บทที่ 645 ตกอยู่ในสถานการณ์ลำบาก
บทที่ 645 ตกอยู่ในสถานการณ์ลำบาก
เมื่อได้ยินคำพูดของลู่หยวนทำให้ใจของเทพไร้ขอบเขตมีรอยยิ้มกว้างขึ้น
เขาย่อมรู้ดีว่าลู่หยวนมาที่เมืองไร้ขอบเขตนี้เพื่ออะไรกันแน่
เขายิ่งเข้าใจดีว่าวิถีสวรรค์และวิถีโบราณส่งเด็กหนุ่มผู้นี้มาหาเขาเพื่อต้องการให้เขาได้อะไร
ก็แค่โลภในพลังที่อยู่ในมือของเขานี่ไม่ใช่หรือ
ก็เพราะเช่นนี้ เขาจึงจับจุดลู่หยวนได้พอดี
เหอะ ตอนนี้พลังนี้อยู่ในกำมือของเทพไร้ขอบเขตแล้ว อยากได้ก็ได้ แต่ต้องเชื่อฟังทำตามที่เขาต้องการ ไม่อย่างนั้นพลังนี้ก็ไม่มีใครได้ไปครอบครอง
“หนุ่มน้อย ข้าจะไม่ทำให้เจ้าลำบากใจ ข้าจะบอกเจ้าตรง ๆ ว่า ข้าตกจากตำแหน่งเทพ ยังมีความปรารถนาอีกอย่างที่ยังไม่ได้ทำให้สำเร็จ หากเจ้าช่วยข้าทำให้สำเร็จได้ พลังนี้ข้าจะมอบให้เจ้า”
ลู่หยวนยืนตัวตรงสูดหายใจเข้าลึก ๆ จากนั้นกำกระบี่และหอกในมือแน่น สายตาจับจ้องไปที่เทพไร้ขอบเขต เหมือนกำลังประเมินอะไรบางอย่าง
เทพไร้ขอบเขตเห็นดังนั้นก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย “เจ้าได้ยินที่ข้าพูดหรือไม่?”
ครืน!
ระหว่างสวรรค์และโลก ทันใดนั้นก็สั่นสะเทือน พลังอันไร้ขอบเขตระเบิดออกมา เงาร่างของลู่หยวนหายวับไปจากโลกนี้ในพริบตา
ดวงตาของเทพไร้ขอบเขตหรี่ลง มือข้างหนึ่งถือ กระบี่อีกข้างปล่อยพลังของเทพที่ไม่มีที่สิ้นสุดออกมา กระจายออกไปทั่ว พุ่งเข้าใส่ท้องฟ้าอย่างไม่หยุดยั้ง
ตูม! ตูม! ตูม!
จากด้านข้างของเทพไร้ขอบเขต พลังก็ระเบิดออกมาราวกับตาข่ายใหญ่ โอบล้อมเขาไว้อย่างหนาแน่น
พรึ่บ!
เสียงดังขึ้นอีกครั้ง ร่างของลู่หยวนปรากฏขึ้นตรงหน้าเทพไร้ขอบเขตอย่างกะทันหัน
พลังที่เทพไร้ขอบเขตปล่อยออกมายังช้าไปก้าวหนึ่งไม่ทันได้สัมผัสถึง พลังของลู่หยวนได้ห่อหุ้มอยู่ก็ครอบคลุมร่างของเขาเอาไว้แล้ว
ตอนนี้ลู่หยวนและเทพไร้ขอบเขตติดอยู่ในอาณาเขตของเทพไร้ขอบเขต
หอกยาวของลู่หยวนพุ่งออกไปราวกับมังกรเกล็ด โผล่ขึ้นมาจากใต้บาดาล ได้ยินเสียงมังกรคำรามดังไม่ขาดสาย วั่งไฉนั้นได้เข้าไปอยู่ในหอกยาวแล้ว บนหอกยาวมีเงามังกรเจิดจ้าราวกับถือมังกรเจินหลงอยู่ในมือ อำนาจมังกรที่โหดร้ายระเบิดออกมาในชั่วพริบตามีแนวโน้มที่จะกดข่มอาณาเขตได้
เทพไร้ขอบเขตตอบสนองได้ในเวลาอันสั้นนี้ พลังนับหมื่นนับพันก็สงบลงอีกครั้ง ทั้งหมดกระหน่ำใส่ลู่หยวน
ตูม!
แม้แต่ลู่หยวนเองก็รู้สึกได้ถึงพลังอันทรงพลังที่กระหน่ำลงมาบนไหล่ของตน กดทับจนไหล่ของเขาลดต่ำลง แม้แต่หอกยาวที่ยิงออกไปก็เบี่ยงเบนออกนอกเส้นทาง
ฉึก!
หอกยาวส่งเสียงดังขึ้นทันใด เบี่ยงข้างเทพไร้ขอบเขตแล้วหยุดลงในพริบตา
ลู่หยวนยกมือขวาขึ้น กระบี่ในมือก็พุ่งออกไปพร้อมกัน เจตจำนงกระบี่ที่เทียบเท่าวิถีสวรรค์ก็ฟาดฟันออกไปด้วยมุ่งหน้าตรงไปยังเทพไร้ขอบเขต
กระบี่เดียวนี้ยังไม่ทันฟาดฟัน เทพไร้ขอบเขตก็ระวังตัวไว้ก่อนแล้ว
กระบี่ชี้ไปข้างหน้า พลังลึกลับที่สามารถทำลายท้องฟ้าก็ลอยขึ้นมาด้วย
ทั้งท้องฟ้าเริ่มสั่นสะเทือน เหมือนกลัวพลังที่เทพไร้ขอบเขตกำลังเรียกใช้อยู่ในตอนนี้
ลู่หยวนถือกระบี่ในมือไม่มีท่าทีหยุดชะงักแม้แต่น้อย พลังอันไร้ขอบเขตถูกรวมเข้าไว้ในนั้นทั้งหมด ในชั่วพริบตาเจตจำนงกระบี่ก็ถึงจุดสูงสุด!
“หนุ่มน้อย เจตจำนงกระบี่ของเจ้าก็มีความน่าสนใจอยู่บ้าง แต่ว่าต่อหน้าข้ายังด้อยกว่าอยู่หนึ่งขั้น!”
กล่าวจบ เทพไร้ขอบเขตผู้นั้นใช้มือขวากุมกระบี่ยาว มือซ้ายลากผ่านคมกระบี่ยาวอย่างรวดเร็ว ตามปลายนิ้วที่ลากผ่านแสงสีทองก็เปล่งประกายออกมาจากคมกระบี่!
วิ้ง!
พลังที่สามารถทะลวงฟ้าดินได้แผ่ซ่านออกมาจากกระบี่ยาวเล่มนั้น!
โลกรอบด้านที่แต่เดิมไม่มีคลื่นลมใด ๆ พลันถูกพายุกระหน่ำกระแทก บังคับให้พลังที่ลู่หยวนใช้กระบี่ฟันออกไปหยุดชะงัก!
เทพไร้ขอบเขตชี้ไปยังกระบี่ยาวเงยหน้าขึ้น ในดวงตาคู่นั้นม่านตาถอยกลับ เหลือเพียงตาขาวดูประหลาดยิ่งนัก!
แต่ใต้ความประหลาดนั้น กลับกลายเป็นพลังอันเข้มแข็งที่ไหลทะลักออกมาไม่หยุด!
ในตอนนี้ เมืองไร้ขอบเขตราวกับถูกพลังบางอย่างแทรกซึม!
ทั้งฟ้าดินถูกตาข่ายสีทองขนาดใหญ่ปกคลุมไว้ทีละชั้น เส้นด้ายสีทองพาดผ่านไปมา มัดร่างของลู่หยวนไว้ชั้นแล้วชั้นเล่า ทำให้ขยับตัวไม่ได้!
“ลู่หยวนเจ้าได้เห็นพลังนี้ก็ไม่นับว่าเสียชาตินี้เกิด”
เทพไร้ขอบเขตพึมพำกับตัวเอง ลมพายุกระหน่ำ พัดชายเสื้อของขาให้ปลิวไสว เครายาวก็ปลิวสยายตามไปด้วย
เห็นได้ว่าพลังรอบกายของเทพไร้ขอบเขตเมื่อถึงจุดสูงสุดแล้วก็ดับสูญไป หลังจากนั้นฟ้าดินก็มืดมิดต่อหน้าลู่หยวน ทุกสิ่งทุกอย่างพลันหายไป
แตกต่างจากพลังของลู่หยวน เมื่อพลังนี้กระหน่ำมาไม่ได้ทำให้โลกทั้งใบกลายเป็นขาวดำ แต่เป็นความมืดมิดไร้ขอบเขตที่ปกคลุมลงมา ซ่อนทุกสิ่งไว้!
หอกยาวและกระบี่ยาวในมือของลู่หยวน เจตจำนงกระบี่ อำนาจมังกร ต่างก็ดับสูญในพริบตา!
แม้แต่ร่างของวั่งไฉก็ถูกบีบให้ออกมาจากลู่หยวนทุกพลังต่างกำลังสลายตัวอย่างรวดเร็ว!
ไม่ว่าลู่หยวนจะเรียกใช้พลังใด ๆ ร่างกายก็ไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ เลย!
“หนุ่มน้อย”
ข้างหูเสียงของเทพไร้ขอบเขตยังคงดังต่อ “กระบี่นี้ ชื่อว่า เทพล่มสลาย!”
ตูม!
เสียงดังสนั่นจนแทบทำให้หูหนวกดังขึ้นข้างหูของลู่หยวน แก้วหูของเขาถูกกระแทกจนเจ็บปวด ไม่ได้ยินเสียงอื่นใดอีก!
ลู่หยวนจมอยู่ในความมืดมิดไร้ขอบเขตรอบ ๆ แสงสว่างที่เข้มข้นถูกจุดขึ้นมา ขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว ในพริบตาก็ปกคลุมทั้งโลก จากนั้นก็พุ่งเข้าใส่ลู่หยวนอย่างรวดเร็วราวกับปากของสัตว์ประหลาดกำลังจะกลืนกินลู่หยวนที่ขยับตัวไม่ได้ลงไปในท้อง!
วั่งไฉก็รับรู้ถึงความเข้มแข็งของการโจมตีนี้ จึงฝืนพลังอันไร้ขอบเขตยืนขวางอยู่ตรงหน้าลู่หยวน ร่างของมังกรเจินหลงพลันขยายใหญ่ขึ้น หางมังกรตวัดหนึ่งครั้งก็ม้วนร่างของลู่หยวนไปไว้ด้านหลัง!
อำนาจมังกรสั่นสะเทือนออกมา ในพริบตาก็ดับสูญลง แต่วั่งไฉไม่ท้อถอยส่งอำนาจมังกรออกมาอย่างต่อเนื่อง ต้องการต้านทานพลังที่ถาโถมลงมานี้ราวกับวันสิ้นโลก!
แต่ไม่ว่าวั่งไฉจะพยายามเพียงใด อำนาจมังกรก็จะดับสูญในพริบตากลายเป็นความว่างเปล่า!
เห็นได้ชัดว่าพลังนั้นได้ครอบคลุมฟ้าดินแล้ว วั่งไฉวางลู่หยวนไว้ด้านหลังแล้วเงยหน้ามังกรขึ้น ในแววตาไร้ความเกรงกลัว!
โฮก!
วั่งไฉคำรามออกมาสีหน้าแห่งความพร้อมตายปรากฏขึ้นบนใบหน้า!
และฉากเช่นนี้ก็ปรากฏเป็นภาพฉายให้วิถีสวรรค์และวิถีโบราณเห็นด้วย
ทั้งสองต่างกำจอกสุราในมือ ไม่ดื่มสุราอีกต่อไป แต่มีสีหน้าเคร่งเครียดจดจ่ออยู่กับการมอง
ในเวลานี้ สถานการณ์สำหรับลู่หยวนแล้วแทบจะกล่าวได้ว่าเป็นสถานการณ์ที่ลำบากอย่างยิ่ง!
ถึงแม้พวกเขาจะรู้ว่าลู่หยวนยังมีวิธีอีกสองสามอย่างที่จะทำให้หลุดพ้นจากสถานการณ์นี้ได้ แต่ก็ยังอยากรู้ว่าลู่หยวนจะใช้วิธีใดเพื่อหลุดพ้นจากสถานการณ์นี้!
การที่ลู่หยวนถูกบีบคั้นจนถึงขั้นนี้ตลอดทางมานั้น ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่หามากแล้ว
เมื่อคิดถึงตรงนี้ สีหน้าของทั้งสองก็ยิ่งจดจ่อมากขึ้นอีก
