ลี่ถิงเซิ่งหัวเราะเสียงเย็นขึ้นอย่างหนักหน่วง
คุณนายลี่ที่ตัวอยู่ที่คฤหาสน์สุดหรูพอได้ยินเสียงหัวเราะของลูกชายตัวเองแล้ว ถึงกลับรู้สึกหนาวสั่นขึ้นมาเล็กน้อย
“ถิงเซิ่ง นี่มีอะไรน่าหัวเราะกัน?”
ในน้ำเสียงของลี่ถิงเซิ่งแฝงไว้ด้วยอารมณ์อยู่เสี้ยวหนึ่ง “แอนนาเป็นคนที่ผมจะปกป้อง ไม่ว่าใครที่คิดจะแตะต้องเธอ จะต้องลองผ่านด่านผมไปก่อน”
ลี่ถิงเซิ่งพูดไป สายตาก็กวาดไปยังทิวทัศน์ที่ถอยหลังไปอย่างรวดเร็วนอกหน้าต่างรถ
ไม่ว่าจะเป็นใคร ที่อยากจะข่มขู่เขา ถึงแม้จะเป็นแม่ของเขาก็ตาม เขาจะไม่มีทางอ่อนข้อให้แน่
“นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะขอเตือนคุณ ไม่ว่าจะเป็นคุณก็ดี หรือว่าตระกูลสวี่ก็ดี ขอแค่แอนนาเกิดเรื่องอะไรขึ้น พวกคุณก็จะเป็นเป้าหมายแรกที่โดนสงสัย คุณแม่ครับ คุณเป็นคนฉลาด ผมเชื่อว่าคุณจะต้องเลือกสิ่งที่ชัดเจนอยู่แล้วแน่”
เวลาแค่ชั่วพริบตา ลี่ถิงเซิ่งก็ได้ฟื้นคืนความสงบเยือกเย็นเหมือนเวลาปกติกลับมาแล้ว
ทุกคำพูดต่างก็ช่างละเอียดรอบคอบเป็นที่สุด
คุณนายลี่เงียบไปครู่หนึ่ง มือที่ดูแลบำรุงรักษามาอย่างดีกำโทรศัพท์ไว้แน่นขนเส้นเอ็นสีเขียงโผล่ออกมา
นี่ลี่ถิงเซิ่งคิดจะข่มขู่เธอเหรอ!
เพื่อผู้หญิงคนเดียวแล้ว เขาถึงกับข่มขู่เธอเลยเหรอ!
“ยังมีอีกอย่าง ลี่ซื่อกรุ๊ปจะเข้าควบคุมวงการน้ำหอมทั้งหมดของเมืองหลินชวน ไม่จำเป็นที่จะต้องมีตระกูลสวี่” ลี่ถิงเซิ่งหลับตาลง แล้วพิงอยู่ที่ที่นั่งอย่างเหนื่อยหน่าย
น้ำเสียงของเขาแหบแห้งเล็กน้อย “ผมจะใช้ความสามารถทำให้คนทั้งหมดหุบปากลงเอง ไม่จำเป็นต้องใช้วิธีสกปรกพวกนั้น”
หลังจากที่พูดจบ เขาก็กดวางสายไปตามความรู้สึก แล้ววางโทรศัพท์ไว้ข้าง ๆ
หลังจากที่เงียบไปนาน ลี่ถิงเซิ่งถึงพูดกับหลี่อานขึ้นว่า “ถ้าถึงบ้านคุณย่าแล้ว เรียกฉันด้วยนะ ฉันจะพักสักหน่อย”
หลี่อานพยักหน้า
ในคฤหาสน์ของตระกูลลี่นั้น คุณนายลี่กำลังสีหน้าดูไม่ได้
เธอครุ่นคิดอย่างสีหน้าเคร่งเครียด หรือว่าลี่ถิงเซิ่งจะตกหลุมรักแอนนาเข้าแล้วเหรอ? ถึงกับสามารถทอดทิ้งทุกสิ่งของวงศ์ตระกูลได้เลยเหรอ?
แบบนั้นไม่ได้นะ!
ลี่ถิงเซิ่งเป็นผู้สืบทอดของลี่ซื่อกรุ๊ป ความสุขส่วนตัวของเขาจะมาเทียบกับผลประโยชน์ของบริษัทได้ยังไงกัน?
คุณนายลี่ครุ่นคิดไป แล้วก็ออกคำสั่งกับสาวใช้ที่อยู่อีกข้างขึ้นด้วย
สาวใช้ฟังคำสั่งจบแล้ว ก็พยักหน้าเล็กน้อย
“ฉันเข้าใจแล้วค่ะ คุณนาย ขอให้คุณวางใจได้ค่ะ จะต้องทำตามที่สั่งแน่นอนค่ะ”
แวววิตกกังวลบนใบหน้าของคุณนายลี่ยังไม่จางหายไป
พอเธอนึกถึงรอยยิ้มที่มีความมั่นใจและหยิ่งยโสของสวี่รั่วฉิงที่มีตรงหน้าเธอในวันนั้นแล้ว ในใจก็รู้สึกไม่สบายใจขึ้นมา
มักจะรู้สึกว่าผู้หญิงแบบนี้ ถ้าอยากจะเปิดประตูห้องหัวใจของลูกชายเธอออกนั้น เหมือนว่าจะไม่ใช่เรื่องยากอะไร
ท้องฟ้าค่อย ๆ มือแสงลง
รถไมบัคสีดำมาจอดลงตรงหน้าประตูบานหรูของบ้านหรูแห่งหนึ่ง
หลี่อานลงจากรถ แล้วมาช่วยลี่ถิงเซิ่งเปิดประตู
“ประธานลี่ ถึงบ้านคุณนายใหญ่แล้วครับ”
ลี่ถิงเซิ่งลืมตาที่ง่วงงุนขึ้นมา ในดวงตามีแววงัวเงียที่ง่วงนอนแฝงอยู่
เขาตอบเสียง“อืม”ขรึมต่ำคำหนึ่ง แล้วจัดเนคไทของตัวเองเล็กน้อย แล้วลงจากรถไป
คุณนายใหญ่ตระกูลลี่ไม่ได้อาศัยอยู่ที่เดียวกับคุณนายลี่
เธออาศัยอยู่ในคฤหาสน์เก่าแก่หลายปีมาแล้วแห่งหนึ่งของตระกูลลี่
ตามคำพูดของคุณนายใหญ่ตระกูลลี่แล้วก็คือ เธอชอบความสงบ ไม่ชอบมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องของเด็กรุ่นเล็ก
คนรับใช้ในคฤหาสน์ต่างก็รู้ว่า คุณนายใหญ่ตระกูลลี่ชอบลี่ถิงเซิ่งหลานชายคนนี้มาก
พอเห็นลี่ถิงเซิ่งกลับมา พ่อบ้านของคฤหาสน์ก็มีแววดีใจแสดงออกมาเต็มใบหน้า “คุณชาย คุณรีบเชิญเข้ามาข้างในเลยครับ”
พอคุณนายใหญ่ตระกูลลี่ได้ยินว่าลี่ถิงเซิ่งมา มือที่กำลังจะเลี้ยงแมวในตอนแรก ก็รีบหยุดลงทันที
เธอเอาแมวยื่นให้กับคนรับใช้ที่อยู่อีกข้างหนึ่ง จากนั้นก็มาถึงห้องรับแขก แล้วก็เห็นชายหนุ่มที่นั่งพักผ่อนอยู่ที่โซฟาก่อนแล้ว
บนใบหน้าที่มีเมตตาของคุณนายใหญ่ตระกูลลี่นั้นมีความพึงพอใจอยู่เสี้ยวหนึ่ง
หน้าตาของหลานชายเธอดูยังไงก็ยอดเยี่ยม ดูจากที่ไกล ๆ ก็คือรูปปั้นดี ๆ อันหนึ่ง
และอย่างว่า ถึงได้มักจะมีเรื่องชู้สาวเข้ามาอยู่เรื่อย
พอคิดถึงแอนนาคนนั้น คุณนายใหญ่ตระกูลลี่ก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา
ใครสามารถรักษาอาการนอนไม่หลับของหลานชายของเธอได้ เธอก็จะชอบคนคนนั้น
แต่แอนนาคนนั้น ถึงจะสามารถปรุงน้ำหอมที่สามารถรักษาอาการนอนไม่หลับของลี่ถิงเซิ่งได้……แต่ว่านิสัยก็สุดโต่งมากไปหน่อย
จะมาเป็นเจ้านายหญิงที่ดีได้ยังไงกัน?
ในส่วนของทางด้านนี้ ถึงแม้ว่าสวี่รั่วยีจะไม่ได้รับความชื่นชอบจากคุณนายใหญ่ตระกูลลี่ แต่ว่าเกิดมาในตระกูลผู้ดี แล้วถ้ากลายเป็นเจ้านายหญิงในอนาคตของตระกูลลี่ กลับดูเหนือกว่าชั้นหนึ่ง
คุณนายใหญ่ตระกูลลี่สั่งให้คนรับใช้ในบ้านไปชงชามา จากนั้นก็สั่งให้ทางห้องครัวไปทำอาหารเย็นที่ลี่ถิงเซิ่งชอบที่สุด
หลังจากที่สั่งทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว คุณนายใหญ่ตระกูลลี่ถึงได้อุ้มแมวแล้วนั่งลง
“ช่วงนี้ไม่ได้พักผ่อนดี ๆ ใช่ไหม? นี่มันจริง ๆ เลย ไหนแกบอกว่าน้ำหอมของนักปรุงน้ำหอมคนใหม่ในบริษัทแกสามารถรักษาอาการนอนไม่หลับของแกให้ดีขึ้นมากไม่ใช่เหรอ? คงจะไม่ใช่ขี้โม้อีกละมั้ง!”
คุณนายใหญ่ตระกูลลี่เห็นรอบดวงตาของลี่ถิงเซิ่งดำคล้ำ แล้วถามขึ้นอย่างปวดใจ
ลี่ถิงเซิ่งเอาน้ำหอมที่สวี่รั่วฉิงปรุงออกมาวางลงบนโต๊ะ ด้านหนึ่งช่วยแกะกล่องไปด้วย อีกด้านหนึ่งก็เอาการ์ดเล็ก ๆ ที่หญิงสาวเขียนเองกับมือออกมาจากกระเป๋าเสื้อสูทด้วย
“คุณย่า นี่คือน้ำหอมที่คุณย่าให้แอนนาช่วยปรุงให้เมื่อก่อนหน้านี้ ลองดมดูก่อนนะครับ”
ก่อนหน้านี้คุณนายใหญ่ตระกูลลี่ก็ได้น้ำหอมที่สวี่รั่วฉิงปรุงเองกับมือมาแล้วขวดหนึ่ง และผลก็ดีมากด้วย
และบวกกับที่เธอไม่รู้ว่าสวี่รั่วฉิงกับแอนนาเป็นคนคนเดียวกัน ในตอนนี้ก็เลยขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย แล้วหยิบน้ำหอมขึ้นมา และลองฉีดดูทีหนึ่ง
จากนั้น กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของไขชะมดกลิ่นหนึ่งก็ค่อย ๆ แผ่กระจายไปในห้องรับแขก
กลิ่นหอมสดชื่นกลมกล่อมอยู่นาน ยากที่จะจางหายไป
แต่ว่านี่กลับไม่ทำให้คนรู้สึกฉุนและรำคาญใจ ในทางกลับกันหลังจากที่กลิ่นหอมจางหายไปแล้ว กลับหลงเหลือความรู้สึกระลึกถึงและคิดถึงเอาไว้
ในขณะที่ไม่รู้ตัวดวงตาของคุณนายใหญ่ตระกูลลี่ กลับเปียกชื้นขึ้นมา
ลี่ถิงเซิ่งนั้นไม่ได้รู้สึกตกใจอะไร
ผู้หญิงที่เขาต้องตานั้น จะต้องมีความพิเศษที่ไม่เหมือนใครในตัวเธออยู่แล้ว
แค่อย่างน้ำหอม ทั่วทั้งเมืองหลินชวน ก็ไม่มีใครสามารถมีความสามารถได้อย่างสวี่รั่วฉิง
เธอได้ใส่ความรู้สึกไว้ในน้ำหอมมากมาย สามารถทำให้คนคิดถึงอดีตที่สวยงามของตัวเองได้อย่างง่ายดาย
เพราะฉะนั้นถึงสามารถทำให้สามีภรรยาฮิลล์ใจอ่อนลงมาได้
“ช่วยเอาผ้าเช็ดหน้ามาให้คุณย่าหน่อย” ลี่ถิงเซิ่งพูดกับคนรับใช้ที่อยู่ข้าง ๆ ขึ้น
คุณนายใหญ่ตระกูลลี่ถึงเพิ่งจะตั้งสติกลับมาได้
เธอถึงกับร้องไห้เลยเหรอ?
แค่เพราะน้ำหอมขวดเดียวเนี่ยนะ?
คุณนายใหญ่ตระกูลลี่เป็นใคร ในฐานะที่เป็นภรรยาของประธานลี่ซื่อกรุ๊ปในอดีตที่ผ่านมา ในวงการน้ำหอมนั้นถือได้ว่ามีชื่อในด้านเรื่องเยอะคนหนึ่งเลย
ผลงานของนักปรุงน้ำหอมที่มีชื่อเสียงมากมาย เธอล้วนไม่ถูกใจ แต่กลับโดนน้ำหอมของนักปรุงน้ำหอมอายุน้อยคนหนึ่งทำให้หวั่นไหวได้
คุณนายใหญ่ตระกูลลี่รับผ้าเช็ดหน้าที่คนรับใช้ยื่นส่งมาให้ แล้วเช็ดขอบตาเบา ๆ เล็กน้อย
“น้ำหอมนี่เป็นน้ำหอมที่ดีมาก” คุณนายใหญ่ตระกูลลี่พูดขึ้น “นานหลายปีขนานนี้ ฉันไม่ได้เห็นน้ำหอมที่สามารถทำให้ฉันหวั่นไหวไปถึงจิตวิญญาณได้แบบนี้มาก่อน”
ลี่ถิงเซิ่งค่อย ๆ ยิ้มขึ้นมา “คุณย่า นี่เป็นน้ำหอมที่แอนนาปรุงขึ้นมา”
“ฉันรู้ว่าเป็นเธอ” คุณนายใหญ่ตระกูลลี่รับคำพูดต่อจากลี่ถิงเซิ่งอย่างไม่เกรงใจ “แต่ว่าถิงเซิ่ง ความสามารถของนักปรุงน้ำหอมคนหนึ่งถึงแม้ว่าจะสูงมากแค่ไหน แต่ถ้าเกิดว่าจิตใจของเธอไม่บริสุทธิ์ ก็ใช้ไม่ได้นะ”
หัวคิ้วของลี่ถิงเซิ่งขมวดเข้าหากัน “แม่ของผมบอกอะไรคุณย่าไปครับ?”
คุณนายใหญ่ตระกูลลี่สะบัดมือเล็กน้อย “แม่ของแกได้พูดเรื่องที่เกี่ยวกับแอนนาให้ฉันฟังไปบ้าง แต่ว่าแกวางใจเถอะ ฉันยังไม่ได้เป็นคนแก่เลอะเลือน ยังรู้ว่าต้องจะแยกเรื่องจริงเรื่องปลอมยังไงอยู่”
ขอแค่แอนนาไม่ทำให้ลี่ถิงเซิ่ง และลี่ซื่อกรุ๊ปเสียหายอะไร เธอก็จะไม่มีทางขัดขวางอะไรอย่างแน่นอน
คุณนายใหญ่ตระกูลลี่เอาน้ำหอมส่งมอบให้กับพ่อบ้าน “เอาไปเก็บเถอะ เดี๋ยวคืนนี้ลองใช้ขวดนี้ดู แล้วดูซิว่าผลของการทำให้นอนหลับ ถ้าเทียบกับขวดก่อนหน้านี้แล้วจะเป็นยังไง”
พ่อบ้านรับมา “คุณนายใหญ่ ผมดมแล้วรู้สึกว่าเครื่องหอมของน้ำหอมนี้ เหมือนกับว่าจะคุ้น ๆ นะครับ”
คำพูดประโยคเดียว ได้เอ่ยเตือนคุณนายใหญ่ตระกูลลี่ขึ้นมา
คุณนายใหญ่ขมวดคิ้วไว้แน่น หลังจากที่ครุ่นคิดไปครู่หนึ่งแล้ว ก็พบว่าน้ำหอมที่แอนนาปรุงนี้ ใช้ไขชะมดที่มีความคล้ายกับเครื่องหอมที่เธอเก็บสะสมไว้เป็นอย่างมากเลย
แต่ว่าคุณนายใหญ่ตระกูลลี่กลับไม่ได้เอาสวี่รั่วฉิงที่เคยเจอก่อนหน้านี้มาคิดรวมเข้ากับแอนนาเลยแม้แต่น้อย
เพียงแค่ยิ้มเล็กน้อย “นายคงจะคิดมากไปแล้วมั้ง”
