ตอนที่ 704 หานจี้เหม่ยเข้าร่วมเหลียนเหมิง
‘โปรยดอกไม้ ❀❀❀!’
‘ครั้งนี้ปู้ลั่วพลาดซะแล้ว!’
‘ขอแสดงความยินดีกับบล็อกที่ตีป้อมได้สำเร็จ!’
‘บล็อกนอนชนะมาเลย เห็นชัดๆ ว่าไม่ได้ทำอะไร ปู้ลั่วก็รีบตัดหัวส่งให้บล็อกซะอย่างงั้น ในนั้นยังมีอีกสองหัวแถมมาอีก!’
‘ฉันก็เข้าร่วมบล็อกแล้วเหมือนกัน!’
‘ตามรอยเท้าพ่อเพลงอวี๋!’
‘มาบล็อกเพื่อเจ้าแก่ฉู่ขวง!’
‘แฟนคลับของอิ่งจือมารายงานตัวที่บล็อก!’
‘ทั้งราชวงศ์ปลาก็มาเหมือนกัน ผมยังจะอยู่ในปู้ลั่วต่อไปเพื่ออะไรล่ะ ถึงยังไงฟังก์ชันของบล็อกกับปู้ลั่วก็ไม่ต่างกันมาก เมื่อก่อนผมก็สร้างไว้บัญชีนึง’
‘…’
แฟนคลับของเซี่ยนอวี๋ ฉู่ขวง อิ่งจือ และราชวงศ์ปลาล้วนตามมา แม้ว่าจำนวนบัญชีการลงทะเบียนบล็อกบนปู้ลั่วจะไม่ได้พุ่งพรวดพราดอย่างกะทันหัน ถึงอย่างไรหลายคนก็มีบัญชีบล็อกอยู่แล้ว เพียงแต่โดยทั่วไปแล้วไม่ค่อยได้ลงชื่อเข้าใช้ ทว่าจำนวนผู้ใช้ซึ่งลงทะเบียนนั้นเพิ่มขึ้นมากจริงๆ อิทธิพลของดาราแถวหน้าและคนดังชั้นนำแสดงให้เห็นอย่างชัดเจน!
แพลตฟอร์มอื่นล้วนจนใจ!
ทว่าพวกเขาทำอะไรไม่ได้!
ไม่มีใครรู้รายละเอียดในเงื่อนไขบล็อกสัญญาไว้ ไม่ว่าอย่างไรเงื่อนไขของทุกคนก็นำเสนอไปแล้ว ท้ายที่สุดสามสหายจะเลือกหรือไม่นั้น กล่าวได้เพียงว่ามีชะตาต้องกันหรือไม่ ถึงอย่างไรเงื่อนไขที่พวกเขาเสนอไปนั้นก็แตะถึงขีดจำกัดแล้ว
และในเวลานี้!
ปู้ลั่วกำลังเดือดพล่าน!
หลังจากสามสหายเข้าร่วมกับบล็อก ฮ็อตเสิร์ชของปู้ลั่วล้วนมีแต่หัวข้อที่เกี่ยวข้อง พวกเขาต้องการใช้วิธีอุกฉกรรจ์เพื่อระงับฮ็อตเสิร์ชทว่าบรรดาผู้ใช้งาน(ผู้ถูกกดขี่)ต่างก็มีศักดิ์ศรี ก่อนหน้านี้พวกเขาลบฮ็อตเสิร์ชของอิ่งจือก็ก่อให้เกิดความไม่พอใจอย่างเป็นวงกว้าง ถึงขั้นที่ส่งผลให้ชาวเน็ตส่วนมากยืนอยู่ฝั่งอิ่งจือ พวกเขาจะต้องไม่ทำพฤติกรรมเดียวกันซ้ำแล้วซ้ำอีก ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะสูญเสียการสนับสนุนจากผู้คนเข้าจริงๆ ทว่าชาวเน็ตยืนอยู่หน้าประตูบ้านพวกเขา พลางพูดคุยกันเรื่องที่สามสหายเข้าร่วมบล็อก ประหนึ่งตบหน้าดังฉาด จนปู้ลั่วฟันแตกละเอียดและต้องกลืนเศษฟันลงท้องไป!
“หลิงคงโง่บรรลัย!”
“ไม่มีอะไรทำหรือไงถึงไปแหย่อิ่งจือ?”
“ไม่รู้ถึงความสัมพันธ์ของสามสหายหรือไง?”
“คุณรู้ไหมว่าที่สามสหายออกไปครั้งนี้ทำให้ปู้ลั่วเราสูญเสียปริมาณการเข้าชมไปมากแค่ไหน และเมื่อเทียบความเสียหายจากปริมาณการเข้าชมแล้ว ผู้ใช้ที่เราสูญเสียไปคือกุญแจสำคัญ ปริมาณแฟนคลับของคนกลุ่มนี้ก็มากพอแล้วที่ปู้ลั่วจะให้ความสำคัญ!”
“ผมขอแนะนำให้พักงานหลิงคง!”
“ไม่เคยเห็นใครทำบริษัทพินาศขนาดนี้มาก่อน!”
““ตั้งแต่ฉินฉีฉู่เยี่ยนหานผนวกนวม ปู้ลั่วของเราได้ช่วงชิงโอกาสในการเติบโตจนแข็งแกร่ง บล็อกคอยจับตาดูไม่ห่างแต่กลับทำอะไรไม่ได้ มีแค่ครั้งนี้ที่เราต้องแบกรับความสูญเสียอย่างใหญ่หลวง นี่เป็นเรื่องที่น่าอับอายสำหรับปู้ลั่ว แม้แต่การพูดคุยบนฮ็อตเสิร์ชยังเป็นเรื่องเกี่ยวกับคนอื่น ตอนนี้มีคนตั้งเท่าไหร่ที่กำลังหัวเราะเยาะเรา!”
“…”
ห้องประชุม ณ สำนักงานใหญ่ปู้ลั่ว เสียงตำหนิด่าทอกระหน่ำราวกับห่าฝนและลมพายุ หลิงคงยืนอยู่เพียงลำพัง ศีรษะของก้มต่ำ ไม่มีใครมองเห็นว่าสีหน้าของเขาเป็นอย่างไร
ในที่สุด
ในตำแหน่งประธาน ชายผมสีดอกเลาคนหนึ่งเอ่ยเสียงเรียบ “หลิงคงพักงานไปทบทวนตัวเองสามวัน แต่ละแผนกส่งข่าวไป ว่านับจากนี้ทุกหัวข้อสนทนาเกี่ยวกับคนที่ถอนตัวจากปู้ลั่วจะถูกจำกัด ถ้าตอนนี้พวกคุณอยากด่าคน ผมจะบอกให้หลิงคงไปฟังพวกคุณด่าที่ห้องทำงาน ใช้แส้เฆี่ยนเขาผมก็ไม่ว่า แต่จุดประสงค์ของการประชุมในครั้งนี้ไม่ใช่เรียกใครมากล่าวโทษ พวกคุณได้กลิ่นแล้วใช่ไหม?”
ได้กลิ่นอะไร
ผู้บริหารระดับสูงต่างชะงัก ทันใดนั้นจึงชำเลืองมองหลิงคงด้วยแววตาซับซ้อน ไม่มีใครเอื้อนเอ่ยอะไรอีก เหตุผลประการแรกเพราะหลิงคงเป็นหนึ่งในผู้นำรุ่นเยาว์ที่มีฝีมือที่สุดมาโดยตลอด ในระยะเวลาสองปีเขาสามารถนำแผนกคว้าเกียรติยศจากการทำผลงานเป็นอันดับหนึ่งได้สำเร็จ
เหตุผลประการที่สอง…
ชายซึ่งนั่งตำแหน่งประธานหยัดกายลุกขึ้น ถลึงตาใส่หลิงคง “สามวันนี้แกจะร้องไห้งอแงอะไรก็แล้วแต่ สามวันหลังจากนี้ฉันอยากเห็นหลิงคงที่ฆ่าไม่ตายกลับมาตรงหน้าฉัน ตอนนี้ไสหัวไปตรึกตรองให้ดี”
“ทราบแล้วครับ”
หลิงคงโค้งคำนับให้ฝูงชน เมื่อเงยหน้าขึ้นมาเป็นครั้งแรก ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดและกล่าวโทษตนเอง “คุณลุงทุกท่านถ้าอยากจะทุบตีผม ผมจะไม่ขัดข้อง และไม่กล้าขัดข้องด้วย แต่ผมเพียงแค่ต้องการโอกาสพิสูจน์ตัวเอง ไม่ใช่เพื่อพิสูจน์ว่าผมเก่งแค่ไหน แต่เพื่อพิสูจน์ว่าผมสามารถนำสิ่งที่ผมสูญเสียไปกลับมาได้ด้วยตัวเอง หลิงคงขอร้องคุณลุงทุกท่านนะครับ!”
“ยิ่งรักยิ่งตำหนิ”
ฝั่งขวาของชายซึ่งอยู่ในตำแหน่งประธาน สตรีสวมแว่นตาคนหนึ่งคลี่ยิ้มบาง “เธอเป็นเด็กที่พวกเราเฝ้าดูการเติบโตมาตลอด ทุกคนรู้ว่าเธอเก่งแค่ไหน สะดุดบ้างเป็นครั้งราวไม่ใช่เรื่องเลวร้ายสำหรับเธอ ไม่มีใครทุบตีเธอ ที่ดุก็เพราะอยากให้เธอเติบโต แต่สุดท้ายแล้วเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องภายในปู้ลั่วเรา ท่าทีที่ควรมีต่อภายนอกยังต้องนำออกมาใช้”
“ทุกท่าน”
ในที่สุดชายในตำแหน่งประธานการประชุมก็เอ่ยขึ้นอีกครั้ง เขาไม่ได้มองหลิงคง และไม่ได้มองใครทั้งสิ้น สายตาเพียงหยุดอยู่ด้านนอกหน้าต่าง “ผมได้กลิ่นของดินปืน สงครามกำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว”
“รับทราบ”
“รับทราบ”
“รับทราบ”
ผู้บริหารระดับสูงต่างทยอยกันเอ่ยขึ้น
หลิงคงโค้งคำนับอีกครั้ง ก่อนจะเดินออกจากห้องประชุมไป แสงตะวันส่องกระทบใบหน้าของเขา สีหน้าของเขาแลดูสงบ แต่มือของเขาเค้นกำปั้นแน่น ในส่วนลึกของแววตาราวกับมีแสงหรุบหรู่
เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา
หลิงคงกดต่อสาย น้ำเสียงไร้อารมณ์ “ผมจะไปหาคุณเดี๋ยวนี้ ถึงเวลาตอบแทนความกรุณาของอาจารย์อิ่งจือผู้มีความสัมพันธ์อันดีกับพวกเราแล้ว”
“อื้ม คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”
“คุณควรเป็นห่วงพวกเขามากกว่า”
หลิงคงหัวเราะอย่างเย็นชาพลางกดวางสาย
ส่วนในห้องประชุมด้านหลังของเขา การประชุมภายในยังคงดำเนินต่อไป “ลองดูการเคลื่อนไหวต่อไปของบล็อกก่อนแล้วกัน พวกเขาหมดอนาคตด้านการ์ตูนแล้ว หลิงคงไม่ใช่คนประเภทที่จะยอมให้ถูกทุบตีง่ายๆ แล้วก็เรียกผู้รับผิดชอบแผนกปู้ลั่ววรรณกรรมมาด้วย”
“…”
ปู้ลั่วปฏิบัติการแล้ว!
สตาร์ไลท์ก็ปฏิบัติการเช่นเดียวกัน!
การออกแบบเว็บไซต์นั้นไม่สามารถทำให้เสร็จได้ภายในชั่วข้ามคืน แต่หากสตาร์ไลท์และบล็อกร่วมกันส่งเสริมเรื่องดังกล่าว ย่อมสามารถแก้ไขปัญหาต่างๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด
และในสตูดิโอ
หลินเยวียนซึ่งผลงานทั้งสามเรื่องก่อนหน้านี้ รวมไปถึงคินดะอิจิกับคดีฆาตกรรมปริศนาได้ถูกปู้ลั่วการ์ตูนระงับอย่างสิ้นเชิงนั้นได้หยิบผลงานชิ้นใหม่ของเขาออกมาอย่าง ป็นทางการ และนี่คือการ์ตูนซึ่งอยู่ในแผนการของเขา
ยอดนักสืบจิ๋วโคนัน!
นอกจากเรื่องนี้แล้ว เขายังมีอีกสองหลุมใหม่ซึ่งเตรียมเปิดในอนาคต ถึงอย่างไรในระยะแรกของเว็บไซต์ใหม่จะไม่มีปริมาณการเข้าชมมากมายอย่างแน่นอน อิทธิพลของอิ่งจือเพียงคนเดียวไม่มีทางประคองทั้งเว็บไซต์ได้ หากอาศัยยอดนักสืบจิ๋วโคนันเพียงเรื่องเดียว ย่อมเป็นเรื่องยากที่จะบรรลุวัตถุประสงค์อย่างรวดเร็ว หลินเยวียนมีความตระหนักรู้พื้นฐานในจุดนี้ ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ทำได้เพียงใช้สูตรโกง ถึงแม้ในครั้งนี้จะเพิ่มภาระงานในสตูดิโอขึ้นอย่างมากก็ตาม
ปรากฏว่าไม่กี่วันหลังจากนั้น
จู่ๆ จินมู่ก็นำข่าวดีมาแจ้งกับหลินเยวียน “วันนี้หานจี้เหม่ยติดต่อผมมา เธอได้รู้เรื่องที่พวกเรากำลังจะสร้างเว็บไซต์การ์ตูนเว็บใหม่ จึงคิดจะเข้าร่วมกับเรา ผมคิดว่าข้อเสนอนี้ไม่เลวเลย ยังไงซะก่อนหน้านี้เธอก็ทำหน้าที่ในปู้ลั่วได้ดีมาก ปู้ลั่วการ์ตูนพัฒนามาได้ก็มีความดีความชอบของเธออยู่ด้วย สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเธอพานักวาดการ์ตูนมาด้วยสองท่าน นักวากการ์ตูนสองท่านนี้มีความขัดแย้งกับปู้ลั่ว มิหนำซ้ำชื่อเสียงและฝีมือก็ไม่ได้เป็นรองคุณสักเท่าไหร่ ถ้าสองท่านนี้เข้าร่วมเว็บไซต์ไหม่ของพวกเราละก็ จะดึงดูดคนอ่านได้มากเลยละครับ ผมคิดว่าเว็บไซต์ใหม่ของเราน่าสนใจมากทีเดียว…”
“ดี”
หลินเยวียนยกยิ้ม
