บทที่ 951 อะไรกันนี่ โปรดด้วยการควงดาบหรือ?!
บทที่ 951 อะไรกันนี่ โปรดด้วยการควงดาบหรือ?!
หลังติดต่อต้าเต๋อแล้ว หลิงอิน เสี่ยวหยา แมงมุมปริภูมิเวลาและอี้เหยาก็ออกจากเมืองชิงซาน เริ่มปฏิบัติการ
ในเมื่อวางแผนเปลี่ยนราชันแห่งความตายโบราณให้เป็นไส้ศึก แมงมุมปริภูมิเวลาก็มิต้องหลบซ่อน สามารถเผยตัวร่วมปฏิบัติการด้วยได้
ยามออกจากเมืองชิงซาน พวกนางทักทายต้นหลิวและก้อนหิน ต้นหลิวและก้อนหินก็ล่วงรู้แผนการของพวกนาง
“วางใจลุยได้เลย ข้าจะคอยจับตาดูสถานการณ์ด้านพวกเจ้า” ต้นหลิวเอ่ย
“ได้!”
“ขอบคุณพี่หลิว!”
พวกนางบอกลาต้นหลิวและก้อนหิน รวมตัวกับต้าเต๋อไปจากที่นี่ รอดักอยู่นอกอาณาจักร
จากข้อมูลที่ฝ่ายปริภูมิเวลาส่งมาให้ ราชันแห่งความตายโบราณยังไม่ออกเดินทาง
พวกเขาเฝ้าอยู่นอกอาณาจักร เตรียมกำราบราชันแห่งความตายโบราณที่นี่
“เตรียมตัวให้ดี ราชันแห่งความตายโบราณออกจากปรโลกแล้ว!”
ผ่านไปไม่นาน ฝ่ายปริภูมิเวลาส่งข่าวมาบอกแมงมุมปริภูมิเวลา ว่าราชันแห่งความตายโบราณออกเดินทางแล้ว
แมงมุมปริภูมิเวลารีบแจ้งข่าวนี้ต่อพวกหลิงอิน
“ดี!”
หลิงอินพยักหน้า ลูบจี้ตะขอตกปลาบนคอเรียวขาวผ่อง
นี่คือรางวัลที่คุณชายประทานให้ที่นางได้อันดับหนึ่งจากการแข่งขันตกปลาเมื่อคราวออกท่องเที่ยวกับคุณชายไปทั่ว
มีจี้ห้อยตะขอตกปลาชิ้นนี้อยู่ นางสามารถตกได้ทุกสิ่ง อีกทั้งอาศัยของสิ่งนี้จับสัมผัสเหตุการณ์รอบ ๆ เปลี่ยนสิ่งแวดล้อมให้เป็น ‘ลำธาร’ ไว้ตกปลา ให้ทุกอย่างอยู่ในการควบคุม
ครานี้ หลังราชันแห่งความตายโบราณมาถึงที่นี่นางจะรู้ได้ทันที
“อามิ…ข้าต้าเต๋อฝอ ข้าต้าเต๋อฝอไร้เกศา การโปรดสรรพสัตว์ต้องเป็นหน้าที่ของข้าต้าเต๋อฝอ!”
ต้าเต๋อคลี่ยิ้มกว้าง สายตาเปี่ยมไปด้วยความคาดหวัง
มือข้างหนึ่งของเขาถือหัวกะโหลก อีกมือถือไม้เคาะมู่อวี๋ เคาะหัวกะโหลกไม่หยุด
หัวกะโหลกนี้ก็คือมารกระดูก
นับแต่ที่มารกระดูกถูกต้าเต๋อกำราบคราวก่อน มารกระดูกก็เหลือเพียงส่วนศีรษะ ถูกต้าเต๋อจับเล่นในมือบ่อย ๆ ซ้ำต้าเต๋อยังใช้ข้ออ้างสวยหรูว่าทำเพื่อโปรดมัน
‘นี่มันเป็นการโปรดที่ไหน! โดนเคาะทุกวี่วัน! ร้องเรียน ข้าต้องการร้องเรียน! พระอมิตาภะพุทธเจ้ารีบออกมาสั่งสอนพุทธสาวกของท่านหน่อยเถิด หมอนี่มันจอมมารยิ่งกว่าจอมมารเสียอีก ถือเป็นการโปรดด้วยความรุนแรง!’
มารกระดูกร่ำร้องในใจ มันโดนเคาะจนแทบบ้า ต้าเต๋อไม่มีท่าทางอย่างพุทธสาวกสักนิด!
เวลาผ่านเลยไปอย่างรวดเร็ว สิ่งมีชีวิตไม่น้อยเข้าออกผ่านอาณาจักรนี้
ยามนี้อาณาจักรแห่งนี้เฟื่องฟูยิ่ง ถือเป็นอาณาจักรอันดับหนึ่งอย่างแน่นอน
หลิงอินตรวจจับโดยอาศัยพลังตะขอตกปลา มิได้พบความผิดปกติแต่อย่างใด สิ่งมีชีวิตที่เข้า ๆ ออก ๆ ที่นี่ล้วนปกติ
ทว่าผ่านไประยะหนึ่ง ดวงตาหลิงอินวาวโรจน์
นางจ้องมองชายชราอาภรณ์สีเทาผู้หนึ่งด้านหน้า สายตาจับจ้องไม่ปล่อย
ชายชราผู้นี้ภายนอกดูมิมีพิรุธ ปกติอย่างยิ่ง ดวงหน้าเปี่ยมเมตตา สูงส่งประหนึ่งเซียน ให้ความรู้สึกสบายใจอย่างยิ่ง
ทว่าความเป็นจริงหาใช่เช่นนั้นไม่
ชายชราผู้นี้ก็คือผู้ที่พวกเขารออยู่ ราชันแห่งความตายโบราณคนนั้น!
นางอาศัยพลังตะขอตกปลาสัมผัสถึงพลังปราณปรโลกจากตัวชายชรา!
ปรโลกมิได้เพิ่งปรากฏตัวออกมาคราแรก นางเคยข้องแวะกับปรโลกมาแล้ว จึงรู้จักพลังปราณของปรโลกดี
“ระวังตัวจริง…”
หลิงอินหรี่ตา
ราชันแห่งความตายโบราณมิได้เข้าไปในอาณาจักรตรง ๆ หากแต่อำพรางตนเป็นชายชราธรรมดา นับว่าแยบคายรัดกุม คิดแล้วคงกลัวถูกจับได้
หากมิใช่พวกเขาได้ข่าวล่วงหน้า ราชันแห่งความตายโบราณย่อมลอบเข้าอาณาจักรนี้ไปโดยมิมีผู้ใดรู้ตัว และด้วยนิสัยแยบคายเช่นนี้ของราชันแห่งความตายโบราณ บางทีอาจสืบทราบบางอย่างได้จริง ๆ หรืออาจทำบางอย่างสำเร็จจริง ๆ
ราชันแห่งความตายโบราณย่อมเห็นพวกหลิงอินเช่นกัน
เขาสะท้านใจ ผิดคาดนิดหน่อย
ก่อนมาเขาได้รับข้อมูลเกี่ยวกับหลี่จิ่วเต้ามามาก จึงจำได้ว่าเป็นพวกหลิงอิน รู้ว่าพวกหลิงอินคือผู้ติดตามอยู่ข้างกายหลี่จิ่วเต้า
‘มารอข้าอยู่ที่นี่หรือ’
เขาคิดในใจ
‘เป็นไปได้อย่างไรกัน พวกเขารู้ได้อย่างไรว่าข้าจะมา!’
เขาปัดความคิดนี้ตกไปทันที มองว่าที่พวกหลิงอินมาอยู่ที่นี่เป็นเรื่องบังเอิญ
ส่วนตัวเขาถูกจับได้เพราะพลังปราณปรโลกรั่วไหลออกไปหรือไม่นั้น เขามิเคยเป็นกังวล
เพราะเขาแข็งแกร่งมากพอ สะกดพลังปราณปรโลกในกายตัวเองทั้งหมด ไม่มีทางถูกจับได้เพราะเรื่องนี้
จากนั้นเขาก็มุ่งหน้าต่อราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ทว่าลมหายใจต่อมา หลิงอินก็เข้ามาขวางทางเขา พวกต้าเต๋อก็รู้ตัวอย่างรวดเร็ว เข้ามาล้อมเขาไว้
หัวใจของเขาพลันหนักอึ้ง ดูท่าตนจะคิดผิด พวกหลิงอินกำลังรอเขาอยู่จริง ๆ!
ผิดพลาดที่ขั้นตอนไหนกัน มีผู้ปล่อยข่าวหรือ?!
เขายิ้มเย็นในใจ ดูท่าคงมีหนอนบ่อนไส้ในปรโลกแล้วกระมัง!
ทว่าเขามิได้แสดงท่าทีเช่นนั้นออกมา
เขาแสร้งทำทีตกตะลึง ถามขึ้นว่า “ทุกท่านทำอะไร”
“โยนเรื่องจริงทิ้งไปก่อน เจ้าปลอมตัวได้ดีมาก! ทว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าต้าเต๋อฝอของเจ้าก็ยังไร้น้ำยา ปิดบังไม่มิดอีกต่อไป!”
ต้าเต๋อตวาด ไฉนเลยจะไม่เข้าใจอีก ชายชราตรงหน้าผู้นี้ต้องเป็นราชันแห่งความตายโบราณแน่นอน
มิฉะนั้น หลิงอินคงไม่เข้ามาหยุดเขาไว้
“ว่าอะไรนะ?”
ราชันแห่งความตายโบราณตาโต หน้าตาประหลาด
เหตุใดวาจาของต้าเต๋อถึงฟังดูแสลงยิ่งสำหรับเขา?!
อะไรคือ…โยนเรื่องจริงทิ้งไปก่อน?
ทว่าไม่นานเขาก็ตั้งสติได้ เขาถูกจับได้แล้วจริง ๆ
เขาถอนหายใจ เอ่ยขึ้นว่า “ในปรโลกของเรามีหนอนบ่อนไส้ของพวกเจ้าอยู่หรือ ผู้ใดกัน กุยอีซึ่งหนีกลับไปก่อนหน้านี้หรือไร”
กุยอี ผู้อาวุโสสูงสุดแห่งนิกายกระบี่โบราณโลกหลังฉากฝากตัวเข้าพวกกับปรโลกของพวกเขา คราวก่อนมายังอาณาจักรนี้เพื่อจัดการหลี่จิ่วเต้า พ่ายแพ้อย่างน่าอนาถ แต่โชคดีหนีกลับไปได้
คราวนี้การเดินทางของเขาถูกเปิดเผยจึงนึกถึงกุยอีเป็นคนแรก คิดว่ากุยอีคงแปรพักตร์เข้าเป็นฝ่ายเดียวกับหลี่จิ่วเต้า
“ไม่ใช่”
หลิงอีกล่าว “ฝ่ายปริภูมิเวลาเป็นผู้เปิดเผยการเดินทางของพวกเจ้าให้เรา พวกเรารู้ว่าเจ้าจะมาตั้งแต่ก่อนเจ้าออกเดินทางจากปรโลก นี่ก็มารอเจ้าอยู่ที่นี่นานแล้ว”
“ฝ่ายปริภูมิเวลา?”
ราชันแห่งความตายโบราณนัยน์ตาไหวระริก หมายความว่าอย่างไร
หรือว่าฝ่ายปริภูมิเวลาจับมือกับหลี่จิ่วเต้าแล้ว ไม่เป็นปฏิปักษ์กับหลี่จิ่วเต้าอีกต่อไป เลือกอยู่ข้างเดียวกับหลี่จิ่วเต้า
“เช่นนี้หมายความว่ามีหนอนบ่อนไส้จากปริภูมิเวลาอยู่ในหมู่พวกเราหรือ”
เขาหัวเราะเสียงเย็น
ข่าวของเขารั่วไหลตั้งแต่ยังไม่ทันออกมา ปรโลกมีหนอนบ่อนไส้อยู่แน่อย่างไม่อาจแย้ง
“คงใช่”
หลิงอินพยักหน้า ปรโลกไม่ธรรมดา ปริภูมิเวลาไฉนเลยจะรู้แผนการของปรโลกง่าย ๆ
เห็นได้ชัดว่าปริภูมิเวลาส่งไส้ศึกไปอยู่ในปรโลก
ในเรื่องนี้ นางคิดได้นานแล้ว
หลังทำให้ราชันแห่งความตายโบราณแปรพักตร์ เขาจะกระชากตัวไส้ศึกที่ฝ่ายปริภูมิเวลาส่งไปในปรโลกออกมา แล้วชักนำภัยไปสู่ปริภูมิเวลา ทำให้ฝ่ายปรโลกและฝ่ายปริภูมิเวลาเป็นปรปักษ์ต่อกัน
หากเป็นเช่นนี้ ทุกอย่างย่อมสมเหตุสมผล แมงมุมปริภูมิเวลาจักไม่ถูกสงสัย
“ไส้ศึกจากฝ่ายปริภูมิเวลาที่ไหน ข้าว่าเป็นไส้ศึกจากพวกเจ้ามากกว่ากระมัง!”
ราชันแห่งความตายโบราณแสยะยิ้ม “คิดจะทำให้ปรโลกของเราเป็นปฏิปักษ์กับปริภูมิเวลา พวกเจ้าวางแผนได้ดีนี่!”
เขาไม่เชื่อคำกล่าวของหลิงอิน ไม่คิดว่าเป็นไส้ศึกจากฝ่ายปริภูมิเวลา มองว่าเป็นอุบายยุแยงของหลิงอิน!
หลิงอินอยากเห็นปรโลกของพวกเขาเปิดศึกกับฝ่ายปริภูมิเวลา!
“อามิ…ข้าต้าเต๋อฝอ ข้าต้าเต๋อฝอไร้เกศา”
ต้าเต๋อเอ่ย “ตาเฒ่า ทะเลทุกข์ไร้ที่สิ้นสุด กลับตัวเสียแล้วจะเห็นฝั่ง! วันนี้ข้าจะโปรดเจ้าเอง เจ้าอยากให้ข้าเทศนาเจ้า หรือเทศนาเจ้าดี!”
เขาชักดาบธรรมะเล่มหนึ่งออกมา ชี้ไปที่ราชันแห่งความตายโบราณ
อะไรกัน
สีหน้าราชันแห่งความตายโบราณประหลาดขึ้นอีกครั้ง
ต้าเต๋อผู้นี้เป็นบรรพชิตจริงหรือ
โปรดด้วยการควงดาบ?
มีผู้ใดเทศนาเช่นนี้กัน!
ประหนึ่งโจรป่าก็มิปาน!