รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 951 อะไรกันนี่ โปรดด้วยการควงดาบหรือ?!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

บทที่ 951 อะไรกันนี่ โปรดด้วยการควงดาบหรือ?!

บทที่ 951 อะไรกันนี่ โปรดด้วยการควงดาบหรือ?!

หลังติดต่อต้าเต๋อแล้ว หลิงอิน เสี่ยวหยา แมงมุมปริภูมิเวลาและอี้เหยาก็ออกจากเมืองชิงซาน เริ่มปฏิบัติการ

ในเมื่อวางแผนเปลี่ยนราชันแห่งความตายโบราณให้เป็นไส้ศึก แมงมุมปริภูมิเวลาก็มิต้องหลบซ่อน สามารถเผยตัวร่วมปฏิบัติการด้วยได้

ยามออกจากเมืองชิงซาน พวกนางทักทายต้นหลิวและก้อนหิน ต้นหลิวและก้อนหินก็ล่วงรู้แผนการของพวกนาง

“วางใจลุยได้เลย ข้าจะคอยจับตาดูสถานการณ์ด้านพวกเจ้า” ต้นหลิวเอ่ย

“ได้!”

“ขอบคุณพี่หลิว!”

พวกนางบอกลาต้นหลิวและก้อนหิน รวมตัวกับต้าเต๋อไปจากที่นี่ รอดักอยู่นอกอาณาจักร

จากข้อมูลที่ฝ่ายปริภูมิเวลาส่งมาให้ ราชันแห่งความตายโบราณยังไม่ออกเดินทาง

พวกเขาเฝ้าอยู่นอกอาณาจักร เตรียมกำราบราชันแห่งความตายโบราณที่นี่

“เตรียมตัวให้ดี ราชันแห่งความตายโบราณออกจากปรโลกแล้ว!”

ผ่านไปไม่นาน ฝ่ายปริภูมิเวลาส่งข่าวมาบอกแมงมุมปริภูมิเวลา ว่าราชันแห่งความตายโบราณออกเดินทางแล้ว

แมงมุมปริภูมิเวลารีบแจ้งข่าวนี้ต่อพวกหลิงอิน

“ดี!”

หลิงอินพยักหน้า ลูบจี้ตะขอตกปลาบนคอเรียวขาวผ่อง

นี่คือรางวัลที่คุณชายประทานให้ที่นางได้อันดับหนึ่งจากการแข่งขันตกปลาเมื่อคราวออกท่องเที่ยวกับคุณชายไปทั่ว

มีจี้ห้อยตะขอตกปลาชิ้นนี้อยู่ นางสามารถตกได้ทุกสิ่ง อีกทั้งอาศัยของสิ่งนี้จับสัมผัสเหตุการณ์รอบ ๆ เปลี่ยนสิ่งแวดล้อมให้เป็น ‘ลำธาร’ ไว้ตกปลา ให้ทุกอย่างอยู่ในการควบคุม

ครานี้ หลังราชันแห่งความตายโบราณมาถึงที่นี่นางจะรู้ได้ทันที

“อามิ…ข้าต้าเต๋อฝอ ข้าต้าเต๋อฝอไร้เกศา การโปรดสรรพสัตว์ต้องเป็นหน้าที่ของข้าต้าเต๋อฝอ!”

ต้าเต๋อคลี่ยิ้มกว้าง สายตาเปี่ยมไปด้วยความคาดหวัง

มือข้างหนึ่งของเขาถือหัวกะโหลก อีกมือถือไม้เคาะมู่อวี๋ เคาะหัวกะโหลกไม่หยุด

หัวกะโหลกนี้ก็คือมารกระดูก

นับแต่ที่มารกระดูกถูกต้าเต๋อกำราบคราวก่อน มารกระดูกก็เหลือเพียงส่วนศีรษะ ถูกต้าเต๋อจับเล่นในมือบ่อย ๆ ซ้ำต้าเต๋อยังใช้ข้ออ้างสวยหรูว่าทำเพื่อโปรดมัน

‘นี่มันเป็นการโปรดที่ไหน! โดนเคาะทุกวี่วัน! ร้องเรียน ข้าต้องการร้องเรียน! พระอมิตาภะพุทธเจ้ารีบออกมาสั่งสอนพุทธสาวกของท่านหน่อยเถิด หมอนี่มันจอมมารยิ่งกว่าจอมมารเสียอีก ถือเป็นการโปรดด้วยความรุนแรง!’

มารกระดูกร่ำร้องในใจ มันโดนเคาะจนแทบบ้า ต้าเต๋อไม่มีท่าทางอย่างพุทธสาวกสักนิด!

เวลาผ่านเลยไปอย่างรวดเร็ว สิ่งมีชีวิตไม่น้อยเข้าออกผ่านอาณาจักรนี้

ยามนี้อาณาจักรแห่งนี้เฟื่องฟูยิ่ง ถือเป็นอาณาจักรอันดับหนึ่งอย่างแน่นอน

หลิงอินตรวจจับโดยอาศัยพลังตะขอตกปลา มิได้พบความผิดปกติแต่อย่างใด สิ่งมีชีวิตที่เข้า ๆ ออก ๆ ที่นี่ล้วนปกติ

ทว่าผ่านไประยะหนึ่ง ดวงตาหลิงอินวาวโรจน์

นางจ้องมองชายชราอาภรณ์สีเทาผู้หนึ่งด้านหน้า สายตาจับจ้องไม่ปล่อย

ชายชราผู้นี้ภายนอกดูมิมีพิรุธ ปกติอย่างยิ่ง ดวงหน้าเปี่ยมเมตตา สูงส่งประหนึ่งเซียน ให้ความรู้สึกสบายใจอย่างยิ่ง

ทว่าความเป็นจริงหาใช่เช่นนั้นไม่

ชายชราผู้นี้ก็คือผู้ที่พวกเขารออยู่ ราชันแห่งความตายโบราณคนนั้น!

นางอาศัยพลังตะขอตกปลาสัมผัสถึงพลังปราณปรโลกจากตัวชายชรา!

ปรโลกมิได้เพิ่งปรากฏตัวออกมาคราแรก นางเคยข้องแวะกับปรโลกมาแล้ว จึงรู้จักพลังปราณของปรโลกดี

“ระวังตัวจริง…”

หลิงอินหรี่ตา

ราชันแห่งความตายโบราณมิได้เข้าไปในอาณาจักรตรง ๆ หากแต่อำพรางตนเป็นชายชราธรรมดา นับว่าแยบคายรัดกุม คิดแล้วคงกลัวถูกจับได้

หากมิใช่พวกเขาได้ข่าวล่วงหน้า ราชันแห่งความตายโบราณย่อมลอบเข้าอาณาจักรนี้ไปโดยมิมีผู้ใดรู้ตัว และด้วยนิสัยแยบคายเช่นนี้ของราชันแห่งความตายโบราณ บางทีอาจสืบทราบบางอย่างได้จริง ๆ หรืออาจทำบางอย่างสำเร็จจริง ๆ

ราชันแห่งความตายโบราณย่อมเห็นพวกหลิงอินเช่นกัน

เขาสะท้านใจ ผิดคาดนิดหน่อย

ก่อนมาเขาได้รับข้อมูลเกี่ยวกับหลี่จิ่วเต้ามามาก จึงจำได้ว่าเป็นพวกหลิงอิน รู้ว่าพวกหลิงอินคือผู้ติดตามอยู่ข้างกายหลี่จิ่วเต้า

‘มารอข้าอยู่ที่นี่หรือ’

เขาคิดในใจ

‘เป็นไปได้อย่างไรกัน พวกเขารู้ได้อย่างไรว่าข้าจะมา!’

เขาปัดความคิดนี้ตกไปทันที มองว่าที่พวกหลิงอินมาอยู่ที่นี่เป็นเรื่องบังเอิญ

ส่วนตัวเขาถูกจับได้เพราะพลังปราณปรโลกรั่วไหลออกไปหรือไม่นั้น เขามิเคยเป็นกังวล

เพราะเขาแข็งแกร่งมากพอ สะกดพลังปราณปรโลกในกายตัวเองทั้งหมด ไม่มีทางถูกจับได้เพราะเรื่องนี้

จากนั้นเขาก็มุ่งหน้าต่อราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ทว่าลมหายใจต่อมา หลิงอินก็เข้ามาขวางทางเขา พวกต้าเต๋อก็รู้ตัวอย่างรวดเร็ว เข้ามาล้อมเขาไว้

หัวใจของเขาพลันหนักอึ้ง ดูท่าตนจะคิดผิด พวกหลิงอินกำลังรอเขาอยู่จริง ๆ!

ผิดพลาดที่ขั้นตอนไหนกัน มีผู้ปล่อยข่าวหรือ?!

เขายิ้มเย็นในใจ ดูท่าคงมีหนอนบ่อนไส้ในปรโลกแล้วกระมัง!

ทว่าเขามิได้แสดงท่าทีเช่นนั้นออกมา

เขาแสร้งทำทีตกตะลึง ถามขึ้นว่า “ทุกท่านทำอะไร”

“โยนเรื่องจริงทิ้งไปก่อน เจ้าปลอมตัวได้ดีมาก! ทว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าต้าเต๋อฝอของเจ้าก็ยังไร้น้ำยา ปิดบังไม่มิดอีกต่อไป!”

ต้าเต๋อตวาด ไฉนเลยจะไม่เข้าใจอีก ชายชราตรงหน้าผู้นี้ต้องเป็นราชันแห่งความตายโบราณแน่นอน

มิฉะนั้น หลิงอินคงไม่เข้ามาหยุดเขาไว้

“ว่าอะไรนะ?”

ราชันแห่งความตายโบราณตาโต หน้าตาประหลาด

เหตุใดวาจาของต้าเต๋อถึงฟังดูแสลงยิ่งสำหรับเขา?!

อะไรคือ…โยนเรื่องจริงทิ้งไปก่อน?

ทว่าไม่นานเขาก็ตั้งสติได้ เขาถูกจับได้แล้วจริง ๆ

เขาถอนหายใจ เอ่ยขึ้นว่า “ในปรโลกของเรามีหนอนบ่อนไส้ของพวกเจ้าอยู่หรือ ผู้ใดกัน กุยอีซึ่งหนีกลับไปก่อนหน้านี้หรือไร”

กุยอี ผู้อาวุโสสูงสุดแห่งนิกายกระบี่โบราณโลกหลังฉากฝากตัวเข้าพวกกับปรโลกของพวกเขา คราวก่อนมายังอาณาจักรนี้เพื่อจัดการหลี่จิ่วเต้า พ่ายแพ้อย่างน่าอนาถ แต่โชคดีหนีกลับไปได้

คราวนี้การเดินทางของเขาถูกเปิดเผยจึงนึกถึงกุยอีเป็นคนแรก คิดว่ากุยอีคงแปรพักตร์เข้าเป็นฝ่ายเดียวกับหลี่จิ่วเต้า

“ไม่ใช่”

หลิงอีกล่าว “ฝ่ายปริภูมิเวลาเป็นผู้เปิดเผยการเดินทางของพวกเจ้าให้เรา พวกเรารู้ว่าเจ้าจะมาตั้งแต่ก่อนเจ้าออกเดินทางจากปรโลก นี่ก็มารอเจ้าอยู่ที่นี่นานแล้ว”

“ฝ่ายปริภูมิเวลา?”

ราชันแห่งความตายโบราณนัยน์ตาไหวระริก หมายความว่าอย่างไร

หรือว่าฝ่ายปริภูมิเวลาจับมือกับหลี่จิ่วเต้าแล้ว ไม่เป็นปฏิปักษ์กับหลี่จิ่วเต้าอีกต่อไป เลือกอยู่ข้างเดียวกับหลี่จิ่วเต้า

“เช่นนี้หมายความว่ามีหนอนบ่อนไส้จากปริภูมิเวลาอยู่ในหมู่พวกเราหรือ”

เขาหัวเราะเสียงเย็น

ข่าวของเขารั่วไหลตั้งแต่ยังไม่ทันออกมา ปรโลกมีหนอนบ่อนไส้อยู่แน่อย่างไม่อาจแย้ง

“คงใช่”

หลิงอินพยักหน้า ปรโลกไม่ธรรมดา ปริภูมิเวลาไฉนเลยจะรู้แผนการของปรโลกง่าย ๆ

เห็นได้ชัดว่าปริภูมิเวลาส่งไส้ศึกไปอยู่ในปรโลก

ในเรื่องนี้ นางคิดได้นานแล้ว

หลังทำให้ราชันแห่งความตายโบราณแปรพักตร์ เขาจะกระชากตัวไส้ศึกที่ฝ่ายปริภูมิเวลาส่งไปในปรโลกออกมา แล้วชักนำภัยไปสู่ปริภูมิเวลา ทำให้ฝ่ายปรโลกและฝ่ายปริภูมิเวลาเป็นปรปักษ์ต่อกัน

หากเป็นเช่นนี้ ทุกอย่างย่อมสมเหตุสมผล แมงมุมปริภูมิเวลาจักไม่ถูกสงสัย

“ไส้ศึกจากฝ่ายปริภูมิเวลาที่ไหน ข้าว่าเป็นไส้ศึกจากพวกเจ้ามากกว่ากระมัง!”

ราชันแห่งความตายโบราณแสยะยิ้ม “คิดจะทำให้ปรโลกของเราเป็นปฏิปักษ์กับปริภูมิเวลา พวกเจ้าวางแผนได้ดีนี่!”

เขาไม่เชื่อคำกล่าวของหลิงอิน ไม่คิดว่าเป็นไส้ศึกจากฝ่ายปริภูมิเวลา มองว่าเป็นอุบายยุแยงของหลิงอิน!

หลิงอินอยากเห็นปรโลกของพวกเขาเปิดศึกกับฝ่ายปริภูมิเวลา!

“อามิ…ข้าต้าเต๋อฝอ ข้าต้าเต๋อฝอไร้เกศา”

ต้าเต๋อเอ่ย “ตาเฒ่า ทะเลทุกข์ไร้ที่สิ้นสุด กลับตัวเสียแล้วจะเห็นฝั่ง! วันนี้ข้าจะโปรดเจ้าเอง เจ้าอยากให้ข้าเทศนาเจ้า หรือเทศนาเจ้าดี!”

เขาชักดาบธรรมะเล่มหนึ่งออกมา ชี้ไปที่ราชันแห่งความตายโบราณ

อะไรกัน

สีหน้าราชันแห่งความตายโบราณประหลาดขึ้นอีกครั้ง

ต้าเต๋อผู้นี้เป็นบรรพชิตจริงหรือ

โปรดด้วยการควงดาบ?

มีผู้ใดเทศนาเช่นนี้กัน!

ประหนึ่งโจรป่าก็มิปาน!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

Status: Ongoing

‘หลี่จิ่วเต้า’ ชายหนุ่มผู้ถูกส่งตรงจากดาวเคราะห์สีฟ้ามายังโลกแห่งการฝึกตน ทว่ากลับไร้ซึ่งคุณสมบัติใด ๆ ในการเข้าสู่วิถีผู้ฝึกตน เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหันมาตกปลา วาดภาพและเขียนกลอนขาย

อันที่จริงหลี่จิ่วเต้ารู้เพียงเล็กน้อยว่า เจ้าแมวน้อยที่มาหาตนเป็นครั้งเป็นคราวเพื่อขอปลากินนั้น แท้จริงแล้วคือพยัคฆ์ขาว ส่วนชายผมขาวที่แข่งเขียนพู่กันกับเขาเป็นตัวตนระดับบรรพกาล และที่จะลืมไปไม่ได้ สตรีผู้งดงามที่มาร้องขอให้เขาช่วยวาดรูปอยู่ทุกวัน นางถึงกับเป็นเซียนในตำนาน!

ชายหนุ่มนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง “เอาล่ะ…เช่นนั้น ข้าเป็นใครกัน?”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท