บทที่ 57 ปะทะกันซึ่งหน้า เจอคู่ฝีมือที่ไล่เลี่ยกัน
ถ้าลี่ถิงเซิ่งไม่สนใจเธอสักครึ่ง เกรงว่าเธอคงถูกไล่ออกไปทางประตูนานแล้ว
ในเมื่อไม่มี ก็แสดงว่าผู้ชายคนนี้ยังคงสนใจเธออยู่บ้าง
แม้ว่าจะไม่รู้ว่าเขาสนใจตัวเองมากแค่ไหน แต่สวี่รั่วฉิงยังคงมีไพ่เด็ดอยู่ในมือ
ใบหน้าของลี่ถิงเซิ่งเย็นเยียบ ดวงตาสีเข้มของเขาไม่มีร่องรอยของอารมณ์ปรากฏ
เขาจ้องผู้หญิงที่หัวเราะเบาๆมายังเขา ต้องการอ่านเธอให้ออก
ทั้งสองเหมือนคู่ปะทะมือที่ฝีมือพอกัน กำลังประเมินกันตลอด
เขาไม่เคยพบกับผู้หญิงคนไหนที่สามารถทำให้ตัวเองเงียบและประหลาดใจ
สวี่รั่วฉิงยิ้มจาง มีร่องรอยของความเหนื่อยล้าในน้ำเสียงของเธออย่างเห็นได้ชัด เพราะเมื่อวานนี้เธอไม่ค่อยได้พักผ่อน
แต่ดวงตาของเธอสว่างสดใสเหมือนเดิม แค่สายตาเดียวก็สามารถมองเห็นจิตใจของผู้คน
“ประธานลี่ ฉันไม่สามารถสัญญาอะไรกับคุณได้ แต่ฉันรับประกัน ตราบใดยังอยู่ในลี่ซื่อกรุ๊ป ฉันจะปรุงน้ำหอมที่ทำให้ลี่ซื่อกรุ๊ปโด่งดังให้กับคุณ”
สวี่รั่วฉิงพูดคำหนึ่งแล้วหยุด เธอสามารถพึ่งพาความแข็งแกร่งของตัวเองได้เท่านั้น ทำให้น้ำหอมของตัวเองกลายเป็นผลิตภัณฑ์ที่ขาดไม่ได้ของลี่ซื่อกรุ๊ป ลี่ถิงเซิ่งจะเลือกเองเมื่อต้องตัดสินใจ
เธอไม่เพียง แต่เดิมพันกับตัวเองเท่านั้น แต่ยังรวมถึงชายหนุ่ม
ลี่ถิงเซิ่งยิ้มลึก ใบหน้าหล่อเหลาของเขาราวหิมะหลังฤดูใบไม้ผลิ
ปลายนิ้วสีขาว เคาะโต๊ะเบาๆ “แอนนา คุณกล้าไม่เบา ถ้าผมไม่เห็นด้วย คุณรู้จุดจบของตัวเองคืออะไรใช่ไหม?”
“รู้ค่ะ ไม่มีลี่ซื่อกรุ๊ปคอยถือหาง คุณสวี่ไม่ต้องสนอะไรมาก อยากจะจัดการฉันยังไง ก็คงทำได้เลย”
“รู้แล้วยังทำ” ลี่ถิงเซิ่งตะคอกเสียงเย็น
สวี่รั่วฉิงรู้อยู่ในใจ เมื่อกี้ที่เพิ่งพูดคุยสนุกสนาน แต่หลังเต็มไปด้วยเหงื่อ เปียกไปทั่วเสื้อเชิ้ต
การพนันนี้ใหญ่เกินไป
ถ้าหากเดินผิด ทางต่อไปทั้งหมดก็ผิดไปด้วย
สวี่รั่วฉิงเม้มปาก และไม่พูดอะไร
“หัวหน้าแผนกน้ำหอมยังคงเป็นคุณ ปกติจะอยู่ในบริษัทของผม รับผิดชอบแผนงานการเดินทางของผมต่อไป ส่วนการแข่งขันน้ำหอมหลินชวน… …” ลี่ถิงเซิ่งหยุดชั่วครู่ สายตาของเขาจับจ้องไปที่สวี่รั่วฉิงชั่ววินาที
ดวงตาของหญิงสาวกระพริบเล็กน้อย มองอย่างคาดหวังมาที่ตัวเอง
ลี่ถิงเซิ่งเงียบไปชั่ววิ ก่อนพูดเสียงเบา “ถ้าหากไม่อยากไปก็ไปเปลี่ยนคน”
ใบหน้าของสวี่รั่วฉิงแสดงยิ้มสดใสทันที “ประธานลี่ คุณดีที่สุดเลย!”
แต่ในวินาทีต่อมาคำพูดของลี่ถิงเซิ่งทำให้เธอหดหู่ทันที
“ประลองฝีมือคุณไม่ต้องไป แต่คุณต้องเขียนรายงานการทดสอบเครื่องหอม ส่งมาให้ผม”
สวี่รั่วฉิงเงียบและถามว่า “ประธานลี่ เมื่อก่อนผู้จัดการเฉิน ต้องทำอย่างนี้ไหมคะ”
ลี่ถิงเซิ่งหลับตาลง และขี้เกียจจะยกเปลือกตาขึ้นอีกต่อไป เขาหยุดมือที่ถือปากกาเล็กน้อย “มีแค่คุณ ไม่เช่นนั้นคุณคิดว่าไม่มีการลงโทษสำหรับการหลบเลี่ยงการแข่งขันน้ำหอมหรือ?”
สวี่รั่วฉิงแลบลิ้นออกมา การเขียนรายงานการทดสอบนั้นดีกว่าการเผชิญหน้ากับตระกูลสวี่ จึงรับปากออกไปอย่างมีความสุข
ในขณะเดียวกัน
คนรับใช้ในคฤหาสน์ของลี่ถิงเซิ่งนำพัสดุของสวี่รั่วฉิง ส่งไปยังมือของสวี่รั่วยี
เช้าวันนี้ หลังจากที่สวี่รั่วยีได้รับอีเมลของสวี่รั่วฉิง หลังจากมีร่องรอยของความสงสัยปรากฏขึ้นภายใต้ดวงตาม่นานมันก็กลับไปสู่ความเกรี้ยวกราดในอดีต
ไม่ว่าผู้หญิงที่ชื่อแอนนาจะพูดจริงหรือเท็จ หากน้ำหอมที่เธอส่งมาสามารถทำให้ตัวเองเป็นนักปรุงน้ำหอมอันดับ 1 ในหลินชวนได้ เธอก็ปล่อยเธอไปได้ในขณะนี้
ลี่ถิงเซิ่งเธอก็ต้องการ
ชื่อเสียงเธอก็ต้องการ
สวี่รั่วยีเปิดน้ำหอมที่สวี่รั่วฉิงส่งมา หลังจากเพียงแค่ดมกลิ่น สีหน้าของเธอก็ดูมีสีสันขึ้นมาทันที
น้ำหอมนี้เข้มข้นกว่าน้ำหอมทั้งหมดที่เธอเคยได้กลิ่นมาเป็นร้อยเท่าพันเท่า!
และน้ำหอมอย่างนี้ แอนนาจะไม่รู้ได้หรือว่ามีเท่าไหร่
สีหน้าของสวี่รั่วยีเปลี่ยนไปในทางที่ไม่ดี ความสามารถของแอนนาสูงจนเธอเทียบไม่ติด
โชคดีที่แอนนาไม่ได้วางแผนที่จะเข้าร่วมการแข่งขันน้ำหอมเมืองหลินชวนในครั้งนี้ มิฉะนั้นด้วยน้ำหอมขวดนี้เธอจะไม่มีวันได้เป็นนักปรุงน้ำหอมคนแรก
“คุณสวี่คะ น้ำหอมขวดนี้มีปัญหาอะไรหรือคะ?” สาวใช้ถามด้วยความกังวลเมื่อเห็นสีหน้าของสวี่รั่วยีไม่ค่อยดีเล็กน้อย
สวี่รั่วยีส่ายหัว ลดตาลง ก่อนตอบด้วยเสียงอ่อนโยน “ไม่มีอะไร”
หลังจากที่สวี่รั่วยีพูดจบ เธอก็วางขวดน้ำหอมลงบนโต๊ะเครื่องแป้งเบา ๆ “การแข่งขันน้ำหอมในครั้งนี้มีใครบ้าง? ถามชัดเจนแล้วหรือยัง?”
สาวใช้พูดตอบ “ก็ยังเป็นคนเดิมค่ะ ปีนี้เฉินเสี่ยวหรานไม่เข้าร่วม”
“ถ้าอย่างนั้นรู้ไหมบริษัทของถิงเซิ่งส่งใครไป? ” สวี่รั่วยีถูขวดน้ำหอม ถามเสียงเบา
เธอจำเป็นต้องแน่ใจว่าแอนนายอมแพ้การแข่งขันน้ำหอมนี้ตามที่บอกเอาไว้ในอีเมล
สาวใช้ส่ายหน้า “ยังไม่รู้เลยค่ะ ยังไม่มีรายงาน แต่มีเสียงซุบซิบว่า น่าจะเป็นลูกศิษย์ของเฉินเสี่ยวหรานที่เป็นรองผู้จัดการแผนกน้ำหอม”
สวี่รั่วยีคิดสักครู่ แล้วปล่อยไป
ดูเหมือนว่าตำแหน่งนักปรุงน้ำหอมคนแรกในปีนี้ จะตกอยู่กับเธอในที่สุด
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้สวี่รั่วยีก็อารมณ์ดีมาก หลังจากที่ได้คุยกับคุณนายสวี่แล้ว แล้วเขาก็ส่งคนรับใช้ไปสั่งซื้อชุดราตรีที่ตัวเองต้องการในวันแข่งขันน้ำหอม
…
การแข่งขันน้ำหอมในวงการน้ำหอมเมืองหลินชวน มีชื่อเสียงมากในประเทศ
นักปรุงน้ำหอมที่ชนะการแข่งขัน ทุกปีจะได้รับตำแหน่งนักปรุงน้ำหอมอันดับ 1 ของเมืองหลินชวน
สวี่รั่วยีได้รับรางวัลนี้มาเป็นเวลาหลายปี
แม้ว่าบางคนจะสงสัยถึงระดับการปรุงน้ำหอมของสวี่รั่วยี แม้น้ำหอมที่เธอปรุงปริมาณการขายต่ำมาก และเธอจะได้รับหมายศาลจากศาลทันทีเมื่อเวลาผ่านไปไม่มีใครกล้าถามระดับการปรุงน้ำหอมของสวี่รั่วยี
สวี่อี้ฝานโอบคอมพิวเตอร์ของตัวเอง หลังจากสายตาที่เย็นชาจ้องไปที่รายชื่อเข้าร่วมการแข่งขันเสร็จแล้ว จึงหันไปถามแม่ของตัวเอง “แม่ แม่เข้าร่วมการแข่งขันนี่หรือเปล่า?”
สวี่รั่วฉิงส่ายหัว “เปล่า แม่ไม่สนใจการแข่งขันพรรค์นี้หรอก”
“แม่โกหก!” สวี่อี้ฝานพูดอย่างไร้ความปราณี “แม่เคยแข่งขันกับนักปรุงน้ำหอมพวกนั้นทุกวัน! แพ้ก็ไม่พอใจ ต้องแย่งให้อยู่ในจุดที่สูงกว่าเดิม”
สิ่งที่สวี่อี้ฝานพูดเป็นความจริง สวี่รั่วฉิงเพิ่งกลายมาเป็นนักปรุงน้ำหอม และมีอุปนิสัยหยิ่งยโส มักจะแข่งขันกับนักปรุงน้ำหอมที่มาจากต่างประเทศ
ถ้าแพ้ก็กลับบ้านไปศึกษาค้นคว้าอย่างตั้งอกตั้งใจ หลังจากนั้นจึงค่อยนัดวันเวลาเพื่อแข่งอีกรอบ
ถ้าไม่ใช่ลี่ถิงเซิ่งวางแผนคาดการณ์เธออย่างกะทันหัน สวี่รั่วฉิงปรารถนาเป็นอย่างยิ่งที่ตอนนี้จะเข้าร่วมการแข่งขันปรุงน้ำหอม ตบเข้าให้ที่ใบหน้าหน้าของสวี่รั่วยีอย่างโหดร้าย บอกเธอว่าใครคือนักปรุงน้ำหอมอันดับหนึ่งของเมืองหลินชวน
“เหตุผลนั้นสลับซับซ้อนมาก แม่ไม่ได้อธิบายให้ลูกเข้าใจอย่างชัดเจนมาสักระยะหนึ่งแล้ว” สวี่รั่วฉิงลูบผมนุ่มของลูกสาวอย่างอดทน บีบไปทีผิวหน้าเรียบเนียนของลูกสาว
สัมผัสของมือดีมากจริงๆ เธอโอบลูกสาวไว้ในอกอย่างพึงพอใจ ก่อนจะจูบลงไป
“แม่ต้องยุ่งกับการปรุงน้ำหอมอีกรอบในช่วงนี้ และไม่มีแรงพอที่จะไปแข่งขันปรุงน้ำหอมแล้ว!”
น้ำหอมที่สามารถทำให้ลี่ถิงเซิ่งนอนหลับได้อย่างสงบ เธอยังปรุงไม่สำเร็จอย่างเป็นทางการ
นอกจากนี้ยังมีน้ำหอมที่รับปากกับสามีภรรยาฮิลล์ เธอเป็นหนี้จำนวนมากและไม่มีแรงพอเหลือเฟือที่จะเข้าร่วมในการแข่งขันอื่น ๆ
รอให้หลังจากที่เธอกลายเป็นบุคคลที่ลี่ซื่อกรุ๊ปขาดไม่ได้เธอจะกลับไปที่เวทีของเธออย่างแน่นอน
