ฟ่านเซียวเซียวเป็นตัวแทนลี่ซื่อกรุ๊ปเข้าร่วมการแข่งขันปรุงน้ำหอม
สวี่รั่วยีกัดริมฝีปากอย่างไม่เต็มใจ เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มที่อ่อนโยน
เธอลุกขึ้น เงยหน้ามองไปที่ลี่ถิงเซิ่งอย่างอ่อนโยน ความอ่อนโยนในดวงตาราวกับน้ำไหลออกมาได้ “ถิงเซิ่ง เมื่อกี้ฉันถามผู้ช่วยหลี่ ว่าน้ำหอมที่นายใช้เมื่อวานเป็นปรมาจารย์ท่านไหนปรุงมาให้ ฉันเองก็อยากให้เขาทำน้ำหอมนอนหลับให้ขวดนึง ช่วงนี้แม่มักจะนอนไม่ค่อยหลับ หาหมอมาไม่น้อย ไม่มีวิธีแก้ไขที่ดีเป็นพิเศษเลย วันนี้เห็นนายพักผ่อนได้ไม่เลว ก็เลยอยากถามดู……”
เสียงของสวี่รั่วยีชัดเจนนุ่มนวล คนทั่วไปได้ยินเสียงของเธอก็จะไม่โกรธ
ลี่ถิงเซิ่งกวาดตามองไปที่สวี่รั่วยีเงียบๆ ไม่ได้ส่งเสียง
สวี่รั่วยีจิตใจประหม่า เหงื่อเริ่มออกมือ
ถ้าลี่ถิงเซิ่งเป็นเพราะเห็นเธอพูดคุยกับหลี่อาน เลยเกิดความสงสัยขึ้นมาก็จะแย่
ยังไม่ได้แต่งเข้าตระกูลลี่ ทั้งสองตระกูลแม้ว่าจะอยากปรองดองกัน แต่ในตอนที่ยังไม่ได้แต่งงาน พฤติกรรมของเธอเมื่อกี้ง่ายมากที่จะถูกลี่ถิงเซิ่งสงสัยว่าคิดจะขโมยความลับทางธุรกิจ
“หลี่อาน เอานามบัตรของปรมาจารย์น้ำหอมที่ฉันเจอวันนั้นให้รั่วยี” ในดวงตาสีดำลุ่มลึกของลี่ถิงเซิ่ง สงบนิ่งราวกับน้ำ
หลี่อานตะลึงเล็กน้อย “ได้ครับ ประธานลี่”
เขาหยิบตลับนามบัตรของตนออกมาทันที หยิบนามบัตรใบหนึ่งส่งให้สวี่รั่วยี
สวี่รั่วยีรับไปดู ขมวดคิ้วล็อคแน่น
ปรมาจารย์น้ำหอมที่มาจากยุโรป หรือว่าจะไม่ใช่แอนนาจริงๆ?
เธอกำลังคิดอยากที่จะถามอีกสองสามประโยค เงยหน้าขึ้นก็เห็นลี่ถิงเซิ่งเดินไปไกลแล้ว
หลี่อานอยู่ด้านหลังเขา ถือกระเป๋าเอกสาร รีบร้อนตามไป
สวี่รั่วยีกระทืบเท้าอย่างรุนแรง กำนามบัตรในมือแน่น
ไม่ว่าจะจริงหรือไม่จริง โทรไปถามดูก็รู้
หลี่อานช่วยเปิดประตูรถให้ลี่ถิงเซิ่ง จากนั้นก็นั่งลงบนที่นั่งข้างคนขับ
“ประธานลี่ นามบัตรใบเมื่อกี้……น้ำหอมเมื่อวานนี้อันที่จริงเป็นผู้จัดการแอนปรุงขึ้นมานี่ครับ ทำไมคุณถึงบอกว่าเป็นคนอื่นปรุง ผมจำได้ว่าปรมาจารย์น้ำหอมคนนั้นตอนที่เยี่ยมเยียนหลินชวนเมื่อเดือนที่แล้ว ได้พบคุณหนึ่งครั้ง ไม่ได้ปรุงน้ำหอมอะไรให้คุณนี่นา? คุณสวี่รั่วยีเพียงแค่โทรศัพท์ไปหาคนคนนั้นก็รู้ความจริงแล้ว ถึงตอนนั้นเกรงว่าระหว่างคุณกับคุณสวี่รั่วยี……”
หลี่อานขมวดคิ้ว ใบหน้าสงสัย
ด้วยความฉลาดของประธานลี่แล้ว จะเผยข้อบกพร่องที่ชัดเจนแบบนี้ออกมาได้ยังไงล่ะ?
ลี่ถิงเซิ่งได้ยินคำพูดของหลี่อาน นิ้วที่เคาะแป้นพิมพ์อยู่ก็ไม่ได้หยุด สายตามองไปที่หน้าจอเงียบๆ เม้มริมฝีปากบางแน่น
หลี่อานยิ่งคิดก็ยิ่งแปลก
ไม่ควรนะ หรือว่าจะ……
ทันใดนั้น ก็มีเสียงแสงประกาย
“ไม่หรอกน่าประธานลี่ หรือว่าคุณคาดไว้นานแล้วว่าคุณสวี่จะซักถาม?” หลี่อานหันตัวไปด้านข้าง มองเจ้านายของตัวเอง เอ่ยปากอย่างรวดเร็วและจริงจัง “เพราะรู้ว่าคุณสวี่รั่วยีจะต้องถามถึงที่มาของน้ำหอมแน่ เพื่อที่จะปกป้องผู้ช่วยแอน ดังนั้นคุณจึงติดต่อปรมาจารย์น้ำหอมจากต่างประเทศไว้ก่อนแล้ว สมเป็นประธานลี่จริงๆ!”
สำหรับคำเยินยอของหลี่อาน ลี่ถิงเซิ่งหัวเราะเบาๆ
อันที่จริงหลี่อานคิดเยอะเกินไปแล้ว ลี่ถิงเซิ่งไม่ได้วางแผนที่จะปกป้องสวี่รั่วฉิงเลย
ถ้าต้องการให้เขาปกป้อง เขาจะได้เห็นนาทีที่หญิงสาวไขความลับบนตัวได้ยังไง
ภายใต้เปลือกตาของเขา สวี่รั่วยีคิดจะทำการเคลื่อนไหวเล็กๆน้อยๆอะไร ก็เป็นแค่ความฝันอย่างถ่องแท้
แต่การวางแผนเล็กๆของสวี่รั่วยี ในสายตาของลี่ถิงเซิ่งขี้เกียจที่จะพูดถึง
หกปีก่อนผู้หญิงที่ช่วยเขาไว้คือสวี่รั่วยี ด้วยเหตุนี้ จึงควรไว้หน้าเธอหน่อย
“เธอถามอะไรนายอีก?” ผ่านไปนาน ในที่สุดสายตาของลี่ถิงเซิ่งก็ผละออกจากโน็ตบุ๊ค หันไปที่หลี่อาน
“คุณสวี่ถามเรื่องที่เกี่ยวกับผู้ช่วยแอนครับ” หลี่อานพูดตอบ “ประธานลี่ ถ้าคุณไม่ได้สนใจอะไรผู้ช่วยแอน ควรที่จะพูดกับคุณสวี่ให้ชัดเจนไหมครับ? ผมว่าคุณสวี่มีความเป็นปรปักษ์ต่อผู้ช่วยแอนมาก แม้ว่าคุณสวี่จะเป็นคุณหนูลูกผู้ดี แต่ก็มีความหึงหวงมาก ดีไม่ดีอาจจะทำเรื่องอะไรที่บ้าคลั่ง……”
“ใครบอกนายว่าฉันไม่ได้สนใจเธอ” ลี่ถิงเซิ่งเสียงแผ่วเบา
“อา อะไรนะ? เดี๋ยวก่อน……” หลี่อานตะลึง
นี่มันจังหวะอะไรกัน? หรือว่าประธานลี่จะชอบผู้ช่วยแอนจริงๆ?
หัวใจของหลี่อานเต้นรัวด้วยความตกใจ
“ประธานลี่ คุณคงไม่ได้ชอบผู้ช่วยแอนจริงๆหรอกนะ?” หลี่อานนึกถึงเด็กสองคนที่อาศัยอยู่ในบ้านของแอนนา แม้แอนนาจะบอกว่าเป็นญาติของเธอ แต่ใครจะไปรู้ล่ะ?
ลี่ถิงเซิ่งไม่ได้ตอบคำถามนี้
เขาเก็บสายตากลับมาอย่างค่อนข้างอารมณ์ดี
เวลาหกปี เป็นครั้งแรกที่เขาหลับสนิทแบบนี้ในตอนกลางคืน
ในตอนที่ลี่ถิงเซิ่งก้าวเข้ามาในห้องทำงาน สวี่รั่วฉิงได้ทำงานทั้งหมดของวันนี้เรียบร้อยแล้ว วางไว้บนโต๊ะทำงานของเขา
“ประธานลี่ นี่คือตารางงานของคุณในวันนี้” ประสิทธิภาพการทำงานของสวี่รั่วฉิงสูงมาก ไม่ได้รอให้ลี่ถิงเซิ่งนั่งลง ก็พูดอย่างรวดเร็ว “รองประธานเฉินของเกาเซิ่งกรุ๊ปต้องการที่จะพบคุณที่ร้านอาหารหกโมงเย็นวันนี้”
ลี่ถิงเซิ่งคิดยังไม่ต้องคิด “เลื่อนไป”
หลังจากที่สวี่รั่วฉิงขีดฆ่างานเลี้ยงส่วนตัวกับเกาเซิ่งกรุ๊ปในตารางกำหนดการแล้ว ก็ปิดสมุดบันทึกลง “ประธานลี่ มีอีกเรื่องนึงที่ต้องรายงานคุณ การแข่งขันนักปรุงน้ำหอมแห่งหลินชวนใกล้เข้ามาแล้ว นักปรุงน้ำหอมที่จะเป็นตัวแทนลี่ซื่อกรุ๊ปเข้าร่วมการแข่งขันนักปรุงน้ำหอมในครั้งนี้คือฟ่านเซียวเซียว”
หลี่อาน “……”
ผู้ช่วยแอนเกรงว่าจะไม่ใช่คนโง่นะ
ความตั้งใจที่ฟ่านเซียวเซียวมีต่อเธอชัดเจนขนาดนั้น เธอยังเห็นด้วยที่จะให้ฟ่านเซียวเซียวไปเข้าร่วมการแข่งขันนักปรุงน้ำหอมแห่งหลินชวน?
“เหตุผล” ลี่ถิงเซิ่งไม่ได้เงยหน้า สายตามองไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ต่อ
“ในบริษัทนอกจากฉันแล้ว พรสวรรค์ในการปรุงน้ำหอมของฟ่านเซียวเซียวสูงที่สุด ฉันได้ลองผลงานของเธอในปีนี้แล้ว แม้จะไม่กล้าพูดว่าได้ที่หนึ่ง แต่ก็เกินพอที่จะอยู่ในสามอันดับแรก” สวี่รั่วฉิงไม่รีบไม่ร้อน แม้ว่าเธอจะไม่สามารถเข้าร่วมการแข่งขันนักปรุงน้ำหอมแห่งหลินชวน แต่ในฐานะหัวหน้าแผนกปรุงน้ำหอมของลี่ซื่อกรุ๊ป เธอจำเป็นต้องเลือกนักปรุงน้ำหอมที่สามารถเข้าสามอันดับแรกได้มาเป็นตัวแทนลี่ซื่อกรุ๊ปเข้าร่วมการแข่งขันครั้งนี้
น้ำหอมที่ให้สวี่รั่วยีแม้ว่าจะเป็นเพียงน้ำหอมที่สร้างจากแรงบันดาลใจเพียงครั้งคราว
แต่ก็ไม่ใช่ระดับที่นักปรุงน้ำหอมทั่วไปจะสามารถบรรลุได้
ฟ่านเซียวเซียวไม่สามารถแข่งขันกับน้ำหอมขวดที่อยู่ในมือของสวี่รั่วยีตอนนี้ได้ แต่ต้องรับประกันว่าลี่ซื่อกรุ๊ปจะได้รับตำแหน่งอย่างน้อยสามอันดับแรก
“ผู้ช่วยแอน ทั้งๆที่เธอเป็นหัวหน้านักปรุงน้ำหอมของบริษัท ทำไมเธอไม่เข้าร่วม?” หลี่อานไม่รู้เรื่องข้อแลกเปลี่ยนระหว่างสวี่รั่วฉิงกับลี่ถิงเซิ่ง
สวี่รั่วฉิงยื่นนิ้วชี้ออกมา กดลงบนริมฝีบางตัวเองเบาๆ
ระหว่างคิ้วตามีท่าทางมีความลับ
“ผู้ช่วยหลี่ หรือว่านายไม่รู้ ว่าความลับจะทำให้ผู้หญิงดงามยิ่งขึ้น?”
ดวงตาที่สวยงามสดใสของเธอมองไปที่ลี่ถิงเซิ่งอย่างเงียบๆ “แน่นอนว่าระหว่างประธานลี่กับฉันมีข้อแลกเปลี่ยนกันอยู่ คุณว่าใช่ไหมล่ะ ประธานลี่”
หลี่อานตะลึงจนคางแทบจะตกลงไปที่พื้น
แท้จริงแล้วแอนนาที่ประลองกับนักปรุงน้ำหอมของบริษัทในวันนั้นเป็นตัวปลอมหรือเปล่า?
แอนนาตรงหน้าที่พูดจาสามารถทำให้คนกระอักได้ถึงจะเป็นแอนนาตัวจริง!
“ถ้าฟ่านเซียวเซียวไม่สามารถทำคะแนนได้ถึงสามอันดับแรก—“
ทันทีที่สิ้นเสียงของลี่ถิงเซิ่ง ความคิดของสวี่รั่วฉิงก็หมุนอย่างรวดเร็ว “งั้นฉันก็จะยอมทน นอนที่บริษัทเป็นเพื่อนประธานลี่เลยเป็นไง?”
