ในห้องพัก
สวี่รั่วฉิงใส่เสื้อคลุมสีอ่อนนั่งอยู่ในห้อง ผมสีดำของเธอมัดเป็นทรงหางม้าไว้ และเศษผมหลายเส้นปอยอยู่ข้างหู
กล่องข้าวที่ว่างเปล่าได้วางอยู่บนโต๊ะ และข้างๆ มีแก้วว่างอยู่
สวี่รั่วฉิงนั่งพิงเก้าอี้อยู่ และในมือถือบทอยู่ เธอตั้งใจอ่านบท และจิบน้ำเป็นครั้งคราว แล้วอ่านบทต่อ
น้ำหอมที่จะมาตีตลาดของลี่ซื่อกรุ๊ปในฤดูกาลนี้ เป็นน้ำหอมที่สวี่รั่วฉิงเป็นคนคิดค้น
ทุกขั้นตอนที่ทำได้ใส่ต้นลิลลี่กานพลูและส้มเช้ง
การถ่ายทำของโฆษณาเพื่อให้เข้ากับหัวข้อรักแรก ฉากถูกตกแต่งตามยุคสมัยให้กับเข้าการโฆษณา ชุดที่เอามาให้สวี่รั่วฉิงใส่ยังเป็นชุดนักเรียนเลย
สวี่รั่วฉิงมองชุดกีฬาสีน้ำเงินที่ตัวเองใส่อยู่ แล้วหัวเราะออกมา
นี่ทำให้ฉันนึกถึงช่วงวัยเรียของตนเองนเลยนะ
ประตูห้องถูกเปิดออก สวี่รั่วฉิงมองไปที่ประตูด้วยสัญชาตญาณ แววตาที่ลึกล้ำของลี่ถิงเซิ่งได้มาสบตากับเธอ
สวี่รั่วฉิงวางบทการถ่ายทำลง: “ประธานลี่ คุณมาได้อย่างไร?”
ผู้หญิงคนนี้ลุกขึ้นจากเก้าอี้ และชุดนักเรียนได้ปรากฏต่อหน้าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้านี้
ชุดกีฬาที่ใหญ่และหลวม นอกจากผิวคอที่ขาวได้ปรากฏอยู่ภายนอกแล้ว เกือบไม่มีผิวปรากฏเลย
บนใบหน้าที่ขาวได้รับการแต่งหน้าอ่อนๆ
ผมหางม้าไชว้อยู่หลังศีรษะ ถ้าคนที่ไม่เคยเห็นประวัติของสวี่รั่วฉิงแล้ว และรู้อายุที่แท้จริงของเธอ ลี่ถิงเซิ่งคงคิดว่าเขาเองได้จ้างนักเรียนม.ปลายมาทำงานจริงๆ
สวี่รั่วฉิงที่ไม่ได้เห็นหลี่อาน เธอรู้สึกแปลกใจ
“ประธานลี่ ผู้ช่วยหลี่ไม่ได้มากับคุณหรือ?”
ลี่ถิงเซิ่งได้ไปนั่งบนโซฟาตามปกติ และขาที่เรียวได้ไขว้ไปและสลับกันพูดว่า: “เขาอยู่ข้างนอก”
สวี่รั่วฉิง: “อ่อ”
วันนี้เป็นวันทำงาน ลี่ถิงเซิ่งกลับทิ้งงานเพื่อมาดูการถ่ายทำโฆษณา
ถึงสวี่รั่วฉิงยังไม่เคยมีความรัก แต่เธอก็รู้จุดประสงค์ของผู้ชายคนนี้คืออะไร
เธอเดินไปตรงหน้าโซฟา และเอามือสองข้างไปยันบนโซฟา และเอาหน้าชิดไปหาเขา พร้อมสีหน้าที่ยิ้มกริ่ม: “ประธานลี่ งานยุ่งขนาดนี้ ยังจะมาเยี่ยมฉันหรือ?”
ลี่ถิงเซิ่งเหลือบตาไปมอง สวี่รั่วฉิงที่รู้สึกดีไปเอง ริมฝีปากได้ดึงขึ้นมา
แขนสองข้างที่สลับกันได้ยกขึ้นมา และเคาะไปที่ขอบของโซฟา
“นี่เป็นผลิตภัณฑ์แรกของเธอ ตั้งแต่เธอเข้ามาทำงานที่บริษัท ถ้ายอดขายไม่ดี ก็จะมีผลกระทบต่อเงินเดือนตลอดทั้งปีของเธอ” ลี่ถิงฉิงพูดอย่างเฉยเมย
ในใจของสวี่รั่วฉิงพูดว่า “จุ๊”
ปากไม่ตรงกับใจ
ตอนที่สวี่รั่วฉิงกำลังจะแขวะนั้น เสียงของจางเฉิงได้แทรกเข้ามา : “แอนนา ผมลืมแจ้งคุณเลยว่า เมื่อกี้ผมได้คุยกับทางนายแบบบทที่จูบกันอย่างไรก็ต้องเพิ่มเข้าไปนะ โธ่ ประธานลี่คุณอยู่ในห้องของ จื่อหานนานแล้วหรือ?”
ลี่ถิงเซิ่งขมวดคิ้ว และพูดออกมาด้วยเสียงที่ต่ำกว่าเมื่อกี้: “บทจูบหรือ?”
ทำไมเขาถึงไม่รู้ว่าการถ่ายทำโฆษณาน้ำหอมครั้งนี้มีบทจูบด้วย?
จางเฉิงตีไปที่หลังศีรษะของตัวเอง เมื่อกี้เขาอยากมาจะบอกเรื่องบทการถ่ายทำกับเธออย่างเดียว โดยลืมลี่ถิงเซิ่งไปเลย
ตามที่จางเฉิงเดา ผู้หญิงคนนี้คงมีความสัมพันธ์ชู้สาวกับลี่ถิงเซิ่งแน่เลย
ถึงในแวดวงคนรวยงพวกคุณชายจะเจ้าชู้เป็นเรื่องปกติ คนแบบลี่ถิงเซิ่งหลังจากเป็นถึงประธานบริษัท เขาไม่มีข่าวเกี่ยวกับผู้หญิงเลย นี่เป็นสิ่งที่ไม่ค่อยเกิดขึ้น
ข่าวเกี่ยวกับผู้หญิงไม่ได้ถูกแชร์ไม่ได้แปลว่ามันไม่มี ถ้าลี่ถิงเซิ่งมีใจให้แอนนา เขาให้แอนนาไปจูบผู้ชายอื่น เขาไม่ทำทุกอย่างพังเลยหรือ!
ลี่ถิงเซิ่งเป็นผู้ลงทุนโฆษณาของเขาเลยนะ!
“ประธานลี่ คุณอย่าเข้าใจผิดนะครับ” สีหน้าของจางเฉิงยิ้มแย้ม และอธิบายกับลี่ถิงเซิ่งว่า: “ถึงจะเป็นบทจูบ แต่ไม่ได้จูบจริงๆ แค่ใช้มุมกล้องครับ! ที่สำคัญผมก็รู้ว่าสถานะคุณและคุณแอนเป็นแบบไหน”
“จางเฉิง คุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า? ” เสียงของลี่ถิงเซิ่งดูเยือกเย็น และแววตาที่มืดมน
เขาจ้องมองไปที่สวี่รั่วฉิง แล้วลุกขึ้นเดินออกไป เหลือเพียงจางเฉิงที่มีสีหน้าตื่นตระหนก ไม่รู้ว่าจะกู้สถานการณ์คืนแบบไหนดี
เดี๋ยวก่อน เขาเข้าใจผิดอะไร?
หรือว่าความสัมพันธ์ระหว่างลี่ถิงเซิ่งและแอนนาไม่ใช่ความสัมพันธ์อย่างที่เขาคิดหรือ?
“แอนนา คุณกับประธานลี่?” จางเฉิงลองถาม
สวี่รั่วฉิงหรี่ตายิ้ม: “งั้นก็ต้องให้คุณทายแล้วแหละ ว่าระหว่างเขาและฉันเป็นความสัมพันธ์แบบไหน”
จางเฉิง: “จะให้ฉันทายอย่างไงละ? ถ้าหึงเพราะว่าเธอมีบทที่ต้องจูบ ถ้าไม่ใช่แฟนกันแล้วเป็นอะไรกัน?”
ลี่ถิงเซิ่งเดินไปที่ที่คนน้อย พิงไปที่กำแพง และเอากล่องบุหรี่ออกมาจากกระเป๋าสูท หยิบบุหรี่ออกมาแล้วจุด
เขาเป็นคนที่สูบบุหรี่น้อยมาก จะสูบบุหรี่เฉพาะตอนมีเรื่องเครียด
ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เป็นอะไรกับเขา เขาสนใจในตัวสวี่รั่วฉิง แต่ก็ไม่ได้นำเธอเข้ามาอยู่ในขอบเขตของตัวเอง
ได้ยินว่าเธอจะต้องไปจูบกับผู้ชายอื่น ถึงจะเป็นเพียงการถ่ายทำ
แต่ในใจของเขาก็ยังไม่พอใจอยู่ดี
หลี่อานหาลี่ถิงเซิ่งอยู่ครึ่งวัน ก็ได้มาเจอลี่ถิงเซิ่งอยู่ที่มุมมุมหนึ่งของกองถ่าย
หลี่อานเช็ดเหงื่อบนหน้าผากของตัวเอง “ประธานลี่ คุณเป็นคนที่หาตัวยากมากๆเลยนะ……”
ระหว่างที่พูด เขาเห็นขี้เทาบุหรี่ที่อยู่ตรงเท้าเขา และเห็นก้นบุหรี่ร่วงอยู่บริเวณตัวเขา
หลี่อานนิ่งสักพัก: “ประธานลี่ คุณสูบบุหรี่หรือ?”
ลี่ถิงเซิ่งตอบ “อืม” เบาๆ และยกแขนซ้ายที่มีนาฬิกาขึ้นมา แล้วก้มไปมอง
บ่ายโมง
“การถ่ายทำจะเริ่มกี่โมง?”
“บ่ายสองโมงครับ” ตอนที่ลี่ถิงเซิ่งไปในห้องพัก หลี่อานได้ไปสืบกับคนในกองถ่าย: “ประธานลี่ ฉันได้ข่าวจากคนในกองถ่ายมาว่า คนที่จะถ่ายโฆษณากับแอนนาเป็นนายแบบที่ดังในตอนนี้ ได้ข่าวว่าเขามีแฟนคลับที่เมืองหลินชวนไม่น้อย ถ้าการถ่ายทำออกมาดี ยอดขายก็จะ……”
ลี่ถิงเซิ่งเงยหน้าขึ้นมา แววตาของเขาดูเย็นชาเล็กน้อย
“หลี่อาน นายว่างมากหรือ?”
หลี่อานส่ายหัว
ลี่ถิงเซิ่ง: “งั้นก็หุบปาก เงียบสักพักนะ”
หลี่อาน: “????”
หรือว่าคนที่ถ่ายโฆษณากับแอนนาเป็นผู้ชาย ทำให้ลี่ถิงเซิ่งไม่พอใจหรือ?
แต่คงให้ลี่ถิงเซิ่งไปถ่ายโฆษณาเองไม่ได้หรอกนะ!
จนมาถึงการถ่ายทำต่อ หลี่อานถึงรู้สาเหตุที่ลี่ถิงเซิ่งไม่พอใจ
“ คัท หยุดก่อนๆ ”
จางเฉิงตะโกนออกมาให้หยุดอีกรอบ
จางเฉิงเดินไปหาสวี่รั่วฉิงและนายแบบ: “ไม่ได้ๆ แบบนี้เขาไม่เรียกว่าจูบกันหรอกนะ? ถึงจะแต่อาศัยมุมแต่ก็ต้องมีอารมณ์ ไม่งั้นพวกคุณไปคุยกันก่อนว่าจะแก้ไขมุมกล้องนี้อย่างไร?”
สวี่รั่วฉิงยักไหล่ และสวมเสื้อคลุมกันแดด แล้วเดินไปอยู่ใต้ร่มกันแดดที่อยู่ข้างๆ พร้อมนายแบบ
เธอไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว แต่นายแบบที่อยู่ตรงหน้านี้ อายุสิบแปดสิบก้าว อายุยังน้อย คงยังไม่เคยมีความรักจริงๆ
“เดียวนายทำตามที่ฉันบอกนะ เข้าใจมั้ย?”
นายแบบก้มหน้า และตั้งใจฟังสวี่รั่วฉิงอธิบาย
ทั้งสองคนอยู่ใกล้ชิดกันมาก คนอื่นมองมา เหมือนทั้งคู่เป็นแฟนคู่ที่หวานมาก
สายตาของสวี่รั่วเซิ่งไปอยู่ที่ผมหางม้าหลังศีรษะของเธอ
เศษผมที่เหลือห้อยอยู่ด้านข้างใบหน้า
อุณหภูมิช่วงฤดูร้อนสูงมาก ถึงจะอยู่ใต้แสงแดด แต่ก็ไม่อาจขวางความร้อนแรงของแสนแดดได้
หูและใบหน้าของผู้หญิงคนนี้ถูกแดดเผาสนแดงหมดแล้ว
ลี่ถิงเซิ่งเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้
เงียบไปหลายวินาที และลุกขึ้นและออกจากกองถ่ายไป
