ตอนที่ 303 ให้ค่าได้สัมผัสความแข็งแกร่งของผู้ฝึกตนระดับครี่…
พอเฝ้ามองอย่างนิ่งเฉยไปที่เฟิงกงที่กําลังจะใช้ปลายนิ้วสัมผัสหุบเขาเทวะซูม หวงเสี่ยวหลงก็พลิกฝ่ามือเล็กน้อย ทําให้ปลายนิ้วของเฟิงกงที่จะสัมผัสหุบเขาเทวะซูมนั้นสัมผัสได้เพียงอากาศที่ว่างเปล่า
เฟิงกงที่กําลังดีใจสุดขีดและคิดว่าสมบัติสวรรค์นั้นกําลังจะได้กลายมาเป็นของเขาก็ตกตะลึงไปไม่กี่วินาที จากนั้นเขาก็เตรียมจะลงมือฆ่าหวงเสี่ยวหลง ในขณะที่เขากําลังจะลงมือฆ่าหวงเสี่ยวหลงและแย่งชิงสมบัติสวรรค์ หวงเสี่ยวหลงก็ได้พูดขึ้น “ไม่ใช่ว่าเจ้าต้องการถามเรื่องสมบัติที่อยู่ข้างล่างหุบเหวงั้นหรอ? หรือเจ้าสนใจสมบัติที่ข้าออกมากัน?”
เฟิงกงก็หยุดชะงักในสิ่งที่เขากําลังจะกระทํา
ในตอนนั้นเอง หวงเสี่ยวหลงก็ได้ปล่อยแรงกดดันอันทรงพลังออกมา กระแทกใสร่างของเฟงกงทําให้ร่างของเขานั้นกระเด็นถียหลังไปหลายสิบเมตร
“เจ้า!”เฟิงกงก็จ้องมองหวงเสี่ยวหลงอย่างโกรธเกรี้ยว และในเวลาเดียวกัน ภายในใจของเขานั้นก็รู้สึกตกใจมาก
แต่ก่อนที่เฟิงกงจะได้พูดออกมา ก็ได้มีลําแสงพุ่งออกมาจากฝามือของหวงเสี่ยวหลง และเมื่อลําแสงเหล่านั้นจางหายไป ก็ได้มีเห็ดเจ็ดสีปรากฏขึ้นในฝ่ามือของหวงเสี่ยวหลง ซึ่งมันส่องแสงออกมาอย่างสดใส
“เห็ดวิญญาณ 7 สี!” ทั้งเฟิงกงและไต่ลี่ก็อุทานออกมาพร้อมกัน ดวงตาของเฟิงกงนั้นเปล่งประกายแสงแห่งความโลภออกมาอย่างปิดไม่มิด เห็ดวิญญาณ 7 สี นั้นเป็นโอสถวิญญาณระดับสูงที่ใช้สําหรับบ่มเพาะปราณฉี และเห็ดวิญญาณ 7 สีที่มีอายุมากกว่า 1พันปีนั้นเป็นสิ่งที่หายากมากและเห็ดวิญญาณ 7สีที่มีอายุมากกว่าหมื่นปีนั้นถือได้ว่าเป็นสมบัติล้ําค่า! แค่เพียงใช้สายตามองครั้งเดียว เฟิงกงก็สามารถคาเดาได้ว่าเห็ดวิญญาณ 7 สีนี้มีอายุประมาณ 4 หมื่นปี
เห็ดวิญญาณ 7 สี อายุ 4 หมื่นปี ! เฟิงกงก็หายใจเข้าออกอย่างรุนแรงมากขึ้น
ในขณะนั้น ก็ได้มีแสงสว่างวาบขึ้นในมือของหวงเสี่ยวหลง ครั้งนี้ ได้มีต้นพืชสีม่วงที่มีใบ 9 ใบปรากฏขึ้นข้างๆเห็ดวิญญาณซึ่งมันแผ่กลิ่นอายกอันสูงส่งพร้อมกับรัศมีสีม่วงอันสง่างาม
“หญ้าม่วง9ใบ!” ดวงตาของเฟิงกงก็แดงกําราวกับจะมีเลือดไหลออกมา
หญ้าม่วง9ใบ! เป็นโอสถรักษาในตํานาน!
การกินหญ้าม่วง9ใบซึ่งมีอายุมากกว่าพันปีไปนั้นจะช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของผู้ที่กินไม่ว่าเขาจะมีสภาพใกล้ตายเพียงใด ถ้าหากมันมีอายุ1หมื่นปี แม้ว่าเส้นเลือดและเส้นลมปราณจะพังทลายหรือทะเลปราณจะแตกเป็นเสี่ยง หากกินหญ้าม่วง9ใบอายุหมื่นปีหล่ะก็ มันก็จะช่วยฟื้นฟูสภาพให้กลับมาเป็นอย่างเดิมได้สมบูรณ์แบบ
หญ้าม่วง9ใบอันนี้ก็มีอายุเท่ากับเห็ดวิญญาณ 7 สี ซึ่งก็คือประมาณ 4หมื่นปี!
หญ้าม่วง9ใบ 4 หมื่นปี!
อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าหวงเสี่ยวหลงจะมีอารมณ์เล่นกับเฟิงกง เขาจึงได้เอาสมุนไพรออกมาเรื่อยๆ
“ผลหยางสุดขั้ว!”
“โสมโลหิตม่วงร่างคน!”
“ดอกบัวเขียวชอุ่ม!”
โอสถในตํานานแต่ละอันก็ได้ปรากฏขึ้นในมือของหวงเสี่ยวหลงไปเรื่อยๆ ทําให้เฟิงกงรู้สึกตื่นเต้นจนเริ่มร้องไห้พร้อมกับร่างกายสั่นไหวราวกับได้รับความเจ็บปวดจากโรคลมบ้าหมูแม้กระทั่งศิษย์ของเขา-ไต่ลี่ที่รู้สึกอับอายจากการทําชุดเปียกโชกเพราะความตื่นเต้น
พอจ้องมองเหล่าโอสถในตํานานทั้งหลาย เฟิงกงก็ลืมเลือนเรื่องสมบัติสวรรค์เมื่อกี้นี้
หวงเสี่ยวหลงสุ่มเลือกเอาสมุนไพรวิญญาณออกมาจากโอสถวิญญาณนับร้อนที่เขามี เมื่อหวงเสี่ยวหลงรู้สึกกระตุ้นความสนใจจนพอ เขาก็ได้หยุดลง จากนั้นเขาก็หัวเราะออกมาในขณะที่จ้องมองสีหน้าของเฟิงกงและไต่ลี่ แล้วพูดออกมาว่า “ที่ก้นหุบเหว ไม่เพียงข้าได้พบสมุนไพรวิญญาณเหล่านี้ ข้ายังได้พบโอสถวิญญาณระดับเทวะ สี ชิ้นอีกด้วย”
“โอสถวิญญาณระดับเทวะ!” ตั้ง 4ชิ้น!!
เฟิงกงและไต่ลี่ก็เนื้อตัวสั่นไหวอย่างเห็นได้ชัด …
“นอกจากนี้ โอสถวิญญาณทั้ง 4 นั้นยังเป็นโอสถวิญญาณระดับเทวะ ขั้นสูงด้วย” หวงเสี่ยวหลงก็พูเพิ่มไปอย่างจริงจัง
โอสถวิญญาณระดับเทวะขั้นสูง!! พวกเขาก็รู้สึกขาไร้เรี่ยวแรง
“แต่ข้าใช้พวกมันบ่มเพาะไปจนหมดแล้ว” หวงเสี่ยวหลงก็พูดออกมาต่อ
“ว่าไงนะ?!”ศิษย์และอาจารย์ที่รู้สึกตื่นเต้นก็เกือบจะลื่นล้มลงกับพื้นราวกับถูกสายฟ้าผ่าใส่
“เจ้า เจ้า เจ้าใช้พวกมันทั้งหมดเลยงั้นหรอ?!”เฟิงกงก็ใช้ดวงตาแดงก่ําจ้องมองหวงเสี่ยวหลงราวกับเขาไม่สามารถทนรอกลืนกินหวงเสี่ยวหลงได้ เขารู้สึกเจ็บใจเมื่อคิดถึงโอสถวิญญาณระดับเทวะชั้นสูงทั้ง 4 ชิ้น
โอสถวิญญาณระดับเทวะชั้นสูง แถมยังตั้ง 4ชิ้น!
เขานั้นติดอยู่ในระดับเซียนเทียนขั้นที่ 10 ชั้นสูงมากสองร้อยปีแล้ว ถ้าหากเขามีโอสถวิญญาณระดับเทวะเหล่านั้น โอกาสที่เขาจะทะลวงเข้าสู่ระดับเทวะนั้นก็จะเพิ่มขึ้นถึง 9 ใน 10 ส่วน!
“เจ้า! เจ้าใช้มันทั้งหมดได้อย่างไร?!”เฟิงกงที่จ้องมองหวงเสี่ยวหลงด้วยความโกรธแค้นก็ตะโกนใส่หวงเสี่ยวหลงด้วยอารมณ์ที่สุมในอกราวกับว่าโอสถวิญญาณระดับเทวะเหล่านั้นเป็นของเขาหวงเสี่ยวหลงไม่ควรใช้พวกมัน เพราะพวกมันสําคัญสําหรับเขามาก!
หวงเสี่ยวหลงก็อดกลั้นไม่ให้ยิ้มออกมา “ทําไมข้าจะใช้พวกมันไม่ได้? ข้าหน่ะเป็นคนพบพวกมันด้วยซ้ําไป”
เฟิงกงก็ได้สติ ชายหนุ่มคนนี้เป็นคนพบโอสถวิญญาณระดับเทวะทั้ง 4 ชิ้นนั้นคือความจริง
“เจ้าหนู จงส่งสมบัติสวรรค์ เห็ดวิญญาณ 7 สี หญ้าม่วง 9 ใบ และโอสถวิญญาณอื่นๆมาแต่โดยดี!” พอเฟิงกงใจเย็นลง เขาก็พูดสั่งหวงเสี่ยวหลง “เมื่อข้าได้สมบัติสวรรค์และโอสถวิญญาณอันอื่นแล้ว ข้าจะปล่อยเจ้าไป!”
แม้ว่าเฟิงจะสัมผัสได้ว่าหวงเสี่ยวหลงทําตัวแปลกๆ ที่แสดงสมบัติสวรรค์และโอสถวิญญาณอันล้ําค่ามากมาย แต่เขาก็ไม่ได้สนใจรายละเอียดเล็กน้อยใดๆเลย แค่เพียงระดับเซียนเทียนขั้นที่ 10 ชั้นกลางไม่ต้องกล่าวถึงระดับเซียนเทียนขั้นที่ 10ชั้นกลาง-สูง แม้กระทั่งระดับเซียนเทียนขั้น ที่ 10ชั้นสูงก็ยังไม่สามารถประลองกับเขาได้เกินร้อยกระบวนท่า
พอมาถึงจุดๆนี้ ไต่ลี่ก็ได้เดินเข้าหาเฟิงกงจากด้านหลังแล้วถูกมืออย่างมีความสุข “ท่านอาจารย์ สมุนไพรพวกนั้น ข้าขอ…?”
เฟิงกงก็มองไปที่ลูกศิษย์ของเขาและพยักหน้า “ไม่จําเป็นต้องกังวล เจ้าจะได้ส่วนแบ่งแน่นอนหลังจากนี้ข้าจะให้โสมโลหิตม่วงร่างคนกับเจ้า”
ไต่ลี่ก็ตัวสั่นไหวไปด้วยความสุขและแสดงความขอบคุณเฟิงกง “ขอบคุณท่านอาจารย์ขอบคุณท่านอาจารย์!”
เฟิงกงก็โบกมืออย่างไม่ใส่ใจ ไต่ลี่ก็เลยล่าถอยไปด้านข้างอย่างเคารพ จากนั้นเป็นกงก็หันมาสนใจหวงเสี่ยวหลงแล้วถามออกมาด้วยน้ําเสียงไม่รีบร้อน “เจ้าหนู คิดเสร็จหรือยัง? เจ้าจะเลือกส่งสมบัติสวรรค์และโอสถวิญญาณมาให้ข้าแล้วออกไปอย่างมีความสุขหรือเลือกจะนอนอยู่กันหุบเหว? ข้าแนะนําให้เจ้าเลิกคิดหวังที่จะหลบหนี ข้าได้บรรลุถึงระดับเซียนเทียนขั้นที่ 10 ชั้นสูงสุดมานานกว่าสองร้อยปีแล้ว และตอนนี้อีกเพียงครึ่งก้าวข้าก็จะทะลวงเข้าสู่ระดับเทวะ ต่อหน้าข้าเจ้าไม่มีทางหลบหนีไปได้หรอก”
หลบหนี? หวงเสี่ยวหลงก็ส่ายหัวแล้วมทองไปอีกด้านด้วยความขบขัน “ครึ่งก้าวเทวะงั้นหรือ?สมบัติสวรรค์และโอสถวิญญาณอยู่ในมือข้า มาเอาไปเองสิถ้าหากเจ้าทําได้” หวงเสี่ยวหลงนั้นก็ต้องการทดสอบความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขา
ครึ่งก้าวระดับเทวะนั้นก็เป็นคู่มือที่ดีที่สุด ถ้าหากเป็นผู้ฝึกตนระดับเซียนเทียนขั้นที่ 10 ชั้นสูงธรรมดาหวงเสี่ยวหลงคงไม่เสียเวลาแน่
เฟิงกงก็รู้สึกอึ้งในคําพูดของหวงเสี่ยวหลง จากนั้นเขาก็เย้ยหยันออกมา “เจ้าหนู เนื่องจากเจ้าร้องขอความตาย งั้นก็อย่าโทษข้าแล้วกัน”ในขณะที่เขาพูดเสร็จ หมัดของเฟิงกงก็ได้พุ่งไปหาห วงเสี่ยวหลง
“ข้าจะแสดงพลังของผู้ฝึกตนครึ่งขั้นเทวะให้ดูเป็นขวัญตา!”
“ความแข็งแกร่งของผู้ฝึกตนระดับครึ่งขั้นเทวะนั้นไม่ใช่สิ่งที่ผู้ฝึกตนระดับเพียงแค่เซียนเทียนขั้นที่ 10 ชั้นกลางอย่างเจ้าจะจินตนการได้!”
ปราณฝ่ามือขนาดยักษ์ก็ได้พุ่งไปพร้อมกับแผ่กระจายเพลิงสีม่วงออกมาซึ่งทําให้เกิดลมกรรโชกขึ้น แต่ก่อนที่ปราณฝ่ามือจะเข้าใกล้หวงเสี่ยวหลง ก้อนหินเล็กใหญ่ที่อยู่บริเวณใกล้เคียงต่างถูกบดขยี้จากแรงที่ถูกปล่อยออกมาจากปราณฝ่ามือให้แหลกเป็นเสี่ยงๆ
และในจังหวะนั้น หวงเสี่ยวหลงก็ได้ยกแขนซัดหมัดออกไปปะทะกับหมัดของเฟิงกงอย่างตรงๆ
เฟิงกงก็เย้ยหยันออกมาอีกรอบเมื่อเขาเห็นการกระทําของหวงเสี่ยวหลง “อ่อนหัดนัก!” ผู้ฝึกตนระดับเซียนเทียนขั้นที่ 10 ชั้นกลางต้องการป้องกันการโจมตีจากผู้ฝึกตนระดับครึ่งก้าวเทวะในการปะทะกันซึ่งๆหน้างั้นหรือ? เขาก็สามารถึงจินตนาการถึงฉากที่หวงเสี่ยวหลงถูกซัดกระเด็นออกไปด้วยหมัดของเขาได้เลย
ณ ตอนนี้เอง ในที่สุดหมัดของหวงเสี่ยวหลงและเฟิงกงก็ได้ปะทะกัน ทําให้เกิดระเบิดดังขึ้นเศษฝุ่นทรายต่างกระจายไปทั่วอากาศในขณะเดียวกันแรงที่เกิดจากการปะทะอันน่าหวาดหวั่นส่วนใหญ่นั้นก็ได้พุ่งออกไปในทิศทางของเฟิงกง
ใบหน้าของเฟิงกงก็ทิ้งตึงในขณะที่เขารีบๆซัดหมัดออกไปใส่แรงปะทะที่พุ่งมาหาเขาซึ่งงทําให้แรงปะทะพวกนั้นกระจายไปได้สําเร็จ แม้ว่าเขาจะทําได้สําเร็จ แต่จากแรงปะทะได้ทําให้เขากระเด็กถอยหลังไปค่อนข้างไกล
ทันที่รอบๆก็จมลงสู่ความเงียบสงบ
ไต่ลี่ก็จินตนาการถึงฉากที่อาจารย์ของเขาคงสามารถจัดการกับชายหนุ่มผมดําได้อย่างง่ายได้และได้เห็นตัวเขาเองกําลังดูดซับโสมโลหิตม่วงร่างคนอยู่ แต่พอเขามองเห็นอาจารย์ของเขาถูกบังคับให้ถอยร่นเขาก็อ้าปากค้างอย่างตกตะลึงออกมา
แต่หวงเสี่ยวหลงยังยืนอยู่ที่เดิมโดยไม่ขยับ
