บทที่ 346 ความเมตตาจากระบบ
หลังจากที่ไป๋เยี่ยรักษาครูซสำเร็จแล้ว เขาก็ใช้เวลาพักผ่อนเพียงระยะสั้นๆ ก่อนจะไปสมทบกับทีมแพทย์เพื่อรักษาคนอื่นๆ ต่อไป ยังมีอีกหลายคนที่ยังไม่พ้นขีดอันตราย
นอกจากไป๋เยี่ยแล้ว ก็ยังมีโมลโดและนิคสันที่อยู่ในทุกการผ่าตัด มีเพียงแพทย์คนอื่นๆ ที่เวียนกันเข้ามาในแต่ละเคส
ไม่สิ!
คงต้องเรียกว่าพวกเขาแย่งกันมา
“นีโอ เมื่อกี้คุณเพิ่งจะรักษาครูซมา คุณเหนื่อยเกินไปแล้ว ไปพักผ่อนเถอะ ผมจัดการเอง!”
“ไม่! ผมไม่เหนื่อยเลย!”
“ถึงจะไม่เหนื่อยก็ต้องพักผ่อนนะ รู้ไหมว่าการรักษาคนไข้ต้องใช้สมาธิน่ะ ความเหนื่อยคือการขาดความรับผิดชอบอย่างหนึ่งนะ”
“ถูกต้อง ผมไปเอง ต้องให้ผมไปนะ!”
ทุกคนต่างกระตือรือร้นกับการเข้าไปมีส่วนร่วมในการรักษากับไป๋เยี่ย ทั้งยังได้สังเกตกระบวนการผ่าตัดอย่างใกล้ชิดด้วยความหวังเล็กๆ ว่าจะถเรียนรู้อะไรบางอย่างได้
อาการของคนอื่นๆ ไม่ร้ายแรงเท่าของครูซ ไป๋เยี่ยจึงนำทีมแพทย์และเริ่มการรักษาต่อไปในทันที
การถ่ายวิดีโอยังคงดำเนินต่อไปตามคำร้องขอของทุกคน แพทย์ที่ไม่ได้เข้าร่วมการผ่าตัดก็คอยสังเกตการผ่าตัดจากในห้องพัก
แต่ถึงกระนั้นก็ไม่ได้มีการถ่ายทอดสดออกอากาศอีกต่อไ
ผู้เชี่ยวชาญกว่าสามสิบคนผลัดกันร่วมมือรักษาผู้บาดเจ็บกับไป๋เยี่ย ในที่สุดการรักษาก็สิ้นสุดลงเมื่อเวลาหกโมงเย็น
ไป๋เยี่ยเหนื่อยมาก จนเรียกได้ว่าเขาแทบจะถ่างตาตลอดทั้งคืน
ทว่าคนอื่นๆ กลับดูเหมือนจะยังผ่าตัดกันไม่หนำใจ
หลังจากผ่าตัดเรียบร้อยแล้ว ไป๋เยี่ยก็เดินขึ้นไปบนรถพยาบาลและผล็อยหลับไปในทันที เขาไม่ได้พักผ่อนเลยหลังจากที่เหนื่อยมาทั้งวัน เขาปรายตามองทิวทัศน์ยามค่ำคืนของลอสแจงเจลิสอยู่ครู่หนึ่ง…
สีหน้าของทุคนแฝงแววเกรงใจจึงไม่มีใครกล้าเข้าไปรบกวน
กว่าไป๋เยี่ยจะตื่นก็เป็นเวลาสามทุ่มแล้ว ลอสแองเจลิสในตอนกลางคืน…ช่างไม่มีอะไรน่าจรรโลงใจเลย
หลังจากที่วินน์ ปะธานค่ายมาร์เวลเดินทางมาถึงที่ เขาก็ตรงไปหาไป๋เยี่ยด้วยท่าทีตื้นตันใจและสำนึกในบุญคุณอันใหญ่หลวงทันที
“ขอบคุณมากจริงๆ ครับ! ขอบคุณที่กล้าเดินทางมาไกล ถ้าครั้งนี้ไม่ใช่เพราะคุณช่วยชีวิตครูซไว้ได้ ผมคงจะต้องโทษตัวเองไปตลอดชีวิต!”
ชายร่างผอมอายุราวๆ ห้าสิบปีดูเหมือนคนทั่วๆ ไป ไม่มีใครคิดว่าเขาคือประธานค่ายมาร์เวล
มันเป็นเรื่องใหญ่จริงๆ เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าครั้งนี้ตนหมดเงินกับการยื้อชีวิตค่ายมาร์เวลไปตั้งเท่าไหร่ ทว่าไป๋เยี่ยเองก็รู้ว่าเขาหมดเงินไปเยอะกับการจ้างเครื่องบินเจ็ทส่วนตัวมาส่งตนเองถึงที่นี่
ไป๋เยี่ยยิ้ม “นี่คือสิ่งที่ผมควรทำอยู่แล้วครับ”
วินน์แต่งกายด้วยชุดสูทสีเงินและรองเท้าหนังสีดำขลับ ถึแม้เขาจะไม่ได้เป็นคนร่างสูง แต่ยามที่เขายืนกลับดูสง่างามมาก
“ผมจองมื้ออาหารไว้ที่โรงแรมซิลเวอร์ หวังว่าคุณจะไม่ปฏิเสธนะ ไม่งั้นถ้าคุณกลับจีนไป เพื่อนคนจีนของผมจะต้องบอกว่ามาร์เวลใจแคบแน่ๆ!”
บางทีวินน์อาจจะมีอารมณ์ขันเพราะว่าครูซได้รับการรักษาที่ประสบความสำเร็จก็เป็นได้
ช่างเป็นมื้ออาหารเย็นอันแสนเลิศรส อย่างน้อยๆ ไป๋เยี่ยก็ได้ลิ้มลองอาหารฝรั่งเศสแท้ๆ
ร้านอาหารแห่งนี้เป็นร้านอาหารระดับมิชลินสามดาวที่ผู้คนนับไม่ถ้วนต่างมีความใฝ่ฝันที่จะมาดินเนอร์ที่นี่ แต่ใช่ว่ามีเงินอย่างเดียวแล้วจะจองได้
ถึงแม้ว่าการดินเนอร์ที่นี่จะไม่อาจเรียกได้ว่าเป็นมื้ออาหารส่วนตัว ทว่าตอนนี้มันก็ดูเหมือนจะเป็นเช่นนั้น
ทุกคนในร้านล้วนเป็นทีมผู้เชี่ยวชาญที่มีส่วนร่วมในการรักษาครั้งนี้
และไป๋เยี่ยก็กลายเป็นตัวเอกอย่างไม่ต้องสงสัย
ตอนแรกทุกคนคิดว่าไป๋เยี่ยต้องภูมิใจที่ตนประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย กว่าทุกคนกลับค้นพบว่าเขาเป็นเพียงเด็กหนุ่มวัยใสคนหนึ่งที่ไม่แม้แต่จะวางมาดเลยสักครั้ง
มื้ออาหารเย็นนี้ชวนให้รู้สึกจรรโลงใจนัก อย่างน้อยๆ เขาก็รู้สึกอิ่มเอิบทั้งทางรสสัมผัสและทางสายตา
หลังมื้ออาหาร วินน์ก็หยิบเช็คออกมาจากกระเป๋าของเขาและเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ไป๋เยี่ย ผมคิดว่าการได้รู้จักกับคุณในวันนี้มีประโยชน์กว่าการซื้อประกันซะอีก!”
“นี่คือค่าตอบแทนของคุณ โปรดรับมันไว้!”
ไป๋เยี่ยไม่ได้ปฏิเสธ เขากล่าวขอบคุณและรับเช็คมูลค่าสองล้านดอลลาร์สหรัฐฯ มา
ไป๋เยี่ยผงะไปเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยถาม “คุณวินน์ นี่มันมากกว่าที่พูดไว้อีกนะครับ”
วินน์คลี่ยิ้ม “ไม่หรอก ครั้งนี้พวกเราได้เห็นถึงความพยายามของคุณไป๋แล้ว ครูซมอบให้คุณหนึ่งล้านดอลลาร์ ส่วนอีกหนึ่งล้านมาจากคนอื่นๆ ซึ่งก็คือทีมงานของเรา ผมยังต้องจ่ายค่ารักษาให้คุณอีกนะ”
ไป๋เยี่ยยิ้มพลางพยักหน้า เขาไม่ได้ขาดแคลนเงินแต่อย่างใด ทว่าความรู้เหล่านี้คือสิ่งที่ไม่อาจประเมินค่าได้ การกู้ภัยครั้งนี้มีคุณค่าต่อเขามากจริงๆ
วินน์นั่งอยู่กับไป๋เยี่ยก่อนจะเอ่ยปากพูดต่อ “จริงๆ แล้ว ผมชื่นชมคุณมากเลยนะ คุณนำพาความสะดวกสบายมาให้ผู้คนมากมาย”
วินน์พูดจบก็ยกขาขึ้นแล้วชี้ไปที่เข่าของเขา “ผมได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าทั้งสองข้าง ก่อนจะไปรักษา ผมขี่จักรยานไม่ได้เลยด้วยซ้ำ แต่หลังจากที่ไปผ่าตัดมาเมื่อเดือนมีนาคมปีก่อนผมก็รู้สึกดีขึ้นมากๆ ได้ไปแข่งปั่นจักรยานระยะทางสิบกิโลเมตรและสอยรางวัลที่สองกลับมาได้ด้วยละ!”
หลังจากที่ได้พูดคุยกับวินน์มานานนับชั่วโมง ไป๋เยี่ยก็รู้สึกว่าประธานค่ายคนนี้น่าสนใจไม่น้อยเลย เขาเปี่ยมไปด้วยแรงบันดาลใจ ความกระตือรือร้น เจือปนด้วยความไร้เดียงสาและดื้อรั้น
โมนิกาไม่ได้มาดินเนอร์ด้วย ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดกันแน่ อาจจะเป็นเพราะว่าเธอไม่ค่อยพอใจวินน์ก็เป็นได้
ทว่าก่อนจะมาที่นี่ โมนิกาก็ได้มอบนาฬิกาข้อมือเรือนหนึ่งให้ไป๋เยี่ยพร้อมทั้งขอข้อมูลการติดต่อจากเขา เธอรู้สึกขอบคุณไป๋เยี่ยมากเมื่อเห็นว่าอาการของพี่ชายเธอเริ่มจะคงที่แล้ว
ไป๋เยี่ยให้ข้อมูลติดต่อไป ทว่าเขาไม่ได้รับนาฬิกาเรือนนั้นมา
หากกล่าวตามตรงก็คงต้องบอกว่าการกู้ภัยครั้งนี้ได้มอบค่าประสบการณ์มากมายให้แก่ไป๋เยี่ย ค่าประสบการณ์ของเขาเพิ่มขึ้นราวๆ สองพันแต้ม
นี่ถือเป็นผลดีต่อการอัปเลเวลทักษะศัลยกรรมกระดูกที่ไม่ได้อัปเกรดมานานแล้ว
หลังจากกลับมาถึงโรงแรม ไป๋เยี่ยก็แผ่ตัวลงบนเตียงพร้อมกับมองหน้าจอโปร่งแสงตรงหน้า
ตอนนี้ทักษะศัลยกรรมกระดูกของเขาอยู่ที่ เลเวล 6: 89000/100000 ส่วนทักษะศัลยกรรมกระดูกฉุกเฉินอยู่ที่ เลเวล 6: 81200/100000
ถ้าต้องการอัปเลเวลขึ้นเป็นเจ็ด ปัญหาย่อมไม่ใช่เรื่องเวลาอีกต่อไป
แต่เพราะการจะหาค่าประสบการณ์กว่าหนึ่งหมื่นแต้มมาได้นั้นช่างเป็นเรื่องที่ยากเย็นแสนเข็ญ
ระหว่างที่ไป๋เยี่ยกำลังจะเตรียมตัวนอน เขาก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนจากระบบ
[ติ๊ง! ภารกิจช่วยชีวิตครูซสำเร็จอย่างสมบูรณ์แบบ ได้รับโอกาสจับรางวัลระดับ 5 ดาว 1 ครั้ง และแต้มสมาชิก 50 แต้ม]
นี่มันความเมตตาจากระบบชัดๆ!
นี่แหละระบบ!
ระบบมีไว้ทำอะไรกันล่ะ
นี่มันดัชนีทองคำ[1]ชัดๆ ที่แท้เจ้าระบบที่ไม่ได้ออกแบบมาเพื่อให้บริการสมาชิกก็เป็นของก็อปห่วยๆ นี่เอง
ไป๋เยี่ยผู้กำลังเบิกบานใจรีบหยัดตัวขึ้นนั่งในทันใด เขาตัดสินใจกดจับรางวัลเพื่อเฉลิมฉลองให้กับค่ำคืนอันมีเสน่ห์นี้
รางวัลระดับห้าดาวก็ต้องเป็นของดีอยู่แล้ว
ไป๋เยี่ยคาดหวังกับมันมากจริงๆ
จานหมุนขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นตงหน้า ไป๋เยี่ยยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย ทันใดนั้นจานหมุนนั้นก็เริ่มหมุนอย่างบ้าคลั่ง
หยุด!
ทันทีที่จานหยุดหมุน ก็มีตะปูเล่มหนึ่งปรากฏขึ้นต่อหน้าไป๋เยี่ย
ไป๋เยี่ยผงะไปครู่หนึ่งก่อนจะหยิบสิ่งนั้นขึ้นมาดู ปรากฏว่ามันคือ ‘ตะปู’ จริงๆ!
ไป๋เยี่ยประหลาดใจเล็กน้อย มันต้องไม่ใช่ตะปูธรรมดาแน่นอน เพราะเขาเชื่อว่าระบบยังรักเขาอยู่!
[1] ดัชนีทองคำหมายถึงสูตรโกงต่างๆ