ตอนที่ 1455 เดาไม่ออก
ไป๋ชิงเหยียนกวาดสายตามองไปทางทหารเรือคนอื่นๆ จากนั้นกล่าวขึ้น “ให้ทุกคนอดกลั้นกันมานาน ทุกคนคงร้อนใจมากแล้ว ทุกคนไม่ต้องมากพิธี พวกเราเข้าไปปรึกษาเรื่องการรบกับตงอี๋ในกระโจมเถิด”
“ฝ่าบาทตรัสมีเหตุผลพ่ะย่ะค่ะ” หลิวซูเฉิงพยักหน้ารัว “เชิญพ่ะย่ะค่ะ!”
หลู่หยวนเผิงเห็นไป๋ชิงเหยียนเดินตามหลิวซูเฉิงเข้าไปด้านในจึงยืดอกตรง ทว่า พี่สาวไป๋ถูกเหล่าแม่ทัพเรือห้อมล้อมพาเข้าไปด้านในจนมองไม่เห็นเขาแม้แต่น้อย หลู่หยวนเผิงรีบกระชากร่างของซือหม่าผิงให้ตามเข้าไปด้านใน เขาต้องหาโอกาสสนทนากับพี่สาวไป๋เป็นการส่วนตัวเพื่อขออนุญาตพี่สาวไป๋นำทัพเล็กออกไปช่วยเหลือพี่สาวของตัวเองที่ตงอี๋ให้ได้
แม่ทัพทหารเรือที่ไม่รู้จักนิสัยของไป๋ชิงเหยียนเดินตามหลังแม่ทัพต้าโจวและกองทัพไป๋เข้าไปในกระโจม จากนั้นหันไปกล่าวกับเจียงไหวเซิงเสียงเบา “ฝ่าบาททรงเด็ดขาดและปราดเปรียวยิ่งนัก เมื่อมาถึงก็เสด็จไปที่จวนที่ว่าการก่อน ต่อมาเสด็จไปที่หมู่บ้านชาวประมง ตอนนี้เสด็จมายังค่ายทหารของพวกเราโดยไม่หยุดพักผ่อนแม้แต่น้อย พระองค์ไม่คิดจะพักผ่อนเลยหรืออย่างไรนะ” เจียงไหวเซิงยิ้มออกมาน้อยๆ ทว่า ไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมาทั้งสิ้น เขาตบบ่าของสหายเบาๆ “ไปกันเถิด”
เจียงไหวเซิงพอจะเดาได้ว่าเหตุใดไป๋ชิงเหยียนถึงรีบร้อนถึงเพียงนี้ เหตุผลแรกน่าจะเป็นเพราะนางอยากแสดงให้ทุกคนเห็นว่านางต้องการทำลายล้างแคว้นตงอี๋จริงๆ อีกเหตุใดน่าจะเป็นเพราะนางอยากจบสงครามครั้งนี้ให้เร็วที่สุดจะได้ส่งผลกระทบต่อการเดิมพันกับต้าเยี่ยนน้อยที่สุด
เมื่อทุกคนเดินเข้าไปด้านในหลิวซูเฉิงรีบสั่งให้คนนำตะเกียงไฟมาแขวนเพิ่มบริเวณแผนที่มหาสมุทรทันที จากนั้นหลิวซูเฉิงแนะนำบรรดาแม่ทัพเรือให้ไป๋ชิงเหยียนได้รู้จัก
ไป๋ชิงเหยียนมองไปทางแผนที่แวบหนึ่ง นางปลดเสื้อคลุมกันลมยื่นให้เว่ยจง จากนั้นฟังหลิวซูเฉิงอธิบายแผนการรบ เมื่อเอ่ยถึงปัญหาที่อาจเกิดขึ้นบนเรือรบเจียงไหวเซิงจึงกล่าวขึ้น “ก่อนหน้านี้ทหารเรือลาออกจากกองทัพไปมาก เรือรบหลายลำจึงไม่ได้ใช้งานนานแล้ว ตอนนี้ทหารเรือเหล่านั้นกำลังทยอยกลับมาตามคำประกาศเรียกของฝ่าบาท หากฝ่าบาททรงรีบร้อนทำสงครามเกรงว่าอู่เรือคงเร่งสร้างเรือรบลำใหม่ให้พวกเราไม่ทัน ทว่า พวกเราสามารถให้คนซ่อมแซมเรือรบเก่าที่ไม่ได้ใช้งานได้พ่ะย่ะค่ะ”
ไป๋ชิงเหยียนพยักหน้า “เรือรบขนาดใหญ่ที่ทันสมัยที่สุดกำลังเร่งสร้างอยู่ เมื่อสร้างเสร็จพวกเขาจะส่งเรือเหล่านั้นมาทางแม่น้ำ อย่างช้าไม่น่าจะเกินวันที่ยี่สิบเก้าเดือนนี้ก็น่าจะทยอยมาถึงทั้งหมด ทว่า พวกเราควรเตรียมแผนสำรองไว้ด้วย!”
เซียวรั่วไห่ เซียวรั่วเจียงและเฉินซิ่งเซิงเดินทางไปยังแคว้นตงอี๋แล้ว เสิ่นชิงจู๋จะมาพร้อมกับเรือรบเหล่านั้น
“หากเป็นเช่นนั้นกระหม่อมขอบังอาจทูลเสนอแผนการรบที่พวกกระหม่อมปรึกษากันก่อนหน้านี้ให้ฝ่าบาททรงทราบพ่ะย่ะค่ะ” เจียงไหวเซิงกล่าวขึ้นช้าๆ เขาเสนอแผนการรบที่พวกเข้าคิดว่าเหมาะสมที่สุดให้ไป๋ชิงเหยียน เขากลัวว่าไป๋ชิงเหยียนจะไม่คุ้นเคยกับสงครามทางทะเลจึงกล่าวอย่างค่อยเป็นค่อยไป
ไป๋ชิงเหยียนฟังอย่างตั้งใจ ไม่มีสีหน้าหงุดหงิดแม้แต่น้อย หญิงสาวพยักหน้าเป็นระยะเพื่อสื่อว่าตนเข้าใจในสิ่งที่เจียงไหวเซิงกล่าว บางครั้งก็ใช้นิ้วชี้ไปยังตำแหน่งมหาสุมทรหรือเกาะที่เจียงไหวเซิงกล่าวถึงบนแผนที่เพื่อสอบถามว่าใช่ตำแหน่งเดียวกันหรือไม่ เจียงไหวเซิงประหลาดใจมาก ไป๋ชิงเหยียนชี้ไม่ผิดเลยสักตำแหน่ง เห็นได้ชัดว่าหญิงสาวศึกษาแผนที่ทางทะเลมาก่อนหน้านี้แล้ว
เมื่อพวกเจียงไหวเซิงกล่าวจบ ไป๋ชิงเหยียนจึงกล่าวขึ้น “ข้อได้เปรียบของต้าโจวก็คือพวกเรามีพื้นที่และทรัพยากรที่อุดมสมบูรณ์กว่าตงอี๋ จำนวนของประชากรทั้งหมดของตงอี๋รวมกันยังไม่ถึงหนึ่งในสิบของต้าโจวเลยด้วยซ้ำ ดังนั้นกองกำลังทหารและความสามารถของพวกเขาก็ย่อมด้อยกว่าพวกเราเช่นกัน!”
เจียงไหวเซิงมองไปทางไป๋ชิงเหยียนที่ดวงตาเปล่งประกายท่ามกลางแสงไฟนิ่ง จากนั้นยกมือคารวะหญิงสาว “ฝ่าบาททรงมีแผนการรบในพระทัยแล้วใช่หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ ได้โปรดชี้แนะพวกเราด้วยพ่ะย่ะค่ะ…”
“พวกเราจะเริ่มออกรบในวันที่ห้า เดือนสิบ เรือรบลำใหม่ของพวกเราจะมาถึงช้าสุดในวันที่ยี่สิบเก้า เดือนเก้า เมื่อรวมกับเรือรบเก่าที่จะซ่อมแซมเสร็จในวันที่หนึ่ง เดือนสิบ พวกเราจะออกเดินทางจากท่าของเมืองจินกว่างพร้อมกันในวันที่ห้า…” ไป๋ชิงเหยียนชี้ไปที่ท่าเรือเมืองจิ่นกว่างในกระบะทรายซ้อมรบ จากนั้นชี้ไปยังเกาะยาวแห่งหนึ่งกลางมหาสมุทร “ต้าโจวนำทัพออกรบอย่างเอิกเกริก ทหารเรือลาดตระเวนของแคว้นตงอี๋ต้องสังเกตเห็นอย่างแน่นอน พวกเขาต้องส่งกองทัพออกมาต่อต้านต้าโจว กองทัพของต้าโจวที่มีกำลังมากกว่ากองทัพของตงอี๋หลายสิบเท่าจะกวาดล้างกองทัพเรือของตงอี๋ให้สิ้นซากอยู่ที่บริเวณนี้!”
ไป๋ชิงเหยียนต้องการปะทะกันอย่างซึ่งๆ หน้า ไม่ได้ต้องการลดความสูญเสียให้น้อยที่สุดอย่างที่เจียงไหวเซิงคิด
“หลังจากนั้นเรือรบยักษ์กลุ่มที่สองจะแล่นมาถึงเมืองจินกว่างภายในวันที่สิบ เดือนสิบ “ไป๋ชิงเหยียนหันไปทางเฉิงหย่วนจื้อและหลิ่วผิงเกา “กองทัพต้าโจวซึ่งนำโดยแม่ทัพหลิ่วผิงเกามีหน้าที่คุ้มกันชายฝั่งของต้าโจวไว้ให้ดี ทหารกองทัพไป๋ทุกคนขึ้นเรืออ้อมเกาะวนไปทางตะวันออก จากนั้นมุ่งหน้าไปยังแคว้นตงอี๋ วันที่สิบสองเดือนสิบจงบุกขึ้นฝั่งทางเมืองกวาตู้ของแคว้นตงอี๋ ทำลายล้างตงอี๋ให้ได้ภายในสามวัน!”
ไป๋ชิงเหยียนใช้นิ้วเคาะลงบนกระบะทรายอีกครั้ง จากนั้นหยัดกายตรง “เราไม่คุ้นเคยกับสงครามทางทะเล ดังนั้นเราจะไม่ออกคำสั่งกับพวกเจ้า ครั้งนี้ต้าโจวจะส่งทหารออกไปเต็มกำลัง พวกเราต้องทำให้ตงอี๋หายสาบสูญไปจากใต้หล้าแห่งนี้ให้ได้!”
เมื่อเจียงไหวเซิงได้ยินไป๋ชิงเหยียนกำหนดวันที่กองทัพจะบุกขึ้นไปบนฝั่งของตงอี๋ทางเมืองกวาตู้เรียบร้อยก็รู้ทันทีว่าไป๋ชิงเหยียนวางแผนเรื่องหมดตั้งแต่เดินทางมายังเมืองกว่างจินแล้ว
“ฝ่าบาททรงหมายความว่าจะเอาชนะด้วยกำลังทหารทั้งหมดที่มีหรือพ่ะย่ะค่ะ ทว่า หากเป็นเช่นนี้เกรงว่าพวกเราต้องใช้ทุนและเสบียงเป็นจำนวนมาก มันอาจส่งผลกระทบต่อการเดิมพันของแคว้นได้” หลิวซูเฉิงเริ่มกังวล “หากฝ่าบาททรงวางแผนไว้แล้ว กองทัพไป๋สามารถเคลื่อนทัพไปทั้งกองทัพได้ ทว่า ทหารเรือไม่จำเป็นต้องไปทั้งหมดพ่ะย่ะค่ะ!”
“เรามองออกว่าแผนการรบของพวกท่านค่อนข้างรัดกุมเพราะพวกท่านต้องการช่วยต้าโจวประหยัดเงิน ทว่า การประหยัดเงินปล่อยให้เป็นหน้าที่ของกรมการคลังเถิด ทุกท่านอย่าทำเกินหน้าที่เลย มิเช่นนั้นใต้เท้าเว่ยปู้จิ้งแห่งกรมการคลังคงว่างเกินไปแล้ว” ไป๋ชิงเหยียนกล่าวด้วยรอยยิ้มน้อยๆ “ที่สำคัญเราไม่ต้องการประหยัดเงินในสงครามครั้งนี้ เราจะยกทหารไปทั้งกองทัพ เราจะทำให้แคว้นตงอี๋ เทียนเฟิ่งและต้าเยี่ยนได้เห็นว่าผู้ที่กล้ารุกรานต้าโจว ต้าโจวจะทำลายมันให้ย่อยยับ!”
ไป๋ชิงเหยียนต้องหาทางใช้เงินอย่างชอบธรรม เช่นนี้เสิ่นเทียนจือจะได้ผลักดันการใช้ตราสารหนี้ในแคว้นต้าเยี่ยนได้
“หากไม่ทำสงครามก็ว่าไปอย่าง ทว่า หากทำแล้ว พวกเราต้องยกทัพไปอย่างเอิกเกริก ให้ทุกคนได้รู้ว่าไม่มีผู้ใดสามารถแตะต้องคนของต้าโจวได้!” น้ำเสียงของไป๋ชิงเหยียนหนักแน่นทรงพลัง เต็มไปด้วยความหยิ่งทะนงในแบบที่จักรพรรดิของแคว้นควรมี
แม่ทัพต้าโจวทุกคนที่อยู่ในที่นี้รู้สึกฮึกเหิมขึ้นทันทีที่ได้ยินคำกล่าวของไป๋ชิงเหยียน
“ใช่แล้ว! แคว้นเล็กอย่างตงอี๋กล้าก่อความไม่สงบตอนที่ต้าโจวกำลังเดิมพันแคว้นกับต้าเยี่ยน ต้าเยี่ยนคอยหนุนหลังพวกนั้นอยู่ พวกเราต้องทำให้พวกเขารู้ว่าต่อให้ต้าโจวกำลังเดิมพันแคว้นกับต้าเยี่ยนอยู่พวกเราก็สามารถทำลายล้างตงอี๋และเทียนเฟิ่งได้โดยไม่แพ้เดิมพันต้าเยี่ยน!”
เจียงไหวเซิงเข้าใจแล้วว่าไป๋ชิงเหยียนมีจุดประสงค์อื่นอยู่เบื้องหลังการทำสงครามในครั้งนี้ ประการแรกหญิงสาวคงอยากทำสงครามให้เทียนเฟิ่งและต้าเยี่ยนเห็น…
ส่วนจุดประสงค์อื่น…เจียงไหวเซิงไม่ได้อยู่ในตำแหน่งสูงส่งเดียวกับไป๋ชิงเหยียนดังนั้นเขาจึงเดาไม่ออก
