หลังจากที่เสิ่นเชียนช่วยลี่ถิงเซิ่งตามสืบ เขาก็ไม่สามารถนอนหลับได้อีก จึงกดเข้าไปในแอพเวยป๋อ
ซึ่งเป็นผลให้เห็นการค้นหาที่กำลังมาแรง
“ให้ตายสิ นี่พี่ลี่อยู่ที่โรงพยาบาลเหรอ? มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!” เสิ่นเชียนตกตะลึงแล้วรีบดูหัวข้อในเวยป๋อทันที
และแล้วก็พบข่าวที่คาดว่าสวี่รั่วฉิงอาจจะประสบอุบัติ
เสิ่นเชียนขมวดคิ้ว เรื่องใหญ่ขนาดนี้ พี่ลี่ไม่แม้แต่จะบอกพวกเขา!
นั่นมันว่าที่พี่สะใภ้ของพวกเขาเลยนะ!
ไวกว่าความคิดเสิ่น เสิ่นเชียนรีบกดเปิดกลุ่มสนทนาในวีแชททันที “อย่าเพิ่งนอน! ตื่นขึ้นมาก่อน เร็ว! วันนี้ต้องไปเยี่ยมพี่สะใภ้ที่โรงพยาบาล!”
“พี่สะใภ้? พี่สะใภ้ไหนกัน? พี่สะใภ้ของใคร? พี่สะใภ้นายเหรอ?” คนที่ยังไม่ตื่นดี ถามอย่างงงๆ
เสิ่นเชียน “ฟังนะ แฟนของพี่ลี่ประสบอุบัติเหตุ! ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล!”
มิน่าล่ะทำไมพี่ลี่ขอให้เขาสืบเรื่องพวกแก๊งใต้ดินในเมืองหลินชวน
พี่ลี่คงกำลังสงสัยว่าอุบัติเหตุทางรถยนต์ของแอนนาเกี่ยวข้องกับแก๊งใต้ดิน และอาจจะเกี่ยวข้องกับตระกูลไฮโซในเมืองหลินชวนหรือเปล่า?
เสิ่นเชียนไม่สามารถระงับอารมณ์ได้ เขาเป็นคนที่คิดอย่างไรก็พูดอย่างนั้น เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาหาเบอร์ติดต่อลี่ถิงเซิ่ง “พี่ลี่ อุบัติเหตุของพี่สะใภ้เป็นไปได้ไหมว่าอาจจะเกี่ยวข้องกับตระกูลสวี่?”
นอกจากตระกูลสวี่แล้ว ยังมีตระกูลเพ่งเล็งแอนนาอีก?
เสิ่นเชียนคิดไม่ออก
เว้นเสียแต่ว่าอุบัติเหตุทางรถยนต์ของแอนนาไม่ได้พุ่งเป้ามาที่เธอ แต่พุ่งเป้ามาที่พี่ลี่
ลี่ถิงเซิ่งหยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วก้มหน้ามอง เมื่อเขาเห็นว่าเป็นวีแชทของเสิ่นเชียน ก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา เขากำลังจะกดบล็อค แต่หลังจากได้เห็นเนื้อหาที่เสิ่นเชียนส่งมา ดวงตาสีดำก็จมดิ่งลงทันที
ตระกูลสวี่
ลี่ถิงเซิ่งจ้องไปที่คำสองคำนี้อย่างไม่วางตา นัยน์ตาของเขาปรากฏให้เห็นสีแดงก่ำได้อย่างชัดเจน
อุบัติเหตุทางรถยนต์ของแอนนา เหมือนวิธีการกำจัดเสี้ยนหนามของพวกตระกูลไฮโซ
ซึ่งคนที่จะใช้ทำอย่างนี้ได้ต้องอยู่ในกลุ่มตระกูลไฮโซเท่านั้น
และตระกูลสวี่ น่าสงสัยที่สุด
โทรศัพท์ที่ถืออยู่ในมือของลี่ถิงเซิ่งสั่นเล็กน้อย
หลังมือที่ซีดเซียว ปรากฏให้เห็นเส้นเลือดชัดเจน
เขาเม้มริมฝีปากอย่างเย็นชา จากนั้นก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ หลุบตาลง และไม่ได้ตอบกลับวีแชทเสิ่นเชียน แต่หันไปคุยกับหลี่อานแทน ”ส่งคนไปสืบมา เมื่อคืนสวี่รั่วยีไปที่ไหนบ้าง”
“ประธานลี่ หรือว่าคุณสงสัย…..?”
ลี่ถิงเซิ่งไม่พูดอะไร เขาละสายตา แล้วปิดดวงตาที่แห้งผากลง เตรียมที่จะพักผ่อนสักหน่อย “อย่าให้ฉันพูดเป็นครั้งที่สอง”
เขาเพิ่งจะได้ปิดตาลง โทรศัพท์ก็สั่นขึ้นอีกครั้ง
ขมับของลี่ถิงเซิ่งเต้นตุบๆ เขาพยายามข่มอารมณ์โกรธเอาไว้ ลืมตาขึ้นแล้วหยิบ โทรศัพท์ขึ้นมา
เสิ่นเชียนอีกแล้ว
“พี่ลี่ ถ้าพี่ไม่สะดวก พวกผมจะช่วยสืบเอง พวกผมก็ไม่ชอบใจตระกูลสวี่มานานแล้วเหมือนกัน!”
ลี่ถิงเซิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง เขาไม่ลังเลเลยที่จะกดบล็อคเสิ่นเชียน
เสิ่นเชียนแปลกใจ ไม่ใช่แล้ว ทำไมพี่ลี่ถึงไม่ตอบวีแชทของเขาล่ะ!
เขาส่งข้อความไปอีก “พี่ลี่ นอนแล้วเหรอ? งั้นให้ผมไปเฝ้าพี่สะใภ้ให้ไหม?”
แจ้งเตือนจากระบบ : คุณถูกคู่สนทนาบล็อคไว้
เสิ่นเชียน “……”
……
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ซูจิ่วเอ๋อร์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกง่วง
เธอฝืนอาการง่วงของเธอ ส่งข้อความหาสวี่อี้ฝานและสวี่อี้หาน บอกให้เด็กทั้งสองรีบพักผ่อน อาการของสวี่รั่วฉิงตอนนี้ยังเป็นเรื่องที่ยากจะพูด
จากนั้นเธอก็ออกไปซื้อกาแฟอีกครั้ง
เวลาผ่านไป ท้องฟ้าเริ่มสว่าง จากสว่างกลายเป็นมืด
ซูจิ่วเอ๋อร์ลืมตาขึ้น มองไปยังห้องผ่าตัด แสงไฟสีแดงของห้องผ่าตัด ยังคงส่องสว่าง
ก็ไม่รู้ว่าต้องรออีกนานแค่ไหน ซูจิ่วเอ๋อร์เอนกายกับพนักพิงด้วยความทุกข์ใจ
ตอนแรกอุตสส่าห์มีเบาะแสของป้าหวัง เธอว่าจะช่วยสวี่รั่วฉิงตามหาป้าหวังสักหน่อย
แต่ว่าตอนนี้สวี่รั่วฉิงจะมีชีวิตรอดต่อไปหรือไม่ก็ยากที่จะพูด
อีกด้านหนึ่ง เนื่องจากวันนี้ลี่ถิงเซิ่งไม่ได้เข้าบริษัท หลี่อานทำอะไรไม่ได้ ทำได้เพียงกล่าวขอโทษผู้บริหารระดับสูงที่ลี่ถิงเซิ่งผิดสัญญษ อีกใจหนึ่งก็ได้แต่ภาวนาว่า: แอนนา รีบหายไวๆเถอะนะ งานที่บริษัทรอประธานลี่กลับไปจัดการอยู่ แต่ตอนนี้ประธานลี่ไม่ยอมไปไหนเลย!
หลี่อานอยากจะร้องไห้แต่ก็ร้องไม่ออก และในที่สุดตอนนี้เขาก็รับรู้ถึงความสำคัญของแอนนาที่มีต่อบริษัทแล้ว!
หากมีอะไรเกิดขึ้นกับแอนนา ทั้งบริษัทจะต้องประสบกับหายนะแน่ๆ!
แม้ว่าลี่ถิงเซิ่งไม่ได้เข้าบริษัท แต่ก็ยังมีเอกสารของบริษัทอีกหลายฉบับที่เขาต้องตรวจดูด้วยตนเอง
พนักงานของลี่ซื่อกรุ๊ปจึงทำได้เพียงส่งเอกสารไปให้ทางโรงพยาบาล ลี่ถิงเซิ่งที่อยู่หน้าประตูห้องผ่าตัด ขาทั้งสองข้างไข่วกัน อ่านสัญญาอย่างใจเย็นแล้วเซนต์ชื่อตัวเองลงไป
หลี่อานเป็นกังวล หากมีคนพบว่าประธานลี่อยู่ที่นี่ บนอินเตอร์เน็ตต้องเดือดอีกรอบแน่
เมื่อเช้านี้ประธานลี่โดนแอบถ่าย!
โชคดีที่เขาไหวตัวทัน เขาเลยให้ฝ่ายประชาสัมพันธ์ของลี่ซื่อกรุ๊ป ระงับหัวข้อบนอินเตอร์เน็ตทั้งหมด!
หลี่อานคิดพลางปาดเหงื่อออกจากหน้าผาก
เขาเหลือบมองลี่ถิงเซิ่งที่ยังคงเซ็นสัญญาอยู่ เขาก็โล่งใจ และเมื่อเขากำลังจะพักผ่อน ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้นอีกครั้ง
หลี่อานสบถคำหยาบออกมาในใจ บ้าจริง ทำไมยังมีงานอีกวะเนี่ย คงไม่ได้พักแล้วล่ะ!
แต่เมื่อเขาเห็นว่าคนที่โทรมาคือคุณนายลี่ ก็แทบทำมือถือร่วงพื้น
“คุณ คุณนายลี่……ธุระอะไรครับ”
น้ำเสียงของคุณนายลี่ดูไม่ค่อยสบอารมณ์นัก “หลี่อาน ในฐานะที่นายเป็นเลขาของถิงเซิ่ง บอกมาว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมวันนี้ถิงเซิ่งถึงไม่เข้าบริษัท มันเป็นแบบนี้ได้ยังไง!”
คุณนายลี่พูดออกมาอย่างไม่เกรงใจ
เธอเพิ่งได้รู้ว่าแอนนาประสบอุบัติเหตุ!
แล้วพอถามกับพนักงานก็ได้รู้ว่าทำไมวันนี้ทั้งวันลี่ถิงเซิ่งไม่เข้าบริษัท!
นี่มันเป็นบ่อเกิดของความหายนะเสียชัดๆ! แค่เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ ถึงกับทำให้ลี่ถิงเซิ่งไม่เข้าบริษัท! ไม่เข้าใจว่าผู้หญิงคนนั้นมีความสามารถอะไรนักหนา!
คุณนายลี่โทรหาลี่ถิงเซิ่งทันที แต่ทว่ากลับติดต่อไม่ได้ คุณนายลี่จึงทำได้เพียงโทรหาหลี่อาน เพื่อถามว่าตกลงมันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่
หลี่อานรู้สึกลำบากใจเล็กน้อย เขาไม่สามารถบอกคุณนายลี่ตรงๆได้ ว่าประธานลี่อยู่โรงพยาบาล เพื่อรอให้การผ่าตัดของแอนนาสิ้นสุดลง
คุณนายลี่ไม่ชอบแอนนา ซึ่งเรื่องนี้หลี่อานก็รู้ดี
เพียงแค่ประธานลี่ชอบแอนนาก็เพียงพอแล้วล่ะ ลี่ซื่อกรุ๊ปก็ยังคงเป็นของประธานลี่อยู่! แล้วประธานบี่ก็เป็นเจ้านายของเขา!
หลี่อานเม้มริมฝีปากแน่น นำเอาความผิดมาไว้กับตัวโดยตรง “ คุณนายลี่ ผมต้องขอโทษจริงๆ คือญาติของผมต้องผ่าตัด และทรัพยากรของทางโรงพยาบาลก็ขาดแคลน ผมก็เลยต้องรบกวนประธานลี่…..”
คุณนายลี่เย้ยหยัน “ หลี่อาน นายคิดว่าฉันโง่เหรอ? ฉันกำลังถามนายเรื่องแอนนาอยู่นะ! ”
หลี่อานรู้สึกใจคอไม่ดี เม็ดเหงื่อเย็นไหลพลักออกมาจากหน้าผาก
“ คุณนายลี่ เมื่อคืนแอนนาไปงานเลี้ยงจากนั้นก็กลับบ้าน ผมก็ไม่รู้แน่ชัดว่ามันเกิดอะไรขึ้น”
เมื่อหลี่อานกำลังจะถกเถียงกับคุณนายลี่ต่อ ลี่ถิงเซิ่งก็บอกให้เขาส่งโทรศัพท์ให้เขาด้วยท่าทีที่เย็นชา
“ประธานลี่?” หลี่อานงุนงง
สายตาของลี่ถิงเซิ่งเย็นชาเล็กน้อย “เดี๋ยวฉันคุยเอง”
หลี่อานจำใจส่งโทรศัพท์ให้ลี่ถิงเซิ่ง
ลี่ถิงเซิ่งแนบโทรศัพท์ไว้กับหู มืออีกข้างหนึ่งล้วงเข้าไปในกระเป๋า “ ผมอยู่ที่โรงพยาบาล แอนนาประสบอุบัติเหตุ”
คำพูดของเขาสั้นได้ใจความ ทำให้คุณนายลี่แทบกระอักเลือด
“เพื่อผู้หญิงคนเดียว แม้แต่บริษัทก็ไม่เอาแล้วใช่ไหม!” คุณนายลี่ถามอย่างหัวเสีย
