สตรีแกร่งตระกูลไป๋ – ตอนที่ 1446 เคารพนับถือ

ตอนที่ 1446 เคารพนับถือ

แม้เขาจะไม่พอใจราชสำนักต้าโจว ไม่พอใจสุนัขรับใช้ของต้าโจวมากเพียงใด ทว่า คนเหล่านี้ไม่ใช่คนตงอี๋ พวกเขาล้วนคือคนแคว้นเดียวกัน!

คนขายเนื้อที่สติหลุดลอยถูกคนของทางการจับตัวไป เมื่อคนของทางการจากไปแขกที่มาดื่มสุราที่โรงสุราต่างวิ่งหนีไปจากสถานที่อันตรายแห่งนี้ทันที เหลือเพียงโรงสุราที่สภาพดูไม่ได้และคนรับใช้ที่ยืนมองเลือดบนพื้นอย่างทำสิ่งใดไม่ถูกเท่านั้น

คืนนั้นข่าวเรื่องที่คนของทางการไปจับตัวบัณฑิตที่วิจารณ์ราชสำนักและฝ่าบาทและเรื่องที่คนขายเนื้อหวังประกาศว่าจะจ้างเรือไปรับศพของหานเฉิงอ๋องกลับมาจากตงอี๋ด้วยตัวเองแพร่กระจายไปทั่วโดยห่างไกลความเป็นจริงไปมาก

บางคนกล่าวว่าบัณฑิตเหล่านั้นแค่บ่นไม่พอใจที่จักรพรรดินีแห่งต้าโจวไม่สนใจหานเฉิงอ๋องที่สละชีพเพื่อแคว้น และสนใจแค่เรื่องการเดิมพันระหว่างแคว้นเพียงอย่างเดียวระหว่างดื่มเหล้าไม่กี่ประโยคเท่านั้น ทว่า พวกเขากลับถูกคนของทางการจับตัวไป

บางคนเล่าว่าคนขายเนื้อหวังแค่เมามากไปจนเผลอกล่าวออกมาว่าจะไปแย่งชิงร่างของหานเฉิงอ๋องกลับมาด้วยตัวเอง ทว่า คนของทางการกลัวว่าคำกล่าวนี้จะทำให้ตงอี๋เปิดศึกกับต้าโจวและจักรพรรดินีต้าโจวจะลงโทษพวกเขาจึงจับตัวคนขายเนื้อผู้นั้นไป ทว่า ระหว่างต่อสู้คนขายเนื้อพลาดแทงคนของทางการจนเสียชีวิต ตอนนี้เขาถูกจับขังคุกแล้ว

ต่อมามีข่าวลือว่าคนของทางการผู้นั้นยังไม่เสียชีวิต กล่าวว่าคนขายเนื้อเป็นมืออาชีพ แม้จะแทงโดนสองแผลจนเลือดสดไหลทะลักออกมามากมาย ทว่า ไม่ได้แทงโดนจุดสำคัญดังนั้นคนของทางการจึงรอดชีวิต

ทุกคนล้วนถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ผู้ที่คุ้นเคยกับคนขายเนื้อต่างรู้ดีว่าเขาเป็นคนรักความยุติธรรม ตอนนี้คนของทางการปลอดภัยแล้ว คนขายเนื้อจึงไม่ต้องถูกประหารแล้ว

ทว่า ชาวบ้านแถบชายฝั่งเริ่มด่าทอราชสำนักต้าโจวและจักรพรรดินีของต้าโจวลับหลังคนของทางการมากขึ้นเรื่อยๆ

สิ่งที่ทำให้ทุกคนคาดไม่ถึงก็คือวันต่อมาคนขายเนื้อเสียชีวิตอยู่ในคุก

ภรรยาของคนขายเนื้อจ่ายเงินหาเส้นสายเพื่อเข้าไปเยี่ยมสามีในคุก เมื่อไปถึงก็เห็นร่างของสามีเต็มไปด้วยบาดแผลมากมาย เมื่อเดินเข้าไปใกล้จึงพบว่าสามีของนางสิ้นใจแล้ว

ภรรยาของคนขายเนื้อเป็นคนโมโหร้าย เมื่อเห็นสามีของตัวเองเสียชีวิตจึงออกจากคุกไปตีกลองร้องทุกข์ทันที

บัณฑิตสี่คนที่ถูกจับขังคุกพร้อมคนขายเนื้อตั้งแต่เมื่อวานรีบเอ่ยห้ามภรรยาของคนขายเนื้อที่กำลังร้องไห้จนตัวโยนเสียงดัง

“พี่สะใภ้! ท่านอย่าไปตีกลองร้องทุกข์เลย ไม่มีผลอันใดหรอก คนเหล่านั้นเป็นพวกเดียวกัน พวกเขาอาจจับท่านขังคุกจนครอบครัวของท่านอาจพลอยเดือดร้อนไปด้วยนะ!”

“ท่านแม่…”

บุตรสาวของคนขายเนื้อและสตรีกลางคนร้องไห้จนตัวโยนเช่นกัน

“เซียนเซิงผู้นี้กล่าวถูกเจ้าค่ะ ข้าไม่กลัวที่จะทวงความยุติธรรมให้ท่านพ่อ ทว่า หากพวกเราเสียชีวิตเหมือนกัน น้องสาวกับท่านปู่ท่านย่าจะเป็นเช่นไรเจ้าคะ น้องสาวยังเล็ก ท่านปู่กับท่านย่าก็แก่มากแล้วนะเจ้าคะ”

สตรีกลางคนเจ็บปวดและสิ้นหวังจนถึงขีดสุด หากบุตรสาวที่อายุเพียงสิบสามขวบไม่ช่วยประคองไว้นางคงล้มพับลงบนพื้นแล้ว

“พ่อของเจ้าคือฟ้าของพวกเรา! ฟ้าถล่มลงมาแล้ว ข้าไม่สนใจสิ่งใดอีกแล้ว หากข้าทวงความยุติธรรมให้ท่านพ่อของเจ้าไม่ได้ ข้าจะวิ่งเอาหัวไปชนเสาหินหน้าจวนว่าการ!”

“ท่านแม่!” บุตรสาวกอดแขนมารดาแน่นทั้งน้ำตา

“มีคำกล่าวว่าสามีภรรยาคือนกในป่าเดียวกัน ทว่า เมื่อเกิดภัยพิบัติกลับบินหนีไปคนละทาง ความรักที่พี่สะใภ้มีให้พี่ขายเนื้อทำให้พวกเรานับถือมากจริงๆ ขอรับ”

บัณฑิตสวมชุดยาวสีน้ำเงินเข้มซาบซึ้งในความรักที่สตรีกลางคนมีให้คนขายเนื้อ เขาโค้งกายคำนับสตรีกลางคนหนึ่งครั้ง “พี่ใหญ่และพี่สะใภ้ล้วนเป็นคนรักพวกพ้อง ข้ายินดีช่วยพวกท่านทวงความยุติธรรมขอรับ”

บัณฑิตชุดน้ำเงินกล่าวจบจึงหันหลังกลับ เขาหยิบชายชุดของตัวเองขึ้นมา จากนั้นฉีกชายชุดที่อยู่ด้านในออก

“พี่สะใภ้ต้องมีคำร้องทุกข์ตอนไปตีกลองร้องทุกข์ด้วยขอรับ พี่ชายขายเนื้อเป็นคนรักพวกพ้อง เขาเสียชีวิตเพราะทวงความยุติธรรมให้หานเฉิงอ๋อง ข้ายินดีทำเพื่อพี่ชายขายเนื้อเช่นกัน!”

บัณฑิตชุดน้ำเงินกล่าวจบจึงใช้แขนปัดเศษฟางที่อยู่บนพื้นออกไป จากนั้นวางเศษผ้าที่ฉีกออกมาลงบนพื้น เขากัดนิ้วของตัวเองจนเลือดไหลแล้วใช้เลือดเขียนคำร้องทุกข์ให้สตรีกลางคน

“ข้าจะเขียนคำร้องทุกข์ให้พี่สะใภ้เองขอรับ!”

บัณฑิตอีกสามคนมองไปทางสตรีกลางคนที่ยืนอยู่นอกห้องขัง จากนั้นกล่าวขึ้น

“พี่สะใภ้จงฟังให้ดีนะขอรับ ตอนท่านไปตีกลองร้องทุกข์อย่าเอาแต่ตะโกนร้องว่าสามีของท่านถูกตีตาย ทว่า ท่านต้องบอกสาเหตุที่สามีของท่านถูกตีตายให้ทุกคนได้รับรู้ขอรับ!”

บัณฑิตผู้นั้นย่อเข่าลงกำชับสตรีกลางคนเสียงเบา

“พี่สะใภ้จงจำคำที่ข้าจะบอกต่อไปนี้ให้ขึ้นใจนะขอรับ ท่านจงจำไว้ว่ามีเพียงทำให้เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องใหญ่เท่านั้น พี่ชายใหญ่จึงจะได้รับความยุติธรรม ท่านจึงจะปลอดภัย!”

สรตีกลางคนพยักหน้ารัว นางรีบรั้งตัวบุตรสาวให้ก้มศีรษะคำนับบัณฑิตทั้งสี่

“ขอบพระคุณทุกท่านมาก ข้าจะตอบแทนบุญคุณของพวกท่านในชาติหน้า!”

บัณฑิตคนหนึ่งก้มเขียนคำร้องทุกข์ บัณฑิตอีกสามคนอธิบายให้สตรีกลางคนฟังว่าควรกล่าวเช่นไรตอนไปตีกลองร้องทุกข์ บุตรสาวของสตรีกลางคนช่วยมารดาจำทั้งน้ำตา บิดาของนางไปดื่มเหล้าเพราะเสียใจกับการจากไปของหานเฉิงอ๋อง ทว่า บิดาของนางไม่ได้กลับมาอีกเลย นางจะไม่โกรธเกลียดคนเหล่านั้นได้อย่างไรกัน

ไม่นานบัณฑิตจึงเขียนคำร้องทุกข์เสร็จ บัณฑิตอีกสามคนช่วยกันอธิบายให้สตรีกลางคนและบุตรสาวฟังจนเข้าใจกระจ่างแจ้ง จากนั้นกำชับอีกครั้ง

“ทางที่ดีคือควรหาคนไปเป็นเพื่อนพวกท่านให้ได้มากที่สุด หนึ่งในนั้นควรมีชาวประมงที่หานเฉิงอ๋องช่วยชีวิตเอาไว้อยู่ด้วย เช่นนี้คนของทางการจะไม่กล้าทำอันใดพวกท่านสองแม่ลูกเพราะกลัวความโกรธของชาวบ้าน”

บัณฑิตที่ช่วยออกความคิดให้สองแม่ลูกกล่าวจบจึงโค้งคำนับสตรีกลางคนอีกครั้ง

“พี่สะใภ้ยินดีเสี่ยงอันตรายไปทวงความยุติธรรมให้สามี ยินดีออกแรงสนับสนุนให้ทหารไปรับศพของหานเฉิงอ๋องกลับมาถือเป็นคุณธรรมที่ยิ่งใหญ่ โปรดรับการคารวะจากข้าด้วยเถิด!”

พวกเขาเคยเป็นคนของต้าเหลียงมาก่อน หานเฉิงอ๋องเสียชีวิตเพื่อปกป้องชาวบ้านแถบชายทะเลของต้าเหลียง แม้แต่คนขายเนื้อยังอยากไปชิงศพของหานเฉิงอ๋องกลับมาด้วยกำลังที่ตัวเองมี ให้ดวงวิญญาณของหานเฉิงอ๋องได้กลับมาตภูมิของตัวเอง บัณฑิตอย่างพวกเขาจะอยู่เฉยได้อย่างไรกัน!

ทว่า ตอนนี้พวกเขาถูกจับขังอยู่ในคุก พวกเขาจึงทำให้ได้เพียงแนะนำให้พี่สะใภ้คนนี้เป็นคนออกหน้าแทน

เมื่อเดินออกมาจากคุกสตรีกลางคนพยายามตั้งสติมั่น นางเดินร้องไห้ไปยังจวนว่าการตลอดทางพลางตัดพ้อว่าสามีของนางแทงคนของทางการจริง หากคนทางการเสียชีวิต นางจะไม่ว่าเลยที่สามีของนางต้องชดใช้ด้วยชีวิต ทว่า คนของทางการที่ถูกแทงยังมีชีวิตอยู่ เหตุใดสามีของนางต้องถูกตีตายอยู่ในคุกด้วย!

ข่าวการเสียชีวิตในคุกของคนขายเนื้อเป็นเหมือนน้ำมันราดลงบนใจของชาวบ้านจนทุกคนเดือดดาลขึ้นทันที คนของทางการใช้อำนาจในทางไม่ชอบ ตีชาวบ้านตายในคุก เรื่องทางการข่มเหงรักแกชาวบ้านคือเรื่องที่ทำให้ชาวบ้านโกรธแค้นได้ง่ายที่สุด พวกเขาเดินตามสตรีกลางคนไปยังจวนว่าการด้วยเพื่อดูว่าทางการจะรับผิดชอบเรื่องนี้เช่นไร

ผู้ใดจะคิดว่าเรื่องนี้ซับซ้อนกว่าที่ชาวบ้านซึ่งอยากตามไปดูเรื่องสนุกคิดไว้มากนัก ที่แท้เป็นเพราะเมื่อวานคนขายเนื้อรู้ว่าจักรพรรดินีต้าโจวไม่มีทางเดินทางมารับศพของหานเฉิงอ๋องกลับจากตงอี๋ด้วยตัวเอง เขารู้ว่าตอนนี้ต้าโจวกำลังให้ความสำคัญกับการเดิมพันกับต้าเยี่ยน นางไม่มีทางทำสงครามกับตงอี๋เพื่อหานเฉิงอ๋องและทหารเรือที่เสียชีวิตไปตอนนี้แน่นอน…