“ข้ายังนึกว่าเป็นใคร ที่แท้ก็กลุ่มที่อ่อนแอที่สุด”
ตอนแรกก็ไม่อยากใส่ใจ แต่ได้ยินประโยคนี้ก็ทำให้ผมโมโห
ชื่อของอีกฝ่ายลอยอยู่เหนือศีรษะ ทำให้ไม่อยากรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใครก็ไม่ได้ และถึงแม้ไม่มองก็เดาออกได้ ว่าคนพวกนี้คือลูกหลานชนชั้นสูงโง่ๆ เหล่านั้น
แน่นอน ผมไม่ได้มีความคิดเลือกปฏิบัติ ยังไงซะข้างๆ ก็ยังมีฮีลเพื่อนร่วมชั้นที่เป็นชนชั้นสูง ถ้าชนชั้นสูงทุกคนเป็นเหมือนกับเขาโลกก็คงสงบสุขนานแล้ว
น่าเสียดายที่มันเป็นไปไม่ได้
ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่น ถ้ามีใครกล้าพูดกับผมด้วยน้ำเสียงกวนบาทาแบบนี้ในสถานที่และเวลาอื่น ผมคงสั่งสอนบทเรียนให้เขาสักบทแทนพ่อแม่เขาแล้ว
และคนที่พูดชื่อว่าแองเจล่า ผมหยักศกสีคราม บนใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มคึกคะนอง ไม่รู้ว่าทำไมท่าทางนี้ถึงทำให้ผมเต็มไปด้วยความคิดอยากจะอัดเขา
ยิ่งกว่านั้นบนตัวก็ยังสวมชุดที่ตกแต่งไปด้วยเครื่องประดับมาเข้าร่วมการฝึกฝน หมอนี่คิดอะไรอยู่เนี่ย
แองเจล่า ปอมเปอี เลเวล 12 นักเวทน้ำ ชั่วร้าย โอหัง ชนชั้นสูงอาณาจักรวิท สมาชิกตระกูลปอมเปอี
แม้ไม่ต้องอ่านการแสดงสีหน้าของเขา ผมก็รู้ลักษณะนิสัยของอีกฝ่ายได้ทันที…ครั้งหน้าถ้ามีโอกาสคงต้องเพิ่มความสามารถนี้สักหน่อย
“แองเจล่า อย่าดูแคลนพวกเขาสิ ข้ารู้สึกว่าพวกเขาแข็งแกร่งกว่าที่เจ้าคิดไว้มาก”
ได้ยินคำพูดนี้ ผมจึงมองคนที่พูดด้วยความสงสัย
เมื่อมองเห็นอีกฝ่าย ความประทับใจแรกสุดคืออีกฝ่ายมีผมสีม่วงยาวแทบถึงขา แล้วเมื่อมองต่อไป ผมยาวแบบนี้ก็ไม่เพียงไม่ทำให้เกิดความไม่สอดคล้องกับรูปลักษณ์ของเธอ แต่กลับเรียกได้ว่าผมยาวเหยียดของเธอที่เหมาะสมกับรูปร่างสูงของเธอ ทำให้คนอื่นรู้สึกถึงความเคร่งขรึมที่บอกไม่ถูก
ยัยนี่…คงไม่ใช่นักบุญหญิงอะไรหรอกนะ? ออร่าของความกดดันและแฝงความเป็นมิตรแบบนี้ไม่ใช่คนทั่วไปจะมีได้เลย
แอน คลอเดีย เลเวล 14 นักเวทน้ำ เป็นกลาง ผู้มีพรสวรรค์ องค์หญิงอาณาจักรวิท สมาชิกราชนิกุลคลอเดีย เด็กสาวน้ำแข็งคราม ผู้ถือครองคำสาปต้องห้าม
เพ่งมองฉายาของเธอจนเสร็จผมจึงวางใจ ที่แท้ก็เป็นองค์หญิงนี่เอง…ก่อนหน้านี้ก็เคยรู้จักองค์หญิงสโนว์ของอาณาจักรเอส นึกไม่ถึงว่าไม่กี่วันนี้จะพบองค์หญิงอีกอาณาจักร
แต่คนนี้ดูสุขุมกว่าองค์หญิงสโนว์มาก นี่ถึงจะเป็นบุคลิกที่เหมาะสมขององค์หญิง
ยิ่งไปกว่านั้น…
ยัยนี่เป็นคนเดียวในสี่คนสายน้ำนี้ที่ไม่ได้มีชื่อสีแดง ก็หมายความว่า ยัยนี่ไม่มีเจตนาฆ่าฟันต่อผม
แม้ว่าจะหลอกลวงผม แต่ก็ไม่มีทางหลอกลวงระบบได้ใช่ไหม?
“เรียนองค์หญิง ท่านให้ค่าพวกเขาเกินไปแล้ว ถึงแม้ฮีลจะเป็นคนของตระกูลเบลค แต่อีกคนหนึ่งนั้นก็เป็นแค่พลเมืองธรรมดา คนที่ไม่มีสายเลือดสูงศักดิ์แบบพวกเรา ย่อมไม่ใช่คู่มือของพวกเรา”
ผมสีน้ำตาล ใบหน้าขาวซีดจนน่ากลัว คนที่กล่าวสุนทรพจน์อันสูงส่งนี้ออกมาคือชนชั้นสูงชื่ออีเลน
อีเลน ซิสเบล เลเวล 13 นักเวทน้ำ เป็นกลาง โอหัง ชนชั้นสูงอาณาจักรวิท สมาชิกสำรองของนักเวทราชสำนัก สมาชิกตระกูลซิสเบล
อืม ถึงจะไม่รู้รายละเอียดมากเท่าไหร่ ก็ดูเหมือนหมอนี่จะไม่อ่อนแอ แต่กลับเป็นคนที่ชอบคิดเองเออเอง
แต่ว่า…
ผมกลับรู้สึกไม่ดีต่ออีกคนที่เหลือ
??? ??? เลเวล ? ??? ??? ??? ??? ??? ???
ดูเหมือนเป็นแค่เด็กสาวผมหยักศกสีน้ำเงินเข้มอมยิ้มเล็กน้อยชัดๆ แต่ผมกลับมองผ่านอีกฝ่ายไม่ได้ ก็หมายความว่า เธอคนนี้เป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในที่นี้!
แย่มากๆ แล้วยัยนี่ที่อมยิ้มเล็กน้อยก็มาพร้อมชื่อสีแดง ถ้าวินาทีต่อมาเธออยากลงมือฆ่าพวกเรา ก็ไม่ใช่เรื่องที่ทำไม่ได้
ผมมองทางฮีล กลับพบว่าหมอนี่มองอีกฝ่ายด้วยแววตาเด็ดเดี่ยว จากนั้นก็เดินเข้าไป
หมอนี่คิดจะทำอะไร?
“สวัสดีตอนบ่าย องค์หญิงแอน ไม่ทราบว่าเจ้ายังจำข้าได้รึเปล่า?”
ฮีลพูดแบบนี้
“หยาบคาย! เจ้ากล้าพูดคุยกับองค์หญิงของพวกเราตรงๆ ได้อย่างไร!”
องค์หญิงแอนคิดจะพูดบางอย่าง แองเจล่าที่อยู่ข้างๆ กลับเอ่ยปากก่อน
ยิ่งไปกว่านั้น หมอนี่ยังเอาไม้คทาของเขาออกมาทันที ธาตุเวทมนตร์สีน้ำเงินเข้มเริ่มสะสมที่ไม้คทาของอีกฝ่าย
ในขณะเดียวกัน ลวดลายเวทมนตร์เริ่มรวมตัวเหนือไม้คทาของเขา…ลวดลายเวทมนตร์นี้คือธนูน้ำแข็ง!
“ฮีลระวัง! โล่น้ำแข็ง ธนูน้ำแข็ง”
ผมรีบพุ่งเข้าไป โล่น้ำแข็งตั้งขวางระหว่างพวกเขาและฮีล จากนั้นธนูน้ำแข็งก็พุ่งไปที่ไม้คทาของแองเจล่า
ไม้คทาของแองเจล่ากลายเป็นก้อนน้ำแข็งต่อหน้าแววตาตกตะลึงของเขา แม้กระทั่งวงเวทข้างในด้วย!
ฮึ่ม ถ้าไม่ใช่เพราะกังวลเรื่องเด็กสาวลึกลับข้างหลังนั้นจะโจมตี เมื่อกี้ผมคงยิงธนูน้ำแข็งทะลุหัวใจหมอนั่นไปแล้ว ระยะห่างเมื่อกี้ผมทำได้แน่นอน!
ผมพาฮีลถอยไประยะที่ปลอดภัยแล้ววางเขาลง
“ไม่เป็นไรใช่ไหม?”
“อืม…”
ตอนนี้ฮีลเพิ่งได้สติกลับมา เห็นได้ชัดว่าหมอนี่ไม่ได้เตรียมต่อสู้แล้วยังระแวดระวังน้อยเกินไป
“เจ้า…เจ้ากล้าแตะต้องข้า เจ้าชนชั้นต่ำ!”
แองเจล่าโยนไม้คทาที่ถูกแช่แข็งทิ้งไว้ข้างๆ และไม่รู้ว่าเขาเอาไม้คทาอีกด้ามที่เหมือนกันราวกับแกะมาจากที่ไหน
ร่ำรวยจริงๆ! ไอ้หมอนี่! ไม่เอาก็ให้ฉันสิ! ตอนนี้ฉันยังมีแค่ไม้คทาที่ขายที่สถาบันเอง!
ไม้คทาราคาตั้ง 3,000 เหรียญทอง แพงกว่าดาบไม่รู้ตั้งเท่าไหร่! แล้วหมอนี่ก็เป็นชนชั้นสูง ต้องใช้ของที่ดีที่สุดแน่นอน ราคาคงมากกว่านั้นแน่
ธาตุน้ำสีน้ำเงินเริ่มสะสมอีกครั้ง ในขณะเดียวกัน ลวดลายเวทมนตร์ใหม่ก็เริ่มก่อตัวบนไม้คทาเขา…พระเจ้า หมอนี่มาถึงเลเวลนี้ได้ยังไงกันเนี่ย? ความเร็วการร่ายมนตร์ยังช้ากว่าฮีลซะอีก
“นายแสดงตลกอยู่เหรอ?”
ผมใช้ ‘บุกทะลวง’ ไปตรงหน้าเขา จากนั้นก็ต่อยหน้าเขาทันที
“นี่ฉันต่อยแทนฮีล ไม่ต้องขอบคุณ”
แม้ว่าการโจมตีทางกายภาพของผมจะอ่อนแอ แต่ความรู้สึกเจ็บปวดก็ถูกส่งไปให้เขาได้
แองเจล่าที่ถูกผมต่อยก็ปิดใบหน้าแล้วถอยหลังไปสองสามก้าว ไม่สนใจไม้คทาในมือ แต่กลับเอากระจกออกมาส่องดูใบหน้าตัวเอง
“บ้าเอ๊ย…หน้าข้า…”
“ไอ้โง่เอ๊ย”
หมดคำพูดจริง ถูกต่อยก็สังเกตหน้าตัวเองก่อน หมอนี่มันโง่เหรอ?
“ไอ้นี่ ข้าจะให้เจ้าเห็นดีแน่!”
พูดจบ หมอนี่ก็เอาไม้คทาอีกด้ามออกมา
หืม? ของนี่ดูไม่เหมือนกับไม้คทาก่อนหน้า? หรือว่าหมอนี่ยังมีของที่ดีกว่านี้อีก?
“ซิกซ์ หยุดเขา”
“เพคะ”
จู่ๆ ก็ได้ยินองค์หญิงแอนเอ่ยปาก ผมที่กำลังคิดจะหันศีรษะไปกลับรู้สึกถึงลมที่ผ่านผมไปแล้วพุ่งไปที่ด้านข้างแองเจล่า
ไม้คทาในมือแองเจล่าร่วงลง จากนั้นลายลมนั่นก็จากไปในครู่เดียว กลับไปอยู่ข้างแอนอีกครั้ง
เป็นเด็กสาวลึกลับคนนั้น! ตอนนี้ในมือเธอกำลังถือไม้คทาในมือแองเจล่าเมื่อครู่นี้ จากนั้นก็ส่งให้องค์หญิงแอน
“…ยอดเยี่ยม เขียนคำสาปต้องห้ามไว้บนไม้คทา แล้วใช้เวทหินมาเป็นเครื่องมือปกปิด อย่างน้อยมันก็มีมูลค่า 10,000 เหรียญทองสินะ? ครอบครัวเจ้าอ้างตัวว่าเป็นผู้สุจริตไม่ใช่เหรอ?”
“คือ…เรียนองค์หญิง…คือว่า…”
แม้แต่คนโง่ก็รู้ความผิดของตัวเอง ตอนนี้ท่าทางของแองเจล่าเรียกได้ว่าเปลี่ยนไปแล้วเปลี่ยนไปอีก
ผมค่อยๆ อาศัยจังหวะนี้ถอยกลับไปด้านข้างฮีล
“ครั้งต่อไปอย่าทำเรื่องอันตรายแบบนี้อีก คนเมื่อครู่นั้นลงมือได้ร้ายกาจมาก”
ใช่แล้ว ใช้ธนูน้ำยิงใส่คนในระยะประชิดเป็นเรื่องน่ากลัวมาก พลังของธนูน้ำทรงพลังแค่ไหน? คุณเคยโดนหัวฉีดน้ำล้างรถยิงไหมล่ะ? หนังลอกเป็นชั้นเลยล่ะ
“ขอโทษ เมื่อกี้ข้านึกว่าพวกเขาจะไม่โจมตี”
“อ่า ฉันไม่ได้เตือนเอง…เมื่อกี้นอกจากองค์หญิงแอนแล้ว คนอื่นล้วนเป็น….ศัตรูต่อพวกเรา”
ถ้าพูดว่าเจตนาฆ่าฟันคงทำให้เรื่องราวจบลงอย่างขึ้นแน่
“โอ้ ซิกซ์ เมื่อกี้เจ้าเปิดเผยความเป็นปรปักษ์เหรอ?”
“…ขออภัยองค์หญิง เมื่อครู่ไม่เจตนาฆ่าฟันจริงๆ เพคะ”
ยัยนี่ พูดออกมาแล้ว เด็กสาวลึกลับที่ชื่อว่า ‘ซิกซ์’ ถึงขนาดพูดคำว่าเจตนาฆ่าฟันออกมาตรงๆ
“อย่างนี้นี่เอง…แบบนี้ก็ดี”
องค์หญิงแอนรีบเดินมาตรงหน้าพวกเรา จากนั้นก็เอาบางสิ่งออกมาส่งให้ฮีล
“ฮีล นี่คือหัวใจคริสตัล ข้าให้เจ้า เพื่อแลกเปลี่ยนเพื่อนของเจ้ามาให้ข้ายืมได้ไหม”
“เอ๋!!!”
ไม่ใช่แค่ฮีลที่ประหลาดใจ ทุกคนต่างก็ส่งเสียงประหลาดใจออกมา
องค์หญิงแอน…คิดจะทำอะไรกันเนี่ย?
