย

อันที่จริงหลี่จิ่วเต้ารู้เพียงเล็กน้อยว่า เจ้าแมวน้อยที่มาหาตนเป็นครั้งเป็นคราวเพื่อขอปลากินนั้น แท้จริงแล้วคือพยัคฆ์ขาว ส่วนชายผมขาวที่แข่งเขียนพู่กันกับเขาเป็นตัวตนระดับบรรพกาล และที่จะลืมไปไม่ได้ สตรีผู้งดงามที่มาร้องขอให้เขาช่วยวาดรูปอยู่ทุกวัน นางถึงกับเป็นเซียนในตำนาน!

ชายหนุ่มนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง “เอาล่ะ…เช่นนั้น ข้าเป็นใครกัน?”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท