ตอนที่ 459 แผนการของเซี่ยเจ๋อหลี่(2)
ตอนที่ 459 แผนการของเซี่ยเจ๋อหลี่(2)
เมื่อเห็นเซี่ยเจ๋อหลี่ปรากฎตัวขึ้นกะทันหัน ฉินมู่หลานก็รู้สึกเหมือนว่าเป็นภาพลวงตา “คุณกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ เพิ่งลาหยุดช่วงกลับมางานขึ้นบ้านใหม่ไม่ใช่เหรอ”
เธอรู้ว่ากว่าเซี่ยเจ๋อหลี่จะลาพักนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย ปกติก็ไม่ได้มีวันลาพักมากนัก ไม่คิดว่าวันนี้จะกลับมากะทันหัน
เซี่ยเจ๋อหลี่ไม่ได้พูดอะไร แต่หันมองฉินมู่หลานแล้วเอ่ยถามแทน “มู่หลาน คุณเป็นอะไรไหม มีเรื่องไม่สบายใจหรือเปล่า?”
ฉินมู่หลานส่ายหัวแล้วเอ่ย “เปล่าหรอก ไม่ได้มีเรื่องไม่สบายใจอะไรหรอกค่ะ”
เมื่อเห็นฉินมู่หลานพูดแบบนั้น เซี่ยเจ๋อหลี่ก็โล่งใจ สวรรค์ทราบดีว่าเขาตื่นเต้นแค่ไหนหลังจากได้รับจดหมายของมู่หลาน จึงรีบหาโอกาสกลับมาทันที
“อาหลี่ เธอกลับมาได้ยังไง แล้วกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่?”
ซูหว่านอี๋ไปปอกผลไม้ให้ฉินมู่หลานแล้วนำมาให้เธอ ไม่คิดว่าจะเห็นเซี่ยเจ๋อหลี่มา “แปลกจัง ทำไมไม่เห็นตอนที่เธอเข้ามาจากทางประตูหน้าบ้านล่ะ”
เมื่อได้ยินแบบนี้ เซี่ยเจ๋อหลี่ก็อดไม่ได้ที่จะหน้าแดงเล็กน้อย เขากังวลใจ จึงรีบวิ่งเข้ามา ไม่ทันได้ทักทายใครเลย “แม่ครับ แม่อาจจะกำลังยุ่ง ก็เลยไม่เห็นผม”
ซูหว่านอี๋ก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน จึงรีบหันไปมองเซี่ยเจ๋อหลี่พร้อมรอยยิ้มแล้วพูดขึ้น “อาหลี่ เธอมาก็ดีแล้ว มู่หลานมีข่าวดีจะบอกเธอน่ะ”
เซี่ยเจ๋อหลี่ยิ้มแล้วกล่าว “แม่ครับ มู่หลานเคยส่งจดหมายไปบอกผมแล้วครับ”
“จริงเหรอ ถ้าอย่างนั้นก็ดี ถ้าอย่างนั้น พวกเธอสองคนคุยกันไปก่อนนะ ฉันไม่รบกวนแล้วล่ะ” ซูหว่านอี๋เดินจากไปพร้อมสีหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
หลังจากซูหว่านอี๋ไปแล้ว เซี่ยเจ๋อหลี่ก็อดก้มมองไปที่ท้องของฉินมู่หลานเสียไม่ได้ ก่อนจะทำสีหน้าอ่อนโยน
ฉินมู่หลานเห็นแบบนี้ก็พูดขึ้นด้วยความเขินอาย “คุณไม่ต้องมองแล้ว ตอนนี้ยังมองไม่ออกหรอก ท้องของฉันยังดูไม่เหมือนตั้งท้องสักหน่อย”
เซี่ยเจ๋อหลี่ได้ยินแบบนี้ก็ยิ้มแล้วหันมองฉินมู่หลานก่อนจะเอ่ย “ถึงอย่างนั้น ผมก็จะมอง”
ฉินมู่หลานเห็นสีหน้าอ่อนโยนของเซี่ยเจ๋อหลี่ก็ยิ้มพลางส่ายหัว ขณะเดียวกันก็รู้สึกว่าตัวเองตัดสินใจถูกแล้ว ทุกคนต่างชอบเด็กมาก แม้แต่เซี่ยเจ๋อหลี่ก็มีความสุขไปด้วย รีบกลับมาหาลูกโดยเฉพาะเลย
และหลังจากเซี่ยเจ๋อหลี่มองท้องของฉินมู่หลานไปได้สักพัก ทันใดนั้นก็กล่าวขึ้น “มู่หลาน เร็วๆ นี้ผมจะต้องไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ หากครั้งนี้ผ่านไปด้วยดี ผมจะสามารถย้ายมาประจำการฐานทัพที่เมืองหลวงได้ ถึงตอนนั้นเราจะได้อยู่ด้วยกันแล้ว”
เมื่อได้ยินแบบนี้ ฉินมู่หลานก็อดถามไม่ได้ “ไปตะวันตกเฉียงเหนือทำอะไรเหรอคะ อันตรายหรือเปล่า?”
เซี่ยเจ๋อหลี่ไม่ได้บอก
ฉินมู่หลานเห็นท่าทางของเขาเป็นแบบนี้ ก็รู้ว่าไม่ใช่ภารกิจง่าย ๆ อย่างแน่นอน เธอจึงขมวดคิ้วแล้วหันไปมอง ก่อนจะเอ่ยถาม “คุณอยากจะย้ายมาประจำการฐานทัพที่นี่ ก็เลยตัดสินใจไปทำภารกิจที่ตะวันตกฉียงเหนือเหรอ?”
เซี่ยเจ๋อหลี่ไม่ได้บอก เอาแต่จ้องมองฉินมู่หลาน
ยังมีอะไรที่ฉินมู่หลานไม่ล่วงรู้อีกบ้างไหม
เป็นเรื่องจริงที่เซี่ยเจ๋อหลี่ทำไปเพื่อให้พวกเขาได้อยู่ด้วยกันมากขึ้น เขาจึงเลือกไปทำภารกิจที่ตะวันตกเฉียงเหนือ
เมื่อคิดได้แบบนี้ ฉินมู่หลานก็หันไปมองเซี่ยเจ๋อหลี่ด้วยสีหน้าจริงจัง “อาหลี่ จริง ๆ ไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้นะ ถึงตอนนี้พวกเราจะไม่ได้เจอกันบ่อย แต่ก็ยังได้เจอหน้ากันเป็นครั้งคราว คุณก็เห็นว่าฉันพาลูก ๆ ไปหาช่วงวันหยุดไม่ใช่เหรอ เพราะฉะนั้นอย่าออกไปเสี่ยงทำภารกิจอันตรายเลยนะ”
งานอันตรายกว่าหรือภารกิจยากกว่าจะช่วยเลื่อนตำแหน่งขึ้นสูงได้เร็วกว่า อันที่จริงเซี่ยเจ๋อหลี่เคยเลื่อนตำแหน่งด้วยงานลักษณะนี้มาก่อน แต่ในตอนนั้นมู่หลานยังไม่ได้แต่งงานกับเซี่ยเจ๋อหลี่ แน่นอนว่าจึงไม่ได้รู้สึกอะไร แต่ตอนนี้ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนลึกซึ้งขึ้นเรื่อย ๆ ถึงขนาดตั้งท้องลูกครั้งที่สองแล้ว เพราะฉะนั้นฉินมู่หลานจึงไม่อยากให้เซี่ยเจ๋อหลี่ต้องไปยอมเสี่ยงอันตรายอยู่แล้ว
แต่ถึงอย่างนั้นเซี่ยเจ๋อหลี่ก็บอกกล่าวพร้อมรอยยิ้ม “มู่หลาน จริง ๆ แล้วมันไม่ได้อันตรายอย่างที่คิดหรอกนะ เพราะฉะนั้นคุณไม่ต้องห่วง”
ฉินมู่หลานได้ยินแบบนี้ ก็หันมองเซี่ยเจ๋อหลี่แล้วพูดอย่างน้อยใจ “ถ้าไม่อันตรายแล้วมันจะทำให้คุณเลื่อนตำแหน่งได้เหรอ อย่าพยายามโกหกฉันเลย”
“มู่หลาน ผมพูดจริงนะ มันไม่ได้อันตรายอย่างที่คุณคิดจริง ๆ ยิ่งไปกว่านั้นนี่ถือเป็นโอกาสที่ดีด้วย”
ฉินมู่หลานยังไม่เชื่อ หากไม่อันตราย หลายคนคงรีบรับภารกิจนี้ไปทำแล้ว
“มู่หลาน…คุณเชื่อใจผมสิ”
เมื่อเห็นว่าฉินมู่หลานไม่ยอมเชื่อ เซี่ยเจ๋อหลี่จึงรีบอธิบายอีกครั้ง “จริง ๆ ผมบอกอะไรไม่ได้มาก แต่ผมยืนยันได้ว่าไม่ได้อันตรายอย่างที่คุณคิดแน่นอน”
“จริงเหรอ?”
“แน่นอน จริง ๆ ผมยังสามารถเลื่อนตำแหน่งได้อีกหนึ่งขั้นด้วย แต่ผมหยุดหัวหน้าเอาไว้ได้ก่อน จริง ๆ แล้วผมคิดย้ายมาตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว แต่หาโอกาสเหมาะ ๆ ไม่ได้เลย แต่ครั้งนี้โอกาสมาถึงผมแล้ว ขอแค่ไปทำภารกิจเสร็จ ผมก็สามารถย้ายมาประจำการที่นี่ได้เลย”
“จริงเหรอ?”
เซี่ยเจ๋อหลี่มองฉินมู่หลานแล้วกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง “จริงอยู่แล้ว ผมมีคุณ มีชิงชิงกับเฉินเฉิน ตอนนี้คุณก็ยังท้องอีก ผมไม่เอาตัวเองไปเสี่ยงอันตรายอยู่แล้ว”
เมื่อเห็นว่าเซี่ยเจ๋อหลี่จริงจัง ฉินมู่หลานจึงค่อนข้างเชื่อ
เมื่อถึงวันรุ่งขึ้น เซี่ยเจ๋อหลี่ก็กลับไปอีกรอบ
เหยาจิ้งจือทราบว่าลูกชายคนเล็กเพิ่งมาถึงและจะกลับไปอีกแล้ว จึงอดบ่นไม่ได้ “ทำไมอาหลี่ถึงไม่อยู่ต่ออีกสักสองวันแล้วค่อยกลับนะ ครั้งนี้น่าจะอยู่ให้นานหน่อยสิ”
ซูหว่านอี๋ที่อยู่ข้าง ๆ พูดขึ้น “จิ้งจือ อาหลี่คงมาทั้งที่งานยุ่ง เธอก็เห็นว่าเขายุ่งขนาดไหน แต่ก็ยังมาหามู่หลาน นี่แสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาดีมากเลยนะ เธออย่าว่าอาหลี่เลย”
เหยาจิ้งจือคิดตาม และดูเหมือนว่าจะเป็นอย่างนั้นจริง จึงไม่พูดอะไรมากอีก
เพียงแต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็คือ ฟู่ซวี่ตงได้มาหาเซี่ยเจ๋อหลี่เช่นกัน แต่เมื่อรู้ว่าเขากลับไปแล้ว สีหน้าก็ดูแปลกใจ “ทำไมอาหลี่กลับไปเร็วจัง เขากลับมาครั้งนี้ ยังอยู่ไม่ครบวันด้วยซ้ำ”
ฉินมู่หลานพยักหน้าแล้วบอกกล่าว “ใช่แล้ว อาหลี่กำลังยุ่ง”
ฟู่ซวี่ตงได้ยินแบบนี้ก็ไม่พูดอะไรอีก และฉินมู่หลานก็เอ่ยถามเพิ่มอีกสักหน่อย “ซวี่ตง หรูฮวนกับลูกสบายดีไหม?”
“พี่สะใภ้ไม่ต้องห่วงครับ หรูฮวนฟื้นตัวดีมาก แล้วลูกก็เชื่อฟังมากด้วยครับ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ดี”
ฉินมู่หลานได้ยินแบบนี้ก็รู้สึกโล่งใจ แต่ก็ยังบอกถึงเรื่องที่ฟู่ซวี่ตงควรใส่ใจเป็นพิเศษเอาไว้ และฟู่ซวี่ตงก็จดจำเอาไว้อย่างละเอียด
ซูหว่านอี๋ยังจำเรื่องที่เสิ่นหรูฮวนคลอดก่อนกำหนดได้ ตอนนี้เมื่อเจอฟู่ซวี่ตง จึงอดถามไม่ได้ “ซวี่ตง แล้วเรื่องที่หรูฮวนคลอดก่อนกำหนดตอนนี้เป็นยังไงบ้างแล้ว?”
“ผมออกจากตระกูลฟู่แล้วครับ”
หลายคนได้ยินแบบนี้ ตอนแรกก็ยังไม่ตอบสนองอะไร หลังจากเข้าใจความหมายของฟู่ซวี่ตงแล้วก็พากันหันไปมองด้วยตวามตกใจ จนซูหว่านอี๋ไม่รู้ว่าจะพูดกล่าวอย่างไรดี “ซวี่ตง เธอ…เรื่องนี้ไม่ต้องจริงจังขนาดนี้ก็ได้”
ในทางกลับกัน ฟู่ซวี่ตงกลับมีความตั้งใจแน่วแน่มาก
“ผมตัดสินใจแล้ว แล้วผมก็ยังมีน้องชายอยู่ด้วย หลังจากนี้ก็ให้น้องทำหน้าที่กตัญญูแทนผมไปแล้วกัน”
อันที่จริงแล้วผลกกรกระทำของเรื่องนี้ไม่ใช่แค่เรื่องการคลอดก่อนกำหนดของเสิ่นหรูฮวนเท่านั้น แต่รวบรวมทุกสิ่งที่เขาประสบพบเจอมาตั้งแต่ยังเด็ก ทำให้เขาตัดสินใจเรื่องนี้ออกมาเป็นดังนี้
………………………………………………………………………………………………………………………..
สารจากผู้แปล
อาหลี่ออกไปทำภารกิจอีกแล้ว ครั้งนี้จะบาดเจ็บกลับมาอีกไหมเนี่ย บาดเจ็บบ่อยเหลือเกิน
ซวี่ตงคงเหลือทนกับครอบครัวตัวเองแล้วล่ะถึงได้ตัดสินใจออกมา
ไหหม่า(海馬)
