ตอนที่ 309 ดูดซับไข่มังกรปฐพี
พอมองดูไข่ขนาดมโหฬาร ดวงตาของหวงเสี่ยวหลงก็เปล่งประกายออกมา ไขใบนี้จะต้องเป็นไข่มังกรปฐพีอย่างไม่ต้องสงสัย
ไข่มังกรปฐพี อ่า!! ไข่นี้เต็มไปด้วยแก่นแท้มังกร!
หวงเสี่ยวหลงก็รู้สึกตื่นเต้น หลังจากที่เขาดูดซับแก่นแท้มังกรจากไข่ใบนี้ บางทีมันอาจจะทําให้เขาบรรลุระดับเซียนเทียนขั้นที่ 10 ชั้น สูงสุด! หรืออาจจะบรรลุปถึงระดับ….!
ระดับเทวะ!
หวงเสี่ยวหลงก็ใช้เวลาสักครู่ในการสงบสติของตัวเองแล้วรู้สึกใจเล็กน้อย ถ้าก่อนหน้านี้เขาคิดขึ้นได้และเขาไม่ได้รีบร้อนฆ่าพวกมันทั้งสองหล่ะก็ เขาคงสามารถถามถึงสถานที่ที่พวกมันทั้งสองได้ไปพบไข่มังกรปฐพีอันนี้ ถ้าหากมันอยู่ภายในถ้ำมังกรโบราณหล่ะก็ บางทีมันอาจจะของดีๆเหลือทิ้งไว้ก็ได้
ครูต่อมา หวงเสี่ยวหลงก็ได้ออกจากบริเวณแห่งนั้นหลังจากที่เขาได้จัดการศพทั้งสองแล้ว
ตอนนี้ เขาต้องการสถานที่อันปลอดภัยเพื่อดูดซับแก่นแท้ที่อยู่ในไข่มังกรปฐพี ส่วนสําหรับสถานที่ที่เรียกว่าเมืองผีที่กําลังจะปรากฏขึ้นนั้น เขาก็เก็บไว้คิดทีหลัง
ทุกครั้งที่เมืองผีปรากฏขึ้น มันจะคงอยู่ประมาณหนึ่งเดือนแล้วจึงหายไป หลังจากที่เขาดูดซับแก่นแท้มังกรไปแล้วค่อยลงมือตอนนั้นก็ยังไม่สาย นอกจาก การปรากฏตัวของเมืองผีนั้นมักจะทําให้เกิดการต่อสู้แย่งสมบัติอันรุนแรงขึ้น ดังนั้นหวงเสี่ยวหลงจึงไม่รีบร้อน
ครึ่งชั่วโมงต่อมา หวงเสี่ยวหลงก็ได้เข้าไปในโพรงต้นไม้ใหญ่ที่อยู่บนเส้นทางที่ขึ้นไปภูเขา ต้นไม้ต้นนี้มีเส้นรอบวงประมาณคนสิบคนโอบ ซึ่งหวงเสี่ยวหลงได้ใช้ใบไม้และกิ่งไม้หนามาปกปิดหลุมที่เจาะขึ้น นอกจากหลุมนี้มีความสูงจากพื้นดินประมาณ 20 เมตรซึ่งเป็นสิ่งที่ยากจะมองเห็น
หวงเสี่ยวหลงหันไปมองรอบๆ และพบว่าโพรงต้นไม้ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติอันนี้สามารถรองรับคนได้ถึง 15คน หลุมทางออกนั้นอยู่สูงกว่าพื้นประมาณความสูงของผู้ใหญ่หนึ่งคน ดังนั้นผู้คนที่อยู่ด้านนอกคงไม่มีใครสามารถมองเห็นคนที่นั่งอยู่ข้างในได้
ภายในหลุมต้นไม้แห่งนี้ หวงเสี่ยวหลงก็ได้เอาหุบเขาเทวะซูมออกแล้วเข้าไปในวิหารซูมพร้อมกับเอาไข่มังกรปฐพีออกมา
เปลือกของไข่มังกรปฐพีนั้นมีความหนามากกว่าเหล็ก การดูดซับแก่นแท้ผ่านเปลือกไข่นี้คงเป็นการยากแน่แถมมันยังช้ามากด้วย อย่างไรก็ตาม ความยากแบบนี้ก็เป็นเพียงสิ่งที่เกิดขึ้นกับคนอื่นซึ่งไม่ใช่สําหรับหวงเสี่ยวหลง เนื่องจากเขานั้นมีเตาพันอสูรที่อยู่ภายในเจดีย์หลิงหลง
จากนั้นเขาก็ได้เรียกเจดีย์หลิงหลงออกมาแล้วส่งปราณเข้าไปในเตาพันอสูรและเปิดการใช้งานขายอาคมกลืนกินพันปีศาจเพื่อดูดไข่มังกรปฐพีเข้าไปในเตา จากนั้นเขาก็ได้เปิดใช้งานหวนคืนสู่สวรรค์และปฐพี ทําให้มีแสงที่อยู่รอบไข่มังกรปฐพีที่สั่นไหวสว่างจ้ามากขึ้น
10 นาทีผ่านไป แสงสีเหลืองอันสดใสที่เป็นตัวแทนของธาตุดินก็ได้ส่องสว่างออกมาจากช่องระหว่างฝาเตาและปากเตาพร้อมกับเส้นพลังงานอันเล็กน้อยที่ไหลออกมา แม้ว่าเส้นพลังนี้จะออกมาเพียงเล็กน้อย แต่พลังงานที่บรรจุอยู่ในเส้นนี้กลับมากมายจนน่าตกตะลึง
หวงเสี่ยวหลงก็ดีใจเมื่อเห็นสิ่งนี้ จากนั้นเขาก็ได้ใช้ฝ่ามือเปิดฝาเตาและดูดเอาแก่นแท้มังกรปฐพีเข้าสู่ร่าง จากนั้นเขาก็รีบเคลื่อนปราณตามเคล็ดวิชาเทพอสูรเพื่อดูดซับพลังงานจากไข่มังกรปฐพี
ทันที่ที่แก่นแท้มังกรเข้าสู่ร่างกายของเขา หวงเสี่ยวหลงรู้สึกได้ว่า เส้นลมปราณทุกส่วน ทะเลปราณและตันเถียนของเขานั้นเต็มไปด้วยพลังงานอันแข็งแกร่งที่พลุ่งพล่านไปทั่วทุกครั้งที่ทะเลป ราณ เส้นลมปราณ และตันเถียนของเขาดูดซับพลังงานเหล่านั้นและเปลี่ยนให้กลายเป็นปราณ พวกมันก็จะขยายขนาดเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
สําหรับหวงเสี่ยวหลง ทะเลปราณ เส้นลมปราณ และตันเถียนของเขานั้นราวกับทะเลทรายที่เดือดแห้งแต่ทว่าแก่นแท้มังกรนั้นราวกับน้ำที่ถูกใส่ลงเพื่อช่วยฟื้นฟูทะเลทรายอันเดือดแห้ง และแม้จะผ่านไปนานแค่ใหนทะเลปราณ เส้นลมปราณและตันเถียนของเขานั้นก็เต็มอิ่มสักที
หนึ่งชั่วโมง สองชั่วโมงผ่านไป..
มังกรดําและมังกรฟ้าที่บินอยู่เหนือหัวหวงเสี่ยวหลงอยู่นั้นก็ได้คํารามออกมาอย่างตื่นเต้น ยิ่งหวงเสี่ยวหลงดูดซับแก่นแท้มังกรมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งทําให้จิตวิญญาณมังกรคู่ของเขาแข็งแกร่งขึ้น ตัวใหญ่ขึ้น และมีตัวตนจริงมากขึ้น
สําหรับจิตวิญญาณมังกรคู่ทั้งสองของหวงเสี่ยวหลง แก่นแท้มังกรนั้นจะต้องเป็นของบํารุงที่ดีที่สุดสําหรับพวกมันอย่างไม่ต้องสงสัย ในขณะที่หวงเสี่ยวหลงทําการดูดซับแก่นแท้มังกรต่อไปนั้น จิตวิญญาณมังกรคู่ของเขาก็เติบโตขึ้นและทรงพลังมากขึ้น
หนึ่งวันผ่านไป
ร่างกายของหวงเสี่ยวหลงก็ได้ส่งสว่างรัศมีสีทองออกมาและในห้องโถงวิหารซูมี่นี้เองก็ได้มีกลิ่นอายแก่นแท้มังกรฟุ้งกระจายไปทั่ว แม้กระทั่งต้นไม้เพลิงไร้ชื่อที่เขาเอามาปลูกในวิหารซูมีก็ยังสงแสงอันอ่อนโยนออกมา ถ้าหากมีใครมองดูใกล้ๆหละก็ เขาสามารถสังเกตเห็นได้ว่าต้นไม้เพลิงไร้ชื่อนี้กําลังดูดซับแก่นแท้มังกรอันเบาบางที่ไหลเวียนอยู่ในอากาศอย่างช้าๆ
ต้นไม้เพลิงไร้ชื่อกลับดูดซับแก่นแท้มังกรด้วย
แม้จะเป็นแบบนั้นมันก็ทําเพียงดูดซับแก่นแท้มังกรที่ลอยอยู่ในอากาศซึ่งเป็นสิ่งที่หวงเสี่ยวหลงขับออกมา ดังนั้นมันก็ไม่ได้มีผลกระทบต่อการดูดซับแก่นแท้มังกรในร่างของหวงเสี่ยวหลงเลยแม้แต่น้อย
เมื่อผ่านไป 3 วัน ต้นไม้เพลิงไร้ชื่อก็ได้ออกมาผลออกมาซึ่งมันก็คือผลไม้สีแดงเพลิงที่ส่องประกายระยิบระยับอันเสน่ห์หาและมันก็ห้อยอยู่ตามกิ่ง
เวลาได้ผ่านไปอย่างรวดเร็ว 10 วันก็ได้ผ่าน
รัศมีสีทองที่เปล่งออกมาจากร่างหวงเสี่ยวหลงนั้นก็เข้มข้นขึ้นซึ่งมันได้ทําให้เกิดแสงสีรุ้งขึ้นในวิหารซูม
ในขณะที่ต้นไม้เพลิงไร้ชื่อกําลังดูซับแก่นแท้มังกรอยู่นั้น มันก็เติบโตขึ้นมากกว่าเดิมกิ่งไม้อันเขียวชอุ่มของมันนั้นเหมือนกับเมฆเพลิงที่ดูนุ่มนิ่มและส่องแสงสีทองแดง หวงเสี่ยวหลงนั้นกําลังนั่งอยู่ใจกลางข่ายอาคมพระพุทธ 10 องค์และด้วยความบังเอิญพื้นที่รอบนี้เองก็ถูกปกคลุมไปด้วยแสงจากเมฆเพลิงอันอ่อนนุ่ม
จากไกลๆ เขาดูเหมือนมังกรเพลิงที่กําลังหลับ เทียบกับ 10 วันที่แล้ว กลิ่นอายรอบตัวหวงเสี่ยวหลงนั้นทรงพลังขึ้นมากกว่าเดิม 2 เท่า
ผ่านไปครึ่งเดือน
ในวันนี้ จู่ๆแสงอันสดใสที่สว่างไปทั่วห้องโถงก็ได้ดับลงไปทันที ในห้องโถงแห่งนี้ก็ดูราวกับเวลาได้หยุดลง แต่เมื่อพลังงานแสงอันน่าหวาดกลัวก็ได้ระเบิดออกมาจากร่างของหวงเสี่ยวหลง มันได้ทําให้มิติของหุบเขาซูมนั้นสั่นไหวอย่างรุนแรง
จากนั้นกลิ่นอายของมังกรอันยิ่งใหญ่ก็ได้ไหลทะลักไปทั่วห้องโถงซึ่งกลิ่นอายพวกนี้มาจากหวงเสี่ยวหลงนั่นเอง
เมื่อหวงเสี่ยวหลงลืมตา ท้องฟ้าของโลกด้านนอกเหนือต้นไม้ยักษ์ที่เขาใช้เป็นแหล่งหลบซ่อนนั้นก็ได้เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว
ครึ่งเดือนผ่านไป หวงเสี่ยวหลงใช้เวลาถึงครึ่งเดือนในการดูดซับพลังงานจากไข่มังกรใบนี้แก่นแท้ที่อยู่ในไข่มังกรนั้นมีไว้เพื่อฟูมฟักมังกรที่แท้จริง สั้นๆก็คือหวงเสี่ยวหลงได้ดูดซับมังกรนั่นเอง
ตอนนี้ ร่างกายทุกส่วนของหวงเสี่ยวหลงนั้น ไม่ว่าจะเป็น ทะเลปราณ เส้นลมปราณ เลือดเนื้อของเขานั้นต่างเต็มไปด้วยปราณมังกรอันบริสุทธิ์ ในห้องโถงวิหารซูมีนั้นเต็มไปด้วยกลิ่นอายมังกรอันพลุ่งพล่านซึ่งไม่ได้เป็นของจิตวิญญาณมังกรคู่ของหวงเสี่ยวหลงแต่เป็นของหวงเสี่ยวหลงเอง
จากนั้นเขาก็ได้ใช้สัมผัสวิญญาณตรวจสอบร่างกาย หวงเสี่ยวหลงก็พบว่าเส้นลมปราณของเขา นั้นขยายใหญ่กว่าเดิมถึง 6เท่าและมันยังแข็งแกร่งกว่าเดิมด้วย นอกจากนี้เส้นลมปราณแต่ละเส้นนั้นราวกับมังกรที่แท้จริงที่กําลังดูดซับพลังวิญญาณรอบๆตลอดเวลา
ในพื้นที่บริเวณเหนือตันเถียนของหวงเสี่ยวหลง ก็มีปราณแก่นแท้ไปราวมตัวกันตรงนั้นซึ่งพวกมันราวกับเศษผลึกเหลว
“นี่มัน!” หวงเสี่ยวหลงก็ประหลาดใจและรู้สึกดีใจขึ้นมา ในที่สุดปราณภายในที่อยู่ในตันเถียนของเขานั้นก็ได้เปลี่ยนแปลงไปเป็นปราณแก่นแท้แล้ว! ผลึกคริสตัลเหลวนี้กําเนิดขึ้นมาจากปราณแก่นแท้ที่เหมือนจะทรงพลังกว่าที่เขาคาดคิดไว้ ด้วยการไหลเวียนปราณแก่นแท้ในร่างเขาก็สามารถสัมผัสได้ว่าความแข็งแกร่งทางร่างกายของเขานั้นเพิ่มขึ้นมาก
การบ่มเพาะปราณฉีของหวงเสี่ยวหลงนั้นได้มาระดับเซียนเทียนขั้นปลาย-สูงสุดแล้ว แม้ว่าเขาค่อนข้างจะผิดหวังเล็กน้อยที่เขาไม่ได้บรรลุระดับเทวะ เขาก็ยังพอใจ เพราะการที่ก้าวเข้าสู่ระดับเทวะนั้นไม่ได้ง่ายขนาดนั้น สําหรับสมบัติที่ท้าทายสวรรค์อย่างไข่มังกรปฐพีนั้น เป็นไปไม่ได้ที่มันจะช่วยให้ผู้ฝึกตนระดับเซียนเทียนทะลวงเข้าสู่ระดับเทวะได้ภายในหนึ่งเดือน
“ได้เวลาเดินทางไปเมืองผีแล้ว” หวงเสี่ยวหลงก็ยืนขึ้นแล้วพึมพําออกมา ดวงตาของเขาก็เปล่งแสงออกมาพร้อมกับที่เขได้ปลดปล่อยแรงกดดันออกมา ถ้าหากเขาเจอจ้าวเฉินอีกหล่ะก็ เขาก็มั่นใจว่าเขาสามารจะต่อกรกับจ้าวเฉินในระดับเดียวกันได้โดยไปเปิดเผยการมีอยู่ของเคล็ดวิชาซูมีเทวะ!
