ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล – ตอนที่ 726 อุทิศตนให้งาน

ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล

ตอนที่ 726 อุทิศตนให้งาน

ด้านโจวเจ๋อไม่เร่งรีบ ในขณะที่ด้านของทนายอันรวดเร็วที่สุด ไม่นานนักก็มาโผล่ที่หน้าประตูมหาวิทยาลัยพร้อมกับนักพรตเฒ่า ฝั่งตรงข้ามของประตูเป็นชุมชนมีอาณาเขตติดกับมหาวิทยาลัย ถึงอายุจะเก่าแก่ไปหน่อย แต่ด้วยทำเลที่ตั้งที่ดีเป็นพิเศษ จึงมีคณาจารย์และนักศึกษาจำนวนมากมาเช่าห้องพักอยู่ที่นี่

ขณะที่ข้ามถนนพร้อมกับนักพรตเฒ่า ทนายอันสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายนั้น คิดไม่ถึงว่าประตูมหาวิทยาลัยและฝั่งตรงข้ามไม่มีแม้แต่สัญญาณไฟจราจร มีเพียงทางคนข้ามขนาดใหญ่อย่างเดียว

เพียงแต่ว่า ขณะที่ทนายอันและนักพรตเฒ่าเพิ่งจะเดินข้ามไปครึ่งทาง ก็มองเห็นชายหนุ่มสวมเสื้อขนเป็ดสีดำยืนอยู่กลางถนนห่างจากพวกเขาไปไม่ถึงหนึ่งร้อยเมตรโดยไม่รู้ตัว สีหน้าของเขามีความปรารถนาอันเหลือล้นชัดเจน กางแขนยื่นไปข้างหน้า ราวกับว่ากำลังรับเอาสิ่งของที่มีค่ามากที่สุด ผมเผ้ากระเซิง ในดวงตากลับฉายแววบ้าคลั่งไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้อย่างเห็นได้ชัด

ทนายอันรีบขยับเข้าไปใกล้ทางนั้นทันที พลางระวังรถรารอบๆ ตัวผ่านการเหลือบมองทางหางตา แต่ฝีเท้ากลับเริ่มวิ่งขึ้นมา

การโลดแล่นบนถนนที่เต็มไปด้วยยานพาหนะ เป็นเรื่องที่ตัวเอกในภาพยนตร์แอกชันหลายเรื่องชอบทำ ในภาพยนตร์แอกชันนั้น โดยพื้นฐานแล้ว ไม่ว่าตัวเอกจะกระโจนออกไปอย่างไร ไม่ว่าจะซิ่งรถหรือว่าแว้นอยู่ก็จะไม่เกิดเรื่อง แต่ในภาพยนตร์รักประโลมโลก นางเอกมักชอบวิ่งหนีอย่างสิ้นหวังจนถูกรถชน แล้วทำเครื่องประดับอะไรบางอย่างที่เป็นสัญลักษณ์แห่งความรักร่วงไว้ข้างๆ

เห็นได้ชัดว่าหวังเซินไม่ใช่ตัวเอก เวลานี้ในสายตาของเขาเต็มไปด้วยเงินที่ร่วงหล่นมาจากท้องฟ้า ไม่เพียงแค่เงินหยวนจีนเท่านั้น ยังมีธนบัตรดอลลาร์สหรัฐและยูโรด้วย อีกทั้งด้านหน้ายังมีอาจารย์ไป๋ที่ปรึกษาคนโปรดของเขาด้วย

โลก ‘จินตนาการ’ ที่สร้างขึ้นบนพื้นฐานของเงิน กำลังทุบเกราะป้องกันหัวใจของเขาไม่หยุด แนวป้องกันเดิมที่แหลกสลายจนเหมือนโคลนตม เวลานี้ได้พังทลายลงอย่างสมบูรณ์แล้ว เขาตกอยู่ในห้วงจินตนาการที่สวยงามนี้ โดยไม่รู้เลยว่าตัวเองอยู่ที่ไหนและกำลังทำอะไรอยู่กันแน่

เดิมทีนักพรตเฒ่าก็อยากวิ่งตามเข้าไปเช่นกัน แต่แค่ก้าวไปข้างหน้า รถเก๋งสีดำคันหนึ่งก็พุ่งผ่านหน้าเขาไป นักพรตเฒ่าทรงตัวและเอี้ยวตัวหลบได้อย่างหวุดหวิด

หนึ่งร้อยเมตร ห้าสิบเมตร ยี่สิบเมตร สิบเมตร!

ทนายอันย่นระยะทางอย่างสมบูรณ์ ใกล้แล้ว เข้าใกล้แล้ว ใกล้แล้ว!

ใกล้จนกระทั่งทนายอันมองเห็นเงาสีดำอยู่ข้างหลังชายหนุ่มคนนั้น เงาสีดำหันหน้าไปราวกับกระซิบอะไรบางอย่างข้างหูของชายหนุ่ม ซึ่งทำให้ใบหน้าของชายหนุ่มยังคงแดงก่ำไปในทางที่ผิดเพี้ยน

“ยมโลกมีกฎระเบียบ กฎ…” ทนายอันวิ่งไปพร้อมกับทำท่ามุทราด้วยมือข้างเดียวตรงหน้าอก แต่ทว่าในเวลานี้เอง รถออดี้สีดำพุ่งแฉลบเข้าหาร่างของชายหนุ่ม ทั้งร่างของชายหนุ่มหันไปอีกด้านราวกับลูกข่างหมุน จากนั้นรถบรรทุกคันเล็กขับแล่นเข้ามาพอดี

‘เผละ!’

การสาดกระเซ็นของเลือด การฉีกขาดของร่างกาย เป็นอีกครั้งที่มนุษย์ได้พิสูจน์ความเปราะบางและความไม่ทนทานต่อหน้าเครื่องใช้เหล็กที่พวกเขาสร้างขึ้นเอง ราวกับเสียงถูกปิดลงอย่างกะทันหันระหว่างการแสดงคอนเสิร์ตอันเร่าร้อน ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบงันในขณะนี้

นักพรตเฒ่าที่กำลังวิ่งมาทางนี้เห็นเพียงเงาสีดำพุ่งเข้ามาหาตัวเอง นักพรตเฒ่ายื่นมือออกไปรับมันโดยไม่รู้ตัว มันเป็นศีรษะคน มีรอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความปรารถนาและความโลภประดับอยู่บนใบหน้า

“เชี่ยแม่ง!”

สถานที่เกิดเหตุถูกปิดกั้น ถนนถูกขวางกั้นไว้ ตำรวจจราจรและตำรวจเริ่มปฏิบัติการ ตำรวจหลายนายที่อยู่ในมหาวิทยาลัยก่อนหน้านี้รีบรุดเข้ามา รวมไปถึงผู้บริหารมหาวิทยาลัยด้วย

โจวเจ๋อถือไม้ค้ำนั่งอยู่บนแท่นหินกลมหน้าประตูมหาวิทยาลัยยังคงมองเห็นร่างของรองอธิการบดีที่รีบร้อน

การฆ่าตัวตาย แท้จริงแล้วมันสามารถติดต่อกันได้จริงนะ อันที่จริงในใจลึกๆ ของคนส่วนใหญ่นั้นบางช่วงมีแรงกระตุ้นที่ว่า ‘ฉันอยากจบสิ้น’ ผุดขึ้นในหัวอยู่แล้ว แต่มักมีน้อยคนนักที่จะฆ่าตัวตาย เพราะแรงกระตุ้นนี้จะถูกตัวเองควบคุมไว้อย่างรวดเร็ว แต่หากข่าวคราวการฆ่าตัวตายปรากฏขึ้นรอบๆ ตัวเอง อีกทั้งยังเป็น ‘ประเภทเดียวกัน’ กับตัวเอง ประเภทเดียวกันในที่นี้หมายถึงกลุ่มคนในช่วงอายุเดียวกัน อาชีพเดียวกัน เมื่อนั้นแรงกระตุ้นในใจของตัวเองก็เหมือนจะหาทางออกที่เหมาะสมได้ และเริ่มทำตาม

แน่ละว่า ผู้บริหารมหาวิทยาลัยยังคงยืนยันว่านี่เป็นเพียงอุบัติเหตุ แม้ว่าผู้ตายจะเป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยก็ตาม แต่เขาน่าจะเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ไม่ใช่สิ่งที่เรียกว่าการฆ่าตัวตาย!

ช่างเป็นเรื่องน่าขำ ในช่วงระยะเวลาสั้นๆ นักศึกษาสามคนฆ่าตัวตายที่มหาวิทยาลัยหรือหน้าประตูมหาวิทยาลัย จะปกปิดเรื่องนี้อย่างไรให้อยู่หมัด ใครยังกล้าปกปิดมันอีก มันก็คล้ายคลึงกับการจุดประทัดโยนลงใต้ฝาท่อ ยืนอยู่บนฝาท่อต่อไม่กลัวว่าตัวเองจะถูกระเบิดปลิวหรืออย่างไร

แต่ไม่นานนัก หลังจากกล้องวงจรปิดตรงถนนและหน้าประตูมหาวิทยาลัยถูกเรียกออกมาดู ผู้บริหารมหาวิทยาลัยที่เดิมทียืนกรานว่าเป็นอุบัติเหตุก็เงียบไป

ให้ตายเถอะ มันจะเป็นอุบัติเหตุได้อีกรึ

ทั้งๆ ที่เป็นการรนหาที่ตาย พุ่งออกไปให้รถชนด้วยตัวเอง!

แน่นอนว่าสถานการณ์ในโลกมนุษย์ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับโจวเจ๋อ ทนายอันเดินเข้าไปหาโจวเจ๋อด้วยท่าทางสลดใจเขากัดฟัน รู้สึกไม่ยินยอม อีกแค่นิดเดียว อีกแค่ก้าวเดียวจริงๆ แต่สุดท้ายคนคนนั้นก็ตาย จากนั้นเงาสีดำก็หายไปอย่างรวดเร็ว หายวับไปอย่างรวดเร็วจนถึงกับอ้าปากค้าง!

ในฐานะอดีตผู้ตรวจสอบเหรียญทอง เจอผีตัวเดียวทำร้ายคนภายใต้จมูกของตัวเองติดต่อกันสองคน ทนายอันรู้สึกว่าขายหน้าเหลือเกิน สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ถ้าผีตัวนี้คล้ายกับชายชราที่เป็นอาจารย์ของสวี่ชิงหล่างคนนั้นก็แล้วไป ชายชราคนนั้นโหดเหี้ยมจริงๆ ทนายอันรู้สึกว่านอกจากเถ้าแก่ของเขาแล้ว อย่างน้อยในทงเฉิงตอนนี้ก็ไม่มีใครสามารถหยุดเขาได้ แต่ผีตัวนี้ดูแล้วไม่แกร่งนัก เป็นแค่ผีร้ายธรรมดาเท่านั้น ไม่อย่างนั้นก็คงไม่มาอย่างกะทันหันและจากไปอย่างกะทันหันทุกครั้งหรอก

เสียชีวิตไปสามคนแล้ว ซุนเถี่ยเฉิงที่เสียชีวิตเป็นคนแรกนั้นเป็นเพราะเรื่องเกิดขึ้นกะทันหัน แต่ต่อจากนั้น เซวียอวี้อิงและหวังเซินเสียชีวิตต่อหน้าทุกคนในร้านหนังสือเลยทีเดียว ถูกผีหลอกไม่ไว้หน้าอย่างนี้ แม้จะเป็นปลาเค็มอย่างเถ้าแก่โจว ในใจก็ยังรู้สึกโมโหเดือดปุดๆ

คนเรามักพูดว่าต้องคิดในมุมมองของคนอื่นบ้าง แต่นั่นมันก็แค่ข้ออ้างในการประนีประนอม ถ้าหากมีความสามารถพอ และราคาที่ต้องจ่ายก็เพียงเล็กน้อย ใครบ้างจะไม่อยากทำตามอำเภอใจ

ตอนนี้เองเหล่าจางเดินเข้ามา ในมือถือโทรศัพท์มือถืออยู่ “เขาก็ยืมเงินแอปเงินกู้ออนไลน์เยอะเหมือนกัน”

เงินกู้ออนไลน์อีกแล้ว โจวเจ๋อพยักหน้าและเอ่ยว่า “เจออะไรเป็นพิเศษไหม”

ถ้าเอาแต่ตั้งรับแบบนี้ ไม่ต้องพูดถึงผลลัพธ์ที่ย่ำแย่ต้องพึ่งแต่โชคล้วนๆ แค่วิธีที่อีกฝ่ายมาและจากไปอย่างรวดเร็ว ต่อให้คุณเฝ้าต้นไม้รอกระต่ายก็จัดการมันไม่ทันหรอก

“โทรศัพท์มือถือของหวังเซินถูกส่งไปปลดล็อกที่แผนกเทคนิค แต่ว่าก่อนหน้านี้ผมตรวจสอบแอปสินเชื่อออนไลน์หลายแอปด้วยกัน เซวียอวี้อิงและซุนเถี่ยเฉิงได้ยืมเงินจากแอปสินเชื่อออนไลน์สี่แอปในเวลาเดียวกัน ผมได้ตรวจสอบทั้งสี่แห่งนี้เป็นพิเศษแล้ว ก็พบว่าแอปหนึ่งในนั้นที่ชื่อว่า ‘เงินขาดมือ’ ปิดตัวไปเมื่อสามเดือนก่อนแล้ว”

“ปิดตัวไปแล้วเหรอ” ทนายอันรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

“ใช่ครับ เพราะประเทศได้ทลายและแก้ไขตลาดสินเชื่อในมหาวิทยาลัยอย่างจริงจังในปีที่ผ่านมา สินเชื่อออนไลน์จำนวนมากที่มีคุณสมบัติไม่เหมาะสมได้ถูกแบนไปแล้ว แต่แอป ‘เงินขาดมือ’ รายนี้กลับไม่ได้ถูกแบนโดยตรง ดูเหมือนว่ามันจะล้มละลายเพราะการบริหารจัดการไม่ดีน่ะ”

“สองปีมานี้ ไม่ว่าอะไรที่เกี่ยวข้องกับการเงิน ก็ไม่ค่อยราบรื่นกันทั้งนั้น” ทนายอันทอดถอนใจ “พีทูพี[1]ล้มปุ๊บ อุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้องกับการเงินจำนวนมากก็ล้มพร้อมๆ กัน”

“ผมไม่มีอารมณ์มาฟังคุณอภิปรายและศึกษาประเด็นทางเศรษฐกิจ เว้นแต่คุณจะมีความสามารถโน้มน้าวยมโลกในนรกให้เปิดกิจการธนาคารฟ้าดินได้” โจวเจ๋อลุกขึ้นและพูดต่อ “เริ่มกันที่แอป ‘เงินขาดมือ’ ก่อนเลย จดทะเบียนบริษัทที่ไหน”

“ทงเฉิงนี่เอง”

โจวเจ๋อได้ยินดังนั้นก็ครุ่นคิด โดยทั่วไปแล้ว ผีล้วนมีข้อจำกัดของมัน ดูเหมือนจะมีมนต์ขลังและมองไม่ทะลุปรุโปร่ง แต่คุณเป็นผีของทงเฉิง อยากจะถ่อไปหรงเฉิงตั้งหลายพันไมล์เพื่อก่อเรื่อง ก็เท่ากับเป็นเรื่องพันหนึ่งราตรี[2]

เวลานี้เอง โทรศัพท์มือถือของเหล่าจางดังขึ้น เขารับโทรศัพท์ ผ่านไปครู่หนึ่งก็วางสายไป แล้วมองโจวเจ๋อพลางเอ่ยว่า “โทรศัพท์มือถือของหวังเซินปลดล็อกได้แล้ว แอปสุดท้ายที่เขาใช้ก่อนเสียชีวิตคือ ‘เงินขาดมือ’”

“ยังหาจุดปฏิบัติงานของบริษัทนี้ในทงเฉิงได้อยู่ไหม แม้แต่ก่อนหน้านี้ก็ด้วย”

“หาเจอแล้ว อยู่ฉงชวนไม่ไกลจากถนนหนานต้าเท่าไร”

“เหอะ อยู่หน้าบ้านนี่เอง”

โจวเจ๋อยกไม้ค้ำขึ้น “งั้นไปดูหน่อยแล้วกัน”

สิ่งของใดๆ ก็ตามมีด้านสว่างก็ย่อมมีด้านมืดอยู่เสมอ

ที่นี่อยู่ไม่ไกลจากย่านคึกคักใจกลางเมืองเก่าทงเฉิงเลยจริงๆ อยู่ห่างออกไปเพียงสองช่วงตึก แต่มันก็เหมือนกับเม็กซิโกที่อยู่ติดกับเมืองลุงแซม

เป็นย่านที่อยู่อาศัยเก่าแก่ที่ทั้งสกปรก ยุ่งเหยิง ย่ำแย่ และทรุดโทรม ตรอกซอกซอยเต็มไปด้วยสิ่งปฏิกูล อบอวลไปด้วยกลิ่นอายของเมืองผสมผสานเข้ากับชนบทในช่วงยุค 90 ว่ากันว่าในปีนั้นมีแผนจะรื้อสะพานและพัฒนาใหม่ แต่ด้วยเหตุผลต่างๆ นานา จึงไม่ประสบผลสำเร็จ ในตอนนั้นเป็นยุคที่การก่อสร้างอสังหาริมทรัพย์กำลังรุ่งเรืองดำเนินไปอย่างเต็มกำลัง แต่หลังจากนั้นเมื่อค่าเวนคืนและต้นทุนเพิ่มขึ้น สถานที่แห่งนี้ก็ถูกพับโครงการลงจนกลายเป็น ‘แผลเป็น’ ในเขตเมืองทงเฉิงไป

สำนักงานใหญ่ของ ‘เงินขาดมือ’ ตั้งอยู่ในซอยนี้ ดูเหมือนว่าจะเป็นตึกอาคารพักอาศัยปล่อยให้เช่า และมีป้ายแขวนอยู่ที่ปากทางเข้าซอย แม้ว่าบริษัทจะปิดตัวลงนานแล้ว แต่ก็ยังหลงเหลือร่องรอยการมีอยู่ของมันเช่นเดิม

เมื่อเดินเข้าไปตามป้ายบอกทาง ไม้ค้ำของโจวเจ๋อยันอยู่ข้างๆ คูน้ำ ตัวยืนอยู่อีกด้านหนึ่ง ส่วนทนายอัน นักพรตเฒ่า และเหล่าจางยืนอยู่ข้างหลังเขา ทุกคนพร้อมใจกันหยุดฝีเท้าลง ไม่ใช่เพราะอยากจะถ่ายรูปหมู่เป็นที่ระลึกตรงนี้ อย่างเช่น วัน X เดือน X ปี X ทุกคนในร้านหนังสือมาขับไล่ภูตผีปีศาจที่นี่ แต่เป็นเพราะทุกคนเห็นผ่านกระจกหน้าต่างว่า บริษัทสินเชื่อออนไลน์ที่เดิมทีควรจะปิดตัวลงนานแล้ว ข้างในยังคงพลุกพล่านไปด้วยผู้คน เป็นภาพสำนักงานที่วุ่นวาย

ในบ้านหลังนี้มีกลิ่นอายของผีสาง นี่คือต้นแบบของมืออาชีพที่อุทิศตนทำงานต่อแม้จะเป็นหลังความตายก็ตามที

โจวเจ๋อจุดบุหรี่และพูดยิ้มๆ ติดตลก “น่าจะหาตากล้องที่ถ่ายรูปพวกเขาติดจริงๆ แล้วก็ส่งรูปไปให้คนที่ยมโลกดู ล้วนเป็นผีเหมือนกันทั้งนั้น ดูสิว่าคนอื่นอุทิศตัวทุ่มเทแค่ไหน แต่พวกเขาอืดอาดไปวันๆ มันช่างน่าละอายเหลือเกิน”

เมื่อนักพรตเฒ่าได้ยิน ก็รีบเตรียมประจบประแจงเห็นด้วยทันที “เถ้าแก่พูดถูก พอล้างรูปออกมาแล้ว ร้านหนังสือของเราแขวนไว้สักรูปดีมะ…”

………………………………………………………….

[1] พีทูพี หรือ P2P เป็นธุรกรรมการกู้ยืมเงินระหว่างบุคคลทั่วไปผ่านแพลตฟอร์มออนไลน์ โดยไม่จำเป็นต้องผ่านตัวกลางอย่างธนาคารหรือสถาบันการเงิน

[2] เรื่องพันหนึ่งราตรี หมายถึง เรื่องแฟนตาซีเป็นไปไม่ได้

ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล

ยมทูตพาร์ตไทม์แห่งร้านหนังสือยามวิกาล

Status: Ongoing
หลังจากการตายที่ไม่คาดคิด สิ่งที่เขาได้รับคือ ตัวตนใหม่ ร้านหนังสือใกล้เจ๊ง และตำแหน่งยมทูตจำเป็น

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท