บทที่5 พี่ชาย เราต้องปกป้องแม่ด้วยกัน
ชายใส่แว่นชื่อหวังซาน เป็นนักสืบของเอกชน
หลายปีมานี้ สวี่รั่วฉิงจ้างหวังซานให้สืบข่าวของป้าหวังในประเทศอยู่ตลอด
หกปีที่แล้วเธอรีบหลบไปที่ต่างประเทศ ไม่ง่ายเลยกว่าจะสงบลง สิ่งแรกก็คือขอให้คนตามหาป้าหวัง
เธอในตอนนั้น สิ่งที่เธอปล่อยวางไม่ได้ ก็มีแค่เรื่องป้าหวัง
ยังไงป้าหวังก็เลี้ยงดูเธอมาตั้งสิบกว่าปี ในใจของเธอนั้นก็รู้สึกเหมือนแม่จริงๆ
สวี่รั่วฉิงไม่รู้ว่าพ่อแม่ของตัวเองคือใคร เธอก็เคยคิดจะตามหาพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดเธอเหมือนกัน
แต่ทุกครั้งหลังจากมีความคิดนี้แล้ว เธอก็ล้มเลิกอย่างรวดเร็วทุกที
พวกเขาใจร้ายทิ้งตัวเองอยู่ในสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าในตอนแรก
เพราะฉะนั้น กับพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดนั้น สวี่รั่วฉิงไม่มีความรู้สึกเลยสักนิด
บนโลกนี้ นอกจากหนูน้อยสองคนนี้แล้ว ป้าหวังเป็นคนเดียวที่เป็นครอบครัวของเธอ
เพียงแต่ ป้าหวังไปอยู่ที่ไหนกันแน่
ตอนแรกเธอคิดว่าสวี่รั่วยีลงมือกับป้าหวัง แต่ต่อก็ได้รู้ว่าสวี่รั่วยีก็แอบตามหาป้าหวังอยู่ตลอด
ส่วนเบาะแสของป้าหวังนั้นก็เหมือนปริศนา
ตั้งแต่ต้นจนจบ สวี่รั่วฉิงหาเบาะแสไม่เจอเลยแม้แต่นิด
หวังซานขยับขาแว่นของเขา พูดอย่างเย็นชาว่า “ครั้งนี้เราได้ข่าวมานิดหน่อยครับ ครั้งสุดท้ายนั้นเห็นป้าหวังที่คฤหาสน์เซียวซาน
“นี่คือรูปภาพที่เราใช้กล้องดาวเทียมถ่ายจับมาได้”
หวังซานหยิบรูปใบนึงออกมาจากกระเป๋า วางไว้ตรงหน้าสวี่รั่วฉิง
หาภาพถ่ายดาวเทียมเมื่อหลายปีก่อนมาได้ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
เพราะฉะนั้น รูปถ่ายใบนี้ไม่ได้ชักมาก แต่ถึงเป็นแบบนั้น สวี่รั่วฉิงก็ยังดูออกได้ นี่ก็คือป้าหวังที่เลี้ยงเธอโตมา
ทันใดนั้น ตาสวี่รั่วฉิงก็มีเริ่มเปียก
“ป้าหวังไปทำอะไรที่คฤหาสน์เซียวซานกัน” สวี่รั่วฉิงรู้สึกไม่เข้าใจ
คฤหาสน์เซียวซาน นั่นไม่ใช่บ้านที่ครอบครัวของสวี่รั่วยีอยู่หรอกหรอ
ตระกูลสวี่นั้นตามหาป้าหวังมาเพื่อดูแลเธอ หรือว่าตอนนั้นป้าหวังไปร่ำรวย
ไม่รู้ว่าทำไม สวี่รั่วฉิงถึงรู้สึกว่าเรื่องราวมันไม่ได้ง่ายแบบนั้น
ทำไมหลังจากที่ป้าหวังไปที่คฤหาสน์เซียวซานแล้ว เหมือนว่าได้ระเหยไปท่ามกลางผู้คนไปแล้ว
อีกอย่าง ป้าหวังนั้นก็เป็นแค่แม่บ้านธรรมดาคนนึง
ทักษะการปรุงน้ำหอมที่น่าทึ่งของสวี่รั่วฉิง นั้น ป้าหวังก็เป็นคนสอนเธอ
ตอนเด็กเธอสงสัยกับสถานะของป้าหวัง แต่ป้าหวังมักบอกว่าเธอเป็นเพียงหญิงชราที่ทำงานให้คนอื่น
ตอนนี้ สวี่รั่วฉิงเริ่มสงสัยในตัวตนของป้าหวังแล้ว
มีทักษะการปรุงน้ำหอมนี้ อยู่ที่ไหนแล้วจะหาเงินไม่ได้ล่ะ ทำไมถึงตัดสินใจมาเป็นแม่บ้านล่ะ
เธอรู้สึกปวดหัวเลยนวดไปที่ขมับ รู้สึกว่าเรื่องราวนั้นซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ
“ขอบคุณมาก เดี๋ยวฉันจะโอนค่าจ้างไปที่บัตรคุณนะ ต่อไปก็รบกวนคุณช่วยทำเรื่องนี้ต่อหน่อยนะคะ”
“คุณสวี่ เกรงใจเกินไปแล้วครับ นี่คือหน้าที่ของผมนะครับ”
สวี่รั่วฉิงยิ้มอ่อน ไม่พูดไม่จา เอารูปใส่เข้าไปในกระเป๋า ลูกขึ้นแล้วออกจากร้านกาแฟสตาร์บัค
สวี่รั่วฉิงเช่าอพาร์ตเมนต์ หนูน้อยทั้งสองกลับไม่ได้เชื่อฟังและทำตามที่สวี่รั่วฉิงสั่งให้นั่งดูทีวีอย่างเชื่อฟัง
สวี่อี้ฝานทำหน้าเคร่งเปิดโน๊ตบุ๊คของสวี่รั่วฉิง
สวี่อี้หานที่อยู่อีกฝั่งเห็นท่าทีแล้ว มองดูสวี่อี้ฝานอย่างเหม่อๆ “พี่ แม่บอกแล้วว่า ห้ามยุ่งกับคอมของแม่”
“ตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่พี่แฮ็คเข้าระบบบริษัทของพ่อ แม่ก็ไม่ให้พี่แตะคอมอีกเลย”
“พี่ไม่เชื่อฟังเลย ไม่น่ารักด้วย”
พูดจบ สวี่อี้หานก็ทำแก้มป่อง พับโน๊ตบุ๊คปิดเข้าหากันทันที
สวี่อี้ฝานเหลือบมองสวี่อี้หานอย่างเย็นชาไปหนึ่งที ส่งสายตาเตือนโดยไม่ใช้คำพูด
สวี่อี้หานกลัวจนหัวหด บ่นพึมพำเสียงเบา “พี่ พี่ดุหนูอีกแล้ว ระวังแม่จะรู้แล้วตีพี่เอานะ”
“อย่ายุ่ง”
สวี่อี้ฝานได้ยินเสียงเจี๊ยวจ๊าวของสวี่อี้หาน ก็รู้สึกปวดหัวเล็กน้อย
เขาผลักสวี่อี้หานออก เปิดโน๊ตบุ๊คออก รหัสผ่านด้านบนนั้น ถูกเดาขึ้น
บนจอนั้น การแจ้งเตือนอีเมลนั้นเด้งขึ้น สวี่อี้ฝานนั้นคลิกเปิดอย่างชำนาญ
นี่คืออีเมลที่สวี่รั่วยีนั้นส่งมา เนื้อหาคร่าวๆ นั้นก็คือถามว่าสวี่รั่วฉิงนั้นสะดวกเจอหน้าเมื่อไหร่
สวี่อี้ฝานยิ้มอย่างเย็นชา ท่าทางนั้นเหมือนลี่ถิงเซิ่งที่ย่อส่วนสุดๆ
“ผู้หญิงชั่วคนนั้นส่งข้อความมาให้แม่อีกแล้วใช่ไหม พี่ พี่ พี่รีบตอบเธอเร็ว พวกเราต้องช่วยกันปกป้องแม่นะ”
เสียงเล็กๆ ของสวี่อี้หาน แน่วแน่สุดๆ
สวี่อี้ฝานลบอีเมลที่สวี่รั่วยีส่งมาอย่างช้าๆ
ผู้หญิงชั่วคนนี้อยากเจอแม่หรอ ฝันไปเถอะ
“พี่เก่งมาก” สวี่อี้หานปรบมือพูดชม
เอาคอมพิวเตอร์กลับไปวางที่เดิมสวี่อี้หานถามพี่ชายด้วยหน้าตาที่สงสัย “พี่ พี่ว่าแม่ไปหาพ่อรึเปล่า”
ถึงพวกเขาจะอายุแค่หกขวบ แต่ตอนที่ไปต่างประเทศนั้น ก็ได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับลี่ถิงเซิ่งจากปากของซูจิ่วเอ๋อร์ไม่น้อย
บวกกับ ทักษะการแฮ็คที่ยอดเยี่ยมของสวี่อี้ฝานแล้ว พวกเขาก็รู้เรื่องไม่น้อยเหมือนกัน
“ไม่รู้สิ” บนหน้าของสวี่อี้ฝานเดาอารมณ์ไม่ออก
สวี่อี้หานเห็นท่าทีแล้ว ก็เบ้ปาก
แม่ยังไม่กลับมา พี่ชายก็เหมือนกับท่อนไม้ ไม่สนุกสักนิด
คฤหาสน์ตระกูลลี่
สวี่รั่วยีที่รอแอนนาตอบนั้นก็ชักจะทนไม่ไหวแล้ว
นี่นานขนาดไหนแล้ว ไม่มีข่าวอะไรจากทางนั้นเลยสักนิด
แอนนานั่นจะหลอกเธอรึเปล่านะ
สวี่รั่วยีสวมชุดเดรสสีขาวปาดไหล่ ทำให้เธอดูมีสง่าราศีมาก
แต่ความกังวลและหมดความอดทนบนหน้านั้น ทำลายความสง่างามนั้นไป
แอนนานั้นเป็นเศษเสี้ยวสุดท้ายที่จะช่วยชีวิตเธอได้
หลังจากตั้งแต่ได้ว่าที่สามีตระกูลลี่แล้ว ชีวิตของสวี่รั่วยีอยู่ได้อย่างราบรื่นมาก
คุณตระกูลสวี่ เกาะตำแหน่งสามีกินนั้นมีที่ไหนกัน
ตอนนี้ทั้งหมดของตระกูลสวี่นั้นพึ่งพาตระกูลลี่อยู่ เพราะฉะนั้น เธอต้องนั่งตำแหน่งสะใภ้ของตระกูลลี่นี้อย่างมั่นคง
วันนี้คุณนายลี่นั้นได้บอกกับเธอแล้ว ขอแค่เธอท้อง ไม่ว่าจะใช้วิธีไหน คุณนายลี่ก็จะบังคับให้ลี่ถิงเซิ่งแต่งงานกับเธอให้ได้
ตอนนั้นสวี่รั่วยีทำหน้าเขินอาย แต่ในใจเธอรู้ดี ว่าหลายปีมานี้ลี่ถิงเซิ่งนั้นไม่แม้แต่จะจับเนื้อต้องตัวเธอเลย อยากจะท้องลูกสักคน มันจะง่ายได้ยังไง
“คุณสวี่คะ คุณผู้ชายกลับมาแล้วค่ะ”
