ถ้าผมเกิดใหม่ใน RPG? (So What if it’s an RPG World !?) – ตอนที่ 21

ตอนที่ 21

หลังจากมาถึงโลกนี้แล้ว ดูเหมือนการพักผ่อนที่ดีที่สุดก็คือการหลับตาพักผ่อนจิตใจ เพราะหากนอนหลับจนต้องการฝัน คงทำได้แค่ตอนสลบไปเท่านั้น

หลังจากนอนพักในห้องสมุดหนึ่งคืน มองเห็นค่าความเหนื่อยล้าใกล้จะเต็มแล้ว ผมคิดว่ากลับบ้านไปอาบน้ำเติมไว้ให้เต็มคงดีกว่า

“โอ้ นี่มันฟีลไม่ใช่เหรอ? ขอลายเซ็นให้ข้าได้ไหม?”

“เมื่อวานเจ้ายอดมากจริงๆ หรือเป็นเพราะตั้งใจเรียนอยู่ในห้องสมุดตลอด?”

ทันทีที่ออกจากประตูห้องสมุด นักเรียนที่อยู่หน้าประตูก็พบผม

“คือว่า ขอถามหน่อยได้ไหมว่าตอนนี้ทั้งสถาบันรู้จักผมกันหมดแล้วเหรอ?”

“แน่นอนอยู่แล้ว คนชั้นต้นที่สามารถคว่ำคู่ต่อสู้ที่กลายเป็นปีศาจได้มีแค่เจ้าคนเดียว แล้วยังเป็นคนแรกในประวัติศาสตร์เลยด้วย ทุกคนรู้จักเจ้าก็เป็นเรื่องธรรมดา”

ผู้ชายสายวายุตอบกลับ อีกทั้ง ดูจากตราที่หน้าอกเขาแล้วเหมือนจะเป็นชั้นกลาง

“บางทีจนกระทั่งวันนี้คงมีแค่ผมคนเดียวที่เบื่อต่อสู้กับปีศาจกลายร่าง”

“ฮ่าฮ่า นึกไม่ถึงว่าเจ้าแข็งแกร่งขนาดนี้แล้วยังตลกขบขันอีก แต่ว่า เจ้าต้องระวังคนจากชั้นปีสูงเหล่านั้น เจ้าสามารถจัดการชั้นต้นที่กลายเป็นปีศาจได้ นั่นก็อธิบายได้ว่าเจ้าสามารถต่อสู้กับชั้นปีสูงได้ พวกเราชั้นปีกลางยอมรับในความสามารถของเจ้า แต่ว่าชั้นปีสูงไม่น่าปล่อยให้เจ้าพิชิตพวกเขาได้ง่ายๆ อยู่แล้วใช่ไหมล่ะ?”

“หมายความว่ายังไง?”

“ฮ่าฮ่า ดูเหมือนเจ้าจะไม่รู้ หลังจากสิ้นสุดการแข่งขันชั้นปีทั้งหมด ผู้ชนะเลิศในแต่ละชั้นปีจะแข่งขันกัน แม้ว่าเรียกอย่างสวยหรูว่าการแข่งขัน แต่อันที่จริงก็เป็นแค่การแสดงพลังของชั้นปีสูงต่อชั้นปีต้น”

“อย่างนี่นี้เอง แสดงความแข็งแกร่งของตัวเอง….ถ้าผู้ชนะเลิศของชั้นปีสูงถูกผู้ชนะเลิศของชั้นปีต้นจัดการ คงจะทำให้ทั้งชั้นปีเสียหน้าแน่นอน”

“วางใจเถอะ คนส่วนใหญ่ในชั้นปีกลางกลายเป็นแฟนคลับของเจ้าแล้ว เพราะหัวข้อวิจัยในเทอมนี้ของเราคือจะจัดการกับปีศาจอย่างไร และเจ้าทำการสาธิตให้พวกเราได้ดีทีเดียว พวกเราซาบซึ้งเจ้ายังไม่พอเลย แต่เจ้า…ระวังชั้นปีสูงไว้จะดีที่สุด”

“ผมรู้แล้ว ขอบคุณมาก แต่คุณบอกผมเยอะขนาดนี้…”

“แน่นอนว่าเพราะต้องการลายเซ็นของเจ้า”

อีกฝ่ายพูดก็หยิบเอากระดาษออกมา

แถมยังเป็นกระดาษหนังแกะที่เสริมเวทมนตร์ป้องกันการผุพังด้วย ไม่ธรรมดาเลย

“ช่วยเขียนว่า ‘ขอให้เคเลนทำหัวข้อวิจัยสำเร็จอย่างราบรื่น’ ที”

“อืม…ได้…”

“ขอบคุณมาก…”

อีกฝ่ายรับกระดาษที่ผมเขียนจากนั้นตอบด้วยรอยยิ้ม

“งั้นผมขอถือโอกาสถามอีกสักอย่างได้ไหม?”

“อืม ถามสิ”

“ใครที่มีโอกาสเป็นผู้ชนะเลิศของชั้นปีกลางมากที่สุด?”

หลังจากเหนื่อยยากลำบากแล้ว ผมก็กลับไปที่ห้องพักของตัวเอง

แม้ว่าข้างนอกยังมีคนอยู่ไม่น้อย แต่ด้วยเวทปลอมตัวที่อัพเกรดแล้ว ผมเลยกลับบ้านได้อย่างราบรื่น

เวทปลอมตัว เลเวล 1 เวทเปลี่ยนสีผม

เวทปลอมตัว เลเวล 2 เวทเปลี่ยนสีดวงตา

เวทปลอมตัว เลเวล 3 เวทเปลี่ยนโครงหน้า

เมื่อกี้ผมดูเหมือนชายวัยกลางคนผมแดงตาแดง รวมกับเสื้อคลุมสีแดงที่ซื้อมาจากร้านขายของ ดูแล้วเหมือนกับนักเวทสายเพลิง

ตอนผมเข้าไปเลยไม่มีคนจับผมได้เป็นธรรมดา

นอกจากเวทปลอมตัวแล้ว ผมยังอัพเกรด ‘เนตรแห่งเฟคด้า’ กับ ‘ผู้ครอบครองตาอินทรี’ ด้วย

ผู้ครอบครองตาอินทรี เลเวล 1 ได้รับความสามารถมองเห็นมินิแมพของแผนที่ (ต้องการแผนที่กระดาษเพื่อเพิ่มรายละเอียด) จะมองเห็นมินิแมพในขณะที่ไม่มีการเคลื่อนไหวเท่านั้น

ผู้ครอบครองตาอินทรี เลเวล 2 ได้รับความสามารถมองเห็นมินิแมพขณะเคลื่อนไหวได้

ผู้ครอบครองตาอินทรี เลเวล 3 ได้รับความสามารถการแจ้งเตือนเมื่อฝ่ายตรงข้ามอยู่ในระยะการมองเห็น

เนตรแห่งเฟคด้า เลเวล 1 มองเห็นชื่อ เพศ อายุ อาชีพ หรือฉายาของอีกฝ่ายโดยไม่มีเงื่อนไข (สุ่มหนึ่งอย่าง) หากเห็นข้อใดข้อหนึ่งแล้ว จะไม่อาจใช้ซ้ำได้อีก

เนตรแห่งเฟคด้า เลเวล 2 มองเห็นชื่อของอีกฝ่ายโดยไม่มีเงื่อนไข ไม่ทับซ้อนกับความสามารถในเลเวล 1 หากใช้ความสามารถนี้กับฝ่ายตรงข้ามแล้ว จะสามารถใช้ความสามารถของเลเวล 1 ได้อีกครั้ง

เนตรแห่งเฟคด้า เลเวล 3 มองเห็นอาชีพและเลเวลของอีกฝ่าย ไม่ทับซ้อนกับเลเวล 1 หากใช้ความสามารถนี้กับฝ่ายตรงข้ามแล้ว จะสามารถใช้ความสามารถของเลเวล 1 ได้อีกครั้ง (หากอาชีพของอีกฝ่ายมีมากกว่าหนึ่งอย่าง จะสามารถมองเห็นเพียงอย่างเดียว หากเดิมสามารถมองเห็นอาชีพหนึ่งในนั้น จะสามารถมองเห็นอาชีพที่สองได้)

เนตรแห่งเฟคด้า เลเวล 4 มองเห็นเพศและอายุของอีกฝ่าย ไม่ทับซ้อนกับเลเวล 1 หากใช้ความสามารถนี้กับฝ่ายตรงข้ามแล้ว จะสามารถใช้ความสามารถของเลเวล 1 ได้อีกครั้ง

แบบนี้ผมก็ใช้แต้มสกิลเก้าแต้มที่ได้จากการอัพเลเวลจนหมด

ถึงจะยังมีสกิลประหลาดเยอะแยะที่สามารถเลือกได้ แต่พอเห็นสกิลพวกนั้นมีราคาที่ไม่ถูกแล้ว มันเลยทำให้ผมหยุดได้

แม้สกิลส่วนใหญ่ที่เลือกตอนนี้จะไม่มีประโยชน์ในการต่อสู้ แต่สำหรับผมกลับรู้สึกว่ามันน่าสนใจทีเดียว ยิ่งกว่านั้นการที่มันไม่มีราคาก็ทำให้ผมรู้สึกดีมาก

หลังจากอาบน้ำเสร็จ อาร์ย่าก็ติดต่อมาอีกครั้ง

“นายทำอะไรกันเนี่ย? ตอนนี้พวกแฟนคลับของวิ่งไปทั่วห้องสมุดแล้ว?”

แค่เปิดหัวข้อ อาร์ย่าก็ตะโกนแบบนี้ “คงเพราะว่าวันนี้ฉันให้ลายเซ็นคนที่หน้าห้องสมุดมั้ง”

“ฮ่าฮ่าฮ่า ดูเหมือนนายกลายเป็นคนดังแล้วนะ”

“ฉันไม่ได้อยากซะหน่อย ฉันอยากเป็นแค่คนไม่โด่งดัง”

“คนไม่โด่งดังคงไม่จัดการปีศาจในสามสิบวิหรอก”

“โชคดีเท่านั้นแหละ…ใช่แล้ว มีเรื่องอะไร?”

“เพราะไม่ใช่แค่แฟนคลับที่หานายไม่เจอ เพื่อนร่วมทีมนายก็หานายไม่เจอเหมือนกัน พวกเรารอนายอยู่ที่ร้านหนังสือข้างที่กินอาหารเมื่อวาน”

“วางแผนต่อสู้เหรอ?”

“ไม่ เพราะว่าสโนว์บอกว่า ช่วงนี้นายจะมีอันตราย”

“อันตราย? ด้านไหน?”

“ด้านชีวิต”

เล่ม 3

ถ้าผมเกิดใหม่ใน RPG? (So What if it’s an RPG World !?)

ถ้าผมเกิดใหม่ใน RPG? (So What if it’s an RPG World !?)

Status: Ongoing

ผมตื่นขึ้นมาหน้าหมู่บ้านแปลกๆ แห่งหนึ่ง ผมลองคิดว่าก่อนหน้านี้ผมทำอะไรมาถึงมาอยู่ที่นี่ แต่ผมกลับนึกอะไรไม่ออก นอกจากชื่อของผม “หลิน ฟีล”

ผมเดินเข้าไปในหมู่บ้านเพื่อขอความช่วยเหลือ กลับพบว่าทุกคนในหมู่บ้านมีชื่อและหลอด HP ลอยอยู่เหนือศีรษะ

เอ๊ะ…ทำไมมันเหมือนเกม RPG จัง หรือว่า…ผมจะหลุดเข้ามาในเกม RPG?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท