20…ไม่สิ ศัตรูที่ล้อมเราอยู่ตอนนี้น่าจะมีจำนวนราวๆ 30 ตัว แล้วเลเวลยังอยู่ระหว่าง 14 ถึง 18 นี่ยังเป็นแค่จำนวนที่มองเห็นได้ เพราะมอนสเตอร์ตัวก่อนหน้านี้บอกผมว่ามอนสเตอร์ชนิดนี้ยังมีความสามารถซุ่มโจมตีอีกด้วย ผมจึงมองไม่เห็นอีกฝ่ายภายใต้สถานะแบบนั้น
นี่เป็นสถานการณ์ที่แย่ที่สุดตั้งแต่เคยมีมาเลยทีเดียว…
มองทางตำแหน่งของแรนดอลก่อนหน้านี้ หมอนั่นไม่รู้ว่าหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่!
หมอนั่นมีหน้าที่ต้องคุ้มกันพวกเราไม่ใช่หรอกเหรอ? จะหนีไปแบบนี้เหรอ?
“ฮีล นายน่าจะมองสถานการณ์ของพวกเราตอนนี้ออกนะ?”
“อืม…ทำอย่างไรดี? ขะ…ข้าไม่อยากถูกมอนสเตอร์พวกนั้นกิน!”
“นายมีเวทสนับสนุนสายวายุเท่าไหร่?”
“…‘เงาขั้นสุด’ ‘กำแพงใบมีด’ ‘เกราะสายลม’”
“เวลาในการร่ายล่ะ?”
“ถ้าต้องการปล่อยไปทั้งหมด อย่างน้อยก็หนึ่งนาทีมั้ง?”
“ปล่อยสกิลทั้งหมดมาที่ตัวฉัน! ฉันจะพานายออกไป!”
“ดะ…ได้!”
ฮีลยกไม้คทาของตัวเองขึ้นมา เริ่มร่ายคาถาพึมพำ เขาแตกต่างจากผม คนบนโลกนี้ใช้เวทมนตร์ได้อย่างไม่ง่ายดาย และจำเป็นต้องท่องคาถาของเวทมนตร์ ยิ่งเป็นเวทมนตร์ที่ทรงพลังก็จำเป็นต้องร่ายคาถานาน
แต่ผมใช้ปุ่มและพลังความคิดปล่อยเวทมนตร์…คนทั่วไปคงไม่กล้าแม้แต่จะคิด?
และขณะที่ธาตุสีเขียวกำลังรวมตัวกันบนตัวฮีลไม่หยุด จัมเปอร์หลายตัวก็วิ่งออกมาจากในป่าแล้ว!
โธ่เอ๊ย ผมเริ่มนึกถึงเกมเทิร์นเบส1 พวกแกเข้ามาทีละตัวไม่ได้เหรอ?
เวทมนตร์แบบนี้ก็ไม่อาจขัดขวางพวกมันได้ ก่อนจะปล่อยเวทมนตร์คงทำได้เพียงต้านทานไว้สักพัก เวทมนตร์สายลม ‘เงาขั้นสุด’ เร่งความเร็วได้ 100% แตกต่างจาก ‘เร่งความเร็ว’ 30% ของนักรบราวฟ้ากับดิน
โธ่เอ๊ย อย่างน้อยของที่ดรอปจากตัวเสือดาวก็ค่อนข้างคุ้มค่า ไม่งั้นคงเหมือนครั้งก่อน ที่ดาบอัศวินที่ญารินมอบให้ผมเล่มนั้นเสียหายในการต่อสู้ทันที ทั้งที่เป็นของที่ผู้หญิงให้ผมมาอย่างไม่ง่ายดายแท้ๆ…จนถึงแม้เป็นซากผมก็ยังเก็บรักษาไว้อย่างดี
“อัญเชิญดาบน้ำแข็ง ดาบยาวอสูรสีคราม!”
ในความคิดของผม การเล่นแร่แปรธาตุน่าจะเป็นอาชีพที่สร้างสิ่งของหรือยาต่างๆ นานาได้ แต่นึกไม่ถึงว่าในสถาบันยังมีแผนกหลอม อีกทั้งยังสามารถสร้างอาวุธตามภาพได้ด้วย
ถึงแม้ดาบจะไม่เลว แต่สำหรับผมที่ชอบเล่นเกม Monster Huntxx แล้ว ก็ยังคุ้นเคยกับท่าทางของดาบยาวหรือดาบคู่มากกว่า
เพราะงั้น ผมจึงวาดรูปร่างของดาบยาวในความทรงจำออกมา เอาไปให้แผนกหลอมสร้าง และคนของแผนกหลอมพวกนั้นก็ดูตื่นเต้นกับภาพของผมมาก หลังจากคัดปัญหาบางส่วนบนภาพวาดของผมแล้ว ก็สร้างดาบยาว 80 เซนติเมตรออกมาได้
ดาบยาวที่ยาวเกินกว่า 90 เซนติเมตร? อย่าล้อกันเล่นหน่า ผมใช้ของแบบนั้นไม่ไหวหรอก…
อีกทั้งเวทมนตร์อัญเชิญดาบน้ำแข็งดูเหมือนจะมีผลต่ออาวุธทุกชนิด เมื่อติดตั้งดาบยาวแล้วใช้อัญเชิญดาบน้ำแข็งก็สามารถเสริมความแข็งแรงของดาบได้
ทั้งยังรวมกับคริสตัลที่ฝังบนดาบยาว พลังก็เพิ่มขึ้นไม่น้อย
ดาบยาวอสูรสีคราม+1 (สายน้ำแข็ง) (ฝังแล้ว) พลังโจมตีเพิ่มขึ้น 800 เพิ่มการแช่แข็ง (30%) ลดความเร็ว (50%)
ทว่า แม้ว่าสวมใส่ดาบยาวแล้วความเร็วจะไม่เพิ่มขึ้น แต่ถ้าอยากโจมตีอีกฝ่าย…ก็ทำได้เพียงทำให้พวกมันช้าลงก่อน!
“ผู้ยับยั้งดินแช่แข็ง! โล่น้ำแข็ง! บุกทะลวง! โล่กระแทก!”
เวทมนตร์เป็นชุดทำให้เสีย MP ไป 440 หน่วย เสียไปหนึ่งในสี่ของ MP ทั้งหมดของผม หลังจากอัพหนึ่งเลเวล MP ของผมกลายเป็น 1,400 รวมกับการทำสมาธิก่อนหน้าจึงมีทั้งหมด 1,680 หน่วย ถึงแม้จะดูเหมือนเสียไปไม่มาก แต่หากไม่ดื่มยามานาไปด้วย การฟื้นฟูด้วยอัตราความเร็ว 3 หน่วยต่อวินาทีนี้คงน่าปวดหัวมาก ถึงจะดื่มยาเพิ่ม 10 หน่วยต่อวินาทีก็ไม่ได้เร็วเท่าไหร่เลย
ทว่าตามลำดับการปล่อยเวทมนตร์นี้ ก็สามารถทำให้ได้ประสิทธิภาพสูงสุด
ความสามารถของ ‘ผู้ยับยั้งดินแช่แข็ง’ ทำให้ความเร็วของมอนสเตอร์ในรัศมีห้าเมตรลดลงครึ่งหนึ่ง แต่ก็ไม่ทำให้เกิดการบาดเจ็บ ทว่าสำหรับสัตว์อสูรอย่างจัมเปอร์ที่อาศัยความเร็วในการต่อสู้ก็เรียกได้ว่าเป็นฝันร้ายทีเดียว
ลดความเร็วกลางอากาศตรงหน้าผมคือการรนหาที่ตาย การบุกโจมตีภายใต้โล่น้ำแข็ง เป้าหมายที่ถูกผมโจมตีจะมีการบาดเจ็บ x2 ของพลังโจมตีของผม
พลังโจมตี 940 รวมกับพลังโจมตีของดาบยาว 800 แล้วคูณอีกเท่าตัว ก็แปลว่าคราวนี้จะก่อให้เกิดการบาดเจ็บถึง 3,480 หน่วย แม้สำหรับจัมเปอร์ที่มีเลือด 60,000 จะถือว่าไม่เยอะ แต่เป้าหมายของผมไม่ใช่การทำให้จัมเปอร์เกิดการบาดเจ็บ
แต่เป็นการทำให้พวกมันหยุดลง!
ประโยชน์ที่สูงที่สุดของโล่กระแทกคือทำให้อีกฝ่ายอยู่ในสภาวะมึนงง แล้วก็…ของชิ้นนี้ยังเป็นของที่โจมตีเป็นวงกว้างด้วย
ถึงแม้ลดความเร็วครึ่งหนึ่งจะยังเร็วอยู่ แต่ว่า…สำหรับผมแล้ว มันก็พอให้ผมโจมตีถูกพวกมันได้
สิ่งที่ผมเชี่ยวชาญที่สุด…ก็คือการยิง ไม่ว่าเป็นการใช้ปืนหรือใช้เวทมนตร์ ขอเพียงอยู่ในความเร็วระดับหนึ่ง ก็ไม่มีเป้าไหนที่ผมจะยิงไม่โดน!
ต่อไปเป็นเวลาของผมแล้ว!
“ธนูน้ำแข็ง! เสาน้ำแข็งลอบสังหาร! อุกกาบาตน้ำแข็ง!”
ก่อนหน้านี้มันมีความเร็วมากเกินไป ธนูน้ำแข็งจึงแค่ยิงโดน แต่ตอนนี้พวกมันต่างก็มึนงงกันหมด นั่นแปลว่าธนูน้ำแข็งกับเสาน้ำแข็งสามารถแทงถูกร่างกายของพวกมันได้แล้ว!
การทำร้ายหลายร้อยหลายพันอย่างต่อเนื่องพุ่งออกไป ร่างกายของอีกฝ่ายก็ถูกเสาน้ำแข็งแทงทะลุ จากนั้นก็ถูกธนูน้ำแข็งยิง และสุดท้าย…
“โทเทมน้ำแข็งx3!”
โทเทมน้ำแข็งสามต้นส่งพวกจัมเปอร์ลอยขึ้นฟ้าทันที ในขณะเดียวกัน HP ของพวกมันก็เหลือศูนย์
จัมเปอร์มรกตถูกจัดการ ได้รับค่าประสบการณ์ 40,000 ได้รับไอเทม เขี้ยวแห่งลม (ขนาดเล็ก)
จัมเปอร์มรกตถูกจัดการ ได้รับค่าประสบการณ์ 40,000 ได้รับไอเทม เขี้ยวแห่งลม (ขนาดเล็ก)
จัมเปอร์มรกตถูกจัดการ ได้รับค่าประสบการณ์ 40,000 ได้รับไอเทม เขี้ยวแห่งลม (ขนาดเล็ก)
เลเวลอัพเป็นเลเวล 13
การสังหารที่สุดจะรวดเร็ว! การต่อสู้สองครั้งนี้ถึงกับทำให้ผมเลเวลอัพเป็น 13 ทั้งยังใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีอีกด้วย
โชคดีที่ศัตรูปรากฏตัวจำนวนไม่มาก ไม่งั้นผมคงรับมือไม่ไหว
ถึงแม้การเก็บเลเวลจะรวดเร็ว แต่ขณะที่ผมทำเรื่องนี้จบ จัมเปอร์ตัวอื่นก็พุ่งออกมาจากป่าอย่างไม่ขาดสาย
อีกทั้งความเร็วยังเกินความคาดหมายของผม!
โจมตีหนึ่งตัวข้างหลัง ขณะเดียวกันก็กด ‘เพิ่มความเร็ว’ กับ ‘ความแข็งแรง’ ขึ้นมา ฉุดฮีลที่ร่ายเวทไปได้ครึ่งหนึ่ง ผมก็เร่งความเร็วไปยังช่องว่างที่จัมเปอร์สามตัวที่ตายไปปรากฏตัว
และขณะเดียวกัน แสงสีเขียวสามสายก็ปกคลุมรอบตัวผม ผมรู้สึกเหมือนร่างกายลอยขึ้นในพริบตา หายใจออกคำเดียวก็พุ่งเข้าไปในป่าทันที!
การฝึกฝนในเกมยิงปืนเป็นเวลานานทำให้การตอบสนองของผมค่อนข้างรวดเร็ว ถึงแม้ต้องหลบหลีกต้นไม้ในป่าก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไร
แต่ปัญหาคือ…
ถึงแม้กำลังของผมจะประคับประคองได้ แต่หากคงการเพิ่มความเร็วของเวทมนตร์ต่อไปคงจะลำบาก
เวทมนตร์ประเภทสนับสนุนใช้มานามากกว่าเวทโจมตีทั่วไป เวทเงาขั้นสุดนี้ผมก็เคยศึกษามา และการใช้มานาของมันอยู่ที่ประมาณ 300 หน่วย
ฮีลเลเวล 14 MP เดิมคือ 1,800 MP ของนักเวทเพิ่ม 40% เป็นทั้งหมด 2,520 ถ้าไม่นับการทำสมาธิ อย่างมากสุดเวทสนับสนุนของเขาก็ใช้ได้แปดครั้ง แถมครั้งหนึ่งเขาต้องใช้เวทให้ผมถึงสามเวทเพื่อป้องกันไม่ให้จัมเปอร์ข้างหลังโจมตี เอฟเฟกต์จึงคงอยู่ได้เพียงสิบนาที
แปลว่า อย่างมากครึ่งชั่วโมง พวกเราจะเจอวิกฤติใหญ่!
และขณะเดียวกัน…
ความเร็วของศัตรูข้างหลังกลับไม่ช้าลงแม้แต่นิดเดียว เทียบกับพวกผมแล้ว ความเร็วของอีกฝ่ายยังเร็วกว่านิดหน่อยด้วยซ้ำ
แบบนี้ผมคงเหนื่อยตายแน่…
ขณะที่ผมใกล้จะสิ้นหวัง จู่ๆ ผมก็เห็นความหวังอีกครั้ง!
มีชื่อของคนหลายคนปรากฏอยู่ในป่าไกลๆ! แม้ไม่รู้ว่าเป็นใคร แต่ในเมื่อพบกันแล้วก็นับเป็นวาสนา งั้นพวกเรามาคุยกันหน่อยเถอะ
ใช่ไหมล่ะ?
คำอธิบายสกิล :
ความแข็งแกร่ง : สกิลนักรบ ใช้มานา 40 หน่วย เพิ่มพลังเท่าตัว คงอยู่ได้ 10 นาที
โล่กระแทก : ใช้มานา 100 หน่วย กำหนดตำแหน่งภายในระยะ 10 เมตร ทำให้ศัตรูในรัศมีหนึ่งเมตรของตำแหน่งที่กำหนดเกิดสถานะมึนงง 100% สถานะมึนงงเป็นเวลาห้าวินาที ทำให้เกิดการบาดเจ็บ x2
เงาขั้นสุด : เวทมนตร์สายวายุ ใช้มานา 100 หน่วย เพิ่มความว่องไวให้กับบุคคลเดียว 100% เป็นเวลาสิบนาที
กำแพงใบมีด : เวทมนตร์สายวายุ ใช้มานา 120 หน่วย สร้างกำแพงใบมีดขึ้นในบริเวณของบุคคลคนหนึ่ง ใครที่พยายามโจมตีจะได้รับการบาดเจ็บจากผู้ร่ายเวทกับพลังโจมตีของผู้ร่ายเวท หนึ่งครั้งต่อห้าวินาทีเป็นเวลาห้านาที
เกราะสายลม : เวทมนตร์สายวายุ ใช้มานา 150 หน่วย พลังป้องกันของบุคคลหนึ่งเพิ่มขึ้น 120% เป็นเวลาห้านาที
เกมประเภทที่ต่อสู้กันเป็นเทิร์นโดยจะต้องรอถึงคิวของตัวเองถึงจะบังคับได้
